Podstawowe wytyczne monografii
bibliograficznej : cz. 1 : bibliografia
podmiotowa i przedmiotowa.
Pamiętnik Literacki : czasopismo kwartalne poświęcone historii i krytyce literatury polskiej 46/4, 483-494
PODSTAW OW E WYTYCZNE M ONOGRAFII BIBLIO GRA FICZN EJ
CZ. I. BIBLIOGRAFIA PODMIOTOWA I PRZEDMIOTOWA
Podstawowe w ytyczne monografii bibliograficznej zostały przygo towane w Dziale Edytorstwa i Dokumentacji X IX i X X Wieku Instytutu Badań Literackich PAN. Mają one służyć jako ramowe w ytyczne nowej serii IBL, przygotowującego bibliografie osobowe czołowych pisarzy X IX i X X wieku. Projekt wydawniczy na okres pięcioletni przewiduje opra cow anie monografii bibliograficznych następujących autorów: B oya-Ż e leńskiego, Tuwima, Zapolskiej, Żeromskiego, Prusa, Orkana, N ałkowskiej, Norwida. Poza plan pięcioletni przedłuży się rozpoczęta praca nad mono grafią bibliograficzną Kraszewskiego.
Monografie bibliograficzne będą się składały z dwóch zupełnie od rębnych części: szczegółowego calendarium życia pisarza oraz bibliogra fii podmiotowej i przedmiotowej. Poniższe wytyczne dotyczą tylko części drugiej. Trudna i nasuwająca w iele skomplikowanych problemów spra wa calendarium zostanie przygotowana oddzielnie i będzie również sformułowana w kształcie podstawowych założeń, obowiązujących au torów prac pomieszczanych w omawianej serii.
Bibliografia twórczości i opracowań o pisarzu stanowi i musi sta nowić punkt w yjścia i podstawę dla opracowania życiorysu — dlatego została wysunięta na plan pierwszy. W ytyczne do monografii bibliogra ficznej zostały zredagowane w oparciu o dotychczasowe doświadczenia bibliografii osobowych. Zawdzięczają zwłaszcza w iele pracom dr Heleny Hleb-Koszańskiej (Bibliografia utworów Joachima Lelewela. Wrocław 1952), prof, dra Juliana Krzyżanowskiego (Dzieła Sienkiewicza. Bibliogra fia. Warszawa 1953) i Jadwigi Kaczanowskiej (Bibliografia prac Juliana
Marchlewskiego. Łódź 1954). Projekt instrukcji bibliograficznej został
w zasadzie przystosowany do autorów X IX i X X w., nie uwzględnia w ięc specyfiki twórczości autorów wcześniejszych.
W zredagowaniu powyższej instrukcji w zięli udział wszyscy współpra cow nicy działu dyskutując i korygując projekt przedstawiony przez Jadwigę Czachowską, Barbarę Winklową i Janusza Stradeckiego. Za awansowane już prace nad bibliografią Zapolskiej, Boya-Ż eleńskiego i Tuwima pozwoliły im na sform ułowanie swoich doświadczeń. Instruk cja ta była również dyskutowana na szerszym zebraniu z udziałem prof, Kazimierza Budzyka, prof. Alodii Gryczowej, dr H eleny Hleb-Koszań skiej, prof. Stanisław a Pigonia, prof. Kazimierza Wyki i innych. Cenne 12*
uwagi dyskutantów zostały uwzględnione i skorygowały niektóre punkty projektu.
Publikujem y podstaw owe w ytyczne m onografii bibliograficznych spo dziewając się, iż w yw ołają one dalszą dyskusję, która krytycznie oceni „słabe punkty“ oraz w niesie now e korektury i uzupełnienia.
