• Nie Znaleziono Wyników

Biuletyn Statystyczny województwa małopolskiego, 2003, nr 9

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Biuletyn Statystyczny województwa małopolskiego, 2003, nr 9"

Copied!
152
0
0

Pełen tekst

(1)

INFORMACJE I OPRACOWANIA

STATYSTYCZNE URZĄD STATYSTYCZNY

W KRAKOWIE

STATISTICAL OFFICE IN KRAKÓW

BIULETYN STATYSTYCZNY WOJEWÓDZTWA MAŁOPOLSKIEGO

STATISTICAL BULLETIN

OF MAŁOPOLSKIE

VOIVODSHIP

SEPTEMBER 2003

(2)

WAŻNIEJSZE SKRÓTY MAJOR ABBREVIATIONS

kg

Kreska

Kropka

= thousand

= milion million

= miliard

= milliard (billion)

= kilogram kilogram

= decytona (kwintal) deciton

= centymetr centimetre

m2

m3

ZNAKI UMOWNE SYMBOLS

= kilometr kilometre

= metr kwadratowy square metre

millilitre

= hektolitr (sto litrów) hectolitre

= metr sześcienny cubic metre

= powierzchnia użytkowa

= ciąg dalszy

= continued

= dokończenie

= continued

= punkt

= tablica

= Polska Klasyfikacja Działalności

= Nomenclature des Activites de Communaute Europeenne

= not elsewhere classified

(-) - oznacza, że zjawisko nie wystąpiło.

magnitude zero.

(0) - zjawisko istniało w wielkości mniejszej od 0,5.

magnitude not zero, but less than 0,5 of a unit.

(.) - oznacza zupełny brak informacji albo brak informacji wiarygodnych.

data not available or not reliable.

x - oznacza, że wypełnienie pozycji jest niemożliwe lub niecelowe.

not applicable.

# - oznacza, że dane zostały zmienione w stosunku do już opublikowanych.

data revised.

- oznacza, że nazwy zostały skrócone w stosunku do obowiązującej klasyfikacji.

categories of applied classification are presented in abbreviated form.

- oznacza, że dane nie mogą być opublikowane ze względu na konieczność zachowania tajemnicy statystycznej w rozumieniu ustawy o statystyce publicznej.

data may not be published due to the necessity of maintaining statistical confidentiality in accordance with the Law on Public Statistics.

ff - oznacza „ w tym”, tj. nie podaje się wszystkich składników sumy.

term „of which”: indicates that not all elements of the sum are given.

- analogiczny okres roku poprzedniego = 100 corresponding period of previous year =100 - okres poprzedni = 100

previous period = 100 - grudzień roku poprzedniego = 100

December of previous year = 100

PRZY PUBLIKOWANIU DANYCH URZĘDU STATYSTYCZNEGO

WHEN PUBLISHING THE STATISTICAL OFFICE DATA - PL- PROSIMY O PODANIE ŹRÓDŁA EASE INDICATE THE SOURCE

(3)

URZĄD STATYSTYCZNY W KRAKOWIE STATISTICAL OFFICE IN KRAKÓW

INFORMACJE I OPRACOWANIA STATYSTYCZNE INFORMATION AND STATISTICAL

BIULETYN STATYSTYCZNY WOJEWÓDZTWA MAŁOPOLSKIEGO

STATISTICAL BULLETIN OF MAŁOPOLSKIE VOIVODSHIP

Rok V MIESIĘCZNIK WRZESIEŃ 2003

Volume V MONTHLY SEPTEMBER 2003

Kraków, październik 2003

(4)

URZĄD STATYSTYCZNY 68V

01 INFORMACJA SYGNALNA W KRAKOWIE

Kraków, wrzesień 2003 r. Nr14

NARODOWY SPIS POWSZECHNY LUDNOŚCI I MIESZKAŃ 2002

ZAMIESZKANE BUDYNKI

W WOJEWÓDZTWIE MAŁOPOLSKIM

Niniejsza informacja zawiera charakterystykę budynków i znajdujące się w nich mieszkania na podstawie wyników NSP 2002 wraz z oceną zmian, które zaszły w latach 1989 - 2002 w podziale administracyjnym obowiązującym w dniu 1.1.1999 r. Zamieszczone informacje dotyczą głównie budyn­

ków zamieszkanych, tj. takich, w których znajdowało się co najmniej 1 zamieszkane mieszkanie ze stałym mieszkańcem. Spis budynków i mieszkań w NSP 2002 był spisem pełnym i ujęto w nim wszystkie zasoby mieszkaniowe, a więc również budynki z niezamieszkanymi mieszkaniami.

LICZBA ZAMIESZKANYCH BUDYNKÓW I ICH RODZAJE

Według spisu w 2002 r. liczba zamieszkanych budynków wynosiła 489,6 tys., w których znajdo­

wało się 931,0 tys. mieszkań (zamieszkanych i niezamieszkanych). W miastach spisano 135,4 tys.

zamieszkanych budynków z 548,5 tys. mieszkań, a na wsi 354,3 tys. budynków z 382,5 tys. mieszkań.

TABL.1. BUDYNKI WEDŁUG RODZAJU I MIESZKANIA W TYCH BUDYNKACH W 2002 R.

WYSZCZEGÓLNIENIE Ogółem Mieszkalne

Mieszkalno- -inwentarskie (mieszkalno- Pozostałe -gospodarskie)

BUDYNKI

Miasta... 2,1

iii MIESZKANIA

Miasta...

BUDYNKI...

Miasta...

906,0 545,2 360,7

SI

21,3 1,3

4,3 0,8 5,6

3.7 2,0 1.8

0,4 0,8 0,3

MIESZKANIA Miasta...

97,3 2,3

0,2 5,2

0,4 0,4 0,5

Głównym rodzajem budynków, w których znajduje się 97,3% mieszkań, to budynki mieszkalne, stanowiące 95,3% ogółu budynków.

(5)

W porównaniu z danymi NSP 1988 r. liczba budynków mieszkalnych wzrosła o 68,9 tys., (17,3%), a liczba mieszkań - 139,1 tys. (18,1%). W miastach przyrost liczby budynków wyniósł 23,5 tys. (o 21,4%), a mieszkań w tych budynkach - 87,4 tys. (o 19,1%), zaś na wsi odpowiednio:

45,4 tys. budynków (o 15,7%) i 51,7 tys. mieszkań (o 16,7%).

Drugą pod względem liczebności grupę rodzajową stanowią budynki mieszkalno-inwentarskie calno-gospodarskimi) związane z prowadzeniem gospodarstwa rolnego. W 2002 r.

liczba budynków mieszkalno-inwentarskich wynosiła 20,9 tys. (4,3%). Ten rodzaj budynków występuje (łącznie z mieszkalni

liczba budynków mieś

głównie na wsi, gdzie stanowi 5,6% ogółu zamieszkanych budynków.

UDZIAŁ BUDYNKÓW MIESZKALNYCH I MIESZKAŃ W BUDYNKACH MIESZKALNYCH W OGÓLNEJ ICH LICZBIE W WOJEWÓDZTWIE

WEDŁUG POWIATÓW W 2002 R.

Mieszkania \ mieszkali

WIEK BUDYNKÓW

Według danych NSP 2002 r. budynków najstarszych, wybudowanych przed 1918 r., było 22,5 tys., co stanowi 4,8% ogółu budynków mieszkalnych (w kraju 8,7%), znajdowało się w nich 50,7 tys. mieszkań. W latach 1989 - 2002 z tej grupy wiekowej ubyło ponad 11 tys. budynkć mieszkań (ujętych w spisie 1988 r.).

Najwięcej budynków - 18,1 tys. - ubyło z okresu obejmującego lata międzywojenne, tj. 1918 - 1944. Mniejszy ubytek wynoszący blisko 16 tys. wystąpił w grupie budynków wzniesionych w latach 1945 - 1970.

Zasoby najmłodsze, tj. budynki wybudowane po 1988 r., wyni stanu), w których było 137,3 tys. mieszkań (15,2% - w kraju 13,4' mieszkania powstałe w tym okresie z nadbudowy lub dobudowy w starszych budynkacl

1988 r., wyniosły 83,8 tys. (18,0% ogólneg kraju 13,4%). Ta liczba obejmuje równie

:h.

(6)

TABL.2. BUDYNKI MIESZKALNE I MIESZKANIA W TYCH BUDYNKACH W 1988 R. I W 2002 R.

WEDŁUG OKRESU WYBUDOWANIA

WYSZCZEGÓLNIENIE

Budynki Mieszkania

1988 2002 zmiany

(+) (-) 2002 zmiany

(+) (-) w tysiącach

OGÓŁEM3... 397,7 466,6 +68,9 766,9 906,0

Przed 1945 r... 109,9 80,6 -29,3 143,8

w tym przed 1918 r... 33,7 22,5 -11,2 66,8 50,7

1945-2002 r.b... 383,9 +96,1 +167,9

1945-1970... -15,9

1971 - 1988... +28,2

1989-2002 b... +83,8 X 137,3 +137,3

w odsetkach

OGÓŁEM3... x 100,0 x

Przed 1945 r... 27,6 x 23,2 15,9 x

w tym przed 1918 r... 8,5 X 8,7 5,6 x

1945-2002 r.b... 72,4 82,3 X 76,8 83,5 x

1945- 1970... 40,7 31,3 x 39,1 32,1 X

1971 - 1988... 31,7 33,0 X 37,6 36,3 X

1989-2002 b... X 18,0 X X 15,2 X

a W 2002 r. nie uwzględniono budynków o nieustalonej informacji o okresie wybudowania, b Łącznie z zamieszkanymi budynkami będącymi w budowie.

WŁASNOŚĆ BUDYNKÓW I MIESZKAŃ W BUDYNKACH

Struktura zasobów mieszkaniowych pod względem własności jest jedną z bardziej oczekiwa­

nych informacji ze spisu. W tematyce NSP 2002 r., ze względu na nowe uregulowania prawne doty­

czące sfery własności, które weszły w życie po 1990 r. i znaczne przekształcenia w strukturze własno­

ści zasobów, zagadnienie własności zostało potraktowane bardzo wnikliwie. Badano nie tylko kto jest właścicielem budynku, ale również kto jest właścicielem poszczególnych mieszkań w budynku, a tak­

że ustalano tytuł prawny zajmowania mieszkania przez każde gospodarstwo domowe.

Dane o strukturze własności zasobów mieszkaniowych opracowano na kilku poziomach klasyfi­

kacyjnych.

