Starostwo Powiatowe w Staszowie
Zaz
Zatrudnianie osób niepełnosprawnych na otwartym rynku pracy - informator dla pracodawców
(Stan prawny na dzień 15.11.2007 roku oraz opis zmian w opłacaniu składek na ubezpieczenia społeczne obowiązujących od dnia 01.01.2008r.)
obowiązki, korzyści, moŜliwości wsparcia finansowego, zakres pomocy publicznej
Informator dostępny na stronie internetowej www.staszow.upow.gov.pl/niepelnosprawni.html
Staszów 2007
Spis treści
I Od wydawcy 5
II Pojęcie osoby niepełnosprawnej, pracodawcy oraz pracownika. 7
1 Osoba niepełnosprawna 7
2 Pracodawca – pracownik 8
III Obowiązki pracodawców wynikające z zatrudniania osób niepełnosprawnych
9
1 Przeciętne oraz minimalne wynagrodzenie 9
2 Informacje podstawowe 10
3 Wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych oraz wpłaty obowiązkowe
11 4 Czas pracy, urlop wypoczynkowy, dodatkowe zwolnienia osób
niepełnosprawnych
14 IV Uprawnienia pracodawców w związku z zatrudnianiem osób
niepełnosprawnych
16 1 Składki na ubezpieczenia społeczne, obowiązujące od dnia 01.01.2008r. 16 2 Dofinansowanie do wynagrodzeń osób niepełnosprawnych 18 3 Zwrot kosztów wyposaŜenia stanowiska pracy dla osoby
niepełnosprawnej
20 4 Refundacja wynagrodzeń oraz składek na ubezpieczenia społeczne
pracodawcy zatrudniającemu osoby niepełnosprawne
22 5 Zwrot kosztów przystosowania stanowisk pracy , adaptacji pomieszczeń
i urządzeń do potrzeb osób niepełnosprawnych
24 6 Zwrot kosztów zatrudnienia pracownika pomagającemu w pracy
pracownikowi niepełnosprawnemu
26 7 Zwrot kosztów szkoleń osób niepełnosprawnych organizowanych przez
Pracodawcę
28
V Pomoc de minimis 28
1 Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1998/2006 z dnia 15.12.2006r.
w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu do pomocy de minimis
29 2 Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1860/2004 z dnia 06.10.2004r.
w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy w ramach zasady de minimis dla sektora rolnego
31
3 Rozporządzenie Komisji (WE) nr 875/2007 z dnia 24.07.2007r.
w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do
pomocy w ramach zasady de minimis dla sektora rybołówstwa i zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1860/2004
31
4 Produkty rolne określone w załączniku nr 1 do Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską.
32 5 Przeliczanie i potwierdzanie udzielonej pomocy de minimis 33
I. Od wydawcy
Niniejsza publikacja jest przeznaczona dla pracodawców nie posiadających statusu zakładów pracy chronionej, zatrudniających lub zamierzających zatrudnić osoby niepełnosprawne.
Informator uwzględnia stan prawny na dzień 15.11.2007r., wskazując jednocześnie przepisy prawne na podstawie których zostały opracowanie poszczególne działy tematyczne niniejszej publikacji. Informator porusza równieŜ problematykę finansowania składek na ubezpieczenia społeczne pracowników oraz
niepełnosprawnych rolników, które będą obowiązywać od dnia 01.01.2008r.
Opracowanie porusza problematykę zatrudniania osób niepełnosprawnych zarówno pod kątem korzyści jak równieŜ obowiązków Pracodawców wynikających z braku osiągania wymaganego wskaźnika zatrudniania pracowników niepełnosprawnych lub nawiązania stosunku pracy z w/w osobami.
Członkowstwo Polski w Unii Europejskiej spowodowało wymóg stosowania rozporządzeń Komisji Europejskiej w zakresie udzielania pomocy publicznej
przedsiębiorcom. Informator wskazuje podstawowe wytyczne rozporządzeń Komisji w stosunku do określonej formy pomocy, poświęcając szczególnej uwadze pomoc de minimis – w trybie której przedsiębiorcy mogą otrzymywać refundacje kosztów utworzenia nowych miejsc pracy dla osób niepełnosprawnych. Ta forma aktywizacji zawodowej osób niepełnosprawnych jak równieŜ moŜliwość uzyskania refundacji 60 % kosztów wynagrodzenia i obowiązkowych składek na ubezpieczenia społeczne za zatrudnioną osobę niepełnosprawną, pojawiły się jako nowe zadania na podstawie Ustawy z dnia 15.06.2007r. o zmianie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2007 nr 115 po. 791) i wydanych na jej podstawie rozporządzeń
wykonawczych, które weszły w Ŝycie w listopadzie 2007 roku.
Niniejszy informator nie stanowi źródła prawa, szczegółowe informacje w zakresie objętym publikacją moŜna uzyskać we właściwej instytucji wymienionej jako organ udzielający pomocy, tj. :
w przypadku Starosty (oraz informacji ogólnych w zakresie objętym publikacją) – Starostwo Powiatowe w Staszowie, Wydział Spraw Obywatelskich i Zarządzania Kryzysowego, ul. Świerczewskiego 7, pokój B-4, tel. 864-68-12
w przypadku Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych:
Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, Al. Jana Pawła II 13 00-828 Warszawa, tel. (022) 50-55-500
II. Pojęcie osoby niepełnosprawnej, pracodawcy oraz pracownika.
Ustawa z dnia 27.08.1997r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz.U. z 1997r. nr 123 poz. 776 – z późniejszymi zmianami)
Ustawa z dnia 26.06.1974r. Kodeks pracy (tekst jednolity Dz.U. z 1998r. nr 21 poz. 94 – z późniejszymi zmianami)
1. Osoba niepełnosprawna
Osoba niepełnosprawna to osoba, której niepełnosprawność została potwierdzona orzeczeniem:
1) Powiatowego Zespołu ds. Orzekania o Niepełnosprawności o zaliczeniu do jednego ze stopni niepełnosprawności, tj.:
• - znaczny;
• - umiarkowany;
• - lekki;
2) lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o:
• całkowitej niezdolności do pracy i samodzielnej egzystencji;
• niezdolności do samodzielnej egzystencji,
• całkowitej niezdolności do pracy;
• częściowej niezdolności do pracy;
3) o zakwalifikowaniu przez Powiatowy Zespół ds. Orzekania o Niepełnosprawności dzieci do lat 16 - do osób niepełnosprawnych.
Osoby, które przed 01.01.1998r. zostały zaliczone do jednej z grup inwalidów (I, II lub III), są zaliczane do osób niepełnosprawnych jeŜeli wydane przed
01.01.1998r. orzeczenie nie utraciło mocy.
Osoby o stałej lub długotrwałej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym, orzeczonej przed 01.01.1998r. przez lekarza rzeczoznawcę Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, uznaje się za niepełnosprawne, z tym Ŝe:
1) osoby, którym przysługuje zasiłek pielęgnacyjny, traktuje się jako zaliczone do znacznego stopnia niepełnosprawności;
2) pozostałe osoby traktuje się jako zaliczone do lekkiego stopnia niepełnosprawności.
Orzeczenia o zaliczeniu do jednej z grup inwalidów (które były wydawane do 31.08.1997r.) oraz orzeczenia lekarza orzecznika ZUS o niezdolności do pracy są
traktowane na równi z orzeczeniami powiatowych zespołów ds. orzekania o niepełnosprawności i przekładają się następująco:
System orzecznictwa od dnia 01.09.1997r.
System orzecznictwa do 31.08.1997r.
Orzeczenie lekarza orzecznika ZUS
Orzeczenie Powiatowego Zespołu ds. Orzekania o
Niepełnosprawności I grupa
inwalidzka
całkowita niezdolność do pracy i niezdolność do samodzielnej egzystencji,
niezdolność do samodzielnej egzystencji
Znaczny stopień niepełnosprawności
II grupa inwalidzka
całkowita niezdolność do pracy
umiarkowany stopień niepełnosprawności III grupa
inwalidzka
częściowa niezdolność do pracy
lekki stopień niepełnosprawności
U w a g a :
W terminologii Urzędu Statystycznego funkcjonuje równieŜ pojęcie „osoby
niepełnosprawnej biologicznie” , tj. takiej, która nie posiada stosownego orzeczenia, ale odczuwa całkowicie lub powaŜnie ograniczoną zdolność do wykonywania
podstawowych czynności.. Natomiast zatrudnienie takich osób przez Pracodawcę nie oznacza zatrudniania osób niepełnosprawnych, a tym samym podejmowania
zobowiązań i moŜliwości otrzymywania systemów wsparcia opisanych w niniejszym informatorze. Taką moŜliwość daje wyłącznie zatrudnianie osób „prawnie
niepełnosprawnych”, tj. legitymujących się orzeczeniami wymienionymi powyŜej.
2. Pracodawca - pracownik
Pracodawcą jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka nie posiadająca osobowości prawnej, jeŜeli zatrudniają one pracowników.
