INFORMACJE I OPRACOWANIA
STATYSTYCZNE URZĄD STATYSTYCZNY
W KRAKOWIE
STATISTICAL OFFICE IN KRAKÓW
BIULETYN STATYSTYCZNY WOJEWÓDZTWA MAŁOPOLSKIEGO
STATISTICAL BULLETIN
OF MAŁOPOLSKIE
VOIVODSHIP
SEPTEMBER 2003
WAŻNIEJSZE SKRÓTY MAJOR ABBREVIATIONS
kg
Kreska
Kropka
= thousand
= milion million
= miliard
= milliard (billion)
= kilogram kilogram
= decytona (kwintal) deciton
= centymetr centimetre
m2
m3
ZNAKI UMOWNE SYMBOLS
= kilometr kilometre
= metr kwadratowy square metre
millilitre
= hektolitr (sto litrów) hectolitre
= metr sześcienny cubic metre
= powierzchnia użytkowa
= ciąg dalszy
= continued
= dokończenie
= continued
= punkt
= tablica
= Polska Klasyfikacja Działalności
= Nomenclature des Activites de Communaute Europeenne
= not elsewhere classified
(-) - oznacza, że zjawisko nie wystąpiło.
magnitude zero.
(0) - zjawisko istniało w wielkości mniejszej od 0,5.
magnitude not zero, but less than 0,5 of a unit.
(.) - oznacza zupełny brak informacji albo brak informacji wiarygodnych.
data not available or not reliable.
x - oznacza, że wypełnienie pozycji jest niemożliwe lub niecelowe.
not applicable.
# - oznacza, że dane zostały zmienione w stosunku do już opublikowanych.
data revised.
- oznacza, że nazwy zostały skrócone w stosunku do obowiązującej klasyfikacji.
categories of applied classification are presented in abbreviated form.
- oznacza, że dane nie mogą być opublikowane ze względu na konieczność zachowania tajemnicy statystycznej w rozumieniu ustawy o statystyce publicznej.
data may not be published due to the necessity of maintaining statistical confidentiality in accordance with the Law on Public Statistics.
ff - oznacza „ w tym”, tj. nie podaje się wszystkich składników sumy.
term „of which”: indicates that not all elements of the sum are given.
- analogiczny okres roku poprzedniego = 100 corresponding period of previous year =100 - okres poprzedni = 100
previous period = 100 - grudzień roku poprzedniego = 100
December of previous year = 100
PRZY PUBLIKOWANIU DANYCH URZĘDU STATYSTYCZNEGO
WHEN PUBLISHING THE STATISTICAL OFFICE DATA - PL- PROSIMY O PODANIE ŹRÓDŁA EASE INDICATE THE SOURCE
URZĄD STATYSTYCZNY W KRAKOWIE STATISTICAL OFFICE IN KRAKÓW
INFORMACJE I OPRACOWANIA STATYSTYCZNE INFORMATION AND STATISTICAL
BIULETYN STATYSTYCZNY WOJEWÓDZTWA MAŁOPOLSKIEGO
STATISTICAL BULLETIN OF MAŁOPOLSKIE VOIVODSHIP
Rok V MIESIĘCZNIK WRZESIEŃ 2003
Volume V MONTHLY SEPTEMBER 2003
Kraków, październik 2003
URZĄD STATYSTYCZNY 68V
01 INFORMACJA SYGNALNA W KRAKOWIE
Kraków, wrzesień 2003 r. Nr14
NARODOWY SPIS POWSZECHNY LUDNOŚCI I MIESZKAŃ 2002
ZAMIESZKANE BUDYNKI
W WOJEWÓDZTWIE MAŁOPOLSKIM
Niniejsza informacja zawiera charakterystykę budynków i znajdujące się w nich mieszkania na podstawie wyników NSP 2002 wraz z oceną zmian, które zaszły w latach 1989 - 2002 w podziale administracyjnym obowiązującym w dniu 1.1.1999 r. Zamieszczone informacje dotyczą głównie budyn
ków zamieszkanych, tj. takich, w których znajdowało się co najmniej 1 zamieszkane mieszkanie ze stałym mieszkańcem. Spis budynków i mieszkań w NSP 2002 był spisem pełnym i ujęto w nim wszystkie zasoby mieszkaniowe, a więc również budynki z niezamieszkanymi mieszkaniami.
LICZBA ZAMIESZKANYCH BUDYNKÓW I ICH RODZAJE
Według spisu w 2002 r. liczba zamieszkanych budynków wynosiła 489,6 tys., w których znajdo
wało się 931,0 tys. mieszkań (zamieszkanych i niezamieszkanych). W miastach spisano 135,4 tys.
zamieszkanych budynków z 548,5 tys. mieszkań, a na wsi 354,3 tys. budynków z 382,5 tys. mieszkań.
TABL.1. BUDYNKI WEDŁUG RODZAJU I MIESZKANIA W TYCH BUDYNKACH W 2002 R.
WYSZCZEGÓLNIENIE Ogółem Mieszkalne
Mieszkalno- -inwentarskie (mieszkalno- Pozostałe -gospodarskie)
BUDYNKI
Miasta... 2,1
iii MIESZKANIA
Miasta...
BUDYNKI...
Miasta...
906,0 545,2 360,7
SI
21,3 1,3
4,3 0,8 5,6
3.7 2,0 1.8
0,4 0,8 0,3
MIESZKANIA Miasta...
97,3 2,3
0,2 5,2
0,4 0,4 0,5
Głównym rodzajem budynków, w których znajduje się 97,3% mieszkań, to budynki mieszkalne, stanowiące 95,3% ogółu budynków.
W porównaniu z danymi NSP 1988 r. liczba budynków mieszkalnych wzrosła o 68,9 tys., (17,3%), a liczba mieszkań - 139,1 tys. (18,1%). W miastach przyrost liczby budynków wyniósł 23,5 tys. (o 21,4%), a mieszkań w tych budynkach - 87,4 tys. (o 19,1%), zaś na wsi odpowiednio:
45,4 tys. budynków (o 15,7%) i 51,7 tys. mieszkań (o 16,7%).
Drugą pod względem liczebności grupę rodzajową stanowią budynki mieszkalno-inwentarskie calno-gospodarskimi) związane z prowadzeniem gospodarstwa rolnego. W 2002 r.
liczba budynków mieszkalno-inwentarskich wynosiła 20,9 tys. (4,3%). Ten rodzaj budynków występuje (łącznie z mieszkalni
liczba budynków mieś
głównie na wsi, gdzie stanowi 5,6% ogółu zamieszkanych budynków.
UDZIAŁ BUDYNKÓW MIESZKALNYCH I MIESZKAŃ W BUDYNKACH MIESZKALNYCH W OGÓLNEJ ICH LICZBIE W WOJEWÓDZTWIE
WEDŁUG POWIATÓW W 2002 R.
Mieszkania \ mieszkali
WIEK BUDYNKÓW
Według danych NSP 2002 r. budynków najstarszych, wybudowanych przed 1918 r., było 22,5 tys., co stanowi 4,8% ogółu budynków mieszkalnych (w kraju 8,7%), znajdowało się w nich 50,7 tys. mieszkań. W latach 1989 - 2002 z tej grupy wiekowej ubyło ponad 11 tys. budynkć mieszkań (ujętych w spisie 1988 r.).
Najwięcej budynków - 18,1 tys. - ubyło z okresu obejmującego lata międzywojenne, tj. 1918 - 1944. Mniejszy ubytek wynoszący blisko 16 tys. wystąpił w grupie budynków wzniesionych w latach 1945 - 1970.
Zasoby najmłodsze, tj. budynki wybudowane po 1988 r., wyni stanu), w których było 137,3 tys. mieszkań (15,2% - w kraju 13,4' mieszkania powstałe w tym okresie z nadbudowy lub dobudowy w starszych budynkacl
1988 r., wyniosły 83,8 tys. (18,0% ogólneg kraju 13,4%). Ta liczba obejmuje równie
:h.
TABL.2. BUDYNKI MIESZKALNE I MIESZKANIA W TYCH BUDYNKACH W 1988 R. I W 2002 R.
WEDŁUG OKRESU WYBUDOWANIA
WYSZCZEGÓLNIENIE
Budynki Mieszkania
1988 2002 zmiany
(+) (-) 2002 zmiany
(+) (-) w tysiącach
OGÓŁEM3... 397,7 466,6 +68,9 766,9 906,0
Przed 1945 r... 109,9 80,6 -29,3 143,8
w tym przed 1918 r... 33,7 22,5 -11,2 66,8 50,7
1945-2002 r.b... 383,9 +96,1 +167,9
1945-1970... -15,9
1971 - 1988... +28,2
1989-2002 b... +83,8 X 137,3 +137,3
w odsetkach
OGÓŁEM3... x 100,0 x
Przed 1945 r... 27,6 x 23,2 15,9 x
w tym przed 1918 r... 8,5 X 8,7 5,6 x
1945-2002 r.b... 72,4 82,3 X 76,8 83,5 x
1945- 1970... 40,7 31,3 x 39,1 32,1 X
1971 - 1988... 31,7 33,0 X 37,6 36,3 X
1989-2002 b... X 18,0 X X 15,2 X
a W 2002 r. nie uwzględniono budynków o nieustalonej informacji o okresie wybudowania, b Łącznie z zamieszkanymi budynkami będącymi w budowie.
WŁASNOŚĆ BUDYNKÓW I MIESZKAŃ W BUDYNKACH
Struktura zasobów mieszkaniowych pod względem własności jest jedną z bardziej oczekiwa
nych informacji ze spisu. W tematyce NSP 2002 r., ze względu na nowe uregulowania prawne doty
czące sfery własności, które weszły w życie po 1990 r. i znaczne przekształcenia w strukturze własno
ści zasobów, zagadnienie własności zostało potraktowane bardzo wnikliwie. Badano nie tylko kto jest właścicielem budynku, ale również kto jest właścicielem poszczególnych mieszkań w budynku, a tak
że ustalano tytuł prawny zajmowania mieszkania przez każde gospodarstwo domowe.
Dane o strukturze własności zasobów mieszkaniowych opracowano na kilku poziomach klasyfi
kacyjnych.