Zaprezentowano:

• podział budynków na stanowiące w całości własność jednego podmiotu oraz na stanowiące współwłasność kilku podmiotów,

• rodzaj podmiotu będącego właścicielem lub współwłaścicielem budynku, przy czym istota tego podziału dotyczy ustalenia rozmiarów zasobów stanowiących własność osób fizycznych oraz sta­

nowiących własność osób prawnych, z rozróżnieniem ich rodzaju.

(7)

STRUKTURA BUDYNKÓW MIESZKALNYCH POD WZGLĘDEM PODMIOTÓW BĘDĄCYCH WŁAŚCICIELAMI LUB WSPÓŁWŁAŚCICIELAMI BUDYNKU W 2002 R.

zakładów pracy

Spis 2002 r. wykazał, że 4,4% zamieszkanych budynków mieszkalnych, zawierających prawie 1/4 ogółu mieszkań, stanowiło współwłasność. W miastach budynków tych było 12,1% i znajdowało się w nich ponad 1/3 ogółu mieszkań, zaś na wsi odpowiednio - 1,3% budynków i prawie 3% miesz-

TABL.3. STRUKTURA BUDYNKÓW MIESZKALNYCH I MIESZKAŃ W TYCH BUDYNKACH POD WZGLĘDEM RODZAJU PODMIOTÓW BĘDĄCYCH WŁAŚCICIELAMI LUB WSPÓŁWŁA­

ŚCICIELAMI BUDYNKU a W 2002 R.

Stanowiące własność

WYSZCZEGÓL­

NIENIE Ogółem

5 i 9m,n

Państwa

B

podmio­stałychtów" własnośćwspół­

w % ogółu

OGÓŁEM ... 93,5 0,9 0,5 0,1 0,3 0,3 4,4

Miasta... 82,5 3,0 1,2 0,2 0,6 0,4 12,1

Wieś... 97,8

M°’° k -0’3 0,1 0,3 0,2 1,3

OGÓŁEM ... 54,2 18,8 1,7 0,4 0,7 0,6 23,6

Miasta... 27,2 30,8 2,4 0,4 0,8 0,9 37,5

Wieś... 94,9 0,7 0,5 0,3 2,7

a Bez nieustalonej informacji o właścicielu, b W tym: TBS-ów, organizacji budujących dla zysku, ko­

ściołów i związków wyznaniowych.

(8)

Na podstawie spisu ustalono, że zdecydowana większość zasobów mieszkaniowych (zarówno budynków jak i mieszkań) należy do osób fizycznych, które były właścicielami 436,1 tys. budynków mieszkalnych (93,5%) i 490,8 tys. mieszkań (54,2%). Osoby te były współwłaścicielami 20,4 tys. bu­

dynków i spośród 214,2 tys. znajdujących się w nich mieszkań 56,5% stanowiło ich własność.

Struktura zasobów pod względem własności inna jest w miastach niż na wsi. Albowiem na wsi w 2002 r. osoby fizyczne dysponowały zdecydowaną większością budynków (99,1%) i mieszkań (97,4%), a w mieście odpowiednio - 94,6% i 47,8%.

Kolejnym pod względem wielkości podmiotem dysponującym prawie 216,0 tys. mieszkań (23,8%) w zamieszkanych budynkach mieszkalnych są spółdzielnie mieszkaniowe. Ze względu na fakt, że mieszkania te zlokalizowane są w dużych wielopiętrowych domach (przeciętnie w 1 budynku mieści się 41 mieszkań) odsetek tych domów w ogólnej strukturze własności nie jest zbyt duży i wynosi 0,9% (4,1 tys. budynków). W porównaniu z 1988 r. spółdzielcze zasoby mieszkaniowe zwięk­

szyły się o 39,4 tys. mieszkań (tj. 22,3%).

Po 2000 r. pojawiło się w zasobach spółdzielczych zjawisko odrębnych własności lokali miesz­

kalnych na rzecz osób fizycznych i do momentu spisu w 892 budynkach spółdzielczych zostało wyod­

rębnionych 6,7 tys. mieszkań.

Istotne zmiany wystąpiły w zakresie zasobów będących własnością gmin, potocznie zwanych zasobami komunalnymi. W zasadzie zbiorowość ta jest mało porównywalna z danymi z 1988 r. gdyż nie było wówczas gmin i mienia gminnego; występowała wtedy kategoria budynków pozostających

„w zarządzie terenowych organów administracji państwowej”, która skupiała część budynków stano­

wiących prawnie (według ksiąg wieczystych) własność osób fizycznych.

Po utworzeniu gmin i powstaniu mienia komunalnego znaczna liczba tych budynków została zwrócona dawnym właścicielom bądź ich spadkobiercom, część sprzedana, a z drugiej strony gminy przejmowały budynki po likwidowanych zakładach pracy.

Ustawa z 1994 r. o własności lokali, a także wcześniejsze akty prawne umożliwiały wyodrębnia­

nie w budynkach komunalnych własności lokali na rzecz dotychczasowych najemców (osób fizycz­

nych) i zjawisko to wystąpiło w dość dużym stopniu, zwłaszcza w miastach. W rezultacie powyższych przekształceń w 2002 r. własnością gmin było około 57 tys. mieszkań (6,2% ogółu mieszkań) zlokali­

zowanych w 5,7 tys. budynków, z czego 2,5 tys. tych budynków z 15,5 tys. mieszkań było w całości własnością gmin, a 3,2 tys. stanowiło współwłasność i w tych budynkach było 41,1 tys. mieszkań.

Znaczącym przekształceniom w porównaniu z 1988 r. uległy zasoby zakładów pracy. W 20C spisano tylko 2 tys. budynków mieszkalnych będących własnością lub współwłasnością zakładów pracy z ponad 10 tys. mieszkań.

W NSP 1988 r. nie występowały zasoby Skarbu Państwa. W 2002 r. w tej grupie oprócz bów Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa wykazane są budynki pozostające w zarządzie Woj

ządzie jednostek pek podległych minister skowej Agencji Mieszkaniowej oraz budynki pozostające w zarządzi

stwom: Obrony Narodowej, Spraw Wewnętrznych i /

zostały do zasobów zakłac

i kontroli państwowej, które w 1988 r. wykazane były w kategorii „terenowych organów administracji państwowej”. W województwie małopolskim w 2002 r. własnością Skarbu Państwa, bez współwłasno­

ści, było 511 budynków i 3253 mieszkania.

rony Narodowej, Spraw Wewnętrznych i Administracji, Sprawiedliwości oraz Szefowi Ochrony Państwa, które to zasoby w 1988 r. zaliczone zostały do zasobów zakładów pracy. W kate­

gorii „Skarb Państwa" ujęto również zasoby pozostające w zarządzie organów władzy, administracji

Po wejściu w życie ustawy z 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkanio­

wego pojawił się nowy rodzaj podmiotu - towarzystwa budownictwa społecznego. W gestii towa­

rzystw w maju 2002 r. było 87 budynków z 2243 mieszkaniami (0,2% ogółu mieszkań).

Inne podmioty w 2002 r. posiadały 1,2 tys. budynków z 3,6 tys. mieszkań. Są to głównie zasoby jednostek budujących dla zysku (deweloperów), instytucji wyznaniowych i innych organizacji.

(9)

TABL.4. PRZECIĘTNA LICZBA MIESZKAŃ W BUDYNKU WEDŁUG RODZAJU PODMIOTÓW BĘDĄCYCH WŁAŚCICIELAMI LUB WSPÓŁWŁAŚCICIELAMI BUDYNKU a W 2002 R.

WIELKOŚĆ BUDYNKÓW

W okresie od ostatniego spisu powszechnego (tj. od 1988 r.) minimalnej zmianie uległa struk­

tura zabudowy, określona liczbą mieszkań w budynku. Zmiany te dotyczą tylko miast, gdyż na wsi z reguły występują budynki 1-mieszkaniowe - tabl.4. Na wsi w 2002 r. około 95% budynków to domy 1-mieszkaniowe i w tych domach zlokalizowanych było 87,4% ogółu mieszkań.

WYSZCZE­

GÓLNIENIE Ogółem

Stanowiące własność

własność

f5 i

gmin Państwa

“ów

podmio­stałych tówb

OGÓŁEM ... 1,9 C 1,9 1,1 41,3 6,2 6,4 3,8 4,5

Miasta... 4,2° 4,1 1,3 42,1 8,1 8,8 5,7 8,5

Wieś... 1,1 c 1,1 1,0 17,8 2,8 1,5

a W 2002 r. bez nieustalonej informacji o właścicielu, b W tym: TBS-ów, organizacji budujących dla zysku, kościołów i związków wyznaniowych, c Dane dotyczą 1988 r.

W miastach odsetek najmniejszych budynków, tj. 1-2-mieszkaniowych wynosi 86,1% (w kraju 90,9%), a największych, tj. 50 i więcej mieszkaniowych wynosi 1,9% (w kraju na zbliżonym poziomie).

Odpowiednie odsetki dla mieszkań w tych budynkach wynoszą: 23,9% w 1-2-mieszkaniowych i 38,2%

w 50 mieszkaniowych i większych (w Polsce 28,6%).

TABL.5. BUDYNKI MIESZKALNE W MIASTACH WEDŁUG LICZBY MIESZKAŃ I OKRESU WYBU­

DOWANIA W 2002 R.

WYSZCZEGÓLNIENIEOgółem

0 liczbie mieszkań Przeciętna

mieszkań w budynku 10 i więcej razem w tym 50

i więcej

OGÓŁEM w tys... 133,2 4,9 4,1 9,5 2,5 4,1

Według wieku

- w % ogółem... 100,0 100,0 100,0 100,0 100,0 100,0 X

przed 1918 r... 7,9 21,8 31,6 11,3 0,1 3,6

1918-1944... 17,3 16,0 40,0 39,8 10,9 0,6 2,4

1945-1970... 28,3 28,8 20,4 14,3 32,3 30,7 4,6

1971 -1988... 28,6 29,9 12,5 5,5 31,0 53,8 5,3

po 1988r... 15,0 15,9 3,9 7,0 13,4 3,6

(10)

WYPOSAŻENIE BUDYNKÓW W INSTALACJE TECHNICZNE

W okresie dzielącym oba spisy powszechne pozytywnym zmianom uległo wyposażenie budyn­

ków w instalacje techniczne: wodociąg, kanalizację, gaz z sieci i centralne ogrzewanie. Dane dotyczą­

ce wyposażenia budynku w instalacje w 1988 r. i 2002 r. prezentuje tabl.6. Analizując dane z tej tabli­

cy można zauważyć:

- zmniejszyły się dysproporcje w wyposażeniu zasobów mieszkaniowych między miastem a wsią, w zakresie wodociągu wystąpił znaczny wzrost liczby budynków podłączonych do sieci, zwłaszcza na wsi; gdzie urządzenia lokalne zastępowane są siecią

- w zakresie kanalizacji wystąpiła istotna poprawa, przy czym w dalszym ciągu występują dyspro­

porcje dotyczące kanalizacji sieciowej między miastem a wsią - nastąpiła poprawa w gazyfikacji, zwłaszcza na wsi,

tempo przyrostu zasobów wyposażonych było wyższe niż tempo przyrostu nowych zasobów, co świadczy o znacznej modernizacji starych domów.