Pracownikiem jest osoba zatrudniona na podstawie umowy o pracę, powołania, wyboru, mianowania lub spółdzielczej umowy o pracę.
Nawiązanie stosunku pracy oraz ustalenia warunków pracy i płacy, bez względu na podstawę prawną tego stosunku, wymaga zgodnego oświadczenia woli pracodawcy i pracownika.
Pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom bezpieczne i higieniczne warunki pracy, a ponadto stosownie do moŜliwości i warunków zaspokoić potrzeby bytowe, socjalne i kulturalne zatrudnionych pracowników.
Pracownicy powinni być równo traktowani w zakresie nawiązania i rozwiązania
stosunku pracy, warunków zatrudnienia, awansowania oraz dostępu do szkolenia w celu podnoszenia kwalifikacji zawodowych; bez względu na płeć, wiek,
niepełnosprawność, rasę, religię, narodowość, przekonania polityczne,
przynaleŜność związkową, pochodzenie etniczne, wyznanie, orientację seksualną, a takŜe bez względu na czasokres zatrudnienia lub wymiar czasu pracy.
Równe traktowanie w zatrudnieniu oznacza niedyskryminowanie w jakikolwiek sposób bezpośrednio lub pośrednio z przyczyn określonych powyŜej, w tym równieŜ niepełnosprawności pracownika.
Osoba wobec której pracodawca naruszył zasadę równego traktowania w zatrudnieniu ma prawo do odszkodowania w wysokości nie niŜszej niŜ minimalne wynagrodzenie za pracę.
Skorzystanie przez pracownika z uprawnień przysługujących z tytułu naruszenia równego traktowania w zatrudnieniu nie moŜe stanowić przyczyny uzasadniającej wypowiedzenie przez pracodawcę stosunku pracy lub jego rozwiązanie bez
wypowiedzenia.
III. Obowiązki pracodawców wynikające z zatrudniania osób niepełnosprawnych
1. Przeciętne oraz minimalne wynagrodzenie
W dalszej części niniejszej publikacji określane są formy pomocy oraz zobowiązania finansowe pracodawców w oparciu o przeciętne wynagrodzenie oraz najniŜsze
wynagrodzenie. PoniŜej przedstawiamy wyjaśnienie powyŜszych pojęć:
Przeciętne wynagrodzenie - oznacza przeciętne miesięczne wynagrodzenie w gospodarce narodowej w poprzednim kwartale od pierwszego dnia następnego
miesiąca po ogłoszeniu przez Prezesa GUS w formie komunikatu w „Monitorze
Polskim”, na podstawie art. 20 pkt 2 Ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.
Na dzień 15.11.2007r. przeciętne miesięczne wynagrodzenie wynosiło 2.644,34 zł (Monitor Polski z 21.08.2007r. nr 52 poz. 606).
NajniŜsze wynagrodzenie – oznacza minimalne wynagrodzenie za pracę obowiązujące w grudniu roku poprzedniego.
Wysokość minimalnego wynagrodzenia w roku 2007 wynosi 936,00 zł (Dziennik Ustaw z 2006r. nr 171 poz. 1227). W/w kwota stanowi podstawę do przeliczania niektórych form pomocy dla pracodawców w 2008r., stąd teŜ przeliczane wartości będą dotyczyły 2008 roku.
2. Informacje podstawowe
Ustawa z dnia 27.08.1997r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych;
Ustawa z dnia 26.06. 1974r. Kodeks Pracy (tekst jednolity Dz.U. z 1998r. nr 21 poz. 94 – z późń. zm.)
Pracodawca jest zobowiązany wydzielić lub zorganizować odpowiednie stanowisko pracy z podstawowym zapleczem socjalnym, osobie dotychczas zatrudnionej, która
w wyniku wypadku przy pracy lub choroby zawodowej utraciła zdolność do pracy na dotychczasowym stanowisku. Zorganizowanie stanowiska powinno nastąpić
nie później niŜ w okresie trzech miesięcy od daty zgłoszenia przez tę osobę gotowości przystąpienia do pracy. JeŜeli pracodawca nie spełni powyŜszego
wymogu, jest zobowiązany dokonać w dniu rozwiązania stosunku pracy z tą osobą, wpłaty na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych w wysokości piętnastokrotnego przeciętnego wynagrodzenia za pracownika ( tj. 39.665 zł)
Pracodawca jest zwolniony z obowiązku organizacji stanowiska lub wpłat na
PFRON, w przypadku gdy wyłączną przyczyną wypadku przy pracy było naruszenie przepisów w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy przez pracownika z jego winy lub jego stanu nietrzeźwości, przy czym takie okoliczności muszą zostać
udowodnione przez pracodawcę
Pracownikowi spełniającemu warunki uprawniające do renty z tytułu niezdolności do pracy, którego stosunek pracy ustał w związku z przejściem na rentę, przysługuje odprawa pienięŜna w wysokości jednomiesięcznego wynagrodzenia. Pracownik, który otrzymał odprawę, nie moŜe ponownie nabyć do niej prawa.
Pracodawcy nie posiadający statusu zakładu pracy chronionej mogą zatrudniać osoby niepełnosprawne bez względu na orzeczony stopień niepełnosprawności. Jednak,
zgodnie z art. 4 ust. 5 Ustawy z dnia 27.08.1997r, o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, w przypadku zatrudnienia
osoby ze znacznym oraz umiarkowany stopniem niepełnosprawności, wymagana jest pozytywna opinia Państwowej Inspekcji Pracy o przystosowaniu przez pracodawcę stanowiska pracy do potrzeb osoby niepełnosprawnej zaliczonej do takiego stopnia niepełnosprawności.
3. Wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych oraz wpłaty obowiązkowe
1.Ustawa z dnia 27.08.1997r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych;
2. Rozporządzenie Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 06.06.2003r. w sprawie ustalenia wzorów deklaracji składanych Zarządowi PFRON przez pracodawców zobowiązanych do wpłat na ten Fundusz (Dz.U. z 2003r. nr 105 poz. 989)
3. Rozporządzenie Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29.05.2003r. w sprawie określenia wzorów miesięcznych i rocznych informacji o zatrudnieniu, kształceniu lub o działalności na rzecz osób niepełnosprawnych (Dz.U. z 2003r. nr 104 poz. 969)
4. Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18.09.1998r. w sprawie rodzajów schorzeń uzasadniających obniŜenie wskaźnika zatrudnienia osób niepełnosprawnych oraz sposobu jego obniŜania (Dz.U. z 1998r. nr 124 poz. 820 – z późniejszymi zmianami)
Pracodawca zatrudniający co najmniej 25 pracowników w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy oraz nieosiągający wskaźnika zatrudnienia osób
niepełnosprawnych w wysokości co najmniej 6 %, jest zobowiązany dokonywać miesięcznych wpłat na PFRON, w wysokości stanowiącej iloczyn 40,65%
przeciętnego wynagrodzenia i liczby pracowników odpowiadającej róŜnicy między zatrudnieniem zapewniającym osiągnięcie wskaźnika zatrudnienia osób
niepełnosprawnych w wysokości 6%, a rzeczywistym zatrudnieniem osób niepełnosprawnych.
Z wpłat zwolnieni są pracodawcy u których wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych wynosi co najmniej 6%.
Do liczby pracowników nie wlicza się –jeŜeli nie są to osoby niepełnosprawne- osób zatrudnionych:
1) na podstawie umowy o pracę w celu przygotowania zawodowego, 2) przebywających na urlopach wychowawczych,
3) nieświadczących pracy w związku z odbywaniem słuŜby wojskowej albo słuŜby zastępczej,
4) będących uczestnikami Ochotniczych Hufców Pracy,
5) nie świadczących pracy w związku z uzyskaniem świadczenia rehabilitacyjnego, 6) przebywających na urlopach bezpłatnych.
Przykład:
Pracodawca zatrudnia 100 osób w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy, w tym 4 osoby niepełnosprawne, co wskazuje Ŝe wskaźnik zatrudnienia osób
niepełnosprawnych wynosi 4%. Do osiągnięcia wskaźnika nie powodującego powstania obowiązku wpłaty brakuje 2 pełnych etatów. Sposób przeliczenia kwoty do zapłaty jest następujący:
2.644,34 (przeć. wynagr.)x 40,65% x 2 (liczba osób brakujących do osiągnięcia wskaźnika 6%)= 2.149,85
Kwota do zapłaty przez pracodawcę z tytułu wpłat obowiązkowych wynosi 2.149,85 zł
Dla państwowych i samorządowych jednostek organizacyjnych będących jednostkami budŜetowymi, zakładami budŜetowymi albo gospodarstwami
pomocniczymi, instytucji kultury oraz jednostek organizacyjnych zajmujących się statutowo ochroną dóbr kultury uznanych za pomnik historii, wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych w roku 2007 wynosi 5%, natomiast od roku 2008 oraz w latach następnych powinien wynosić 6%.
