• Nie Znaleziono Wyników

Organizm i wolność. Filozofia życia i etyka nauk o życiu

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Organizm i wolność. Filozofia życia i etyka nauk o życiu"

Copied!
20
0
0

Pełen tekst

(1)

Tom  5,  2017  

       

Ewa  Nowak,  Roberto  Franzini  Tibaldeo  

     

25*$1,=0,:2/12ĝû  

),/2=2),$ĩ<&,$,(7<.$1$8.2ĩ<&,8

1

 

    STRESZCZENIE    

Autorzy  omawiaMą  ]DáRĪHQLD RQWRORJLLĪ\ZHJR E\WXZHdle  Hansa  Jonasa.  Poten-­ cjaá Ī\FLD HZROXXMH DĪ GR FKZLOL,   gdy   czáRZLHN   zaczyna   rozwijaü   swoje   technologie,   UR]XP ZROQRĞü D ZUHV]FLH L RGSRZLHG]LDOQRĞü ]GROQą SRKDPRZDü HNVFHV\ZQH QDGXĪ\ZDQLH WHFKQRORJLL   L FKURQLü ZáDVQH RWZDUWH SRWHQFMDOQRĞFL $UW\NXá F]HUSLH     z  idei  opisanych  w  Organismus  und  Freiheit  (ang.  The  Phenomenon  of  Life),  NWyUe   WRG]LHáR-RQDVXZDĪDá]DVZHopus  magnum.      

6áRZDNOXF]RZH

 

+DQV-RQDVĪ\Z\E\WRUJDQL]Pontologia  postdualistyczna,  

teleologLD HZROXFMD ZROQRĞü RGSRZLHG]LDOQRĞü,   technologia,   ryzyko,   etyka,   filozo-­ fia,  nauka.         WPROWADZENIE    

Prezentujemy   tutaj   or\JLQDOQH ]DáRĪHQLD ILOR]RILL Ī\FLD +DQVD -RQDVD (1903± QDSRGVWDZLHWRPXRWZLHUDMąFHJRSHáQąNU\W\F]QąHGyFMĊMHJR dorobku   (Kritische   Gesamtausgabe   der   Werke   von   Hans   Jonas,   t.   I/1   pt.   Organismus   und   Freiheit =QDF]HQLH WHM ILOR]RILL Z]UDVWD UyZQROHJle   do   WHPSDWUDQVIRUPDFMLĪ\FLD]DVSUDZąWHFKQLNL7UDQVIRUPDFMDRNWyUHMSLVDá MXĪ0DUWLQ+HLGHJJHU  dotyka  w  zasadzie  wszystkich  strukWXULIXQNFMRQRZDĔ Ī\ZHJRÄE\WXRUJDQLFzQHJR´  (organisches  Sein),2  z  NWyUHJRZ\G]LHOLáRVLĊ±   ZáDĞFLZH Z\áąF]QLH OXGzkiej   istocie   ±   ÄMHVWHstwo´   (Dasein) : RGUyĪQLHQLX

²²²²²²²²²  

1   $UW\NXá ]RVWDá SU]\JRWRZDQ\ Z UDPDch   grantu   NCN   Opus   9   nr   2015/17/B/HS1/02381   pt.   ³(ZoOXFMD MDĨQL SU]\F]\QHN GR UHZL]ML SRVWKXPDQL]PX´ $XWRU]\ VNáDGDMą 1DURGRZHPX &Hntrum   1DXNLSRG]LĊNRZDQLD]DILQDQVRZDQLHSURZDG]RQ\FKSU]H]QLąEDGDĔ  

2  :RGUyĪQLHQLXRG+XVVHUOD-RQDVGRVWU]HJáSRWĊĪQ\SRWHQFMDáRQW\F]Q\ZáDĞQLHZRUJDQL]PLH +XVVHUO XZDĪDá RUJDQLF]QRĞü ]D HOHPHQW SRU]ąGNX FR QDMZ\ĪHM ELRORJLF]QHJR DOERZLHP ³FLDáR QLH MHVWZ\áąF]QLHF]\PĞPDWHULDOQ\PLIL]\F]Q\POHF]VWDQRZL©RUJDQLF]QąLQG\ZLGXDOQRĞüª>@QDOe-­ ĪąFąGRSU]\URGQLF]QHJRNUyOHVWZDLQG\ZLGXyZRUJDQLF]Q\FK´(GHU/HLELVWÄRUJDQLVFKH,QGLYLGXa-­ OLWlW´ XQG QLFKW EORVV SK\VLVFK-­physikalische;;   ...die   Natur   ein   Reich   organischer   Individuen   ist),     E.  Husserl,  =XU3KlQRPHQRORJLHGHU,QWHUVXEMHNWLYLWlW,,,  I.  Kern  (red.),  Hua  XIV,  Martinus  Nijhof,   Den  Haag  1973,  s.  67.  

(2)

od   swych   nauczycieli,   w   tym   Edmunda   Husserla,3   Jonasa   Cohna,   Rudolfa   Bultmanna,   Karla   Jaspersa   i   wspoPQLDQHJR MXĪ Heideggera,   Jonas   od   po-­ F]ąWNXUR]ZDĪDÄMHVWHVWZR´  w  jego  áąFzQRĞFLD]DUD]HPUR]áąF]QRĞFL]  orga-­ niczno-­cielesnym  ĞZLDWHPĪ\FLDNWyUHJRduchowo±inteligibilne  i  spoáHF]QR-­ V\PEROLF]QHIRUP\VWDMąVLĊQLH]aOHĪQHRGELRVXDOH]QLHJRSU]HFLHĪF]HUSLą VLá\ Ī\ZRWQH.4   6WZRU]RQD SU]H]HĔ IHQRPeQRORJLD Ī\FLD ZSLVXMH VLĊ Z QDM nowszy   nurt   znaturalizowanej,   ale   nieredukcjonistycznej   ontologii.   Obie   U]XFDMą Z\]ZDQLH UR]PDiW\P RGPLDQRP GXDOL]PX JHQHUXMąF\P PDWHULDOL VW\F]Q\EąGĨLGHDOiVW\F]Q\PRQL]PLVLáąU]HF]\WDNĪHUHGXNFMRQL]PÄ3RVW GXDOLVW\F]QD´   RQWRORJLD Ī\FLD +DQVD -RQDVD SR]EDZLD F]áRZLHND SU]HZDJL nad  reszWąXQLZHUVXPĪ\FLDZW\PVHQVLHĪHNZHVWLRQXMHMHJRQLHJUDQLF]RQH SUDZR GR QLKLOLVW\F]QHM VDPRZROL ]DVWĊSXMąc   je   zobowiązaniem   do   odpo-­ wieG]LDOQHM ZROQRĞFL 7HQ URG]DM ZROQRĞFL   Z\UyĪQLD F]áRZLHND VSRĞUyG LQ Q\FKĪ\Z\FKLVWRWNWyUH±  SRF]ąZV]\RGQDjprostszych  organi]PyZ±  uosa-­ biaMą   niezaleĪQH zachowania   Z SU]HFLZLHĔVWZLH GR Ueaktywnych   rzeczy   martwych=DUyZQRRQWRORJLDMDNLHW\ND-RQDVDZ\GDá\QDPVLĊDGHNZDWQą RGSRZLHG]Lą]HVWURQ\ZVSyáF]HVQHMLQWHUG\VF\OLQDUQLHĞZLDGRPHMHW\Ni  na   JZDáWRZQLHZ]PDJDMąF\VLĊÄG\NWDWWHFKQoORJLL´  z  jednej  strony,  a  z  drugiej  ±   na   SU\PDW ÄGXFKD´   UHGXNXMąFHJR ZV]HFKĞZLDW GR EH]ZDUWRĞFLRZHM PDWHULL VLHELH ]DĞ ±  do   nie-­odpowiedzialnej   samowoli   modyfikXMąFHM Ī\cie,   od  jego   genetycznej,  orgaQLF]QHMLDQLPDOQHMWRĪVDPRĞci  SRF]\QDMąF=UĊE\WHMRQWR loJLLXZLHĔF]RQHM  imperatywem  RGSRZLHG]LDOQRĞFLZ\áRĪRQ\m  przez  Jona-­ sa   w   dziele   =DVDGD RGSRZLHG]LDOQRĞFL,   opisane   zostaá\   Z SU]HGáRĪRQ\P interesującym   nas   tutaj   tomie   Organismus   und   Freiheit.   Philosophie   des   Lebens  und  Ethik   der  Lebenswissenschaften.  Program  swej  ontolRJLLĪ\FLD ]DNUHĞOLá  Jonas  naVWĊSXMąFR  

 

ÄZFHQWUXPRQWRORJLL DSRQLHNąGLHSLVWHPRORJLL SRVWDZLüQDOHĪ\NZHVWLĊĪy-­ cia   LNZHVWLĊFLDáDĩ\ü]QDF]\ Ī\ü IL]\F]QLHMDNR Ī\ZHFLDáRNUyWNRPyZLąF jako  byt  organic]Q\:FLHOHVSOHFLRQ\MHVWZĊ]HáE\WX der  Knoten  des  Seins),   w   duali]PLH MHG\QLH UR]FLĊW\ DOH QLH UR]ZLą]DQ\ ]erhaut   den   Dualismus).   Idealizm  i  PDWHULDOL]PXVLáXMąJRUR]ZLNáDü  NDĪGHSRVZRMHPXQDSUyĪQR>@.   Potrzebna  MHVWRQWRORJLDFDáoĞFLRZDLG]ie  tu  ERZLHPRFDáRĞü ein  Ganzes).´5  

 

²²²²²²²²²  

3  6NąGLQąG+XVVHUOGRFHQLDáXFLHOHĞQLHQLHMDQDWXUDOQHJR DWDNĪHRVRERZHJRLWUDQVFHQGHQWDOQe-­ go).   .|USHUOHLE,FK-­Leib   SR]ZDOD GRĞZLDGF]Dü ³Ī\FLRZ\FK RGQLHVLHĔ´ GR ĞZLDWD ]RE Medytacje   kartezjaĔskieSU]Há$:Djs,  PWN,  Warszawa  1982,  s.  142±143.  Z  kolei  Merleau-­3RQW\RGSRF]ąWNX PyZL R LQWHUFLHOHVQ\P ³E\FLX Z ĞZLHFLH´ Ä-HVWHĞP\ RUJDQDPL MHGQHM LQWHUFLeOHVQRĞFL´ we   are   organs   of   one   and   single   intercorporeality),   Maurice   Merleau-­Ponty,   The   Philosopher   and   His   ShadowSU]Há50F&OHary,  Signs,  Northwestern  Univ.  Press,  Evanston  1964,  s.  169.      

4  L.  R.  Kass,  Appreciating  The  Phenomenon  of  Life.    The  Philosophy  of  Hans  Jonas,  Special  issue,   Graduate  Faculty  Philosophy  Journal,  23  (1),  2002,  s.  51±69.  

5   H.   Jonas,   OUJDQLVPXV XQG )UHLKHLW $QVlW]H ]X HLQHU 3KLORVRSKLVFKHQ %LRORJLH.   KGA,   t.   I/1,   2010,  s.  48.    

(3)

Program  ten  rozwiniemy  tutaj  na  poziomie  HOHPHQWDUQ\PZVND]XMąFQD inWHJUDOQ\ ]ZLą]HN SRPLĊG]\ RQWRORJLą Ī\FLD L HW\Ną Ī\FLD ZHGOH Jonasa.   3HáQLHjV]ą Z\NáDGQLĊ Ī\FLD ]DZLHUDMą GZD WRP\ HG\FML Kritische   Gesam-­ tausgabe,  tj.  Leben  und  Organismus  (Life  and  Organism)  i  Organism  and   Freedom,   a   w   nim   przede   wszysWNLP :SURZDG]HQLH ]DW\WXáRZDQH Ä©/LIHª and   the   Scientific   SpiULW´.   To   tXWDM -RQDV RNUHĞOLá Ī\FLH MDNR ÄVSRQWDQLF]Q\   LFHORZ\UXFK´  (spontaneous  and  teleological  motion),  Äfakt  samej  natury´6   (the   fact   of   nature   itself)   Z QLHXVWDQQ\P ÄVWDZDQLX VLĊ´   (becoming)   i   Äza-­ FKRZDQLX´ behavior,   performance) NWyrego   ĨUyGáHP   (source)   jest   Äinteli-­ gentny´  organizmZRGUyĪQLHQLX  od  reaktywnej  rzeczy.        

Z   kolei   pHáQLHMV]ą Z\NáDGQLĊ   etyki   Ī\FLD   czytelnik   znajdzie   w   (VNąGLQąG   znaNRPLWHM SUDF\3LRWUD5RVRáDSWHans  Jonas.  O  etycznej  odpowiedzial-­ QRĞFLQDXNLLWHFKQLNL(2017).  3U]HMĞFLHRGĪ\FLDNXHW\FHGRNonuMHVLĊEH]SR ĞUHGQLRZREOLF]XÄ]DWUZDĪDMąFHJRIDNWXĞPLHUFL´  LJURĨE\MHMVprowadzenia,   NWyUD QDSHánia   troską R trwanie ĩ\Z\ E\W SUDJQLH WUZDü poPLPR ĪH MHJR biologiczne   upoVDĪHQLH   (structural   equipment   for   life)   jest   kruche,   a   samo   Ī\FLH±  RZąUHEHOLĊ  ZĞZLHFLHPDWHULL  ±  trawi  NU\]\V,W\ONRF]áRZLHN]GROQ\ MHVW SR]QDü L GRFeQLü XQLNDOQą ZDUWRĞü Ī\FLD Z   SHUVSHNW\ZLH SU]\V]áRĞFL ZáDVQHM L FDáHJR Ī\Zego   uniwersum.   : REOLF]X ZDUWRĞFL Ī\FLD   PRĪH RQ WHĪ poáRĪ\ü NUHV wielorakiej   negacji   i   redukFML Ī\FLD,   do   jakiej   jest   zdolny   jako   istota  obdarzona  QDMZ\ĪV]\PSRWHQFMDáHPZRlQRĞFL  i  UDFMRQDOQRĞFL.        

