• Nie Znaleziono Wyników

Zastosowanie internetu jako metody komunikacji służącej zwiększaniu aktywności fizycznej u osób ze stwardnieniem rozsianym

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Zastosowanie internetu jako metody komunikacji służącej zwiększaniu aktywności fizycznej u osób ze stwardnieniem rozsianym"

Copied!
12
0
0

Pełen tekst

(1)

ZAŁOŻENIA:Aktywność fizyczna związana jest z poprawą chodu oraz jakości życia u chorych na stwardnienie rozsiane (SM). Grupa ta prowadzi jednak siedzący i mało aktywny tryb życia w porównaniu z populacją ogólną.

CELE:Autorzy przeprowadzili pilotażowe randomizowane badanie z grupą kontrolną, mające na celu ocenę wpływu metody komunikacji wykorzystującej internet, opartej na teorii społeczno-poznawczej (social cognitive theory, SCT), na zwiększenie aktywności fizycznej u chorych na stwardnienie rozsiane. Następnie oceniano poszczególne zmienne SCT jako możliwe mediatory takiej metody komunikacji.

METODY:Zarówno do grupy poddawanej terapii, jak i do grupy kontrolnej badania losowo włączono 54 pacjentów ze stwardnieniem rozsianym. Uczestnicy wypełniali ankietę dotyczącą ich aktywności fizycznej, samodzielności, oczekiwań związanych z udziałem w badaniu, ograniczeń w funkcjonowaniu oraz założonych celów. Taką ankietę każdy uczestnik wypełniał dwukrotnie w odstępie 12 tygodni.

WYNIKI:Grupa poddana interwencji wykazywała istotne statystycznie (p=0,01) i znaczące zwiększenie aktywności fizycznej w ocenianym okresie (d=0,72). Natomiast w grupie kontrolnej zaobserwowano nieznaczną (d=0,13) i nieistotną statystycznie zmianę aktywności fizycznej (p=0,71). W grupie poddawanej interwencji zaobserwowano także w późniejszym okresie istotny statystycznie (p=0,001) i znaczący wzrost zakładanych celów w czasie badania (d=0,97). Natomiast w grupie kontrolnej zmiana ta była niewielka (d=-0,13) i nieistotna statystycznie (p=0,17). Zmiana założonych celów w określonym przedziale czasowym oddziaływała na wpływ internetowej metody komunikacji na aktywność fizyczną.

PODSUMOWANIE:To pilotażowe badanie może być przesłanką do przeprowadzenia większego randomizowanego badania z grupą kontrolną, obejmującego większą grupę chorych na stwardnienie rozsiane, o dłuższym okresie obserwacji, z zastosowaniem obiektywnych metod pomiaru aktywności fizycznej oraz takimi drugorzędowymi punktami końcowymi, jak zdolność poruszania się i jakość życia.

SŁOWA KLUCZOWE:interwencja behawioralna, wysiłek, mediatory, stwardnienie rozsiane, aktywność fizyczna

1Department of Kinesiology and Community Health, University of Illinois at Urbana-Champaign, Illinois, Stany Zjednoczone

2Department of Preventive Medicine, Feinberg School of Medicine, Northwestern University, Chicago, IL 60611, Stany Zjednoczone Adres do korespondencji:

Robert W. Motl, PhD, Department of Kinesiology and Community Health, University of Illinois, 350 Freer Hall, Urbana, IL 61801, USA e-mail: robmotl@illinois.edu Mult Scler 2011; 17: 116-128 Neurologia po Dyplomie 2010;

6 (3): 33-44

Zastosowanie internetu jako metody komunikacji służącej zwiększaniu

aktywności fizycznej u osób ze stwardnieniem rozsianym

Robert W. Motl,1Deirdre Dlugonski,1Thomas R. Wójcicki,1Edward McAuley,1David C. Mohr2

(2)

Wprowadzenie

Stwardnienie rozsiane (SM) jest przewlekłą, niezwiązaną z urazem, prowadzącą do niesprawności chorobą układu ner- wowego skutkującą utratą zdolności poruszania się oraz po- gorszeniem jakości życia (quality of life, QoL). Aktywność fizyczna może być traktowana jako metoda pomocna w radzeniu sobie z utratą zdolności poruszania się i pogor- szeniem jakości życia u pacjentów z SM. Aktywność fizyczna może być określona jako zachowania, obejmujące każdy do- wolny ruch ciała będący wynikiem dowolnego skurczu mięśni i prowadzący do zwiększenia wydatku energetycznego powy- żej poziomu spoczynkowego.1 Tak szeroko zdefiniowane zachowanie obejmuje rekreacyjną aktywność fizyczną, ćwi- czenia fizyczne, sport, pracę zawodową, sposób przemiesz- czania się oraz prace domowe. Podana wyżej definicja podkreśla element osobistej decyzji, kiedy aktywność fizycz- na wybierana jest na podstawie indywidualnych potrzeb oraz zainteresowań, na przykład takich jak poprawa zdrowia i kon- dycji fizycznej.1Co ważniejsze, ćwiczenia stanowią jedyny ele- ment aktywności fizycznej, który ma charakter zaplanowany, uporządkowany i powtarzalny, wykonywany przez dłuższy czas (np. trening) oraz zlecany zazwyczaj przez lekarza lub fi- zjoterapeutę dla osiągnięcia konkretnego celu, na przykład poprawy kondycji fizycznej lub stanu zdrowia.1Aktywność fi- zyczna jest odwrotnie proporcjonalna do upośledzenia zdol- ności poruszania się2 i wprost proporcjonalna do jakości życia3,4u chorych na stwardnienie rozsiane. Dwie ostatnio opublikowane metaanalizy wykazały istotny klinicznie wpływ aktywności fizycznej związanej z określonym i zaplanowanym treningiem na poprawę zdolności chodzenia (g=0,19)5oraz jakości życia (g=0,23)6w badanej populacji.

Mimo korzyści, jakie przynosi, aktywność fizyczna chorych na stwardnienie rozsiane jest zazwyczaj zmniejszona. Zostało to udokumentowane w przeglądach piśmiennictwa7oraz ob- liczone w jednej z metaanaliz.8Wykazano w niej, że pacjenci ze stwardnieniem rozsianym byli mniej aktywni fizycznie (o jedno odchylenie standardowe) niż ogólna populacja zdro- wych dorosłych (g=–0,96),8którzy, nawiasem mówiąc, pro- wadzą raczej siedzący tryb życia.9Co ważniejsze, u pacjentów ze stwardnieniem rozsianym stwierdza się te same choroby współistniejące, co w innych populacjach,10a tym samym ry- zyko zachorowalności i śmiertelności w wyniku siedzącego tryb życia jest u nich zwiększone. Podkreśla to możliwość po- prawy w zakresie poruszania się, jakości życia i zdrowia osób z SM, jeśli zostaną opracowane metody mogące przyczynić się do zwiększenia ich aktywności fizycznej.

Podstawy teoretyczne mogą stać się narzędziem pomoc- nym do opracowania działań pozwalających na zwiększenie aktywności fizycznej. W tym celu wykorzystano zmienne uwzględnione w teorii społeczno-poznawczej,11stosując je ja- ko przekrojowe12,13i prospektywne14korelacje oceny aktyw- ności fizycznej u chorych na stwardnienie rozsiane. Ogólnie, poczucie samowystarczalności jest bezpośrednio i pośrednio związane z aktywnością fizyczną pacjentów ze stwardnieniem rozsianym, a związek pośredni zachodzi przez oczekiwania co

do wyników podjętych działań, możliwych przeszkód związa- nych z ich realizacją oraz założonych celów.15W randomizowa- nym kontrolowanym badaniu z 3-miesięczym okresem obserwacji z udziałem chorych na stwardnienie rozsiane wyka- zano, że interwencja oparta na SCT przekazywana przez bez- pośredni kontakt powoduje ściślejsze przestrzeganie zaproponowanych treningów.15Interwencja taka była prze- prowadzana sześciokrotnie podczas cyklu 36 sesji ćwiczeń w ciągu 3 miesięcy. Co prawda bezpośredni kontakt sprzyjał lepszemu przestrzeganiu zaleconego programu treningowe- go, ale okazał się niemożliwy do zastosowania w projektach zakrojonych na szerszą skalę oraz bardzo kosztowny. Taka for- ma kontaktu była ograniczona w przypadku chorych na stwardnienie rozsiane mieszkających na wsi lub mających trudności w zorganizowaniu transportu.