SP IS RZECZY
I. WSTĘP
1. Części składow e m onografii bibliograficznej. 2. Ogólna kom pozycja m onografii.
3. B ibliografia podm iotow a a bibliog rafia przedm iotow a.
II. BIBLIOGRAFIA PODMIOTOWA — ZASIĘG MATERIAŁU
1. Zasięg w ydaw niczy. 2. Zasięg piśm ienniczy.
3. N otatk i podające d a ty piśm iennicze utw orów : d aty pow stania i pierw szego ogłoszenia.
4. In n a tw órczość a rty sty czn a pisarza. 5. U tw ory fałszyw ie p rzy pisy w ane pisarzowi. 6. A daptacje, p rzeró b k i dzieł przez innego pisarza.
III. BIBLIOGRAFIA PODMIOTOWA — OPIS
1. P od staw a i tech n ik a opisu.
2. E lem enty opisu pozycji ogłoszonej drukiem .
3. E lem enty opisu pozycji podającej datę piśm ienniczą utw oru. 4. E lem enty opisu rękopisu.
IV. BIBLIOGRAFIA PODMIOTOWA — UKŁAD
1. Podział m a te ria łu bibliograficznego n a grupy. 2. U kład zrębu głównego.
3. U kład spisu rękopisów .
4. U kład spisu u tw orów fałszyw ie przyp isyw any ch pisarzow i. 5. U kład spisu ad ap tacji i p rzeró bek dzieł przez innego pisarza.
V. BIBLIOGRAFIA PRZEDMIOTOWA — ZASIĘG MATERIAŁU
1. Zasięg w ydaw niczy. 2. Zasięg piśm ienniczy.
a. Rękopisy. b. Odczyty.
c. D okum enty biograficzne. 3. Ikonografia.
4. Inna twórczość arty sty czn a zw iązana z pisarzem .
VI. BIBLIOGRAFIA PRZEDMIOTOWA — OPIS
1. P odstaw a i tech nik a opisu.
2. E lem enty opisu pozycji ogłoszonej drukiem . 3. E lem enty opisu rękopisu.
VII. BIBLIOGRAFIA PRZEDMIOTOWA — UKŁAD
1. Podział m ate ria łu bibliograficznego na działy. 2. B iografia (m ateriały biograficzne).
3. K orespondencje.
4. M ateriały historycznoliterackie i krytyczne. 5. M ateriały dotyczące k u ltu pisarza.
6. P isarz w lite ra tu rz e pięknej.
7. W ykaz istniejących bibliografii dotyczących twórczości pisarza. 8. Ikonografia.
*
I. WSTĘP
1. Części składow e m onografii bibliograficznej.
— M onografia bibliograficzna, obejm ująca m ożliwie pełny m a te ria ł dotyczący życia i twórczości danego pisarza, składać się będzie z trzech zasadniczych części: calendarium życia, biblio g rafii podm iotow ej, bibliografii przedm iotow ej oraz ze spisów po mocniczych.
2. Ogólna kom pozycja m onografii. a. Spis treści.
b. C alendarium życia uzupełnione fotografiam i i reprodukcjam i w ażniejszych dokum entów dotyczących pisarza.
c. W ykaz w ydaw nictw zbiorow ych i czasopism zaw ierających u tw o ry pisarza oraz przez niego redagow anych. Czasopisma, z któ ry m i pisarz bliżej w spółpracował, zostaną w yróżnione drukiem .
d. W ykaz pseudonim ów i k ryptonim ów pisarza. e. W ykaz skrótów .
f. B ibliografia podm iotowa. g. B ibliografia przedm iotow a. h. Indeksy:
Indeks tytułów,
Indeks nazw osobowych (występujących w tytułach i adnotacjach), Indeks rzeczowy,
Indeks autorów tłumaczonych i ich utworów,
Indeks przekładów dzieł pisarza według języków, na jakie dzieła tłumaczono.
Rodzaj indeksów w prow adzonych do poszczególnych bibliografii zależeć będzie od rodzaju tw órczości danego pisarza.
