UCHWAŁA NR XIII/126/15
RADY MIEJSKIEJ WE WSCHOWIE z dnia 26 listopada 2015r.
w sprawie: rozpatrzenia skargi na działania Dyrektora Gimnazjum Nr 2 we Wschowie.
Na podstawie art.18 ust.2 pkt.15 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (t.j.
Dz.U. z 2015r. poz. 1515) w związku z art. 229 pkt.3, art. 237 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks Postępowania Administracyjnego (t.j. Dz.U. z 2013r. poz. 267 ze zm.), Rada Miejska uchwala, co następuje:
§ 1
1. Po rozpatrzeniu skargi z dnia 29 września 2015r. na działania Dyrektora Gimnazjum Nr 2 we Wschowie, uznaje się skargę za bezzasadną.
2. Uzasadnienie rozpatrzenia skargi stanowi załącznik do niniejszej uchwały.
§ 2
Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.
Przewodniczący Rady Miejskiej
Hanna Knaflewska-Walkowiak
Załącznik do Uchwały Nr XIII/126/15 Rady Miejskiej we Wschowie z dnia 26 listopada 2015r.
U z a s a d n i e n i e
Pani xxx złożyła skargę z dnia 29 września 2015r. na działalność Dyrektora Gimnazjum Nr 2 we Wschowie do Wojewody Lubuskiego, w związku z licznymi i różnorodnymi formami działań mających znamiona mobbingu ze strony dyrekcji szkoły i współpracowników w zakresie przestrzegania przepisów dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy pracowników.
Lubuski Urząd Wojewódzki w Gorzowie Wlpk. Wydział Nadzoru i Kontroli w odpowiedzi na skargę Pani xxx, przesłał w tej sprawie pismo z dnia 06 października 2015r.
(data wpływu – 13.10.2015r.), aby Rada Miejska we Wschowie, jako organ właściwy, rozpatrzyła niniejszą skargę.
W dniach 9 i 16 listopada 2015r. Komisja Rewizyjna dokonała kontroli w zakresie w/w skargi.
Ze skargi Pani xxx wynika, iż działania o charakterze mobbingowym są patologią społeczną, mają miejsce w placówce oświatowej, w stosunku do skarżącej włącza się dzieci nauczycieli.
Próby przeciwstawienia się temu zjawisku przez skarżącą, nie przynoszą pozytywnego skutku. Zdaniem skarżącej, nie przestrzega się przepisów prawa dotyczących oceny pracy nauczyciela.
Dyrektor Gimnazjum Nr 2 we Wschowie odniósł się do zarzutów skarżącej i stwierdził, że:
działania, które Pani xxx odbiera jako mobbing, spowodowane są trudnym do przewidzenia, ilością godzin wychowania do życia w rodzinie w roku szkolnym 2014/15.
Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej z dnia 12 sierpnia 1999r. w sprawie sposobu nauczania szkolnego oraz zakresu treści dotyczących wiedzy o życiu seksualnym człowieka, o zasadach świadomego i odpowiedzialnego rodzicielstwa, o wartości rodziny, życia w fazie prenatalnej oraz metodach i środkach świadomej prokreacji zawartych w podstawie programowej kształcenia ogólnego (t.j. Dz.U. z 2014r., poz. 395), narzuca organizację tych zajęć w trakcie roku szkolnego po przekazaniu informacji rodzicom o celach i treściach programu nauczania przez nauczyciela prowadzącego.
Rodzice mają wówczas prawo na piśmie, nie wyrazić zgody na udział swego dziecka na zajęciach.
Biorąc pod uwagę fakt, że w poprzednich latach szkolnych uczniowie gremialnie rezygnowali z tych zajęć, które prowadziła Pani xxx, dyrektor nie mógł zapewnić w projekcie organizacyjnym szkoły na rok szkolny 2014/15 na dzień 30 maja 2014 r. pełen wymiar etatu.
W związku z powyższym, w myśl art. 22 ust 1 pkt 2 ustawy Karta Nauczyciela, dyrektor pismem z dnia 26 maja 2014r., zaproponował Pani xxx ograniczenie wymiaru zatrudnienia do 13/18 godzin tygodniowo.
Taką propozycję otrzymały jeszcze dwie nauczycielki.
Dnia 29 maja 2014r. Pani xxx nie wyraziła zgody na ograniczenie etatu.
Nie wyrażenie zgody na ograniczenie etatu, powoduje, że stosunek pracy Pani xxx zostaje rozwiązany z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia lub na wniosek Pani xxx przenosi się Panią xxx w stan nieczynny.
Z przedstawionej analizy przez dyrektora wynika, że na dzień 01.09.2014r., nie było możliwości przywrócenia do pracy Pani xxx.
Zgodnie z art. 20 ust. 1 pkt 7 ustawy Karta Nauczyciela, brak pełnych 18 godzin, nie dawał takich możliwości.
Zgodnie z art. 20 ust. 5 c ustawy z dnia 26 stycznia 1982r. – Karta Nauczyciela, Pani xxx, 05 czerwca 2014r. złożyła do dyrektora Gimnazjum Nr 2 wniosek o przeniesienie w stan nieczynny.