TABL.6. BUDYNKI MIESZKALNE WEDŁUG WYPOSAŻENIA W INSTALACJE W 1988 R. I 2002 R.

Wodociąg Kanalizacja

z odprowadzeniem do Gaz siecio-

MIENIE Ogółem a

sieciowy lokalny sieci urządzenia

lokalnego

w tysiącach OGÓŁEM

279,9 260,8

MIASTA

75,2 22,2 42,4 49,9

21,2 75,8 52,1 92,7

141,5 3,6 181,0 46,2

2002...

v odsetkach 32,7

OGÓŁEM

36,1 41,1 11,6 58,1 26,2

60,0 33,8 23,3 55,9

MIASTA

68,6 38,7

81,1 15,9 39,1

23,7 49,1 1,3

51,5 9,8 78,9

a W 2002 r. nie uwzględniono budynków o nieustalonym wyposażeniu w wymienione instalacje.

Wyniki spisu wykazały, że wodociąg (sieciowy i lokalny) w budynku jest już instalacją po­

wszechną. W miastach wyposażonych jest w tę instalację 97% budynków, a na wsi ponad 92%.

Instalacja kanalizacyjna (sieciowa i lokalna) występuje w mniejszym stopniu niż wodociąg, ale na wsi nadal dominuje instalacja lokalna. W miastach na 96% budynków z instalacją kanalizacyjną blisko 57% podłączonych jest do sieci, a na wsi na 88,7% budynków udział dla podłączonych do sieci wynosi tylko 9,8%.

(11)

W 2002 r. do sieci gazowej podłączonych było 69,6% budynków w miastach, a na wsi 50,4%

(w kraju odpowiednio - 57,2% i 18,6%).

W instalację centralnego ogrzewania wyposażonych było w 2002 r. 76,0% budynków w mia­

stach i ponad 69% na wsi. Dominuje instalacja lokćalacja lokalna zarówno w mieście jak

Spisy jako jedyne badania dostarczają informacji na temat kompleksowego wyposażenia zaso- iowych

W komplet badanych instalacji w 2002 r. wyposażonych było 221,6 tys. budynków mieszkal- bów mieszkaniowych w instalacje techniczne.

W komplet badanych insi nych, tj. 47,5% (w kraju 27,9%).

w miastach w komplet instalacji wyposażonych było 59,3% budynków, w których znajdowało się 69,6% mieszkań. Na wsi budynków z kompletem instalacji było 42,8%, podczas gdy w kraju wskaźnik ten wyniósł tylko 15,1%.

Strukturę budynków mieszkalnych pod względem stopnia wyposażenia w instalacje prezentuje

Budynki wyposażone w

Budynki bez wodociągu wodociąg kanaliza-

wodociąg i kanalizację

(bez c.o.) wodociąg bez

kanalizacjib

razem b razem0

%

w tysiącach

90,6 15,5 0,8 28,8

26,1 1,7 0,1 3,8

142,6 64,5 13,8 0,7 25,0

680,7 536,4 173,0 16,1 1,0 30,1

2,0 0,1 4,4

14,1 0,8 25,7

w odsetkach

47,5 19,4 3,3 0,2 6,2

59,3 19,6 1,3 0,1 2,9

68,2 42,8 19,3 4,1 7,5

75,1 59,2 19,1 1,8 3,3

79,4 69,6 18,8 0,4 0,8

68,7 43,6 19,6

ędniono budynków o nieustalonym wyposażeniu w wymienione insta- c.o. i bez c.o.

WYSZCZEGÓL­

NIENIE Ogółem a

BUDYNKI ..

Miasta...

MIESZKANIA ..

Miasta... ...

BUDYNKI..

Miasta...

MIESZKANIA....

Miasta...

lacje. b Z gazem i bez gazu. i

Opracowanie: Bogumiła Skowronek, Ewa Janiczko, Katarzyna Motyka, Agnieszka Czekaj, Joanna Jurek - Wydział Statystyki Gospodarczej US Kraków

(12)

i

URZĄD STATYSTYCZNY W KRAKOWIE

INFORMACJA SYGNALNA

Kraków, wrzesień 2003 r. Nr 16

NARODOWY SPIS POWSZECHNY LUDNOŚCI I MIESZKAŃ 2002

MIESZKANIA

W WOJEWÓDZTWIE MAŁOPOLSKIM

W niniejszej informacji omówiono wyniki spisu mieszkań 2002 r. oraz dokonano krótkiej oceny zmian, które zaszły w infrastrukturze mieszkaniowej w latach 1989-2002 r. Do opisu zmian wykorzy­

stano wyniki spisu powszechnego 1988 r. w podziale administracyjnym obowiązującym w dniu 1 11999 r.

Przedstawione dane obejmują mieszkania zamieszkane i niezamieszkane.

STAN I ROZWÓJ ZASOBÓW MIESZKANIOWYCH

W trakcie Narodowego Spisu Powszechnego 2002 r. spisano 985,9 tys. mieszkań o powierzchni użytkowej 70488,3 tys. m2, w których znajdowało się 3674,4 tys. izb. Na powyższą licz­

bę mieszkań składają się mieszkania zamieszkane i niezamieszkane.

TABL.1. MIESZKANIA ZAMIESZKANE I NIEZAMIESZKANE W 2002 R.

Mieszkania Izby w mieszkaniach Powierzchnia użytkowa mieszkań w m2

ogółem Sne*~

ogółem Tzka6' kanych

ogółem

nwh; kanych

OGÓŁEM . J 985,9 I 908,8 I Miasta... 562,5 524,2 Wieś... | 423,41 384,6 |

OGÓŁEM Miasta...

a Stale i czasowo

w tysiącach 77.2 I 3674,4 I 3444,5 I 38.3 1929,8 1824,2 38,81 1744,6 I 1620,3 j w odsetkach

70488,3 I 66010,0]

34088,8 32131,8 36399,5 | 33878,2 |

6,3 I 5,5

7,1 I 93|l I

6,4 5,7

Do mieszkań zamieszkanych zaliczono mieszkania zamieszkane stale i mieszkania zamiesz­

kane czasowo. Mieszkania zamieszkane stale, to takie, w których spisano co najmniej 1 osobę uzna­

ną za faktycznego mieszkańca.

Mieszkania zamieszkane wykazane przez spis obejmują 908,8 tys. mieszkań o powierzchni użytkowej 66010,0 tys. m2 i 3444,5 tys. izb. Stanowią one 92,2% ogółu mieszkań.

Mieszkania niezamieszkane stanowią 7,8% ogółu mieszkań, tj. 77,2 tys. (o powierzchni użytkowej 4478,3 tys. m2 i 229,9 tys. izb).

Zasoby mieszkaniowe województwa małopolskiego wynoszą 971,4 tys. mieszkań, z tego 57,4%

zlokalizowanych było w miastach. Do zasobów mieszkaniowych zaliczono wszystkie mieszkania za­

mieszkane oraz te spośród niezamieszkanych, które w przyszłości mogą zasilić liczbę mieszkań za­

mieszkanych, tj. mieszkania przeznaczone do stałego zamieszkania oraz mieszkania przeznaczone do czasowego lub sezonowego przebywania (tzw. drugie mieszkania).

(13)

Więcej niż połowa mieszkań zamieszkanych znajduje się w miastach - 57,7% (w 1988 r.

- 57,1%). Udział ludności mieszkającej w mieszkaniach w miastach zmalał z 50,4% w 1988 r. do 49,8% w 2002 r. Inną tendencję zaobserwowano w kraju, gdzie odnotowano przewagę zamieszka­

nych mieszkań zlokalizowanych w miastach (w 1988 r. - 65,7%, a 2002 r. - 67,6%), wzrasta również udział ludności mieszkającej w mieszkaniach w miastach: w 1988 r. - 60,7%, w 2002 r. - 61,5%.

TABL.2. MIESZKANIA ZAMIESZKANE I LUDNOŚĆ W MIESZKANIACH W 2002 R.

WYSZCZEGÓL­

NIENIE

Mieszkania zamieszkane stale Mieszkania zamieszkane czasowo

mieszka- izby

powierz-

użytkowa ludność w miesz­

kaniach mieszka-

izby powierz-

użytkowa

OGÓŁEM...

Miasta... 51W 31826*9 1585*9

31.0 17.1 3ol]s

Mieszkania zamieszkane stale stanowią 98,9% liczby mieszkań zamieszkanych.

W 898,7 tys. mieszkań, o powierzchni użytkowej 65418,7 tys. m2 i o 3413,5 tys. izb mieszkało stale 3185,2 tys. osób.

Mieszkania zamieszkane czasowo (10,0 tys.) stanowią 1,1% liczby mieszkań zamieszka-

W latach 1989-2002 zanotowano przyrost liczby mieszkań zamieszkanych stale o 86,0 tys., tj. o 10,6%. W latach 1979-1988 przybyło 93,0 tys. mieszkań.

WŁASNOŚĆ MIESZKAŃ

Struktura zasobów mieszkaniowych pod względem własności jest jedną z bardziej oczekiwa­

nych informacji ze spisu. Z tego względu w spisie 2002 r. temat własności został zbadany bardzo wni­

kliwie. Ustalano nie tylko to, kto jest właścicielem mieszkania (jaki rodzaj podmiotu), ale również jakie są relacje własnościowe w budynku: czy właściciel mieszkania jest również właścicielem całego bu­

dynku, czy też współwłaścicielem, a jeżeli tym ostatnim, to jakiego rodzaju podmioty są współwłaści­

cielami. Ponadto dla mieszkań stanowiących własność osób fizycznych ustalano, czy mieszkanie zaj­

muje właściciel czy też jest wynajmowane innej osobie.