Dla państwowych i niepaństwowych szkół wyŜszych, wyŜszych szkół zawodowych, publicznych i niepublicznych szkół, zakładów kształcenia nauczycieli oraz placówek opiekuńczo-wychowawczych i resocjalizacyjnych, wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych wynosi 2%. Wskaźnik zatrudnienia w tych jednostkach oblicza się jako sumę wskaźnika zatrudnienia osób niepełnosprawnych i podwojonego wskaźnika wychowanków, uczniów, studentów lub słuchaczy będących osobami niepełnosprawnymi i uczących się lub studiujących w ramach ogólnie
obowiązujących w danej jednostce regulaminów nauczania lub studiowania.
Wskaźnik wychowanków, uczniów, studentów lub słuchaczy niepełnosprawnych oznacza ich udział procentowy w liczbie ogółem odpowiednio: wychowanków, uczniów, studentów lub słuchaczy, według stanu w roku ubiegłym.
Z obowiązkowych wpłat na PFRON zwolnieni są:
1) pracodawcy osiągający wymagane wskaźniki zatrudnienia osób niepełnosprawnych określone powyŜej,
2) publiczne i niepubliczne jednostki organizacyjne nie działające w celu osiągnięcia zysku, których wyłącznym przedmiotem prowadzonej działalności jest rehabilitacja społeczna i lecznicza, edukacja osób niepełnosprawnych lub opieka nad osobami niepełnosprawnymi,
3) pracodawcy prowadzący zakłady pracy będące w likwidacji albo co do których ogłoszono upadłość.
Pracodawcy zobowiązani do wpłat obowiązkowych dokonują je w terminie do dnia 20 następnego miesiąca po miesiącu w którym zaistniały okoliczności powodujące powstanie obowiązku wpłat , składając równocześnie Zarządowi PFRON deklaracje miesięczne i roczne (poprzez teletransmisję danych w formie dokumentu
elektronicznego), zgodnie z wzorami określonymi w Rozporządzeniu Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 06.06.2003r. w sprawie ustalenia wzorów deklaracji składanych Zarządowi PFRON przez pracodawców
zobowiązanych do wpłat na ten Fundusz (Dz.U. nr 105 poz. 989)
Informacje o warunkach rejestracji w systemie elektronicznym oraz objaśnienia do poszczególnych wzorów deklaracji są dostępne na witrynie internetowej
Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, www.pfron.org.pl – zakładka wpłaty obowiązkowe,
Istnieją schorzenia obniŜające wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych u Pracodawcy, do tych schorzeń zalicza się:
1) chorobę Parkinsona, 2) stwardnienie rozsiane,
3) paraplegię, tetraplegię, hemiplegię,
4) znaczne upośledzenie widzenia (ślepotę) oraz niedowidzenie, 5) głuchotę i głuchoniemotę,
6) nosicielstwo wirusa HIV oraz chorobę AIDS, 7) epilepsję,
8) przewlekłe choroby psychiczne, 9) upośledzenie umysłowe,
10) miastenię,
11) późne powikłania cukrzycy.
Pracodawcy obniŜają wskaźniki zatrudnienia osób niepełnosprawnych (w związku ze schorzeniami wymienionymi powyŜej ) zgodnie z wzorami określonymi w Rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18.09.1998r. w sprawie rodzajów schorzeń uzasadniających obniŜenie wskaźnika zatrudnienia osób
niepełnosprawnych oraz sposobu jego obniŜania (Dz.U. nr 124 poz. 820 – z późniejszymi zmianami).
Wpłaty na PFRON ulegają równieŜ obniŜeniu z tytułu zakupu usługi (z wyłączeniem handlu) lub produkcji u pracodawcy zatrudniającego co najmniej 25 pracowników w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy i osiągającego wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych zaliczonych do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności w wysokości co najmniej 10%.
Warunkiem obniŜenia wpłaty jest terminowe uregulowanie naleŜności za
zrealizowaną produkcję lub usługę oraz otrzymanie informacji o kwocie obniŜenia.
Informacje o kwocie obniŜenia sprzedający przekazuje nabywcy niezwłocznie po uregulowaniu naleŜności w terminie określonym w fakturze. W przypadku płatności realizowanych za pośrednictwem banku – za datę uregulowania naleŜności uwaŜa się datę obciąŜenia rachunku bankowego nabywcy na podstawie polecenia przelewu.
Kwotę obniŜenia oblicza się jako iloczyn wskaźnika wynagrodzeń
niepełnosprawnych pracowników sprzedającego zaliczonych do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności i wskaźnika udziału przychodów.
Sposób obliczania w/w wskaźników został określony w art. 22 Ustawy z dnia 27.08.1997r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz.U. nr 123 poz. 776 – z późniejszymi zmianami).
W przypadku stwierdzenia zaległości we wpłatach obowiązkowych Prezes Zarządu PFRON ma prawo do występowania z wnioskiem o załoŜenie księgi wieczystej dla nieruchomości dłuŜnika. Doręczona decyzja określająca wysokość naleŜności z tytułu wpłat obowiązkowych jest podstawą ustanowienia hipoteki przymusowej na wszystkich nieruchomościach dłuŜnika.
Prezes Zarządu Funduszu na wniosek pracodawcy, w przypadku uzasadnionym waŜnym interesem pracodawcy lub interesem publicznym moŜe:
- odroczyć termin płatności naleŜności lub rozłoŜyć ich spłatę na raty,
- odroczyć termin płatności zaległości z tytułu wpłat, odsetek za zwłokę lub rozłoŜyć ich zapłatę na raty
uwzględniając moŜliwości płatnicze pracodawcy oraz stan finansów Funduszu
Pracodawcy zatrudniający co najmniej 25 pracowników w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy oraz osiągający wymagane wskaźniki zatrudnienia osób niepełnosprawnych oraz publiczne i niepubliczne jednostki organizacyjne nie
działające w celu osiągnięcia zysku, których wyłącznym przedmiotem prowadzonej działalności jest rehabilitacja społeczna i lecznicza, edukacja osób
niepełnosprawnych lub opieka nad osobami niepełnosprawnymi, składają Zarządowi PFRON informacje miesięczne i roczne odpowiednio o zatrudnieniu i kształceniu osób niepełnosprawnych lub o działalności na rzecz osób niepełnosprawnych,
zgodnie z wzorami określonymi w Rozporządzeniu Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki społecznej z dnia 29.05.2003r. w sprawie określenia wzorów miesięcznych i rocznych informacji o zatrudnieniu, kształceniu lub o działalności na rzecz osób niepełnosprawnych (Dz.U. nr 104 poz. 969)
Informacje o warunkach rejestracji w systemie elektronicznym oraz objaśnienia do poszczególnych wzorów deklaracji są dostępne na witrynie internetowej
Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, www.pfron.org.pl – zakładka wpłaty obowiązkowe.
4. Czas pracy, urlop wypoczynkowy, dodatkowe zwolnienia osób niepełnosprawnych
Ustawa z dnia 27.08.1997r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz.U. z 1997r. nr 123 poz. 776 – z późniejszymi zmianami)
Rozporządzenie Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 22.05.2003r. w sprawie szczegółowych zasad udzielania zwolnień od pracy osobom o znacznym lub umiarkowanym stopniem niepełnosprawności w celu uczestniczenia w turnusie rehabilitacyjnym (Dz.U. z 2003r.
nr 100 poz. 927 )
Czas pracy osoby niepełnosprawnej nie moŜe przekraczać 8 godzin na dobę i 40 godzin tygodniowo. Czas pracy osoby niepełnosprawnej zaliczonej do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności nie moŜe przekraczać 7 godzin na dobę i 35 godzin tygodniowo.
Osoba niepełnosprawna nie moŜe być zatrudniona w porze nocnej i w godzinach nadliczbowych
Wymiar czasu pracy obowiązuje pracownika juŜ od następnego dnia po przedstawieniu pracodawcy orzeczenia o niepełnosprawności
PowyŜsze normy czasu pracy osób niepełnosprawnych nie stosuje się : - w stosunku do osób zatrudnionych przy pilnowaniu
- gdy na wniosek osoby zatrudnionej, lekarz przeprowadzający badania
profilaktyczne pracowników (lub w razie jego braku lekarz sprawujący opiekę nad tą osobą) wyrazi zgodę na wyŜsze normy czasu pracy, koszt badania lekarskiego ponosi pracodawca.
Stosowanie norm czasu pracy dla osób niepełnosprawnych nie powoduje obniŜenia wysokości wynagrodzenia wypłacanego w stałej miesięcznej wysokości.
Natomiast godzinowe stawki wynagrodzenia zasadniczego, przy przejściu na normy skróconego czasu pracy osób niepełnosprawnych, ulegają podwyŜszeniu
w stosunku, w jakim pozostawał dotychczasowy wymiar czasu pracy do tych norm.
PowyŜsze wskazuje, ze po przejściu na obniŜone normy czasu pracy wynagrodzenie osoby niepełnosprawnej nie ulega zmianie.