Pismem z dnia 6 czerwca 2014r. dyrektor Gimnazjum Nr 2 wyraził zgodę na przeniesienie Pani xxx w stan nieczynny na okres 6 miesięcy tj. od dnia 1 września 2014r. do dnia 28 lutego 2014r., jednocześnie zaznaczając, że z upływem sześciomiesięcznego okresu przebywania w stanie nieczynnym stosunek pracy wygasa. Skarżąca pismo to, odebrała 11 czerwca 2014r.
Natomiast 09 czerwca 2014r. Pani xxx złożyła do Sądu Rejonowego w Nowej Soli odwołanie rozwiązania stosunku pracy z dnia 29 maja 2014r. i przywrócenie Jej do pracy na podstawie mianowania w pełnym wymiarze godzin.
Dnia 05 sierpnia 2015r. odwołanie to, wpłynęło również do Gimnazjum Nr 2.
Pismem z dnia 14 sierpnia 2014r. dyrektor Gimnazjum Nr 2 złożył do Sądu Rejonowego w Nowej Soli IV Wydział Pracy, odpowiedź na pozew Pani xxx o oddalenie powództwa w całości, argumentując m.inn. tym, że problem ilości godzin dla skarżącej powstał wówczas gdy rodzice zgodnie z § 4 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 12 sierpnia 1999r., zaczęli licznie rezygnować z udziału swoich dzieci w zajęciach wychowania do życia w rodzinie.
Dyrektor argumentował tym, że w roku szkolnym 2013/14 w klasach pierwszych na 144 uczniów zajęcia ukończyło 87, w klasach drugich na 151 – 80, a w klasach trzecich na 117 – 32 uczniów. W sumie w szkole na 412 uczniów zajęcia ukończyło 199. Były też dwie klasy, których uczniowie w 100% nie uczęszczali na zajęcia.
Wobec powyższego planując rok szkolny 2014/15 dyrektor Gimnazjum Nr 2 postanowił o nauczaniu wychowania do życia w rodzinie w innej formie organizacyjnej tj. od 1 października 2014r. w grupach międzyoddziałowych liczących nie więcej niż 28 uczniów.
Miesiąc wrzesień miał być przeznaczony na zebranie z rodzicami, pozostawienie im czasu na podjęcie decyzji o ewentualnej rezygnacji z uczestnictwa w zajęciach oraz zorganizowanie grup tak, aby nie semestralnie – jak było dotąd, ale w ciągu całego roku szkolnego zapewnić każdej grupie pełne 19 godzin zajęć.
W związku z takim rozwiązaniem, dyrektor Gimnazjum Nr 2 zaproponował Pani xxx od 01.09.2014r. zniżkę etatu w wymiarze do 13 godzin, których to, skarżąca nie przyjęła.
Natomiast w kwestii projektowania godzin wychowania do życia w rodzinie na pierwszej lub siódmej i ósmej godzinie jest spowodowane faktem mniejszego niż 50%
zainteresowania młodzieży tym przedmiotem. Uczniowie nie uczestniczący w zajęciach przychodzą do szkoły godzinę później lub wcześniej opuszczają szkołę.
W wyniku czterech rozpraw, Sąd Rejonowy w Nowej Soli, Postanowieniem z dnia 16 grudnia 2014r., postanowił postępowanie w sprawie pani xxx umorzyć, proponując
jednocześnie ugodę, w wyniku której Pani xxx 26 stycznia 2015 roku wróciła do pracy na 15/18 etatu.
Ugoda ta, jest dowodem na to, że dyrektor Gimnazjum Nr 2, nie miał zamiaru pozbawić pani xxx pracy, tylko liczy na dalszą jej dobrą współpracę.
W czerwcu 2015r. na wniosek rodziców, dyrektor planował dokonać oceny pracy Pani xxx. Spowodowane to było licznymi skargami pisemnymi i ustnymi rodziców i uczniów na postępowanie Pani xxx. Rodzice wskazywali na brak możliwości poprawiania ocen oraz na okoliczność, iż Pani xxx uzależnia uzyskanie pozytywnej oceny z wiedzy o społeczeństwie od uczęszczania na zajęcia wychowania do życia w rodzinie, które nie są obowiązkowe i wielokrotnie zdarzało się, że rodzice wyrażali sprzeciw, aby ich dziecko brało udział w tych zajęciach.
Zdaniem rodziców sprawdziany nie były omawiane, w związku z czym uczniowie bardzo często nie wiedzieli, jakie błędy popełnili, co uniemożliwiało weryfikację ich wiedzy.
Te wszystkie sprawy były powodem wzywania Pani xxx do dyrektora, w celu ich wyjaśnienia, a tym samym miało to wpłynąć na lepsze stosunki pomiędzy nauczycielem a uczniem.
Jednakże na przełomie maja i czerwca narastał problem uczniów z zaliczaniem przedmiotu Wiedza o Społeczeństwie.
