• Nie Znaleziono Wyników

KOnferencja prezesów organizacji adwokackich w Europie

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "KOnferencja prezesów organizacji adwokackich w Europie"

Copied!
5
0
0

Pełen tekst

(1)

Eugeniusz Sindlewski

KOnferencja prezesów organizacji

adwokackich w Europie

Palestra 31/5(353), 98-101

(2)

Kronika

98 N r 5(353)

M ia n o w ic ie ja k iś b liż e j n ie o k r e ś lo n y a d w o k a t z ło ż y ł r e w iz j ę p o u p ły w ie u s t a w o w e g o te r m in u i są d r e w iz ję tę o d r z u c ił, c o n a r a z iło k lie n t a n a w y m ie r n e s t r a ty m a t e r ia ln e . R e d a k to r r a d z i w y to c z y ć p o w ó d z tw o c y w iln e p r z e c iw k o a d w o k a to w i i k w a lif ik u j e t e n p r o c e s ja k o p r e c e d e n s o w y . S p r a ­ w a d la z e s p o łu a d w o k a c k ie g o i d la d a n e g o a d w o k a ta n a p e w n o p r z y k r a , a le n ie m a p o w o d u do a la r m u i d a w a n ia n ie p r e c y z y jn y c h p o r a d p r a w ­ n y c h p o d „ p is t o le t o w y m ” h a s łe m . D o s p r a w y n a le ż y s ię u s t o s u n k o w a ć s p o k o jn ie , z w ła s z c z a ż e p r o b le m a ty k a p r a w n a te g o z a g a d n ie n ia je s t o d d a w n a o p r a c o w a n a . W y s ta r c z y w ię c p o d a ć, ż e w n r z e 9 „ P a le s t r y ” z r o k u 1986 o p u b lik o w a n o s p e c j a ln y a r ty k u ł a d w . dra A n d r z e ja Z ie liń s k ie g o p o d t y t u łe m „ O d p o w ie d z ia ln o ś ć o d s z k o d o w a w c z a a d w o k a ta i z e s p o łu a d w o ­ k a c k ie g o ”.

A d w . H e n r y k N o w o g r ó d z k i k o n ty n u u je s w ó j c y k l f e l ie t o n ó w n a ła ­ m a ch „ Ż y c ia L ite r a c k ie g o ” . W n r z e 5 z d n ia 1.11.1987 r. n a d a j e s w e m u f e l i e ­ to n o w i ty t u ł Pamięć nocą, w n r z e 6 z d n ia 8.II.1987 r. — O rety!, a w n r z e 11 z 1.III.1987 r. — Ta bzdura trwa. W ie lo k r o tn ie m ia łe m o k a z ję o m a w ia ć p u b lic y s ty k ę a d w . N o w o g r ó d z k ie g o i z a w s z e c z y n iłe m to z u z n a n ie m . Z d a n ia

n ie z m ie n iłe m . g ^

M tro n lh a

I. KRONIKA CENTRALNA

1.

Konferencja prezesów organizacji adwokackich w Europie

W dniach 26—28 lutego 1987 roku odbyła się w Wiedniu ko­ lejna XV Konferencja prezesów organizacji adwokackich w Euro­ pie (Präsidentenkonferenz der europäischen Anwaltsorganisatio­ nen” — „Wiener Advokatengespräche 1987”).

W konferencji brało udział 26 delegacji adwokatur europejs­ kich oraz 8 delegacji organizacji o charakterze międzynarodo­ wym jako goście konferencji. International Bar Association (IBA) reprezentował jej prezydent Shankardass R.K.P. (New Delhi), a Union Internationale des Avocats (UIA) — wiceprezydent And­ res R. Öhman (Sztokholm).

Obradom prowadzonym w pałacu wiedeńskiej giełdy przewod­ niczył prezes Naczelnej Rady Adwokackiej Austrii dr Walter

Schuppich.

Adwokaturę polską reprezentowali: Prezes NR A dr Kazimierz Łojewski i wiceprezes NRA dr Eugeniusz Sindlewski.