TABL.3. MIESZKANIA ZAMIESZKANE WEDŁUG RODZAJU PODMIOTÓW BĘDĄCYCH ICH WŁAŚCICIELAMI W 2002 R.

WYSZCZE­

GÓLNIENIE Ogółem

Mieszkania stanowiące własność a

5r

mieszka­niowych

gmin Państwa Zd1w budow­

nictwa społecz-

pozosta-

podmio-

w % ogółu

OGÓŁEM ... 908,8 68,4 23,0 6,3 0,5 1,1 0,2 0,5

Miasta... 47,2 10,2 0,7 1,5 0,4 0,6

0,2 0,6 0,3

a Bez nieustalonej informacji o właścicielu.

Na podstawie spisu ustalono, że zdecydowana większość zasobów mieszkaniowych należy do osób fizycznych (w miastach, jak i na wsi), które były właścicielami 621,6 tys. mieszkań (68,4%

ogółu zamieszkanych zasobów - w kraju 55,2%).

(14)

W miastach drugą pozycję pod względem liczebności zasobów mieszkaniowych zajmują spółdzielnie mieszkaniowe, władające 206,5 tys. mieszkań (39,4%). Ta kategoria zasobów miesz­

kaniowych w kraju dominuje. Jest to jedyna grupa zasobów, która jest w pełni porównywalną z danymi spisu 1988 r. W latach 1989-2002 zasoby spółdzielcze zwiększyły się o 31,8 tys. mieszkań (o 18,2%).

Na wsi zasoby spółdzielcze wynosiły 2,4 tys. mieszkań (0,6%) i też wykazują przyrost w porównaniu z 1988 r., kiedy liczyły 1,7 tys. (0,5%).

Kolejną liczącą się grupą zasobów w miastach, a drugą znacznie mniejszą na wsi są miesz­

kania stanowiące własność gmin. W 2002 r. zasoby gmin wynosiły w miastach 53,3 tys., a na wsi 3,7 tys. mieszkań.

Zakłady pracy w 2002 r. posiadały tylko 10,2 tys. mieszkań, z tego w miastach 7,8 tys. (1,5%

ogółu miejskich zasobów), a na wsi 2,4 tys. (0,6% ogółu mieszkań na wsi).

W województwie małopolskim w 2002 r. zasoby mieszkaniowe Skarbu Państwa obejmowały 4,7 tys. mieszkań, z tego w miastach było 3,8 tys. mieszkań (0,7% ogółu miejskich zasobów), a na wsi 0,9 tys. (0,2% ogółu zasobów wiejskich).

Po wejściu w życie ustawy z 1995 r., o niektórych formach popierania budownictwa mieszka­

niowego, pojawił się nowy rodzaj podmiotu - towarzystwa budownictwa społecznego. W gestii to­

warzystw w maju 2002 r. było 2,2 tys. mieszkań zamieszkanych (wszystkie zlokalizowane w mia­

stach), co stanowi 0,4% ogółu miejskich zasobów.

Inne podmioty w 2002 r. posiadały 4,3 tys. mieszkań zamieszkanych, z tego w miastach 3,0 tys. (0,6% ogółu mieszkań w miastach), a na wsi 1,3 tys. (0,3% ogółu mieszkań na wsi). Są to głównie zasoby jednostek budujących dla zysku (deweloperów), instytucji wyznaniowych i innych or­

ganizacji.

rodzaju podmiotów będących ich właścicielami w 2002 r.

W budynkach wielomieszkaniowych stanowiących współwłasność znajduje się 36,7% ogółu mieszkań w miastach, a na wsi 2,5%. W miastach odsetek mieszkań zlokalizowanych w budynkach będących współwłasnością waha się od 15,1% (dla kategorii pozostałe podmioty) do 76,0%

(dla zasobów będących własnością gmin). Dla zasobów stanowiących własność osób fizycznych od­

setek ten wynosi 41,6%.

Na wsi najwięcej mieszkań usytuowanych w budynkach stanowiących współwłasność posia­

dają zakłady pracy (25,5% ich ogólnych zasobów), znaczny odsetek mają też gminy (13,6%). Osoby fizyczne na wsi mają w budynkach stanowiących współwłasność tylko 2,3% swoich zasobów.

W miastach największą grupę współwłaścicieli budynków tworzą osoby fizyczne i gmina, w budynkach tych znajduje się 89,1 tys. mieszkań, w tym 49,2 tys. to własność osób fizycznych, po­

zostałe mieszkania to własność gmin.

Dużą grupę współwłaścicieli budynków tworzą tylko osoby fizyczne, w miastach w tych budyn­

kach znajduje się 28,6 tys. mieszkań. Na wsi jest to najliczniejsza kategoria, skupiająca 5,3 tys.

mieszkań spośród zasobów zlokalizowanych w budynkach wspólnych.

Należy zwrócić uwagę, że współwłasność budynków występuje również w zasobach spół­

dzielni mieszkaniowych. Jest to konsekwencją wejścia w życie ustawy z dnia 15.XII.2000 r. o spół­

dzielniach mieszkaniowych, na mocy której osoby fizyczne mogą wyodrębnić własność lokalu miesz­

kalnego. Do momentu spisu zostało z zasobów spółdzielczych wyodrębnionych na rzecz osób fizycz­

nych 6,1 tys. mieszkań.

(15)

WIEK MIESZKAŃ

Dla oceny zmian jakościowych zasobów mieszkaniowych istotne znaczenie mają informacje o wieku budynków. W spisach informacje te uzyskuje się poprzez pytanie o okres wybudowania bu­

dynku. W spisie 2002 r. okresy wybudowania budynku nawiązywały do przyjętych w poprzednich spi-

TABL.4. MIESZKANIA ZAMIESZKANE WEDŁUG OKRESU WYBUDOWANIA BUDYNKU W 2002 R.

WYSZCZE­

GÓLNIĘ- Ogółem

Budynki wybudowane w latach

w budo-ustalono

19« % -1978 -1988

1989-2002

z:- I 1989- I I -1995 ||%2 w % ogółu

OGÓŁEM.... 15,8 32,6 18,4 18,1 13,1 1,3 0,6

Miasta... 32,3 20,1 17,7 12,1 0,6 0,8

16,2I 18,5 14,6 2,3

a Łącznie z mieszkaniami w budynkach wybudowanych po 1988 r„ ale z nieustalonym konkretnym rokiem zakończenia budowy.

Mieszkania znajdujące się w budynkach wybudowanych po 1944 r. stanowią 83,6% ogółu zamieszkanych zasobów mieszkaniowych. Zasoby powojenne stanowią 82,7% ogółu mieszkań za­

mieszkanych w miastach i 84,7% na wsi.

Według danych NSP 2002 r. mieszkania w budynkach najstarszych, wybudowanych przed 1918 r., stanowiły w miastach 6,6% ogółu mieszkań zamieszkanych, a na wsi 3,9% (w kraju odpo­

wiednio: 10,4% i 9,7%).

W budynkach najnowszych, tj. wybudowanych po 1988 r. znajduje się 119,3 tys. mieszkań zamieszkanych, w tym 63,2 tys. (12,1%) w miastach i 56,0 tys. (14,6%) na wsi.

WIELKOŚĆ MIESZKAŃ

Wielkość mieszkań jest określona liczbą izb oraz powierzchnią użytkową w m2.

W 2002 r. przeciętne mieszkanie zamieszkane składało się z 3,79 izby, a jego przeciętna po­

wierzchnia użytkowa wynosiła 72,8 m2. W porównaniu z 1988 r. wielkość przeciętnego mieszkania wzrosła:

- liczba izb - o 0,43 izby, - powierzchnia użytkowa - o 12,3 m2.

Wzrost wielkości mieszkań, a szczególnie powierzchni użytkowej był wyższy na wsi niż lym zwiększyła się różnica w wielko*

ć wyraźna.

W 2002 r. mieszkanie w miastach było średnio o 26,8 m2 mniejsze niż mieszkanie na wsi.

już w 1988 r. była do:

iści mieszkań między miastami a wsią, która

17,3% w 2002 r. ogółu mieszkań zamieszkanych), natomiast zwiększył się udział mieszkań więk­

szych: 4-izbowych z 26,5% do 28,2%, a 5-izbowych i większych z 14,3% do 24,0%. W 2002 r. udział mieszkań 5-izbowych i większych wynosił w miastach 15,7%, na wsi 35,3%.

Zmiana w strukturze wielkości mieszkań jest jeszcze bardziej widoczna biorąc pod uwagę po­

wierzchnię użytkową. Mieszkania o powierzchni 30-39 m2 stanowiły 12,0% ogółu mieszkań (w 1988 r.

15,1%), natomiast o powierzchni 80-109 m2 - 19,2% (w 1988 r. - 15,0%), przy czym tych ostatnich na wsi było 32,3%, a w miastach 9,6%.

Struktura mieszkań pod względem wielkości wyrażona powierzchnią użytkową, kształtuje się różnie w zależności od rodzaju podmiotu będącego właścicielem mieszkania.

Największy udział mieszkań o powierzchni poniżej 30 m2 mają w swych zasobach pozostałe podmioty - w miastach 16,0%, na wsi 15,5%. Najmniejszy odsetek takich mieszkań występuje w zasobach towarzystw budownictwa społecznego (ten rodzaj własności występuje tylko w miastach).

Najwięcej mieszkań o powierzchni 40-49 m2 jest w gestii spółdzielni mieszkaniowych - w miastach 30,5%, a na wsi 32,5%.

(16)

Towarzystwa budownictwa społecznego posiadają znikomy odsetek mieszkań o powierzchni 100-119 m2. Najwięcej takich mieszkań jest w gestii osób fizycznych: w miastach 10,8%, a na wsi 16,4%.

WYPOSAŻENIE MIESZKAŃ W INSTALACJE TECHNICZNO-SANITARNE

W okresie dzielącym oba spisy powszechne wystąpiła istotna poprawa w wyposażeniu miesz­

kań w instalacje: wodociąg, ustęp, łazienkę, ciepłą wodę, centralne ogrzewanie i gaz z sieci. Na po­

prawę wyposażenia mieszkań w podstawowe instalacje ma wpływ modernizacja starych zasobów mieszkaniowych oraz oddawanie do użytku nowych mieszkań wyposażonych w podstawowe instala­

cje. Stopień poprawy jest znacznie większy na wsi niż w miastach.

