• Nie Znaleziono Wyników

Poproś kogoś starszego o odczytanie opowiadania lub spróbuj samodzielnie.

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Poproś kogoś starszego o odczytanie opowiadania lub spróbuj samodzielnie."

Copied!
6
0
0

Pełen tekst

(1)

Klasa III SP

Temat: Ewangelia najważniejszym tekstem liturgii słowa.

I. Założenia edukacyjne

Uwrażliwienie na Ewangelię zawartą w Piśmie Świętym i celebrowaną w liturgii.

Wiedza:

• Uczeń wie, że Ewangelia jest najważniejszym tekstem liturgii słowa.

• Uczeń zna przypowieść o siewcy.

Umiejętności:

• Uczeń opowiada i wyjaśnia przypowieść o siewcy.

• Uczeń wyjaśnia znaczenie gestów, pozdrowień i wezwań występujących w tej części Mszy Świętej.

II. Przebieg katechezy Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus.

1. Modlitwa

Dziś poznamy bliżej jedną z przypowieści Pana Jezusa. Prośmy Matkę Bożą, abyśmy potrafili tak jak Ona słuchać słowa Bożego i wypełniać je w naszym życiu: Zdrowaś, Maryjo…

2. Sytuacja egzystencjalna

Poproś kogoś starszego o odczytanie opowiadania lub spróbuj samodzielnie.

Jak użyźnić skałę? Nic szczególnego nie działo się tego dnia. Krzyś jak co dzień wrócił do domu ze szkoły. Już od progu krzyknął: „Dzisiejszy dzień jest super! Nie mam nic zadane!”.

IV 32Słuchamy Pana Jezusa 123 Rzucił plecak w kąt pokoju i dodał ledwie słyszalnym głosem:

„Uwielbiam takie dni. Mogę spokojnie usiąść do komputera”. Zdążył usiąść sobie wygodnie na krześle, gdy z kuchni rozległ się głos mamy:

– Krzysiu, czy mógłbyś mi pomóc? Słyszałam, że nie masz lekcji do odrobienia – powiedziała

mama, stając z uśmiechem na twarzy w progu jego pokoju. – Czy mógłbyś pójść do sklepu i kupić sałatę i sól? Zapomniałam o nich, robiąc zakupy.

– Dobrze, mamo, zaraz pójdę. Zostaw pieniądze na szafce. Mama wróciła zadowolona do pracy w kuchni. Krzyś spojrzał na zegarek: „Hm, dam radę. Włączę komputer tylko na 10 minut” – powiedział do siebie i zdecydowanym ruchem włączył ulubioną grę. Czas mijał…

– Obiad gotowy! Zapraszam do stołu – po całym domu rozległ się głos mamy. Wszyscy z pośpiechem przyszli do pokoju i po wspólnej modlitwie chwycili za widelce. Już po

pierwszym kęsie widać było dziwne miny na twarzach rodziny. Ziemniaki nie były posolone…

i kotlet też nie… Krzyś szukał na stole jakieś surówki, ale nie mógł znaleźć. „Co to ma znaczyć?” – pomyślał. Spojrzał pytająco na mamę.

(2)

– Gra komputerowa zagłuszyła moją prośbę – szepnęła mama. Krzyś nie wiedział, jak się zachować. Wszystko było jasne: zapomniał pójść po zakupy, nie dotrzymał słowa.

– Zdarza się – powiedział – każdy może o czymś zapomnieć. Mama nic nie odpowiedziała.

Na jej twarzy pojawił się smutek. Po obiedzie Krzyś skrył się w swoim pokoju. Przyszła niedziela, a on wciąż udawał, że nic się nie stało. Wspólnie z rodzicami i siostrą poszli na niedzielną Mszę Świętą. Tego dnia Krzyś usłyszał w kościele przypowieść o siewcy:

„Wy zatem posłuchajcie przypowieści o siewcy. Do każdego, kto słucha słowa o królestwie, a nie rozumie [go], przychodzi Zły i porywa to, co zasiane jest w jego sercu. Takiego człowieka oznacza ziarno posiane na drodze. Posiane na grunt skalisty oznacza tego, kto słucha słowa i natychmiast z radością je przyjmuje; ale nie ma w sobie korzenia i jest niestały. Gdy przyjdzie ucisk lub prześladowanie z powodu słowa, zaraz się załamuje. Posiane między ciernie oznacza tego, kto słucha słowa, lecz troski doczesne i ułuda bogactwa zagłuszają słowo, tak że zostaje bezowocne. Posiane wreszcie na ziemię żyzną oznacza tego, kto słucha słowa i rozumie [je].