Zaprezentowano:
• podział budynków na stanowiące w całości własność jednego podmiotu oraz na stanowiące współwłasność kilku podmiotów,
• rodzaj podmiotu będącego właścicielem lub współwłaścicielem budynku, przy czym istota tego podziału dotyczy ustalenia rozmiarów zasobów stanowiących własność osób fizycznych oraz sta
nowiących własność osób prawnych, z rozróżnieniem ich rodzaju.
STRUKTURA BUDYNKÓW MIESZKALNYCH POD WZGLĘDEM PODMIOTÓW BĘDĄCYCH WŁAŚCICIELAMI LUB WSPÓŁWŁAŚCICIELAMI BUDYNKU W 2002 R.
zakładów pracy
Spis 2002 r. wykazał, że 4,4% zamieszkanych budynków mieszkalnych, zawierających prawie 1/4 ogółu mieszkań, stanowiło współwłasność. W miastach budynków tych było 12,1% i znajdowało się w nich ponad 1/3 ogółu mieszkań, zaś na wsi odpowiednio - 1,3% budynków i prawie 3% miesz-
TABL.3. STRUKTURA BUDYNKÓW MIESZKALNYCH I MIESZKAŃ W TYCH BUDYNKACH POD WZGLĘDEM RODZAJU PODMIOTÓW BĘDĄCYCH WŁAŚCICIELAMI LUB WSPÓŁWŁA
ŚCICIELAMI BUDYNKU a W 2002 R.
Stanowiące własność
WYSZCZEGÓL
NIENIE Ogółem
5 i 9m,n
PaństwaB
podmiostałychtów" własnośćwspółw % ogółu
OGÓŁEM ... 93,5 0,9 0,5 0,1 0,3 0,3 4,4
Miasta... 82,5 3,0 1,2 0,2 0,6 0,4 12,1
Wieś... 97,8
M°’° k -0’3 0,1 0,3 0,2 1,3
OGÓŁEM ... 54,2 18,8 1,7 0,4 0,7 0,6 23,6
Miasta... 27,2 30,8 2,4 0,4 0,8 0,9 37,5
Wieś... 94,9 0,7 0,5 0,3 2,7
a Bez nieustalonej informacji o właścicielu, b W tym: TBS-ów, organizacji budujących dla zysku, ko
ściołów i związków wyznaniowych.
Na podstawie spisu ustalono, że zdecydowana większość zasobów mieszkaniowych (zarówno budynków jak i mieszkań) należy do osób fizycznych, które były właścicielami 436,1 tys. budynków mieszkalnych (93,5%) i 490,8 tys. mieszkań (54,2%). Osoby te były współwłaścicielami 20,4 tys. bu
dynków i spośród 214,2 tys. znajdujących się w nich mieszkań 56,5% stanowiło ich własność.
Struktura zasobów pod względem własności inna jest w miastach niż na wsi. Albowiem na wsi w 2002 r. osoby fizyczne dysponowały zdecydowaną większością budynków (99,1%) i mieszkań (97,4%), a w mieście odpowiednio - 94,6% i 47,8%.
Kolejnym pod względem wielkości podmiotem dysponującym prawie 216,0 tys. mieszkań (23,8%) w zamieszkanych budynkach mieszkalnych są spółdzielnie mieszkaniowe. Ze względu na fakt, że mieszkania te zlokalizowane są w dużych wielopiętrowych domach (przeciętnie w 1 budynku mieści się 41 mieszkań) odsetek tych domów w ogólnej strukturze własności nie jest zbyt duży i wynosi 0,9% (4,1 tys. budynków). W porównaniu z 1988 r. spółdzielcze zasoby mieszkaniowe zwięk
szyły się o 39,4 tys. mieszkań (tj. 22,3%).
Po 2000 r. pojawiło się w zasobach spółdzielczych zjawisko odrębnych własności lokali miesz
kalnych na rzecz osób fizycznych i do momentu spisu w 892 budynkach spółdzielczych zostało wyod
rębnionych 6,7 tys. mieszkań.
Istotne zmiany wystąpiły w zakresie zasobów będących własnością gmin, potocznie zwanych zasobami komunalnymi. W zasadzie zbiorowość ta jest mało porównywalna z danymi z 1988 r. gdyż nie było wówczas gmin i mienia gminnego; występowała wtedy kategoria budynków pozostających
„w zarządzie terenowych organów administracji państwowej”, która skupiała część budynków stano
wiących prawnie (według ksiąg wieczystych) własność osób fizycznych.
Po utworzeniu gmin i powstaniu mienia komunalnego znaczna liczba tych budynków została zwrócona dawnym właścicielom bądź ich spadkobiercom, część sprzedana, a z drugiej strony gminy przejmowały budynki po likwidowanych zakładach pracy.
Ustawa z 1994 r. o własności lokali, a także wcześniejsze akty prawne umożliwiały wyodrębnia
nie w budynkach komunalnych własności lokali na rzecz dotychczasowych najemców (osób fizycz
nych) i zjawisko to wystąpiło w dość dużym stopniu, zwłaszcza w miastach. W rezultacie powyższych przekształceń w 2002 r. własnością gmin było około 57 tys. mieszkań (6,2% ogółu mieszkań) zlokali
zowanych w 5,7 tys. budynków, z czego 2,5 tys. tych budynków z 15,5 tys. mieszkań było w całości własnością gmin, a 3,2 tys. stanowiło współwłasność i w tych budynkach było 41,1 tys. mieszkań.
Znaczącym przekształceniom w porównaniu z 1988 r. uległy zasoby zakładów pracy. W 20C spisano tylko 2 tys. budynków mieszkalnych będących własnością lub współwłasnością zakładów pracy z ponad 10 tys. mieszkań.
W NSP 1988 r. nie występowały zasoby Skarbu Państwa. W 2002 r. w tej grupie oprócz bów Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa wykazane są budynki pozostające w zarządzie Woj
ządzie jednostek pek podległych minister skowej Agencji Mieszkaniowej oraz budynki pozostające w zarządzi
stwom: Obrony Narodowej, Spraw Wewnętrznych i /
zostały do zasobów zakłac
i kontroli państwowej, które w 1988 r. wykazane były w kategorii „terenowych organów administracji państwowej”. W województwie małopolskim w 2002 r. własnością Skarbu Państwa, bez współwłasno
ści, było 511 budynków i 3253 mieszkania.
rony Narodowej, Spraw Wewnętrznych i Administracji, Sprawiedliwości oraz Szefowi Ochrony Państwa, które to zasoby w 1988 r. zaliczone zostały do zasobów zakładów pracy. W kate
gorii „Skarb Państwa" ujęto również zasoby pozostające w zarządzie organów władzy, administracji
Po wejściu w życie ustawy z 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkanio
wego pojawił się nowy rodzaj podmiotu - towarzystwa budownictwa społecznego. W gestii towa
rzystw w maju 2002 r. było 87 budynków z 2243 mieszkaniami (0,2% ogółu mieszkań).
Inne podmioty w 2002 r. posiadały 1,2 tys. budynków z 3,6 tys. mieszkań. Są to głównie zasoby jednostek budujących dla zysku (deweloperów), instytucji wyznaniowych i innych organizacji.
TABL.4. PRZECIĘTNA LICZBA MIESZKAŃ W BUDYNKU WEDŁUG RODZAJU PODMIOTÓW BĘDĄCYCH WŁAŚCICIELAMI LUB WSPÓŁWŁAŚCICIELAMI BUDYNKU a W 2002 R.
WIELKOŚĆ BUDYNKÓW
W okresie od ostatniego spisu powszechnego (tj. od 1988 r.) minimalnej zmianie uległa struk
tura zabudowy, określona liczbą mieszkań w budynku. Zmiany te dotyczą tylko miast, gdyż na wsi z reguły występują budynki 1-mieszkaniowe - tabl.4. Na wsi w 2002 r. około 95% budynków to domy 1-mieszkaniowe i w tych domach zlokalizowanych było 87,4% ogółu mieszkań.
WYSZCZE
GÓLNIENIE Ogółem
Stanowiące własność
własność
f5 i
gmin Państwa“ów
podmiostałych tówbOGÓŁEM ... 1,9 C 1,9 1,1 41,3 6,2 6,4 3,8 4,5
Miasta... 4,2° 4,1 1,3 42,1 8,1 8,8 5,7 8,5
Wieś... 1,1 c 1,1 1,0 17,8 2,8 1,5
a W 2002 r. bez nieustalonej informacji o właścicielu, b W tym: TBS-ów, organizacji budujących dla zysku, kościołów i związków wyznaniowych, c Dane dotyczą 1988 r.
W miastach odsetek najmniejszych budynków, tj. 1-2-mieszkaniowych wynosi 86,1% (w kraju 90,9%), a największych, tj. 50 i więcej mieszkaniowych wynosi 1,9% (w kraju na zbliżonym poziomie).
Odpowiednie odsetki dla mieszkań w tych budynkach wynoszą: 23,9% w 1-2-mieszkaniowych i 38,2%
w 50 mieszkaniowych i większych (w Polsce 28,6%).
TABL.5. BUDYNKI MIESZKALNE W MIASTACH WEDŁUG LICZBY MIESZKAŃ I OKRESU WYBU
DOWANIA W 2002 R.