'LHWULFK%|KOHU]ZUDFDXZDJĊĪH+DQV-RQDV]UD]XÄzdystansowany  fe-­ nomenolog´ ]PLHQLá VLĊ Z ĪDUOLZHJR HW\ND ]D VSUDZą LQVSLUDFML Eiblijnych   RUD]ÄPHWDIL]\NLERMDĨQLLGUĪHQLD´,7  NWyUąPLDáJR]DUD]Lüޔ‡  Kierkegaard.     W   obliczu   ekspanVML WHFKQLNL VNXSLRQD ZRNyá HJ]\VWHQFMDOQR±inteligibilnej   wyMąWNRZRĞFLF]áRZLHNDIHQRPHQRORJLDZ\GaáDVLĊ-RQDVRZLEH]VLOQDHW\F] QLH 2ZV]HP WHFKQLND L ZSLVDQD Z QLą DPELZDOHQFMD ]DMPRZDá\ ;;-­ wiecznych   antropoloJyZ Z W\P +HLGHJJHUD $UQROGD *HKOHQD i   Helmutha   Plessnera,  ale  dopiero  JRQDVRZL]DĞZLWDáDP\ĞOR  ]RERZLą]aniu  filo]RIyZGR ÄodpowiedzialQRĞFL WM SRZURWX   GR ©jaVNLQLª   L XZROQLHQLD XZLĊ]LRQ\FK   ZQLHMEOLĨQLFK´.8  1LHFKRG]LáRMHdQDNREDQLFMĊWHFKQLNL]OXG]NLHJRĞZLDWD OHF] R WR E\ XĪ\WHN ]QLej   uczyQLüPQLHM GRZROQ\P ]D WR EDUG]LHM ĞZLDGR mym  i  odpowiedzialnym.9      

²²²²²²²²²  

6  H.  Jonas,  Organism  and  Freedom,  KGA,  t.  I/4,  s.  32±68.    

7  2ZąÄQLHHJRLVW\F]QąERMDĨĔ´ selbstlose  Furcht Z]EXG]DüPDXF]áRZLHNDZ\REUDĪHQLHVNXWNyZ ZáDVQHJR G]LDáDQLD %RMDĨĔ F]\QL UR]XPRZDQLH NRQVHNZHQFMDOLVW\F]QH DNWHP RVREistego   zaan-­ JDĪRZDQLDPRUDOQHJRSRU5) 7LEDOGHR +HXU\VW\NDVWUDFKXF]\DPELZDOHQFMDOĊNXPRĪHE\ü GOD QDV SRXF]DMąFD" SU]Há 0 +XN )LOR]RILD 3XEOLF]QD L (GXNDFMD 'HPRNUatyczna,   4   (1),   2015,     s.  68±87.    

8  H.  Jonas,  Organismus  und  Freiheit,  op.  cit.,  s.  334.      

9   7HPX ]DJDGQLHQLX VZRMą QDMQRZV]ą PRQRJUDILĊ SRĞZLĊFLá 3LRWU 5RVyá Hans   Jonas   o   etycznej  

odpoZLHG]LDOQRĞFLQDXNLLWHFKQLNL8QLYHUVLWDV.UDNyZSRUH.  Jonas,  Technik,  Freiheit  und   Pflicht,  KGA,  t.  III/2,  1987.    

(4)

Z   kolei   o   witalistycznym   zwrocie   u   Jonasa   wymownie   ĞZLDGF]\   krytyka   gnozy,   egzystencjalizmu   i   nihilizmu10   ±   yZ DNW ILOR]RILF]QHJR RMFREyMVWZD   Z]JOĊGHP+HLGHJJHUD]NWyU\P-RQDVLGHQW\ILNRZDáVLĊQDZHWZyZF]DVJG\ ZNURF]\á QD ZáDVQą GURJĊ ILOR]RILF]Qą.   2FHQLZV]\ LĪ ÄĪ\FLH Z LFK WRZDU]y-­ VWZLHWRĪ\FLHVND]DQHQDNU\]\V´ living  in  such  company  is  living  in  a  cri-­ sis),   Jonas   QLH JRG]L VLĊ QD ujmowanie   ludzkiej   kondycji   MDNR ÄU]XFenia     ZĞZLDW´Ä]GDQLDVLĊQDĞOHSHIDWXP´  i  egotycznego  Ä]DWURVNDQLD´  o  ZáDVQ\ byt8ZDĪDĪHGRSLero  usytuowanie  w  Ğwiecie  Ī\FLD  LUHVSRQV\ZQRĞüZVWR VXQNX GR ĞZLDWD QDGDMH RUJDQL]PRZL LQG\ZLGXDlQRĞü intrinsic   oneness   called  self):  MXĪSURWR]RDw  zetknLĊFLXz  ÄinQ\P´  VWDMąVLĊZUDĪOLZHUHDJXMą DÄUHDNFMDVWDQRZLRGSRZLHGĨNWyUDZykracza  poza  efekt  mechaniczny´ the     reaction   is   response,   mechanical   reaction   is   transcended).11   6WDUDMąF VLĊ REMDĞQLüIHQRPHQĪ\FLDRdVáDQLD  Jonas  archaiczne  kulisy  animizmu  i  panwi-­ WDOL]PX NLHG\ WR ÄĪ\FLH ]QDczyáR W\OH   samo   co   Ī\Z\ E\W   (Lebendsein),     D F]HJRĞ WDNLHJR   MDN ©PDUWZD PDWHULDª QLH ]QDQR´.12  $ SU]HFLHĪ ĞPLHUü ÄSU]\FLąJDáDOXG]NLHXPyVá\  EDUG]LHMQLĪFXGĪ\cia:  QDOHĪ\  to  ]áRĪ\üQDNDUE\ poGHMĞFLD WHoUHW\F]QHJR´,13   SRGHMĞFLH SUDNW\Fzne   boZLHP Ī\FLD QLH ]DQLH dbuje.    

3UDNW\F]QH SRGHMĞFLH GR Ī\ZHJR E\WX   przyjmuje ĪH Ī\FLH jest   warWRĞFLą     LRGUD]XWHĪIXQGXMHHW\NĊĪ\FLD2GNU\ZDMąF\WĊ  ZDUWRĞüGXFKDILUPXMHZáa-­ VQąZLWDOLVW\F]QąJHQH]Ċ5R]XPXMąFZWHQVSRVyE-RQDVSRGZDĪ\áXWDUWH przeĞZLDGF]HQLH R ÄEH]±ZDUWRĞFLRZRĞFL´   bytu   Ī\ZHJR,   podsycane   przez   scjentyzm,   WHFKQLNĊ   i   Äantropologiczny   a-­NRVPL]P´14,   traktuMące   PDWHULĊ MDNRPDUWZ\LRERMĊWQ\VXURZLHFOXE QDU]ĊG]LHR]QDF]HQLXFRQDMZ\ĪHMLn-­ strumentalnym.  Ale  warWRĞüĪ\Fia  ±  UyZQLHĪRUJDQLF]QHJR±  jest  immanent-­ na   i   aprioryczna ÄDas   Leibapriori´15   PD SRWHQFMDá SU]HNUDF]DQLD VDPRUo-­ ]ZRMXWZyUF]RĞFLLWRZáDĞQLHRQOHJá  u  podstaw  Ä]DVDG\RGSRZLHG]LDOQRĞFL´   (das   Prinzip   Verantwortung).   Wedle   Jonasa   ÄHW\NĊ IXQGXMH ontologia´.16   Etyka   zwraca   ÄHeideggeURZVNą WURVNĊ SU]HFLZNR +HLGHJJHURZVNLHPX ]D pomQLHQLX Ī\ZHJR FLDáD´17   (Leibvergessenheit).   Rozpoznanie   ontologicznej     i  aksjologicznej  natury  powiązania  PLĊG]\Leben  i  LeibDWDNĪHSU]HNURF]H nie   granicy   PLĊG]\ W\P FR FLHOesne   i   duchowe   staQRZL ]DF]\Q HW\NL Ī\FLD NWyUDZ  RGUyĪQLHQLXRGHJ]\VWHncjalistycznej  strategii  bycia  QDVSRVyE  ÄZáD ĞFLZy´  pragnie  E\üVWUDWHJLąSUDNW\FzQą  

²²²²²²²²²  

10   H.   Jonas,   The   Phenomenon   of   Life.   Toward   a   Philosophical   Biology.   Northwestern   Univ.   Press,  Evanston  1966,  rozG]LDá9  pt.  Gnosticism,  Existentialism,  and  Nihilism.    

11  H.  Jonas,  Leben  und  Organismus,  s.  351.     12  H.  Jonas.  Organismus  und  Freiheit,  op.  cit.,  s.  19.     13  Ibidem,  s.  20.    

14  L.  Vogel,  Foreward  (Przedmowa)  do  The  Phenomenon  of  Life,  op.  cit.,  s.  XII.     15  '%|KOHU(LQIKUXQJLQGLH.ULWLVFKH*HVDPWDXVJDEH,  KGA,  t.    I/1,  2010,  s.  XXVII.   16  H.  Jonas,  Organismus  und  Freiheit,  op.  cit.,  s.  357.    

(5)

3RFyĪ  F]áRZLHNRZLWDNDVWUDWHJLD"=SHZQRĞFLąQLHSRWRE\G\VWDQVRZDü siĊRGQDWXU\LWHFKQLNL2ELHdoPHQ\VąĪ\FLXOXG]NLHPXQLH]EĊGQH.  Reduk-­ cja   QDWXU\ GR QLHLVWRWQHM ÄREHFQRĞFL´,   a   z   drugiej   strony   inflacja   techniki   QDSĊG]DMąÄQRZRF]HVQ\QLKLOL]P´,18  ÄPLWRORJLF]QąDQLKLODFMĊQDWXU\´19  (my-­ thologische   Nihilisierung   der   Natur  L ÄG\NWDWXUĊ WHFKQRORJLL´.   Nihilizm   wyrasta   z   przekoQDQLD R W\P ĪH Äjestestwo   U]XFRQH ]RVWDáR Z EH]-­ ZDUWRĞFLRZ\   ĞZLat´.20  Heidegger   i   Jean   Paul   Sartre   uznali   go   za   bezwarto-­ ĞFLRZ\SRQLHZDĪGRVWU]HJDOLZQLPPHFKDQL]P\  i  determinizmy  UHLILNXMąFH Dasein  MDNRZáDĞFLZHDZ]DVaG]LHMHG\QHĨUyGáR]QDF]HĔLZDUWRĞFL.  Jonas   ten   stan   rzeczy   pU]HZDUWRĞFLowuMH VWDZLDMąF Z FHQWUXP E\W   Ī\Zy,   NWyU\ UR]ZLMDVLĊZWRNX  naturalnej  ewolucji.      

Pretekstem  do  QDWXUDOL]DFMLE\WXVWDá\VLĊGOD-RQDVDZV]HONLHIRUP\GXD lizmu  i  monL]PXREHFQHUyZQLHĪZNODV\cznej  fenomenologii  i  egzystencja-­ lizmiH-RQDVDLQWHUHVRZDáQLHW\ONRZ\áRPMDNLZU]HF]\ZLVWRĞFLPaterial-­ QHM F]\QL PDWHULD RĪ\ZLRQD OHF] WDNĪH   Äprzekroczenie   OLQLL G]LHOącej   sfeUĊ FLDáa  od  sfery  ducha  (GLH*UHQ]OLQLH]ZLVFKHQGHUN|USHUOLFKHQXQGGHUJHi-­ VWLJHQ6SKlUHEHUVFKULWWHQ ´,21  LQLFMRZDQHMXĪSU]H]WHOHRORJLĊLPPanent-­ QąRUJDQLzmowi:22  ÄĪDGHQRUJDQL]m  nie  jest  pozbawiony  celowoĞFL´.23  Celo-­ ZRĞüPDFKDUDNWHURWZDUW\QLHILQDOLVW\F]Q\ZROQ\RGHVFKDWRORJLL]DZLera   SRWHQFMDá   rozwoju   ZáDVQHJR 1DMPáRGV]ym   ogniwem   ewolucji   jest   istota     R QDMZ\ĪV]\P   potencjale.   W   eseju   Homo   Pictor   Z\ND]Dá   Jonas ĪH ludzka   percepcja   i   ]GROQRĞü REUD]owania   twRU]ą   UHSUH]HQWDFMH ]DSRĞUHGQLF]DMąFH obie  te  sfery,  tj.  dXFKRZąLIi]\F]Qą2SUyF]DVSHNWXRELHNW\ZL]XMąFHJRPDMą one   WDNĪH   aspekt   subiektywnie   podmiotowy.   :\WZDU]DMąF REUD]\ ±   w   tym   obraz  samego  siebie  ±  F]áRZLHNPRĪHMHZLHORUDNRSU]HWZDU]DüDWDNĪHRSH URZDüQLPLLSU]HNV]WDáFDüZRGeUZDQH DEVWUDNF\MQH LGHH-HĞOL]DFKRZXMH VLĊ]JRGQLH]QLPLRVLąJDIRUPĊĞZLDGRPHM  a  w  ostatecznym  rozrachunku  ±   WDNĪH QRUPDW\ZQHM Vamokontroli   i   autonomii.   Subiektywny   aspekt  idei   po-­ ]RVWDMHRWZDUW\QDLQZHQFMĊZáaVQą]DFKRZXMHSU]HWRV]HUHJQLH]GHILQLRZD nych,   ludzkich   SRWHQFMDOQRĞFL Z W\P ]GROQRĞü SURMHNWRZDQLD L Z\ELHJDQLD   w   przyszáRĞü NWyUD XPRĪOLZLD WHĪ DkW\ZQRĞü   technopoietyczQą   Zaawanso-­ ZDQHIRUP\WHMDNW\ZQRĞFLPRJą]NROHL]ZURWQLHRJUDQLF]Düotwarty  ludzki   SRWHQFMDáZLąĪHVLĊ]W\PU\]\NRL]DJUoĪHQLHQDNWyUHRGSRZLHG]LąVWDQLH VLĊ RGSRZLHG]LDOQRĞü WM QDMEDUG]LHM OXG]ND   forma   wolQRĞFL   Zwornikiem   postdualistycznej   ontologii   jest   dialektyka,   ktyUD SRPLĊG]\ .DQWRZVNLHJR homo  phaenomenon  i  homo  noumenon  wprowadza  Homo  PictoraWRZáD

²²²²²²²²²  

18  Jak  pisze  Jonas  w  1963  r.  w  Zwischen  Nichts  und  Ewigkeit.     19  '%|KOHU(LQIKUXQJLQGLH.ULWLVFKH*HVDPWDXVJDEH,  s.  LI.     20  Ibidem,  s.  LIII.    

