• Nie Znaleziono Wyników

Nazwa przedmiotu: MATEMATYKA Jednostka prowadząca:

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Nazwa przedmiotu: MATEMATYKA Jednostka prowadząca:"

Copied!
4
0
0

Pełen tekst

(1)

Uczelnia Łazarskiego Syllabus

Nazwa przedmiotu: MATEMATYKA

Jednostka prowadząca: Wydział Ekonomii, Katedra Metod Ilościowych Koordynator przedmiotu: prof. dr hab. JERZY GEWINECKI,

Równania różniczkowe, kryptologia, 34 letnie doświadczenie w pracy naukowo-dydaktycznej, autor kilkudziesięciu prac naukowych i kilku podręczników akademickich.

jgawinecki@wat.edu.pl

Prowadzący zajęcia: dr LUCJAN KOWALSKI,

analiza wypukła, metody probabilistyczne, 33 letnie doświadczenie w pracy naukowo-dydaktycznej, autor kilkunastu prac naukowych i kilku podręczników akademickich.

lutek@rezolwenta.eu.org, lutek@mimuw.edu.pl dr inż. PAWEŁ NAJECHALSKI

analiza statystyczna i prognozowanie, 12 letnie doświadczenie w pracy naukowo-dydaktycznej.

Prodziekan, opiekun Studenckiego Koła Naukowego Metod Ilościowych.

pawel.najechalski@lazarski.pl

Jednostka dla której przedmiot jest oferowany: Wydział Ekonomii Rok akademicki, semestr: 2011/12, zimowy

Tryb studiów: stacjonarne Rygor: egzamin

Formy zajęć: wykład, ćwiczenia

Punkty ECTS: ...

EFEKTY KSZTAŁCENIA

W wyniku realizacji przedmiotu student powinien:

 poznać podstawowe symbole matematyczne.

 zapoznać się z algebrą macierzy i układami równań liniowych.

 wyznaczać granice ciągów liczbowych.

 wyznaczać granice funkcji.

 zapoznać się z pojęciami rachunku różniczkowego funkcji jednej i wielu zmiennych oraz sposobami korzystania i stosowania poznanych pojęć i twierdzeń w opisie zjawisk ekonomicznych.

 poznać podstawy rachunku całkowego i ich zastosowań w ekonomii.

 zapoznać się z równaniami różniczkowymi zwyczajnymi.

(2)

BEZPOŚREDNIE POWIĄZANIE PRZEDMIOTU Z INNYMI PRZEDMIOTAMI:

wymagane wiadomości z:

 matematyki w zakresie szkoły średniej podbudowuje takie przedmioty jak:

 statystyka,

 ekonometria,

 ekonomia matematyczna

TREŚĆ PROGRAMU I LITERATURA PODSTAWOWA:

Wykład Nr zajęć

Tematyka zajęć i literatura

1. Podstawowe symbole matematyczne. Algebra zbiorów. Pojęcie odwzorowania.

Rodzaje średnich. Gawinecki J., Matematyka dla ekonomistów, WSHiP, Warszawa 2010, str. 15-64

2. Macierze i wyznaczniki. Algebra macierzy. Gawinecki J., Matematyka dla ekonomistów, WSHiP, Warszawa 2010, str. 65-73,

3. Macierz odwrotna. Rząd macierzy. Układy równań liniowych. Gawinecki J., Matematyka dla ekonomistów, WSHiP, Warszawa 2010, str. 70-79,

4 Rozwiązywanie układów równań liniowych: twierdzenie Cramera, metoda macierzowa, metoda eliminacji Gaussa. Twierdzenie Kroneckera-Capelliego.