WYSZCZEGÓLNIENIEOgółem
0 liczbie mieszkań Przeciętna
mieszkań w budynku 10 i więcej razem w tym 50
i więcej
OGÓŁEM w tys... 133,2 4,9 4,1 9,5 2,5 4,1
Według wieku
- w % ogółem... 100,0 100,0 100,0 100,0 100,0 100,0 X
przed 1918 r... 7,9 21,8 31,6 11,3 0,1 3,6
1918-1944... 17,3 16,0 40,0 39,8 10,9 0,6 2,4
1945-1970... 28,3 28,8 20,4 14,3 32,3 30,7 4,6
1971 -1988... 28,6 29,9 12,5 5,5 31,0 53,8 5,3
po 1988r... 15,0 15,9 3,9 7,0 13,4 3,6
WYPOSAŻENIE BUDYNKÓW W INSTALACJE TECHNICZNE
W okresie dzielącym oba spisy powszechne pozytywnym zmianom uległo wyposażenie budyn
ków w instalacje techniczne: wodociąg, kanalizację, gaz z sieci i centralne ogrzewanie. Dane dotyczą
ce wyposażenia budynku w instalacje w 1988 r. i 2002 r. prezentuje tabl.6. Analizując dane z tej tabli
cy można zauważyć:
- zmniejszyły się dysproporcje w wyposażeniu zasobów mieszkaniowych między miastem a wsią, w zakresie wodociągu wystąpił znaczny wzrost liczby budynków podłączonych do sieci, zwłaszcza na wsi; gdzie urządzenia lokalne zastępowane są siecią
- w zakresie kanalizacji wystąpiła istotna poprawa, przy czym w dalszym ciągu występują dyspro
porcje dotyczące kanalizacji sieciowej między miastem a wsią - nastąpiła poprawa w gazyfikacji, zwłaszcza na wsi,
tempo przyrostu zasobów wyposażonych było wyższe niż tempo przyrostu nowych zasobów, co świadczy o znacznej modernizacji starych domów.
TABL.6. BUDYNKI MIESZKALNE WEDŁUG WYPOSAŻENIA W INSTALACJE W 1988 R. I 2002 R.
Wodociąg Kanalizacja
z odprowadzeniem do Gaz siecio-
MIENIE Ogółem a
sieciowy lokalny sieci urządzenia
lokalnego
w tysiącach OGÓŁEM
279,9 260,8
MIASTA
75,2 22,2 42,4 49,9
21,2 75,8 52,1 92,7
141,5 3,6 181,0 46,2
2002...
v odsetkach 32,7
OGÓŁEM
36,1 41,1 11,6 58,1 26,2
60,0 33,8 23,3 55,9
MIASTA
68,6 38,7
81,1 15,9 39,1
23,7 49,1 1,3
51,5 9,8 78,9
a W 2002 r. nie uwzględniono budynków o nieustalonym wyposażeniu w wymienione instalacje.
Wyniki spisu wykazały, że wodociąg (sieciowy i lokalny) w budynku jest już instalacją po
wszechną. W miastach wyposażonych jest w tę instalację 97% budynków, a na wsi ponad 92%.
Instalacja kanalizacyjna (sieciowa i lokalna) występuje w mniejszym stopniu niż wodociąg, ale na wsi nadal dominuje instalacja lokalna. W miastach na 96% budynków z instalacją kanalizacyjną blisko 57% podłączonych jest do sieci, a na wsi na 88,7% budynków udział dla podłączonych do sieci wynosi tylko 9,8%.
W 2002 r. do sieci gazowej podłączonych było 69,6% budynków w miastach, a na wsi 50,4%
(w kraju odpowiednio - 57,2% i 18,6%).
W instalację centralnego ogrzewania wyposażonych było w 2002 r. 76,0% budynków w mia
stach i ponad 69% na wsi. Dominuje instalacja lokćalacja lokalna zarówno w mieście jak
Spisy jako jedyne badania dostarczają informacji na temat kompleksowego wyposażenia zaso- iowych
W komplet badanych instalacji w 2002 r. wyposażonych było 221,6 tys. budynków mieszkal- bów mieszkaniowych w instalacje techniczne.
W komplet badanych insi nych, tj. 47,5% (w kraju 27,9%).
w miastach w komplet instalacji wyposażonych było 59,3% budynków, w których znajdowało się 69,6% mieszkań. Na wsi budynków z kompletem instalacji było 42,8%, podczas gdy w kraju wskaźnik ten wyniósł tylko 15,1%.
Strukturę budynków mieszkalnych pod względem stopnia wyposażenia w instalacje prezentuje
Budynki wyposażone w
Budynki bez wodociągu wodociąg kanaliza-
wodociąg i kanalizację
(bez c.o.) wodociąg bez
kanalizacjib
razem b razem0
%
w tysiącach
90,6 15,5 0,8 28,8
26,1 1,7 0,1 3,8
142,6 64,5 13,8 0,7 25,0
680,7 536,4 173,0 16,1 1,0 30,1
2,0 0,1 4,4
14,1 0,8 25,7
w odsetkach
47,5 19,4 3,3 0,2 6,2
59,3 19,6 1,3 0,1 2,9
68,2 42,8 19,3 4,1 7,5
75,1 59,2 19,1 1,8 3,3
79,4 69,6 18,8 0,4 0,8
68,7 43,6 19,6
ędniono budynków o nieustalonym wyposażeniu w wymienione insta- c.o. i bez c.o.
WYSZCZEGÓL
NIENIE Ogółem a
BUDYNKI ..
Miasta...
MIESZKANIA ..
Miasta... ...
BUDYNKI..
Miasta...
MIESZKANIA....
Miasta...
lacje. b Z gazem i bez gazu. i
Opracowanie: Bogumiła Skowronek, Ewa Janiczko, Katarzyna Motyka, Agnieszka Czekaj, Joanna Jurek - Wydział Statystyki Gospodarczej US Kraków
i
URZĄD STATYSTYCZNY W KRAKOWIE
INFORMACJA SYGNALNA
Kraków, wrzesień 2003 r. Nr 16
NARODOWY SPIS POWSZECHNY LUDNOŚCI I MIESZKAŃ 2002
MIESZKANIA
W WOJEWÓDZTWIE MAŁOPOLSKIM
W niniejszej informacji omówiono wyniki spisu mieszkań 2002 r. oraz dokonano krótkiej oceny zmian, które zaszły w infrastrukturze mieszkaniowej w latach 1989-2002 r. Do opisu zmian wykorzy
stano wyniki spisu powszechnego 1988 r. w podziale administracyjnym obowiązującym w dniu 1 11999 r.
Przedstawione dane obejmują mieszkania zamieszkane i niezamieszkane.
STAN I ROZWÓJ ZASOBÓW MIESZKANIOWYCH
W trakcie Narodowego Spisu Powszechnego 2002 r. spisano 985,9 tys. mieszkań o powierzchni użytkowej 70488,3 tys. m2, w których znajdowało się 3674,4 tys. izb. Na powyższą licz
bę mieszkań składają się mieszkania zamieszkane i niezamieszkane.
TABL.1. MIESZKANIA ZAMIESZKANE I NIEZAMIESZKANE W 2002 R.
Mieszkania Izby w mieszkaniach Powierzchnia użytkowa mieszkań w m2
ogółem Sne*~
ogółem Tzka6' kanych
ogółem
nwh; kanych
OGÓŁEM . J 985,9 I 908,8 I Miasta... 562,5 524,2 Wieś... | 423,41 384,6 |
OGÓŁEM Miasta...
a Stale i czasowo
w tysiącach 77.2 I 3674,4 I 3444,5 I 38.3 1929,8 1824,2 38,81 1744,6 I 1620,3 j w odsetkach
70488,3 I 66010,0]
34088,8 32131,8 36399,5 | 33878,2 |
6,3 I 5,5
7,1 I 93|l I
6,4 5,7
Do mieszkań zamieszkanych zaliczono mieszkania zamieszkane stale i mieszkania zamiesz
kane czasowo. Mieszkania zamieszkane stale, to takie, w których spisano co najmniej 1 osobę uzna
ną za faktycznego mieszkańca.
Mieszkania zamieszkane wykazane przez spis obejmują 908,8 tys. mieszkań o powierzchni użytkowej 66010,0 tys. m2 i 3444,5 tys. izb. Stanowią one 92,2% ogółu mieszkań.
Mieszkania niezamieszkane stanowią 7,8% ogółu mieszkań, tj. 77,2 tys. (o powierzchni użytkowej 4478,3 tys. m2 i 229,9 tys. izb).
Zasoby mieszkaniowe województwa małopolskiego wynoszą 971,4 tys. mieszkań, z tego 57,4%
zlokalizowanych było w miastach. Do zasobów mieszkaniowych zaliczono wszystkie mieszkania za
mieszkane oraz te spośród niezamieszkanych, które w przyszłości mogą zasilić liczbę mieszkań za
mieszkanych, tj. mieszkania przeznaczone do stałego zamieszkania oraz mieszkania przeznaczone do czasowego lub sezonowego przebywania (tzw. drugie mieszkania).
Więcej niż połowa mieszkań zamieszkanych znajduje się w miastach - 57,7% (w 1988 r.
- 57,1%). Udział ludności mieszkającej w mieszkaniach w miastach zmalał z 50,4% w 1988 r. do 49,8% w 2002 r. Inną tendencję zaobserwowano w kraju, gdzie odnotowano przewagę zamieszka
nych mieszkań zlokalizowanych w miastach (w 1988 r. - 65,7%, a 2002 r. - 67,6%), wzrasta również udział ludności mieszkającej w mieszkaniach w miastach: w 1988 r. - 60,7%, w 2002 r. - 61,5%.
TABL.2. MIESZKANIA ZAMIESZKANE I LUDNOŚĆ W MIESZKANIACH W 2002 R.
WYSZCZEGÓL
NIENIE
Mieszkania zamieszkane stale Mieszkania zamieszkane czasowo
mieszka- izby
powierz-
użytkowa ludność w miesz
kaniach mieszka-
izby powierz-
użytkowa
OGÓŁEM...
Miasta... 51W 31826*9 1585*9
31.0 17.1 3ol]s
Mieszkania zamieszkane stale stanowią 98,9% liczby mieszkań zamieszkanych.
W 898,7 tys. mieszkań, o powierzchni użytkowej 65418,7 tys. m2 i o 3413,5 tys. izb mieszkało stale 3185,2 tys. osób.
Mieszkania zamieszkane czasowo (10,0 tys.) stanowią 1,1% liczby mieszkań zamieszka-
W latach 1989-2002 zanotowano przyrost liczby mieszkań zamieszkanych stale o 86,0 tys., tj. o 10,6%. W latach 1979-1988 przybyło 93,0 tys. mieszkań.
WŁASNOŚĆ MIESZKAŃ
Struktura zasobów mieszkaniowych pod względem własności jest jedną z bardziej oczekiwa
nych informacji ze spisu. Z tego względu w spisie 2002 r. temat własności został zbadany bardzo wni
kliwie. Ustalano nie tylko to, kto jest właścicielem mieszkania (jaki rodzaj podmiotu), ale również jakie są relacje własnościowe w budynku: czy właściciel mieszkania jest również właścicielem całego bu
dynku, czy też współwłaścicielem, a jeżeli tym ostatnim, to jakiego rodzaju podmioty są współwłaści
cielami. Ponadto dla mieszkań stanowiących własność osób fizycznych ustalano, czy mieszkanie zaj
muje właściciel czy też jest wynajmowane innej osobie.