Internet stanowi innowacyjny, alternatywny dla bezpośred- niego kontaktu sposób interwencji, mający na celu zwiększe- nie aktywności fizycznej u chorych na stwardnienie rozsiane.

Interwencje takie są zazwyczaj metodami behawioralnymi, które następnie zostały przekształcone i przystosowane do przekazywania drogą internetową.16Opierają się one na skutecznych i empirycznie potwierdzonych metodach kon- taktu bezpośredniego. Wykorzystują teorie uczenia się i pro- mowania zmiany stylu życia, mogą zawierać zarówno tekst, jak i obrazy, animacje, materiały dźwiękowe i wideo, co sprzy- ja propagowaniu kontaktu, mogą zawierać narzędzia interak- tywne pomocne w samodzielnym monitorowaniu, zmianach zachowania oraz restrukturyzacji poznawczej; a także wspie- rają więzi społeczne.17Dodatkową korzyścią wynikającą z ta- kiej metody komunikacji jest udzielanie porad, informacji i możliwość leczenia w dowolnym czasie i miejscu, z zachowa- niem zalet tradycyjnego kontaktu bezpośredniego, a także powtarzalność i skalowalność.

Pacjenci ze stwardnieniem rozsianym wydają się idealną grupą dla takiej metody komunikacji, wykorzystywanej w ce- lu zwiększenia aktywności fizycznej. W jednym z badań wy- kazano, że 93% chorych na stwardnienie rozsiane korzysta z internetu, natomiast w populacji ogólnej odsetek ten wy- nosi 75%.18Inne opracowanie wskazuje, że ponad 80% pa- cjentów jest zainteresowanych uzyskiwaniem w ten sposób informacji dotyczących zdrowego stylu życia.19Co istotne, in- terwencje internetowe przyczyniły się do zmiany zachowań w zakresie aktywności fizycznej w populacji osób doro- słych.20,21Do tej pory nie oceniano tej metody jako sposobu zwiększania aktywności fizycznej ani możliwości jej zastoso- wania u chorych na stwardnienie rozsiane.

W tym celu autorzy przeprowadzili pilotażowe kontro- lowane randomizowane badanie oceniające wpływ interne- towej metody komunikacji opartej na teorii społeczno-po- znawczej na zwiększenie aktywności fizycznej w tej grupie pacjentów. Oceniali następnie zmienne zawarte w SCT jako potencjalne mediatory takiej metody komunikacji. Oczekiwa- li, że trzymiesięczna interwencja internetowa będzie związa- na ze wzrostem aktywności fizycznej, w grupie badanej w porównaniu z grupą kontrolną, którą stanowiły osoby z li- sty oczekujących oraz że wpływ interwencji będzie zależał

od stopnia samowystarczalności, oczekiwań związanych z udziałem w badaniu, ograniczeń funkcjonalnych i (lub) za- łożonych celów.

Metoda

ZAŁOŻENIA I PROJEKT BADANIA

Randomizowane i kontrolowane badanie przeprowadzo- ne zostało w dwóch grupach równoległych. Jego celem była ocena interwencji internetowej jako metody zwiększenia aktywności fizycznej u chorych z rzutowo-remisyjną postacią stwardnienia rozsianego (relapsing-remitting multiple sclero-

sis, RRMS). Pierwszorzędowy punkt końcowy stanowiła oce- na aktywności fizycznej dokonywana przez samego chorego, natomiast do drugorzędowych punktów końcowych zaliczo- no ocenę zmiennych mediacyjnych opartych na teorii spo- łeczno-poznawczej. Uczestnicy badania byli losowo włączani do grupy poddawanej interwencji internetowej lub do grupy kontrolnej (lista oczekujących). Taka metoda komunikacji zo- stała oparta o założenia teorii społeczno-poznawczej, które były oceniane in vivo u dorosłych w średnim wieku22oraz u chorych na stwardnienie rozsiane.15Oceniano aktywność fizyczną oraz mediatory przed badaniem i po 3 miesiącach obserwacji. Metoda oraz wyniki badania zostały opracowane zgodnie z wytycznymi Bazy Danych Psychoterapii (Psycho- therapy Evidence Database, http://www.pedro.org.au/).

Pacjenci wstępnie zakwalifikowani (n=90)

Zrandomizowani (n=54)

Pacjenci wyłączeni z badania (n=36) Kryteria włączenia nie zostały spełnione (n=30)

Zbyt duża aktywność fizyczna (n=15) Wysokie ciśnienie tętnicze (n=12) Nieporuszający się samodzielnie (n=1)

Brak dostępu do internetu (n=1) Rozpoznanie stwardnienia rozsianego

niepotwierdzone (n=1) Wyłączeni przed randomizacją (n=4)

Powody osobiste (n=2) Rzut choroby (n=1) Brak podstawowych danych (n=1)

Niezwrócony ICD (n=2)

Włączeni do grupy interwencji (n=27) Decyzja o włączeniu do grupy interwencji (n=26)

Brak decyzji o włączeniu do grupy interwencji (n=1), chory nie zalogował się do strony internetowej

Obserwacja nieukończona (n=3) Przerwanie interwencji (n=3) Brak dostępu do internetu ((n=1)

Uraz (n=1)

Brak danych w trakcie obserwacji (n=1)

Wyłączeni z analizy (n=0) Brak danych w trakcie obserwacji (n=1) RYCINA 1. Schemat włączania pacjentów

Włączeni do grupy kontrolnej (n=27)

Obserwacja nieukończona (n=2) Przerwanie udziału (n=2) Brak danych w trakcie obserwacji (n=2)

Poddani analizie (n=25) Wyłączeni z analizy (n=0)

(3)

Wprowadzenie

Stwardnienie rozsiane (SM) jest przewlekłą, niezwiązaną z urazem, prowadzącą do niesprawności chorobą układu ner- wowego skutkującą utratą zdolności poruszania się oraz po- gorszeniem jakości życia (quality of life, QoL). Aktywność fizyczna może być traktowana jako metoda pomocna w radzeniu sobie z utratą zdolności poruszania się i pogor- szeniem jakości życia u pacjentów z SM. Aktywność fizyczna może być określona jako zachowania, obejmujące każdy do- wolny ruch ciała będący wynikiem dowolnego skurczu mięśni i prowadzący do zwiększenia wydatku energetycznego powy- żej poziomu spoczynkowego.1 Tak szeroko zdefiniowane zachowanie obejmuje rekreacyjną aktywność fizyczną, ćwi- czenia fizyczne, sport, pracę zawodową, sposób przemiesz- czania się oraz prace domowe. Podana wyżej definicja podkreśla element osobistej decyzji, kiedy aktywność fizycz- na wybierana jest na podstawie indywidualnych potrzeb oraz zainteresowań, na przykład takich jak poprawa zdrowia i kon- dycji fizycznej.1Co ważniejsze, ćwiczenia stanowią jedyny ele- ment aktywności fizycznej, który ma charakter zaplanowany, uporządkowany i powtarzalny, wykonywany przez dłuższy czas (np. trening) oraz zlecany zazwyczaj przez lekarza lub fi- zjoterapeutę dla osiągnięcia konkretnego celu, na przykład poprawy kondycji fizycznej lub stanu zdrowia.1Aktywność fi- zyczna jest odwrotnie proporcjonalna do upośledzenia zdol- ności poruszania się2 i wprost proporcjonalna do jakości życia3,4u chorych na stwardnienie rozsiane. Dwie ostatnio opublikowane metaanalizy wykazały istotny klinicznie wpływ aktywności fizycznej związanej z określonym i zaplanowanym treningiem na poprawę zdolności chodzenia (g=0,19)5oraz jakości życia (g=0,23)6w badanej populacji.