Osoba niepełnosprawna ma prawo do dodatkowej przerwy w pracy na gimnastykę usprawniającą lub wypoczynek. Czas przerwy wynosi 15 minut i jest wliczany do czasu pracy.
Osobie zaliczonej do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności przysługuje dodatkowy urlop wypoczynkowy w wymiarze 10 dni roboczych w roku kalendarzowym. Prawo do pierwszego dodatkowego urlopu wypoczynkowego, osoba niepełnosprawna nabywa po przepracowaniu jednego roku po dniu zaliczenia jej do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności.
Dodatkowy urlop nie przysługuje osobie uprawnionej do urlopu wypoczynkowego w wymiarze przekraczającym 26 dni roboczych lub do urlopu dodatkowego na
podstawie odrębnych przepisów. Natomiast jeŜeli wymiar dodatkowego urlopu jest
niŜszy niŜ 10 dni roboczych, zamiast tego urlopu przysługuje urlop dodatkowy w wymiarze określonym dla osoby ze znacznym lub umiarkowanym stopniem
niepełnosprawności.
Osoba ze znacznym lub umiarkowanym stopniem niepełnosprawności ma prawo do zwolnienia od pracy z zachowaniem prawa do wynagrodzenia:
- w celu uczestniczenia w turnusie rehabilitacyjnym (raz w roku w wymiarze 21 dni roboczych)
- w celu wykonania badań specjalistycznych, zabiegów leczniczych lub
usprawniających, a takŜe w celu uzyskania zaopatrzenia ortopedycznego lub jego naprawy , jeŜeli czynności te nie mogą być wykonane poza godzinami pracy
Wynagrodzenia za czas zwolnień od pracy oblicza się jak ekwiwalent pienięŜny za urlop wypoczynkowy Łączny wymiar urlopu dodatkowego oraz zwolnień od pracy, o których mowa powyŜej, nie moŜe przekroczyć 21 dni roboczych w roku
kalendarzowym
Pracodawca udziela osobie o znacznym lub umiarkowanym stopniu
niepełnosprawności zwolnienia od pracy w celu uczestniczenia w turnusie
rehabilitacyjnym na podstawie wniosku lekarza sprawującego opiekę nad tą osobą, zawierającego informacje o rodzaju turnusu i jego czasokresie.
Osoba niepełnosprawna przedstawia pracodawcy skierowanie na turnus w takim terminie, który umoŜliwi zapewnienie normalnego toku pracy w zakładzie.
Podstawą wypłaty wynagrodzenia za czas zwolnienia jest przedłoŜony pracodawcy dokument, który potwierdza pobyt na turnusie, wystawiony przez organizatora turnusu.
IV. Uprawnienia pracodawców w związku z zatrudnianiem osób niepełnosprawnych
1. Składki na ubezpieczenia społeczne, obowiązujące od dnia 01.01.2008r.
Ustawa z dnia 27.08.1997r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych ( Dz.U. nr 123 poz. 776 – z późniejszymi zmianami)
Składki na ubezpieczenia społeczne zatrudnionych osób niepełnosprawnych oraz osób niepełnosprawnych prowadzących działalność gospodarczą nalicza się i opłaca się na zasadach określonych w Ustawie z dnia 13.10.1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jednolity Dz. U. z 2007r. nr 11 poz. 74 – z późniejszymi
zmianami). Składki niepełnosprawnych rolników oraz domowników nalicza się i opłaca się na zasadach określonych w Ustawie z dnia 20.12.1990r. o ubezpieczeniu
społecznym rolników (tekst jednolity Dz.U. z 1998 nr 7 poz. 25 - z późniejszymi zmianami).
W przypadku pracodawcy zatrudniającemu mniej niŜ 25 osób w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy, PFRON refunduje w stosunku do zatrudnionych osób niepełnosprawnych zaliczonych do znacznego lub do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności :
- część wynagrodzenia odpowiadającą składce naleŜnej od zatrudnionego na ubezpieczenie emerytalne,
- część kosztów osobowych pracodawcy odpowiadającą składce naleŜnej od pracodawcy na ubezpieczenie emerytalne.
Warunkiem refundacji składek jest ich terminowe opłacania przez Pracodawcę w całości.
W przypadku pracodawcy zatrudniającemu co najmniej 25 pracowników w
przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy oraz osiągającemu wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych ogółem w wysokości co najmniej 6%, PFRON refunduje:
- w przypadku osób zaliczonych do znacznego i umiarkowanego stopnia niepełnosprawności, część wynagrodzenia odpowiadającą składce naleŜnej od zatrudnionego na ubezpieczenie emerytalne oraz część kosztów osobowych
pracodawcy odpowiadającą składce naleŜnej od pracodawcy na ubezpieczenie emerytalne,
- w przypadku osób zaliczonych do lekkiego stopnia niepełnosprawności, część
kosztów osobowych pracodawcy odpowiadającą składce naleŜnej od pracodawcy na ubezpieczenie wypadkowe
Warunkiem refundacji składek jest ich terminowe opłacania przez Pracodawcę w całości
W przypadku osób niepełnosprawnych prowadzących działalność gospodarczą oraz rolników PFRON refunduje odpowiednio:
- osobie niepełnosprawnej prowadzącej działalność gospodarczą obowiązkowe składki na ubezpieczenie emerytalne i rentowe do wysokości odpowiadającej wysokości składki , której podstawą wymiaru jest kwota stanowiąca 60%
przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w poprzednim kwartale,
- niepełnosprawnemu rolnikowi lub rolnikowi zobowiązanemu do opłacania składek za niepełnosprawnego domownika, składki na ubezpieczenia społeczne rolników, tj. wypadkowe, chorobowe, macierzyńskie oraz emerytalno-rentowe.
Warunkiem refundacji składek jest ich terminowe opłacanie całości.
Refundacja składek na ubezpieczenia społeczne nie przysługuje w części
odpowiadającej składkom na ubezpieczenia społeczne finansowanym ze środków publicznych.
Pracodawca oraz rolnik którym przysługuje refundacja składek składają do PFRON:
- miesięczne informacje o podstawach wymiaru składek, składkach na ubezpieczenia społeczne, zatrudnieniu i stopniach niepełnosprawności pracowników
niepełnosprawnych,
- wniosek o wypłatę refundacji składek za dany miesiąc
- informację o wysokości i rodzaju podwyŜszonych kosztów zatrudnienia osób niepełnosprawnych
W/w informacje oraz wniosek przekazywane są w formie dokumentu elektronicznego (poprzez teletransmisję danych) lub w formie dokumentu pisemnego.
PFRON w terminie 7 dni od dnia otrzymania wniosku przekazuje na rachunek wnioskodawcy kwoty refundacji składek na ubezpieczenia społeczne w wysokości ustalonej na podstawie przedłoŜonych dokumentów oraz informuje wnioskodawcę o sposobie jej ustalenia. W przypadku gdy ustalona przez Fundusz kwota refundacji składek jest inna niŜ kwota wykazana we wniosku, Prezes Zarządu PFRON wydaje na wniosek pracodawcy lub osoby niepełnosprawnej decyzję o wysokości kwoty refundacji.
PFRON moŜe przeprowadzać kontrole wnioskodawcy w zakresie ustalania wysokości refundacji składek i wypłaty wynagrodzeń pracowników
niepełnosprawnych. W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości Prezes Zarządu
PFRON wydaje decyzję nakazującą zwrot wypłaconej refundacji składek na ubezpieczenia społeczne w zakresie stwierdzonych nieprawidłowości . PFRON refunduje składki przez okres jednego roku. Po upływie tego okresu
wnioskodawca moŜe wystąpić do Funduszu z wnioskiem o przedłuŜenie wypłacania refundacji na kolejne okresy roczne.
Uwaga:
Art. 26c Ustawy z dnia 27.08.1997r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej osób niepełnosprawnych (Dz.U. nr 123 poz. 776 – z póŜniejszymi zmianami) wskazuje zapowiedź ukazania się rozporządzenia wykonawczego określającego szczegółowe warunki udzielania pomocy w zakresie finansowania składek na ubezpieczenia społeczne. Na dzień opracowania niniejszego informatora przedmiotowe
rozporządzenie jeszcze się nie ukazało, natomiast z treści wymienionego powyŜej art. 26c wynika, Ŝe finansowanie składek na ubezpieczenia społeczne będzie
traktowane jako pomoc publiczna, która:
1) w przypadku pracodawców prowadzących działalność gospodarczą - będzie udzielana zgodnie z warunkami dopuszczalności pomocy na zatrudnienie, 2) w przypadku osób niepełnosprawnych wykonujących działalność gospodarczą, rolników niepełnosprawnych i rolników zobowiązanych do opłacania składek za niepełnosprawnego domownika – zgodnie z zasadami pomocy de minimis.