TABL.3. MIESZKANIA ZAMIESZKANE WEDŁUG RODZAJU PODMIOTÓW BĘDĄCYCH ICH WŁAŚCICIELAMI W 2002 R.
WYSZCZE
GÓLNIENIE Ogółem
Mieszkania stanowiące własność a
5r
mieszkaniowychgmin Państwa Zd1w budow
nictwa społecz-
pozosta-
podmio-
w % ogółu
OGÓŁEM ... 908,8 68,4 23,0 6,3 0,5 1,1 0,2 0,5
Miasta... 47,2 10,2 0,7 1,5 0,4 0,6
0,2 0,6 0,3
a Bez nieustalonej informacji o właścicielu.
Na podstawie spisu ustalono, że zdecydowana większość zasobów mieszkaniowych należy do osób fizycznych (w miastach, jak i na wsi), które były właścicielami 621,6 tys. mieszkań (68,4%
ogółu zamieszkanych zasobów - w kraju 55,2%).
W miastach drugą pozycję pod względem liczebności zasobów mieszkaniowych zajmują spółdzielnie mieszkaniowe, władające 206,5 tys. mieszkań (39,4%). Ta kategoria zasobów miesz
kaniowych w kraju dominuje. Jest to jedyna grupa zasobów, która jest w pełni porównywalną z danymi spisu 1988 r. W latach 1989-2002 zasoby spółdzielcze zwiększyły się o 31,8 tys. mieszkań (o 18,2%).
Na wsi zasoby spółdzielcze wynosiły 2,4 tys. mieszkań (0,6%) i też wykazują przyrost w porównaniu z 1988 r., kiedy liczyły 1,7 tys. (0,5%).
Kolejną liczącą się grupą zasobów w miastach, a drugą znacznie mniejszą na wsi są miesz
kania stanowiące własność gmin. W 2002 r. zasoby gmin wynosiły w miastach 53,3 tys., a na wsi 3,7 tys. mieszkań.
Zakłady pracy w 2002 r. posiadały tylko 10,2 tys. mieszkań, z tego w miastach 7,8 tys. (1,5%
ogółu miejskich zasobów), a na wsi 2,4 tys. (0,6% ogółu mieszkań na wsi).
W województwie małopolskim w 2002 r. zasoby mieszkaniowe Skarbu Państwa obejmowały 4,7 tys. mieszkań, z tego w miastach było 3,8 tys. mieszkań (0,7% ogółu miejskich zasobów), a na wsi 0,9 tys. (0,2% ogółu zasobów wiejskich).
Po wejściu w życie ustawy z 1995 r., o niektórych formach popierania budownictwa mieszka
niowego, pojawił się nowy rodzaj podmiotu - towarzystwa budownictwa społecznego. W gestii to
warzystw w maju 2002 r. było 2,2 tys. mieszkań zamieszkanych (wszystkie zlokalizowane w mia
stach), co stanowi 0,4% ogółu miejskich zasobów.
Inne podmioty w 2002 r. posiadały 4,3 tys. mieszkań zamieszkanych, z tego w miastach 3,0 tys. (0,6% ogółu mieszkań w miastach), a na wsi 1,3 tys. (0,3% ogółu mieszkań na wsi). Są to głównie zasoby jednostek budujących dla zysku (deweloperów), instytucji wyznaniowych i innych or
ganizacji.
rodzaju podmiotów będących ich właścicielami w 2002 r.
W budynkach wielomieszkaniowych stanowiących współwłasność znajduje się 36,7% ogółu mieszkań w miastach, a na wsi 2,5%. W miastach odsetek mieszkań zlokalizowanych w budynkach będących współwłasnością waha się od 15,1% (dla kategorii pozostałe podmioty) do 76,0%
(dla zasobów będących własnością gmin). Dla zasobów stanowiących własność osób fizycznych od
setek ten wynosi 41,6%.
Na wsi najwięcej mieszkań usytuowanych w budynkach stanowiących współwłasność posia
dają zakłady pracy (25,5% ich ogólnych zasobów), znaczny odsetek mają też gminy (13,6%). Osoby fizyczne na wsi mają w budynkach stanowiących współwłasność tylko 2,3% swoich zasobów.
W miastach największą grupę współwłaścicieli budynków tworzą osoby fizyczne i gmina, w budynkach tych znajduje się 89,1 tys. mieszkań, w tym 49,2 tys. to własność osób fizycznych, po
zostałe mieszkania to własność gmin.
Dużą grupę współwłaścicieli budynków tworzą tylko osoby fizyczne, w miastach w tych budyn
kach znajduje się 28,6 tys. mieszkań. Na wsi jest to najliczniejsza kategoria, skupiająca 5,3 tys.
mieszkań spośród zasobów zlokalizowanych w budynkach wspólnych.
Należy zwrócić uwagę, że współwłasność budynków występuje również w zasobach spół
dzielni mieszkaniowych. Jest to konsekwencją wejścia w życie ustawy z dnia 15.XII.2000 r. o spół
dzielniach mieszkaniowych, na mocy której osoby fizyczne mogą wyodrębnić własność lokalu miesz
kalnego. Do momentu spisu zostało z zasobów spółdzielczych wyodrębnionych na rzecz osób fizycz
nych 6,1 tys. mieszkań.
WIEK MIESZKAŃ
Dla oceny zmian jakościowych zasobów mieszkaniowych istotne znaczenie mają informacje o wieku budynków. W spisach informacje te uzyskuje się poprzez pytanie o okres wybudowania bu
dynku. W spisie 2002 r. okresy wybudowania budynku nawiązywały do przyjętych w poprzednich spi-
TABL.4. MIESZKANIA ZAMIESZKANE WEDŁUG OKRESU WYBUDOWANIA BUDYNKU W 2002 R.
WYSZCZE
GÓLNIĘ- Ogółem
Budynki wybudowane w latach
w budo-ustalono
19« % -1978 -1988
1989-2002
z:- I 1989- I I -1995 ||%2 w % ogółu
OGÓŁEM.... 15,8 32,6 18,4 18,1 13,1 1,3 0,6
Miasta... 32,3 20,1 17,7 12,1 0,6 0,8
16,2I 18,5 14,6 2,3
a Łącznie z mieszkaniami w budynkach wybudowanych po 1988 r„ ale z nieustalonym konkretnym rokiem zakończenia budowy.
Mieszkania znajdujące się w budynkach wybudowanych po 1944 r. stanowią 83,6% ogółu zamieszkanych zasobów mieszkaniowych. Zasoby powojenne stanowią 82,7% ogółu mieszkań za
mieszkanych w miastach i 84,7% na wsi.
Według danych NSP 2002 r. mieszkania w budynkach najstarszych, wybudowanych przed 1918 r., stanowiły w miastach 6,6% ogółu mieszkań zamieszkanych, a na wsi 3,9% (w kraju odpo
wiednio: 10,4% i 9,7%).
W budynkach najnowszych, tj. wybudowanych po 1988 r. znajduje się 119,3 tys. mieszkań zamieszkanych, w tym 63,2 tys. (12,1%) w miastach i 56,0 tys. (14,6%) na wsi.
WIELKOŚĆ MIESZKAŃ
Wielkość mieszkań jest określona liczbą izb oraz powierzchnią użytkową w m2.
W 2002 r. przeciętne mieszkanie zamieszkane składało się z 3,79 izby, a jego przeciętna po
wierzchnia użytkowa wynosiła 72,8 m2. W porównaniu z 1988 r. wielkość przeciętnego mieszkania wzrosła:
- liczba izb - o 0,43 izby, - powierzchnia użytkowa - o 12,3 m2.
Wzrost wielkości mieszkań, a szczególnie powierzchni użytkowej był wyższy na wsi niż lym zwiększyła się różnica w wielko*
ć wyraźna.
W 2002 r. mieszkanie w miastach było średnio o 26,8 m2 mniejsze niż mieszkanie na wsi.
już w 1988 r. była do:
iści mieszkań między miastami a wsią, która
17,3% w 2002 r. ogółu mieszkań zamieszkanych), natomiast zwiększył się udział mieszkań więk
szych: 4-izbowych z 26,5% do 28,2%, a 5-izbowych i większych z 14,3% do 24,0%. W 2002 r. udział mieszkań 5-izbowych i większych wynosił w miastach 15,7%, na wsi 35,3%.
Zmiana w strukturze wielkości mieszkań jest jeszcze bardziej widoczna biorąc pod uwagę po
wierzchnię użytkową. Mieszkania o powierzchni 30-39 m2 stanowiły 12,0% ogółu mieszkań (w 1988 r.
15,1%), natomiast o powierzchni 80-109 m2 - 19,2% (w 1988 r. - 15,0%), przy czym tych ostatnich na wsi było 32,3%, a w miastach 9,6%.
Struktura mieszkań pod względem wielkości wyrażona powierzchnią użytkową, kształtuje się różnie w zależności od rodzaju podmiotu będącego właścicielem mieszkania.
Największy udział mieszkań o powierzchni poniżej 30 m2 mają w swych zasobach pozostałe podmioty - w miastach 16,0%, na wsi 15,5%. Najmniejszy odsetek takich mieszkań występuje w zasobach towarzystw budownictwa społecznego (ten rodzaj własności występuje tylko w miastach).
Najwięcej mieszkań o powierzchni 40-49 m2 jest w gestii spółdzielni mieszkaniowych - w miastach 30,5%, a na wsi 32,5%.
Towarzystwa budownictwa społecznego posiadają znikomy odsetek mieszkań o powierzchni 100-119 m2. Najwięcej takich mieszkań jest w gestii osób fizycznych: w miastach 10,8%, a na wsi 16,4%.
