• Nie Znaleziono Wyników

34 niedziela zwykła - Królestwo Chrystusa

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "34 niedziela zwykła - Królestwo Chrystusa"

Copied!
3
0
0

Pełen tekst

(1)

Andrzej Jagiełło

34 niedziela zwykła - Królestwo

Chrystusa

Wrocławski Przegląd Teologiczny 2/1, 182-183

1994

(2)

182

POMOCE DUSZPASTERSKIE

34 NIEDZIELA ZWYKŁA - 20 XI 1994

(UROCZYSTOŚĆ JEZUSA CHRYSTUSA KRÓLA WSZECHŚWIATA)

Królestwo Chrystusa

1. Gdy odczuwasz głód wiedzy o Królestwie Chrystusa...

Europa ciągle jeszcze leczyła odniesione podczas I Wojny Światowej rany, gdy Pius XI w 1925 r. ustanawiał Święto Chrystusa Króla. Papież pragnął w ten sposób przypomnieć światu, że jedynie uznanie Chrystusowego panowania w życiu człowieka może zapewnić ludziom pokój i jedność. Minęło od tamtych chwil wiele lat, a ludzkość, doświadczona w międzyczasie przez okropności II Wojny Światowej nadal o jedności i pokoju może tylko marzyć. Dlatego nadal jest aktualne przesłanie, jakie niesie dzisiejsza Uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata, ukazująca nam Jezusa Chrystusa jako Króla Chwały, jako Tego, do którego wszystko zmierza.

„Chrystus Królem, Chrystus Wodzem, Chrystus, Chrystus Władcą nam!” - śpiewasz dzisiaj w kościele. Wierzysz, że Jezus jest Królem, ale chciałbyś dowiedzieć się czegoś więcej o Jego Królestwie. Jeżeli rzeczywiście tego chcesz, to nie wystarczy, byś zajrzał do mapy politycznej świata, bo tam nie znajdziesz Chrystu­ sowego Królestwa, nie dowiesz się, jakie duże posiada terytorium, jak przebiegają jego granice, jakich ma sąsiadów. Nie wystarczy, byś zajrzał do Encyklopedii, byś mógł dowiedzieć się, jak wielu ludzi do niego należy, jak urządzone jest to społeczeństwo, jakimi bogactwami dysponuje, jaki ma przemysł czy osiągnięcia kulturalne i naukowe. To wszystko nie wystarczy, bo „Królestwo Chrystusa nie jest z tego świata”. Przyjście Królestwa przejawia się nie tyle przez widoczne umocnienie Kościoła powiększającego zakres działania, jak rozumują niektórzy, lecz przez niewidoczne działanie łaski, która w duszy człowieka rodzi owoce sprawiedliwości. Swój głód wiedzy o tym Królestwie możesz zaspokoić na dwu drogach: wczytując się w Ewangelię i spotykając żywych ludzi, którzy o nim świadczą.

2. Czytaj Ewangelię...

Wczytując się w Ewangelię dowiesz się, że Chrystus sam wyznał przed Piłatem:

T a k , je s t e m k r ó le m. J a s ię n a to n a r o d z iłe m i n a to p r z y s z e d łe m n a ś w ia t, a b y d a ć ś w ia d e c tw o p r a w d z i e (J 18,37). Dowiesz się, że to On jest S w ia d k im W ie rn y m , P ie r w o r o d n y m u m a r ły c h i W ła d c ą k r ó ló w z i e m i T y m , k tó r y n a s m iłu je i k tó r y p r z e z s w ą k r e w u w o ln ił n a s o d n a s z y c h g r z e c h ó w i u c z y n ił n a s k r ó le s tw e m i k a p ła n a m i B o g u i O jc u s w o je m u (Ap l,5-6a). Jego panowanie jest w ie c z n y m p a n o w a n i e m , k tó r e n ie p r z e m in ie , a J e g o k r ó le s tw o n ie u le g n ie z a g ła d z ie (Dn 7,14). Dowiesz się, że Jezus

Chrystus jest królem, k tó r y j e s t, k tó r y b y ł i k tó r y p r z y c h o d z i, W s z e c h m o g ą c y (Ap 1,8).

A Jego królestwo jest „królestwem prawdy i życia, świętości i łaski, sprawiedliwości, miłości i pokoju”.

Słowo, jakie przynosi nam Biblia o Królestwie Bożym, jest zarazem słowem silnym i bezsilnym. Silnym, bo moc składa w nie ten, kto je wypowiada: Jezus Chrystus, ale równocześnie bezsilnym, bo uruchomienie tej mocy spoczywa w rękach tego, do kogo jest skierowane (a więc w rękach moich i twoich). Prawda o Kró­ lestwie Bożym jest słowem miłości; eksploduje zawartą w sobie mocą jedynie wtedy,

(3)

34 NIEDZIELA ZWYKŁA ROK B

183

kiedy /ostanie przyjęta, kiedy zechcesz Chrystusowi darzącemu cię swoją miłością zawierzyć. Kiedy zrozumiesz, że być dzieckiem Bożym i synem Królestwa Bożego, to dokładnie to samo, co być świadomym siewcą pokoju.