2. Dofinansowanie do wynagrodzeń osób niepełnosprawnych
Ustawa z dnia 27.08.1997r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych Dz.U. nr 123 poz. 776 – z późniejszymi zmianami)
Rozporządzenie Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 30.12.2003r. w sprawie dofinansowania do wynagrodzeń osób niepełnosprawnych (Dz.U. z 2003r. nr 232 poz. 2330 – z późniejszymi zmianami)
Pracodawcy zatrudniającemu mniej niŜ 25 pracowników w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy oraz pracodawcy zatrudniającemu co najmniej 25 pracowników w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy i osiągającemu wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych w wysokości co najmniej 6% , przysługuje miesięczne dofinansowanie do wynagrodzenia pracownika niepełnosprawnego, który nie ma ustalonego prawa do emerytury, pod warunkiem Ŝe taki pracownik został ujęty w ewidencji osób niepełnosprawnych prowadzonej przez PFRON. Miesięczne
wynagrodzenie oblicza się w stosunku do następującego przelicznika:
1) 130% najniŜszego wynagrodzenia – w przypadku osób niepełnosprawnych zaliczonych do znacznego stopnia niepełnosprawności
2) 110 % najniŜszego wynagrodzenia – w przypadku osób niepełnosprawnych zaliczonych do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności,
3) 50% najniŜszego wynagrodzenia – w przypadku osób niepełnosprawnych zaliczonych do lekkiego stopnia niepełnosprawności.
Faktycznie wysokość w/w dofinansowania moŜe przysługiwać tylko pracodawcom prowadzącym zakłady pracy chronionej. W przypadku pozostałych pracodawców dofinansowanie zostaje obliczone jako 70% kwot wymienionych w pkt. 1-3, a w przypadku zatrudnienia osób niepełnosprawnych u których stwierdzono chorobę psychiczną, upośledzenie umysłowe lub epilepsję oraz niewidomych 90% kwot wymienionych w pkt 1- 3
Kwota miesięcznego dofinansowania nie powinna przekroczyć kwoty miesięcznego wynagrodzenia osiąganego przez pracownika niepełnosprawnego.
W przypadku gdy osoba niepełnosprawna jest zatrudniona u więcej niŜ jednego pracodawcy w wymiarze czasu pracy nieprzekraczającym ogółem pełnego wymiaru czasu pracy, miesięczne dofinansowanie przyznaje się na tę osobę pracodawcom, u których jest ona zatrudniona, w wysokości proporcjonalnej do wymiaru czasu pracy tej osoby.
W przypadku gdy łączny wymiar czasu pracy osoby niepełnosprawnej zatrudnionej u kilku pracodawców przekracza pełny wymiar czasu pracy, PFRON przyznaje dofinansowanie na tę osobę w wysokości nieprzekraczającej kwoty miesięcznego dofinansowania na osobę zatrudnioną w pełnym wymiarze czasu pracy.
Dofinansowanie jest przekazywane pracodawcom proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy tej osoby przy czym w pierwszej kolejności przyznaje się je pracodawcy, który wcześniej zatrudnił osobę niepełnosprawną.
Dofinansowanie wypłaca PFRON przez okres roku w wysokości proporcjonalnej do wymiaru czasu pracownika. Po upływie tego okresu pracodawca moŜe wystąpić z wnioskiem do Funduszu o przedłuŜenie wypłacania dofinansowania na kolejne
okresy roczne,
Pracodawca składa do PFRON:
1) miesięczne informacje o wynagrodzeniach, zatrudnieniu i stopniach niepełnosprawności pracowników niepełnosprawnych , z uwzględnieniem
pracowników, u których stwierdzono chorobę psychiczną, upośledzenie umysłowe lub epilepsję oraz pracowników niewidomych,
2) wniosek o wypłatę miesięcznego dofinansowania za dany miesiąc,
3) informacje o wysokości i rodzaju podwyŜszonych kosztów zatrudnienia osób niepełnosprawnych.
W/w informacje oraz wniosek przekazywane są w formie dokumentu elektronicznego (poprzez teletransmisję danych) lub w formie dokumentu pisemnego.
Fundusz w terminie 7 dni od daty otrzymania wniosku przekazuje dofinansowanie na rachunek bankowy pracodawcy oraz informuje go o sposobie jej ustalenia.
W przypadku gdy ustalona przez Fundusz kwota dofinansowania jest inna niŜ kwota wykazana we wniosku pracodawcy. Prezes PFRON wydaje decyzję o wysokości dofinansowania po wcześniejszym wniosku Pracodawcy o wydanie takiej decyzji,
złoŜonym w terminie 14 dni od dnia otrzymania informacji o ustaleniu wysokości przysługującego dofinansowania do wynagrodzenia.
Od decyzji Prezesa PFRON, przysługuje odwołanie do ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego.
Miesięczne dofinansowanie nie przysługuje do wynagrodzenia pracownika w części finansowanego ze środków publicznych
Uwaga:
Do dnia 22.02.2007r. obowiązywało Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 18.05.2004r. w sprawie szczegółowych warunków udzielania pomocy
przedsiębiorcom zatrudniającym osoby niepełnoprawne (Dz.U. z 2004r. nr 114 po.1194), określające szczegółowe warunki udzielania dofinansowań do
wynagrodzeń osób niepełnosprawnych i definiujące pojecie podwyŜszonych kosztów zatrudniania osób niepełnosprawnych, warunkujących otrzymanie pomocy i sposobu ich ryczałtowego przeliczania. W/w akt prawny został uchylony na podstawie
Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29.01.2007r. (Dz.U. nr 20 poz. 117).
Art. 26c Ustawy z dnia 27.08.1997r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej osób niepełnosprawnych (Dz.U. nr 123 poz. 776 – z póŜniejszymi zmianami) określa zapowiedź ukazania się nowego rozporządzenia wykonawczego określającego szczegółowe warunki udzielania pomocy w zakresie dofinansowania do
wynagrodzeń osób niepełnosprawnych. Natomiast na dzień opracowania niniejszego informatora przedmiotowe rozporządzenie jeszcze się nie ukazało.
3. Zwrot kosztów wyposaŜenia stanowiska pracy dla osoby niepełnosprawnej
Ustawa z dnia 27.08.1997r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych ( Dz.U.z 1997r. nr 123 poz. 776 – z późniejszymi zmianami)
Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 17.10.2007r. w sprawie zwrotu kosztów wyposaŜenia stanowiska pracy osoby niepełnosprawnej (Dz.U z 2007r. nr 194 poz. 404)
Pracodawca, który przez okres co najmniej 36 miesięcy zatrudni osobę
niepełnosprawną zarejestrowaną w powiatowym urzędzie pracy jako bezrobotna albo poszukująca pracy niepozostająca w zatrudnieniu , moŜe otrzymać ze środków
PFRON zwrot kosztów wyposaŜenia stanowiska pracy do wysokości piętnastokrotności przeciętnego wynagrodzenia.
Aktualna kwota wynosi 39.665 zł na jedno miejsce pracy.
Wniosek o zwrot kosztów wyposaŜenia stanowiska pracy składa się do starosty właściwego ze względu na miejsce zarejestrowania osoby niepełnosprawnej
(bezrobotnej lub poszukującej pracy niepozostającej w zatrudnieniu) planowanej do zatrudnienia. Starosta rozpatrując wniosek bierze pod uwagę :
1) potrzeby lokalnego rynku pracy,
2) liczbę osób niepełnosprawnych o określonych kwalifikacjach, zarejestrowanych w powiatowym urzędzie pracy jako bezrobotne lub poszukujące pracy niepozostające w zatrudnieniu,
3) koszty wyposaŜenia stanowiska pracy,
4) wkład własny pracodawcy w planowane przedsięwzięcie.
5) wysokość posiadanych środków PFRON przeznaczonych na ten cel w danym roku.
W przypadku zatwierdzenia wniosku pracodawcy, Starosta wzywa go na negocjacje w sprawie szczegółowych warunków umowy.
Warunki zwrotu kosztów są określane w umowie zawartej z pracodawcą z zastrzeŜeniem , Ŝe zwrotowi nie podlegają koszty poniesione przed dniem zawarcia umowy.
Pracodawca jest zobowiązany do zabezpieczenia zwrotu kwoty refundacji w formach: poręczenia, weksla z poręczeniem wekslowym (awal), gwarancji
bankowej, zastawu na prawach lub rzeczach, blokady rachunku bankowego lub aktu notarialnego o poddaniu się egzekucji przez dłuŜnika.
Refundacja obejmuje:
1) udokumentowane koszty zakupu lub wytworzenia wyposaŜenia stanowiska pracy, na którym będzie wykonywać pracę osoba niepełnosprawna
2) kwotę niepodlegającego odliczeniu podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego.
Zakup wyposaŜenia objętego refundacją dokumentuje się fakturą, rachunkiem lub dowodem zapłaty. Wytworzenie wyposaŜenia stanowiska dokumentuje się
przedstawiając ocenę techniczną oraz wycenę rzeczoznawcy. Cenę nabycia i koszt wytworzenia wyposaŜenia objętego refundacją ustala się i dokumentuje zgodnie z przepisami o rachunkowości.