Mając na względzie dobro dzieci, dyrektor na podstawie art. 75 i n. ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela (Dz. U. z 2014 r. poz. 191 i 1198 oraz z 2015 r. poz. 357) skierował wniosek o wszczęcie postępowania wyjaśniającego do Wojewody Lubuskiego wobec nauczyciela Gimnazjum Nr 2 we Wschowie Pani xxx – nauczyciela zatrudnionego na podstawie mianowania w związku ze zdarzeniami, które rodzą podejrzenie uchybienia godności i obowiązkom zawodu nauczyciela, o których mowa w art. 6 ww. ustawy oraz podejmowania działań, które naruszają prawa ucznia do rzetelnej oceny i pomocy ze strony nauczyciela.
Jednocześnie na podstawie art. 83 ust. 1 tej samej ustawy dyrektor postanowił zawiesić Panią xxx z dniem 08 czerwca 2015r. w pełnieniu obowiązków nauczyciela ze względu na zagrożenie naruszeniem praw i dobra dziecka.
Pismem z dnia 19 czerwca 2015r. Lubuski Wicekurator Oświaty wyjaśnił, że nie zachodzą przesłanki do uruchomienia wobec wskazanej osoby postępowania wyjaśniającego przez Rzecznika Dyscyplinarnego dla Nauczycieli przy Wojewodzie Lubuskim, a argumenty, przywołane przez dyrektora we wniosku, stanowią podstawę podejmowania przez dyrektora w ramach zarządzania i organizacji pracy szkoły oraz sprawowania nadzoru pedagogicznego, w tym: nad przestrzeganiem przez nauczyciela przepisów wewnątrzszkolnego oceniania, zapewnieniem uczniom bezpłatnej nauki oraz właściwych warunków nauki w szkole publicznej.
Aby odnieść się do zarzutów względem zastępcy dyrektora Pani yyy, to dyrektor pozytywnie ocenia pracę swojego zastępcy. Do obowiązków z-cy dyrektora należy m.inn.
ułożenie planu zajęć, gdzie w tak dużej szkole, gdzie jest podział na grupy na zajęciach z języków obcych z wychowania fizycznego i w niektórych klasach z fizyki i chemii, ciężko jest dopasować, by każdy z nauczycieli był zadowolony, a to właśnie po konsultacji z nauczycielami, ze skutkiem pozytywnym, czyni z-ca dyrektora. Dopasowuje plan zajęć z
planami innych jednostek oświatowych, w których pracują nauczyciele Gimnazjum Nr 2, w tym również Pani xxx.
Z przeprowadzonej kontroli przez Komisję Rewizyjną wynika, że brak jest po stronie Z-cy Dyrektora Pani yyy cech właściwych dla „mobbera”, tj. długotrwałego i uporczywego działania mającego na celu poniżenie, ośmieszenie i izolowanie pracownika.
Bezspornie ustalono również, iż ze strony rodziców na Panią xxx były liczne skargi, na które dyrektor zobowiązany był reagować, a czynności z tym związanych nie można traktować w kategoriach mobbingu.
Zgodnie z treścią art. 943 § 2. Kodeksu Pracy – Mobing oznacza działania lub zachowania dotyczące pracownika lub skierowane przeciwko pracownikowi, polegające na uporczywym i długotrwałym nękaniu lub zastraszaniu pracownika, wywołujące u niego zaniżoną ocenę przydatności zawodowej, powodujące lub mające na celu poniżenie lub ośmieszenie pracownika, izolowanie go lub wyeliminowanie z zespołu pracowników.
Na pracowniku spoczywa ciężar udowodnienia faktów świadczących o mobbingu.
Pod koniec wakacji sytuacja kadrowa znacznie się zmieniła.
Jedna z nauczycielek przeszła na urlop dla poratowania zdrowia i można było wygospodarować godziny dla Pani xxx.
Od 1 września 2015r. Pani xxx pracuje w pełnym wymiarze godzin.
Od listopada br. planowane są zajęcia z Wychowania do Życia w Rodzinie, w związku z tym, przewidywane są dodatkowe godziny dla pani xxx.
Rozpoznający skargę, po zapoznaniu się z przedstawioną przez Panią xxx argumentacją, a także z wyjaśnieniami złożonymi przez Dyrektora Gimnazjum Nr 2, nie znajduje podstaw do uznania, że opisane w treści skargi zachowania, noszą cechy mobbingu, a tym samym wniesioną w sprawie skargę, uznaje za bezzasadną.
Zgodnie z art. 239 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks Postępowania Administracyjnego (t.j. z 2013r., poz. 267) w przypadku gdy skarga, w wyniku jej rozpatrzenia, została uznana za bezzasadną i jej bezzasadność wykazano w odpowiedzi na skargę, a skarżący ponowił skargę bez wskazania nowych okoliczności - organ właściwy do jej rozpatrzenia może podtrzymać swoje poprzednie stanowisko z odpowiednią adnotacją w aktach sprawy - bez zawiadamiania skarżącego.
Przewodniczący Rady Miejskiej
Hanna Knaflewska-Walkowiak