21   Ibidem   (hEHUOHLWXQJ 9RQ GHU 3KLORVRSKLH GHV 2UJDQLVPXV ]XU 3KLORVRSKLH GHV 0HQVFKHQ),     s.  317.    

22   H.   Gronke,   Einleitender   Kommentar...,   KGA,   t.   I/1,   2010,   s.   CXXVII.   -RQDV QLH SRZRáXMH VLĊ SU]\W\PQDĪDGHQZHUW\NDOQ\KLVWRU\F]Q\F]\ERVNLSRGPLRWQDRSDWU]QRĞüNWyUHMLQWHQFMąE\áE\ QLHVNRĔF]RQ\SRVWĊSHZROXFMLWDPĪH  

(6)

ĞQLHRQ  zapewnia  FLąJáRĞü  poPLĊG]\OXG]NLPXPyVáHPLĞZLDWHP  przedmio-­ towym 3U]HVáDQka   FLąJáRĞFL WNZL   w   Änajprostszych   formach   bytu   organicz-­ QHJR NWyUH VWDQRZLą SUHILJXUDFMĊ XP\VáX´ ] GUXJLHM VWURQ\ ÄXP\Vá QDZHW   ZVZ\FKQDMZ]QLRĞOHMszych  wzlotach  SR]RVWDMHF]ĊĞFLąRUJDQL]PX´24,  zacho-­ ZXMąFSU]\W\PQLH]GHWHUPLQRZDQ\MHV]F]HSRWHQFMDáSRGPLotowy.      

Ale   jakim   sposobem   otwarty   SRWHQFMDá   autonoPLL ZVSyáLVWQLHMH ] deter-­ minizmHPSUDZIL]\NLLZVSyá]DOHĪQRĞFLąMDRWRF]HQLH?  OdpoZLHG]LQLHXáa-­ twia  typowe  dla  XX-­wiecznej  antropologii  przekonanie  o  tym,  ĪHOXG]NLKDEL tat   mieĞFL   VLĊ QD VNUDMX SU]\URdy,   a   nieusytuowanie   F]áRZLHND Z ĞZLHFLH   LZ\P\NDQLHVLĊQDWXUDOQHMHZROXFMLSREXG]DUR]ZyMontogenetyczny,  w  tym   inwenFMĊ,   kreatywnoĞü GRFLHNOLZRĞü ZUHV]FLH wolnoĞü.   U   Jonasa   bowiem   do  spotkania  ÄkoQLHF]QRĞü]ZROQRĞFLą´  doFKRG]LZĪ\Z\PRUJDQL]PLHjak   SRGNUHĞla   Piotr   RoVyá   Ä:ROQRĞü ]ZLą]DQD MHVW ]QLH]DOHĪQRĞFLą RGPaterii,     ]NWyUHMVNáDGDVLĊRUJDQL]P´W\PF]DVHPÄNRQLHF]QRĞü]ZLą]DQDMHVW]FLąJáą ]DOHĪQRĞFLą RG ]Gobywania   materialnych   podstaw   egzystencji   czy   material-­ Q\FK]DJURĪHĔPRJąF\FKSRáRĪ\üNUes  linLLĪ\FLD´.25  Jonas  jest  bardziej  an-­ WURSRORJLHP Ī\FLD DQLĪHOL NXOWXU\:   wykazuje   QLHXVXZDOQą   SU]\QDOHĪQRĞü F]áRZLHND GR RUJDQLF]QHJR ĞZLDWD ĪyFLD D ]DUD]HP MHJR ÄVW\F]QRĞü ] E\ tem´26  (Begegnungen  des  Menschen  mit  dem  Sein GRNWyUHM  usposabia  go   XP\VáNie  chodzi  przy  tym  o  eliminaFMĊ  NRQLHF]QRĞFLSU]H]ZROQRĞüUDczej   o  WDNąVDPRUHDOL]DFMĊSRWHncjaáXZROQRĞFLNWyUDUH]\JQXMH]  przeNV]WDáFDnia   NDĪGHJRQDWXUDOnego  faktu  w  artefakt  zamyNDMąF\GURJĊGDOV]HMDXWHQW\F] nej   aktualizacji   potenFMDáX ZROQRĞFL MDNL WNZL Z OXG]NLP Ī\FLX.   =D LVWRWĊ F]áRZLHND X]QDá -RQDV   nie   wszechmoc   L SU]HPRĪQRĞü woli,   ale   ĞZLDdome     i   ]ZáDV]F]D   etyczne   problematyzacje   bytu   GDV 9HUP|JHQ GHU %HJHJQXQJ selber  aber  ist  das  Grundwesen  des  Menschen).  Nie  choG]LWHĪRHOLPLQDFMĊ techniki  w  jHMIRUPDFKQLHJURĨQ\ch  dla  potencjaáXwolnoĞFLDZVSRPDJDMą F\FK Ī\FLH Z MHJR VáDERĞFL L QLHWUZDáRĞFL.   Na   ZLĊĨ   Ī\FLD   i   konieczQRĞFL   w  Kondycji  ludzkiej  ]ZUDFDáDWHĪXZDJĊ+DQQDK$UHQGWRGUDG]DMąFH]acie-­ ranie  granicy  PLĊG]\QLPL$OHĪ\FLHSRGWU]\P\ZDQHQDVLáĊ]SRPRFąWHFh-­ QRORJLL PRĪH SRGNRSDü JRGQRĞü do   ktyrej   autonomicznego   zdefiniowania   ma   prawo   NDĪda   ludzka   istota,   powiada   Jonas   w   Techniken   des   Tode-­ saufschubs  und  das  Recht  zu  Sterben.27      

   

²²²²²²²²²  

24  H.  Jonas,  The  Phenomenon  of  Life.  Toward  a  Philosophical  Biology,  Harper  &  Raw,  New  York   1966,  s.  1.  

25  35RVyáHans  JoQDVRHW\F]QHMRGSRZLHG]LDOQRĞFLQDXNLLWHFKQLNL,  op.  cit.,  s.  69.    

26  H.  Jonas,  Organismus  und  Freiheit,  op.  cit.,  s.  323.  $XWRU]\SUDJQąZW\PPLHMVFXSRG]LĊNRZDü SURI'LHWULFKRZL%|KOHURZL]DXGRVWĊSQLHQLHHG\FML.*$GU%ULJLWWH3DUDNHQLQJVNLHUXMąFHj  Hans   Jonas  Archiv   8QLZHUV\WHWZ.RQVWDQFML G]LĊNXMą]DXPRĪOLZLHQLHZJOąGXZDUFKLZDOLD  

(7)

25*$1,=0,:2/12ĝû:=$5<6,($.78$/,=8-Ą&<0  

 

=DZDUWRĞü WRPu   Organismus   und   Freiheit   G]LHOL VLĊ QD WU]\ F]ĊĞFL SR przedzone  :VWĊSHPGRFDáHMHG\FMLDXWRUVWZD'LHWULFKD%|KOHUDLKomenta-­ U]HP ZSURZDG]DMąF\P   do   tomu   1/I   aXWRUVWZD +RUVWD *URQNH &]ĊĞFL Ä$´   odpowiada   praca   pt.   2UJDQL]P L ZROQRĞü 3RGVWDZ\ ELRORJLL ILORzoficznej     (s.  1± F]ĊĞFLÄ%´  ±  rozprawa  pt.  (W\NDQDXNRĪ\FLX  (s.  361± F]ĊĞFL Ä&´  ±  Teksty  uzupeáQLDMąFH  (s.  569±598).  'RGDWHNÄ'´  zawiera  :VND]yZNL   i   Przypisy   od   redakcji,   D WDNĪH X]DVDGQLHQLH PHWRGRORJLL SU]\MĊWHM Z So-­ ĞPLHUWQHMHG\FMLLQHGLWyw.    

=DP\Vá Organismus   und   Freiheit...   ]DU\VRZDá VLĊ MXĪ ZH IURQWRZ\FK   OLVWDFK +DQVD -RQDVD VáDQ\FK GR SU]\V]áHM ĪRQ\ /Rre.   Ponad   dwie   dekady   SyĨQLHMXND]DáDVLĊPRQRJUDILDSWThe  Phenomenon  of  Life.  Toward  a  Phi-­ losophical   Biology   (1966).   Jej   pierwsze   wyGDQLH QLHPLHFNRMĊ]\F]QH QRVLáR W\WXá OrganiVPXV XQG )UHLKHLW $QVlW]H ]X HLQHU SKLOosophischen   Biologie   (1973),  a  wydanie  drugie  ±  W\WXáDas  Prinzip  LebenQDZLą]XMąF\GRQDMEDU G]LHM ]QDQHJR G]LHáD -RQDVD SW Das   Prinzip   Verantwortung   (1973).   To   ostatnie,  Z3ROVFHGRVWĊSQHMDNR  =DVDGDRGSRZLHG]LDOQRĞFLSU]\üPLáRUR] Jáosem  Organismus  und  FreiheitFKRüWĊZáDĞQLHSUDFĊDXWRUXZDĪDá]DVZH opus  magnum.  3U]\EOLĪDP\WXOrganismus  und  Freiheit  w  zJRG]LH]RFHQą Autora,  jako  kompendium  ]DáRĪHĔIXQGXMąF\FKÄSRVWGXDOLVW\F]Qą´WMÄmo-­ nistycznąlecz  niemaWHULDOLVW\F]Qą´  RQWRORJLĊLHW\NĊĪ\FLD  

1DMSLHUZV]H ] QLFK MHVW Z\]ZDQLHP U]XFRQ\P QRZRĪ\WQ\P PRQL]PRP   LGXDOL]PRP2QWRORJLD-RQDVDVWDQRZLQDXNRZRXPRFRZDQąIenomenolo-­ JLĊ   Ī\ZHJR   bytu Ä,VWRWĊ E\WX U]HF]\ZLVWHJo   QDMSHáQLHM Z\UDĪD RUJaniczny   modus   essendi   Ī\ZHJR RUJDQL]PX in   der   organischen   Existenzweise   des   Organismus,   im   lebenden   Organismus  QLH ]DĞ DWRP PROHNXáD NU\V]WDá     i  gwiazdy.  :OLĞFLHGR/HR6WUDXVVD]GQU-oQDVSLV]HĪHRUJD nizm  uosabLDÄĪ\FLHMDNRNRLQF\GHQFMĊ]HZQĊWU]QRĞFLLZeZQĊWU]QRĞFLMDNR FHQWUDOQ\SXQNWLZĊ]HáE\WX Zentralpunkt,  Knoten  des  Seins),  DWDNĪHQLHX VXZDOQHQDSLĊFLH  PLĊG]\QLPL&]\QLąFSXQNWHP  Z\MĞFLDWHQZáDĞQLHZĊ]Há ]GRáDP\XSRUDüVLĊ]Rdwiecznym  dylematem:  dXDOL]PF]\PRQL]P´?28  (die   alte   Dualismus-­Monismus   Frage   angegriffen   werden   kann).   Postulat   jed-­ QROLWHMÄSRVWGXDOLVW\F]QHM´  i  antyredukcjonistycznej  ontologii  zaNáDGDSá\Q QHSU]HMĞFLHRGĪ\FLDorganicznego  do  metafizyki  (integrative  Vereinigung).  

 Ontologia   WD RSLVXMH SRGVWDZ\ QRZHM ÄILOR]RILF]QHM ELRORJLL´   (philo-­ sophische   Biologie)   i   zarD]HP ÄILOR]RILL Ī\FLD´ SRZLDGD -RQDV : SRáRZLH XX  w.  ten  podVWDZRZ\]DP\VáPDQXVNU\SWXSWThe  Phenomenon  of  Life  (na   NWyU\P RSLHUD VLĊ ZV]DN Organismus   und   Freiheit)   wydaá VLĊ NDUNRáRPQ\ DPHU\NDĔVNLP Zydawcom.   0DQXVNU\SW RGHVáDQR ] ]DOHFeniem,   by   autor   gruntownie  zrewiGRZDá  ÄQD]E\WĞPLDáH´WH]\.    

²²²²²²²²²  

(8)

Pionierskie   dzieáR   ukazaáR VLĊ Z  U   -RQDV GRNRQDá Z QLP przede   ZV]\VWNLPUHGHILQLFMLSRMĊFLDRUJDQL]PXRGU]XFDMąFSDUDG\gmDW.DUWH]MDĔ VNLDGDSWXMąF]DĞHOHPHQW\NRQFHSFML$U\VWRWHOHVD29  Spinozy30  i  Whitehea-­ da.   6WZRU]\á SRMĊFLH tRĪVDPRĞFL organicznej,31   NWyUHM SRWHQFMDá HZROXXMH poniewaĪ  wyrasta  ponad  SDV\ZQąewolucyjnąDGDSWDFMĊLUR]ZLMD  QLH]DOHĪQą inZHQFMĊSURZDG]ąFSU]\W\PLQWHUDNW\ZQąZ\PLDQĊ]RWRF]HQLHPRGPH taboOL]PX SR UR]ZyMFHFK RVRERZ\FK   (wymianie   takiej   nie   podlega   jedynie     genom).32  2SUDFRZDQDSU]H]-RQDVDÄfilozofia  organizmu  i  ducha´33  wyra-­ VWD ] WDNLHJR XMĊcia   nawet   najprymitywniej   uorganizowanego   organizmu,   kWyUHZVND]XMHQDREHFQHZQLPDQLPDOQH]DOąĪNL  QLH]DOHĪQHJRRGPDWHULL   i   zeZQĊWU]QRĞFL   Ī\cia   mentalnego   (Vorbildung   des   Geistes).   Jest   ono   sple-­ cione  z  IL]MRORJLąDOHUR]ZLMDSRWHQFMDOQRĞFLFRUD]EDUG]LHMQLH]DOHĪne.  Wyra-­ zem  nieuprawnionego  redukcjonizmu  MHVWZREHFWHJRNXPXODFMDEDGDĔQDG fenomeQHPĪ\FLDZQDXNDFKRĪ\ciu  o  proweniencji  przyrodoznawczej.  ĩ\FLH ZLQQR LQWHUHVRZDü WDNĪH ÄILOR]RILĊ GXFha,   wraz   z   zawarWą Z QLHM HW\Ną´,34   SRGNUHĞOD-RQDV-HJRUR]XPRZDQLH±  jak  pokaĪHP\GDOHM±  zmierza  do  wy-­ prowadzenia  LPSHUDW\ZyZHW\NL  z  samo-­SR]QDQLDĪycia  w  jego  integralnoĞFL.   3R]QDQLHWDNLHQLHMHVWPRĪOLZHZUDPDFKMHGnej  dyscypliny  V]F]HJyáRwej  lub   dyscyplin  SU]\MPXMących  redukcjonistyczQą  epistePRORJLĊ-XĪZ,URG]LDOH Organismus   und   Freiheit ]DW\WXáRZaQ\P ÄProbOHP Ī\FLD L FLDáD Z WHRULL E\WX´,  unaocznia  Jonas  negatywne  skutki  takiego  podejĞFLDGRĪ\FLD.  Zesta-­ wia   w   tym   celu   dwa,   kontraVWXMąFH ]H VREą   REUD]\ ĞZLDWD Äantyczny   obraz   Ī\ZHJR NRVPRVX L SU]yURGR]QDZF]\ NRQVWUXNW PDUWZHJR ZV]HFKĞZLDWD (eines  toten  Alls  der  Dinge).  Zestawienie  to  ±  powiada  ±  wytycza  perspek-­ W\ZĊ SRVWGXDOLVW\F]Qą,   uchyODMąFą   ]DUyZQR QDLZQ\ SDQZLWDOLVW\F]Q\ PR nizm,   jak   i   antynomiĊ   poPLĊdzy   dwoma   monizmami:   materialistycznym     i   idealistycznym.   Na   antynomii   tej   ufundowana   jest   nowoczesna   ontolo-­ JLD´.35  Z  kolei  w  rozdziale  V  martwocie  scjentystycznej  wizji  kosmosu  prze-­ FLZVWDZLD-RQDVÄDQW\ĞZLaGHFWZRZSRVWDFLĪ\MąFHJRFLDáD´NWyUHGRprostej   materii  fizycznej  wraca  SRĞPLHrci.      