Mimo korzyści, jakie przynosi, aktywność fizyczna chorych na stwardnienie rozsiane jest zazwyczaj zmniejszona. Zostało to udokumentowane w przeglądach piśmiennictwa7oraz ob- liczone w jednej z metaanaliz.8Wykazano w niej, że pacjenci ze stwardnieniem rozsianym byli mniej aktywni fizycznie (o jedno odchylenie standardowe) niż ogólna populacja zdro- wych dorosłych (g=–0,96),8którzy, nawiasem mówiąc, pro- wadzą raczej siedzący tryb życia.9Co ważniejsze, u pacjentów ze stwardnieniem rozsianym stwierdza się te same choroby współistniejące, co w innych populacjach,10a tym samym ry- zyko zachorowalności i śmiertelności w wyniku siedzącego tryb życia jest u nich zwiększone. Podkreśla to możliwość po- prawy w zakresie poruszania się, jakości życia i zdrowia osób z SM, jeśli zostaną opracowane metody mogące przyczynić się do zwiększenia ich aktywności fizycznej.

Podstawy teoretyczne mogą stać się narzędziem pomoc- nym do opracowania działań pozwalających na zwiększenie aktywności fizycznej. W tym celu wykorzystano zmienne uwzględnione w teorii społeczno-poznawczej,11stosując je ja- ko przekrojowe12,13i prospektywne14korelacje oceny aktyw- ności fizycznej u chorych na stwardnienie rozsiane. Ogólnie, poczucie samowystarczalności jest bezpośrednio i pośrednio związane z aktywnością fizyczną pacjentów ze stwardnieniem rozsianym, a związek pośredni zachodzi przez oczekiwania co

do wyników podjętych działań, możliwych przeszkód związa- nych z ich realizacją oraz założonych celów.15W randomizowa- nym kontrolowanym badaniu z 3-miesięczym okresem obserwacji z udziałem chorych na stwardnienie rozsiane wyka- zano, że interwencja oparta na SCT przekazywana przez bez- pośredni kontakt powoduje ściślejsze przestrzeganie zaproponowanych treningów.15Interwencja taka była prze- prowadzana sześciokrotnie podczas cyklu 36 sesji ćwiczeń w ciągu 3 miesięcy. Co prawda bezpośredni kontakt sprzyjał lepszemu przestrzeganiu zaleconego programu treningowe- go, ale okazał się niemożliwy do zastosowania w projektach zakrojonych na szerszą skalę oraz bardzo kosztowny. Taka for- ma kontaktu była ograniczona w przypadku chorych na stwardnienie rozsiane mieszkających na wsi lub mających trudności w zorganizowaniu transportu.

Internet stanowi innowacyjny, alternatywny dla bezpośred- niego kontaktu sposób interwencji, mający na celu zwiększe- nie aktywności fizycznej u chorych na stwardnienie rozsiane.

Interwencje takie są zazwyczaj metodami behawioralnymi, które następnie zostały przekształcone i przystosowane do przekazywania drogą internetową.16Opierają się one na skutecznych i empirycznie potwierdzonych metodach kon- taktu bezpośredniego. Wykorzystują teorie uczenia się i pro- mowania zmiany stylu życia, mogą zawierać zarówno tekst, jak i obrazy, animacje, materiały dźwiękowe i wideo, co sprzy- ja propagowaniu kontaktu, mogą zawierać narzędzia interak- tywne pomocne w samodzielnym monitorowaniu, zmianach zachowania oraz restrukturyzacji poznawczej; a także wspie- rają więzi społeczne.17Dodatkową korzyścią wynikającą z ta- kiej metody komunikacji jest udzielanie porad, informacji i możliwość leczenia w dowolnym czasie i miejscu, z zachowa- niem zalet tradycyjnego kontaktu bezpośredniego, a także powtarzalność i skalowalność.

Pacjenci ze stwardnieniem rozsianym wydają się idealną grupą dla takiej metody komunikacji, wykorzystywanej w ce- lu zwiększenia aktywności fizycznej. W jednym z badań wy- kazano, że 93% chorych na stwardnienie rozsiane korzysta z internetu, natomiast w populacji ogólnej odsetek ten wy- nosi 75%.18Inne opracowanie wskazuje, że ponad 80% pa- cjentów jest zainteresowanych uzyskiwaniem w ten sposób informacji dotyczących zdrowego stylu życia.19Co istotne, in- terwencje internetowe przyczyniły się do zmiany zachowań w zakresie aktywności fizycznej w populacji osób doro- słych.20,21Do tej pory nie oceniano tej metody jako sposobu zwiększania aktywności fizycznej ani możliwości jej zastoso- wania u chorych na stwardnienie rozsiane.

W tym celu autorzy przeprowadzili pilotażowe kontro- lowane randomizowane badanie oceniające wpływ interne- towej metody komunikacji opartej na teorii społeczno-po- znawczej na zwiększenie aktywności fizycznej w tej grupie pacjentów. Oceniali następnie zmienne zawarte w SCT jako potencjalne mediatory takiej metody komunikacji. Oczekiwa- li, że trzymiesięczna interwencja internetowa będzie związa- na ze wzrostem aktywności fizycznej, w grupie badanej w porównaniu z grupą kontrolną, którą stanowiły osoby z li- sty oczekujących oraz że wpływ interwencji będzie zależał

od stopnia samowystarczalności, oczekiwań związanych z udziałem w badaniu, ograniczeń funkcjonalnych i (lub) za- łożonych celów.

Metoda

ZAŁOŻENIA I PROJEKT BADANIA

Randomizowane i kontrolowane badanie przeprowadzo- ne zostało w dwóch grupach równoległych. Jego celem była ocena interwencji internetowej jako metody zwiększenia aktywności fizycznej u chorych z rzutowo-remisyjną postacią stwardnienia rozsianego (relapsing-remitting multiple sclero-

sis, RRMS). Pierwszorzędowy punkt końcowy stanowiła oce- na aktywności fizycznej dokonywana przez samego chorego, natomiast do drugorzędowych punktów końcowych zaliczo- no ocenę zmiennych mediacyjnych opartych na teorii spo- łeczno-poznawczej. Uczestnicy badania byli losowo włączani do grupy poddawanej interwencji internetowej lub do grupy kontrolnej (lista oczekujących). Taka metoda komunikacji zo- stała oparta o założenia teorii społeczno-poznawczej, które były oceniane in vivo u dorosłych w średnim wieku22oraz u chorych na stwardnienie rozsiane.15Oceniano aktywność fizyczną oraz mediatory przed badaniem i po 3 miesiącach obserwacji. Metoda oraz wyniki badania zostały opracowane zgodnie z wytycznymi Bazy Danych Psychoterapii (Psycho- therapy Evidence Database, http://www.pedro.org.au/).

Pacjenci wstępnie zakwalifikowani (n=90)

Zrandomizowani (n=54)

Pacjenci wyłączeni z badania (n=36) Kryteria włączenia nie zostały spełnione (n=30)

Zbyt duża aktywność fizyczna (n=15) Wysokie ciśnienie tętnicze (n=12) Nieporuszający się samodzielnie (n=1)

Brak dostępu do internetu (n=1) Rozpoznanie stwardnienia rozsianego

niepotwierdzone (n=1) Wyłączeni przed randomizacją (n=4)

Powody osobiste (n=2) Rzut choroby (n=1) Brak podstawowych danych (n=1)

Niezwrócony ICD (n=2)

Włączeni do grupy interwencji (n=27) Decyzja o włączeniu do grupy interwencji (n=26)

Brak decyzji o włączeniu do grupy interwencji (n=1), chory nie zalogował się do strony internetowej

Obserwacja nieukończona (n=3) Przerwanie interwencji (n=3) Brak dostępu do internetu ((n=1)

Uraz (n=1)

Brak danych w trakcie obserwacji (n=1)

Wyłączeni z analizy (n=0) Brak danych w trakcie obserwacji (n=1) RYCINA 1. Schemat włączania pacjentów

Włączeni do grupy kontrolnej (n=27)

Obserwacja nieukończona (n=2) Przerwanie udziału (n=2) Brak danych w trakcie obserwacji (n=2)

Poddani analizie (n=25) Wyłączeni z analizy (n=0)

(4)

