• Nie Znaleziono Wyników

Sylwetki dziekanów Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki w latach 1993-2003

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Sylwetki dziekanów Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki w latach 1993-2003"

Copied!
8
0
0

Pełen tekst

(1)

ŚRODOWISKA I ENERGETYKI W LATACH 1993-2003

3.1. D ziek a n W yd ziału IŚ iE w latach 1993-1996

K orneliusz M IK SC H ,

profesor, d o k tor habilitowany nauk technicznych, specjalista z zakresu biotechnologii środowiskowej

U rodził się 29 w rześnia 1943 r. w Z abrzu. T am ukończył szkołę podstaw ow ą, natom iast naukę w II Liceum O gólnokształcącym rychło przerw ał, uznając spędzony tam czas za m ało efektywny. Pracę zaw odow ą rozpoczął w 1961 ro ku w Gliwickich Z akładach Tw orzyw Sztucznych, kontynuując rów nocześnie w systemie zaocznym naukę w Technikum Chem icznym w Gliwicach. P o uzyskaniu m atury rozpoczął w 1964 roku studia na W ydziale Inżynierii Sanitarnej Politechniki Śląskiej. Po studiach w 1969 roku podjął pracę w K atedrze Technologii W ody i Ścieków tegoż W ydziału. Stopień doktora nauk technicznych uzyskał w 1975 roku na Politechnice Śląskiej, doktora habilitow anego w 1983 w Politechnice W rocławskiej, a tytuł profesora w 1993 w Politechnice Warszawskiej. W latach 1981 - 1985 był zastępcą dyrektora Instytutu Inżynierii i Technologii W ody, Ścieków i O dpadów , a następnie do 1988 r. jego dyrektorem . O d 1984 roku jest kierownikiem Zakładu, po tem K atedry Biotechnologu Środowiskowej. W latach 1990 - 1993 był dziekanem W ydziału Inżynierii Środowiska, a po połączeniu z W ydziałem M echanicznym Energetycznym i pow o łan iu W ydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki w roku 1993, został pierwszym dziekanem tego W ydziału.

Był członkiem wielu k om itetów naukow ych Polskiej Akadem ii N auk (Kom isja O ch ro n y Środowiska Człowieka Regionów Przem ysłow ych, K om itet M ikrobiologii, K o m itet Inżynierii Lądowej i W odnej) oraz organów

(2)

opiniodawczych (Rada N aukow a Instytutu Podstaw Inżynierii Środowiska PA N w Z abrzu, Rada Społeczno-N aukow a Jurajskiego Parku Krajobrazow ego, Fundacja Ekologiczna Wielkich Jezior M azurskich, K om itet N aukow o- Techniczny N O T , Rada N aukow a Pom orskiego Parku N aukow o- T echnicznego w Gdyni). Aktualnie jest kolejną kadencję członkiem K om itetu B iotechnologii przy Prezydium P A N oraz członkiem prezydium K om itetu Inżynierii Środowiska PA N . O d 2002 jest zastępcą dyrektora ds. naukowych Instytutu P odstaw Inżynierii Środowiska PA N w Zabrzu.

Je st członkiem Polskiego Tow arzystw a Biochem icznego, A bw assertechnische V ereinigung ATV, E uropean W ater A ssociation EW A (gdzie w 1997 ro ku został pow ołany w skład E u rop ean Technical and Scientific C om m ittee), International W ater A ssociation IW A (przedtem IA W Q ), E u ro p ean Society for Engineering E ducation SE FI oraz PZiTS. O d 1995 roku jest polskim przedstawicielem w E nvirom ental Biotechnology Section o f E u ro p ean Fédération o f Biotechnology, a w 2002 roku został wybrany do Prezydium tej sekcji. O d 1996 r. jest członkiem Rady Program owej specjalistycznego czasopism a „Biorem ediation Journal” (USA). O d 1987 r. jest członkiem kom itetu redakcyjnego kwartalnika PA N „A rchiw um O chrony Środowiska” , a w 2002 został m ianow any redaktorem naczelnym tego czasopisma.

O dbył krajowe i zagraniczne staże zaw odow e między innym i w Z. K.

Zdzieszowice, Z. Ch. Blachownia Śląska, M ZRiP Płock, politechnikach:

w W iedniu, Akwizgranie, M onachium , H anow erze, Brunszwiku, Clausthal, D oncaster, Brisbane, Massey iin . O d 1997 roku jako visiting profesor corocznie prow adzi wykłady w IH I Zittau (Niemcy).