Analizując dane dotyczące wyposażenia w instalacje techniczno-sanitarne można zauważyć:

- zmniejszyły się dysproporcje w wyposażeniu zasobów mieszkaniowych między miastem a wsią;

-w zakresie wodociągu i gazu wystąpił znaczny wzrost instalacji podłączonych do sieci, zwłaszcza do sieci gazowej na wsi;

- tempo przyrostu zasobów wyposażonych było wyższe niż tempo przyrostu nowych zasobów, co świadczy o znacznej modernizacji starych domów, w wyniku której nastąpiła poprawa w stopniu

łażenia zasobów mieszkaniowych.

wyposażenia zasobów mieszkaniowycl Od 1989 r. nasfc piet podstawowych im w 59,7% mieszkań. W wyżej 385,6 tys. mieszkań (73,6%),

stąpił wyraźny wzrost stopnia wyposażeń istalacji, tj. wodociąg, ustęp, łazienka, c W wyżej wymienione instalacje w 200

posażenia mieszkań w zespoły instalacji. Kom- centralnś ogrzewanie i gaz występuje talacje w 2002 r. wyposażonych było w miastach a wsi 156,6 tys. (40,7%). Nadal jeszcze 8,2% ogółu mieszkań na wsi i 1,2% ogółu mieszkań w miastach nie ma wodociągu, a 7,0% mieszkań wiejskich i 1,0% mieszkań miejskich żadnej instalacji.

ZALUDNIENIE MIESZKAŃ

Podstawowymi wskaźnikami pozwalającymi określić warunki mieszkaniowe ludności pod względem zagęszczenia są wskaźniki:

- przeciętna liczba osób w mieszkaniu, - przeciętna liczba osób na 1 izbę w mieszkaniu, - przeciętna liczba osób na 1 pokój w mieszkaniu, - przeciętna powierzchnia użytkowa na 1 osobę w mieszkaniu.

Ogólne wskaźniki zaludnienia mieszkań obrazuje Tabl.5.

TABL.5. OGÓLNE WSKAŹNIKI ZALUDNIENIA MIESZKAŃ W 1988 R. I 2002 R.

WYSZCZEGÓLNIENIE

Przeciętna liczba osób Przeciętna po- wierzchnia użyt­

kowa w m2 na w 1 mieszkaniu na 1 izbę na 1 pokój

OGÓŁEM... 1988 3,71

3,54 1,10

0,94 1,26 20A

Miasta... 1988

3i06 0is8 1,19 16,4

Wieś... 1988 4,28

4,21 100 1,34

16,2 20,9

Wszystkie wskaźniki wskazują na ogólną poprawę w sytuacji zaludnienia mieszkań. Nadal ist­

nieje większe zaludnienie mieszkań na wsi niż w miastach, chociaż mieszkania w miastach są mniej-

Poprawa warunków mieszkaniowych jest również widoczna, gdy rozpatruje się liczbę izb 1 liczbę osób zamieszkujących jedno mieszkanie. Liczba osób zamieszkujących w mieszkaniach uznawanych w naszych warunkach za przeludnione, czyli takich w których na jedną izbę przypada 2 i więcej osób wyniosła w 2002 r. 420,6 tys. (13,2% ogółu ludności w mieszkaniach), natomiast liczba osób zamieszkujących w mieszkaniach niskiego zaludnienia, tj. poniżej 1 osoby na 1 izbę, wynosiła 1023,9 tys. (32,1% ogółu ludności w mieszkaniach).

(17)

i. W porównaniu z danymi Kolejnymi miernikami obrazującymi stan zaludnienia mieszkań jest liczba osób przypadająca na 1 pokój oraz wielkość powierzchni użytkowej mieszkań przypadającej na 1 osobę. Według wymo­

gów współczesnych standardów europejskich każda osoba w mieszkaniu powinna mieć własny pokój.

W województwie małopolskim na 1 pokój przypada przeciętnie 1,26 osoby, w miastach 1,19, a na wsi

W warunkach zaludnienia 2 i więcej osób na 1 pokój mieszka 34,9% ludności, w tym 11,7%

- 3 i więcej osób na 1 pokój. W ocenie sytuacji mieszkaniowej zaludnienie 3 i więcej osób na pokój uznaje się za warunki substandardowe, niezależnie od stanu technicznego takiego mieszkania i w takich warunkach mieszka 373,5 tys. osób, z tego 144,5 tys. w miastach i 229,0 tys. na wsi.

Wskaźnik wielkości powierzchni użytkowej mieszkań przypadającej na 1 osobę w miastach wynosi 20,0 m2 (w 1988 r. -16,4 m2), a na wsi 20,9 m2 (w 1988 r. -16,2 m2). W por 1988 r. jest to wzrost o 3,6 m2 w miastach i o 4,7 m2 na wsi.

Ponad 34% ludności województwa małopolskiego mieszka w lokalach, w których 1 osoba dysponuje ponad 20 m2 powierzchni użytkowej, natomiast w mieszkaniach, gdzie na 1 osobę przypa­

da mniej niż 10 m2 mieszka 17,5% ludności.

Dla mieszkań zamieszkanych stale w spisie 2002 r. zebrano również informacje dotyczące liczby i typu gospodarstw domowych zamieszkujących w mieszkaniu. Podstawą podziału mieszkań na użytkowane wspólnie i niesamodzielnie była liczba gospodarstw domowych spisanych w danym mieszkaniu. Jeżeli w mieszkaniu zostało spisane tylko jedno gospodarstwo domowe uznawano, że mieszkanie użytkowane jest samodzielnie, gdy w mieszkaniu spisano 2 lub więcej gospodarstw do­

mowych uznawano takie mieszkanie za użytkowane wspólnie.

W 2002 r. 86,6% ogółu mieszkań zamieszkanych stale stanowiły mieszkania zamieszkane przez 1 gospodarstwo domowe. Przez 2 gospodarstwa domowe zamieszkanych było 11,3% ogółu mieszkań zamieszkanych stale, z czego w miastach 11,2% a na wsi 11,6%.

W 2002 r. wśród 1040,6 tys. gospodarstw domowych samodzielnym mieszkaniem dyspono­

wało 778,3 tys. gospodarstw, tj. 74,8%, a 262,3 tys. (25,2%) mieszkało niesamodzielnie, w tym 58,4 tys. (5,6%) zajmowało mieszkania, w których zamieszkiwało po 3 i więcej gospodarstw domowych.

LUDNOŚĆ ZAMIESZKAŁA W WARUNKACH SUBSTANDARDOWYCH

Wyniki spisu dostarczyły informacje na temat substandardowych warunków. Wyróżniono 3 kategorie (według umownie przyjętych kryteriów) warunków substandardowych:

1. Kategoria pierwsza - wyodrębniona ze względu na zły stan techniczny budynku;

zaliczono tu:

-mieszkania w budynkach wybudowanych przed rokiem 1979, z liczbą mieszkań 1 i z 1 izbą

- mieszkania w budynkach wybudowanych przed rokiem 1945, bez kanalizacji, - mieszkania w budynkach wybudowanych przed rokiem 1971, bez wodociągu.

W spisie z 1988 r. w tej kategorii wzięto również pod uwagę rodzaj materiału ścian ze­

wnętrznych, ale w spisie 2002 r. nie był on badany;

2. Kategoria druga - wyodrębniona ze względu na niedostateczne wyposażenie miesz­

kania w instalacje; obejmuje ona mieszkania bez ustępu, ale z wodociągiem oraz mieszkania bez ustępu i bez wodociągu, znajdujące się w budynkach niezaliczonych do pierwszej kategorii;

3. Kategoria trzecia - wyodrębniona została ze względu na nadmierne zaludnienie, obejmuje mieszkania, w których na 1 pokój przypadało 3 i więcej osób z mieszkań niezaliczonych do kategorii pierwszej i drugiej.

W mieszkaniach o warunkach substandardowych mieszka 536,9 tys. ludności (16,9%).

Porównując sytuację ludności miast i wsi należy stwierdzić, że jest ona zdecydowanie gorsza na wsi niż w miastach, mimo że na wsi w okresie od 1989 r. wystąpiła duża poprawa, zwłaszcza w zakresie wyposażenia mieszkań w instalacje techniczno-sanitarne.

Doliczając ludność zamieszkałą w pomieszczeniach nie będących mieszkaniami oraz bez­

domnych, to w warunkach umownie zwanych substandardowymi łącznie mieszkało 538,0 tys. osób.

Opracowanie: Bogumiła Skowronek, Ewa Janiczko, Katarzyna Motyka, Agnieszka Czekaj, Joanna Jurek, Wydział Statystyki Gospodarczej US w Krakowie

(18)

i URZĄD STATYSTYCZNY ess W KRAKOWIE

INFORMACJA SYGNALNA Kraków, wrzesień 2003 r.

POWSZECHNY SPIS ROLNY 2002

BUDYNKI I WYPOSAŻENIE TECHNICZNE

GOSPODARSTW ROLNYCH

W WOJEWÓDZTWIE MAŁOPOLSKIM

BUDYNKI I BUDOWLE

Wyniki Powszechnego Spisu Rolnego wskazują, że w maju 2002 r. w województwie małopol- skim było 373726 gospodarstw rolnych, z tego 216891 stanowiły gospodarstwa o powierzchni użytków ów rolnych do 1 ha ora h nie posiadających użytków

\i 2002 r. gospodarstw, 3736£

irstw indywidualnych o powi<

lego było 75, w tym 57 i

obory, c

ne i pozostałe) posiadało 265,3 tys. gospodarstw, tj. 71,0% ogółu gospodarstw rolnych. Większość budynków znajdowała się w gospodarstwach o powierzchni powyżej 1 ha użytków rolnych (78,3%).

Obory stanowiły 86,6%, chlewnie - 89,2%, kurniki - 69,7%, stodoły - 82,8%, a budynki wielofunkcyjne rolnych powyżej 1 ha, a 156835 łącznie ujęte działki rolne o powierzchni użytków rolnych do 1 ł

a właścicieli zwierząt gospodarskich nie posiadaj

W 2002 r. budynki i budowle (tj. obory, chlewnie, kurniki, wiaty, garaże, budynki wielofunkcyj- gospodarstwa właścicieli zwierząt gospodarskich nie posiadających użytków rolnych lub posiadają-

vidualnych o pov

powyżej 1 ha. Gospodarstw sektora publicznego było 75, w tym 57 stanowiących własność cych użytki rolne do 0,1 ha. Z ogółu spisanych w 2002 r. gospodarstw, 373651 to podmioty należące do sektora prywatnego, w tym 216675 gospodarstw indywidualnych o powierzchni użytków rolnych

l 57 i

Udział gospodarstw ind;dywidualnych posiadających budynki w ogólnej liczbie podarstw indywidualnych w 2002 r.