UCZEST NI CY

Dopróbywłączonochorychz rzutowo-remisyjnąpostacią SM,wybranychz dużejgrupyosób(n=~300),kwalifikowa- nychdrogąe-mailowądo trwającegodługoterminowegoba- dania oceniającego objawy kliniczne i aktywność fizyczną w RRMS.Rekrutacjado wspomnianegobadaniazostałaza- kończonapoosiągnięciuzaplanowanejliczbyuczestników, a tym,którychniezakwalifikowano,zaproponowanoudział w aktualnymbadaniu.Dobadaniawłączonopacjentówz rzu- towo-remisyjnąpostaciąstwardnieniarozsianego,ponieważ takiprzebiegchorobyjestnajczęstszy.Ponadtochorzycisą naogółwciążwewczesnejfaziechorobyi wykazująchęćpo- dejmowaniaaktywnościfizycznej.Informacjao badaniuzo- stałarozesłanadrogąe-mailową,a osobychętnedo wzięcia udziałukontaktowałysięz autorami.Koordynatorbadaniate- lefonicznieszczegółowoobjaśniałjegoceli metody,udzielał odpowiedzinawszelkiepytaniaorazprzeprowadzałpierw- sząkwalifikacjępodkątemkryteriówwłączenia.Dokryteriów włączeniado badanianależały:(a) pewnerozpoznanierzuto- wo-remisyjnejpostacistwardnieniarozsianego,(b) zdolność do samodzielnegoporuszaniasięlubporuszaniasięz pomo- cąnp.kuli,(c) brakrzutuw ciągu30dnipoprzedzających randomizację,(d) dostępdo internetu,(e) zgodanawypeł- nieniekwestionariuszai poddaniesięrandomizacji,(f) brak regularnejaktywnościfizycznej(definiowanejjakowykony- waniećwiczeńprzez30minutdziennie)przezwięcejniżdwa dniw tygodniuw ostatnich6miesiącach,(g) brakprzeciw- wskazańdo aktywnościfizycznej(np.współistniejącechoro- by układu krążenia), (h) zgoda lekarza na rozpoczęcie programuaktywnościfizycznej.Koordynatorprojektuprze- prowadzający wstępną kwalifikację i podejmujący decyzję o udzialew badaniuniewiedział,do którejgrupyzostałwłą- czonypacjent(tj.ukrytyprzydział).Rozmieszczenieosóbza- proszonychdo udziałuw badaniuz zastosowaniemdiagramu CONSORTprzedstawiarycina1.Wstępniezakwalifikowano 90 pacjentów, a 36 z nich zostało wykluczonych,

ponieważniespełnilikryteriówwłączenia,niezwrócilifor- mularzaświadomejzgodylubwycofalisięprzedrandomiza- cją.Pierwszyi drugiautordoniesieniapołączylipozostałe 54 osobyw parydobranepodwzględemstopniaaktywności fizyczneji niesprawności.Następniechorychw poszczegól- nychparachprzydzielanolosowodo grupypoddanejinter- wencji(n=27)lubdo grupykontrolnej(n=27).Badanienie miałocharakteruślepejpróby,jeżelichodzio pacjentów,ba- daczyczyosobyoceniające.

ME TO DY OCE NY

AK TYW NOŚĆ FI ZYCZ NA

Aktywność fizyczną oceniano za pomocą skali GLTEQ

(Godinleisure-timeexercisequestionnaire).23Tensamodziel- niewykonywanytestskładasięz trzechczęścioceniających częstotliwośćwysiłkufizycznego:forsownego(np.jogging, pływanie,jazdanarowerzenadługichdystansach),umiarko- wanego(szybkimarsz,przejażdżkirowerowe,pływaniere- kreacyjne,taniec)orazłagodnego(joga,golf,spacery)przez

dłużejniż15minutw czasiewolnymw tygodniupoprzedza- jącym.Częstotliwościforsownego,umiarkowanegoi łagod- negowysiłkusąmierzoneodpowiednioprzez9,5i 3ekwi- walentymetaboliczne(metabolicequivalents,MET),a na- stępniesumowane,tworząccałościowąocenęaktywnościfi- zycznej w czasie wolnym. Jednostkę pomiaru stanowi ekwiwalentmetabolicznynaminutęnatydzień(MET/min).

Istniejądowodynato,żebadanieaktywnościfizycznejdoko- nywanezapomocątestuGLTEQjestwiarygodnąmetodąjej ocenyu chorychnastwardnienierozsiane.24

SA MO DZIEL NOŚĆ

Ocenystopniasamodzielnościdokonywanozapomocąte- stuEXSE(exerciseself-efficacyscale).25Skalataskładasię z sześciupunktówoceniającychprzekonanieosobybadanej o zdolnoścido uprawianiaumiarkowanejaktywnościfizycz- nej co najmniej 20 minut dziennie trzy razy w tygodniu,

w odstępachcomiesiącprzeznajbliższesześćmiesięcy.Po- szczególnepunktybyłyocenianeod 0(całkowitybrakpewno- ści) do 100 (100% pewność), a następnie uśredniane do ocenyłącznej.Wyższapunktacjaodzwierciedlawiększą pewnośćcodo zdolnościpacjentado regularnejaktywności fizycznejw badanymokresie.Skalatajestspójnai pozwala na wiarygodną ocenę,25 znalazła ona także zastosowanie w poprzednichbadaniachdotyczącychaktywnościfizycznej u chorychnastwardnienierozsiane.12-14

OCZE KI WA NE WY NI KI

Oczekiwaniadotyczącekorzyści,jakieprzynosząregularne ćwiczeniai aktywnośćfizyczna,byłyocenianezapomocąska- liMOEES(multidimensionaloutcomesexpectationsforexer- cisescale).26Składasięonaz 15punktówodzwierciedlających trzydomenyoczekiwanychwyników.Sześćpunktówodnosi siędo oczekiwańw sferzefizycznej(MOEES_Physical,np.

„ćwiczeniapoprawiąmojąsiłęmięśni”,„ćwiczeniapoprawią mojeogólnefunkcjonowanie”),kolejneczterydo oczekiwań w sferzespołecznej(MOEES_Social,np.„ćwiczeniaprzyczy- niąsiędo lepszychrelacjiz ludźmi”,„ćwiczeniazwiększąak- ceptacjęmojejosobyprzezinnychludzi”),a ostatniepięć odnosisiędo indywidualnychoczekiwań(MOEES_Self-evalu- ative,np.„ćwiczeniaumożliwiąmisamorealizację”,„ćwicze- niapomogąmiradzićsobiezestresem”).Każdypunktbył ocenianyw pięciopunktowejskaliod 1(całkowicieniepraw- dziwe)do 5(całkowicieprawdziwe),a następniepunktybyły sumowanew poszczególnychdomenach,a wyższapunktacja odzwierciedlaławiększeprzekonanieo korzyściach,jakieprzy- nosząregularnećwiczeniai aktywnośćfizyczna.Skalatajest spójnai pozwalanawiarygodnąocenęu dorosłych26oraz u pacjentówzestwardnieniemrozsianym.27

OGRA NI CZE NIA FUNK CJO NO WA NIA

Ograniczeniafunkcjonowaniadotyczyłyutrudnieńw ak- tywności fizycznej i były oceniane za pomocą jednego ze składnikówskaliLL-FDI(late-lifefunctionanddisabilityin- strument).28SkładnikograniczeńfunkcjonalnychskaliLL-FDI składasięz 15punktówodnoszącychsiędo zaawansowanych

funkcjikończynydolnej,podstawowychfunkcjikończynydol- nejorazfunkcjikończynygórnej.Przykłademzaawansowa- nejfunkcjikończynydolnejjestpytanie„Jakwielkątrudność sprawiwchodzeniei schodzenieposchodachbezużyciapo- ręczy?”.Każdyz 15punktówbyłocenianyw pięciopunktowej skaliod 1(żadnatrudność)do 5(całkowicieniemożliwe),na- stępniewszystkiepunktyuszeregowanow odwróconejskali i uśredniono,tworzącłącznąocenęzaawansowanychfunkcji kończynydolnej,podstawowychfunkcjikończynydolnejoraz funkcjikończynygórnej,a wyższapunktacjaodzwierciedlała lepszefunkcjonowanie.Wynikiw poszczególnychpodskalach byłysumowane,copozwoliłocałościowoocenićograniczenia funkcjonalne.Wyższywynikoznaczałmniejograniczeńfunk- cjonalnych.Istniejądowodynawłaściwościpsychometryczne skróconej skali LL-FDI u dorosłych28 oraz pacjentów ze stwardnieniemrozsianym.29