D ziałalność naukow a prof. K. M ikscha związana była głównie z wykorzystaniem pom iarów aktywności biochem icznej drobnoustrojów do intensyfikacji i optymalizacji procesów biologicznego oczyszczania ścieków, regeneracji gleb i utylizacji odpadów . E fektem tej działalności są m iędzy innymi 141 publikacji (większość w językach kongresowych) oraz 35 niepublikow anych prac i ekspertyz. Profesor był inicjatorem i organizatorem M iędzynarodowej K onferencji „O ch ro n a środow iska w regionach w ielkoprzem ysłow ych” w 1993 r., niem iecko-polskich kolokwiów ściekowych (od 1993 r.), jak rów nież cyklicznych sympozjów „Biotechnologia środow iskow a” (od 1990 r. odbyło się siedem) oraz „Biorem ediacja gruntów ” (od 1998 r. odbyły się trzy). Był członkiem kom itetów naukowych i prow adzącym obrady krajowych i m iędzynarodowych im prez specjalistycznych, między innymi E nvironm ental Biotechnology, E ssner Tagung International Congress o f Chem ical and Process Engineering, IWA Specialised C onférence „D esign, O pération and E conom ies o f Large

(3)

W astew ater T reatm en t Plants” , E u ro p ean Biorem ediation C onference itp.

K ierow ana przez N iego K atedra aktywnie w spółpracuje z wielom a instytucjami zagranicznymi, a uwieńczeniem tej aktywności było uzyskanie w ram ach 5. Ram owego P rogram u Unii Europejskiej statusu C entrum D oskonałości, które zostało p o w o łan e w 2001 r. jako „E nvironm ental Biotechnology Research C entre D E M E T E R ” , a w tym roku ta m iędzynarodow a w spółpraca w sparta została przez M inistra N auki dofinansow aniem pow ołanej w K atedrze N aukow ej Sieci Tem atycznej „E nvironm ental B iotechnology E N B IO N E T ” .

K onsekw entnie rozwijana specjalizacja naukow a w łasna i w spółpracow ników pozw oliła na opracow anie koncepcji, a następnie pow ołanie w 1988 r. specjalności dydaktycznej „Biotechnologia środow iskow a” (w tym okresie jedynej takiej specjalności w Polsce, na której w zorow ały się inne uczelnie). Prof. K. M iksch był rów nież organizatorem i w ieloletnim kierownikiem studium podyplom ow ego z zakresu nowych kierunków w gospodarce w o dn o — ściekowej i gospodarce odpadam i.

W 2001 r. był w spółinicjatorem pow ołania, a po tem autorem program u i kierownikiem Śląskiego Środow iskow ego Studium D oktoranckiego w zakresie inżynierii środowiska. Jest to jedyne tego typu przedsięwzięcie w kraju, w którym uczestniczy 12 jednostek wyższych uczelni, instytucji P A N oraz instytutów naukow o-badaw czych z całego w ojew ództw a śląskiego i opolskiego.

W yprom ow ał dotychczas 12 doktorantów oraz 92 dyplom antów , w tym 7 zagranicznych.

O b o k pasji zaw odow ych rozw ijał działalność społeczną i czynnie upraw iał turystykę. Był m iędzy innym i wiceprzew odniczącym Rady W ydziałowej Zrzeszenia Studentów Polskich, prezesem O ddziału Uczelnianego P T T K , członkiem K om isji Akademickiej Z arządu G łów nego PT T K , przew odnikiem beskidzkim , kajakowym, pieszym, strażnikiem ochrony przyrody, posiada p aten t żeglarski i tzw. żółty czepek pływacki.

(4)

R y sza rd K azim ierz W IL K ,

p rofesor, d o k to r h ab ilitow any n a u k tech n iczn y ch , inży nier m ech an ik -en erg ety k , sp ecjalista w zakresie paliw , techniki spalania i inżynierii środow iska

U ro d ził się 4 m arca 1946 r. w P rudniku. Szkołę p o d sta w o w ą oraz liceum o g ó ln o k ształcące u k o ń czy ł w P rud n ik u, gdzie w 1964 r. zdał egzam in dojrzałości. S tudia ro zp o czął n a W ydziale M ech aniczn y m E nerg ety czn y m P o litechn iki Śląskiej w 1964 r., które u k o ń czy ł w 1970 r.

u zy sk u jąc stopień m agistra in ży n iera m ech an ik a w zak resie energetyki cieplnej.

D ziałalność n a u k o w o -d y d a k ty c z n ą w P olitechnice Śląskiej podjął prof. R. K. W ilk w 1970 r. ja k o asy stent i d o k to ran t w Instytucie T echniki C ieplnej na W y d ziale M ech an iczn y m E n erg etyczny m P o litech n ik i Śląskiej.

