Niedziela Palmowa, Hosanna! - Na krzyż z nim! - Alleluja!

Marian Biskup

Niedziela Palmowa, Hosanna! - Na

krzyż z nim! - Alleluja!

Wrocławski Przegląd Teologiczny 5/2, 213-214

POMOCE DUSZPASTERSKIE

213

NIEDZIELA PALMOWA - 5 IV 1998

„Hosanna!” - „Na krzyż z nim!” - „Alleluja!”

C zas p rzygotow ania p asch alnego d o b ieg a ju ż końca. O d Środy P op ielco w ej szliśm y b lisk o Chrystusa p o p rzez k olejn e tygod n ie W ielk iego Postu. P rzed w ejściem z C hrystusem na szczy t Jego P asch y dokonajm y syntezy n aszy ch w ielk o p o stn y ch spotkań z Jezusem . N a p oczątku W ielk ieg o P ostu przyjęliśm y na g ło w ę p op iół, ja k o znak o ch otn ego przypatryw a­ nia się Jezu sow i i w słu ch iw ania się w Jego sło w o , aby d o św ia d czy ć m iło śc i B o g a i w ejść z N im na n ow o w kom unię. W piątki i n ied ziele W ielk iego P ostu u czestn iczy liśm y w nabo­ żeń stw ach D ro g i K rzyżow ej i G orzk ich Ż ali zatrzym ując się przy cierpiącym za nasze grzechy Z baw icielu. W Liturgii S ło w a w p ierw szą n ied zie lę W ielk ieg o P ostu z p o d z iw em patrzyliśm y na Jezusa, który przebyw ał w D u ch u Ś w iętym na pustyni i b ęd ąc k uszon ym przez złeg o ducha o d n o si nad nim zw ycięstw o. W d m g ą n ied zielę w ielk o p o stn ą Jezus w zią ł nas z so b ą na górę Tabor, b yśm y ja k Piotr, Jakub i Jan dozn ali o lśn ien ia i radosnej ekstazy płynącej z teg o sz cz eg ó ln eg o spotkania z p rzem ien ion ym Jezu sem i d w om a n ajw iększym i ludźm i w d ziejach Izraela, M o jż e sz e m i E liaszem . W trzecią n ied zie lę słuchaliśm y, ja k Jezus m ó w i o b ezp łod nej fid z e i w zy w a nas do naw rócenia, abyśm y nie zg in ęli, le c z przy­ n ieśli o w o c e na w iec zn o ść . W c z w a r tą - przez p rzy p o w ieść o synu m arnotrawnym o g ła sza ł nam Jezus orędzie o pojednaniu nas z B o g iem , który j e s t m iłosiern ym O jcem . I w reszcie w m inioną n ied zielę pokazał nam Jezus sw oje od n iesien ie do czło w iek a - grzesznika w sp o ­ tkaniu z k o b ietą osk arżoną o cu d zołóstw o: w yrozu m iałość w zg lę d e m czło w iek a , surow ość w zg lę d e m zła, grzechu. „Idź, a o d tej ch w ili ju ż nie grzesz! Ja cię nie p otępiam !” . Tak zapraszał nas Jezus do u czestn ictw a w m isterium sw ojej Paschy. N a d ch o d zi w łaśn ie czas w ej ścia z C hrystusem na szczy t Jego Paschy. To w ch o d zen ie na szczy t P asch y Jezusa u m o ż­ liw ia nam Liturgia W ielk iego Tygodnia, sz cz eg ó ln ie p rzez p rzeży cie triduum pasch alnego (W ielk iego Czwartku, Piątku i Soboty).

W d zisiejszą n ied zielę w id zim y Jezusa, któryjak nigdy dotąd, przy sw o im ostatnim w kro­ czen iu do Jerozolim y p o zw o lił na m anifestację, na to, b y ow acyjnie pow itano Go w stolicy. N ie zabronił witającym , a b yły ich tłumy, aby w zn o sili radosne okrzyki: hosanna, hosanna i rzucali pod Jego n ogi palm ow e gałęzie. P o zw o lił, aby Go w itali jako proroka, króla i n azy­ w ali błogosław ion ym , który przychodzi w im ię Pańskie. D la czeg o Jezus na to p ozw olił? C zy­ nił to dla własnej chwały? Przecież, gdy po cudownym rozmnożeniu chlcba chciano Go okrzyk­ nąć królem , usunął się w odosobnienie. C okolw iek Jezus czynił, czyn ił dla nas. Jezus u dziela nam wspaniałej lekcji. D obrze w ie, że w ielu z tych, którzy teraz k rzyczą hosanna b ęd zie w ołać: na krzyż z N im !, n iech b ęd zie ukrzyżowany! B o ż y Syn uśw iadam ia nam, że m iędzy m iło ścią a nien aw iścią przebiega w ludzkim sercu w ąska granica. Pokazuje nam, ja k zaw od ­ ny i zm ienny jest ludzki osąd. Jak B ó g w yrozum iały je s t w o b ec ludzkiej chimery!