WYPOSAŻENIE MIESZKAŃ W INSTALACJE TECHNICZNO-SANITARNE
W okresie dzielącym oba spisy powszechne wystąpiła istotna poprawa w wyposażeniu miesz
kań w instalacje: wodociąg, ustęp, łazienkę, ciepłą wodę, centralne ogrzewanie i gaz z sieci. Na po
prawę wyposażenia mieszkań w podstawowe instalacje ma wpływ modernizacja starych zasobów mieszkaniowych oraz oddawanie do użytku nowych mieszkań wyposażonych w podstawowe instala
cje. Stopień poprawy jest znacznie większy na wsi niż w miastach.
Analizując dane dotyczące wyposażenia w instalacje techniczno-sanitarne można zauważyć:
- zmniejszyły się dysproporcje w wyposażeniu zasobów mieszkaniowych między miastem a wsią;
-w zakresie wodociągu i gazu wystąpił znaczny wzrost instalacji podłączonych do sieci, zwłaszcza do sieci gazowej na wsi;
- tempo przyrostu zasobów wyposażonych było wyższe niż tempo przyrostu nowych zasobów, co świadczy o znacznej modernizacji starych domów, w wyniku której nastąpiła poprawa w stopniu
łażenia zasobów mieszkaniowych.
wyposażenia zasobów mieszkaniowycl Od 1989 r. nasfc piet podstawowych im w 59,7% mieszkań. W wyżej 385,6 tys. mieszkań (73,6%),
stąpił wyraźny wzrost stopnia wyposażeń istalacji, tj. wodociąg, ustęp, łazienka, c W wyżej wymienione instalacje w 200
posażenia mieszkań w zespoły instalacji. Kom- centralnś ogrzewanie i gaz występuje talacje w 2002 r. wyposażonych było w miastach a wsi 156,6 tys. (40,7%). Nadal jeszcze 8,2% ogółu mieszkań na wsi i 1,2% ogółu mieszkań w miastach nie ma wodociągu, a 7,0% mieszkań wiejskich i 1,0% mieszkań miejskich żadnej instalacji.
ZALUDNIENIE MIESZKAŃ
Podstawowymi wskaźnikami pozwalającymi określić warunki mieszkaniowe ludności pod względem zagęszczenia są wskaźniki:
- przeciętna liczba osób w mieszkaniu, - przeciętna liczba osób na 1 izbę w mieszkaniu, - przeciętna liczba osób na 1 pokój w mieszkaniu, - przeciętna powierzchnia użytkowa na 1 osobę w mieszkaniu.
Ogólne wskaźniki zaludnienia mieszkań obrazuje Tabl.5.
TABL.5. OGÓLNE WSKAŹNIKI ZALUDNIENIA MIESZKAŃ W 1988 R. I 2002 R.
WYSZCZEGÓLNIENIE
Przeciętna liczba osób Przeciętna po- wierzchnia użyt
kowa w m2 na w 1 mieszkaniu na 1 izbę na 1 pokój
OGÓŁEM... 1988 3,71
3,54 1,10
0,94 1,26 20A
Miasta... 1988
3i06 0is8 1,19 16,4
Wieś... 1988 4,28
4,21 100 1,34
16,2 20,9
Wszystkie wskaźniki wskazują na ogólną poprawę w sytuacji zaludnienia mieszkań. Nadal ist
nieje większe zaludnienie mieszkań na wsi niż w miastach, chociaż mieszkania w miastach są mniej-
Poprawa warunków mieszkaniowych jest również widoczna, gdy rozpatruje się liczbę izb 1 liczbę osób zamieszkujących jedno mieszkanie. Liczba osób zamieszkujących w mieszkaniach uznawanych w naszych warunkach za przeludnione, czyli takich w których na jedną izbę przypada 2 i więcej osób wyniosła w 2002 r. 420,6 tys. (13,2% ogółu ludności w mieszkaniach), natomiast liczba osób zamieszkujących w mieszkaniach niskiego zaludnienia, tj. poniżej 1 osoby na 1 izbę, wynosiła 1023,9 tys. (32,1% ogółu ludności w mieszkaniach).
i. W porównaniu z danymi Kolejnymi miernikami obrazującymi stan zaludnienia mieszkań jest liczba osób przypadająca na 1 pokój oraz wielkość powierzchni użytkowej mieszkań przypadającej na 1 osobę. Według wymo
gów współczesnych standardów europejskich każda osoba w mieszkaniu powinna mieć własny pokój.
W województwie małopolskim na 1 pokój przypada przeciętnie 1,26 osoby, w miastach 1,19, a na wsi
W warunkach zaludnienia 2 i więcej osób na 1 pokój mieszka 34,9% ludności, w tym 11,7%
- 3 i więcej osób na 1 pokój. W ocenie sytuacji mieszkaniowej zaludnienie 3 i więcej osób na pokój uznaje się za warunki substandardowe, niezależnie od stanu technicznego takiego mieszkania i w takich warunkach mieszka 373,5 tys. osób, z tego 144,5 tys. w miastach i 229,0 tys. na wsi.
Wskaźnik wielkości powierzchni użytkowej mieszkań przypadającej na 1 osobę w miastach wynosi 20,0 m2 (w 1988 r. -16,4 m2), a na wsi 20,9 m2 (w 1988 r. -16,2 m2). W por 1988 r. jest to wzrost o 3,6 m2 w miastach i o 4,7 m2 na wsi.
Ponad 34% ludności województwa małopolskiego mieszka w lokalach, w których 1 osoba dysponuje ponad 20 m2 powierzchni użytkowej, natomiast w mieszkaniach, gdzie na 1 osobę przypa
da mniej niż 10 m2 mieszka 17,5% ludności.
Dla mieszkań zamieszkanych stale w spisie 2002 r. zebrano również informacje dotyczące liczby i typu gospodarstw domowych zamieszkujących w mieszkaniu. Podstawą podziału mieszkań na użytkowane wspólnie i niesamodzielnie była liczba gospodarstw domowych spisanych w danym mieszkaniu. Jeżeli w mieszkaniu zostało spisane tylko jedno gospodarstwo domowe uznawano, że mieszkanie użytkowane jest samodzielnie, gdy w mieszkaniu spisano 2 lub więcej gospodarstw do
mowych uznawano takie mieszkanie za użytkowane wspólnie.
W 2002 r. 86,6% ogółu mieszkań zamieszkanych stale stanowiły mieszkania zamieszkane przez 1 gospodarstwo domowe. Przez 2 gospodarstwa domowe zamieszkanych było 11,3% ogółu mieszkań zamieszkanych stale, z czego w miastach 11,2% a na wsi 11,6%.
W 2002 r. wśród 1040,6 tys. gospodarstw domowych samodzielnym mieszkaniem dyspono
wało 778,3 tys. gospodarstw, tj. 74,8%, a 262,3 tys. (25,2%) mieszkało niesamodzielnie, w tym 58,4 tys. (5,6%) zajmowało mieszkania, w których zamieszkiwało po 3 i więcej gospodarstw domowych.
LUDNOŚĆ ZAMIESZKAŁA W WARUNKACH SUBSTANDARDOWYCH
Wyniki spisu dostarczyły informacje na temat substandardowych warunków. Wyróżniono 3 kategorie (według umownie przyjętych kryteriów) warunków substandardowych:
1. Kategoria pierwsza - wyodrębniona ze względu na zły stan techniczny budynku;
zaliczono tu:
-mieszkania w budynkach wybudowanych przed rokiem 1979, z liczbą mieszkań 1 i z 1 izbą
- mieszkania w budynkach wybudowanych przed rokiem 1945, bez kanalizacji, - mieszkania w budynkach wybudowanych przed rokiem 1971, bez wodociągu.
W spisie z 1988 r. w tej kategorii wzięto również pod uwagę rodzaj materiału ścian ze
wnętrznych, ale w spisie 2002 r. nie był on badany;
2. Kategoria druga - wyodrębniona ze względu na niedostateczne wyposażenie miesz
kania w instalacje; obejmuje ona mieszkania bez ustępu, ale z wodociągiem oraz mieszkania bez ustępu i bez wodociągu, znajdujące się w budynkach niezaliczonych do pierwszej kategorii;
3. Kategoria trzecia - wyodrębniona została ze względu na nadmierne zaludnienie, obejmuje mieszkania, w których na 1 pokój przypadało 3 i więcej osób z mieszkań niezaliczonych do kategorii pierwszej i drugiej.
W mieszkaniach o warunkach substandardowych mieszka 536,9 tys. ludności (16,9%).
Porównując sytuację ludności miast i wsi należy stwierdzić, że jest ona zdecydowanie gorsza na wsi niż w miastach, mimo że na wsi w okresie od 1989 r. wystąpiła duża poprawa, zwłaszcza w zakresie wyposażenia mieszkań w instalacje techniczno-sanitarne.
Doliczając ludność zamieszkałą w pomieszczeniach nie będących mieszkaniami oraz bez
domnych, to w warunkach umownie zwanych substandardowymi łącznie mieszkało 538,0 tys. osób.
Opracowanie: Bogumiła Skowronek, Ewa Janiczko, Katarzyna Motyka, Agnieszka Czekaj, Joanna Jurek, Wydział Statystyki Gospodarczej US w Krakowie
i URZĄD STATYSTYCZNY ess W KRAKOWIE
INFORMACJA SYGNALNA Kraków, wrzesień 2003 r.
POWSZECHNY SPIS ROLNY 2002
BUDYNKI I WYPOSAŻENIE TECHNICZNE
GOSPODARSTW ROLNYCH
W WOJEWÓDZTWIE MAŁOPOLSKIM
BUDYNKI I BUDOWLE
Wyniki Powszechnego Spisu Rolnego wskazują, że w maju 2002 r. w województwie małopol- skim było 373726 gospodarstw rolnych, z tego 216891 stanowiły gospodarstwa o powierzchni użytków ów rolnych do 1 ha ora h nie posiadających użytków
\i 2002 r. gospodarstw, 3736£
irstw indywidualnych o powi<
lego było 75, w tym 57 i
obory, c
ne i pozostałe) posiadało 265,3 tys. gospodarstw, tj. 71,0% ogółu gospodarstw rolnych. Większość budynków znajdowała się w gospodarstwach o powierzchni powyżej 1 ha użytków rolnych (78,3%).
