Jan Dąbrowski
"Życie Duchowe" - kwartalnik, r.
1995, nr 1/2 : [recenzja]
Collectanea Theologica 66/1, 195-196
R EC E N Z JE
korzystać z danych Flawiusza, np. przy spisie ludności; przy charakterystyce namiestników rzymskich: wspom inając o tych samych trzech przykładowych buntow nikach, Judzie Galilejczyku, Teodasie i Egipcjaninie. U jm uje ruchy w judaizm ie jak o „szkoły” , a co więcej zdaje się m odelować analogicznie obraz chrześcijaństwa. D o tego dochodzą pomniejsze szczegóły. T rudno jednak stwierdzić, czy stoi za tym bezpośred nia zależność literacka, wiele elementów jest bowiem różnych (au to r broni się twierdząc, że Łukasz przytaczał Flaw iusza niedokładnie). G łów ne zbieżności wynik nąć zaś mogły z niezależnej znajomości tych samych faktów; m ożna by też sądzić, że gdyby Łukasz czytał Flawiusza, zbieżności pow inno być więcej! Zresztą, jak au to r nie ukrywa, stawiając tezy dyskusyjne musi się ponieść ryzyko błędu.
M ichał Wojciechowski, Warszawa
„Życie D uchowe” . K w artalnik, rok 1995, n r 1/2/, W A M , ss. 206.
N a początku 1995 r. ukazał się drugi num er kw artalnika „Życie D uchow e” . Wydawany jest przez Prowincję Polski Południowej Towarzystw a Jezusowego, Wydawnictwo A postolstw a M odlitwy w Krakowie. Czasopismo to, obok takich jak „Karmel” i „Zeszyty K arm elitańskie” (tytuł ten ukazuje się od niedaw na, od 1993 r.) poświęcone jest zagadnieniom życia duchowego, na co sam tytuł wyraźnie wskazuje.
Cały tom podzielony jest na kilka części: kierownictwo duchowe, duchowość w praktyce, szkoły duchowości, duchowość ignacjańska, sylwetki pisarzy duchowych oraz lektury.
Pierwszą część otw iera artykuł ks. abp. Stanisława N o w a k a o potrzebie kierownictwa duchowego w życiu wewnętrznym. A u to r dedykuje swój artykuł „artystom dusz” , „czyli - ja k pisze - tym wszystkim, którzy podejm ują współpracę z Bogiem w kierownictwie duchow ym ludzi dla większej Jego chwały i rozwoju osobowości osób zmierzających ku najwyższym stanom zjednoczenia z Bogiem” (s. 15). Sform ułowania „artysta dusz” użył Papież Jan Paweł II w Liście na Wielki Czwartek 1979 r., odnosząc je do kapłanów -duszpasterzy. Od zawsze istniało zapotrzebowanie w Kościele na prawdziwych, cierpliwych i kom petentnych kierow ników duchowych. Dzisiaj również, a może szczególnie dzisiaj istnieje taka potrzeba, by nie zabrakło mistrzów duchowych w „zm aganiach o najwyższe stany przyjaźni • oblubieńczości z Bogiem” (s. 28). Inne poruszane tem aty w tej części to: psychologia komunikacji na usługach kierownictwa duchowego Elżbiety S u j a k i rozeznania duchowe a kierownictwo duchowe Jan a K r a s i c k i e g o . Ks. M arek C h m i e l e w s k i ukazuje kierownictwo duchowe we współczesnych zrzeszeniach katolickich 1 jak zauważa, ponad czterdzieści milionów katolików na świecie jest bezpośrednio włączonych w działalność różnych form zrzeszeń w Kościele. N atom iast M arek P i a s e c k i opublikow ał artykuł - postaw a terapeutyczna a kierownictwo duchowe.