²²²²²²²²²  

29  2W\PĪHtechne/technesis  ZVSRPDJDRVLąJDQLHFHOyZNWyUHVąSR]D]DVLĊJLHPQDWXry,  a  z  dru-­ JLHMVWURQ\WĊVDPą  QDWXUĊPLPHW\F]QLHQDĞODGXMHSLVDOLPLQ3KLOLSSH/DFRXH-­Labarthe,  w:  Typo-­ graphy:   Mimesis,   Philosophy,   Politics,   Ch.   Fysk   (red.),   Harvard   Univ.   Press,   Cambridge±London   1989,   s.   255,   oraz   M.   Hansen,   Embodying   Technesis.   Technology   beyond   Writing,   The   Univ.   of   Michigan  Press,  Ann  Arbor  2000,  s.  95;;  o  mimetycznym  aspekcie  techne  SLVDáWHĪ-DFTXHV'HUULGD   w  GrammatologySU]HáS.  Spivak,  Johns  Hopkins  Univ.  Press,  Baltimore  1974,  s.  144±145.      

30  0LPRĪH6SLQR]DMHG\QLHLPSOLFLWH]DMPRZDáVLĊSRMĊFLHPRUJDQL]PX]7ZLHUG]HQLD;,,,Etyki   RUD] MHJR LPSOLNDFML Z\ZRG]Lá -RQDV OLF]QH ]DáRĪHQLD GOD VZRMHM NRQFHSFML ]RE H.   Jonas,   Spinoza   and  the  Theory  of  Organism,  KGA,  t.  I/1,  op.  cit.,  s.  571±591.    

31  H.  Jonas,  Organismus  und  Freiheit,  op.  cit.,  s.  184.    

32  M.  D.  Yaffe,  5HDVRQDQG)HHOLQJLQ+DQV-RQDV([LVWHQWLDO%LRORJ\$UQH1DHVV¶V'HHS(FROR

J\ DQG 6SLQR]D¶V (WKLFV,   w:   The   Legacy   of   Hans   Jonas,   H.   Tirosh-­Samuelson,   Ch.   Wiese   (red.),   Brill,  Leiden±Boston,  2008,  s.  345±372.    

33  H.  Jonas,  Organismus  und  Freiheit,  op.  cit.,  s.  11.   34  Ibidem,  s.  357.    

(9)

25*$1,=0:8-ĉ&,8+$16$-21$6$  

 

: RGUyĪQLHQLX RG KLVWRU\F]QLH ZF]HĞQLHMV]\FK NRncepcji,   koncepcja   or-­ ganizmu  wedle  Jonasa  wykazuje  szereg  osobliwoĞFL  

2UJDQL]PVWDQRZLZ]JOĊGQLHWUZDáąÄaktywnie  samo-­XQLILNXMąFąLVDPR-­ LQWHJUXMąFąVLĊLQG\ZLGXDOQąFDáRĞü´36  i  realnoĞü,37  ktyUąPRĪQDUR]áRĪ\üQD   organy  (podsystemy)  zdolne  do  samodzielnego  funkcjonowania  na  poziomie   wegetatywnym.   CaáRĞü WD   wykazuje   aktywQą GąĪQRĞü GR VDPR]DFKRZDQLD   L]GROQRĞüGR  VDPRUHJHQHUDFMLG]LĊNLV]HUeJRZLVSU]ĊĪRQ\FKZVSyá]DOHĪQ\FK IXQNFML7ZRU]ąRQHMHMÄIXQNFMRQDOQą´LG\QDPLF]Qą  toĪVDPRĞü,  NWyUD  XNDĪ deJRĪ\ZHJRE\WX  LQG\ZLGXDOL]XMHVLĊZWRNXMHJRUHODFML]HĞZLDWHP$E\WĊ bioUyĪnoURGQRĞü   GRVWU]HF ÄWU]HED E\ü REVHUZDWRUHP Ī\FLD SU]\VSRVobio-­ Q\P SU]H] Ī\FLH   samo   ±   czyli   to,   czym   saPL MHVWHĞP\ 1LH Z\VWDUF]\ E\ü ªczystym  matematykiem©´,38  QDOHĪ\  E\üZMDNLHMĞPLHU]HKXPDQLVWąILOR]o-­ IHP ]GROQ\P XFKZ\FLü ÄSU]HVP\N áąF]ąF\ ILOR]RILĊ RUJDQL]PX ] ILOR]RILą F]áRZLeND´.39      

ĩywy   organizm   jest   bytem   wieloDVSHNWRZ\P ÄDPELZDOHQWQ\P´   ÄDQW\ noPLF]Q\P´,40  dowodzi  Jonas.  Ambiwalencja  stanowi  pRWĊĪQHZ\]Zanie  dla   G\VF\SOLQ V]F]HJyáRZ\FK SU]\ZLą]DQ\FK GR VZRLFK UHGXNFMRQLVW\F]Q\FK meWRGRORJLL7\PF]DVHPRUJDQL]PPRĪQDUR]ZDĪDü]DUywno  jako  1)  agrega-­ FMĊPROHNXáNRORQLĊNRPyUHNV]HUHJ  tkanek  i  orgaQyZIXQNFMRQDOQLH  samo-­ dzielnych  (tak  czyni  wiele  G\VF\SOLQĞFLVá\FKLQDXNRĪ\FLX MDNWHĪMDNRQLH poG]LHOQąLQWHJUDOQą  FDáRĞüNWyUHMIXQNFMRQRZDQLHZ\PDJDVSU]ĊĪHQLDF]Ċ ĞFL   MDNR ]HZQĊWU]QRĞü L MDNR ZHZQĊWUzQRĞü   MDNR E\W RVREOLZ\ DXWR nomiczny,  a  zarazem  determinowany41  SU]H]ĞURGRZLVNRĪ\FLD  ±  i  wreszcie   ZVSyá]DOHĪQ\ RG ZáDVQ\FK ] QLP UHODFML;;   4)   jako   uorganizowana   materia,   zdolna   do   intencjonalnych   zaFKRZDĔ   (np.   trRSL]P\ X URĞOLQ LQVW\QNW\   X ]ZLHU]ąW DNW\ZQRĞü Z]EXG]DQD SU]H] GR]QDQLD LWG),   wreszcie   jako   byt   podmiotowo±osobowy,   zdolny   do   ZáDVQHM LQZHQFML Ī\ZLąF\ SUDJQLHQLD Z\WZDU]DMąF\ REUD]\ G\VSoQXMąF\ VREą L LQQyPL E\WDPL ZROQ\ L WZyUF]\.     :P\ĞOL-RQDVDNDĪGRUD]RZHÄVSRWNDQLHREXW\FKVIHUZĪ\Z\PRUJDQL]PLH stDMHVLĊQLHSU]HQLNQLRQą]DJDdNą´.42    

&]\ GRZDUWRĞFLRZDQ\ SRSU]Hz   intencjonalną   teleoloJLĊ   Ī\Z\ RUJanizm   MHVWZDUWRĞFLąVDPąSU]H]VLĊEH]ZDUXQNRZRQLHQDUXV]DOQą?  Na  to  pytanie   -RQDVQLH]DZV]HRGSRZLDGDZVSRVyEMHGQR]QDF]nie  WZLHUG]ąF\5R]ZDĪD

²²²²²²²²²  

36  H.  Jonas,  The  Phenomenon  of  Life,  op.  cit.,  s.  79.    

37  DOHQLHZUR]XPLHQLXV\QWH]\SRV]F]HJyOQ\FKRJOąGyZDQLWHĪZUR]XPLHQLXÄVLáNWyUHZLą]Dá\E\ ]HVREąMHJRF]ĊĞFL´+-RQDVThe  Phenomenon  of  Life,  op.  cit.,  s.  79.  

38  Ibidem,  s.  82.    

39  H.  Jonas,  Organismus  und  Freiheit,  op.  cit.,  s.  317n.     40  Ibidem,  s.  191n.    

41  Ibidem,  s.  230.  

42  A.  Michelis,  Identity,  Freedom  and  RelatLRQVKLSVRI5HVSRQVLELOLW\LQ+DQV-RQDV¶3KLORVRSK\,   w:  Problemata,  t.  04,  01,  2013,  s.  25.    

(10)

MąFDUJuPHQW\]DLSU]HFLZNRNORQRZDQLXF]áRZLHND43  gwoli  eliminacji  ryzy-­ ka   FKRUyE R SRGáRĪX mutagennym-RQDVQLH ZLG]LDá ]DJURĪHQLD GOD WRĪVD PRĞFL IHQRW\SX NWyUD LQG\ZLGXDOL]XMH VLĊ Z ]QDF]QHM PLHU]H ]D VSUDZą F]\QQLNyZ HSLJHQetycznych.   ProbleP GRVWU]HJDá ]D WR Z SRGPLRWRZHM   ZROQRĞFL NORQX NWyU\ QLH dziedziczy   osobowoĞFL   dawcy   genomu   i   winien   zaFKRZDü  ÄMDĨĔ  nieuprzedzoQą´DOERZLHPQLHZLHG]DSR]QDQLHVLHELHLĪ\FLH ZáDVQ\PĪ\FLHPWRSRGVWaZRZHZ\]QDF]QLNLOXG]NLHMZROQRĞFL44  Za  niedo-­ SXV]F]DOQH XZDĪDá NORQRZanie   celem   twoU]HQLD EDQNX RUJDQyZ GR SU]H szczepu.45    

-RQDVUR]ZDĪDáUyZQLHĪWakie  zagadnienia,  jak  biotechnologiczna  ekwiwa-­ OHQFMDRUJDQyZVSU]ĊĪHQLHQDWXUDOQHMLV]WXF]QHMLQWHOLJHQFMLDQWURSRPRUIL zaFMDPDV]\QLF\ERUJL]DFMD(NZLZDOHQFMD]QRVLGXDOL]PFLDáDLXP\VáXSR GáXJ ]DVDG\ VIRUPXáRZDQHM SU]H] NODV\NyZ NRQFHSFML F]áowieka±maszyny.   =DVDGDWDPyZLĪH  

 

ÄGXFKMHVWHSLIHQRPHQHPPDWHULDOQ\FKSURFHVyZ]DFKRG]ąF\FKZPy]JX>@ 7\PF]DVHPG]LĞRIHUXMHQDPVLĊSRUD]SLHUZV]y  taki  model  mechanistyczny,   w  NWyU\PPDP\GRF]\QLHQLD]DUyZQR]Hzjawiskami  materialnymi,  jak  i  du-­ chowymi.  1LHPDWXMXĪSU]HMĞFLDRGMHGQHMGRGUXJLHMVIHU\  ZjawiVNDWHVąQLH W\ONR HNZLZDOHQWQH OHF] L WRĪVDPH QLFKW QXU lTXLYDOHQW VRndern   identi-­

sch ´,46    

 

DWR]DVSUDZąSU]HPLDQ\PDWHULLZHQHUJLĊ-HGQDNSROHJDMąFHQDWHMSU]H miaQLH³SU]H]Z\FLĊĪHQLHGXDOL]PX´  RSLHUDVLĊZ\áąF]QLHQDSUawach  mecha-­ QLNL 7HFKQRORJLD SRWUDIL MH ]DSU]ąF GR G]LDáDĔ NWyUH VWDQoZLą DQDORJRQ SURFHVyZ QHXURQDOQ\FK -HGQDN FHORZRĞü W\FK SURFHVyZ ]DXZDĪD -RQDV EĊG]LHUyĪQLü  VLĊGLDPHWUDOQLHRGWHMMDNą³Ī\ZLą´  OXG]NLGXFKLĪ\Z\Rrga-­ nizm.  %ĊG]LHWRFHORZRĞüNWyUHMRQH³VáXĪą´LNWyUąÄUHDOL]XMą´QLHRVLąJDOQD ZSU]\URG]LHOXEPLPHW\F]QLHQDĞODGuMąFDWRFRSU]\URGDSRWUDIL7HOHRORJLD WHFKQLNLMHVW]DWHPRJUDQLF]RQDOXEWHĪ±  jak  powiada  Mark  Hansen  ±  ska-­ ]DQDQD³WUDXPĊ´  autoreplikacji.47      

3U]HNRQDQLH -RQDVD R W\P ĪH tak   zaawansowana   technologia   realizuje   heterogeniczne,  obce  OXG]NLHMZROQRĞFLFHOHSRGGDQH]RVWDáRSUyELHZHU]H ELRQLNL=DVDGąELRQLNLMHVWERZLHPNRRUG\QDFMDSUDZPHFKDQLNL]SU]yczy-­ QRZRĞFLąNWyUHMĨUyGáHPMHVt  ĞZLDGRPDOXE]DXWRPDW\]owana  (tacit),  uwa-­ ĪDQDMHGQDN]DDXWRQRPLF]QąG\VSR]\FMDDJHQVDPRELOL]XMąFDLQWHOLJHQWQą

²²²²²²²²²  

43   H.   Jonas,   /l‰W XQV HLQHQ 0HQVFKHQ NORQLHUHQ 9RQ GHU (XJHQLN ]XU *HQWHFKQRORJLH,   KGA,     t.  I/1,  op.  cit.,  s.  455±510.  