Chlewnie

Kurniki

Inne pomieszczenia

Stodoły

Budynki wielofunkcyjne

(19)

W gospodarstwach indywidualnych znajdowały się 442933 budynki, tj. 99,7% wszystkich bu­

dynków w województwie i prawie 10% wszystkich budynków w Polsce. Większość z nich posiadały gospodarstwa mające powyżej 1 ha użytków rolnych. Gospodarstwa te posiadały 78,3% wszystkich budynków (w kraju 83,3%).

W porównaniu do PSR 1996 r. w województwie przybyło 96,5 tys. budynków. W tym czasie najwięcej wybudowano stodół - 15,9 tys. i budynków wielofunkcyjnych -19,1 tys.

TABL. I. BUDYNKI I BUDOWLE W GOSPODARSTWACH ROLNYCH WG UŻYTKOWNIKÓW W LATACH 1996 I 2002

gospodar-

indywidual-

sektor prywatny Wyszczególnienie

ogółem ogółem

razem gospodar-

indywidual- publiczny

Liczba gospodarstw posiadających budynki

Chlewnie...

Kurniki...

Stodoły... ...

Budynki wielofunkcyji Inne pomieszczenia..

Chlewnie.

Kurniki....

Stodoły.

Chlewnie...

Kurniki...

Stodoły...

Budynki wielofunkcyjne.

Inne pomieszczenia...

Liczba budynków

109566 109490

Powierzchnia budynków w tys. m2

2mtj 420,7 9307,1

1227,9 9617,6 805,8 1819,7 1521,1

13465:°

13378,0 13906,1 1917,3

13903,4 1911,7

1455.4 2708.5 13811,6 1625,1

13,3 3,8 1,6 4.7 2,0 0,4 2.7 5,6

W ogólnej liczbie budynków największy udział stanowiły budynki wielofunkcyjne - 35,7%, a następnie stodoły - 24,7% i garaże - 12,7%. Odsetek obór wynosił 9,7%, kurników - 4,1%, a chlewni - 3,0%.

W kraju w strukturze budynków ogółem największy udział stanowiły stodoły - 22,3%, obory - 17,1%, budynki wielofunkcyjne - 19,0% i garaże - 15,6%.

Całkowita powierzchnia użytkowa budynków wyniosła 34075,7 tys. m2, z czego na cele rolni­

cze wykorzystano 77,5%, na cele nierolnicze - 6,9%, a wolnej powierzchni pozostało 15,6%.

Najlepiej wykorzystane były garaże (92,2%), w których pozostało tylko 212,7 tys. m2 wolnej powierzchni, następnie wiaty, które wykorzystane były w 87,1% oraz budynki wielofunkcyjne wykorzy­

stane w 85,9%. Najwięcej nie wykorzystanej powierzchni (540,0 tys m2, tj. 44,0%) pozostawało w kur­

nikach.

(20)

Na cele rolnicze, zgodnie z przeznaczeniem, w najwyższym stopniu wykorzystane były chlew­

nie - 84,6%, stodoły - 81,2% i budynki wielofunkcyjne - 80,0%, a w najniższym - kurniki, gdzie na działalność rolniczą przypadało tylko 52,7% ogólnej powierzchni.

W 2002 r. budynki zagospodarowane były w mniejszym stopniu niż w 1996 r., kiedy to nie wy­

korzystanej powierzchni pozostawało od 3,4% (garaże) do 8,9% (chlewnie), a na cele rolnicze prze­

znaczono od 90,9% (chlewnie) do 96,4% (stodoły) powierzchni. W 1996 r. najmniej zagospodarowane były kurniki, gdzie wykorzystano 80,8% powierzchni (w tym na działalność rolniczą - 79,3%).

Z ogólnej liczby 373726 gospodarstw rolnych zabudowę gospodarczą posiadało 71,0% go­

spodarstw (w kraju 75,0%). Największy odsetek gospodarstw pozbawionych zabudowań to małe go­

spodarstwa do 1 ha użytków rolnych, z których prawie połowa nie posiadała żadnych budynków. Wraz ze wzrostem powierzchni gospodarstwa rolnego zwiększała się liczba gospodarstw posiadających budynki. Odsetek gospodarstw dysponujących budynkami uzależniony jest również od rodzaju budyn­

ku. Największy udział (97,3%) gospodarstw posiadających budynki występował w gospodarstwach w grupie obszarowej od 7-10 ha użytków rolnych oraz od 10-15 ha (96,9%.)

Struktura budynków gospodarczych w 2002 r.

Najwięcej gospodarstw posiadało budynki wielofunkcyjne - 41,3%, tj. więcej niż w 1996 r.

0 2,5% gospodarstw i więcej niż przeciętnie w Polsce o 8,9% gospodarstw. Stodoły posiadało 28,9%

gospodarstw rolnych, tj. mniej o 2,8% niż w 1996 r. i mniej o 10,6% niż średnio w Polsce. Obory, po­

dobnie jak w 1996 r., średnio znajdowały się w co dziesiątym gospodarstwie. W kraju wskaźnik ten był 2,5-krotnie wyższy. Najmniejszy odsetek gospodarstw to gospodarstwa posiadające kurniki - 4,8%

1 chlewnie - 3,4%. W porównaniu do 1996 r. liczba gospodarstw z kurnikami wzrosła ponad dwukrot­

nie, a posiadających chlewnie o 0,6%. W kraju odsetek gospodarstw dysponujących kurnikami wynosił 13,0%, a chlewniami 10,7%.

Biorąc pod uwagę wielkość użytków rolnych najwięcej, bo powyżej 60% gospodarstw posiada­

jących budynki wielofunkcyjne znajdowało się w grupie obszarowej od 3-10 ha, stodół ; od 7-20 ha. Udział gospodarstw

wierzchni użytków rolnych. Przy

znajdowało się w grupii / posiadających obory i <

obszarze do 1 ha obory

chlewnie wzrastał proporcjonalnie do po- użytków rolnych. Przy obszarze do 1 ha obory posiadało 3,7% gospodarstw, a chlewnie 0,9%; od 7-10 ha liczba gospodarstw wzrosła odpowiednio do 23,9% i 14,5%, a powyżej 50 ha go­

spodarstwa posiadające obory stanowiły 36,3%, a chlewnie 32,7%.

Najwięcej kurników posiadały gospodarstwa o obszarze 10-30 ha (powyżej 18%), a najmniej do 1 ha (3,5%).

W układzie przestrzennym najwięcej gospodarstw indywidualnych posiadających budynki zle­

wanych było w powiatach: kra!

i 70,0% ogólnej liczby gospodarstw w pow

sądeckim - 8,2% i 76,5%; najmniej zaś w tatrzańskim - 2,3% i 76,2%, proszowickim - 2,6% i 89,9%

oraz chrzanowskim - 2,9% i 50,0% ogólnej liczby gospodarstw.

kalizowanych było w powiatach: krakowskim - 10,6% gospodarstw z zabudowaniami w województwie 0,0% ogólnej liczby gospodarstw w powiecie, tarnowskim odpowiednio - 10,3% i 82,2% oraz nowo-

(21)

INFRASTRUKTURA TECHNICZNA

spisu PSR 2002 i dotyczą tylko gospodarstw indywidualnych.

Zaopatrzenie gospodarstw w wodę poprzez własne ujęcie ze studni posiadało 215,6 tys.

indywidualnych gospodarstw rolnych, tj. 57,7% ogólnej ich liczby, zaś 13,0 tys. gospodarstw tj. 3,5%

zaopatruje się w wodę poprzez jej dowożenie. W kraju własne ujęcie wody posiadało 58,5% gospo­

darstw, a 2,8% dowoziło wodę.

Spośród ogólnej liczby gospodarstw studnię kopaną posiadało 56,1% gospodarstw, natomiast wierconą tylko 1,7%.

Najwięcej studni posiadały gospodarstwa rolne o obszarze użytków rolnych od 7-10 ha oraz od 3-7 ha. Udział gospodarstw korzystających ze studni wynosił odpowiednio 73,3% i 72,1%. Naj­

mniejszy odsetek gospodarstw mających własne ujęcie stanowiły gospodarstwa rolne do 1 ha użytków rolnych, z których to prawie 55% nie posiadało własnych studni.

Najwięcej gospodarstw dowożących wodę to gospodarstwa o dużym areale (20-30 ha) - 5,8% oraz średnim (3-5 ha) - 4,2%.

W układzie terytorialnym najwięcej studni zlokalizowanych było w powiecie tarnowskim - 12,5%, nowosądeckim - 9,9% i krakowskim - 8,6%, a najmniej w powiecie olkusl newskim - 1,4% i m. Tarnów - 0,7%.

Biorąc pod uwagę odsetek gospodarstw posiadających własne ujęcie ze studni, to najwyższy wskaźnik do ogólnej ich liczby wystąpił w powiecie gorlickim - 85,5%, brzeskim - 77,3%

i nowosądeckim - 75,3%.

Najniższy odsetek gospodarstw mających studnie, to gospodarstwa z powiatu chrzanowskie­

go - 19,7%, olkuskiego - 14,0% i tatrzańskiego - 37,3%. W powiatach tych woda dostarczana jest głównie z wodociągów sieciowych i osiedlowych.

:uskim - 1,0%, chrza-

Wodę do gospodarstw dowoziło 3,5% rolników. Najgorzej pod tym względem było w powiecie gorlickim - 7,3%, limanowskim - 6,2% i nowosądeckim - 5,9%, najlepiej zaś w powiecie dąbrowskim, gdzie wodę dowoziło tylko 1,0% gospodarstw, miechowskim - 1,1% i oświęcimskim - 1,2%.

Śmieci na zorganizowane wysypisko dostarczało prawie 70% gospodarstw indywidualnych, tj. o 115,7 tys. gospodarstw więcej niż w 1996 r. Wskaźnik ten był korzystniejszy niż średnio w kraju, gdzie śmieci na zorganizowane wysypiska przekazuje 60% gospodarstw.

