Biblia, inaczej nazywana też Pismem Świętym,
jest zbiorem ksiąg żydowskich i chrześcijańskich, uznawanych przez wiernych tych religii jako natchnione przez Boga. Biblia i poszczególne jej części posiadają odmienne znaczenie religijne zarówno dla judaizmu, jak i wyznań chrześcijańskich. Na chrześcijańską Biblię składają się Stary Testament i Nowy Testament.
Czas powstania
Większość badaczy jest zdania, że pierwsze księgi biblijne, Pięcioksiąg i najstarsze Psalmy, pochodzą z XIII wieku p.n.e. Najmłodsza spośród pism starotestamentowych jest Księga Mądrości, datowana na I wiek p.n.e. Nowy Testament powstał w I wieku.
Język Biblii
Stary Testament napisany został po hebrajsku, fragmenty zaś języku aramejskim, Nowy Testament po grecku. Przez wiele wieków łacina pozostawała międzynarodowym językiem chrześcijaństwa.
Teologowie i tłumacze Pisma Świętego na języki narodowe posługiwali się łacińskim przekładem Biblii, dokonanym u schyłku IV wieku przez św. Hieronima.
Zawartość Biblii
Na Biblię składają się modlitwy, kazania, dialogi, podania, legendy, mity, a także zbiory przepisów prawnych. Dla literaturoznawcy szczególne znaczenie mają, między innymi:
Psalmy – pieśni religijne łączące cechy modlitwy i hymnu.
Proroctwa – zapisy prawdy objawionej, często wizja przyszłości narodu.
Apokalipsa – szczególny rodzaj proroctwa, księga traktująca o losach całego świata, posługująca się tajemniczą symboliką.
Przypowieści – utwory narracyjne z głębszym sensem.