W toku konferencji wygłoszono krótkie referaty o aktualnej sytuacji adwokatury w poszczególnych krajach, przygotowane uprzednio w formie pisemnej. Referat polski uzupełnił w swoim

(3)

N r 5(353) K ronika centralna 90

wystąpieniu (w języku niemieckim) prezes NRA dr Kazimierz Łojewski, podkreślając m.in. zadowolenie polskiej adwokatury z faktu opuszczenia zakładów karnych przez ludzi,, którzy byli pozbawieni wolności za czyny popełnione z motywów politycz­ nych.

Krótka notatka o charakterze informacyjnym nie może z oczy­ wistych względów przekazać treści zarówno wygłoszonych refe­ ratów, jak i przebiegu dyskusji. Dokonując wyboru niektórych problemów, jakie były przedstawione i poruszone, pragnąłbym

jednocześnie oddać w paru słowach klimat samej konferencji. Przedstawiciel adwokatury austriackiej poruszył problem — jak to określił — „inwazji przepisów”, wtłaczających człowieka w coraz większą ilość nakazów i zakazów. Nie mówiąc już o nor­ mach prawa cywilnego czy administracyjnego, samo prawo karne osiągnęło liczbę 1600 tego rodzaju zaszufladkowanych zachowań ludzkich. Procesowi temu towarzyszy z drugiej strony tendencja do zmniejszania powinności państwowych wobec obywatela. Prawnik obdarzony wyobraźnią nie może nie dostrzegać potrzeby przyhamowania tego procesu, a także odwrócenia kierunku tych tendencji.

Wielu mówców podejmowało problem specjalizacji w adwoka­ turze. Przedstawiciel np. adwokatury belgijskiej podkreślił spe­ cyfikę prawa pracy. Wielkie koncerny dysponują kadrą prawni­ ków (mówca użył zwrotu „koncerny mózgów”) w sporach prze­ ciwko pracownikom. Temu przeciwnikowi adwokat musi przeciw­ stawić swoją wysoko specjalistyczną wiedzę. W Belgii wykonuje zawód ok. 8000 adwokatów. W przeważającej liczbie są to adwo­ kaci młodzi, stojący wobec problemu specjalizacji zawodowej.

O specjalizacji zawodowej mówiono także w aspekcie prawa podatkowego, budowlanego i autorskiego (przedstawiciel adwoka­ tury RFN), a także prawa handlowego, bankowego i wekslowego (przedstawiciel adwokatury węgierskiej) d r Adam Takacz (Wę­ gry) rozwinął tę myśl stwierdzając, że powstające przedsiębiors­ twa z udziałem obcego kapitału potrzebują obsługi prawnej ze znajomością takich gałęzi prawa, jakie wcale nie są przedmiotem wykładów na uniwersytetach. Tradycyjnie pojmowana specjaliza­ cja dzieli adwokatów na cywilistów i karników, a to już nie wys­ tarcza. Mówca przedstawił potrzebę poszukiwania takich form, na podstawie których można by było nazwać określonego praw­ nika specjalistą. Przy okazji poinformował, że dotychczas na Węg­ rzech młodzi adwokaci są poddawani specjalnemu egzaminowi po pierwszym i drugim roku wykonywania zawodu, ale tylko z wy­ mienionych wyżej 2 działów prawa.

Ten ostatni problem podjął przedstawiciel adwokatury holen­ derskiej stwierdzając, iż wiedza adwokata i jego kwalifikacje mu­

(4)

100 Kronika N r 5(353)

szą być „bardzo ostro” — jak się wyraził — sprawdzane przez or­ gana samorządu po 1—2 latach wykonywania zawodu.

Poddając analizie program studiów uniwersyteckich, przedsta­ wiciel adwokatury francuskiej stwierdził, że na uczelniach istnie­ ją wykłady, których przyszły adwokat nigdy nie będzie chciał spożytkować — i odwrotnie. Czy zatem proces specjalizacji nie powinien mieć swego początku już w toku studiów — brzmiało pytanie francuskiego kolegi.

Na tle problematyki specjalizacji wyłoniły się tem aty łączące się z możliwością korzystania przez adwokata z pomocy innych zawodów oraz problem tajemnicy zawodowej.