Najlepiej odbiór śmieci zorganizowany był w powiecie proszowickim i wielickim, gdzie z tej formy usług korzystało ponad 90% gospodarstw oraz gorlickim - 88,1%. W powiecie dąbrowskim tylko co piąte gospodarstwo wywoziło śmieci na zorganizowane wysypisko, a w powiecie tarnowskim co trzecie.

W telefon stacjonarny wyposażonych było 65,2% indywidualnych gospodarstw rolnych, wo­

bec 26,7% gospodarstw posiadających własny telefon w 1996 r.

Liczba gospodarstw posiadających telefon w porównaniu do poprzedniego spisu była ponad 2,5-krotnie większa. W kraju wskaźnik ten wzrósł trzykrotnie a udział gospodarstw mających telefon był niższy o 2,9%.

Najmniej gospodarstw wyposażonych w telefon stacjonarny (60,0%) znajdowało się w grupie do 1 ha użytków rolnych. W pozostałych grupach obszarowych udział gospodarstw rolnych kształtował się od 66,7% (1-2 ha) do 85,3% (30-50 ha).

Z sieci elektrycznej o napięciu 380 V korzystało 69,3% (w kraju 67,0%) gospodarstw, z 220 V - 20,8%, a brak sieci odnotowano w 9,9%. Dane o braku sieci odnoszą się głównie do gospodarstw rolnych położonych poza miejscem zamieszkania użytkownika i braku infrastruktury, a dotyczy prze­

ważającej części gospodarstw rolnych (działek) do 1 ha (74,0%).

Najlepiej stelefonizowany jest powiat tarnowski - 78,6%, brzeski - 78,0% i krakowski - 71,8%, a najgorzej powiat wa

i oświęcimski 53,8%.

Z ogólnej liczby 130,1 tys. gospodarstw rolnych nie posiadających rowało potrzebę posiadania telefonu.

telefonu około 30% dekla-

(22)

Struktura gospodarstw indywidualnych wg sposobu usuwania świeci z gospodarstwa w 2002 r.

Województwo małopolskie Podregion Krakows ko-tamows ki Powiat bocheński Powiat brzeski

Powiat chrzanowski Powiat dąbrowski Powiat krakowski Powiat miechowski Powiat olkuski Powiat oświęcimski Powiat proszowicki Powiat tarnowski Powiat wielicki Powiat m. Tarnów Podregion nowosądecki Powiat gorlicki Powiat limanowski Powiat myślenicki Powiat nowosądecki Powiat nowotarski Powiat suski Powiat tatrzański Powiat wadowicki Powiat m. Nowy Sącz Podregion m. Kraków Powiat m. Kraków

Śmieci:

□ wywożone na zorganizowane wysypisko

□ zagospodarowywane we własnym zakresie

(23)

CIĄGNIKI I SAMOCHODY

rolniczych, tj. o 14,3% więcej r w 2002 r. przypadało 7,1 ha użytków rolnych (w

Inych województwa małopolskiego było 111,1 tys. ciągników j 1996 (w kraju wzrost wyniósł 4,7%). Na 1 ciągnik rolniczy 1996 r. 11,7 ha), a w kraju w analogicznych okresach W 2002 r. w gospodarstwach rotrr

1,7 ha), a w kraju w analogicznych okres;

odpowiednio 12,4 ha i 14 ha.

W strukturze ciągników według mocy silnika dominują pojazdy o średniej mocy 25-40 kW;

ich udział wyniósł 36,8% (w kraju 34,7% ).

W 2002 r. w porównaniu do 1996 r. o 12,0% wzrosła liczba gospodarstw posiadających cią­

gniki i wyniosła 102,2 tys., co stanowiło 27,3% ogółu gospodarstw rolnych (w kraju 36,7%).

Na 100 gospodarstw rolnych przypadało przeciętnie 29,7 ciągników (w kraju 46,5) i jak wynika ,2% ciągników, znajdowało się w gospodarstwach w z prezentowanych danych najwięcej,

obszarowej 3-5 ha użytków rolnych.

h w grupie

W gospodarstwach indywidualnych wyposażenie w siłę pociągową przedstawiało się następu-

- 69,2% gospodarstw było bez koni i ciągników, - 3,5% wyłącznie z końmi,

- 2,2% z końmi i ciągnikami, - 25,1 % wyłącznie z ciągnikami.

Wśród gospodarstw bez żadnego wyposażenia 83,3% gospodarstw było w grupie obszarowej 0,1-2,0 ha użytków rolnych. Mogły one korzystać usługowo ze sprzętu mechanizacyjnego i ciągników, bądź ich areał w części jest odłogowany i ugorowany. Łączna powierzchnia odłogów i ugorów w województwie osiągnęła poziom 26,4% gruntów ornych, przy czym w gospodarstwach 0 powierzchni do 2 ha użytków rolnych odłogi i ugory stanowiły 48,8%.

Najwięcej ciągników w gospodarstwach indywidualnych znajdowało się w powiatach: krakow­

skim - 10,7%, nowotarskim - 9,6%, tarnowskim - 9,0%, nowosądeckim - 7,2% i limanowskim - 6,6%, zaś najmniej w m. Tarnowie - 0,2%, m. Nowym Sączu - 0,3%, powiecie chrzanowskim -1,0%, m. Krakowie - 1,4% oraz powiatach wielickim i oświęcimskim po 2,5% ich ogólnej liczby w województwie.

W gospodarstwach indywidualnych na 1 ciągnik w województwie przypadało przeciętnie 6,9 ha użytków rolnych. Najmniejszą powierzchnię użytków rolnych na 1 ciągnik odnotowano w powiatach: tatrzańskim - 5,3 ha, proszowickim - 5,4 ha, myślenickim - 5,7 ha i krakowskim - 5,8 ha. Najniższa obsada ciągników występowała w powiatach miejskich oraz w powiatach: chrza­

nowskim - 9,8 ha, dąbrowskim - 8,0 ha, gorlickim - 7,9 ha i nowosądeckim - 7,8 ha.

W 2002 r. 11,0 tys. gospodarstw indywidualnych posiadało samochody ciężarowe, w tym 8,1 tys. o ładowności do 2 ton. Najwyższy udział samochodów ciężarowych występował w gospodarstwach w przedziale obszarowym 3-5 ha (24,7%) i 1-2 ha (18,3%). Najwięcej samocho­

dów ciężarowych znajdowało się w powiatach: krakowskim - 25,0%, proszowickim - 16,4%

1 miechowskim - 10,5%. Analogiczny rozkład występował wśród samochodów ciężarowych o ładowności do 2 ton.

Liczba gospodarstw indywidualnych posiadających przyczepy wyniosła 23,6 tys., w tym przy­

czepy ciągnikowe - 21,8 tys. W podziale na grupy obszarowe, najwyższy udział gospodarstw posiada­

jących przyczepy występował w przedziale 3-5 ha użytków rolnych (25,4%) i w przedziale 1-2 ha (17,5%). W przekroju terytorialnym najwięcej przyczep występowało w powiecie krakowskim - 8,8%, myślenickim - 8,2%, nowotarskim - 8,1% i nowosądeckim - 8,0%.

Wyposażenie gospodarstw indywidualnych w samochody ciężarowe i przyczepy kształtowało się następująco:

- 8,9% gospodarstw było tylko z przyczepami, - 3,0% tylko z samochodami ciężarowymi, - 2,0% z samochodami ciężarowymi i przyczepami.

(24)

Ciągniki w gospodarstwach indywidualnych powyżej 1 ha użytków rolnych na 100 ha użytków rolnych w 2002 r.

Liczba ciągników w sztukach

12.6-15.0 IFTTU 10.1-12.5

rn 6.2-10.0

MASZYNY ROLNICZE

W województwie małopolskim w 2002 r. w porównaniu z 1996 r. wzrosła ilość wszystkich maszyn i urządzeń rolniczych objętych spisem. Najwięcej, bo ponad dwukrotnie przybyło konwiowych schładzarek do mleka, o ponad 70% wzrosła liczba kopaczek ciągnikowych do ziemniaków i o około 50% przyczep i pras zbierających. Liczba pozostałych maszyn wzrosła w granicach 14-40%.

W 2002 r. ponad 99% maszyn rolniczych było wykorzystywane w gospodarstwach indywidualnych

indywidualnych (w kraju 5,9%) podczas gdy w grupach obszarowych 5-15 ha użytków rolnych ma­

szyny te posiadało łącznie 11,2% gospodarstw.

znajdowały się w 37,4 tys. gospodarstw indywidualnych, co stanowiło 17,3% ogółu gospodarstw, a najwięcej kopaczek tego typu posiadały gospodarstwa w przedziale 10-15 ha użytków rolnych (49,6%).

Ponad 8,8 tys. gospodarstw indywidualnych dysponowało dojarkami bankowymi, tzn., że ich udział w gospodarstwach indywidualnych ogółem wyniósł 4,1%. W gospodarstwach w przedziale po­

wierzchni użytków rolnych 15-20 ha znajdowało się ich najwięcej, bo 42,5%.

W przekroju terytorialnym w podregionach i powiatach województwa małopolskiego koncen­

tracja ważniejszych maszyn i urządzeń rolniczych kształtowała się zależnie od intensyfikacji produkcji rolniczej, konfiguracji terenu itp. czynników w poszczególnych rejonach dających możliwość użycia specjalistycznego sprzętu.

[ombajny ziemniaczane posiadało prawie 3,5 tys. gospodarstw indywidualnych, co stanowiło ) ich ogólnej liczby (w kraju 4,1%). Najwięcej, 32,8% kombajnów ziemniaczanych, posiadały go­

spodarstwa w grupie obszarowej 20-30 ha użytków rolnych. Kopaczki ciągnikowe do ziemniaków

(25)

RANE MASZYNY I URZĄDZENIA ROLNICZE WEDŁUG UŻYTKOWNIKÓW u ACH 1996 I 2002

Wyszczególnienie

1996 | 2002

ogółem

sektor prywatny

publiczny razem gospodar­

stwa indy­

widualne w sztukach

Kombajny zbożowe... 4905 6216 6160 6083 Kombajny ziemniaczane...

Kombajny buraczane...

Rozsiewacze nawozów i wapna...

Rozrzutniki obornika...

Kosiarki ciągnikowe...

Kopaczki do Ziemniaków...

Sadzarki do ziemniaków...

Przyczepy zbierające...

Prasy zbierające...

Polowe opryskiwacze ciągnikowe...

Sadownicze opryskiwacze ciągnikowe...

Dojarki rurociągowe...

Konwiowe schładzarki do mleka...