3. Obserwuj ludzi nim żyjących...

O Królestwie Chrystusa dowieć się możesz także od ludzi. „Królestwo Boże w nas jest”, więc świadectwo żywych ludzi jest zawsze najcenniejsze, najbardziej przekonujące. Daje dużo więcej niż najlepsze książki. Gdy będziesz miał serce i oczy otwarte, rozpoznasz i dziś świadków Chrystusowego Królestwa. To ci, którzy tak jak św. Rafał Kalinowski - inżynier, powstaniec, zesłaniec na Sybir, wychowawca, a w końcu karmelita bosy i pełen gorliwości spowiednik - otworzyli swe serca na panowanie Chrystusa. Świadkowie Chrystusowego Królestwa nie tylko jak miliony wierzących wołali w codziennej modlitwie: „Przyjdź królestwo Twoje...”, ale również pracowali nad jego rozwojem. Do modlitwy o przyjście Bożego Królestwa i do pracy nad jego rozwojem jesteś wezwany także ty!

Izaak Syryjczyk pisał: „Schody prowadzące do Królestwa są ukryte w tobie, są w twojej duszy. Spróbuj zagłębić się w swoim wnętrzu a znajdziesz w swej duszy stopnie, którymi możesz tam dotrzeć”. Na te schody do Królestwa wchodzi ten, kto wytrwale pełni wolę Bożą. Gdy spotkasz głodnego i dasz mu jeść - zrobisz krok w kierunku Królestwa Chrystusowego. Gdy spotkasz spragnionego i pomożesz mu zaspokoić pragnienie - pokonasz następny stopień na schodach prowadzących do Królestwa. Gdy spotkasz kogoś, kto pozbawiony jest najbardziej podstawowych dóbr, dla którego nawet ubranie stanowi wielki problem, i pomożesz mu go rozwiązać - przybliżysz się do Królestwa. Gdy odwiedzisz chorego, aby - nawet wówczas, gdy nie będziesz mu mógł podać skutecznego lekarstwa na jego chorobę - człowiek ten miał świadomość, że nie jest sam - będziesz bliżej Królestwa. Podobnie, gdy wiesz, że są ludzie pozbawieni wolności, nawet ci z własnej winy cierpiący taki los, i nie zapominasz o nich, nie przekreślasz ich jako ludzi i przy­ chodzisz do nich - niedaleko jesteś od Króletwa Bożego.

4. Znajdź bramę, przez którą możesz do niego wejść...

Do Królestwa Chrystusowego prowadzą także trzy bramy: codziennej ofiary, modlitwy i uczynków. Bo szczere i wytrwałe modlitwy je przybliżają, uczynki miłości je budują, a cierpienia przyjęte z wiarą umacniają je. To nie takie proste i wcale nie łatwe stać się człowiekiem, który odnalazł drogę do Królestwa. A jednak to właśnie tacy ludzie usłyszą kiedyś Chrystusowe słowa: P ó jd ź c ie b ło g o s ła w ie n i O jc a m o je g o , w e ź m ijc ie w p o s i a d a n i e k r ó le s tw o , p r z y g o to w a n e w a m o d z a ło ż e n ia ś w ia ta... Z a p r a w d ę p o w i a d a m w a m : w s z y s tk o , c o u c z y n iliś c ie j e d n e m u z ty c h b r a c i m o ic h n a jm n ie js z y c h , M n ie ś c ie u c z y n ili.

Nie znamy chwili, kiedy powróci Chrystus, kiedy ukaże się w chwale jako Król Wszechświata, aby sądzić żywych i umarłych. Ale wiemy, że wówczas każdy z nas będzie sądzony z miłości. Będzie sądzony z tego, czy potrafił w swojej duszy odkryć drogę, którą po coraz bardziej wymagających stopniach miłości doszedł do uczestnictwa w Chrystusowym Królestwie.

Cytaty

Powiązane dokumenty

Skoro „miłość jest królewską drogą nauki społecznej Kościoła” (Caritas in veritate, 2) , to kult Serca Jezusowego nie tylko nie jest cięża- rem na tej drodze, lecz

Preambuła Karty PP budzi zresztą rozczarowanie z punktu widzenia w ogóle historii idei. Można mieć wątpliwości, czy rzeczywiście zawiera ona i wzmacnia te wspólne

Zerwicka jest nie tylko przyjęta jako podstawowy podręcznik rzymskiego Biblicum, ale również jest dobrze znana przez studentów Instytutu Nauk Biblijnych

i Krwi, tym razem jednak wiarę przedstawia jako krew, a więc płyn: „Gdzie in- dziej w Ewangelii Jan określa to przez symbole, kiedy mówi »jedzcie moje Ciało, pijcie moją

6 Idem, Allocutio ad Praelatos Auditores, Officiales et Advocatos Tribunalis Sacrae Romanae Rotae, novo litibus iudicandis ineunte anno coram admissos [28 I 1971], AAS 63 (1971),

klubów wystąpić o zalegalizowanie 36. W pierwszej połowie marca prasa opublikowała komunikat MsW przypomi- nający o obowiązku składania wniosków przez organizujące

AI deze maatregelen en acties passenbinnen de in dit Actieplan opgenomen principes en doelstellingen en zullen volgens plan uitge- voerd worden. Ze maken integraal deel uit van

ilustracją tej trudnej, pięknej, ale waż- nej problematyki są daty: powstania archidiecezji lwowskiej obrządku łacińskiego w 1412 roku, jej reaktywacji w 1991 roku po zniszczeniach