W 1975 r. u zy sk ał stopień do k to ra n au k techn iczny ch, a w 1984 r. uzyskał stopień do ktora h ab ilito w aneg o . W 2002 r. uzy sk ał tytuł nau k ow y profesora. W P olitechnice Śląskiej prof. R y szard K. W ilk zajm o w ał kolejno stanow iska: adiun kta (1975), d o centa (1986), p ro fe so ra n adzw y czajn ego (1993). Pracuje w Instytucie T echniki C ieplnej; w latach 1970-^1984 pod kierun kiem prof. R. P eteli w Z ak ład zie E nergetyki G azow ej. W latach 1985- 2001 k iero w ał Z ak ład em T echniki Spalania. O d 2001 r. kieruje Z ak ład em T echniki S palan ia i Silników S palinow ych. W latach 1996-2002 pełn ił funkcję d ziekan a W y d ziału In żyn ierii Ś ro d o w iska i E nergetyki pow stałego w 1993 r. przez połączenie d w ó ch W y d ziałó w P olitechniki Śląskiej:

M ech an iczn eg o E n erg ety czn eg o i Inżynierii Ś rodow iska. W okresie spraw o w an ia o bo w iązk ó w dziek ań sk ich W y dział osiągnął n a jw y ż sz ą kateg o rię w klasyfikacji K B N zajm u jąc p ierw sze m iejsce w Z esp o le T10.

Prof. R. K. W ilk zain icjo w ał działania, które g run tow nie o d no w iły W ydział

(5)

oraz o dm łodziły kadrę sam odzielnych p raco w n ików W ydziału. Od 2002 r.

prof. R. K. W ilk je s t P rorek to rem ds. D ydaktyki P olitechniki Śląskiej.

W latach 1985 - 90 prof. R. K. W ilk pracow ał w B iurze P rojektów P rzem ysłu M ateriałó w O gn io trw ałych „B ipro m o g” ja k o starszy projektant, a w latach 1997-2000 w B iurze P rojek tó w „E n erg o p ro jek t” SA K atow ice ja k o konsultant.

Prof. R y szard K. W ilk pro w ad ził w yk łady z term odynam iki, p o d staw techniki cieplnej, techniki spalania, zgazow ania paliw i niskoem isy jneg o spalania. K ierow ał ponad 60 pracam i dyplom ow ym i, z których ok. 40 było tem atyczn ie zw iązan y ch z p otrzebam i gospodarki.

W działalności naukow o-badaw czej zajm ow ał się badaniam i z zakresu techn ologii paliw , techniki spalania, palników , niskoem isy jnego spalania, inżynierii środ o w isk a o raz p ro b le m aty k ą ciepłow nictw a.

P row adził b ad ania w zak resie podstaw o w ym ja k i w ykonyw ał szereg prac n a rzecz gospodarki. P row ad ził b adan ia w ram ach p ro jek tó w rządow ych, m ięd zyn aro do w ych o raz w p rojektach U nii E uropejskiej. W yniki je g o badań często były w drażan e do praktyki w energetyce i ciepłow nictw ie, zakładach p rzetw ó rstw a rolnego, h u tnictw ie i w gospodarce kom unalnej.

Jest w sp ó łauto rem 11 w drożonych p aten tó w lub w zo ró w użytkow ych, autorem lub w sp ó łau to rem 110 arty k ułów naukow ych, 50 referatów w ygłaszany ch w k rajach i za g ran ic ą (w 15 krajach). Jest autorem 2 książek, w tym 1 w ję z y k u angielsk im oraz w spó łau torem dw óch książek. Jest p rom otorem 3 zak o ńczo n ych p rzew o d ó w d ok torsk ich o raz był opiekunem dw óch zak o ńczo ny ch przew o d ó w habilitacyjnych. B ył recenzentem 5 ro zpraw do kto rsk ich oraz 3 p rzew od ó w habilitacyjnych.

Prof. R y szard K. W ilk przeby w ał w latach 1990-2002 na k rótkoterm in ow y ch stażach zag ran iczn y ch na uniw ersytetach w: L izbonie, A tenach, Florencji, C lausthal, K assel (R FN ), A nn A rbor, T oledo, C incinatti, B oston (U SA ) o raz In ternational Flam e R esearch Foun datio n (H olandia).