W gospodarstwach indywidualnych najwięcej kombajnów zbożowych było w powiatach: mie­

chowskim, krakowskim, proszowickim i tarnowskim, a kombajnów ziemniaczanych podobnie w powiecie miechowskim, krakowskim, proszowickim i olkuskim. Rozsiewacze nawozów i wapna oraz rozrzutniki obornika dominowały w powiecie krakowskim, miechowskim, proszowickim i olkuskim.

Kopaczki do ziemniaków przeważały w powiecie nowotarskim, krakowskim, tarnowskim i nowosądec-

Specjalistycznych przyczep zbierających jedno i dwuosiowych przeznaczonych do zbioru sia- imy i niektórych zielonek z pokosów i wałów oraz transportowania ich do miejsca składowania najwięcej znajdowało się w powiecie nowotarskim, limanowskim, myślenickim i bocheńskim. Sadowni-

:h przyczep

na, słomy i niektórych zielonek z pokosów i wałów oraz transportowania ich do miejsca składowania lowało się w powiecie r

cze opryskiwacze ciągnikowe najliczniej występowały w powiatach o najwyższym areale upraw sa­

downiczych, tj. nowosądeckim, limanowskim, krakowskim i myślenickim. W największą ilość dojarek bańkowych i schładzarek konwiowych do mleka wyposażone były gospodarstwa w powiecie nowotar­

skim, miechowskim, brzeskim, krakowskim i nowosądeckim.

Opracowanie: Józefa Wójcik, Jakub Wajda, Urząd Statystyczny w Krakowie, Oddział w Limanowej.

(26)

WYDAWCA

Urząd Statystyczny w ul. Kazimier;rza Wyki 3

!23 Kraków

Statistical Office in Kraków 3 Kazimierza Wyki St 31-223 Kraków

Tel. (0-12) 415-60-11, fax (0-12) 415-40-58 E-mail: sekretariatuskrk@stat.gov.pl

ZESPÓŁ REDAKCYJNY EDITORIAL BOARD

PRZEWODNICZĄCY PRESIDENT

Marian Schab

Andrzej Binda Mieczysław Kurnik

Cecylia Okólska Barbara Ore Krzysztc

Roman Podorski Helena Sienniak Bogumiła Skowronek

Anna Stefan Anna Talarek Oremus

’awlacze

SKŁAD KOMPUTEROWY I WYKRESY TYPESETTING AND CHARTS

Wydział Analiz Analysis Division

PROJEKT OKŁADKI - ZWS COVER DESIGN - SPE

ISSN 1508-3373

Uwaga. Niektóre dane liczbowe mają charakter wstępny i mogą ulec zmianom w późniejszych opracowaniach US.

Note. Some figures are provisional and may be subject to revision in subsequent SO publications.

(27)

SPIS TREŚCI CONTENTS

Tablica Strona

Table Page

X Uwagi ogólne...

x Wyjaśnienia metodyczne... General notes... 5 Methodological notes... 9

x Sytuacja społeczno-gospodarcza w województwie małopolskim...

x Rynek pracy...

x Wynagrodzenia...

x Budownictwo mieszkaniowe...

x Podmioty gospodarki narodowej...

x Rolnictwo...

x Przemysł...

x Budownictwo...

x Transport...

x Handel...

x Bezpieczeństwo publiczne...

Social and economic situation

in Małopolskie voivodship... 17 Labour market... 18 Wages and salaries... 20 Dwelling construction... 21 Entities of the national economy... 21 Agriculture... 22 Industry... 22 Construction... 23 Transport... 23 Public security... 24

WYBRANE WSKAŹNIKI WOJEWÓDZKIE SELECTED VOIVODSHIP’S INDICATORS

1. Wybrane dane o województwie...

2. Wybrane dane według sektorów własności.... Selected data on voivodship... 25 Selected data by ownership sectors... 31

LUDNOŚĆ POPULATION

3. Stan i ruch naturalny ludności... Population and vital statistics... 32

PRACA LABOUR

4. Pracujący w sektorze przedsiębiorstw...

5. Przeciętne zatrudnienie w sektorze przedsiębiorstw...

6. Bezrobotni zarejestrowani i oferty 7. Bezrobotni zarejestrowani według pozio­

mu wykształcenia, wieku, czasu pozo­

stawania bez pracy i stażu pracy...

8. Aktywność ekonomiczna ludności w wieku 15 lat i więcej według BAEL...

Employed persons in enterprise sector... 33 Average paid employment in enterprise

sector... 38 Registered unemployed persons and job Registered unemployed persons by

educational level, age, duration of unemployment and work seniority... 44 Economic activity of the population

aged 15 and more by LFS... 45

WYNAGRODZENIA WAGES AND SALARIES

9. Przeciętne miesięczne wynagrodzenie brutto w sektorze przedsiębiorstw...

Average monthly gross wages and salaries in enterprise sector... 46

FINANSE PRZEDSIĘBIORSTW FINANCES OF ENTERPRISES

10. Wyniki finansowe przedsiębiorstw...

11. Wyniki finansowe przedsiębiorstw według sekcji i działów...

I. Przychody, koszty, wynik finansowy ze sprzedaży...

II. Wynik finansowy brutto...

III. Wynik finansowy netto...

12. Relacje ekonomiczne oraz struktura przedsiębiorstw według uzyskanych wyników finansowych...

13. Aktywa obrotowe oraz zobowiązania długo i krótkoterminowe przedsiębiorstw...

14. Aktywa obrotowe i zobowiązania przedsię­

biorstw według sekcji i działów...

Financial results of non-financial enterprises... 51 Financial results of non-financial enterprises

by section and division... 53 I. Income, cost, financial result from II. Gross financial result... 58 III. Net financial result... 63 Economic relations and composition of non-

-financial enterprises by obtained financial Current assets and short-term and long-term

liabilities of non-financial enterprises... 83 Current assets and liabilities of non-financial

enterprises by section and division... 84

(28)

Spis treści Contents Tablica

15. Przeciętne ceny uzyskiwane przez rolników na targowiskach..

e wybranych towarów pcyjny INWESTYCJE

18. Nakłady inwestycyjne....„... ...

19. Mieszkania... ...

PODMIOTY GOSPODARKI NARODOWEJ 20. Podmioty gospodarki narodowej według

sektorów i sekcji...

21. Podmioty gospodarki narodowej według formy prawnej...EW... ..!...

ROLNICTWO

22. Zwierzęta gospodarskie...

23. Skup ważniejszych produktów rolnych 38B&.

PRZEMYSŁ I BUDOWNICTWO 24. Produkcja sprzedana przemysłu...

25. Produkcja sprzedana budownictwa...

HANDEL

26. Dynamika sprzedaży detalicznej towarów według rodzajów działalności przedsię­

biorstwa ...i...

TURYSTYKA

27. Wykorzystanie obiektów noclegowych zbioro­

wego zakwaterowania...

BEZPIECZEŃSTWO PUBLICZNE 28. Przestępstwa stwierdzone.... ...

29. Wskaźnik wykrywalności przestępstw...

30. Wypadki drogowe z ofiarami w ludziach...

WYBRANE DANE O PODREGIONACH I POWIATACH

Bezrobocie rejestr Podmioty gospodz Spółki handlowe w 34. Osoby fizyczne prowadzące działalność

gospodarczą w 2003 r...

35. Przestępstwa stwierdzone w zakończonych postępowaniach przygotowawczych w okresie I-IX 2003 r... ...ii 36. Wybrane dane o mieszkaniach zamieszka­

nych stale w 2003 r... ...

37. Wybrane wskaźniki ogólnopolskie...

Average market-place prices received by farmers... 89 Price relations in agriculture... 90 Average retail prices of selected consumer

goods and services... 91 INVESTMENTS

Investment outlays... 95

Dwellings... 96 NATIONAL ECONOMY ENTITIES National economy entities by sectors and

sections...p... 97 National economy entities by legal

form... 99 AGRICULTURE

Livestock... 100 Procurement of major agicultural products... 101 INDUSTRY AND CONSTRUCTION Sold production of industry... 103 Sold production of construction...107

Indices of retail sales of goods by type of enterprise activity... 108 TOURISM

Occupancy in collective accommodation establishments... ... : 110 PUBLIC SECURITY

Ascertained crimes...(teBME 111 The rate of detectability of crimes... 112 Road traffic accidents with casualties... 112 SELECTED DATA ON SUBREGIONS

AND POWIATS

Registered unemployment.... %... 113 Entities of the national economy in 2003... 116 Commercial companies in 2003... 117 Natural persons conducting economic activity in 2003... 118 Ascertained crimes in completed preparatory proceedings

in the period l-IX 2003... ... 119 Selected data on permanently

inhabited dwellings... 120

Selected indicators for Poland... . . 121

Wykaz publikacji będących w sprzedaży w US w Krakowie...

The list of publications being in sale in SO in Kraków... 125 SPIS WYKRESÓW

x Wybrane wskaźniki...

x Stopa bezrobocia rejestrowanego...

x Przeciętne miesięczne wynagrodzenie brutto w sektorze przedsiębiorstw....

LIST OF CHARTS

Selected indicators... ... 17 Registered unemployment rate... 19 Average monthly gross wages and salaries

in enterprise sector... 20

Cytaty

Powiązane dokumenty

1) data on employees, employment as well as wages and salaries - for monthly periods - concern entities of the national economy which employ more than 5 persons to the end of 1999

5) data on income from the sale of production of industry and of construction, from the sale of transport, storage and communication and wholesale and retail sale of goods

A - analogiczny okres roku poprzedniego = 100 corresponding period of previous year = 100 B - okres poprzedni = 100. previous period = 100 produkcja i wyrobów futrzarskich

Please note that from 2002 other operating income comprises profits from the sale of non- financial fixed assets only, whereas until 2001 this item included income from sales

Please note that from 2002 other operating income comprises profits from the sale of non- financial fixed assets only, whereas until 2001 this item included income from sales

Please note that in 2002 other operating income comprises profits from the sale of non-financial fixed assets only, whereas until 2001 this item included income from sales

2) the result on other operating activity is a difference between other operating incomes and other operating costs. From 2002 this item ises part of extraordinary events related

ŚREDNIE CENY DETALICZNE WYBRANYCH TOWARÓW I USŁUG KONSUMPCYJNYCH (cd.) AVERAGE RETAIL PRICES OF SELECTED CONSUMER GOODS AND SERVICES (cont.). Śmietana o zawartości tłuszczu 18% —