On też wydaje plon: jeden stokrotny, drugi sześćdziesięciokrotny, inny trzydziestokrotny”

(Mt 13,18-23). Słowa te zapadły mocno w serce Krzysia: „Posiane na grunt skalisty oznacza tego, kto słucha słowa i natychmiast z radością je przyjmuje; ale nie ma w sobie korzenia i jest niestały”. Krzyś zamyślił się głęboko. „Ja jestem taką skalistą ziemią” – szepnął. Przez resztę Mszy prosił Pana Jezusa, aby zmienił skalistą ziemię w ziemię żyzną. „Pomóż mi, Jezu” – powtarzał w sercu. Gdy tylko wyszli z kościoła, Krzyś chwycił mamę za rękę i powiedział: – Mamo, przepraszam, że cię nie posłuchałem. Nie chcę być skalistą ziemią. Mama nie ukrywała wzruszenia. Przytuliła Krzysia i szepnęła mu do ucha: – Słowo PRZEPRASZAM kruszy skalistą ziemię i czyni ją żyzną.

Odpowiedz na pytania:

 O co mama prosiła Krzysia?

 Czy Krzyś spełnił prośbę mamy?

 Co usłyszał Krzyś na Mszy?

 Co zrobił Krzyś po wyjściu z kościoła?

3. Wyjaśnienie głównych prawd katechezy

Ewangelia jest najważniejszym tekstem w liturgii słowa. Jest punktem kulminacyjnym, na ten moment wszyscy wstają, ponieważ przemawia sam Jezus Chrystus. Tą postawą mówimy także, że jesteśmy gotowi postępować według słów Pana Jezusa. Bóg zna nasze życie i nasze serca.

„Z Ewangelii czerpię wszystko, czego potrzebuje moja mała, biedna dusza. Odkrywam coraz to nowe światła, ciągle nowy ukryty sens” – mówiła św. Teresa od Dzieciątka Jezus.

W Ewangelii słucham Jezusa, Słowa Bożego, które stało się Ciałem z miłości do człowieka.

W Chrystusie wypełniły się wszystkie Pisma Starego Testamentu. W Nim Bóg objawił ludziom pełnię swojej miłości. Przed wysłuchaniem słów Ewangelii czynimy znak krzyża na czole, ustach i sercu. Ten gest ma dla nas bardzo konkretne znaczenie. Symbolizuje nasze pragnienie przyjęcia prawdy Ewangelii, aby ona przekształciła nasze myśli, słowa i czyny.

(3)

 Wykonaj ćwiczenie w podręczniku strona116.

 Znak krzyża, który kreślimy na czole, ustach i sercu, symbolizuje nasze pragnienie

przyjęcia prawdy Ewangelii, aby ona przekształciła… dokończ ćwiczenie w podręczniku strona 116.

Dziecko czyniące znak krzyża na czole

(4)

nasze (myśli) Dziecko czyniące znak

krzyża na ustach nasze (słowa) Dziecko czyniące znak

krzyża na sercu nasze (czyny)

 Uzupełnij dialog po Ewangelii – podręcznik strona 116.

K.: Oto słowo Pańskie.

W.: ………

4. Zastosowanie życiowe Ćwiczenie w podręczniku strona 117:

Przeczytaj lub odsłuchaj http://www.biblijni.pl/Mt,13,1-9 uważnie przypowieść o siewcy (Mt 13,1-9) i narysuj ziemie, na które padły ziarna.

1 Owego dnia Jezus wyszedł z domu i usiadł nad jeziorem. 2 Wnet zebrały się koło Niego

tłumy tak wielkie, że wszedł do łodzi i usiadł, a cały lud stał na brzegu. 3 I mówił im wiele w przypowieściach tymi słowami:

«Oto siewca wyszedł siać. 4 A gdy siał, niektóre [ziarna] padły na drogę, nadleciały ptaki i wydziobały je. 5 Inne padły na miejsca skaliste, gdzie niewiele miały ziemi; i wnet

powschodziły, bo gleba nie była głęboka. 6 Lecz gdy słońce wzeszło, przypaliły się i uschły, bo nie miały korzenia. 7 Inne znowu padły między ciernie, a ciernie wybujały i zagłuszyły je. 8 Inne w końcu padły na ziemię żyzną i plon wydały, jedno stokrotny, drugie

sześćdziesięciokrotny, a inne trzydziestokrotny. 9 Kto ma uszy, niechaj słucha!».

Ziarno, które padło na ziemię żyzną, wydało plon, jedno stokrotny, drugie sześćdziesięciokrotny, a inne trzydziestokrotny.

(5)

 Obejrzyj filmik wsłuchując się w słowa piosenki „Siewca”

https://www.youtube.com/watch?v=giDbY1Pfp9s

Skoro świt siewca wstał i przywitał dzień.

Gdy wyszedł na pole, miał długi cień.

A ziemia marzyła i czekała na deszcz.

A siewca siał ziarno i marzył też.