Obory stanowiły 86,6%, chlewnie - 89,2%, kurniki - 69,7%, stodoły - 82,8%, a budynki wielofunkcyjne rolnych powyżej 1 ha, a 156835 łącznie ujęte działki rolne o powierzchni użytków rolnych do 1 ł
a właścicieli zwierząt gospodarskich nie posiadaj
W 2002 r. budynki i budowle (tj. obory, chlewnie, kurniki, wiaty, garaże, budynki wielofunkcyj- gospodarstwa właścicieli zwierząt gospodarskich nie posiadających użytków rolnych lub posiadają-
vidualnych o pov
powyżej 1 ha. Gospodarstw sektora publicznego było 75, w tym 57 stanowiących własność cych użytki rolne do 0,1 ha. Z ogółu spisanych w 2002 r. gospodarstw, 373651 to podmioty należące do sektora prywatnego, w tym 216675 gospodarstw indywidualnych o powierzchni użytków rolnych
l 57 i
Udział gospodarstw ind;dywidualnych posiadających budynki w ogólnej liczbie podarstw indywidualnych w 2002 r.
Chlewnie
Kurniki
Inne pomieszczenia
Stodoły
Budynki wielofunkcyjne
W gospodarstwach indywidualnych znajdowały się 442933 budynki, tj. 99,7% wszystkich bu
dynków w województwie i prawie 10% wszystkich budynków w Polsce. Większość z nich posiadały gospodarstwa mające powyżej 1 ha użytków rolnych. Gospodarstwa te posiadały 78,3% wszystkich budynków (w kraju 83,3%).
W porównaniu do PSR 1996 r. w województwie przybyło 96,5 tys. budynków. W tym czasie najwięcej wybudowano stodół - 15,9 tys. i budynków wielofunkcyjnych -19,1 tys.
TABL. I. BUDYNKI I BUDOWLE W GOSPODARSTWACH ROLNYCH WG UŻYTKOWNIKÓW W LATACH 1996 I 2002
gospodar-
indywidual-
sektor prywatny Wyszczególnienie
ogółem ogółem
razem gospodar-
indywidual- publiczny
Liczba gospodarstw posiadających budynki
Chlewnie...
Kurniki...
Stodoły... ...
Budynki wielofunkcyji Inne pomieszczenia..
Chlewnie.
Kurniki....
Stodoły.
Chlewnie...
Kurniki...
Stodoły...
Budynki wielofunkcyjne.
Inne pomieszczenia...
Liczba budynków
109566 109490
Powierzchnia budynków w tys. m2
2mtj 420,7 9307,1
1227,9 9617,6 805,8 1819,7 1521,1
13465:°
13378,0 13906,1 1917,3
13903,4 1911,7
1455.4 2708.5 13811,6 1625,1
13,3 3,8 1,6 4.7 2,0 0,4 2.7 5,6
W ogólnej liczbie budynków największy udział stanowiły budynki wielofunkcyjne - 35,7%, a następnie stodoły - 24,7% i garaże - 12,7%. Odsetek obór wynosił 9,7%, kurników - 4,1%, a chlewni - 3,0%.
W kraju w strukturze budynków ogółem największy udział stanowiły stodoły - 22,3%, obory - 17,1%, budynki wielofunkcyjne - 19,0% i garaże - 15,6%.
Całkowita powierzchnia użytkowa budynków wyniosła 34075,7 tys. m2, z czego na cele rolni
cze wykorzystano 77,5%, na cele nierolnicze - 6,9%, a wolnej powierzchni pozostało 15,6%.
Najlepiej wykorzystane były garaże (92,2%), w których pozostało tylko 212,7 tys. m2 wolnej powierzchni, następnie wiaty, które wykorzystane były w 87,1% oraz budynki wielofunkcyjne wykorzy
stane w 85,9%. Najwięcej nie wykorzystanej powierzchni (540,0 tys m2, tj. 44,0%) pozostawało w kur
nikach.
Na cele rolnicze, zgodnie z przeznaczeniem, w najwyższym stopniu wykorzystane były chlew
nie - 84,6%, stodoły - 81,2% i budynki wielofunkcyjne - 80,0%, a w najniższym - kurniki, gdzie na działalność rolniczą przypadało tylko 52,7% ogólnej powierzchni.
W 2002 r. budynki zagospodarowane były w mniejszym stopniu niż w 1996 r., kiedy to nie wy
korzystanej powierzchni pozostawało od 3,4% (garaże) do 8,9% (chlewnie), a na cele rolnicze prze
znaczono od 90,9% (chlewnie) do 96,4% (stodoły) powierzchni. W 1996 r. najmniej zagospodarowane były kurniki, gdzie wykorzystano 80,8% powierzchni (w tym na działalność rolniczą - 79,3%).
Z ogólnej liczby 373726 gospodarstw rolnych zabudowę gospodarczą posiadało 71,0% go
spodarstw (w kraju 75,0%). Największy odsetek gospodarstw pozbawionych zabudowań to małe go
spodarstwa do 1 ha użytków rolnych, z których prawie połowa nie posiadała żadnych budynków. Wraz ze wzrostem powierzchni gospodarstwa rolnego zwiększała się liczba gospodarstw posiadających budynki. Odsetek gospodarstw dysponujących budynkami uzależniony jest również od rodzaju budyn
ku. Największy udział (97,3%) gospodarstw posiadających budynki występował w gospodarstwach w grupie obszarowej od 7-10 ha użytków rolnych oraz od 10-15 ha (96,9%.)
Struktura budynków gospodarczych w 2002 r.
Najwięcej gospodarstw posiadało budynki wielofunkcyjne - 41,3%, tj. więcej niż w 1996 r.
0 2,5% gospodarstw i więcej niż przeciętnie w Polsce o 8,9% gospodarstw. Stodoły posiadało 28,9%
gospodarstw rolnych, tj. mniej o 2,8% niż w 1996 r. i mniej o 10,6% niż średnio w Polsce. Obory, po
dobnie jak w 1996 r., średnio znajdowały się w co dziesiątym gospodarstwie. W kraju wskaźnik ten był 2,5-krotnie wyższy. Najmniejszy odsetek gospodarstw to gospodarstwa posiadające kurniki - 4,8%
1 chlewnie - 3,4%. W porównaniu do 1996 r. liczba gospodarstw z kurnikami wzrosła ponad dwukrot
nie, a posiadających chlewnie o 0,6%. W kraju odsetek gospodarstw dysponujących kurnikami wynosił 13,0%, a chlewniami 10,7%.
Biorąc pod uwagę wielkość użytków rolnych najwięcej, bo powyżej 60% gospodarstw posiada
jących budynki wielofunkcyjne znajdowało się w grupie obszarowej od 3-10 ha, stodół ; od 7-20 ha. Udział gospodarstw
wierzchni użytków rolnych. Przy
znajdowało się w grupii / posiadających obory i <
obszarze do 1 ha obory
chlewnie wzrastał proporcjonalnie do po- użytków rolnych. Przy obszarze do 1 ha obory posiadało 3,7% gospodarstw, a chlewnie 0,9%; od 7-10 ha liczba gospodarstw wzrosła odpowiednio do 23,9% i 14,5%, a powyżej 50 ha go
spodarstwa posiadające obory stanowiły 36,3%, a chlewnie 32,7%.
Najwięcej kurników posiadały gospodarstwa o obszarze 10-30 ha (powyżej 18%), a najmniej do 1 ha (3,5%).
W układzie przestrzennym najwięcej gospodarstw indywidualnych posiadających budynki zle
wanych było w powiatach: kra!
i 70,0% ogólnej liczby gospodarstw w pow
sądeckim - 8,2% i 76,5%; najmniej zaś w tatrzańskim - 2,3% i 76,2%, proszowickim - 2,6% i 89,9%
oraz chrzanowskim - 2,9% i 50,0% ogólnej liczby gospodarstw.
kalizowanych było w powiatach: krakowskim - 10,6% gospodarstw z zabudowaniami w województwie 0,0% ogólnej liczby gospodarstw w powiecie, tarnowskim odpowiednio - 10,3% i 82,2% oraz nowo-
INFRASTRUKTURA TECHNICZNA
spisu PSR 2002 i dotyczą tylko gospodarstw indywidualnych.
Zaopatrzenie gospodarstw w wodę poprzez własne ujęcie ze studni posiadało 215,6 tys.
indywidualnych gospodarstw rolnych, tj. 57,7% ogólnej ich liczby, zaś 13,0 tys. gospodarstw tj. 3,5%
zaopatruje się w wodę poprzez jej dowożenie. W kraju własne ujęcie wody posiadało 58,5% gospo
darstw, a 2,8% dowoziło wodę.
Spośród ogólnej liczby gospodarstw studnię kopaną posiadało 56,1% gospodarstw, natomiast wierconą tylko 1,7%.
Najwięcej studni posiadały gospodarstwa rolne o obszarze użytków rolnych od 7-10 ha oraz od 3-7 ha. Udział gospodarstw korzystających ze studni wynosił odpowiednio 73,3% i 72,1%. Naj
mniejszy odsetek gospodarstw mających własne ujęcie stanowiły gospodarstwa rolne do 1 ha użytków rolnych, z których to prawie 55% nie posiadało własnych studni.
Najwięcej gospodarstw dowożących wodę to gospodarstwa o dużym areale (20-30 ha) - 5,8% oraz średnim (3-5 ha) - 4,2%.
W układzie terytorialnym najwięcej studni zlokalizowanych było w powiecie tarnowskim - 12,5%, nowosądeckim - 9,9% i krakowskim - 8,6%, a najmniej w powiecie olkusl newskim - 1,4% i m. Tarnów - 0,7%.
Biorąc pod uwagę odsetek gospodarstw posiadających własne ujęcie ze studni, to najwyższy wskaźnik do ogólnej ich liczby wystąpił w powiecie gorlickim - 85,5%, brzeskim - 77,3%
i nowosądeckim - 75,3%.
Najniższy odsetek gospodarstw mających studnie, to gospodarstwa z powiatu chrzanowskie
go - 19,7%, olkuskiego - 14,0% i tatrzańskiego - 37,3%. W powiatach tych woda dostarczana jest głównie z wodociągów sieciowych i osiedlowych.