44  H.  Jonas,  Biological  Engeneering  ±  A  Preview,  w:  idem,  Philosophical  Essays:  From  Ancient   Creed  to  Technological  Man,  Englewood  Cliffs,  Prentice  Hall,  New  York  1974,  s.  159.  W  przypadku   postaci   histoU\F]Q\FK ÄNORQRZDQLH RJUDQLF]\áRE\ VLĊ GR UHSURGXNFML JHQRPX >@ 2 LOH >]JRdnie     ]PDNV\Pą@le  VW\OHF¶HVWO¶KRPPHPrPHRW\OHQLHVSRVyE]UHSURGXNRZDüWHJRVDPHJRF]áRZLeND´ B.   G.   Prusak,   Cloning   and   Corporeality,   w:   The   Legacy   of   Hans   Jonas,   H.   Tirosh-­Samuelson,     Ch.  Wiese  (red.),  Brill,  Leiden±Boston  2008,  s.  323.  

45  H.  Jonas,  Gehirntod  und  menschliche  Organenbank,  op.  cit.,  s.  511±537.   46  H.  Jonas,  Organismus  und  Freiheit,  op.  cit.,  s.  208.    

(11)

protH]ĊGRZVSyáSUDF\]Ī\Z\PE\WHPorganicznym.  Proteza  nie  tylko  przy-­ ZUDFDRUJDQL]PRZLF]ĊĞüXWUDFRQHMXFLHOHĞQLRQHMSRWHQFMDOQRĞFLSRdmioto-­ ZHMLGRSHáQLDRUJaniczno-­IXQNFMRQDOQąWRĪVDPRĞüLQG\Zidualnego  ludzkie-­ JRE\WXOHF]WDNĪHUHGHILQLXMHyZ  E\WMDNRIX]MĊK\EU\GĊEąGĨÄassemblage´   o   charakterze   dwojakim:   organiczno±nieorganicznym,   przyrodniczo-­tech-­ nicznym,  w  niF]\PQLHXMPXMąFMHJRosobowo-­ludzkiemu  statusowi  (i  ±  jak   FKFą6KLOGULFNL0\NLWLXN±  niczego  do  tego  statuVXQLHGRGDMąF).  W  sensie   ontologLF]Q\P SR]RVWDMH GOD RUJDQL]PX ÄFLDáHP REF\P´   Z UROL VáXĪHEQHM 7\PF]DVHPZĞZLHWOH]DáoĪHĔ-RQDVDRUJDQL]PZSUDZG]LHG\VSRQXMHSUR WH]ąELRQLF]QąZVSRVyEDXWRQoPLF]Q\DOHZVSyáSUDFXMąF]mechanizmem,   SRGOHJDWHĪUyZQROHJOHMHJRG\spozycjom.  StajHVLĊ]DUyZQRÄHIHNWRUHP´MDN L ÄUHFHpWRUHP´ ZSU]ĊJQLĊW\P Z F\EHUQHW\F]Q\ ÄPHFKDQL]P IHHGEDFNX´.48     = GUXJLHM VWURQ\ Äsystemowa   kombinacja   oparta   na   feedbacku   (die   Fee-­ dbackkombination MDNąRUJDQL]PSRF]ĊĞFLMXĪMHVW´49   QDOHĪąFGRU]HF]\ wiVWRĞFL L SRGOHJDMąFMHM NDX]DOL]PRZL  QLHGHWHUPLQXMHJR Z SHáQL DQL WHĪ QLHZ\F]HUSXMHMHJRZáDVQHMWHOHRORJLL2UJanizm  nadal  uosabia  znaczny  po-­ WHQFMDáQLHUHGXkowalnej  swobody:  jego  funkcjonowanie  tylko  c]ĊĞFLRZRVWD áR VLĊ Pachinalne.   7\PF]DVHP F\EHUQHW\N OXE LQIRUPDW\N WUDNWXMH VZyM RELHNWZVSRVyEWHRUHW\F]Q\LSUDNW\F]Q\SU]H]FRÄUyĪQLFDPLĊG]\F]áRZLH NLHPL PDV]\Qą WUDFL]QDF]HQLHMHGQR VWDMHVLĊ HNZiwaleQWHP GUXJLHJR´.50   =QDF]HQLH EDUG]LHM QD UyĪQLFĊ WĊZ\F]XORQ\ MHVW ILOozof:   robot   nie   przestaje   E\ü QaU]ĊG]LHP UHDOL]DFML OXG]NLFK FHOyZ QDZHW ZyZF]DV JG\ VW\PXOXMH   DNW\ZQRĞüOXG]NLHJRPy]JX51  lub  generuje  losowo  zdarzenia  natury  wirtu-­ DOQHM LPLWXMąFH LQWHOLJHQFMĊ OXG]Ną -RQDV SU]H] ODWD ]JáĊELDá DQalogie   po-­ PLĊG]\ Ī\Z\P RUJDQL]PHP L MHJR FyEHUQHW\F]Q\P PRGHOHP 'RV]HGá GR ZQLRVNX ĪH Vą WR DQDORJLH SRZLHUzFKRZQH $UJXPHQWRZDá ĪH RUJDQL]P G]LDáD]SRWU]HE\WD]DĞZ\Sá\ZD]LPPDQHQWQHMGODĔNRQLHF]QRĞFLDXWore-­ generacji   na   poziomie   metabolicznym.   Organizm   pozostaje   w   interakcji     z  otoczeniem,  ale  z  drugiej  strony  ±  przejawia  immanentQą  ÄGąĪQRĞüL  ZáD ĞFLZąĪ\FLXWURVNĊRVLHELH´.52  2UJDQLF]QHFLDáRÄSRVLDGDRNUHĞORQąVWUXNWXUĊ i  wyspecjalizowane  funkcje.  Jego  c]ĊĞFLRGJU\ZDMąRNUHĞORQąUROĊZREUĊELH FDáRĞFL Organon   R]QDF]D ĞURGHN EąGĨ LQVWUXPHQW tool   or   instrument).     Zatem  soma  organikon  =  FLDáREĊGąFHV\VWHPHPRFKDUDNWHU]HLQVWUXPHQ WDOQ\PQDNWyU\VNáDGaMąVLĊUR]PDLWHRUJDQ\&LDáRMDNRFDáRĞüMHVWQDU]Ċ dziem  (instrumentality ZW\PVHQVLHĪHMHJRRUJDQ\VáXĪąMDNRIXQNFMRQDl-­ nie  wyspecjalizowane  narzĊG]LD´.53  =GUXJLHMVWURQ\SR]RVWDMHRQRĨUyGáHP FHORZRĞFLLnwencji  i  intencji.    

²²²²²²²²²  

48  H.  Jonas,  Organismus  und  Freiheit,  s.  219±220.     49  Ibidem,  s.  220.    

50  Ibidem,  s.  225.     51  Ibidem,  s.  226.     52  Ibidem,  s.  229.    

(12)

:ROQRMHGQDN]DS\WDüF]\ZĞZLHWOHUR]ZRMXF\EHUWHFKQRORJLLKXPDQRi-­ dalne   robRW\ QLH Vą RGSRZLHGQLNDPL WDNLHM ZáDĞQLH Z\VSHFMDOL]RZDQHM Ln-­ VWUXPHQWDOQRĞFLZ\SRVDĪRQHMZRSURJUDPRZDQLH]DNáDGDMąFHFRUD]ZLĊNV]\ zakres  swobody  po  to,  by  nie  tylko  Z\UĊF]DüOXG]LZV]HUeJXG]LDáDĔDOHWDN ĪHEXGRZDü]QLPLUHODFMĊUHVSRQV\ZQąDQDORJLF]QąGRPLĊG]\OXG]NLHM"&]\ woEHF WHJR Ädobrze   skonstruowana   mDV]\QD MHVW FLDáHP RUJDQLF]Q\P"´,   pyta  Jonas.    

 

Ä: VHQVLH RSLVDQ\P Z\ĪHM ±   owszem.   [...]   JeGQDN F]ĊĞFL FLDáD RUJDQLF]QHJR istQLHMą Z\áąF]QLH ZH Z]DMHPQ\P VSU]ĊĪHQLX MDNR LQWHJUDOQD FDáRĞü :]D jemna  áąF]QRĞü]LQQ\PLRUJDQDPLZDUXQNXMHG]LDáDQLHNDĪGHJRSRV]F]HJyO nego  orgaQX)XQNFMRQDOQRĞüWDNLHJRRUJDQXMHVWZLĊFSRFKRGQąRUJDQLF]QHM FDáRĞFL >@ 7\PF]DVHP SR UR]áRĪHQLX PDV]\Q\ QD F]ĊĞFL QLH   GD VLĊ WHJR VWZLHUG]Lü &]ĊĞü mechanizmu   nie   jest   organem.   Wprawdzie   wytwor]RQR Mą SRWRE\VáXĪ\áDMDNRRUJDQDOHSRZ\PRQWRZDQLX]PDV]\Q\VWDMHVLĊ]Z\Náą U]HF]ą´54    

 

1DSUDZDWDNLHJRWU\EXQLHGRNRQXMHVLĊPRFąDXWRSRLHW\F]QHM]GROQRĞFL caáHJRRUJDQL]PX=DVDGQLF]R  maszyna  jest  trwalsza  i  bardziej  wytU]\PDáD od  naturalnego  organizmu  LWUXGQRSRJRG]LüVLĊ]W\PLĪU]HF]\WDNQLH]Zy-­ NáHMDNSURJUDP\NRPSXWHURZHDSOLNDFMHF]\DOJRU\WP\VWDMąVLĊNLHG\ĞWak   VDPR Ä]Z\NáH´ MDN ÄRGG\FKDMąF\ RUJDQ´ NWyUHPX Ī\FLH PRĪH SU]HGáXĪ\ü transplanWDFMD DOH MHJR SRZUyW GR ÄPDUWZHM´ ÄQLHRĪ\ZLRQHM´   materii   jest   QLHXFKURQQ\ 7UZDQLH SU]HGáXĪDQH Z QLeVNRĔF]RQRĞü ]D VSUDZą DQRUJD QLF]QHJRQRĞQLNDWRQDG]Z\F]DMĪyZRWQDXWRSLDOXG]NRĞFLZRG]RQHMQDSR NXV]HQLHSU]H]ZáDVQąQLH]QaMąFąJUDQLFZ\REUDĨQLĊLSRWU]HEĊNWyUHMQLH   ]DGRZDODMXĪSRZROQ\LPR]ROQ\Z]URVW]DVSUDZąSU]HNUDF]DQLD WUDQVFHQ GRZDQLD  ZáDVQ\FK RJUDQiF]HĔ D WDNĪH PRFRZDQLH   VLĊ L SHUWUDNWRZDQH   ]UHDOQ\PÄinn\P´.                   :326=8.,:$1,8:<.à$'1,(:2/8&-,     6SRVyEZMDNL-RQDVUHZLGXMHSRMĊFLHHZROXFMLĪ\FLDRrganicznego  wyda   VLĊ RVREOLZ\ Z ĞZLHWOHZVSyáF]HVQHM ELRORJLL HZROXF\MQHM NWyUD VFHSW\F]QLH podFKRG]LGR]DJDGQLHQLDW]ZNLHUXQNXHZROXFML:SUDZLWHĪZ]DNáRSRWa-­ QLH]ZROHQQLNyZDQWURSRFHQWU\]PXERZLHP-RQDVRZVNLPRGHOHZROXFMLQLH przewiduje   uprzywilejRZDQHM SR]\FML F]áRZLHND 3U]\]QDMH ]D WR ZV]\VWNLP Ī\Z\PRUJDQL]PRPRGQDMSURVWV]\FKSRF]\QDMąFGąĪQRĞü  do  przekraczania   DNWXDOQLHGRVWĊSQ\FKSRWHQFMDOQRĞFL.  NiefilozoIyZ]NROHL]DVNRF]\S\WDQLH F]\ HZROXFMD GRW\F]\Z\áąF]QLH RUJDQL]DFML   Ī\ZHJR RUJDQL]PXF]\ UyZQLHĪ ÄĨUyGHá ducha´55   w   jego   stopniowym   rozwoju   od   form   rudymentarnych    

²²²²²²²²²  

54  Ibidem.    

(13)

L]DOHĪQ\FKRGPDWHULLSR  wysoce  ]áoĪRQHLQLH]DOHĪQH.  Ä=DMPXMHP\VLĊWXWDM HZROXFMą   w   jej   aspektach   filozoILF]Q\FK´ SRGNUHĞOD -RQDV Äale   nie   wolno   QDP ]DSRPLQDü R W\P ĪH   to   nie   filozofia,   lecz   nauka   (teoretyczna   i   empi-­ U\F]QD VIRUPXáRZDáDKLSRWH]ĊHZROXFMLQDMSLHUZZNDWHJRULDFKPHFKDQLF\ stycznych,   odnoszRQ\FK GR IDNWyZ´.56   2ZR PHFKDQLF\VW\F]QH SRGHMĞFLH -RQDVSRGGDáJUXQWRZQHMNUyW\FHZF\NOXZ\NáDGyZQRZRMRUVNLFK  

EwoOXFMĊUR]XPLH-RQDVMDNRSHUPDQHQWQ\SURFHVIRUPDFMLĪ\FLDZMHJR fizycznej   i   mentalnej   UyĪQRURGQRĞFL Ä: VZHM ZHZQĊWU]QHM NRQVHNZHQFML ewolucja   pokRQDáD RJUDQLF]HQLD PDWHULDOL]PX´,57   pisze   Jonas   w   Organi-­ smus   und   Freiheit = ZLHOX MHJR Z\SRZLHG]L Z\áDQLD VLĊ NRQIOLNW PLĊG]\ HZROXFMą ELROogiF]Qą   a   FRUD] EDUG]LHM VDPRG]LHOQą WHOHRORJLą Ī\FLD PLĊG]\ HZROXF\MQąGLaOHNW\NąNoQLHF]QRĞFLLNRQW\QJHQFML]MHGQHMVWURQ\]GUXJLHM ]Dб  dialeNW\NąNRQLHF]QRĞFLLZROQRĞFLÄ)RUP\Ī\FLD´FKFąZ\UDVWDüSRQDG biologiczne  podáRĪH:      

 

Ä3RMĊFLH ªewolucja©   R]QDF]DáR SLHUZRWQLH ]jawisko   jednostkowej   genezy,     w   ĪDGQ\P UD]LH SRZVWDZDQLH JDWXQNyZ 3U]HFLZQLH,   ªUR]ZyM©   (ewolucja)   Z]LĊW\ Z ]QDF]HQLX GRVáRZQ\P ]DNáDGD MXĪ LVWQLHQLH JDWXQNX ĝZLDGHFWZHP tego  istnienia  jest  ªplan©NWyUHJRUR]ZyMUR]SRF]\QDVLĊ]FKZLOąVSáRG]HQLD osobnika   potomnego   przez   osobniki   rodzicielskie.   Nie   sam   model,   ale   jego   nowe   ucieleĞQLHQLH UR]ZLMDü VLĊ EĊG]LH RG VWDGLXP ]Drodkowego   po   stadium   dRMU]DáHªewoOXXMą©  zadatki  ukryte  w  zarodku,  potencjDOQRĞüNWyUDDNWXDOL ]XMHVLĊprzybieraMąFVZRLVWąIRUPĊRodzice  przekD]XMąZLĊFSRWRPNRZLQLH tylko  istnienie  (Existenz),  lecz  i  IRUPĊ(Form ´,58  