Warunkiem zwrotu kosztów jest uzyskanie pozytywnej opinii Państwowej Inspekcji Pracy (wydanej na wniosek Starosty) o przystosowaniu stanowiska pracy do potrzeb wynikających z niepełnosprawności osoby zatrudnionej na tym stanowisku .
JeŜeli okres zatrudnienia osoby niepełnosprawnej będzie krótszy niŜ 36 miesięcy, pracodawca jest zobowiązany zwrócić Funduszowi za pośrednictwem Starosty środki w wysokości równej 1/36 ogólnej kwoty zwrotu za kaŜdy miesiąc brakujący do
upływu 36 miesięcy, jednak w wysokości nie mniejszej niŜ 1/6 tej kwoty.
Przykład:
Pracodawca na podstawie umowy zawartej ze starostą uzyskał refundację kosztów miejsca pracy dla osoby niepełnosprawnej w wysokości 36.000 zł.
JeŜeli rozwiązanie umowy następuje po upływie 16 miesięcy jej trwania, pracodawca jest zobowiązany do zwrotu środków w wysokości 16.000 zł co wynika z następującego przeliczenia:
1 x 36.000 x 16 ( liczba brakujących miesięcy) = 16.000 36
W przypadku gdy rozwiązanie umowy następuje w 34 miesiącu jej trwania, pracodawca jest zobowiązany do zwrotu środków w wysokości 6.000 zł.
Pracodawca dokonuje zwrotu środków w terminie 3 miesięcy od dnia rozwiązania stosunku pracy z osobą niepełnosprawną.
Pracodawca nie zwraca środków jeśli w terminie 3 miesięcy od dnia rozwiązania stosunku pracy z osobą niepełnosprawną, zatrudni inną osobę niepełnosprawną – zarejestrowaną w powiatowym urzędzie pracy jako bezrobotna lub poszukująca pracy i niepozostająca w zatrudnieniu. PowyŜsze wskazuję, Ŝe Pracodawca nie ma
obowiązku zatrudnienia pierwszej osoby niepełnosprawnej (skierowanej przez PUP) na okres co najmniej 36 miesięcy. Natomiast w przypadku zaistnienia wakatu na nowo utworzonym miejscu pracy, ma obowiązek zatrudnienia innej osoby
niepełnosprawnej w terminie 3 miesięcy, pod rygorem zwrotu kwoty refundacji na zasadach określonych powyŜej. Przerwa w obsadzie personalnej stanowiska pracy dla osoby niepełnosprawnej wydłuŜa okres zatrudnienia na danym miejscu pracy.
Refundacja kosztów utworzenia stanowiska pracy dla osoby niepełnosprawnej jest przyznawana jako pomoc de minimis, warunki przyznawania tej formy pomocy zostały opisane w Rozdziale V.
4. Refundacja wynagrodzeń oraz składek na ubezpieczenia społeczne pracodawcy zatrudniającemu osoby niepełnosprawne
Ustawa z dnia 27.08.1997r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych ( Dz.U. nr 123 poz. 776 – z późniejszymi zmianami)
Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 17.10.2007r. w sprawie refundacji wynagrodzenia oraz składek na ubezpieczenia społeczne pracodawcy zatrudniającemu osoby niepełnosprawne ( Dz.U. z 2007r.nr 194 poz. 1405)
Pracodawca, który zatrudni przez okres co najmniej 12 miesięcy osobę
niepełnosprawną zarejestrowaną w powiatowym urzędzie pracy jako bezrobotna albo poszukująca pracy niepozostającą w zatrudnieniu, moŜe otrzymać ze środków
PFRON zwrot 60% kosztów jej wynagrodzenia przed opodatkowaniem podatkiem dochodowym oraz obowiązkowych składek na ubezpieczenia społeczne od tego wynagrodzenia. Refundacja następuje za okres jednego roku od dnia zatrudnienia osoby niepełnosprawnej.
Pracodawca składa wniosek do starosty właściwego ze względu na miejsce zarejestrowania osoby niepełnosprawnej (bezrobotnej albo poszukującej pracy niepozostającej w zatrudnieniu). Starosta rozpatrując wniosek bierze pod uwagę:
1) liczbę osób niepełnosprawnych o określonych kwalifikacjach, zarejestrowanych w powiatowy urzędzie pracy,
2) wysokość posiadanych środków PFRON przeznaczonych na ten cel w danym roku.
Starosta dokonuje zwrotu kosztów na podstawie umowy zawartej z Pracodawcą z tym, Ŝe zwrotowi nie podlegają kwoty wypłacone przez Pracodawcę za okres przed dniem podpisania umowy.
Pracodawca jest zobowiązany do zabezpieczenia zwrotu kwoty refundacji w formach: poręczenia, weksla z poręczeniem wekslowym (awal), gwarancji
bankowej, zastawu na prawach lub rzeczach, blokady rachunku bankowego lub aktu notarialnego o poddaniu się egzekucji przez dłuŜnika.
Pracodawca jest zobowiązany do niedokonywania zmian w wysokości wynagrodzenia osoby niepełnosprawnej w okresie 12 miesięcy od dnia jej zatrudnienia powodujących przekroczenie kwoty refundacji ustalonej w wyniku negocjacji.
JeŜeli okres zatrudnienia osoby niepełnosprawnej będzie krótszy niŜ 12 miesięcy, pracodawca jest zobowiązany zwrócić za pośrednictwem Starosty, otrzymane środki, chyba Ŝe umowa o pracę:
1) uległa rozwiązaniu z przyczyn określonych w art. 52 § 1 pkt 1 Kodeksu Pracy (tj. cięŜkiego naruszenia przez pracownika podstawowych obowiązków
pracowniczych), albo
2) uległa rozwiązaniu za wypowiedzeniem złoŜonym przez pracownika, albo 3) wygasła
Refundacja moŜe być przyznawana jako pomoc na rekrutację pracowników
niepełnosprawnych zgodnie z przepisami rozporządzenia Komisji (WE) nr 2204/2002 z dnia 12.12.2002r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa w zakresie zatrudnienia, pod warunkiem ze :
1) pracodawca przedstawi staroście informację o otrzymanej pomocy publicznej, w rozumieniu ustawy z dnia 30.04.2004r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej,
2) rekrutacja stanowi wzrost netto liczby pracowników w danym przedsiębiorstwie, 3) rekrutacja niestanowi wzrostu netto pracowników w danym przedsiębiorstwie, ale dotyczy stanowiska (lub stanowisk ), które zostało zwolnione w następstwie:
a) rozwiązania umowy o pracę na mocy porozumienia stron albo rozwiązania umowy o pracę za wypowiedzeniem pracownika,
b) rozwiązania umowy o pracę z upływem czasu, na który była zawarta, a pracownik odrzucił propozycję pracodawcy zawarcie kolejnej umowy o pracę,
c) rozwiązania umowy o pracę w związku z przejściem pracownika na emeryturę, d) obniŜenia wymiaru czasu pracy na mocy porozumienia stron,
e) rozwiązania umowy o pracę przez pracodawcę w związku z naruszeniem przez pracownika podstawowych obowiązków pracowniczych i nie w wyniku rozwiązania umowy o pracę z przyczyn niedotyczących pracownika.
Opisywana pomoc publiczna podlega sumowaniu z inną pomocą udzielaną we
wszystkich formach i ze wszystkich źródeł, która odnosi się do tych samych kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą i nie moŜe przekroczyć 100% wynagrodzenia
osoby niepełnosprawnej przed opodatkowaniem podatkiem dochodowym oraz
obowiązkowych składek na ubezpieczenia społeczne od tego wynagrodzenia w okresie, w którym jest zatrudniona.
5. Zwrot kosztów przystosowania stanowisk pracy , adaptacji pomieszczeń i urządzeń do potrzeb osób niepełnosprawnych
Ustawa z dnia 27.08.1997r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz.U. nr 123 poz. 776 – z późniejszymi zmianami)
Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 15.09.2004r. w sprawie zwrotu kosztów przystosowania stanowisk pracy , adaptacji pomieszczeń i urządzeń do potrzeb osób
niepełnosprawnych oraz kosztów zatrudnienia pracownika pomagającego pracownikowi niepełnosprawnemu (Dz.U.z 2004r. nr 215 poz. 2186 z póŜń. zm.)
Pracodawca, który przez okres co najmniej 36 miesięcy zatrudni osoby
niepełnosprawne moŜe otrzymać, na wniosek, ze środków PFRON zwrot kosztów:
1) poniesionych w związku z przystosowaniem tworzonych lub istniejących stanowisk pracy dla tych osób, stosownie do potrzeb wynikających z ich niepełnosprawności,
2) adaptacji pomieszczeń zakładu pracy do potrzeb osób niepełnosprawnych, 3) adaptacji lub nabycia urządzeń ułatwiających osobie niepełnosprawnej funkcjonowanie w zakładzie pracy,
4) rozpoznania przez słuŜby medycyny pracy potrzeb w zakresie przystosowania stanowisk oraz adaptacji pomieszczeń.