:uskim - 1,0%, chrza-
Wodę do gospodarstw dowoziło 3,5% rolników. Najgorzej pod tym względem było w powiecie gorlickim - 7,3%, limanowskim - 6,2% i nowosądeckim - 5,9%, najlepiej zaś w powiecie dąbrowskim, gdzie wodę dowoziło tylko 1,0% gospodarstw, miechowskim - 1,1% i oświęcimskim - 1,2%.
Śmieci na zorganizowane wysypisko dostarczało prawie 70% gospodarstw indywidualnych, tj. o 115,7 tys. gospodarstw więcej niż w 1996 r. Wskaźnik ten był korzystniejszy niż średnio w kraju, gdzie śmieci na zorganizowane wysypiska przekazuje 60% gospodarstw.
Najlepiej odbiór śmieci zorganizowany był w powiecie proszowickim i wielickim, gdzie z tej formy usług korzystało ponad 90% gospodarstw oraz gorlickim - 88,1%. W powiecie dąbrowskim tylko co piąte gospodarstwo wywoziło śmieci na zorganizowane wysypisko, a w powiecie tarnowskim co trzecie.
W telefon stacjonarny wyposażonych było 65,2% indywidualnych gospodarstw rolnych, wo
bec 26,7% gospodarstw posiadających własny telefon w 1996 r.
Liczba gospodarstw posiadających telefon w porównaniu do poprzedniego spisu była ponad 2,5-krotnie większa. W kraju wskaźnik ten wzrósł trzykrotnie a udział gospodarstw mających telefon był niższy o 2,9%.
Najmniej gospodarstw wyposażonych w telefon stacjonarny (60,0%) znajdowało się w grupie do 1 ha użytków rolnych. W pozostałych grupach obszarowych udział gospodarstw rolnych kształtował się od 66,7% (1-2 ha) do 85,3% (30-50 ha).
Z sieci elektrycznej o napięciu 380 V korzystało 69,3% (w kraju 67,0%) gospodarstw, z 220 V - 20,8%, a brak sieci odnotowano w 9,9%. Dane o braku sieci odnoszą się głównie do gospodarstw rolnych położonych poza miejscem zamieszkania użytkownika i braku infrastruktury, a dotyczy prze
ważającej części gospodarstw rolnych (działek) do 1 ha (74,0%).
Najlepiej stelefonizowany jest powiat tarnowski - 78,6%, brzeski - 78,0% i krakowski - 71,8%, a najgorzej powiat wa
i oświęcimski 53,8%.
Z ogólnej liczby 130,1 tys. gospodarstw rolnych nie posiadających rowało potrzebę posiadania telefonu.
telefonu około 30% dekla-
Struktura gospodarstw indywidualnych wg sposobu usuwania świeci z gospodarstwa w 2002 r.
Województwo małopolskie Podregion Krakows ko-tamows ki Powiat bocheński Powiat brzeski
Powiat chrzanowski Powiat dąbrowski Powiat krakowski Powiat miechowski Powiat olkuski Powiat oświęcimski Powiat proszowicki Powiat tarnowski Powiat wielicki Powiat m. Tarnów Podregion nowosądecki Powiat gorlicki Powiat limanowski Powiat myślenicki Powiat nowosądecki Powiat nowotarski Powiat suski Powiat tatrzański Powiat wadowicki Powiat m. Nowy Sącz Podregion m. Kraków Powiat m. Kraków
Śmieci:
□ wywożone na zorganizowane wysypisko
□ zagospodarowywane we własnym zakresie
CIĄGNIKI I SAMOCHODY
rolniczych, tj. o 14,3% więcej r w 2002 r. przypadało 7,1 ha użytków rolnych (w
Inych województwa małopolskiego było 111,1 tys. ciągników j 1996 (w kraju wzrost wyniósł 4,7%). Na 1 ciągnik rolniczy 1996 r. 11,7 ha), a w kraju w analogicznych okresach W 2002 r. w gospodarstwach rotrr
1,7 ha), a w kraju w analogicznych okres;
odpowiednio 12,4 ha i 14 ha.
W strukturze ciągników według mocy silnika dominują pojazdy o średniej mocy 25-40 kW;
ich udział wyniósł 36,8% (w kraju 34,7% ).
W 2002 r. w porównaniu do 1996 r. o 12,0% wzrosła liczba gospodarstw posiadających cią
gniki i wyniosła 102,2 tys., co stanowiło 27,3% ogółu gospodarstw rolnych (w kraju 36,7%).
Na 100 gospodarstw rolnych przypadało przeciętnie 29,7 ciągników (w kraju 46,5) i jak wynika ,2% ciągników, znajdowało się w gospodarstwach w z prezentowanych danych najwięcej,
obszarowej 3-5 ha użytków rolnych.
h w grupie
W gospodarstwach indywidualnych wyposażenie w siłę pociągową przedstawiało się następu-
- 69,2% gospodarstw było bez koni i ciągników, - 3,5% wyłącznie z końmi,
- 2,2% z końmi i ciągnikami, - 25,1 % wyłącznie z ciągnikami.
Wśród gospodarstw bez żadnego wyposażenia 83,3% gospodarstw było w grupie obszarowej 0,1-2,0 ha użytków rolnych. Mogły one korzystać usługowo ze sprzętu mechanizacyjnego i ciągników, bądź ich areał w części jest odłogowany i ugorowany. Łączna powierzchnia odłogów i ugorów w województwie osiągnęła poziom 26,4% gruntów ornych, przy czym w gospodarstwach 0 powierzchni do 2 ha użytków rolnych odłogi i ugory stanowiły 48,8%.
Najwięcej ciągników w gospodarstwach indywidualnych znajdowało się w powiatach: krakow
skim - 10,7%, nowotarskim - 9,6%, tarnowskim - 9,0%, nowosądeckim - 7,2% i limanowskim - 6,6%, zaś najmniej w m. Tarnowie - 0,2%, m. Nowym Sączu - 0,3%, powiecie chrzanowskim -1,0%, m. Krakowie - 1,4% oraz powiatach wielickim i oświęcimskim po 2,5% ich ogólnej liczby w województwie.
W gospodarstwach indywidualnych na 1 ciągnik w województwie przypadało przeciętnie 6,9 ha użytków rolnych. Najmniejszą powierzchnię użytków rolnych na 1 ciągnik odnotowano w powiatach: tatrzańskim - 5,3 ha, proszowickim - 5,4 ha, myślenickim - 5,7 ha i krakowskim - 5,8 ha. Najniższa obsada ciągników występowała w powiatach miejskich oraz w powiatach: chrza
nowskim - 9,8 ha, dąbrowskim - 8,0 ha, gorlickim - 7,9 ha i nowosądeckim - 7,8 ha.
W 2002 r. 11,0 tys. gospodarstw indywidualnych posiadało samochody ciężarowe, w tym 8,1 tys. o ładowności do 2 ton. Najwyższy udział samochodów ciężarowych występował w gospodarstwach w przedziale obszarowym 3-5 ha (24,7%) i 1-2 ha (18,3%). Najwięcej samocho
dów ciężarowych znajdowało się w powiatach: krakowskim - 25,0%, proszowickim - 16,4%
1 miechowskim - 10,5%. Analogiczny rozkład występował wśród samochodów ciężarowych o ładowności do 2 ton.
Liczba gospodarstw indywidualnych posiadających przyczepy wyniosła 23,6 tys., w tym przy
czepy ciągnikowe - 21,8 tys. W podziale na grupy obszarowe, najwyższy udział gospodarstw posiada
jących przyczepy występował w przedziale 3-5 ha użytków rolnych (25,4%) i w przedziale 1-2 ha (17,5%). W przekroju terytorialnym najwięcej przyczep występowało w powiecie krakowskim - 8,8%, myślenickim - 8,2%, nowotarskim - 8,1% i nowosądeckim - 8,0%.
Wyposażenie gospodarstw indywidualnych w samochody ciężarowe i przyczepy kształtowało się następująco:
- 8,9% gospodarstw było tylko z przyczepami, - 3,0% tylko z samochodami ciężarowymi, - 2,0% z samochodami ciężarowymi i przyczepami.
Ciągniki w gospodarstwach indywidualnych powyżej 1 ha użytków rolnych na 100 ha użytków rolnych w 2002 r.
Liczba ciągników w sztukach
12.6-15.0 IFTTU 10.1-12.5
rn 6.2-10.0
MASZYNY ROLNICZE
W województwie małopolskim w 2002 r. w porównaniu z 1996 r. wzrosła ilość wszystkich maszyn i urządzeń rolniczych objętych spisem. Najwięcej, bo ponad dwukrotnie przybyło konwiowych schładzarek do mleka, o ponad 70% wzrosła liczba kopaczek ciągnikowych do ziemniaków i o około 50% przyczep i pras zbierających. Liczba pozostałych maszyn wzrosła w granicach 14-40%.
W 2002 r. ponad 99% maszyn rolniczych było wykorzystywane w gospodarstwach indywidualnych
indywidualnych (w kraju 5,9%) podczas gdy w grupach obszarowych 5-15 ha użytków rolnych ma
szyny te posiadało łącznie 11,2% gospodarstw.
znajdowały się w 37,4 tys. gospodarstw indywidualnych, co stanowiło 17,3% ogółu gospodarstw, a najwięcej kopaczek tego typu posiadały gospodarstwa w przedziale 10-15 ha użytków rolnych (49,6%).
Ponad 8,8 tys. gospodarstw indywidualnych dysponowało dojarkami bankowymi, tzn., że ich udział w gospodarstwach indywidualnych ogółem wyniósł 4,1%. W gospodarstwach w przedziale po
wierzchni użytków rolnych 15-20 ha znajdowało się ich najwięcej, bo 42,5%.
W przekroju terytorialnym w podregionach i powiatach województwa małopolskiego koncen
tracja ważniejszych maszyn i urządzeń rolniczych kształtowała się zależnie od intensyfikacji produkcji rolniczej, konfiguracji terenu itp. czynników w poszczególnych rejonach dających możliwość użycia specjalistycznego sprzętu.