     

powiada   Jonas.   Takie   XMĊFLH   ewolucji   odbiega   od   stanGDUGyZ SU]\MĊW\FK   ZSRáRZLH;;ZNLHG\WRUR]ZyMGHILQLRZDQRMHV]F]HJáyZQLHZNDWHJoriach   mechanicystycznych   i   rodowo-­OLQHDUQ\FK FRUD] F]ĊĞFLHM MHGQDN SRGQRV]ąF UROĊ  epigenezy,  przypadNXORVXUD]]DLVWQLDáHĪ\FLH  organiczne  jest  niczym   VWDZNąZJU]H  ZNRĞFL59  -RQDVZLHU]\áSU]\W\PZÄVWRSQLRZąDNXPXODFMĊ SU]\SDGNRZ\FKPXWDFML]ZROQD]DU\VRZXMąFąNLHUXQHNZ]URVWXDĪGRZy-­ NV]WDáFeQLDVLĊGRVWDWHF]QLHVLOQHJRJHQRW\SX:Sá\ZPDWXUyZQLHĪVHOHNFMD QDWXUDOQDMHGQDNĪHSU]HFHQLDQLHMHj  wypiera  z  przyrRG\WHOHRORJLĊ´.60  Ostat-­ nie  zdanie  nabiera  nowego  znaczenia  w  ĞZLeWOHRVWURĪQRĞFL]MDNąGRÄqua-­ si±naturalnego  doboru  (als  ob)  u  Darwina´61  SRGFKRG]ą+XPEHUWR%0D turana   i   Francisco   - 9DUHOD ÄVDP 'DUZLQ QLJG\ QLH Z\MDĞQLá F]\ SRMĊFLH doboru  naturalnego  R]QDF]DGODĔFRĞZLĊFHMDQLĪHOLQRĞQąPHWDIRUĊ´.  Auto-­ U]\SRGNUHĞODMąĪHPHWDIRUDSU]HURG]LáDVLĊZGRJPDWJG\W\ONRWHRULDHZR

²²²²²²²²²  

56  H.  Jonas,  Leben  und  Organismus,  op.  cit.,  s.  292.     57  H.  Jonas,  Organismus  und  Freiheit,  op.  cit.,  s.  100.     58  Ibidem,  s.  78.    

59   2 ÄJU]H Z NRĞFL NWyUą SURZDG]L Ī\FLH´ SLVDá WHĪ +DQV±Georg   Gadamer:   2 VNU\WRĞFL ]GURZLD,   SU]Há$3U]\áĊEVNL0HGLD5RG]LQD3R]QDĔV  

60  H.    Jonas,  Organismus  und  Freiheit,  op.  cit.,  s.  81.    

61  H.  B.  Maturana,  F.  J.  Varela,   Der  Baum  der  Erkenntnis.  Die  biologischen  Wurzeln  menschli-­

(14)

OXFMLXMU]DáDĞZLaWáRG]LHQQH³ELRORJLD]DĞQLHSRWUDILUR]VWDüVLĊ]W\PSRMĊ ciem  ±  ZV]DNLRQDPDVZRMąRQWRJHQe]Ċ´.62  

TymczasHP -RQDV VWDUDá VLĊ XQDRF]QLü UROĊ WHOHRORJLL MDNR MHGQHJR   ] JáyZQ\FK F]\QQLNyZ HZROXFML 0yZLąF R ÄLQWHQFMRQDOQHM WHOHRORJLL´   jed-­ nostNRZHJR RUJDQL]PX ]DáRĪ\á RQ ĪH LQWHQFMRQDOQRĞü QLH W\ONR GHILQLXMH ĞZLDGoPRĞü OHF] Z\VWĊSXMH WHĪ LPPDQHQWQLH X Ī\Z\FK RUJDQL]PyZ Äin-­ trinsic  in  life  as  being  object  [...]  Organic  individuality  and  organic  identity   are   themselves   teleological   facts,   teleological   phenomena´63  NWyUH Z ]H WNQLĊFLX]]DJURĪeQLHPGąĪąGR]DFKRZDQLDLNRQW\QXDFMLĪ\FLDDZREOLF]X GRĞZLDGF]HQLD ĞZLaWD ]HZQĊWU]QHJR UR]ZLMDMą DNW\ZQRĞü LQWHUDNW\ZQRĞü LQZHQFMĊ QLHVSURZaG]DOQą GR PHFKDQLF]QHM UHDNW\ZQRĞFL 0RZD R W\P przede  w  pracach  Der  Organismus  als  Freiheit  oraz  Biological  Foundations   of  IndividualityÄnie  istnieje  organizm  pozbawiony  teleologii  ani  teleologia   SR]EDZLRQDGXFKRZRĞFL´$OHFRWRR]QDF]D"-DNXPRFRZDüWDNLHWZLHUG]H QLHZNRQWHNĞFLHWHRULLHZROXFMLRNWyUHMZ\SoZLDGDVLĊILOR]RI"-DNXF]\QLü MHSU]HNRQXMąF\PGODQDXNRĪ\FLX"3U]\SRPQLMP\ĪHZ,9F]ĊĞFLEtyki  Spi-­ QR]D RGPyZLá FHORZRĞFLbytom   natuUDOQ\P Äjak  przeto   [przyroda]   nie  ist-­ QLHMHGODĪDGQHJRFHOXWDNWHĪGODĪDGQeJRFHOXQLHG]LDáD´.  W  kolejnym  aka-­ SLFLH RGQLyVá VLĊ GR Äintencjonalnej   teleoloJLL´   PyZLąF MĊ]\NLHP -RQDVD  OXG]NLHJR LQG\ZLGXXP UR]ZDĪDMąF Mą   w   kategoriach   samopobudzenia:   ÄSU]\F]\QD]DĞ]ZDQDFHORZą´  ±  powiada  Spinoza  ±    

 

ÄQLHMHVWQLF]\PLQQ\PMDNVDP\PW\ONRSRSĊGHPOXdzkim,  o  ile  rozpatruje   VLĊJRMDNR]DVDGĊF]\OLSLHUZV]ąSU]\F]\QĊMDNLHMĞU]HF]\-HĞOLQSPyZLP\ ĪHSU]\F]\QąFHORZąWHJRF]\RZHJRGRPXE\áR  ]DPLHV]NDQLHWRQLF]DSUDZGĊ inQHJR QLH PDP\ QD P\ĞOL ĪH F]áRZLHN Z\REUD]LZV]\ VRELH Z\JRG\ Ī\FLD

domoZHJRXF]XáSRSĊGGRZ\EXGRZDQLDGRPX.´64    

 

=GDQLHP-RQDVDWDNUR]XPLDQąSU]\F]\QRZRĞüFHORZąXRVDELDMąLZVZR iVW\VSRVyEUHDOL]XMą  nie  tylko  iVWRW\OXG]NLHOHF]WDNĪHLQQH  Ī\ZHE\W\]Wą UyĪQLFąĪHXW\FKRVWDWQLFKG]LHMHVLĊWR  na  poziomie  psychofizycznego  sen-­ soULXPXW\FKSLHUZV]\FK]DĞ ±  z  udziaáHPreprezentacji   EąGĨLGHL.  ']LĊNL reprezentacjom  lub  ideom  PRGDOQRĞFLĪ\FLDQDELHUDMą]XSHáQLe  nowej  jako-­ ĞFLMHdnak  nie  przerywa  to  Äcontinuum  pomiĊdzy  F]áRZLHNLHPDNUyOHVWZHP Ī\FLD´.65  3RPLĊG]\]GROQRĞFLą  VHOHNW\ZQHMDEVRUSFMLSRĪ\ZQ\FKVNáDGQLNyZ przez   roĞOLQ\ ] SRGáRĪD VWyPXOXMąF\FK WUZDQLH L Z]URVW,   a   wyborem   form   Ī\FLDNWyUHSR]ZDODMąF]áRwiekowi  na  Ī\FLHSURZDG]RQHSRGáXJ VXELHNW\Z nego   lub   obiektywnego)   obrazu   siebie   samego ]DFKRG]L UyĪQLFD;;   niekiedy   jednak  jest  to  analogia]QDF]QLHU]DG]LHM]DĞSRZLHODQLHW\FKVDP\FK]DFKR ZDĔ3U]\NáDGowo  tRFRF]\QLąURĞOLQ\GRW\F]\  FLDáDw  stanie  bLRĞZLDGRPR

²²²²²²²²²  

62  Ibidem,  s.  111.  

63  H.  Jonas,  Life  and  Organism,  s.  459.      

64  B.  de  Spinoza,  EtykaSU]Há,0\ĞOLFNL1DQRZRRSUDFRZDáLZVWĊSHPSRSU]HG]Lá/.RáDNRw-­ ski,  PWN,  Warszawa  2008,  cz.  IV,  s.  240.      

(15)

ĞFL L wedle   Spinozy   zwie   VLĊ   SRSĊGHP appetitus);;   WR ]DĞ FR F]\QLą LVWRW\ ludzkie,  ÄGRW\F]\VaPHMGXV]\>L@QD]\ZDVLĊZROą voluntas)´66    

-RQDV RGNU\ZD Z GąĪQRĞFL ]DVyE ]QDF]HĔ Z\NUDF]DMąF\FK SR]D Lmma-­ QHQFMĊĪ\FLDX6SLQR]\1DMZDĪQLHMV]\P]QLFKMHVW]GROQRĞüGRWUDQVFHQGR wania   status   quo   L DQW\F\SDFML GDOV]HM FKRüE\ PLQLPDOQHM SHrspektywy   rozwoju,67   NWyUD DNWXDOL]RZDáDE\ VLĊ SRWHQFMDá Ī\FLRZ\ LQG\ZLGXDOQHJR RU ganizmu.  Transcendowanie  NRMDU]\QDPVLĊ]PHWDIL]\NąOHF]MHGQRLGUXJLH RNUHĞOHQLH]QDOD]áRV]HURNLH  zastosowanie  w  kontekstach  agnostycznych.68    

 

Ä7UDQVFHQGHQFMDE\FLHVREąSRSU]H]SU]HNUDF]DQLHVLHELH the  transcendence,  

the   being   a   self   by   going   beyond   the   self)   [...]   otwiera   nowe   horyzonty    

LXPRĪOLZLDRVLąJDQLHQRZ\FKIRUP+RU\]RQW\Vą]DZV]HKRU\]RQWDPLWUDQs-­ FHQGHQFML ']LĊNL QLHM WRĪVDPRĞü QLH Z\F]HUSXMH VLĊ Z MDáRZHM LGHQW\F]QRĞFL ciaáDIL]\F]QHJR]HVREąVDP\P empty  self-­identity  of  a  material  body).´69  

 

1LHNLHG\ RUJDQL]P RND]XMH VLĊ ]GROQ\ SU]HNURF]\ü VZ\P ]DFKRZDQLHP zakres   SU]\URG]RQHM PX SRWHQFMDOQRĞFL -HGQDN ÄHZROXFMĊ´   tej   organicznej   IRUP\ ZROQRĞFL   doVWU]HF PRĪna   ZWHG\ JG\ SRUyZQD VLĊ RVLąJDQH SU]H]   ]ZLHU]ĊWD IRUP\ LQWHQFMRQDOQHM GąĪQRĞFL L RUJDQLF]QHM ÄSR]DUDFMRQDOQHM´)     z   forPDPL GRVWĊSQ\PL URĞOLQRP 7H ]ZLHU]ĊFH FRUD] Z\UDĨQLHM DQW\F\SXMą ludzkie,  lecz  nie  twoU]ąMHV]F]HZSHáQLĞZLDGRP\FKDXWRQRPLF]Q\FKkrea-­ tywnych  i  odpowiedzialnych  modalQRĞFL.    

3U]\SLV\ZDQLH HZROXFML ÄNLHUXQNX´   Z NDWHJRULDFK GąĪQoĞFLWUDQVFHQ-­ GHQFML PRĪH EXG]Lü ZąWSOLZRĞFL DOH ZVSRPDJDMąF G]LĞ   HZROXFMĊ WHFKQROR JLF]QLH L NLHUXMąF Mą QD nowe   tory,   implicite   ]DNáDGDP\ ĪH SRGąĪDáD RQD   GRWąGVDPRLVtnie  ZMDNLPĞLPPDQHQWQ\PRGQDVQLH]DOHĪQ\PNLHUXQNXQD NWyU\FKFLHOLEyĞP\PLHüZSá\Z70  

0RĪQD GRVWU]HF SHZQH DQDORJLH PLĊG]\ NRQFHSFMDPL -RQDVD $UQRlda   *HKOHQD+HOPXWKD3OHVVQHUDF]\-DNREDYRQ8H[NOOD1LHPRJąFLFKWXWDM RPyZLüSU]\SRPQLMP\]D$OGRQą3RERMHZVNąĪH8H[NOOXF]\QLáĪ\ZąLVWR WĊbioSRGPLRWHPÄ-HMSRGPLRWRZRĞüZ\UDĪDVLĊZDXWRQRPLF]Q\PG]LDáa-­ QLX L SRVWU]HJDQLX NWyUH Vą ZDUXQNRZDQH   przez   swoiste   a   priori,   zwane   przez  Ue[NOOD SODQHP´.DĪGDLVWRWD Ī\ZD UHDOL]XMHVZyM SODQZ SHZQ\P stopniu  wVSyáWZRU]ąFNUąJU]HF]\ZLVWHJRÄZRNyá±ĞZLDWD´NWyUHJRVWUXNWXUĊ wyznaF]D Äpodmiotowe   a   priori:   a   jego   obserZRZDOQ\P Z\UD]HP >Vą]   za-­

²²²²²²²²²  

66  B.  de  Spinoza,  Etyka,  RSFLWF],,,WZ;,,,VSRGNUQDV]H-RQDV]DDGDSWRZDáSRMĊcie  

conatus,  QDGDMąFPXQRZH]QDF]HQLH1LHSU]HNRQDá\JR  rozVWU]\JQLĊFLD NDUWH]MDĔVNLHJR Äproble-­ mu   psychofi]\F]QHJR´ X 6SLQR]\ L /HLEQL]D 8]QDá MH ]D ÄDNUREDFMH NRJRĞ NWR QLH PRĪH SRUXV]\ü QDZHWPDá\PSDOFHP´]RE+-RQDVOrganismus  und  Freiheit,  op.  cit.,  s.  107.      