Zwrot kosztów dotyczy osób niepełnosprawnych:
1) bezrobotnych lub poszukujących pracy i niepozostających w zatrudnieniu, skierowanych do pracy przez powiatowy urząd pracy,
2) pozostających w zatrudnieniu u pracodawcy występującego o zwrot kosztów, jeŜeli niepełnosprawność tych osób powstała w okresie zatrudnienia u tego
pracodawcy, z wyjątkiem przypadków, gdy przyczyną powstania niepełnosprawności było zawinione przez pracodawcę lub przez pracownika naruszenie przepisów, w tym przepisów prawa pracy.
Pracodawca składa wniosek do Starosty właściwego ze względu na miejsce zatrudnienia osób niepełnosprawnych
Zwrotu kosztów dokonuje starosta na warunkach i w wysokości określonych umową zawartą z pracodawcą, z tym Ŝe:
1) zwrotowi nie podlegają koszty przystosowania stanowiska, poniesione przez pracodawcę przed dniem podpisania umowy,
2) kwota zwrotu kosztów poniesionych w związku z rozpoznaniem potrzeb osób
niepełnosprawnych nie moŜe przekraczać 15% kosztów związanych z przystosowaniem tworzonych lub istniejących stanowisk pracy do potrzeb osób
niepełnosprawnych.
Zwrot kosztów przystosowania stanowiska obejmuje:
- zakup środków trwałych związanych z przystosowaniem stanowiska,
- wytworzenie środka trwałego związanego z przystosowaniem stanowiska systemem gospodarczym lub w zakładzie pracy
w celu umoŜliwienia wykonywania przez pracownika niepełnosprawnego powierzonych czynności na poziomie porównywalnym z analogicznymi czynnościami wykonywanymi przez pracownika pełnosprawnego.
Zwrot kosztów adaptacji pomieszczeń zakładu pracy do potrzeb osób niepełnosprawnych obejmuje:
- zakup materiałów,
- koszty robót budowlanych dotyczących dostosowania pomieszczeń zakładu stosownie do potrzeb osób niepełnosprawnych.
Zwrot kosztów adaptacji lub nabycia urządzeń ułatwiających osobie
niepełnosprawnej funkcjonowanie w zakładzie pracy obejmuje nabycie oraz
adaptację urządzeń ułatwiających osobie niepełnosprawnej funkcjonowanie w zakładzie pracy.
Zwrot kosztów rozpoznania przez słuŜby medycyny pracy potrzeb w zakresie przystosowania stanowisk oraz adaptacji pomieszczeń obejmuje niezbędne badania mające na celu ustalenie:
- zdolności do wykonywania pracy na danym stanowisku z uwzględnieniem potrzeb wynikających z niepełnosprawności,
- koniecznych elementów składowych wyposaŜenia danego stanowiska pracy oraz zakresu obowiązków na tym stanowisku pracy,
- konieczności nabycia urządzenia ułatwiającego osobie niepełnosprawnej funkcjonowanie w zakładzie pracy,
- zakresu niezbędnego przystosowania pomieszczeń zakładu pracy w celu jego adaptacji do potrzeb osób niepełnosprawnych
Refundacja kosztów nie obejmuje kwoty podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego
Zakup środków trwałych dokumentuje się fakturą, rachunkiem lub dowodem zapłaty.
Wytworzenie środka trwałego dokumentuje się przedstawiając ocenę techniczną
rzeczoznawcy wraz z dokonaną przez niego wyceną przy czym koszty tej oceny i wyceny ponosi pracodawca.
Zwrot kosztów nie moŜe przekraczać dwudziestokrotnego przeciętnego
wynagrodzenia za kaŜde przystosowane stanowisko pracy osoby niepełnosprawnej, Warunkiem zwrotu kosztów jest uzyskanie pozytywnej opinii Państwowej Inspekcji Pracy o przystosowanym stanowisku pracy, wydanej na wniosek Starosty.
JeŜeli okres zatrudnienia osoby niepełnosprawnej będzie krótszy niŜ 36 miesięcy, pracodawca jest zobowiązany zwrócić Funduszowi za pośrednictwem Starosty środki w wysokości równej 1/36 ogólnej kwoty zwrotu za kaŜdy miesiąc brakujący do upływu 36 miesięcy, jednak w wysokości nie mniejszej niŜ 1/6 tej kwoty.
Pracodawca dokonuje zwrotu środków w terminie 3 miesięcy od dnia rozwiązania stosunku pracy z osobą niepełnosprawną. Sposób przeliczania kwoty do zwrotu określono w ust. 3 niniejszego rozdziału.
Pracodawca nie zwraca środków jeśli w terminie 3 miesięcy od dnia rozwiązania stosunku pracy z osobą niepełnosprawną, zatrudni inną osobę niepełnosprawną skierowaną przez powiatowy urząd pracy.
Refundacja dokonywana na rzecz przedsiębiorców stanowi pomoc publiczną, do której mają zastosowanie przepisy Rozporządzenia Komisji WE nr 2204/2002 z dnia 12.12.2002r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa w zakresie zatrudnienia i nie moŜe przekroczyć podwyŜszonych kosztów zatrudnienia osób niepełnosprawnych, które są kosztami dodatkowymi względem kosztów, które przedsiębiorca poniósłby, jeŜeli zatrudniałby pracowników niebędących osobami niepełnosprawnymi, przez kaŜdy okres, przez który
pracownicy niepełnosprawni są w rzeczywistości zatrudniani.
Pomoc moŜe być sumowana z innymi formami pomocy w odniesieniu do tych
samych kosztów, z zastrzeŜeniem Ŝe nie moŜe przekroczyć 100% kosztów płacy w okresie , na jaki osoby niepełnosprawne zostały faktycznie zatrudnione.
6. Zwrot kosztów zatrudnienia pracownika pomagającemu w pracy pracownikowi niepełnosprawnemu
Ustawa z dnia 27.08.1997r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych ( Dz.U. z 2007r. nr 123 poz. 776 – z późniejszymi zmianami)
Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 15.09.2004r. w sprawie zwrotu kosztów przystosowania stanowisk pracy , adaptacji pomieszczeń i urządzeń do potrzeb osób
niepełnosprawnych oraz kosztów zatrudnienia pracownika pomagającego pracownikowi niepełnosprawnemu (Dz.U. z 2004r. nr 215 poz. 2186 – z póŜń. zm.)
Pracodawca, który zatrudnia pracownika niepełnosprawnego moŜe otrzymać ze środków PFRON zwrot miesięcznych kosztów zatrudnienia pracowników
pomagających pracownikowi niepełnosprawnemu w pracy w zakresie czynności ułatwiających komunikowanie się z otoczeniem , a takŜe czynności niemoŜliwych lub trudnych do samodzielnego wykonania przez pracownika niepełnosprawnego na stanowisku pracy.
Zwrot kosztów obejmuje wynagrodzenie pracowników pomagających pracownikowi niepełnosprawnemu w zakresie czynności ułatwiających komunikowanie się z otoczeniem, a takŜe czynności niemoŜliwych lub trudnych do samodzielnego
wykonania przez pracownika niepełnosprawnego na stanowisku pracy, za czas poświęcony wyłącznie na tę pomoc
Wysokość zwrotu stanowi iloczyn kwoty najniŜszego wynagrodzenia i ilorazu liczby godzin w miesiącu przeznaczonych wyłącznie na pomoc pracownikowi
niepełnosprawnemu i miesięcznej liczby godzin pracownika niepełnosprawnego w miesiącu, z zastrzeŜeniem Ŝe liczba godzin przeznaczonych wyłącznie na pomoc pracownikowi niepełnosprawnemu nie moŜe przekraczać liczby godzin
odpowiadającej 20% liczby godzin pracy pracownika w miesiącu.
Przykładowe wyliczenie maksymalnej miesięcznej kwoty refundacji, która będzie obowiązywać w 2008r. :
Pracodawca zatrudnia pracownika niepełnosprawnego z umiarkowanym stopniem niepełnosprawności w wymiarze 7 godzin dziennie (zgodnie z art. 15 Ustawy z dnia 27.08.1997 o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób
niepełnosprawnych)
Pracownik który będzie pomagał niepełnosprawnemu w pracy wykonuje zatrudnienie w wymiarze 8 godzin dziennie oraz 40 godzin tygodniowo (zgodnie z art. 129
Kodeksu Pracy).
Zwrot kosztów dotyczy miesiąca w którym zatrudnienie było wykonywane w ciągu 22 dni roboczych.
1.Minimalne wynagrodzenie za pracę w 2007r. wynosi 936,00 zł, 2. Miesięczny czas pracownika niepełnosprawnego:
7 godzin dziennie x 22 dni =154 godziny
3. Maksymalny miesięczny czas pracownika pomagającego pracownikowi niepełnosprawnemu = 8 godzin dziennie x 22 dni x 20% = 35 godzin 4. Kwota refundacji = 936 x 35 = 212,73 zł
154
W roku 2008 maksymalna kwota refundacji z tytułu zatrudnienia pracownika pomagającemu pracownikowi niepełnosprawnemu w pracy będzie wynosić 212,73 zł
Zwrot kosztów następuje na podstawie umowy zawartej ze Starostą, która
jednocześnie określa liczbę godzin przeznaczanych miesięcznie przez zatrudnionego pracownika na pomoc pracownikowi niepełnosprawnemu.
