Pompy ciepła
i kolektory słoneczne
Bogusław Białko
Temperatura kondensacji
Główne parametry obiegu
Jeżeli temperatura powietrza na wlocie do skraplacza chłodzonego powietrzem wynosi t
wl= +32°C , to przy założeniu, że DT
1= 10K i DT
2= 5K wymagana
temperatura kondensacji wyniesie:
t
k= t
wl+ DT
1+ DT
2= 32 + 10 + 5 = + 47°C
W większości instalacji ze skraplaczami chłodzonymi powietrzem DT1 + DT2 wynosi 15K.
W instalacjach ze skraplaczami chłodzonymi wodą z sieci wodociągowej DT1 + DT2 wynosi od 7 do 15K.
W instalacjach ze skraplaczami chłodzonymi wodą pochodzącą z chłodni wentylatorowych DT1 + DT2 wynosi od 7 do 10K.
Temperatura parowania
Główne parametry obiegu
Jeżeli wymagana temperatura powietrza na wylocie z parowacza umieszczonego na zewnątrz wynosi t
wyl= 0°C, to przy założeniu, że DT
1= 4K i DT
2= 5K wymagana temperatura kondensacji wyniesie:
t
0= t
wl- DT
1- DT
2= 4 - 4 - 5 = - 5°C
W większości instalacji wyposażonych w
chłodnice powietrza DT1 + DT2 wynosi od 6 do 12K.
Dla instalacji z parownikami do chłodzenia cieczy DT1 + DT2 wynosi od 5 do 10K.
Temperatura przegrzanej pary na stronie ssawnej sprężarki, jest uzależniona od rodzaju elementu rozprężnego. W przypadku zastosowania zaworów
rozprężnych termostatycznych sam zawór wprowadza przegrzanie wynoszące od 7 do 15K. Temperatura przegrzanej pary wiąże się bezpośrednio z
temperaturą parowania t
0.
Główne parametry obiegu
Temperatura przegrzanej pary na stronie ssawnej jest uzależniona również od długości przewodów ssawnych, ze względu na nieuniknione dopływy ciepła od otoczenia. Wzrost tej temperatury jest niekorzystny, dlatego konieczne jest izolowanie przewodów ssawnych.
Główne parametry obiegu
Temperatura przegrzanej pary na stronie tłocznej sprężarki t
2.
W teorii proces sprężania przybliżany jest przemianą izentropowego wzrostu ciśnienia, więc t
2można łatwo wyznaczyć poprzez znalezienie punktu przecięcia izobary p
kz linią stałej entropii wychodzącej z punktu 1.
Główne parametry obiegu
Temperatura t2 zależy od wartości p0 i pk, wartości t1, rodzaju
sprężarki oraz rodzaju ziębnika.
, kg/s
k r
k
m Q
= q Masowy strumień ziębnika. Iloraz zapotrzebowania na moc grzewczą obiektu do właściwego obciążenia skraplacza wyznaczonego z wykresu lgp-h.
0 r 0, W
Q = m q Strumień ciepła pobranego przez parowacz od źródła dolnego
t r t, W
W = m l Teoretyczne zapotrzebowanie na moc napędową sprężarki
3 1, m /s
V = m vr Objętościowy strumień ziębnika. Wielkość ta informuje o teoretycznej wydajności objętościowej sprężarki.
0 3 1
, kJ/m
v
q q
= v Wydajność objętościowa ziębnika. Wielkość informuje o wielkości strumienia objętości ziębnika koniecznego do realizacji efektu ziębienia.
Strumień ciepła dostarczony do skraplacza. Wielkość wynika z wykonania bilansu zapotrzebowania na moc grzewczą obiektu.
Podstawowe zależności opisujące obieg pompy ciepła
k, W Q
Źródło ciepła
Własności Powietrze Grunt Promieniowani e słoneczne
Woda gruntowa
Woda powierzch-
niowa
Woda miejska Możliwość
stosowania - teren
Wszędzie Tylko przy luźnej zabudowie
Wszędzie Zależnie od
terenu Wyjątkowo Duże aglomeracj
e Możliwość
stosowania - czas
Zawsze, zależnie od parametrów PC
i systemu ogrzewania
Zawsze
Silne zróżnicowanie,
nie do przewidzenia
Silne zróżnicowanie,
nie do przewidzenia
Zawsze, gdy nie ma niedostatku
wody
Gdy nie ma ograniczeń
Koszty inwestycyjne
Stosunkowo
niewielkie Duże Bardzo wysokie
Zależą od kosztów wierceń i poszukiwań
głębokości
Średnie Najniższe
Koszty
eksploatacyjne Średnie Prawie żaden
Prawie żadna, zależą od konstrukcji kolektorów
Niskie, jeżeli zwrot od drugiej studni
Stosunkowo
niewielkie Wysokie
Zestawienie źródeł ciepła
Zestawienie źródeł ciepła
Źródło ciepła
Własności Powietrze Grunt Promieniowa-
nie słoneczne Woda gruntowa
Woda powierzch-
niowa
Woda miejska
Temp. otoczenia i jej wahania
90% roku powyżej 0oC.