67  H.  Jonas,  Life  and  Organism,  KGA,  t.  II/3,  s.  453.    

68   H.   Jonas,   Materia,   duch   i   stworzenie,   w:   idem,   Idea   Boga   po   Auschwitz,   SU]Há * 6RZLĔVNL .UDNyZV  

69  Ibidem,  s.  458.    

70  8FKZ\WQRĞüNLHUXQNXHZROXFML±  OXEWHĪPRĪOLZRĞüMHMNRQWURORZDQHJRXNLHUXQNRZDQLD±  zna-­ cząFRZ]URVáDZ  REOLF]XPRĪOLZRĞFLHG\FMLLUHHG\FMLJHQRPX &5,635 ]RE S.  Pinker,  The  Moral   Imperatives  for  Bioethics,  2015;;  BostonGlobe,  $XJXVWGRVWĊShttps://www.bostonglobe.com/   opinion/2015/07/31/the-­moral-­imperative-­for-­bioethics/  JmEkoyzlTAu9o  QV76JrK9N/story.html    

(16)

chowania  danHMĪ\ZHMLVWRW\´.71  &]\QLąFÄSRGPLRWRZRĞüSU]HGPLRWHPbada-­ QLD QDXNL´,72   8H[NOO G]LHOL ] -RQDVHP WH VDPH SRVWGXDOLVW\FzQH ]DáRĪHQLD ILOR]RILL Ī\FLD Z UR]ZRMX.   (NVSRQXMą RQH FLąJáRĞü DOH L UR]ZyM SU]H] FR   XV\WXRZDQLH F]áRZLHND Z ĞZLHFLH ±   PRFą MHJR ZáDVQ\ch,   typowo   ludzkich   ]GROQRĞFL ±   SU]HVWDMH E\ü MHG\QLH PLHMVFHP Z SU]\UoG]LH D VWDMH VLĊ WDNĪe   PLHMVFHPZKLVWRULLOXG]NLHJRE\W\Ī\ZHJR EH]RGU\ZDQLDJRRGQDWuralnej   genezy).    

Przez   dekady   Jonasowska   filozofia   ewolucji   pozostawaáD   w   cieniu   kon-­ cepcji  rozZLMDQ\FKQDJUXQFLHQDXNRĪ\FLX:RVWDWQLPF]DVLH]QDF]QDF]ĊĞü przedVWDZLFLHOL W\FK QDXN Z\MDĞQLDáD HZROXFMĊ JáyZQLH Z ĞZLHWOH G]LHG]LF] QRĞFLWĊRVWDWQLą]DĞ  

 

ÄZNDWHJRULDFKJHQyZLVHNZHQFML'1$ in  terms  of  genes  and  DNA  sequen-­

ces).   3U]H] HZROXFMĊ UR]XPLHMą RQL ]PLDQĊ F]ĊVWRĞFL JHQyZ DOWHUQDW\ZQ\FK

EąGĨDOOeli  (changes   in  the  frequencies   of  alternative  genes 1DOHĪ\ZąWSLü czy  to  stanowiVNRSU]HWUZDNROHMQHGZLHGHNDG\&RUD]ZLĊFHMELRORJyZXZD ĪDĪHSRMĊFLHG]LHG]LF]QRĞFLVWRVRZDQHSU]H]G]LVLHMV]ąP\ĞO  HZROXF\MQąMHVW ]E\WZąVNLHLQDOHĪDáRE\MHSRV]HU]\üRLGHHLRdkrycia  biologii  molekularnej     i  behawioralnej  (molecular  biology  and  the  behavioral  sciences).´73  

   

3RGHMĞFLHWRPD  znamiona  nonredukcjonistyczne,  XZ]JOĊGQLD  bowiem  wiele   F]\QQLNyZ niH]EĊGQ\FK GR GDOV]HM ³WUDQVIRUPDFML GDUZLQL]PX´,74   NWyUHM SUyEĊSRGMąá  WHĪ-RQDV6WDUDá  VLĊRVáDELüNU\WHULD  efektywQRĞFL  i  adaptacji  na   U]HF] WHOHRORJLL NWyUą QHRGDUZLQL]P L QHRODPDUFNL]P75   ]DZĊ]Lá\ MHJR ]GD QLHPGRZ\EUDQ\FK]GROQRĞFLF\]HORZDQ\FKZWRNXewolucji.  W  tej  doboro-­ wej,  ale  wąVNLHMJUXSLH]QDOD]á\VLĊ  

 

ÄSHUFHSFMD ]P\VáRZD VSUDZQRĞü FKZ\WDQLD L ]DUDGQRĞü Z\UDVWDMąFD ] ZROL przetrwania  (resourcefulness  of  the  will  to  survive VąWRQLHPHFKDQLVW\F]QH intencjonalne  (purposive)  charakterystyki.  NieVSyMQRĞüWDĞZLDGF]\RW\PĪH zaJDGNL HZROXFML QLH GD VLĊ Z\MDĞQLü   Z\áąF]QLH Z NDWHJoriach   mechanistycz-­ nych   i   behawiorystycznych   ±   FKRü   WR RQH GRFKRG]ą G]LĞ GR JáRVX najczĊ Ğciej.´76      

 

Ä2UJDQLF]QD´ L ÄIXQNFMRQDOQD´   WRĪVDPRĞü F]áRZLHND nadal   czytelna     Z ĞZLeWOH FDáRNV]WDáWX MHJR ]DFKRZDĔ L SRGPLRWRZ\FK SRWHQFMDOQRĞFL MHVW ]áRĪRQDOHF]F]áRZLHNIRUPXMHVZąWRĪVDPRĞüWDNĪHZUHMHVWUDFK]DFKRZDĔ nieanimalnych.  ObejmująRQH  ]GROQRĞFLSR]QDZF]HMĊzykowe  i  symboliczne,   a  nade  wszystko  XQLNDOQąQDWOHLQQ\FKĪ\Z\FKLVWRW  ]GROQRĞüGRobrazowa-­

²²²²²²²²²  

71  A.  Pobojewska,  ,VWRWDĪ\ZDMDNRSRGPLRW:\EyUSLVP-DNRED-RKDQQHVa  YRQ8H[NOOD,  Stu-­ dio  WyGDZQLF]H.DUWDàyGĨV  

72  Ibidem,  s.  67.    

73  E.  Jablonka,  M.  J.  Lamb,  Evolution  in  Four  Dimensions.  Genetic,  Epigenetic,  Behavioral,  and  

Symbolic  Variation  in  the  History  of  Life.  MIT  Press,  Cambridge,  Mass.  2005,  s.  10.    

74  Ibidem,  s.  38.    

75  H.  Jonas,  Leben  und  Organismus,  op.  cit.,  s.  299.     76  Ibidem,  s.  298.    

(17)

nia   (Homo   Pictor).   Pozwala   ona   wytwDU]Dü REUD]\ L SRMĊFLD   (eidos)   wraz     z   ich   subiektywQą D ] GUXJLHM VWURQ\ ±   RELHNW\ZL]XMąFą G\QDPLNą;;   wraz     z  SRWHQFMDáHPNWyU\RWZLHUDSU]HGOXG]NRĞFLą  ZROQRĞüZZ\PLDUDFKniezna-­ nych  organizmowiDLGODOXG]NRĞFL  zawsze  otwartychF]áRZLHNSRWUDILZ\ WZRU]\ü DGHNZDWQ\ REUD] VLHELH   samego,   ]DFKRZ\ZDü VLĊ ]JRGQLH ] QLP     LEXGRZDüZáDVQąWRĪVDPRĞü7\PF]DVHPGODLQQ\FKĪ\Z\FKLVWRW  stymula-­ torem  rozwoju  wolnoĞFLE\áD  ÄJUDVLá´,  ÄPRFRZDQLHVLĊ´  organizmu  z  otocze-­ QLHP SU]\ELHUDMąFH RVWDWHF]QLH znamiona   interakcji   L ZVSyá]DOHĪQRĞFL.   WprawiaáDRQD  RUJDQL]PZQDSLĊFLHSoPLĊG]\ÄWRĪVDPRĞFLąVXEVWDQFMDOQą´ LÄWRĪVDPRĞFLąIXQNFMRQDOQą´1LHEH]SU]\F]\Q\G]LHáR2UJDQL]PLZROQRĞü   QRVLáRSLHUZRWQLHW\WXá2UJDQL]PMDNRZROQRĞü  (Organismus  als  Freiheit).    

   

:2/12ĝû5$&-21$/1$,:2/12ĝû2'32:,('=,$/1$   52/$),/2=2),,:(:63Ïà&=(61<0'<6.856,(ĩ<&,$  

NAUKI  I  TECHNIKI          

5R]G]LDá\,;L;WRPXOrganismus  und  Freiheit  RSLVXMąW\SLGHDOQ\Ho-­ mo   Pictora   HVHM SRG W\P VDP\P W\WXáHP  8RVDELD RQ ]HVWDZ ]GROQoĞFL Z\ELWQLHOXG]NLFKáąF]QLH]WDNLPLNWyUHSR]ZDODMąF]áRwiekowi  samodziel-­ nie   zarząG]Dü ÄZROQRĞFLą UDFMRQDOQą´ Z LPLĊ ÄZROQRĞFL RGSRZLHG]LDOQHM´.   $E\ XQDRF]QLü UyĪQLFĊ PLĊG]\ GZRPD ZROQRĞFLDPL VNRQVWUXRZDá -RQDV WUyMVWRSQLRZąGLaOHNW\NĊVWRVRZDQLDWHFKQLNLSU]H]F]áRZLHND3RGREQLHMDN Gehlen,  NWyU\ZWHFKQLFHUDFMRQDOQRĞFLMĊ]\NXLQVW\WXFMDFK  itd.  dostrzHJDá   kompensatory   OXG]NLFK EUDNyZ   (0lQJHOZHVHQ77),   UyZQLHĪ -RQDV   SRGQRVLá   ]QDF]HQLH]GROQRĞFL  technicznej  dla  QLHWUZDáHMLVáDEHM  kondycji  organicznej,   ]NWyUHMF]áRZLHNQLHPRĪHVLĊZ\]ZROLü7\PVDP\PMHVWRQZUĊF]VND]DQ\ QDWHFKQRORJLĊNWyUąVDPUR]ZLMDJZROLUDG]HQLDVRELH]Ī\FLHP,  SRGNUHĞOD Jonas   w   Zasadzie   odpoZLHG]LDOQRĞFL.   Gdy   jednak   technologia   przejmuje   NRQWUROĊ QDG ludzkim   Ī\FLHP QLHVLH WR ]H VREą UDG\NDOQH QDVWĊSVWZD GOD wolnoĞFLMHMSRWHQFMDáVWDMHVLĊRGQLHM]DOHĪQ\MHJRUR]ZyMXOHJDRJUDQLF]H niu,   jej   horyzont   ±   ]DZĊĪHQLX D PRĪH QDZHW ]DPNQLĊFLX   1DGXĪ\ZDQLH technologii  skrywa  w  sobie  SRWHQFMDáQLKLOi]PX5R]VąGQHLRGSRZLHG]LDOQH XĪ\ZDQLH wspiera   ]DĞ potencjalQRĞFL   immaQHQWQH Ī\FLX QS UDWXMąF MH     LVSU]\MDMąFimmanentnemu  wzrostoZLMHJRIRUP:V]F]HJyOQRĞFLWHFKQROR JLDPRĪH]PLHQLDüWRĪVDPRĞü  ludzkiego  bytu,  defiQLRZDQąZimmanentnym   ]ZLą]NX]IHQRPHQHPĪ\FLD  6WąGWDNZDĪQ\VWDMHVLĊDGHNZDWQ\ autowize-­ ruQHNOXG]NRĞFL,  NWyU\DQW\F\SXMHWHĪMHMprzyV]áRĞüZáDĞQLHZĞZLDWDĪ\FLD.   .XSU]\V]áRĞFLZ\ELHJDMąOXG]NLHSURMHNW\  LPDU]HQLDOĊNR  trwanie,  wreszcie   imperatyw  odpowiedzLDOQRĞFLdo  NWyUHJRIRUPXá\  QDOHĪ\postulat:  Änie  wy-­ VWDZLDMQDV]ZDQNZDUXQNyZQLHVNRĔF]RQHJRWUZDQLDOXGzNRĞFLQD=LHPL´.      

²²²²²²²²²  

77  A.  Gehlen,  Der  Mensch.  Seine  Natur  und  seine  Stellung  in  der  Welt,  Aula  Verlag,  Wiesbaden   1986.      

(18)

SWRVRZDQD ]UD]X QD SRWU]HE\ Ī\FLD WHFKQLND ] F]DVHP VDPD VWDMH VLĊ ÄSHrPDQHQWQą SRWU]HEą Ī\FLRZą´   (]X HLQHP GDXHUQGHQ /HEHQVEHGrfnis)   F]áRZLHND8Ī\ZDQLHSU]\ELHUDVNDOĊHNVFHV\ZQHJRQDGXĪ\ZDQLDDHPDQF\ pacja   wzglĊdem   Ī\ZLRáyZ L NRQLHF]QRĞFL QDWXUDOQ\FK   ±   VNDOĊ DQWURSRFHQ trycznej  hegemonii  i  nihilizmu.78  Ten  rodzaj  racjonalnego  sprawstwa  wolno-­ ĞFL  wiedzie  do  samo-­]QLHZROHQLDF]áRZLeka  wraz  z  SRVWĊSuMąFąWUDQVIRUPD FMąĪ\ZHJRĞZLDWD'DMąFSRF]ąWHNWHFKQLFHZROQRĞüUDFMRQDOQDXMDZQLDVZą DPELZDOHQWQą SUaZLGáRZRĞü ]JRGQLH ] QLą UR]ZyM ZROQRĞFL LPSOLNXMH   wzrost   ryzyka   wpisanego   w   MHM XU]HF]\ZLVWQLDQLH 'RSLHUR ÄZROQRĞü RGSR wiedzialna´   potrafi   oszacoZDü U\]\NR L SRGMąü G]LDáDQLD ]DSRELHJDMąFH jego   eskalacji:ROQRĞüRGSRZLHG]LDlna  ±  DWDNĪHDGHNZDWQHSR]QDQLHRNROLF]QR ĞFLLVNXWNyZUDFMRQDOQHJRG]LDáania  ±  VWDQRZLąGRPHQĊHW\NL3R]DZROQR ĞFLą HW\ND ]DLQWHUHVRZDQD MHVt   afirPDFMą Ī\FLD   Z MHJR ÄRELHNW\ZQLH ZDUWR ĞFLRZ\FK´  IRUPDFKQDGU]ĊGQ\FKZREHFFHOyZ  SU]\ĞZLHFDMąF\FK  uzbrojonej   w  techQLNĊÄZROQRĞFLUDFMRQDOQHM´.    