3. B ibliografia podm iotow a a bibliografia przedm iotow a.
— B ibliografia u tw o ró w pisarza i bibliografia p rac i opracow ań 0 jego życiu i tw órczości będą — ze w zględu n a jasność i p rze j rzystość u k ład u — opracow ane w zasadzie jak o dw ie odrębne części n ie pow iązane w zajem n ie ze sobą. (W w ypadkach jednak, gdy poszczególne a rty k u ły danego pisarza w yw oływ ały oży w ione polem iki i dyskusje, w k tó ry ch sam pisarz — ja k np. Boy- Ż eleński — b ra ł rów nież udział, odpow iadając i polem izując, przew id u je się um ieszczenie w ypow iedzi polem icznych o utw o rach pisarza w bloku bibliografii podm iotow ej.)
II. BIBLIOGRAFIA PODMIOTOWA — ZASIĘG MATERIAŁU
B ibliografii podm iotow ej staw iam y p o stu la t osiągalnej k om plet ności. Zasięg biblio g rafii przedstaw iać się będzie następująco: 1. Zasięg w ydaw niczy.
a. Dzieła w ydaw niczo-sam oistne: w ydaw n ictw a zw arte oraz czę ści w y daw n ictw sery jny ch, usam oistnione odbitki i nad b itk i części w y d aw n ictw zbiorow ych publikow ane z osobna.
b. U tw ory piśm iennicze sam oistne, w ydaw niczo niesam oistne, u tw o ry pom ieszczone w czasopismach, w ydaw n ictw ach zbio row ych.
c. Piśm ienniczo i w ydaw niczo n iesam oistne frag m en ty u tw orów lub dzieł (jeżeli stanow ią próbę edycji, n ie zaś drob ne cy taty przytoczone w celach polem icznych czy dokum entacyjnych). d. P rzek ład y u tw o ró w pisarza na języki obce.
e. Dzieła, w k tó ry c h u dział pisarza b y ł ty lk o cząstkow y jako w ydaw cy, w spółpracow nika, red ak to ra.
f. W yw iady z pisarzem (autoryzow ane), stenogram y jego od czytów itp.
2. Zasięg piśm ienniczy. a. Rękopisy.
b. D zieła nie zaśw iadczone piśm ienniczo an i w ydaw niczo (np. odczyty i słuchow iska radiowe).
c. Dzieła zam ierzone.
3. N otatki podające d a ty piśm iennicze utw orów : d aty pow stania 1 pierw szego ogłoszenia.
— W celu w ydobycia chronologicznego obrazu tw órczości pisa rza, jako odrębne pozycje uw zględnione zostaną w bibliografii,
w m iarę możności, d aty pow stania utw orów i pierw szego ogło szenia ich w form ie innej niż drukow ana (w ystaw ienie n a sce nie, odczyt itd.), u zyskane n a podstaw ie korespondencji, recenzji ogłoszonych w czasopism ach itp.
4. Inna twórczość arty sty c z n a pisarza (np. rysunki). 5. U tw ory fałszyw ie przypisyw ane pisarzowi. 6. A daptacje, p rzeróbki dzieł przez innego pisarza.
III. BIBLIOGRAFIA PODMIOTOWA — OPIS
1. P odstaw a i tech nik a opisu.
a. P o stu latem staw ian y m bibliografii jest dokładność opisu o p arta n a au to p sji dokum entu. Pozycje podaw ane n a pod staw ie opisów z drugiej ręki, p rze jęte z innej bibliografii, m uszą posiadać odpow iedni w skaźnik (gwiazdkę).
b. P odstaw ą opisu jest cała ty tu la tu ra dokum entu oraz — dla adnotacji — tek st dokum entu.
c. W bibliografii zastosow any będzie opis reje strac y jn y zgodny w zasadzie z w ytycznym i norm y opisu w bibliografii bieżącej dziedzin i zagadnień. W koniecznych przypadkach zostaną w prow adzone adnotacje księgoznawcze i treściow e.