Gawinecki J., Matematyka dla ekonomistów, WSHiP, Warszawa 2010, str. 74-107 5 Ciągi liczbowe. Liczba e. Ekonomiczne zastosowanie ciągów. Gawinecki J.,

Matematyka dla ekonomistów, WSHiP, Warszawa 2010, str. 137-160

Szeregi liczbowe: szereg geometryczny i harmoniczny. Gawinecki J., Matematyka dla ekonomistów, WSHiP, Warszawa 2010, str. 161-170

6 Funkcje rzeczywiste. Granica i ciągłość funkcji. Asymptoty. Gawinecki J., Matematyka dla ekonomistów, WSHiP, Warszawa 2010, str.171-220

7 Pochodna funkcji. Badanie funkcji. Gawinecki J., Matematyka dla ekonomistów, WSHiP, Warszawa 2010, str.200-234

8 Ekonomiczne zastosowania pochodnych (elastyczność funkcji, ekstrema, badanie funkcji stosowanych w ekonomii - funkcje Törnquista, krzywa logistyczna).

Gawinecki J., Matematyka dla ekonomistów, WSHiP, Warszawa 2010, str.212-272

9 Funkcje wielu zmiennych. Warstwice. Pochodne cząstkowe. Gawinecki J., Matematyka dla ekonomistów, WSHiP, Warszawa 2010, str. 273-285

Ekstremum funkcji wielu zmiennych. Ekstremum warunkowe. Gawinecki J., Matematyka dla ekonomistów, WSHiP, Warszawa 2010, str. 286-295 i 301-329

10 Całka nieoznaczona,

Gawinecki J., Matematyka dla ekonomistów, WSHiP, Warszawa 2010, str.357-367

11 Całka oznaczona.

Gawinecki J., Matematyka dla ekonomistów, WSHiP, Warszawa 2010, str.357-367, Całka niewłaściwa. Ekonomiczne zastosowanie całek.

Gawinecki J., Matematyka dla ekonomistów, WSHiP, Warszawa 2010, str.368-396

(3)

12 Wprowadzenie do równań różniczkowych.

Gawinecki J., Matematyka dla ekonomistów, WSHiP, Warszawa 2010, str.397-418,

Ćwiczenia Nr zajęć

Tematyka zajęć i literatura

1. Podstawowe symbole matematyczne. Algebra zbiorów. Pojęcie odwzorowania.

Rodzaje średnich. Gawinecki J., Matematyka dla ekonomistów, WSHiP, Warszawa 2010, str. 15-64

2. Macierze i wyznaczniki. Algebra macierzy. Gawinecki J., Matematyka dla ekonomistów, WSHiP, Warszawa 2010, str. 65-73,

3. Macierz odwrotna. Rząd macierzy. Układy równań liniowych. Gawinecki J., Matematyka dla ekonomistów, WSHiP, Warszawa 2010, str. 70-79,

4 Rozwiązywanie układów równań liniowych: twierdzenie Cramera, metoda macierzowa, metoda eliminacji Gaussa. Twierdzenie Kroneckera-Capelliego.

Gawinecki J., Matematyka dla ekonomistów, WSHiP, Warszawa 2010, str. 74-107

5 Praca kontrolna.

Ciągi liczbowe. Liczba e. Ekonomiczne zastosowanie ciągów. Gawinecki J., Matematyka dla ekonomistów, WSHiP, Warszawa 2010, str. 137-160

6 Szeregi liczbowe: szereg geometryczny i harmoniczny. Gawinecki J., Matematyka dla ekonomistów, WSHiP, Warszawa 2010, str. 161-170

Funkcje rzeczywiste. Granica i ciągłość funkcji. Asymptoty. Gawinecki J., Matematyka dla ekonomistów, WSHiP, Warszawa 2010, str.171-220

7 Pochodna funkcji. Badanie funkcji. Gawinecki J., Matematyka dla ekonomistów, WSHiP, Warszawa 2010, str.200-228

8 Ekonomiczne zastosowania pochodnych (elastyczność funkcji, ekstrema, badanie funkcji stosowanych w ekonomii - funkcje Törnquista, krzywa logistyczna).