: ]DNUHVLH L PRF\ ZROQRĞFL RGSRZLHG]LDOQHM OHĪ\ ZREHF WHJR ]JRGQH   ]RELHNW\ZQąDNVMRORJLąĪ\FLDXĪ\ZDQLHWHFKQLNL  w  miejsce  dyktatu  techniki,   NWyU\ F]áRZLHN Z\WZDU]D L NWyUHPX VDP RVWDWHF]QLH SRGOHJD Ïw   dyktat,   na]ZDQ\SU]H]-RQDVDÄPRFąSLHUZV]HJRVWRSQLD´Z\SLHUDL]DVWĊSXMHQDWu-­ UĊ Ä0RF SLHUZV]HJR VWRSQLD´ Z]PDJD VLĊ L SU]HNV]WDáFD Z ÄPRF GUXJLHJR VWRSQLD´ ZyZF]DV JG\ ÄdRPQLHPDQ\ SRVLDGDF] PRF\ VWDá VLĊ bezwolnym   egzekutorem   ZáDVQ\FK PRĪOLZRĞFL´79   (zum   willenlosen   Vollstrecker   seines   .|QQHQV).   Potrzeba   zateP QLH]EĊGQLH SRGNUHĞOD -RQDV Ämocy   trzeciego   VWRSQLD´,80   zdolnej   poKDPRZDü VSUDZVWZR ZVSRPDJDQH SU]H] WHFKQLNĊ,   NWyUH  ]DJUDĪDQLHW\ONR  kondycji  organiczQHMOHF]LDXWRQRPLLĪ\FLDħUyGáHP ÄPRF\WU]HFLHJRVWRSQLD´PDE\üÄZROQRĞüMDNRRGSRZLHG]LDOQRĞü´,  zabiega-­ MąFD R QDMEDUG]LHM GRQLRVá\   PRPHQW WHOHRORJLL Ī\FLD WM R ZROQRĞü   VDPą.     W   warunkach,   gdy   racjonalna   wolQRĞü VWDMH VLĊ ĨUyGáHP ]DJURĪHQLD GOD F]áRZLHNDLĞZLDWD,  odpoZLHG]LDOQRĞüPXVLQLHRGáąF]QLHWRZDU]\V]\üOXG]NLHM ZROQRĞFLZHZV]HONLFKMHMIRrmach.      

-DN ZLGDü IXQGDPHQWDOQLH HSLVWHPRORJLF]QH,   a   zarazem   praktyczne   za-­ GDQLH HW\NL RGSRZLHG]LDOQRĞFL ]RVWDáR Z\áRĪRne   MXĪ Z G]LHOH Organismus   und   Freiheit:   polega   ono   w   pierwsz\P U]ĊG]LH QD W\P ĪH rHSUH]HQWXMąF\ ludzNRĞü HW\N EąGĨ ILOR]RI dokonuje   VDPRSR]QDQLD MDNR Ī\Z\   i   wolny,   tj.   immanentnie   warWRĞFLRZ\ E\W OXG]NL &]HUSLH SU]\ tym   z   nauk   R Ī\FLX   ÄRWZLHUDMąF  VLĊQa  badaQLDZ\NUDF]DMąFHSR]DJUDQLFHG\VF\SOLQ\V]F]HJyáR ZHM>@QDZVSyáSUDFĊILOR]RILL]QDXNDPLHPSLU\F]Q\PL Kooperation  der   Philosophie   mit   den   empirischen   Wissenschaften ´.81   PrzeVáDQNĊ dla   tego   SRVWXODWX ]DZLHUD MXĪ ÄIHQRPHQ Ī\FLD´ NWyU\ Äsam   prze] VLĊ NZHVWLRQXMH

²²²²²²²²²  

78  H.  Jonas,  Leben  und  Organismus,  op.  cit.,  s.  339.    

79  H.  Jonas,  Ethik  der  Lebenswissenschaften,  KGA,  t.  I/1,  2010,  s.  365.     80  Ibidem,  s.  369.  

(19)

JUDQLFH]Z\F]DMRZRG]LHOąFHREV]DU\EDGDĔLXSUDZLDQHSU]H]QDVG\VF\SOL ny´82   5yZQROHJOH ]DGDQLHP IHQRPHQoORJLL EĊG]LH RSLV\ZDQLH Ī\FLD D ]D daniem  ontologii,  epistemologii  i  hermeneutyki  ±  UR]XPLHQLHĪ\FLD=DGDQLH WDNLHPRĪHVLĊ]LĞFLüZ\áąF]QLHZUDPDFKV]eURNLHMLJQRUXMąFHMG\FKRWRPLĊ przyrodoznawstwo   ±   KXPDQLVW\ND Äfenomenologiczno±hermeneutycznej   RQWRORJLL Ī\FLD´ Z NWyU\PXU]HF]\ZLVtQLD VLĊ ÄE\W Z FDáHM SHáQL´   ()OOHGHV Seins  1DWXUĊ Ī\FLH L RUJDQL]P Äpozostawiono   naukom   przyrodniczym,   W\PF]DVHP UR]XPLHQLHP L LQWHUSUHWDFMą irgendwelche   Sinndeutungen)   ]DMPXMą VLĊ QDuki   o   duchu   (Geisteswissenschaften  PLĊG]\ SLHUZV]\PL   i   drugimL QDMZ\UDĨQLHM EUDNXMH SRPRVWX >@   Filozofia   znaOD]áD VLĊ ZĞUyG W\FKGUXJLFKW\PF]DVHPMHMZáDĞFLwHPLHMVFHMHVWSRQDGWąUyĪQLFą´,83  pod-­ NUHĞOD-RQDV  

Czy   filozofLD MHVW G]LĞ ĞZLDGRPD swej   misji   w   obliczu   ekspansji   zaawan-­ sowanych  technologii,  nieodwracalnie  SR]EDZLDMąF\FKĪ\FLHSRWHQFMDáXwol-­ noĞFL   i   nieznanej   jeszcze   teleologii?   Odzyskaü WHQ   SRWHQFMDá WĊ WHOHRORJLĊ   R]QDF]DSRWUDILü  zrezygnoZDü]  nadmiaru  technologii,  NWyUD  go  kwestionuje   lub   unicestwia.   Czy   filozofia   odsáDQLD   wartoĞü   Ī\FLD   w   obliczu   nieodpowie-­ dzialnej   samowoOL NWyUHM HIHNWHP   E\áE\ SRVWĊSXMąF\   regres   immanentnego   Ī\FLX,   autentycznego   rozwoju   ±   ]DUyZQR   w   przypadNX OXG]NRĞFL,   jak   i   w   przypadku  innych  gatunNyZZVNDOLSU]\V]áRĞFLSODQHW\"&]\PRĪHG\ZDJX je   ona   tylko   o   abstrakcyjnych   problemacK SRJUąĪRQD   ZH ZáDVQ\P LGHDOL stycznym  redukcjonizmie,  QLHF]XáDQDUHDOQH]DJURĪHQLDLniepomna  ZáDVQHM PDUJLQDOL]DFMLNWyUDSRVWĊpuje  nie  tylko  pod  ZSá\ZHP]DZáDV]F]DQLDĪ\FLD   L QDXN R Ī\FLX SU]H] QDXNL WHFKQLF]QH DOH WDNĪH SRG ZSá\ZHP ]DQLNX MHM dziedzinowej   samowiedzy?   1LH XZDĪDP\ SU]HNRQDĔ -RQDVD DQL ]D   biokon-­ serwatywne,   ani   za   technoprogresywne.   Ich  natura   jest  ewidentnie   biocen-­ tryczQD SU]\ VLOQHM HNVSR]\FML OXG]NLHM ZROQRĞFL JRWRZHM GR VDPRNRQWUROL   w  obliczu  nieodwracalnego  zagroĪHQLDGODMHMSRWHQFMDáXNWyU\]Ī\FLDZ\UD VWDLZĪ\FLXRGNU\ZDXQLNDOQąLmPDQHQWQąZDUWRĞü.    

-HĞOL Z SRJOąGach   Jonasa   jest   miejsce   na   inteligentny   projekt   i   transcen-­ GHQWQą JHQH]Ċ Ī\cia,   NWyUHgo   ÄboskoĞü´   wymaga   ochrony   przed   dyktatem   technologii,   to   jest   ono   nieGRJPDW\F]QH MDN SRND]XMą SUDFH   Materia,     duch   i   stworzenie   oraz   Unsterblichkeit   und   die   heutige   Existenz.   Idzie   tu     o   mityczQą ]QDQą   w   ortodoksyjnym   judaizmie   áąF]QRĞü   PLĊG]\   intelektem   F]áoZLHNDL6WZyUF\NWyU\SR]RVWDZLátemu  pierwszemu  szeroki  zakres  wolno-­ ĞFL  poznaw-­czej  i  praktyczQHMGDMąFPXQDSRF]ąWHNprawa  ±  MDNGDMHVLĊMH dzieciom,   nim   wydorRĞOHMą L UR]ZLQą   prawodawczą DXWRQRPLĊ   i   odpowie-­ G]LDOQRĞü    

²²²²²²²²²  

82  H.  Jonas,  Organismus  und  Freiheit,  op.  cit.,  s.  5.    

83   H.   Jonas,   Das   Prinzip   Verantwortung,   KGA,   t.   III/2,   2010;;   por.   H.   Gronke,   Einleitender  

(20)

ĩycie  ma  immanentne  ĨUyGáD:  stanowi  manifestDFMĊ  samorzutnej  przygo-­ dy  i  rewolucji,  NWyUDSU]\WUDILáD  VLĊ  materii.84  3U]\MĊFLHRGPLHQQ\FK  ]DáRĪHĔ   pogrąĪ\áRE\  P\ĞO  Jonasa  na  powryWZRGPĊtach  gnozy  i  jej  eschatologiczno-­ nihilistycznej   ambiwalencji   (z   NLHW]VFKHDĔVNą DXWRNUHDFMą WM   Ästawaniem   VLĊ NLPF]\P VLĊ MHVW´ L 6DUWUH¶RZVNLP Äbyciem   tym,   czym   VLĊ QLH MHVW´   ZáąF]QLH),  od  ktyrej  Jonas  ewidentnie  VWURQLá,PPDQHQWQHĨUyGáDPDZLĊF WDNĪH ZSLVDQD Z Ī\FLH ZROQRĞü ZUD] ]   jej   XQLNDOQą F]áRZLHNRZL tylko   ZáD ĞFLZą   SRWHQFMDOQRĞFLą WM WZRU]HQLHP LGHL eidos  PDMąF\FK ]D SU]HGPLRW WDNĪHludzNRĞüLĪ\ZH  uniwersum,  o  NWyU\FKWUZDnie  zabiega  i  apeluje  rozum   w  swej  funkcji  praktycznej.      

 

 

ORGANISM  AND  FREEDOM.    

PHILOSOPHY  OF  LIFE  AND  ETHICS  OF  LIFE  SCIENCES  

 

ABSTRACT  

 

The  authors  revisit  the  claims  of  +DQV-RQDV¶s  postdualistic  ontology  of  a  living   being.   LLIH¶s   immanent   potentialities   evolve,   until   the   human   being   develops   her   technologies,  freedom,  reason,  and,  finally,  the  responsibility  to  restrain  own  exces-­ sive   usage   of   technologies   and   protect   her   open-­ended   potentialities.   The   paper   relies  on  the  ideas  described  in  Organism  and  Freedom,  Jonas's  magnum  opus  in   his  own  eyes.      

Keywords:  Hans  Jonas,  living  being,  organism,  postdualistic  ontology,  teleolo-­

gy,  evolution,  freedom,  responsibility,  technology,  risk,  ethics,  philosophy,  science.  

   

O  AUTORACH:  

Ewa  Nowak  ±  GUKDESURIHVRU8$0,QVW\WXW)LOR]RILL8$03R]QDĔXO6]DPa-­ rzewskiego  89c,  60-­568  Po]QDĔ DILOLDFMD .  

E-­mail:  ewanowak@amu.edu.pl

   

 

Roberto   Franzini   Tibaldeo   ±   dr 8QLYHUVLWp &DWKROLTXH GH /RXYain,   Place   de   O¶8QLYHUVLWp/RXYDLQ-­la-­Neuve,  Belgia  (afiliacja).  

E-­‐‑mail:  roberto.franzini@uclouvain.be

 

²²²²²²²²²  

84    P.  Becchi,  R.  Franzini  Tibaldeo,  Un  dialogo  a  distanza.  +-RQDVH-5DW]LQJHUQHO©GLEDWWLWR

Cytaty

Powiązane dokumenty

Zaletq t.ej czqsci rozprawy jest to, 2e bqdqc bardzo dobrym ukazaniem problemu jqzykowego obrazu Swiata, przytoczeniem najwa2niejszych polskich i obcych osiqgniqi w

Autorzy niniejszej części kolejnego tomu FiN podejmują istotne, aktualne i wciąż kłopotliwe dla filozofii nauk społecznych zagadnienia: społeczne role uczonych w obliczu wyzwań

Secondo Giovanni Paolo II, molti paesi che hanno una tradizio- ne cristiana meno recente, ma a volte anche le chiese più giovani, han- no bisogno di una nuova evangelizzazione perché

A już tylko od dobrej woli człowieka zależy, czy on, spłacając raty starych długów, nie zechce zrobić nowych, czy zatem saldo na końcu życia będzie

Jeden tylko typ bytów - osoby ludzkie - dany jest w taki sposób, że domaga się kategorycznej (bezwarunkowej) afirmacji..

Z podjętych w omawianej pozycji rozważań wyłania się zupełnie nowy obraz wszechświata, a nasze m iej­ sce w nim jawi się odmiennie, niż sądziliśmy jeszcze niedawno.. Howking

Podwyższone stężenie hormonów tarczycy wywołuje wzrost wydzielania dwóch białek wiążących hormony płciowe: globuliny wiążącej hormony płciowe (SHBG, ang. sex hormone

W uzasadnieniu projektu rozporza˛dzenia Ministra Zdrowia w sprawie standardu poste˛powania przy udzielaniu s´wiadczen ´ zdrowotnych z zakresu geriatrii (przekazanym do uzgodnien