Prof. R yszard K. W ilk działa ró w n ież w org an izacjach naukow ych i inżynierskich. Jest czło nkiem K o m itetu T erm odynam iki i S palania PA N , Sekcji S palania PA N (w iceprzew odniczący), K om isji E nergetyki PA N (K atow ice), T o w arzy stw a K o n su ltan tó w P olskich (Z abrze), Polskiego Instytutu S palania (W arszaw a), P olskiego K o m itetu International Flam e R esearch F o un datio n (H olandia) oraz R ady N aukow ej Instytutu Inżynierii Ś rodow iska PA N . P onadto je s t czło n k iem SIM P. P osiad a Z łoty i B rązow y K rzyż Z asługi, M edal K o m isji E dukacji N arodow ej oraz odznakę Z asłużony dla P olitechniki Śląskiej.

(6)

M ic h a ł B O D Z E K , profesor, d o k to r habilitowany nauk technicznych, inżynier chemik, specjalista z zakresu inżynierii środow iska

U rodził się w 1939 r. w Tom aszow ie M azowieckim. Szkołę podstaw ow ą i liceum ogólnokształcące ukończył w Bielsku-Białej. Po uzyskaniu m atury ro zpoczął w rok u 1958 studia na Wydziale C hem icznym Politechniki Śląskiej, które ukończył w roku 1963 uzyskując dyplom m agistra inżyniera. Po u kończeniu studiów rozp oczął w 1963 r. na tej samej uczelni pracę naukow ą i dydaktyczną początkow o jako stażysta i asystent, a następnie p o uzyskaniu stopnia naukow ego doktora jako adiunkt. Stopień naukowy doktora habilitow anego otrzym ał w Politechnice W rocławskiej na Wydziale Inżynierii Środowiska, p o czym został zatrudniony najpierw jako docent, a od 1991 r.

jako pro fesor nadzwyczajny, w Instytucie Inżynierii W ody, Ścieków i O d padów Politechniki Śląskiej. T ytuł naukow y p rofesora uzyskał w grudniu 1994 r.

W czasie swojej pracy na Uczelni p ełn ił i nadal pełni szereg funkcji organizacyjnych zarów no w Politechnice Śląskiej, jak i w środow isku naukow ym w kraju. O d rok u 1982 kieruje Z akładem Chemii Sanitarnej i Procesów M em branow ych w Instytucie Inżynierii W ody i Ścieków Politechniki Śląskiej. Z akład zatrudnia 14 nauczycieli akadem ickich (1 p rofeso r zwyczajny, 2 pro feso ró w nadzwyczajnych, w tym 1 z tytułem naukowym , 6 adiunktów , 2 asystentów i 3 doktorantów ) oraz 4 pracow ników inżynieryjno- technicznych. W ia ta c h 1985-1988 był zastępcą dyrektora instytutu w ydziałow ego, a o d 1988 r. do chwili obecnej pełni funkcję D yrektora Instytutu Inżynierii W ody i Ścieków W ydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki Politechniki Śląskiej. W latach 1987-1990 był prodziekanem ds. studiów dla pracujących na W ydziale Inżynierii Środowiska Politechniki Śląskiej, a w latach 1996-1999 p ełn ił funkcję prodziekana ds. ogólnych W ytłziału Inżynierii Środowiska i Energetyki Politechniki Śląskiej, pełniąc

(7)

z tego tytułu funkcję członka Rektorskiej Kom isji ds. Badań W łasnych.

W roku 2002 został wybrany D ziekanem W ydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki na kadencję 2002 - 2005. O d roku 1999 do chwili obecnej jest członkiem Senatu Politechniki Śląskiej, pracując w K om isjach Senackich ds. K adry i ds. G odności H onorow ych. Jako dziekan uczestniczy w pracach senackiej komisji budżetow ej Politechniki Śląskiej. O d 1991-1997 był członkiem Rady Bibliotecznej w Politechnice Śląskiej oraz członkiem Kom isji Rozw oju Kadry oraz Kom isji Przew odów D oktorskich na Wydziale Inżynierii Środowiska i Energetyki Politechniki Śląskiej, pełniąc do roku 2002 funkcję jej przew odniczącego.

Prof. M. B odzek w latach 1979-1980 odbył roczny staż naukowy w H olandii w laboratorium profesora C. A. Sm oldersa w T w ente Technical University (Enschede), wybitnego specjalisty z zakresu m em bran półprzepuszczalnych i technologii m em branow ych.