USTA LA NIE CE LÓW

Ustalaniecelówćwiczeńi aktywnościfizycznejoceniano zapomocąskaliEGS(exercisegoalsettingscale).30Zawiera ona10punktówodzwierciedlającychustalaniecelówćwiczeń i aktywności fizycznej. Poszczególne punkty oceniane

są w pięciopunktowej skali od 1 (całkowicie sprzeczne) do 5 (całkowiciezgodne).Sąonenastępniesumowane.Wyż- szapunktacjaodzwierciedlawiększąskłonnośćdo ustalania celóww zakresiećwiczeńi aktywnościfizycznej.Istniejądo- wody wskazujące na wiarygodność i rzetelność skali EGS u młodychdorosłych,30byłaonatakżestosowanau chorych nastwardnienierozsiane.13

NA SI LE NIE CHO RO BY

Stopieńniesprawnościneurologicznejocenianozapomo- cąskaliPDDS(patientdetermineddiseasesteps).31Składa sięonaz jednegoelementuoceniającegostopieńniespraw- nościod 0(norma)do 8(całkowicieniesamodzielny),a oce- nydokonujesampacjent.Skalatazostałazaproponowana jakoprostyzamiennikdlaEDSS(ExpandedDisabilityStatus Scale),jejwynikisąsilniei liniowozwiązanez dokonywaną przezlekarzaocenąw skaliEDSS(r=0,93).31W tymbadaniu skalaPDDSzostałaużytajedyniedo opisaniastopnianie- sprawnościprzezsamychchorych.

IN TER WEN CJA

Układi zawartośćstronyinternetowejzostałypierwotnie zaprojektowanedlabadaniaoceniającegowpływzachowań zwiększającychaktywnośćfizycznąstudentównaichzdrowie psychiczne.32Witrynainternetowazostałazmodyfikowana i udoskonalonadziękiwykorzystaniudoświadczeniazespołu pracującegoz choryminaSM,a takżedziękikrótkiemuba- daniuprowadzonemuw tejgrupiepacjentów.Ostateczna wersjastronyzostałaprzetestowanaprzezgrupębadaczy,jej użytecznośćpoddanotakżeoceniechorychnastwardnienie rozsiane.Stronabyłachronionahasłem,przechowywanana serwerzeUniwersytetuIllinois(CITES,CampusInformation Technologies and Educational Services) oraz zarządzana przezdziałinformatycznyUniwersytetu.

Zawartośćstronyjestopartanateoriispołeczno-poznaw- czeji odzwierciedlametodykontaktubezpośredniegosprzy- jającego ściślejszemu przestrzeganiu zaleceń dotyczących ćwiczeńfizycznychu osóbw średnimwieku22i pacjentówze stwardnieniemrozsianym.15Zawartośćstronyzostałaopra- cowanaw formietekstoweji uzupełnionamateriałamiwideo orazplikamiw formaciePDF(np.multimedia).Znalazłysię naniejposzczególnegłówneskładoweteoriispołeczno-po- znawczej,takiejaksamodzielność,oczekiwaniacodo wyni- ków,ograniczeniai zakładanecele.Zostałyoneujętew cztery podstawowemodułyinterwencji:wprowadzenie,planowa- niesukcesu,pokonywaniebarieri przestrzeganieustalonych zasad,łącznieskładającesięz 10rozdziałów.Modułwprowa- dzeniezawierałrozdziałydotyczącekorzyści,jakieprzynosić możeaktywnośćfizycznachorymnastwardnienierozsiane, instrukcjedotyczącesamoocenyz zastosowaniempodręcz- negokrokomierzaOmron(HJ-720ITC)orazporady,jakstać sięaktywnymfizycznie.Modułplanowaniesukcesumówił o planowaniucelów,ichocenie,oczekiwaniachcodo wyni- kóworazsamodzielności.Modułpokonywaniebarierdoty- czyłewentualnychprzeszkódi metodichprzezwyciężania, jak również wsparcia społecznego. Moduł przestrzeganie ustalonychzasadskupiałsięnautrzymywaniuaktywnegosty- lużyciaorazzaleconejaktywnościfizycznej.Dodatkowepli- kiwideozawierałyrozmowyz pacjentamizestwardnieniem rozsianym,dotyczącesposobówzachowaniaaktywnościfi- zycznejorazjejzwiększania.W dodatkowychplikachPDF możnabyłoznaleźćartykułynatematbadańnaukowychoma- wiającychposzczególnemoduły,instrukcjeomawiającewłą- czenieaktywnościfizycznejdo czynnościdniacodziennego, arkuszei kwestionariuszepomocnew dalszymwykorzysta- niuzawartychtreści.Ponadtodwarazyw tygodniuprowadzo- no w pacjentami rozmowy na czacie (ich treść była zapisywanai przechowywanaonlinedlaosób,któreniemo- gływ nichuczestniczyć).Utworzonotakżeforum,naktórym uczestnicymoglidyskutowaćnatemataktywnościfizycznej i metodjejzachowywania.Pacjencimielido dyspozycjitakże bezpłatnąliniętelefonicznąorazadrese-mailumożliwiający kontakt.Otrzymywalioniprzeze-mailinformacjedotyczące aktualizacjii zmiannastronieinternetowej.

Analizowanametodakomunikacjibyłarozwijanastopnio- wo:nowemateriałyzamieszczanonastronieinternetowejco tydzieńw pierwszymmiesiącubadania,co2tygodniew dru- gimi razw trzecimmiesiącu.Ogólnie,zawartośćstrony,sa- mokontrolai daneuzyskanez krokomierza,plikiwideoi PDF orazczati forummiałyzachęcaćdo korzystaniaz witrynyin- ternetoweji do zmianyzachowańw zakresieaktywnościfi- zycznej.Autorzyzwróciliuwagę,żeichpodejściezawierało wspomnianewcześniejistotneelementyinterwencjiinterne- towej.16,17W grupiekontrolnej(listaoczekujących)dokona- no oceny podczas trwania badania, po jego zakończeniu pacjenciotrzymaliwszystkiemateriały.

PRO CE DU RY

Odlipca2009rokuchętnido udziałuw badaniukontakto- walisięz jegokoordynatorem,któryudzielałinformacjioraz

(5)

UCZEST NI CY

Dopróbywłączonochorychz rzutowo-remisyjnąpostacią SM,wybranychz dużejgrupyosób(n=~300),kwalifikowa- nychdrogąe-mailowądo trwającegodługoterminowegoba- dania oceniającego objawy kliniczne i aktywność fizyczną w RRMS.Rekrutacjado wspomnianegobadaniazostałaza- kończonapoosiągnięciuzaplanowanejliczbyuczestników, a tym,którychniezakwalifikowano,zaproponowanoudział w aktualnymbadaniu.Dobadaniawłączonopacjentówz rzu- towo-remisyjnąpostaciąstwardnieniarozsianego,ponieważ takiprzebiegchorobyjestnajczęstszy.Ponadtochorzycisą naogółwciążwewczesnejfaziechorobyi wykazująchęćpo- dejmowaniaaktywnościfizycznej.Informacjao badaniuzo- stałarozesłanadrogąe-mailową,a osobychętnedo wzięcia udziałukontaktowałysięz autorami.Koordynatorbadaniate- lefonicznieszczegółowoobjaśniałjegoceli metody,udzielał odpowiedzinawszelkiepytaniaorazprzeprowadzałpierw- sząkwalifikacjępodkątemkryteriówwłączenia.Dokryteriów włączeniado badanianależały:(a) pewnerozpoznanierzuto- wo-remisyjnejpostacistwardnieniarozsianego,(b) zdolność do samodzielnegoporuszaniasięlubporuszaniasięz pomo- cąnp.kuli,(c) brakrzutuw ciągu30dnipoprzedzających randomizację,(d) dostępdo internetu,(e) zgodanawypeł- nieniekwestionariuszai poddaniesięrandomizacji,(f) brak regularnejaktywnościfizycznej(definiowanejjakowykony- waniećwiczeńprzez30minutdziennie)przezwięcejniżdwa dniw tygodniuw ostatnich6miesiącach,(g) brakprzeciw- wskazańdo aktywnościfizycznej(np.współistniejącechoro- by układu krążenia), (h) zgoda lekarza na rozpoczęcie programuaktywnościfizycznej.Koordynatorprojektuprze- prowadzający wstępną kwalifikację i podejmujący decyzję o udzialew badaniuniewiedział,do którejgrupyzostałwłą- czonypacjent(tj.ukrytyprzydział).Rozmieszczenieosóbza- proszonychdo udziałuw badaniuz zastosowaniemdiagramu CONSORTprzedstawiarycina1.Wstępniezakwalifikowano 90 pacjentów, a 36 z nich zostało wykluczonych,

ponieważniespełnilikryteriówwłączenia,niezwrócilifor- mularzaświadomejzgodylubwycofalisięprzedrandomiza- cją.Pierwszyi drugiautordoniesieniapołączylipozostałe 54 osobyw parydobranepodwzględemstopniaaktywności fizyczneji niesprawności.Następniechorychw poszczegól- nychparachprzydzielanolosowodo grupypoddanejinter- wencji(n=27)lubdo grupykontrolnej(n=27).Badanienie miałocharakteruślepejpróby,jeżelichodzio pacjentów,ba- daczyczyosobyoceniające.