Jezus z w ła śc iw ą so b ie pokorą przyjm uje ludzki g est ch w ały i ludzki w yrok skazania na śm ierć. Jezus pokazuje m oc i n iem oc, ch w ałę i p o n iżen ie B o g a . N atom iast B ó g w Jezusie Chrystusie ukazuje sw oje praw dziw e o b licze, p ełn e m iło śc i i oddania, a ż do całk ow itego w y n iszczen ia dla czło w iek a . B lisk i staje się B ó g cz ło w ie k o w i nie p rzez ja k iś tryum falizm , le c z przez sw ą słab ość, p o n iżen ie, które w yrażają Jego m oc M iło ści. P o z w o lił Jezus, b y na

214

N ie g o pluli, b y G o p o liczk o w a li, b y ukrzyżow ali, p o n iew a ż ja k o Sługa Jahwe nie o c z e k i­ w ał tanich u w ielb ień , le c z realizow ał zam ierzony p rzez O jca p lan zb aw ien ia człow iek a. P ełn e św iatło, w którym i ludzkie „hosanna” i ludzkie „na krzyż z N im ”, nabiera n o w e ­ go zn aczen ia, ukazuje się w poranek w ielkanocny. Jezus, B o ż y Syn, o p u szcza grób - p o ­ w staje z m artwych. A lleluja! Grób w którym zło żo n o Jezusa, je s t pusty. C zyż nie warto śp iew ać „H osanna - A llelu ja” Z b a w icielo w i czło w iek a , m ojem u B ogu ?

W ychodźm y, w tym n ajśw iętszym cz a sie W ielk ieg o Tygodnia, razem z C hrystusem na szczy t Jego P asch y i ch ciejm y w sob ie d o św ia d cza ć Jego M iło śc i i Jego Chwały. C hciejm y p rzeżyć ja k o Jego w y zn a w cy w sp an iałą w sp ó ln o tę z e Z b a w icielem i tym i, którzy ja k my, ch cą z d am M ęki, Śm ierci i Zm artw ychw stania Jezusa skorzystać.

ks. Marian Biskup

ŚWIĘTE TRIDUUM PASCHALNE - 9-11 IV 1998

Wezwanie do nowego życia

W W ielk im P o śc ie przeżyw am y W ielk i Tydzień; w cz a sie tak sz cz eg ó ln y m i św ię ty m - czas naj św iętszy. Stąd i liturgia paschalna, czy li spraw ow ana od w ieczo ra W ielkiego Czwart­ ku do w ieczo ra N ie d z ie li P asch y je s t w ydarzeniem centralnym ca łeg o roku liturgicznego. C elebracja M ęk i i Śm ierci, ja k rów n ież Zm artw ychw stania Chrystusa, w skazuje na zasad ­ n icz ą treść ty ch dni: P asch a je s t p rzejściem ze śm ierci do n o w eg o Życia! Istotne je st, ab y­ śm y w cią g u tych dni zg łęb ia li treść i orędzie p o sz c z e g ó ln y c h rytów i tekstów , abyśm y u sły sz eli w ezw a n ie do n o w eg o życia.

Wielki Czwartek Wieczerzy Pańskiej

Sprawujem y w ieczo rn ą E ucharystię na pam iątkę Ostatniej W ieczerzy Jezusa z u czn ia ­ mi. To w łaśn ie w w ie c z ó r p rzed sw o ją m ęk ą Jezus przekazał nam w k ontek ście W IE C Z E R ­ N IK A jakb y streszczen ie sw eg o życia. Znak tej uczty, którą O n sp o ży ł ze sw o im i uczniam i, j e ś li m u się dokładniej przyjrzym y, j e s t d la nas jak b y otw artą k sięgą, z której m ożem y

od czytać, ja k ie b y ły n ajgłębsze m otyw y Jego działania, Jego ż y c ia i umierania.

D z iś sprawując Eucharystię, stając w o b ecn o śc i ła m iącego chleb Jezusa, pragniem y na n ow o o d czytać Jego sło w a i gesty, aby sob ie uśw iadam iać, ja k ie p ow inn y b yć g łó w n e m o ­ tyw y n a szego w ła sn eg o p ostępow an ia, perspektyw y n aszego ch rześcijańskiego życia. Po to w łaśn ie u stan ow ił Jezus Eucharystię!

Starajmy się p ow tórzyć atm osferę W ieczernika

Jezus w raz z uczniam i w ram ach o b ch o d ó w ży d o w sk ieg o św ięta Paschy, w cz a sie k tó ­ rego zabijano i sp ożyw an o baranka, u stan ow ił N o w ą Paschę. P asch a ży d ow sk a m iała b yć coro czn y m p rzyp om nieniem W y zw olen ia Izraela z egipsk iej n iew oli. N o w a P asch a m iała u przedzić to, co się m iało stać w W ielk i P iątek na krzyżu. E w an gelia Jana w prow adza do tej W ieczerzy n iecod zien n ym i słow am i: „Jezus w ied ząc, że n adeszła Jego g o d zin a p rzej­ ścia z teg o św iata do O jca, u m iło w a w szy sw o ic h na św ie cie , do k oń ca ic h u m iłow ał” .