Ach, marzenia, marzenia, marzenia, Każdy przecież jakieś ma.

Jaki ziemia da w podzięce siewcy kwiat, Jakie plony mu w nagrodę da?

Okruch ziarna, który spadł W suche piaski miedzy wstęgę, Nie wyrosło na potęgę, Bo je mały ptaszek zjadł.

Dziecko czyniące znak krzyża na czole Dziecko czyniące znak krzyża na ustach

Dziecko czyniące znak krzyża na sercu Słuchamy Pana Jezusa

Inne ziarenka, okrutny ten los, Już zaczęły kiełkować, czekały na kłos, Przez kamień się pięły, w mozole bez tchu, Byle wyżej, ku słońcu, gdzie ciepła jest w bród.

Marzenia, marzenia, marzenia, Każdy przecież jakieś ma.

Jaki ziemia da w podzięce siewcy kwiat, Jakie plony mu w nagrodę da?

Kiedy rankiem wielki dar Ziemi siewca chciał podziwiać, To nie było czego zrywać, Wszystko spalił słońca żar.

A to ziarno, co padło, gdzie plenił się chwast, I korzenie puściło mocne tak w sam raz,

Gdy pędy wzeszły z nadzieją na plon, Nasz siewca marzył, bo przecież miał on Marzenia,

marzenia, marzenia, Każdy przecież jakieś ma.

Jaki ziemia da w podzięce siewcy kwiat, Jakie plony mu w nagrodę da?

Lecz nim minął krótki czas, I ten zasiew przepadł cały, A rośliny usychały, Bo panoszył się tam chwast.

Szkoda ziarna, co padło gdzieś pośród skał, Zmarniało, a siewca dalej ziarno siał Na swe żyzne pole, rzucił ziarna wór.

To wyrosło wspaniale, wieszcząc dobry zbiór.

Marzenia, marzenia, marzenia,

Każdy przecież jakieś ma. Jaki ziemia da w podzięce siewcy kwiat, Jakie plony mu w nagrodę da?

Niby we śnie, w którym ktoś Utkał dywan z darów ziemi, By ucieszyć oczy nimi, Ziemia mocy miała dość.

Jaki piękny jest nasz świat, Gdy się budzi zieleń młoda, Barwy roślin syci woda, Ciepłem pieści lekki wiatr.

To nie koniec, historia ma dalszy ciąg, Najciekawsze jest jeszcze przed Tobą wciąż.

Gdy siewca pomyślał, co dał mu los, Ze szczęścia wśród zboża śpiewał na cały głos.

(6)

5. Podsumowanie treści

Ewangelia jest najważniejszym tekstem w liturgii słowa. Słuchamy jej z uwagą, w pozycji

stojącej. Słowa Chrystusa przenikają nasze myśli, słowa i czyny, by przynieść plon obfity w naszym życiu. Dzięki temu stajemy się coraz bardziej podobni do Niego.

Polecenie:

Naucz się dialogu przed Ewangelią i po Ewangelii.

6. Modlitwa

Odsłuchaj i obejrzyj jeszcze raz filmik z piosenką

Piosenka: „Siewca” pochodzi z płyty: Domek na skale cz. II, Wydawnictwo Promyczek Dobra

Cytaty

Powiązane dokumenty

Zaznacz TAK, jeśli zdanie jest prawdziwe, a NIE, jeśli zdanie jest fałszywe.. Okres zbioru ogórków trwa krócej od okresu, kiedy można

W przypadku biskupstwa lubuskiego, zanim rozw ażym y zasadność hipotez tyczących się jego misji ruskiej, zatrzymać się należy nad jego początkami. Gębarowicza,

Jako że przeto stosunek człowieka do świata jest w istotny sposób pytaniem i jako pytanie wychodzi na jaw, wobec tego pytanie o warunki możliwości świata doświadczenia

- Ci, co chodzą do kościoła, uczą się, ale nic nie robią, żeby nadać lepszy ton i coś w mieście zainicjować twórczego, pozytywnego.. Boją się

Wszystko to czego potrzebował człowiek do życia stało się udziałem krainy strzeżonej przez Anioła Kaszuba. - Niech jeziora, łąki i lasy po wieki wymawiają

zastosujemy metod¦ do zdania zaczn¡ si¦ pojawia¢ formuªy, które nie b¦d¡ zdaniami. Metody wyznaczania (najbardziej ogólnego) unikatora s¡ wa»nym dziaªem

Może się ujawnić jako powtarzalność (choć niekoniecznie regularna) określonych elementów językowych utworu na różnych poziomach wypowiedzi (strofy, wersy, rymy,

Stąd też pojawiają się zarówno jednozdaniowe rekomendacje: „książka bardzo fajna”, jak też bardziej rozbudowane wypowiedzi, których kluczowym komponentem jest