Przedstawiciel adwokatury belgijskiej (ściśle: Secrétariat Euro­ péen des Professions Liberales Independentes et Sociales — SEPLIS) przedstawił problem ochrony obowiązku dyskrecji przy spółkach międzynarodowych („Schutz der Verschwiegenheits­ pflicht bei interprofessionellen Gesellschaften”).

Potrzebni przy prowadzeniu niektórych spraw doradcy ekono­ miczni, gospodarczy, medyczni lub finansowi nie są związani tak ściśle tajemnicą zawodową, jak zawód adwokata. Problem ten powstaje także na tle prawa karnego (np. pomocy psychoanality­ ka), wówczas jednak dobro klienta — podstawowy przedmiot ochrony ze strony adwokata — będzie wymagało szeregu roz­ strzygnięć, jak np. zgody klienta na poszerzenie kręgu osób, ja­ kim powierza swoje sekrety, a więc obwarowania innych zawo­ dów bezwzględną tajemnicą zawodową,

Inny krąg zagadnień łączył się z potrzebą wzrostu gwarancji procesowych. Prezes adwokatury węgierskiej dr Laszlo Kârpati poinformował, że nowy projekt węgierskiego k.p.k. zostanie w czerwcu br. przedstawiony w parlamencie. Zawiera on szereg zapisów umacniających zarówno gwarancje procesowe oskarżo­ nego, jak i rolę obrony w postępowaniu karnym. Wprowadza też innowację w postaci obrony z urzędu dla cudzoziemców oraz moż­ liwość uzyskania przerwy w rozprawie na wniosek adwokata w każdej chwili, gdy zachodzi potrzeba porozumienia się z oskar­ żonym.

Interesujący przebieg konferencji wiedeńskiej podkreślił raz jeszcze jej pożyteczność pod każdym względem.

Godzi się również podkreślić fakt przyjęcia delegacji adwoka­ tu r biorących udział w konferencji przez Prezydenta Republiki dra K urta Waldheima, kanclerza dra Franza Vranitsky’ego, mini­ stra sprawiedliwości dra Egmonta Foreggera oraz burmistrza Wiednia. Przedstawicieli NRA przyjął także ambasador PRL w Austrii Marian Krzak.

Akcentem szczególnie przyjemnym dla delegacji polskiej było wyróżnianie jej przy każdej możliwej okazji, a w szczególności

(5)

N r 5(353) Z tycia łzl> adwokackich 101

zapraszanie Prezesa NRA dra Kazimierza Łojewskiego zawsze na miejsce prezydialne. Serdeczny stosunek do adwokatów polskich prezentował jak zawsze prezydent W alter Schuppich.

d r Eugeniusz Sindlewski 2.

Nominacja prezesa NRA adw. dra Kazimierza Łojewskiego na członka Rady Legislacyjnej

Prezes NRA adw. dr Kazimierz Łojewski poinformował, że na posiedzeniu Rady Legislacyjnej przy Prezesie Rady Ministrów w dniu 25.11. br. otrzymał nominację na członka Rady Legisla­ cyjnej.

Prezydium NRA złożyło Prezesowi z tej okazji gratulacje.

