Zajęcia dodatkowe w grupie „Biedronki” – ZWINNE RĄCZKI - PROPOZYCJE ZABAW I POMOCY
Trochę teorii:
Ćwiczenia małej motoryki są niezwykle istotne - nie tylko ze względu na przyszłą naukę pisania, ale również ze względu na mowę! Mózgowe ośrodki odpowiedzialne za ruchy języka blisko sąsiadują z tymi, odpowiedzialnymi za precyzyjne ruchy dłoni. Potwierdza to również praktyka, zarówno pedagogiczna jak i logopedyczna – stymulowanie małej motoryki jest nie do przecenienia!!!
Ćwiczenia małej motoryki – po co?
ćwiczenia małej motoryki są niezbędne dla prawidłowej mowy dziecka – stymulują ją i wspierają terapię, szczególnie przy opóźnionym rozwoju mowy. Dzieci z
opóźnionym rozwojem ruchowym często wykazują deficyty w obszarze ruchów
precyzyjnych. Niemówiący maluszek nie radzi sobie z trzymaniem łyżki, starszak z opóźnionym rozwojem mowy często z trudem mierzy się z wycinaniem, kreśleniem
znaków literopodobnych, tworzeniem wydzieranek. Różnym zaburzeniom mowy towarzyszą nieprawidłowe wzorce ruchowe.
ćwiczenia małej motoryki to niezbędny krok dla rozwoju czynności samoobsługowych. Ćwiczenia małej motoryki bazują na tym, czego wymaga od nas codzienność. Nawlekanie koralików to pierwszy krok do wiązania butów i zapinania guzików, wyszywanki – tak samo. Układanie mozaik, puzzli typu in-out, klocków manipulacyjnych o różnych kształtach – to wszystko ćwiczy na swój sposób banalną
umiejętność. Jaką? Chwytanie drobnych przedmiotów, podnoszenie zabawek z dywanu, układanie przedmiotów na miejsce, a później chwytanie kredki czy
długopisu.
ćwiczenia małej motoryki to pierwszy stopień przyszłej nauki pisania.
Jeśli chcemy, by sześciolatek pięknie kreślił pierwsze literki, trzylatek powinien sprawnie nawlekać koraliki. Z jednej strony ćwiczenia małej motoryki doskonalą precyzję, sprawiają, że ruchy dziecka stają się bardziej dokładne. To ważne! Nie trudno dostrzec jak ogromnej precyzji wymagać będzie kreślenie liter. Z drugiej
strony to pewnego rodzaju profilaktyczne fizjoterapia dłoni – mięśnie pracują z odpowiednim napięciem, przyzwyczają się do samokontroli, dzięki czemu
unikniemy w przyszłości nadmiernej męczliwości podczas pisania i wykonywania różnego typu prac plastycznych.
Ćwiczenia małej motoryki – jak?
Odpowiedź jest prosta – przez zabawę. To bardzo ważne, by dzieci podczas tego co robią czuły się bezpiecznie i komfortowo. Niech póki mogą – bawią się i czerpią niekwestionowaną przyjemność ze wszystkiego co robią.
Ćwiczenia małej motoryki – proste zabawy dla 3,4 latków
1. puzzle typu in-out – takie z chwytakiem lub wypustką na paluszka. Przy okazji doskonalą percepcję wzrokową!
2. zabawy paluszkowe - połączone z dotykaniem, głaskaniem i masowaniem dziecka najlepiej w rytm wierszy Brzechwy i Tuwima. Jednak w zasadzie każdy rymowany utwór, dłuższy lub krótszy, przy odrobinie wyobraźni można połączyć z dotykaniem i masowaniem maluszka.
Kominiarz
Idzie kominiarz po drabinie...
(maszerujemy dwoma palcami po plecach dziecka) Po drabinie...
(przesuwamy palce coraz wyżej...) Po drabinie...
(...i wyżej)
Fiku-miku już w kominie!
(szybkim ruchem wkładamy dłoń pod pachę dziecka lub na karku za sweterek) Sroczka
Sroczka kaszkę warzyła.