W odwrotnym cyklu niż zapotrzebowa-
nie
Niższe temp. przy
końcu okresu grzewczego
Wyższe od 0oC.
W odwrotnym cyklu niż zapotrzebowa-
nie ciepła budynku
Bardzo małe wahania
Poniżej 2oC nie można
stosować
+5oC - +15oC
Zapotrzebowa- nie miejsca na
wymiennik
Stosunkowo duże
Bardzo
duże Bardzo duże Miejsce na
studnie Małe Małe
Możliwość produkcji
masowej Dobra Niewielka Umiarkowana Dobra Umiarko
wana Umiarko wana
Inne cechy
Przy dużym zapotrzebow.
ciepła najniższa moc do dyspoz.
Stosowanie ogrzewania
przez strukt geologiczną
Miejsce na kolektor na południowej stronie domu
Możliwości korozji. Odpływ
do kanaliz. lub druga studnia
Korozja, wodorosty.
Konieczne dod. ogrzew
Korozja.
Niebezp.
ogranicz.
zużycia Praktyczna
możliwość stosowania
Dobra Niewielka Niewielka Średnia Średnia Mała
=t Qk = Q0 +L
L L
Współczynnik wydajności grzewczej (obieg teoretyczny)
1 4
2 1
z
h h h h
= −
−
2 3
2 1
PC
h h h h
= −
−
(
−) (
+ −)
−
− −
= + = + = + =
− − − −
= − + = +
−
1 4 2 1
2 3
1 4 1 4
2 1 2 1 2 1 2 1
1 4
2 1
2 1 2 1
zg z PC
z
h h h h
h h
h h h h
h h h h h h h h
h h h h
Teoretyczny obieg suchy Lindego
Obiegi Lindego we współrzędnych T-s oraz lgP-h realizowane za pomocą różnych ziębników w tym samym zakresie temperatur 253-313 K
Jeśli temperatura parowania obniży się z wartości T0 na T’0 to jak wynika z obiegu lgP-h nastąpi zmniejszenie jednostkowej wydajności ziębniczej q0 na q’0 i równocześnie wzrost jednostkowej pracy lts na lt’s.
Wpływ temperatury parowania na
współczynnik efektywności ziębniczej
Na wykresie T-s q0 = h1 – h4 = pole a-4-1-b, natomiast q’0 = h1’ – h4’ = pole a’-4’-1’-b’.
Ponieważ h4 = h4’ , natomiast h1’ < h1, wobec tego q’0 < q0.
Z drugiej strony lts = h2 – h1 = pole 1-2-3-4, natomiast lt’s= h2’ – h1’= pole 1’-2’-3’-4’.
Ponieważ h1 > h1’ oraz h2’ > h2, wynika stąd, że q’0 < q0, natomiast lts < lt’soraz, że
Wpływ temperatury parowania na
współczynnik efektywności ziębniczej
= 0 0 =
'
' '
L L
ts t s
q q
l l
Współczynnik efektywność obiegu ziębienia zmniejsza się w
przypadku obniżenia temperatury odparowania ziębnika w obiegu.
Jeżeli temperatura skraplania zostanie podwyższona z wartości Tkdo wartości T’k, wystąpią podobne objawy, jak w przypadku obniżenia temperatury parowania.
Na podstawie analizy wpływu temperatur parowania i skraplania można stwierdzić, że korzystniejsze pod względem energetycznym są obiegi realizowane w możliwie wysokiej temperaturze parowania i niskiej temperaturze skraplania.
Wpływ temperatury skraplania na
współczynnik efektywność ziębniczej
• Dławienie czynnika w zaworze dławiącym
• Dławienie czynnika podczas przepływu przez przewody
• Dławienie czynnika na przewodach:
ssawnym i tłocznym
• Nieodwracalność wymiany ciepła w parowaczu
Pozostałe straty w całości lub częściowo zwiększają wydajność cieplną sprężarki
Straty powodujące zwiększenie pracy sprężarki nie
wpływające na zwiększenie wydajności cieplnej obiegu
Straty w zaworze dławiącym i zaworach
sprężarki: ssawnym i tłocznym
Rozkłady temperatur w skraplaczu i parowaczu
wzdłuż ich długości
Głównymi przyczynami strat energetycznych w rzeczywistym procesie sprężania są:
• cieplne oddziaływanie ścianek cylindra;
• opory przepływu przez układ ssawny i tłoczny sprężarki zwane często stratami
wewnętrznymi lub indykatorowymi;
• straty w silniku napędowym, najczęściej elektrycznym;
• straty mechaniczne spowodowane tarciem w elementach ruchowych sprężarki.