Duchowość w praktyce zawiera cztery teksty: Stefana K ardynała W y s z y ń s k i e g o - N ie wyście M nie wybrali, ale Ja was wybrałem..., dzień skupienia Instytutu Prymasowskiego, A nselm a G r ü n a, który om aw ia tak ważny i podstaw ow y akt człowieka, jakim jest m odlitwa. Dalsze dwa artykuły: Jan a P o p i e l a - j ak żyć
-R E C E N Z JE
i pracow ać w naszej rzeczywistości, a ks. Andrzej G r e f k o w i c z zastanaw ia się nad uzdrow ieniam i wewnętrznymi w kontekście Ćwiczeń Ignacjańskich.
W kolejnej części - szkoły duchowości - Józef К u f f e 1 prezentuje postać Paisjusza Wieliczkowskiego jak o odnowiciela tradycji bizantyjsko-ruskiego hezychaz- m u na przykładzie jego dzieła O modlitwie umysłu albo modlitwie wewnętrznej.
D uchowość ignacjańska zawiera wypowiedzi dwóch jezuitów: Józefa A u g u s - t y n a na tem at ignacjańskiej modlitwy ofiarow ania, która jest fragmentem przygoto wywanej do druku książki Jak dokonywać wyborów?, mającej ukazać się w W ydawnict wie М ., oraz N orberta К o t у ł у - rozw ażania oparte na Ćwiczeniach duchowych św. Ignacego Loyoli.
W sylwetkach pisarzy duchowych Stanisław O b i г e к ukazuje postać Anselma G riina, niemieckiego benedyktyna z opactw a M iinsterschwarzach, znajdującego się blisko W ürzburga. Ojciec Anselm, urodzony w 1945 r., jest osobą znaną w Niemczech, który propaguje szeroko rozum ianą duchow ość, teologię w różnych form ach - książ kach, audycjach radiowych i telewizyjnych, dniach skupienia, wykładach.
N a zakończenie czytelnik otrzym uje propozycję przeczytania dwóch książek. Pierwsza, to pozycja bardzo niecodzienna - Jan a Paw ła II: Przekroczyć próg nadziei (M arek Wojtowicz), a druga, wyróżniona na Spotkaniach Wydawców D obrej Książki w K rakowie, w październiku 1994 r. w dziale literatury pięknej, którą przedstaw ia nam H enryk Pietras, R yszarda P r z y b y l s k i e g o : Pustelnicy i demony.
Zaprezentow ane nowe czasopismo zasługuje na szczególną uwagę. W ydawnict wem tym zainteresują się wszyscy ci, którzy pragną doskonalić życie duchowe.
Jan Dąbrowski, Wroclaw
Jo sef IM BA C H, Wunder. Eine existenzielle Auslegung, Echter Verlag W ür zburg 1995, ss. 239.
Jo sef Im bach, d r hab. teol. (ur. w 1945 r. w Szwajcarii) jest wykładowcą teologii fundam entalnej i problem ów granicznych między literaturą a teologią w Papieskim Fakultecie Teologicznym w Rzymie. J. I m b а с h swoje badania naukow e koncent ruje w okół aktualnych zagadnień związanych z w iarą oraz religijnych problem ów we współczesnej literaturze. D o ostatnich opublikow anych przez niego książek należą:
Jesus begegen. Biblische Erfahrungen heute, Zürich 1992; Wem gehört Jesus? Seine Bedeutung fü r Juden, Christen und M oslem s, Freiburg i. Br. 1993; Küche-Kir che-Kochengenüsse. 142 Rezepte fü r Leib und Seele, W ürzburg 1994 oraz wyżej
wymieniona, którą pragniem y zaprezentow ać PT. Czytalnikowi i krytycznie ją ocenić. Praca J. Im bacha składa się z dw óch objętościowo nierównych części: Tradycje
cudów w religiach (ss. 13-64) oraz Tradycje cudów w Nowym Testamencie (ss. 65-232).
Całość rozw ażań poprzedza przedm ow a (ss. 9-11). N a końcu książki a u to r zamieścił skrom ny słowniczek wyrażeń używanych w rozw ażaniach (ss. 233-237) oraz register nazwisk z odnośnikam i stronic (ss. 238-239).