ME TO DY OCE NY

AK TYW NOŚĆ FI ZYCZ NA

Aktywność fizyczną oceniano za pomocą skali GLTEQ

(Godinleisure-timeexercisequestionnaire).23Tensamodziel- niewykonywanytestskładasięz trzechczęścioceniających częstotliwośćwysiłkufizycznego:forsownego(np.jogging, pływanie,jazdanarowerzenadługichdystansach),umiarko- wanego(szybkimarsz,przejażdżkirowerowe,pływaniere- kreacyjne,taniec)orazłagodnego(joga,golf,spacery)przez

dłużejniż15minutw czasiewolnymw tygodniupoprzedza- jącym.Częstotliwościforsownego,umiarkowanegoi łagod- negowysiłkusąmierzoneodpowiednioprzez9,5i 3ekwi- walentymetaboliczne(metabolicequivalents,MET),a na- stępniesumowane,tworząccałościowąocenęaktywnościfi- zycznej w czasie wolnym. Jednostkę pomiaru stanowi ekwiwalentmetabolicznynaminutęnatydzień(MET/min).

Istniejądowodynato,żebadanieaktywnościfizycznejdoko- nywanezapomocątestuGLTEQjestwiarygodnąmetodąjej ocenyu chorychnastwardnienierozsiane.24

SA MO DZIEL NOŚĆ

Ocenystopniasamodzielnościdokonywanozapomocąte- stuEXSE(exerciseself-efficacyscale).25Skalataskładasię z sześciupunktówoceniającychprzekonanieosobybadanej o zdolnoścido uprawianiaumiarkowanejaktywnościfizycz- nej co najmniej 20 minut dziennie trzy razy w tygodniu,

w odstępachcomiesiącprzeznajbliższesześćmiesięcy.Po- szczególnepunktybyłyocenianeod 0(całkowitybrakpewno- ści) do 100 (100% pewność), a następnie uśredniane do ocenyłącznej.Wyższapunktacjaodzwierciedlawiększą pewnośćcodo zdolnościpacjentado regularnejaktywności fizycznejw badanymokresie.Skalatajestspójnai pozwala na wiarygodną ocenę,25 znalazła ona także zastosowanie w poprzednichbadaniachdotyczącychaktywnościfizycznej u chorychnastwardnienierozsiane.12-14

OCZE KI WA NE WY NI KI

Oczekiwaniadotyczącekorzyści,jakieprzynosząregularne ćwiczeniai aktywnośćfizyczna,byłyocenianezapomocąska- liMOEES(multidimensionaloutcomesexpectationsforexer- cisescale).26Składasięonaz 15punktówodzwierciedlających trzydomenyoczekiwanychwyników.Sześćpunktówodnosi siędo oczekiwańw sferzefizycznej(MOEES_Physical,np.

„ćwiczeniapoprawiąmojąsiłęmięśni”,„ćwiczeniapoprawią mojeogólnefunkcjonowanie”),kolejneczterydo oczekiwań w sferzespołecznej(MOEES_Social,np.„ćwiczeniaprzyczy- niąsiędo lepszychrelacjiz ludźmi”,„ćwiczeniazwiększąak- ceptacjęmojejosobyprzezinnychludzi”),a ostatniepięć odnosisiędo indywidualnychoczekiwań(MOEES_Self-evalu- ative,np.„ćwiczeniaumożliwiąmisamorealizację”,„ćwicze- niapomogąmiradzićsobiezestresem”).Każdypunktbył ocenianyw pięciopunktowejskaliod 1(całkowicieniepraw- dziwe)do 5(całkowicieprawdziwe),a następniepunktybyły sumowanew poszczególnychdomenach,a wyższapunktacja odzwierciedlaławiększeprzekonanieo korzyściach,jakieprzy- nosząregularnećwiczeniai aktywnośćfizyczna.Skalatajest spójnai pozwalanawiarygodnąocenęu dorosłych26oraz u pacjentówzestwardnieniemrozsianym.27

OGRA NI CZE NIA FUNK CJO NO WA NIA

Ograniczeniafunkcjonowaniadotyczyłyutrudnieńw ak- tywności fizycznej i były oceniane za pomocą jednego ze składnikówskaliLL-FDI(late-lifefunctionanddisabilityin- strument).28SkładnikograniczeńfunkcjonalnychskaliLL-FDI składasięz 15punktówodnoszącychsiędo zaawansowanych

funkcjikończynydolnej,podstawowychfunkcjikończynydol- nejorazfunkcjikończynygórnej.Przykłademzaawansowa- nejfunkcjikończynydolnejjestpytanie„Jakwielkątrudność sprawiwchodzeniei schodzenieposchodachbezużyciapo- ręczy?”.Każdyz 15punktówbyłocenianyw pięciopunktowej skaliod 1(żadnatrudność)do 5(całkowicieniemożliwe),na- stępniewszystkiepunktyuszeregowanow odwróconejskali i uśredniono,tworzącłącznąocenęzaawansowanychfunkcji kończynydolnej,podstawowychfunkcjikończynydolnejoraz funkcjikończynygórnej,a wyższapunktacjaodzwierciedlała lepszefunkcjonowanie.Wynikiw poszczególnychpodskalach byłysumowane,copozwoliłocałościowoocenićograniczenia funkcjonalne.Wyższywynikoznaczałmniejograniczeńfunk- cjonalnych.Istniejądowodynawłaściwościpsychometryczne skróconej skali LL-FDI u dorosłych28 oraz pacjentów ze stwardnieniemrozsianym.29

USTA LA NIE CE LÓW

Ustalaniecelówćwiczeńi aktywnościfizycznejoceniano zapomocąskaliEGS(exercisegoalsettingscale).30Zawiera ona10punktówodzwierciedlającychustalaniecelówćwiczeń i aktywności fizycznej. Poszczególne punkty oceniane

są w pięciopunktowej skali od 1 (całkowicie sprzeczne) do 5 (całkowiciezgodne).Sąonenastępniesumowane.Wyż- szapunktacjaodzwierciedlawiększąskłonnośćdo ustalania celóww zakresiećwiczeńi aktywnościfizycznej.Istniejądo- wody wskazujące na wiarygodność i rzetelność skali EGS u młodychdorosłych,30byłaonatakżestosowanau chorych nastwardnienierozsiane.13

NA SI LE NIE CHO RO BY

Stopieńniesprawnościneurologicznejocenianozapomo- cąskaliPDDS(patientdetermineddiseasesteps).31Składa sięonaz jednegoelementuoceniającegostopieńniespraw- nościod 0(norma)do 8(całkowicieniesamodzielny),a oce- nydokonujesampacjent.Skalatazostałazaproponowana jakoprostyzamiennikdlaEDSS(ExpandedDisabilityStatus Scale),jejwynikisąsilniei liniowozwiązanez dokonywaną przezlekarzaocenąw skaliEDSS(r=0,93).31W tymbadaniu skalaPDDSzostałaużytajedyniedo opisaniastopnianie- sprawnościprzezsamychchorych.