d. Rozm ieszczenie elem entów opisu: poszczególne elem enty opi su podaw ać należy w ustalonej kolejności w jed n y m ciągu w iersza, adnotacje n ależy pisać p etitem od nowego w iersza z wcięciem.
e. N aw iasy — w yrazy lu b ich części w prow adzone do opisu zasadniczego przez opracow ującego bibliografię pow inny być u ję te w naw iasy graniaste. N aw iasy u żyte w ty tu le doku m en tu oznacza się naw iasam i okrągłym i.
2. E lem enty opisu pozycji ogłoszonej drukiem , a. A utor.
— Nazwisko autora umieszczamy tylko wówczas, gdy w ystępuje przed tytułem w przypadku zależnym lub odmiennej pisowni.
— Zaznaczenie autorstwa stylistycznie powiązanego z tytułem zastąpić należy trzykropkiem.
— Gdy utwór podpisany jest pseudonimem lub kryptonimem, po ty tule podaje się w naw iasie graniastym skrót (podp.:) oraz dane w dru ku oznaczenie autorstwa.
— W pozycjach ogłoszonych anonimowo po tytule umieszcza się skrót (bez podp.), w adnotacji zaś wyjaśnienie, na czym oparto rozwiązanie autorstwa.
— Gdy pisarz jest współautorem utworu, należy wyliczyć nazwiska pozostałych współautorów przed tytułem.
b. Tytuł.
— W bibliografii podajemy tytu ł pełny wraz z podtytułam i z zachowa niem dokładnej form y przejętej z dokumentu. O ile tytu ł utworu zo stał następnie przez autora zm ieniony, opisujem y utwór pod tytułem przyjętym stale w publikacjach, tytuł zaś pierwotny podajem y w n a w iasie okrągłym bezpośrednio po tytule głównym. Podtytuły w ym ie nia się naw et wówczas, gdy mają charakter dokładnych, bardzo rozbu dowanych dyspozycji. Pozwala to na w gląd w treść pozycji.
— Dla pozycji opublikowanych bez tytułu należy wprowadzić w nawia sie graniastym tytuł sfingow any, określający zwięźle form ę piśm ien niczą oraz tem at dokumentu. Przy listach tytu ł sfingowany zawierać powinien: nazw isko adresata, datę i tem at listu. Dla identyfikacji do kum entu należy podać w adnotacji incipit.
— W opisie utworu czy dokumentu znajdującego się w utworze lub w w ydaw nictw ie innego autorstwa — * czy też podanego do druku przez w ydaw ców i zaopatrzonego przez nich w przypisy lub komen tarz — należy w ysuw ać na pierwsze m iejsce tytuł (ewent. tytuł sfin gowany) utworu pisarza, a następnie dopiero podać opis całości, w któ rej został on umieszczony.
— U z u p e ł n i e n i a t y t u ł u . — W wypadkach niejasnych należy po tytule, jako jego uzupełnienie, podać w naw iasie graniastym dane dotyczące:
1. Rodzaju utworu (przez oznaczenie skrótem),
2. Nazwy działu pism a, w którym utw ór został pomieszczony,
3. W wypadku recenzji posiadających tytuł w łasny — nazwisko i im ię autora recenzowanego, tytu ł utworu, m iejsce i rok jego wydania ewent. w ystaw ienia na scenie.
c. A dres w ydaw niczy.
Miejsce wydania.
Rok (pomimo istnienia żywej paginy). Nakładca.
Drukarnia.
Format w centym etrach lub symbolach. Opis zewnętrzny.
d. C ytata w ydaw nicza.
Tytuł pisma.
Data: rok, numer, data dzienna. Opis zewnętrzny.
e. A dnotacje.