Dzieci swoje karmiła.
(rysujemy palcem koła na wewnętrznej stronie dłoni dziecka) Temu dała na łyżeczce.
(chwytamy najmniejszy palec dziecka) Temu dała na miseczce.
(chwytamy czwarty palec - serdeczny) Temu dała na spodeczku.
(chwytamy środkowy palec) Temu dała w garnuszeczku.
(chwytamy palec wskazujący) A dla tego? Nic nie miała!
(chwytamy kciuk dziecka)
Łepek mu urwała.
(lekko szarpiemy kciuk, zabierając swoją dłoń) Frrr! Po więcej poleciała.
(machamy dłonią coraz wyżej, naśladując odlatującą srokę) Idzie rak
Idzie rak nieborak.
(kroczymy palcem wskazującym i środkowym po ciele dziecka) Czasem naprzód, czasem wspak.
(palce "maszerują" do przodu i do tyłu) Idzie rak, nieborak.
(maszerujemy palcami) Gdy uszczypnie - będzie znak.
(delikatnie szczypiemy)
Czapla
Chodziła czapla po desce.
(wolno maszerujemy dłońmi lub palcami po wyciągniętej rączce dziecka) Opowiedzieć ci jeszcze?
(rysujemy palcem znak zapytania na plecach lub brzuszku dziecka; na życzenie powtarzamy zabawę) Powitanie
Gdy się rączki spotykają, (dotykamy dłońmi dłoni dziecka) to od razu się witają.
(pocieramy, lekko uderzamy, udajemy całusy na przywitanie) Gdy się kciuki spotykają,
(dotykamy kciukami kciuków) to od razu się witają.
(można kontynuować zabawę, włączając brzuszki, nóżki, noski, uszy itp.).
Kanapka
Najpierw chleb pokroję.
(uderzamy lekko brzegami dłoni po plecach dziecka) Potem posmaruję.
(głaszczemy całą powierzchnią dłoni plecy) Na to ser położę.
(przykładamy wiele razy i na krótko dłonie do pleców) Pomidora dołożę.
(rysujemy małe kółka na plecach) I posolę, i popieprzę.
(dotykamy delikatnie plecy, przebierając palcami) Żeby wszystko było lepsze.
(masujemy)
Już nie powiem ani słowa, (ugniatamy delikatnie)
bo kanapka jest gotowa.
(robimy wielkie "aaaaam", chwytamy dziecko i oczywiście... zjadamy!)
3. klocki manipulacyjne – te, którymi trzeba trochę pomanewrować nim trafią na swoje miejsce
4. zabawy ze spinaczami do bielizny
5. przesypywanie ryżu, kaszy z miski do miski, wybieranie z ziarenek kolorowych piłeczek, guzików, kamyczków z użyciem łyżki
6. ugniatanie papieru, różnych mas plastycznych…gliny, plasteliny!
Masy plastyczne dla dzieci. Dlaczego warto?
- rozwijają zdolności manualne, - uczą koordynacji,
- sprzyjają koncentracji,
- to świetna zabawa dla całej rodziny.
Przepis na masę solną
Przygotowanie masy solnej jest bardzo proste.
Potrzebne są: dwie porcje mąki, dwie porcje soli, jedna porcja wody. Sól i mąkę mieszamy, dodajemy stopniowo wodę aż do uzyskania plastycznej masy. Masa solna
zamknięta w szczelnym opakowaniu może posłużyć również kolejnego dnia podczas zabawy.
Po wykonaniu ozdób, masę solną suszymy w piekarniku lub pozostawiamy do wyschnięcia samoistnie.
Domowa ciastolina
I sposób : 2 szklanki mąki, 1 szklanka soli, 2 płaskie łyżki proszku do pieczenia, 2 łyżki oleju lub oliwki dziecięcej, 1 szklana wrzątku, wybrane barwniki spożywcze. Mieszamy wszystkie składniki suche i olej, na końcu dodajemy wrzątek. Ugniatamy na początku łyżką, a potem gdy się schłodzi, dłońmi. Na końcu dodajemy po rozdzieleniu masy barwniki
spożywcze. Powstała masa jest delikatniejsza niż masa solna, bardzo plastyczna i przyjemna w ugniataniu, doskonale wyciąga się ją z foremek. Masą można bawić się wielokrotnie, przechowujemy ją w lodówce w szczelnie zamkniętym pojemniku.