Tem atyka badań naukowych prof. M. Bodzka dotyczy technik m em branow ych i ich stosow ania w rozwiązywaniu problem ów ochrony środowiska. Szczególnie są one związane z zastosow aniem procesów m em branow ych, przede wszystkim w układach hybrydowych, w technologu oczyszczania ścieków przem ysłow ych oraz uzdatnianiu i odsalaniu wody, zastosow aniem ww. procesów w biotechnologii środowiskowej (immobilizacja enzym ów na m em branach, łączenie ultrafiltracji z reaktoram i biologicznymi itp.) oraz m etodam i preparow ania i charakteryzowania m em bran do ultrafiltracji. Z tej tematyki ukazało się p o n ad 100 publikacji, w znacznej części w języku angielskim, oraz prace niepublikowane. W latach 1986-1990 był członkiem Z esp o łu Koordynacyjnego Centralnego Program u Badań Podstaw ow ych CPBP 02.11 "M em brany i procesy m em branow e dla wiodących kierunków rozw oju gospodarczego". N a podkreślenie zasługuje m onografia, która ukazała się nakładem W ydawnictwa Politechniki Śląskiej w 1997 roku pt. „Techniki m em branow e w ochronie środow iska”, dotycząca zastosowania procesów m em branow ych w procesach uzdatniania wody, oczyszczania ścieków i ochrony powietrza. Zorganizow ał i przew odniczył K om itetow i O rganizacyjnem u czterech K onferencji N aukow ych „M em brany i Procesy M em branow e w O chronie Środowiska”, w latach 1995, 1997, 1999 i 2002.

K onferencje te cieszyły się dużym uznaniem w kraju, a udział każdorazow o po ok. 130 uczestników reprezentujących wyższe uczelnie, instytuty PA N i branżow e oraz przedstawicieli przem ysłu świadczy, że tematyka m em bran jest aktualna.

P rofesor bierze również udział w pracach wielu kom itetów naukowych konferencji i sympozjów, towarzystw i kom itetów naukowych oraz w innych ciałach opiniodawczych. O d 1968 r. jest członkiem Polskiego Towarzystwa

(8)

C hem icznego, biorąc udział w pracach Sekcji O chrony Środowiska i Sekcji M em branowej. W roku 1997 został wybrany na 3 lata, a w roku 2001 na kolejne 3 lata na Przew odniczącego Sekcji M em branow ej Polskiego Tow arzystw a Chem icznego. P o n ad to jest członkiem Polskiego Związku Inżynierów i T echników Sanitarnych oraz Europejskiego Tow arzystw a M em branow ego (E uropean M em brane Society - EMS). Brał też udział w pracach Sekcji Inżynierii Środowiska K o m itetu Inżynierii Lądowej i W odnej W ydziału IV Polskiej Akadem ii N auk, a od 1996 r. do chwili obecnej jest członkiem (z wyboru) K om itetu Inżynierii Środowiska PA N . W latach 1998- 1999 został pow ołany do Sekcji Inżynierii Procesow ej i O chrony Środowiska Z esp o łu T-09 w K om itecie Badań N aukow ych, pełniąc w jednym konkursie funkcję przew odniczącego, a następnie w latach 2002 - 2003 do Sekcji Inżynierii i O ch rony Środowiska (T-09D). Je st rów nież członkiem kom itetów naukow ych czasopism związanych z o ch ro n ą środow iska, a mianowicie:

„Inżynieria i O ch ron a Środowiska” i „Polish Journal o f E nvironm ental Studies” .

Cytaty

Powiązane dokumenty

The tourist walkway along the south- ern limits of the site, from the Theater to street R4 and the mosaics shelter (120 m), was completed, including pavement, steps, casing walls

Niezależnie od nowych awansów i nominaoji stan kadry zmniejszył się o 14 profesorów i dooentów (tabl. Do tej liozby należy dodać odmowę Ministra na dalsze zaangażowanie

Jednak wyjaśnienie odwołujące się do oświecenia jest również błędne, jeśli prowadzi do wniosku, że oświecenie oznacza ruch antyreligijny czy antychrześcijański.. W XVIII

Propozycje stosowania obu w skaźników zostaną podane w odrębnym opracow aniu... Gazy i pary

sji optycznej cienkich warstw na grubym podłożu pozwala efektywnie wyznaczyć: grubość próbki, wariancję jej zmian w obszarze próbki objętej badaniami transmisji,

Epson’s 3LCD technology and a White and Colour Light Output of 3,000 lumens deliver superb clarity in all conditions.. Make presentations

„Fakt ten może służyć wszystkim za przykład i uzasadnienie tego pewnika, że nawet w naszych czasach (w których głosi się niestety tak często zupełny rozdział państwa

Profesor Czesław D ruet jest członkiem Europejskiego Towarzystwa Geofizycznego EGS, członkiem i honorowym przewodniczącym K om itetu Badań Morza PAN, członkiem Kom