Źródła, na podstawie których ustalono autorstwo pozycji anonimowej. Obszerniejsze w yjaśnienie niejasnego tytułu przez zw ięzłe sprecyzo w anie tem atu lub podanie treści (przytoczenie części składowych, roz działów).
Incipit utw orów opublikowanych bez tytułu.
Data cenzury.
Informacje o powiązaniu utworu — przy polemikach, dyskusjach — przez podanie pełnego opisu pozycji, z którą autor polemizuje. Informacje dotyczące m ateriału ilustracyjnego zamieszczonego w utw o rze.
Przy rzadszych pozycjach — naz-wy bibliotek, w których pozycje te się znajdują (ewent. sygnatury).
f. Odsyłacze.
— W związku z przewidzianym układem bibliografii (por. IV) odsyła cze będą spełniać bardzo ważną rolę, wiążąc rozbite według dat w y dania cząstki większej całości wydawniczej, kolejne wydania utworu, przekłady itd. Przy pierwszym opisie utworu — pod datą piśm ienniczą lub w braku tejże przy pierwodruku — należy podać numery w szyst kich pozycji, pod jakimi dany utwór w ystępuje w bibliografii, poprze dzając je datą roczną oraz skrótem charakteryzującym: Powst., Wyst., Wyd. nast,, Tłum., Rps. Przy pierwodrukach, reedycjach, tłumaczeniach oraz przy rękopisach umieszczony zostanie odsyłacz do pierwszej po zycji, pod jaiką utwór w ystąpił w bibliografii.
3. E lem enty opisu pozycji podającej datę piśm ienniczą utw o ru (datę pow stania lu b pierw szego ogłoszenia u tw o ru w innej fo r m ie aniżeli drukiem ).
a. W opisie pozycji podającej datę pow stania u tw o ru po ty tu le u tw o ru n ależy podać skrót: Pow st. — oraz m iejsce i datę pow stania.
b. W opisie pozycji podającej datę pierw szego w ystaw ienia u tw o ru n a scenie po ty tu le należy podać skrót: W yst., m ie j sce, rok, nazw ę te a tru oraz, w m iarę możności, nazwisko reżysera.
c. A dnotacje.
— W obu w ypadkach adnotacja pow inna w skazyw ać do kładnie źródła, na podstaw ie któ rych uzyskano inform ację o w. w. faktach.
4. E lem enty opisu rękopisu.
— Obok dokładnego opisu dokum entu podającego takie elem enty, jak: autor, ty tuł, opis zew nętrzny — należy określić w adno tacji c h a ra k te r rękopisu (autograf, maszynopis) oraz, w m iarę możności, w ym ienić posiadacza rękopisu.
IV. BIBLIOGRAFIA PODMIOTOWA — UKŁAD
1. Podział m ate ria łu bibliograficznego na grupy.
— W bibliografii podm iotowej zostaną w yodrębnione n a stę p u jące części:
a. Z rąb głów ny b ibliografii: u tw o ry objęte zasięgiem w yd aw ni czym i p iśm ienniczym oraz n o ta tk i podające d aty piśm ien nicze u tw o ru .
b. Spis rękopisów ew ent. in w e n ta rz archiw u m pisarza. c. Spis in nej tw órczości arty sty czn ej pisarza.
d. Spis u tw o ró w fałszyw ie p rzy p isyw an ych pisarzow i. e. Spis ad ap ta c ji i p rzeró b ek dzieł przez innego pisarza. 2. U kład zręb u głów nego.