Przepis na masę plastyczną z balsamu do ciała
Masy plastyczne dla dzieci można wykonać z wielu materiałów. Jednym z mniej znanych jest balsam do ciała, który w połączeniu z mąką ziemniaczaną pozwala stworzyć plastyczną, miękką i pachnącą masę do zabawy. Zabawa się zaczyna już podczas przygotowania masy plastycznej, kiedy do balsamu do ciała dodaje się partiami mąkę, aż do uzyskania masy plastycznej, której kolor można zmienić barwnikami spożywczymi.
Plastyczna masa cukrowa
Masa cukrowa świetnie nadaje się nie tylko do wypieków, ale również do zabawy w domu z dziećmi. Można ją użyć w zastępstwie plasteliny i lepić przy jej użyciu wiele różnych ozdób.
Poza tym masa cukrowa jest w pełni jadalna. Przygotujemy ją w kilka chwil w domu. Oto przepis: 800 gramów cukru pudru, 100 gramów glukozy (dostępna w sklepie
spożywczym), 70 ml wody, 4 łyżeczki żelatyny. Żelatynę zalewamy wodą i czekamy aż zamoknie. Cukier puder przesiewamy do miski, żeby nie było grudek. Dodajemy glukozę (jeśli nie chce się połączyć, trochę podgrzewamy masę), następnie dodajemy cukier i mieszamy aż utrzymamy plastyczną masę. Gotowe, można się bawić do woli!
Piankolina
Pianka do golenia, mąka ziemniaczana, barwnik naturalny lub spożywczy. Do miski wyciskamy piankę do golenia. Dodajemy kilka kropli barwnika i mieszamy wszystko ze sobą patyczkiem, by piana nie opadła. Dosypujemy do piany mąkę – zacznijmy od niewielkiej ilości, potem stopniowo dosypujmy jej więcej aż do momentu uzyskania masy, którą można kształtować.
Piasek kinetyczny I sposób
Potrzebujesz: 2 filiżanki mąki ziemniaczanej/pszennej/kukurydzianej (jaką masz w domu), 1,5 filiżanki oliwki do ciała. Robiąc większą ilość piasku, należy utrzymywać stałą proporcję oliwki do piasku 3:4. Jeśli chcesz zrobić piasek w jakimś kolorze, użyj naturalnego barwnika np. z buraków lub szpinaku.
Jak to zrobić? W miskę wlewamy oliwkę i dosypujemy mąkę. Mieszamy wszystko dokładnie, by oliwka nie oddzielała się od mąki. Piasek jest gotowy, gdy ściśnięty w dłoni dobrze się lepi i pozwala uzyskać trwały kształt (po otwarciu dłoni).
Piasek kinetyczny II sposób
Potrzebujesz: 1 filiżanka piasku do piaskownicy (drobny), 1/2 łyżki stołowej skrobii ziemniaczanej lub kukurydzianej, 1 łyżka stołowa płynu do mycia naczyń, woda (dodajemy na oko), opcjonalnie łyżeczka naturalnego barwnika
Jak to zrobić? Do miski wsypujemy piasek i skrobię – wszystko dokładnie mieszamy. Po połączeniu tych dwóch składników dolewamy płyn do mycia naczyń, zagniatając jednocześnie masę. Gdy składniki się połączą dolewamy stopniowo wodę, by uzyskać oczekiwaną konsystencję, która pozwala kształtować piasek w zwarte formy.
Zbliżają się święta…
Drodzy rodzice, propozycja gotowych pomocy dla Waszych pociech – usprawniających napięcie w obrębie dłoni.
1. super rozciągliwy serek z myszkami
2. rozciągliwe jabłuszko z robaczkami
3.
4.