II. Z 2YCIA IZB ADWOKACKICH I z b a b y d g o s k a Z w y c z a j n e Z g r o m a d z e ­ n i e S p r a w o z d a w c z o - W y b o r - c z e I z b y A d w o k a c k i e j w B y d g o s z c z y . W d n iu 4 p a ź ­ d z ie r n ik a 1986 r. o d b y ło s ię Z w y ­ c z a jn e Z g r o m a d z e n ie Izb y A d w o ­ k a c k ie j w B y d g o s z c z y . Z g r o m a d z e ­ n ie m ia ło c h a r a k te r s p r a w o z d a w ­ c z o -w y b o r c z y . O b r a d y o tw o r z y ł d z ie k a n u s t ę p u ­ ją c e j R a d y a d w . F r a n c is z e k W y s o c ­ k i, w it a j ą c s e r d e c z n ie p r z y b y ły c h g o śc i, r e p r e z e n tu j ą c y c h o r g a n y p o ­ lity c z n o -a d m in is tr a c y j n e w o j e w ó d z ­ tw a , o r a z w s z y s tk ic h z e b r a n y c h a d ­ w o k a tó w . P r z e w o d n ic z ą c y m Z g r o m a d z e n ia z o s ta ł a d w . K o n r a d K u lp a , k tó r y p o p r o s ił z e b r a n y c h o u c z c z e n ie m i­ n u tą c iś z y p a m ię ć z m a r ły c h w o k r e ­ s ie m in io n e j k a d e n c ji a d w o k a tó w - - c z ło n k ó w I z b y b y d g o s k ie j: J a n a O r n a ssa , B o g d a n a C is e w s k ie g o , E d ­ w a r d a P a s z k ie w ic z a , L e o n a D e m ­ b iń s k ie g o , J a n a K a r s la , W a c ła w a K a lis z e w s k ie g o , E d m u n d a S o b o c iń ­ sk ie g o , J ó z e fa K o w a ls k ie g o , K a j e t a ­ n a D ro zd a i T a d e u s z a K lim e s z a . N a s t ę p n ie w ic e w o j e w o d a b y d ­ g o s k i T o m a s z G liw a w r ę c z y ł Z ło ty K r z y ż Z a s łu g i a d w . J ó z e f o w i Ł u k a - s ie w ic z o w i, S r e b r n y K r z y ż Z a s łu g i a d w . A n d r z e jo w i M o n to w s k ie m u o ra z M e d a le 4 0 -le c ia P R L a d w . a d w .: I r e n ie K a s z y ń s k ie j B ie la w -s k ie j, J a n o w i J u n k o w i, S t a n i-s ła w o ­ w i G łu s z k o w i, T a d e u s z o w i W e y n ie , Z d z is ła w o w i Ż u r a w s k ie m u i T a ­ d e u s z o w i M ę d r z y tk ie m u . W im ie n iu o d z n a c z o n y c h , za t e z a s z c z y tn e w y r ó ż n ie n ie p o d z ię k o w a ł a d w . Z d z is ła w Ż u r a w s k i. S p r a w o z d a n ie z d z ia ła ln o ś c i R a d y A d w o k a c k ie j za r o k 1985 i- p ie r w s z e p ó łr o c z e 1986 r. (z u w z g lę ­ d n ie n ie m z a s z ło ś c i k a d e n c y jn y c h ) z ło ż y ł d z ie k a n R a d y a d w . F r a n c i­ s z e k W y so c k i. W s w o im w y s t ą p ie ­ n iu d z ie k a n R a d y p r z y p o m n ia ł, ż e m in io n a k a d e n c ja , r o z p o c z ę ta p ó źn ą j e s ie n ią 1983 r., b y ła s w o is t y m s p r a w d z ia n e m k o r z y s t a n ia p rzez a d w o k a tu r ę z d e m o k r a ty c z n y c h fo r m n o w e g o p r a w a o a d w o k a tu r z e .

Cytaty

Powiązane dokumenty

Pierwsze rezultaty badań metaanali- tycznych dotyczących różnic międzypłciowych w poziomie agresji pojawiły się w latach osiemdziesiątych ubiegłego wieku (Hyde,

Nowe wydawnictwo wyraźnie odcina się od innych tego typu szatą graficzną, starannością drukarską, którą zawdzięczać należy nie tylko silnej indywidualności

Przy tej okazji Redakcja składa serdeczne podziękow anie

W związku z tym, z perspektywy źródeł prawa odnoszących się do obrazu sytuacji finansowej podmiotów sprawozdawczych oraz kategorii zysku, można dokonać analizy

Używając zatem zmiennych ekonomicznych dla zaprezentowania wyniku podatkowego osiągniętego przez jednostkę gospodarczą, prawo podatkowe narzuca sposób wyceny i prezentacji

• Jeśli autor pracy odwołuje się kolejny raz do tej samej pozycji, może. zamiast przytaczać cały opis bibliograficzny publikacji, użyć

mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez

Turystyka kulturowa, zbadana w swoich przejawach, analizowana w odniesieniu do instrumentów (podróże, interpretacja dziedzictwa, organizacja eventów i konstrukcja produktów