— W tej części b iblio grafii zastosow any zostanie u k ład chrono logiczny w edług lat. K om pozycyjnie najprostszy, p rz y ję ty dla bibliografii osobow ych ogólnie, u k ład ten u w y p u k la rozw ój indy w idualności pisarza, ew olucję jego twórczości, ob razu je jej zw iązek z a k tu a ln y m i zjaw iskam i społeczno-politycznym i. W celu w yraźn iejszeg o u w y p u k len ia rozw oju tw órczości p isarza i zesta w ienia z poczytnością zn a jd u jąc ą w y raz w reed y cjach utw orów postanow iono, o p ierając się n a koncepcji H eleny H leb-K oszań- skiej, w ram ach ro k u w prow adzić u k ład n astęp ujący:
A. D aty piśm iennicze — pozycje podające d atę po w stania utw o rów lu b pierw szego ich ogłoszenia w innej fo rm ie aniżeli drukiem . D la w yró żnien ia n u m e ry ty ch pozycji zostaną po dane w n aw iasie ok rąg ły m lu b w yróżnione d ru k ie m (np. kursyw ą). Pozycje te zostaną ułożone chronologicznie w edług d aty dziennej, p rz y czym pozycje o dacie rocznej zgrupo w an e b ędą n a końcu.
B. P ierw o dru k i.
— Ta g ru p a m a te ria łu obejm ow ać będzie — obok n iew ą tp li w ych p ierw o d ru k ó w — rów nież dzieła o now ych, jedy nie pew n y ch elem en tach składow ych oraz u tw o ry p ublikow ane jednocześnie z te k s tu autorskiego w k ilk u czasopism ach lub w yd aw n ictw ach zbiorow ych, w w y p ad k u k tó ry c h tru d n o ustalić, czy są to p ierw o d ru k i czy reedycje.
— Pozycje tej g ru p y ułożone zostaną w ew n ątrz następująco: a. U tw ory o ryginalne, ułożone w edług rodzaj ów. N a przykład:
1. Poezja. 2. Proza. 3. Dramat. 4. Publicystyka.
5. Prace historycznoliterackie i krytyczne. 6. Recenzje.
b. Tłum aczenia. c. P race edytorskie.
— Ilość i jakość grup rodzajowych pierwodruków dzieł oryginalnych zależeć będzie od rodzajów twórczości pisarza. Każda z grup rodzajo w ych posiadać będzie przy pierwszej pozycji z danej grupy oznacz- nik. Na przykład: p. — proza, k. — krytyka, w. — wiersze. Wewnątrz poszczególnej grupy rodzajowej utworów oryginalnych następować bę dą najpierw dzieła zwarte, następnie chronologicznie utwory druko w ane w czasopismach. Grupy utworów tłumaczonych przez pisarza oraz jego prac edytorskich posiadać będą w ewnątrz układ według alfabetu nazw isk autorów tłumaczonych.
C. Reedycje.
— U kład w ew n ątrz tej części odpowiadać będzie układow i w części: B. P ierw odruki.
3. U kład spisu rękopisów.
— Spis rękopisów posiadać będzie u k ład w edług rodzaju doku m entów , w e w n ątrz zaś u k ład chronologiczny z w y ją tk ie m ko respondencji ułożonej alfabetycznie w edług nazw isk adresatów . 4. U kład spisu u tw o ró w fałszyw ie p rzypisyw anych pisarzowi.
— Spis te n ułożony będzie w edług alfab etu tytułów .
5. U kład spisu ad ap tacji i p rzeróbek dzieł przez innego pisarza. — Spis ten ułożony będzie w edług alfabetu ty tu łó w utw orów przerabianych.
V. BIBLIOGRAFIA PRZEDMIOTOWA — ZASIĘG MATERIAŁU
P o stu latem w bibliograf i przedm iotow ej je st c e l o w a k om p let ność.
1. Zasięg w ydaw niczy.
a. Dzieła w ydaw niczo sam oistne: w ydaw nictw a zw arte oraz części w ydaw n ictw seryjnych, usam oistnione odbitki i n a d b itk i części w y daw n ictw zbiorow ych publikow ane z osobna. b. U tw ory piśm ienniczo sam oistne, w ydaw niczo niesam oistne,
u tw o ry pom ieszczone w czasopismach, w ydaw nictw ach zbio row ych.
c. Piśm ienniczo i w ydaw niczo niesam oistne frag m en ty u tw orów lub dzieł dotyczących pisarza (jeśli są próbą oceny lub obszer niejszą info rm acją o pisarzu).