IN TER WEN CJA

Układi zawartośćstronyinternetowejzostałypierwotnie zaprojektowanedlabadaniaoceniającegowpływzachowań zwiększającychaktywnośćfizycznąstudentównaichzdrowie psychiczne.32Witrynainternetowazostałazmodyfikowana i udoskonalonadziękiwykorzystaniudoświadczeniazespołu pracującegoz choryminaSM,a takżedziękikrótkiemuba- daniuprowadzonemuw tejgrupiepacjentów.Ostateczna wersjastronyzostałaprzetestowanaprzezgrupębadaczy,jej użytecznośćpoddanotakżeoceniechorychnastwardnienie rozsiane.Stronabyłachronionahasłem,przechowywanana serwerzeUniwersytetuIllinois(CITES,CampusInformation Technologies and Educational Services) oraz zarządzana przezdziałinformatycznyUniwersytetu.

Zawartośćstronyjestopartanateoriispołeczno-poznaw- czeji odzwierciedlametodykontaktubezpośredniegosprzy- jającego ściślejszemu przestrzeganiu zaleceń dotyczących ćwiczeńfizycznychu osóbw średnimwieku22i pacjentówze stwardnieniemrozsianym.15Zawartośćstronyzostałaopra- cowanaw formietekstoweji uzupełnionamateriałamiwideo orazplikamiw formaciePDF(np.multimedia).Znalazłysię naniejposzczególnegłówneskładoweteoriispołeczno-po- znawczej,takiejaksamodzielność,oczekiwaniacodo wyni- ków,ograniczeniai zakładanecele.Zostałyoneujętew cztery podstawowemodułyinterwencji:wprowadzenie,planowa- niesukcesu,pokonywaniebarieri przestrzeganieustalonych zasad,łącznieskładającesięz 10rozdziałów.Modułwprowa- dzeniezawierałrozdziałydotyczącekorzyści,jakieprzynosić możeaktywnośćfizycznachorymnastwardnienierozsiane, instrukcjedotyczącesamoocenyz zastosowaniempodręcz- negokrokomierzaOmron(HJ-720ITC)orazporady,jakstać sięaktywnymfizycznie.Modułplanowaniesukcesumówił o planowaniucelów,ichocenie,oczekiwaniachcodo wyni- kóworazsamodzielności.Modułpokonywaniebarierdoty- czyłewentualnychprzeszkódi metodichprzezwyciężania, jak również wsparcia społecznego. Moduł przestrzeganie ustalonychzasadskupiałsięnautrzymywaniuaktywnegosty- lużyciaorazzaleconejaktywnościfizycznej.Dodatkowepli- kiwideozawierałyrozmowyz pacjentamizestwardnieniem rozsianym,dotyczącesposobówzachowaniaaktywnościfi- zycznejorazjejzwiększania.W dodatkowychplikachPDF możnabyłoznaleźćartykułynatematbadańnaukowychoma- wiającychposzczególnemoduły,instrukcjeomawiającewłą- czenieaktywnościfizycznejdo czynnościdniacodziennego, arkuszei kwestionariuszepomocnew dalszymwykorzysta- niuzawartychtreści.Ponadtodwarazyw tygodniuprowadzo- no w pacjentami rozmowy na czacie (ich treść była zapisywanai przechowywanaonlinedlaosób,któreniemo- gływ nichuczestniczyć).Utworzonotakżeforum,naktórym uczestnicymoglidyskutowaćnatemataktywnościfizycznej i metodjejzachowywania.Pacjencimielido dyspozycjitakże bezpłatnąliniętelefonicznąorazadrese-mailumożliwiający kontakt.Otrzymywalioniprzeze-mailinformacjedotyczące aktualizacjii zmiannastronieinternetowej.

Analizowanametodakomunikacjibyłarozwijanastopnio- wo:nowemateriałyzamieszczanonastronieinternetowejco tydzieńw pierwszymmiesiącubadania,co2tygodniew dru- gimi razw trzecimmiesiącu.Ogólnie,zawartośćstrony,sa- mokontrolai daneuzyskanez krokomierza,plikiwideoi PDF orazczati forummiałyzachęcaćdo korzystaniaz witrynyin- ternetoweji do zmianyzachowańw zakresieaktywnościfi- zycznej.Autorzyzwróciliuwagę,żeichpodejściezawierało wspomnianewcześniejistotneelementyinterwencjiinterne- towej.16,17W grupiekontrolnej(listaoczekujących)dokona- no oceny podczas trwania badania, po jego zakończeniu pacjenciotrzymaliwszystkiemateriały.

PRO CE DU RY

Odlipca2009rokuchętnido udziałuw badaniukontakto- walisięz jegokoordynatorem,któryudzielałinformacjioraz

(6)

dokonywał przesiewowej oceny kwalifikującej do udziału w projekcie.Wstępnaocenaobejmowaławypełnieniekwe- stionariusza gotowości do aktywności fizycznej,33 który umożliwiałzidentyfikowanieosóbz minimalnymiczynnika- miryzykapozwalającyminarozpoczęcieprogramu.Następ- niedo każdejz wstępniezakwalifikowanychosóbwysyłano listzawierającyszczegółoweinformacjenatematprogramu orazformularzdotyczącystanuzdrowia,przeznaczonydlale- karzaopiekującegosięchorympodczastrwaniaprojektu.Ko- ordynatorprojektuprzesyłałkażdemuuczestnikowipocztą elektronicznąlubzwykłądokumentydotycząceświadomej zgodynaudziałw badaniu,z załączonąkopertązwrotną.Na- stępniekoordynatorprojektukontaktowałsiętelefonicznie z każdymuczestnikiem,abyupewnićsię,żeotrzymałondo- kument,zrozumiałzawartew nimwskazówkiorazpodpisał świadomązgodęnabadanie.Pootrzymaniuod pacjentaświa- domejzgodyorazformularzadotyczącegostanuzdrowiakaż- demu choremu wysyłano pocztą zestaw kwestionariuszy z załączonąkopertązwrotną.Nieprzesyłanodokumentów pocztąelektroniczną,nieodbywałysiętakżebezpośrednie spotkaniaz chorymi.Koordynatorprojektukontaktowałsię telefoniczniez każdymuczestnikiem,abyupewnićsię,że otrzymałonprzesyłkęi zrozumiałzawartew niejwskazówki.

Pootrzymaniuod pacjentówkwestionariuszysprawdzano, czyzostałyonecałkowiciewypełnione,w przypadkubraków kontaktowanosięz chorymi proszonoo uzupełnienieda- nych.Poskompletowaniuwstępnychdanychpacjencibylilo- sowodobieraniw pary,z uwzględnieniemstopniaaktywności fizyczneji niesprawności,i przydzielanido grupypoddawanej interwencjilubgrupykontrolnej.Zestawinformacjibyłprzy- dzielanyjednorazowonatrzymiesiące:od sierpnia2009do li- stopada2009roku.Potrzechmiesiącachchoremuwysyłano ponowniezestawkwestionariuszy.Uczestnicybadaniaotrzy- mywaliwynagrodzeniew wysokości10USDzaprzeprowa- dzenieocenyw każdymz określonychokresówbadaniai brali udział w losowaniu jednej z czterech nagród pieniężnych w wysokości250USD(dwiedlakażdejgrupychorych).