[ombajny ziemniaczane posiadało prawie 3,5 tys. gospodarstw indywidualnych, co stanowiło ) ich ogólnej liczby (w kraju 4,1%). Najwięcej, 32,8% kombajnów ziemniaczanych, posiadały go
spodarstwa w grupie obszarowej 20-30 ha użytków rolnych. Kopaczki ciągnikowe do ziemniaków
RANE MASZYNY I URZĄDZENIA ROLNICZE WEDŁUG UŻYTKOWNIKÓW u ACH 1996 I 2002
Wyszczególnienie
1996 | 2002
ogółem
sektor prywatny
publiczny razem gospodar
stwa indy
widualne w sztukach
Kombajny zbożowe... 4905 6216 6160 6083 Kombajny ziemniaczane...
Kombajny buraczane...
Rozsiewacze nawozów i wapna...
Rozrzutniki obornika...
Kosiarki ciągnikowe...
Kopaczki do Ziemniaków...
Sadzarki do ziemniaków...
Przyczepy zbierające...
Prasy zbierające...
Polowe opryskiwacze ciągnikowe...
Sadownicze opryskiwacze ciągnikowe...
Dojarki rurociągowe...
Konwiowe schładzarki do mleka...
W gospodarstwach indywidualnych najwięcej kombajnów zbożowych było w powiatach: mie
chowskim, krakowskim, proszowickim i tarnowskim, a kombajnów ziemniaczanych podobnie w powiecie miechowskim, krakowskim, proszowickim i olkuskim. Rozsiewacze nawozów i wapna oraz rozrzutniki obornika dominowały w powiecie krakowskim, miechowskim, proszowickim i olkuskim.
Kopaczki do ziemniaków przeważały w powiecie nowotarskim, krakowskim, tarnowskim i nowosądec-
Specjalistycznych przyczep zbierających jedno i dwuosiowych przeznaczonych do zbioru sia- imy i niektórych zielonek z pokosów i wałów oraz transportowania ich do miejsca składowania najwięcej znajdowało się w powiecie nowotarskim, limanowskim, myślenickim i bocheńskim. Sadowni-
:h przyczep
na, słomy i niektórych zielonek z pokosów i wałów oraz transportowania ich do miejsca składowania lowało się w powiecie r
cze opryskiwacze ciągnikowe najliczniej występowały w powiatach o najwyższym areale upraw sa
downiczych, tj. nowosądeckim, limanowskim, krakowskim i myślenickim. W największą ilość dojarek bańkowych i schładzarek konwiowych do mleka wyposażone były gospodarstwa w powiecie nowotar
skim, miechowskim, brzeskim, krakowskim i nowosądeckim.
Opracowanie: Józefa Wójcik, Jakub Wajda, Urząd Statystyczny w Krakowie, Oddział w Limanowej.
WYDAWCA
Urząd Statystyczny w ul. Kazimier;rza Wyki 3
!23 Kraków
Statistical Office in Kraków 3 Kazimierza Wyki St 31-223 Kraków
Tel. (0-12) 415-60-11, fax (0-12) 415-40-58 E-mail: sekretariatuskrk@stat.gov.pl
ZESPÓŁ REDAKCYJNY EDITORIAL BOARD
PRZEWODNICZĄCY PRESIDENT
Marian Schab
Andrzej Binda Mieczysław Kurnik
Cecylia Okólska Barbara Ore Krzysztc
Roman Podorski Helena Sienniak Bogumiła Skowronek
Anna Stefan Anna Talarek Oremus
’awlacze
SKŁAD KOMPUTEROWY I WYKRESY TYPESETTING AND CHARTS
Wydział Analiz Analysis Division
PROJEKT OKŁADKI - ZWS COVER DESIGN - SPE
ISSN 1508-3373
Uwaga. Niektóre dane liczbowe mają charakter wstępny i mogą ulec zmianom w późniejszych opracowaniach US.
Note. Some figures are provisional and may be subject to revision in subsequent SO publications.
SPIS TREŚCI CONTENTS
Tablica Strona
Table Page
X Uwagi ogólne...
x Wyjaśnienia metodyczne... General notes... 5 Methodological notes... 9
x Sytuacja społeczno-gospodarcza w województwie małopolskim...
x Rynek pracy...
x Wynagrodzenia...
x Budownictwo mieszkaniowe...
x Podmioty gospodarki narodowej...
x Rolnictwo...
x Przemysł...
x Budownictwo...
x Transport...
x Handel...
x Bezpieczeństwo publiczne...
Social and economic situation
in Małopolskie voivodship... 17 Labour market... 18 Wages and salaries... 20 Dwelling construction... 21 Entities of the national economy... 21 Agriculture... 22 Industry... 22 Construction... 23 Transport... 23 Public security... 24
WYBRANE WSKAŹNIKI WOJEWÓDZKIE SELECTED VOIVODSHIP’S INDICATORS
1. Wybrane dane o województwie...
2. Wybrane dane według sektorów własności.... Selected data on voivodship... 25 Selected data by ownership sectors... 31
LUDNOŚĆ POPULATION
3. Stan i ruch naturalny ludności... Population and vital statistics... 32
PRACA LABOUR
4. Pracujący w sektorze przedsiębiorstw...
5. Przeciętne zatrudnienie w sektorze przedsiębiorstw...
6. Bezrobotni zarejestrowani i oferty 7. Bezrobotni zarejestrowani według pozio
mu wykształcenia, wieku, czasu pozo
stawania bez pracy i stażu pracy...
8. Aktywność ekonomiczna ludności w wieku 15 lat i więcej według BAEL...
Employed persons in enterprise sector... 33 Average paid employment in enterprise
sector... 38 Registered unemployed persons and job Registered unemployed persons by
educational level, age, duration of unemployment and work seniority... 44 Economic activity of the population
aged 15 and more by LFS... 45
WYNAGRODZENIA WAGES AND SALARIES
9. Przeciętne miesięczne wynagrodzenie brutto w sektorze przedsiębiorstw...
Average monthly gross wages and salaries in enterprise sector... 46
FINANSE PRZEDSIĘBIORSTW FINANCES OF ENTERPRISES
10. Wyniki finansowe przedsiębiorstw...
11. Wyniki finansowe przedsiębiorstw według sekcji i działów...
I. Przychody, koszty, wynik finansowy ze sprzedaży...
II. Wynik finansowy brutto...
III. Wynik finansowy netto...
12. Relacje ekonomiczne oraz struktura przedsiębiorstw według uzyskanych wyników finansowych...
13. Aktywa obrotowe oraz zobowiązania długo i krótkoterminowe przedsiębiorstw...
14. Aktywa obrotowe i zobowiązania przedsię
biorstw według sekcji i działów...
Financial results of non-financial enterprises... 51 Financial results of non-financial enterprises
by section and division... 53 I. Income, cost, financial result from II. Gross financial result... 58 III. Net financial result... 63 Economic relations and composition of non-
-financial enterprises by obtained financial Current assets and short-term and long-term
liabilities of non-financial enterprises... 83 Current assets and liabilities of non-financial
enterprises by section and division... 84
Spis treści Contents Tablica
15. Przeciętne ceny uzyskiwane przez rolników na targowiskach..
e wybranych towarów pcyjny INWESTYCJE
18. Nakłady inwestycyjne....„... ...
19. Mieszkania... ...
PODMIOTY GOSPODARKI NARODOWEJ 20. Podmioty gospodarki narodowej według
sektorów i sekcji...
21. Podmioty gospodarki narodowej według formy prawnej...EW... ..!...
ROLNICTWO
22. Zwierzęta gospodarskie...
23. Skup ważniejszych produktów rolnych 38B&.
PRZEMYSŁ I BUDOWNICTWO 24. Produkcja sprzedana przemysłu...
25. Produkcja sprzedana budownictwa...
HANDEL
26. Dynamika sprzedaży detalicznej towarów według rodzajów działalności przedsię
biorstwa ...i...
TURYSTYKA
27. Wykorzystanie obiektów noclegowych zbioro
wego zakwaterowania...
BEZPIECZEŃSTWO PUBLICZNE 28. Przestępstwa stwierdzone.... ...
29. Wskaźnik wykrywalności przestępstw...
30. Wypadki drogowe z ofiarami w ludziach...
WYBRANE DANE O PODREGIONACH I POWIATACH
Bezrobocie rejestr Podmioty gospodz Spółki handlowe w 34. Osoby fizyczne prowadzące działalność
gospodarczą w 2003 r...
35. Przestępstwa stwierdzone w zakończonych postępowaniach przygotowawczych w okresie I-IX 2003 r... ...ii 36. Wybrane dane o mieszkaniach zamieszka
nych stale w 2003 r... ...
37. Wybrane wskaźniki ogólnopolskie...
Average market-place prices received by farmers... 89 Price relations in agriculture... 90 Average retail prices of selected consumer
goods and services... 91 INVESTMENTS
Investment outlays... 95
Dwellings... 96 NATIONAL ECONOMY ENTITIES National economy entities by sectors and
sections...p... 97 National economy entities by legal
form... 99 AGRICULTURE
Livestock... 100 Procurement of major agicultural products... 101 INDUSTRY AND CONSTRUCTION Sold production of industry... 103 Sold production of construction...107
Indices of retail sales of goods by type of enterprise activity... 108 TOURISM
Occupancy in collective accommodation establishments... ... : 110 PUBLIC SECURITY
Ascertained crimes...(teBME 111 The rate of detectability of crimes... 112 Road traffic accidents with casualties... 112 SELECTED DATA ON SUBREGIONS
AND POWIATS
Registered unemployment.... %... 113 Entities of the national economy in 2003... 116 Commercial companies in 2003... 117 Natural persons conducting economic activity in 2003... 118 Ascertained crimes in completed preparatory proceedings
in the period l-IX 2003... ... 119 Selected data on permanently
inhabited dwellings... 120
Selected indicators for Poland... . . 121
Wykaz publikacji będących w sprzedaży w US w Krakowie...
The list of publications being in sale in SO in Kraków... 125 SPIS WYKRESÓW
x Wybrane wskaźniki...
x Stopa bezrobocia rejestrowanego...
x Przeciętne miesięczne wynagrodzenie brutto w sektorze przedsiębiorstw....
LIST OF CHARTS
Selected indicators... ... 17 Registered unemployment rate... 19 Average monthly gross wages and salaries
in enterprise sector... 20