2. Zasięg piśm ienniczy. a. Rękopisy.
b. Odczyty o p isarzu w w ystąpieniach publicznych i w a u d y cjach radiow ych.
c. D okum enty biograficzne nieopublikow ane. 3. Ikonografia.
4. In n a tw órczość arty sty c z n a zw iązana z pisarzem (np. u tw o ry m uzyczne).
5. F a k ty zw iązane z k u lte m pisarza (np. akadem ie, w ystaw y, rocz nice etc.).
VI. BIBLIOGRAFIA PRZEDMIOTOWA — OPIS
1. P odstaw a i tech n ik a opisu (jak III. 1.).
— W p ew n y ch w yp ad k ach w biblio grafii przedm iotow ej sto sow any będzie opis skrócony (np. opis a rty k u łu p rzed ru k o w a nego k ilk ak ro tnie, opis u tw o ru ogłaszanego w k ilk u kolejnych w ydaniach.
2. E lem en ty opisu pozycji ogłoszonej drukiem . a. A utor.
— Nazwę autora dokumentu bądź nazwy dwóch lub trzech autorów należy staw iać na cz ele opisu. N azw y drugiego i trzeciego autora roz dzielają przecinki.
— Jeżeli w ym ienia się nazw isko autora ukrytego pod pseudonimem, kryptonim em lub kryptogramem, powinno ono wyprzedzać w opisie form ę nazw y dodaną w druku. Nierozwiązany pseudonim, kryptonim lub kryptogram należy staw iać na czele opisu z zachowaniem kolej ności liter i w szelkich znaków graficznych (nawiasy i kropki).
b. T ytuł.
— W bibliografii podajem y tytu ł pełny wraz z podtytułam i z zacho w aniem dokładnej form y przejętej z dokumentu.
— Dla pozycji opublikowanych bez tytułu należy wprowadzić w na w iasie graniastym tytuł sfingowany, form ułujący zw ięźle formę piśm ienniczą oraz tem at dokumentu.
— W opisie utworu piśm ienniczo samoistnego, wydaw niczo niesam o- istnego, znajdującego się w w ydaw n ictw ie zbiorowym lub będącego częścią (rozdziałem) w tom ie składającym się z szeregu utworów jednego autora, w ysuw am y na pierw sze m iejsce tytuł utworu nas interesującego, a następnie podajem y opis całości, w której został on umieszczony.
— W opisie fragm entu w ydaw nictw a lub utworu na pierwsze m iejsce w ysuw am y ty tu ł całości w ydaw nictw a, w adnotacji zaś podajem y stro
ny zajęte przez fragm ent oraz nagłów ek oryginalny fragm entu lub sform ułowanie jego tematu.
c. A dres w ydaw niczy.
M iejsce wydania. Rok.
Nakładca. Opis zewnętrzny.
d. C y tata w ydaw nicza.
Tytuł pisma.
Data: rok, numer, data dzienna. Opis zewnętrzny.
e. A dnotacje.
— Obszerniejsze w yjaśnienie niejasnego tytułu przez zw ięzłe sprecy zow anie tematu lub podanie treści (przytoczenie części składowych, rozdziałów).
— Incipit utworów opublikowanych bez tytułu.
— Informacje o powiązaniu utworu — przy polemikach, dyskusjach — przez podanie pełnego opisu pozycji, z którą autor polemizuje. — Informacje dotyczące materiału ilustracyjnego zamieszczonego w utworze.
f. Odsyłacze.
— O ile pozycja ze w zględu na zawartość powinna się znaleźć w kilku działach, zamiast powtórzonego opisu wprowadzamy odsyłacz.