Refundacja dokonywana na rzecz przedsiębiorców stanowi pomoc publiczną, do której mają zastosowanie przepisy Rozporządzenia Komisji WE nr 2204/2002 z dnia 12.12.2002r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa w zakresie zatrudnienia i nie moŜe przekroczyć podwyŜszonych kosztów zatrudnienia osób niepełnosprawnych, które są kosztami dodatkowymi względem kosztów, które przedsiębiorca poniósłby, jeŜeli zatrudniałby pracowników niebędących osobami niepełnosprawnymi, przez kaŜdy okres, przez który
pracownicy niepełnosprawni są w rzeczywistości zatrudniani.
Pomoc moŜe być sumowana z innymi formami pomocy w odniesieniu do tych
samych kosztów, z zastrzeŜeniem Ŝe nie moŜe przekroczyć 100% kosztów płacy w okresie , na jaki osoby niepełnosprawne zostały faktycznie zatrudnione.
7. Zwrot kosztów szkoleń osób niepełnosprawnych organizowanych przez Pracodawcę
Ustawa z dnia 27.08.1997r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych ( Dz.U. z 2007r. nr 123 poz. 776 – z późniejszymi zmianami)
Na wniosek Pracodawcy poniesione przez niego koszty szkolenia osób
niepełnosprawnych mogą być zrefundowane ze środków PFRON do wysokości 90%
tych kosztów, nie więcej jednak niŜ do wysokości dwukrotnego przeciętnego
wynagrodzenia na jedną osobę. Zwrotu kosztów dokonuje Starosta na warunkach i w wysokości określonej w umowie zawartej z Pracodawcą, przy czym refundacji nie podlegają koszty poniesione przez pracodawcę przed datą podpisania umowy.
Na dzień opracowania niniejszego informatora nie zostało opublikowane
Rozporządzenie wykonawcze określające szczegółowe warunki przyznawania tej formy pomocy.
V. Pomoc de minimis
W związku z wejściem Polski do Unii Europejskiej, od dnia 01.05.2004r. w zakresie udzielania pomocy ze środków publicznych obowiązują właściwe przepisy prawa wspólnotowego, określające zarówno warunki dopuszczalności pomocy publicznej jak równieŜ zasady jej nadzorowania. Zgodnie z art. 87 Traktatu Ustanawiającego Wspólnotę Europejską, z zastrzeŜeniem pewnych odstępstw, wszelka pomoc
przyznawana przez Państwo Członkowskie lub przy uŜyciu zasobów państwowych w jakiejkolwiek formie, która zakłóca lub grozi zakłóceniem konkurencji poprzez sprzyjanie niektórym przedsiębiorstwom lub gałęziom produkcji, jest niezgodna ze wspólnym rynkiem w zakresie, w jakim wpływa na wymianę handlową miedzy Państwami Członkowskimi.
Organem nadzorującym i notyfikującym pomoc publiczną w państwach członkowskich jest Komisja Europejska.
Komisja wydała rozporządzenia określające rodzaje pomocy, które przy załoŜeniu przesłanek określonych w rozporządzeniach nie wymagają notyfikacji.
Taką formą pomocy jest m.in. pomoc de minimis, pomoc de minimis dla sektora rolnego oraz pomoc de minimis dla sektora rybołówstwa.
Wymienione powyŜej formy pomocy będą miały zastosowanie m.in. do udzielania Pracodawcom refundacji kosztów wyposaŜenia stanowiska pracy dla osoby
niepełnosprawnej, prowadzącym działalność gospodarczą oraz działalność w sektorze rolnym lub sektorze rybołówstwa.
Pomoc de minimis w sektorach opisanych poniŜej moŜe dotyczyć teŜ innych form pomocy przedsiębiorcom (nie związanych z zatrudnianiem niepełnosprawnych), które z racji poruszanej tematyki nie zostały opisane w niniejszym informatorze.
Poszczególne formy pomocy mogą być przyznawane w ramach następujących rozporządzeń:
1. Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1998/2006 z dnia 15.12.2006r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu do pomocy de minimis
Pomoc w ramach rozporządzenia jest przyznawana we wszystkich sektorach z wyjątkiem:
1) pomocy przyznawanej podmiotom gospodarczym działającym w sektorach rybołówstwa i akwakultury,
2) pomocy przyznawanej podmiotom gospodarczym działającym w dziedzinie
produkcji podstawowej produktów rolnych wymienionych w załączniku nr 1 do Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską
3) pomocy przyznawanej podmiotom gospodarczym działającym w dziedzinie
przetwarzania i wprowadzania do obrotu produktów rolnych wymienionych w załączniku nr 1 do Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską w następujących przypadkach:
a) kiedy wysokość pomocy ustalana jest na podstawie ceny lub ilości takich
produktów zakupionych od producentów surowców lub wprowadzonych na rynek przez podmiot gospodarczy objęty pomocą,
b) kiedy przyznanie pomocy zaleŜy od faktu jej przekazania w części lub w całości producentom surowców
4) pomocy przyznawanej na działalność związaną z wywozem do państw trzecich lub państw członkowskich, tzn. pomocy bezpośrednio związanej z ilością wywoŜonych produktów, tworzeniem i prowadzeniem sieci dystrybucyjnej lub innymi wydatkami bieŜącymi związanymi z prowadzeniem działalności eksportowej,
5) pomocy uwarunkowanej pierwszeństwem korzystania z towarów krajowych w stosunku do towarów sprowadzanych z zagranicy,
6) pomocy przyznawanej przedsiębiorstwom działającym w sektorze węglowym, 7) pomocy na nabycie pojazdów przeznaczonych do transportu drogowego,
przyznawanej podmiotom gospodarczym prowadzącym działalność zarobkową w zakresie drogowego transportu towarowego,
8) pomocy przyznawanej podmiotom gospodarczym znajdującym się w trudnej sytuacji.
Produkty rolne wymienione w załączniku nr 1 do Traktatu WE zostały opisane w ust. 4 niniejszego rozdziału.
Przetwarzanie produktów rolnych oznacza czynności wykonywane na produkcie
rolnym , w wyniku których powstaje produkt będący równieŜ produktem rolnym, z wyjątkiem wykonywanych w gospodarstwach czynności niezbędnych do
przygotowania produktów zwierzęcych lub roślinnych do pierwszej sprzedaŜy.
Wprowadzanie do obrotu produktów rolnych oznacza wprowadzanie produktu na rynek w celu sprzedaŜy, z wyjątkiem jego pierwszej sprzedaŜy przez producenta surowców na rzecz podmiotów zajmujących się odsprzedaŜą lub przetwórstwem i czynności przygotowujących produkt do pierwszej sprzedaŜy.
SprzedaŜ produktu przez producenta surowców konsumentowi końcowemu uznaje się uznaje się za wprowadzanie do obrotu produktów rolnych, jeśli następuje w odpowiednio wydzielonym do tego miejscu (np. w sklepie).
Przedsiębiorstwo jest uznane za znajdujące się w trudnej sytuacji w następujących okolicznościach:
1) w przypadku spółki z ograniczoną odpowiedzialnością - jeŜeli ponad połowa jej
zarejestrowanego kapitału została utracona, w tym ponad jedna czwarta tego kapitału w okresie poprzedzających 12 miesięcy, lub
2) w przypadku spółki, której przynajmniej niektórzy członkowie są w sposób nieograniczony odpowiedzialni za długi spółki, jeŜeli ponad jej kapitału według sprawozdania finansowego została utracona , w tym ponad jedna czwarta w okresie poprzedzających 12 miesięcy, lub
3) niezaleŜnie od rodzaju spółki, jeŜeli spełnia ona kryteria w prawie krajowym w zakresie podlegania zbiorowej procedurze upadłościowej.
Nawet gdy nie zachodzi Ŝadna z okoliczności wymienionych powyŜej
przedsiębiorstwo moŜe być uznane za zagroŜone, gdy występują typowe oznaki, takie jak: rosnące straty, malejący obrót, zwiększanie się zapasów, nadwyŜki produkcji, zmniejszający się przepływ środków finansowych, rosnące zadłuŜenie, rosnące kwoty odsetek i zmniejszająca się lub zerowa wartość aktywów netto.
Maksymalna wielkość pomocy de minimis przyznawana w ramach w/w rozporządzenia nie moŜe przekraczać 200.000 EURO w dowolnie ustalonym okresie trzech lat budŜetowych. Natomiast wielkość pomocy de minimis
przyznawana podmiotowi gospodarczemu działającemu w sektorze transportu drogowego nie moŜe przekroczyć 100.000 EURO w dowolnym okresie trzech lat budŜetowych.
W/w pułapy stosuje się bez względu na formę pomocy i jej cel.
