Ulica Lubartowska - Regina Winograd - fragment relacji świadka historii [TEKST]

(1)

REGINA WINOGRAD

ur. 1927; Lublin

Miejsce i czas wydarzeń Lublin, dwudziestolecie międzywojenne Słowa kluczowe projekt W poszukiwaniu Lubliniaków, projekt W

poszukiwaniu Lubliniaków. Izrael 2006, Lublin,

dwudziestolecie międzywojenne, współczesność, ulica Lubartowska, język polski, język żydowski

Ulica Lubartowska

Ja myślałam, że to była ulica polska, bo było bardzo dużo Polaków na Lubartowskiej.

Jak ja przyjechałam pierwszy raz do Polski, to mi powiedzieli, że trzeba uważać, bo to jest ulica bardzo nieprzyjemna. Nawet pierwszy raz jak przyjechałam do Polski, [mieszkałam] w Unii, to mnie tam ostrzegali, był tam taki kiosk w Unii i ta pani z kiosku mnie uprzedziła. To później się dowiedziałam, że po wojnie był [na Lubartowskiej] zbiór różnych ludzi. Umieszczali tam ludzi, którzy byli bezdomni albo coś takiego. Ale przed wojną – szeroka, piękna i ja ją pamiętam jako piękną ulicę, [gdzie] dużo Polaków mieszkało. Ja nie pamiętam, że to była ulica żydowska, to nie była ulica Ruska, to nie było Podzamcze, to nie była Kowalska. To były ulice żydowskie. Ale ja nie pamiętam, że Lubartowska była ulicą [żydowską]. Wiem, że na przykład na Nowej dużo sklepów było tylko żydowskich. Od Kowalskiej do Bramy [Krakowskiej] to była Nowa. Tam wszystkie sklepy odzieży były żydowskie. Teraz nie ma tego, teraz są polskie. Ja nie pamiętam, żeby [na Lubartowskiej] się słyszało tylko żydowski. Nie. Słyszało się i polski, i żydowski.

Data i miejsce nagrania 2006-11-26, Bat Jam

Rozmawiał/a Tomasz Czajkowski

Transkrypcja Joanna Rycerz

Redakcja Justyna Molik