3. E lem enty opisu rękopisu.
— Obok dokładnego opisu dokum entu podającego takie elem enty, jak: autor, ty tu ł, opis zew nętrzny (por. III. 1.; VI. 2. a., b.) — należy podać w ad n otacji c h a ra k te r rękopisu (autograf, m aszyno pis) oraz, w m iarę możności, w ym ienić posiadacza rękopisu.
VII. BIBLIOGRAFIA PRZEDMIOTOWA — UKŁAD
1. Podział m ate ria łu bibliograficznego n a działy.
— W bibliografii przedm iotow ej p rz y ję ty zostanie u k ład dzia- łowo-rzeczowy, a w ram ach działów: bądź chronologiczny, bądź abecadłow y. M ateriał dzieli się n a podane niżej działy.
2. B iografia (m ateriały biograficzne).
— D ział o bejm uje arty k u ły , noty i dokum enty dotyczące życia pisarza. U kład — w edług okresów życia pisarza, któ ry ch dotyczą dane m ateriały .
3. K orespondencja.
— D ział o b ejm u je listy do pisarza. U kład w edług alfab etu n a dawców.
4. M ateriały historycznoliterackie i krytyczne, a. O pracow ania syntetyczne.
— Dział obejm uje artykuły, noty i odczyty ujmujące syntetycznie bądź całość twórczości pisarza, bądź odnoszące się do pew nego jej okresu
czy w reszcie ściśle określonego tem atycznie zakresu tej twórczości (np. Tuw im -tłum acz, Boy-teatrolog). Dział obejmuje w ięc m ateriał, który n ie dotyczy jednego określonego utworu pisarza. Układ chrono logiczny.
b. L ite ra tu ra o poszczególnych utw orach.
— Dział obejm uje .recenzje, artykuły, noty i odczyty dotyczące po szczególnych utw orów (i odczytów) pisarza. Dział dzieli literaturę o pisarzu na grupy rzeczowe, odnoszące się tem atycznie do rodzajów twórczości pisarza; n a przykład:
1. Poezja. 2. Proza. 3. Dramat. 4. Publicystyka. 5. Prace historycznoliterackie. 6. Recenzje. 7. Tłumaczenia. 8. Prace edytorskie.
— W ram ach poszczególnych grup hasłam i są tytuły utworów w ukła dzie w edług alfabetu tytułów . M ateriały dotyczące danego utworu ułożone są chronologicznie.
5. M ateriały dotyczące k u ltu pisarza.
— D ział re je s tru je — w m ia rę m ożliw ości — a rty k u ły , noty i fak ty zw iązane z p ośm iertn y m k u lte m pisarza (pozycje doty czące rocznic, akadem ii ku czci pisarza, in sty tu c ji im ienia pisa rza, w y staw i w ieczorów pośw ięconych tw órczości pisarza etc.). U kład w edług haseł rzeczowych. W ew nątrz gru p — u k ład chro nologiczny.
6. P isarz w lite ra tu rz e pięknej.
— Dział o b ejm u je u tw o ry litera c k ie zw iązane z postacią i tw ó r czością p isa rz a (u tw ory dedykow ane, parodie, pastisze, plagiaty, fraszki o pisarzu, pow ieści biograficzne z w y stęp u jącą postacią pisarza etc.). U kład chronologiczny w edług d at pub likacji danych utw orów .
7. W ykaz istn iejący ch b iblio grafii dotyczących twórczości pisarza. 8. Ikonografia.
a. Fotografie. U kład — w edług chronologii życia pisarza. b. P o rtre ty i rzeźby. U kład — w edług nazw isk autorów .
c. Ilu stra c je do dzieł pisarza. U kład w edług alfabetu dzieł; w e w n ątrz — chronologiczny.
d. Foto g rafie te a tra ln e z w ystaw ionych sztuk pisarza (w m iarę możliwości). U kład alfabetyczny w edług alfabetu ty tu łó w dzieł; w ew n ątrz — chronologiczny.