Gawinecki J., Matematyka dla ekonomistów, WSHiP, Warszawa 2010, str.212-270

9 Funkcje wielu zmiennych. Warstwice. Pochodne cząstkowe. Gawinecki J., Matematyka dla ekonomistów, WSHiP, Warszawa 2010, str. 273-285

Ekstremum funkcji wielu zmiennych. Ekstremum warunkowe. Gawinecki J., Matematyka dla ekonomistów, WSHiP, Warszawa 2010, str. 286-295 i 301-329

10 Całka nieoznaczona,

Gawinecki J., Matematyka dla ekonomistów, WSHiP, Warszawa 2000, str.357-367

11 Całka oznaczona.

Gawinecki J., Matematyka dla ekonomistów, WSHiP, Warszawa 2010, str.357-367, Całka niewłaściwa. Ekonomiczne zastosowanie całek.

Gawinecki J., Matematyka dla ekonomistów, WSHiP, Warszawa 2010, str.368-396 12 Praca kontrolna.

(4)

LITERATURA DODATKOWA:

1. A. Ostoja-Ostaszewski, „Matematyka w ekonomii. Modele i metody”, t. I i II, PWN, Warszawa 1996,

2. R. Kozarzewski, W. Matuszewski, J. Zacharski „Matematyka dla ekonomistów”, cz.I i II, wyd.

WSE-I, 2000,

3. Kowalski L., Elementy algebry liniowej z geometrią analityczną, Warszawa 2003, METODY OCENY:

Zaliczenie ćwiczeń będzie przeprowadzone na podstawie wyników uzyskanych podczas prac kontrolnych. Suma punktów możliwych do uzyskania wynosi 30.

0,0 - 15 pkt. ndst 21,5 - 24,0 pkt. db 15,5 - 18,0 pkt. dst 24,5 - 26,0 pkt. db+

18,5 - 21,0 pkt. dst+ 26,5 - 30,0 pkt. bdb Dodatkowe punkty: frekwencja 0 – 2 pkt., aktywność, zadania 0 – 4 pkt.

Obecność na zajęciach obowiązkowa.

Ocena egzaminacyjna będzie średnią ważoną oceny z ćwiczeń (20%), oceny z egzaminu połówkowego (30%) i oceny z egzaminu końcowego (50%) z uwzględnieniem aktywności na zajęciach.

ANGLOJĘZYCZNY SŁOWNICZEK GŁÓWNYCH POJĘĆ ZWIĄZANYCH

Z PRZEDMIOTEM:

matrix algebra, matrix determinant, matrix rank,

equation system, baseline solution, numerical sequence, arithmetic sequence, geometric sequence, sequence limit, geometric series, function,

elementary function, continuous function, monotone function, function derivative, differentiable function, local extremum, elasticity,

partial derivative, isoquant,

integral,

integration by parts, definite integral, improper integral,

first order differential equation, convex set,

inequality.

Cytaty

Powiązane dokumenty

Funkcja jest ciągła na zbiorze, gdy jest ciągła w każdym punkcie

9: Taylor again, ekstrema: zwykªe funkcji uwikªanych i

Jeśli natomiast f osiąga wartość największą na końcach przedziału, czyli mamy sytuację, którą w uproszczeniu można naszkicować jak na rysunku 3, to za punkt c przyjmiemy punkt,

Badamy, czy fumkcja F przyjmuje ekstremum lokalne w punkcie będącym rozwią- zaniem powyższego układu

(Wykonać rysunki) Rozstrzygnąć, które z nich są injekcjami, a

Jednostka prowadząca: Wydział Ekonomii, Katedra Metod Ilościowych Koordynator przedmiotu: dr LUCJAN KOWALSKI,.. analiza wypukła, metody probabilistyczne, 33 letnie doświadczenie

Bez znajomości dziedzin matematyki takich jak: rekursja, teoria grafów, kombinatoryka, czy teoria liczb nie jest możliwe doskonalenie techniki pisania programów oraz

a) Przedstawienie podstaw teorii funkcji holomorficznych, transformacji Laplace'a i dystrybucji Delta Diraca. b) Przedstawienie metod rozwiązywania równań różnicowych i