ANA LI ZA DA NYCH

Wynikianalizystatystycznejzawartew tekściei tabelach przedstawionojakośrednie± odchyleniestandardowe.Naj- pierwporównanoobiegrupypodwzględemróżnychcech, stosująctestchikwadrat(χ2)i (lub)testt-Studentadlaprób niezależnych.Następnieocenianowpływtakiejmetodyko- munikacjinazmiennezapomocąmieszanegomodeluanali- zy wariancji (ANOVA). W ocenie tej analizowano grupę poddanąinterwencjiorazgrupękontrolnąprzedbadaniem i ponim,wykorzystującjednowymiarowąFstatystykę.Porów- nywanoróżnicew zależnościod przynależnoścido grupy oraz czasu przeprowadzania badania. Rozkład interakcji

byłocenianyzapomocąanalizypost hoc (tj.testt-Studenta dlazmiennychzależnychi niezależnych).Wielkośćefektu

dla statystyki F była wyrażana jako częściowy eta kwadrat (η2p).Wielkośćefektuwynikającaz różnicw średnichbyła przedstawianajakodCohena.Następnieprzeprowadzono

wieloczynnikowąanalizęregresjiliniowej,oceniajączmienne

mediacyjne.Dotyczyłaonaregresjizmianaktywnościfizycz- nejgrupyw pierwszejanalizie,a następnieregresjizmian

aktywnościfizycznejw połączeniuzezmianamiprzypuszczal- nychmediatoróww drugiejanalizie.Podstawąmediacjibył wpływ przynależności do grupy na aktywność fizyczną, zmniejszającysięi nieistotnypouwzględnieniuzmiennych mediacyjnych.Udziałwariancjiw końcowymwynikuanalizy regresjiopartybyło skorygowanywskaźnikR2.Przeprowa- dzonododatkowądwuczynnikową(r)analizękorelacji,aby zbadaćpowiązaniamiędzyzmianamiw zmiennychSCTa ak- tywnościąfizycznąw grupiepoddawanejinterwencjii w gru- piekontrolnej.Nakonieczbadanozmiennepoczątkowejako korelatyzmianyaktywnościfizycznejw grupiepoddanejin- terwencji,stosującanalizędwuczynnikową(r)orazwieloczyn- nikowąanalizęregresjikrokowej.

Wy ni ki

PA CJEN CI, KTÓ RZY PRZE RWA LI I UKOŃ CZY LI BA DA NIE

Spośród54osób,którezostałyzrandomizowane,badanie ukończyły23(85%)w grupiepoddanejinterwencjii 25(93%) w grupiekontrolnej.Tylkoichwynikibyłynastępnieanalizo- wane.Coistotne,w teściet-Studentadlapróbniezależnych niestwierdzonoróżnicmiędzychorymi,którzyprzerwaliba- danie,a grupą,którajeukończyła,zarównopodwzględem wieku(p=0,54),wzrostu(p=0,09),wagi(p=0,07),nasilenia choroby(tzn.wynikuw skaliPDDS)(p=0,24)orazczasujej trwania(p=0,12).W dalszejanaliziewykazanotakżebrakróż- nicmiędzygrupamipodwzględemwstępnychdanychdoty- czących aktywności fizycznej (p=0,78), samodzielności (p=0,39),oczekiwańw sferzefizycznej(p=0,77)orazspo- łecznej(p=0,17),oczekiwańodnośniedosamodzielności (p=0,81),ograniczeńfunkcjonalnych(p=0,60)orazzakłada- nychcelów(p=0,85).

CHA RAK TE RY STY KA GRUP

Tabela1przedstawiadanedemograficznei kliniczneosób, któreukończyłybadaniew grupiepoddawanejinterwencji orazgrupiekontrolnej.Niebyłoistotnychróżnicmiędzygru- pami pod względem płci, wieku, wzrostu, wagi, nasilenia

objawówchoroby(tj.wynikuw skaliPDDS)orazczasujej trwania. Ogólny wynik w skali PDSS ~2,0 wskazuje, że u wszystkichchorychnasilenieobjawówchorobybyłoumiar- kowane,cooznaczabrakograniczeńw poruszaniusię,nieza- leżnieod trudnościw codziennymfunkcjonowaniu.31

DA NE WSTĘP NE

Tabela2przedstawiawstępnedanedotycząceaktywności fizycznejorazprzypuszczalnychzmiennychmediacyjnychdla osób,któreukończyłybadanie.Niewykazanoistotnychróż- nicw danychwstępnychmiędzygrupąpoddawanąinterwen- cji a grupą kontrolną pod względem aktywności fizycznej (p=0,64), samodzielności (p=0,73), oczekiwań w sferze

fizycznej (p=0,41) i społecznej (p=0,95), oczekiwanych

wyników (p=0,53), ograniczeń funkcjonowania (p=0,49) orazzakładanychcelów(p=0,25).Coważne,średnieogólne wartościwstępnew obugrupach(tj.poddawanejinterwen- cjii kontrolnej)dotycząceaktywnościfizycznej(d=-0,57), oczekiwańw aspekciefizycznym(d=-1,94),oczekiwanychre- zultatów(d=-0,90)i zakładanychcelów(d=-0,36)byłyzna- cząconiższeniżśrednieopisywanew poprzednimbadaniu u chorychnastwardnienierozsiane.13Dlaporównania,śred- nieogólnewartościwstępnedlasamodzielności(d=0,08), oczekiwańw aspekciespołecznym(d=-0,16)orazograniczeń funkcjonalnych(d=-0,04)byłyporównywalnez danymiuzy- skanymiw poprzednimbadaniuu chorychnastwardnienie rozsiane.13Oznaczato,żeprzedrozpoczęciembadaniagru- pabyłamniejaktywnafizycznie,miałamniejszeoczekiwania w aspekciefizycznymi podwzględemoczekiwanychwyni- kóworazzachowańsłużącychosiąganiucelówniżpoprzed- niegrupychorychnastwardnienierozsianeuczestniczące w badaniachnadaktywnościąfizyczną.

KO RZY STA NIE Z WI TRY NY IN TER NE TO WEJ

Odsetekosóblogującychsięnastronieinternetowejw cią- gutygodniabyłnajwyższy(96%)w pierwszymi drugimtygo- dniu i spadał w trakcie 12-tygodniowego okresu trwania interwencji,osiągającnajniższypoziom(52%)w 8,10i 11 ty- godniu.Przeciętnyodseteklogującychsięw ciągutygodnia osóbwynosił71±15%podczascałegoczasubadania.Śred- niouczestnicylogowalisiępodczas8,6±3,0 tygodniz 12-ty- godniowegookresuobserwacji.

WPŁYW KO MU NI KA CJI IN TER NE TO WEJ NA AK TYW NOŚĆ FI ZYCZ NĄ

Zaobserwowanoistotnystatystyczniewpływtakiejmeto- dykomunikacjinawzrostaktywnościfizycznejw czasieba- dania, F(1,46)=5,51, p=0,02, η2p=0,11. Indywidualne trajektoriezmianw grupachzostałyprzedstawionenaryci- nie2,a wartościśredniew tabeli2.W grupiepoddawanejin- terwencjiuzyskanostatystycznieistotny(p=0,01)i znaczny wzrostaktywnościfizycznejw czasiebadania(d=0,72),nato- TABELA 1. DANE DEMOGRAFICZNE I KLINICZNE GRUPY PODDANEJ INTERWENCJI I GRUPY KONTROLNEJ NA POCZĄTKU

OBSERWACJI

Cecha Grupa poddana interwencji (n=23) Grupa kontrolna (n=25) p

Płeć (M/K) 2/21 3/22 0,71

Wiek (lata) 46,1 (10,4) 45,6 (9,2) 0,86

Waga (kg) 78,9 (22,6) 85,1 (23,1) 0,77

Wzrost (cm) 166,1 (7,7) 166,9 (7,7) 0,36

Zaawansowanie choroby (jednostka umowna) 2,0 (1,8) 2,1 (1,9) 0,82

Czas od rozpoznania choroby (lata) 8,1 (6,5) 7,3 (6,2) 0,66

Zaawansowanie choroby – wynik w skali PDD.

TABELA 2. AKTYWNOŚĆ FIZYCZNA I ZMIENNE MEDIACYJNE PRZED BADANIEM I PO JEGO ZAKOŃCZENIU DLA GRUPY PODDANEJ INTERWENCJI I GRUPY KONTROLNEJ

Grupa poddana interwencji (n=23) Grupa kontrolna (n=25)

Zmienna Przed rozpoczęciem Po zakończeniu Przed rozpoczęciem Po zakończeniu

badania badania badania badania

Aktywność fizyczna 13,8 (15,2) 24,7 (18,8)a 11,7 (16,3) 12,4 (14,2)

Samodzielność 77,4 (29,8) 61,8 (39,6) 74,7 (24,0) 52,5 (34,1)

Oczekiwania w sferze fizycznej 20,8 (2,2) 20,7 (1,3) 20,4 (1,3) 20,8 (1,8)

Oczekiwania w sferze społecznej 11,6 (2,2) 12,0 (2,1) 11,6 (1,9) 12,2 (2,1)

Oczekiwania co do wyników badania 18,3 (1,7) 18,5 (1,6) 18,6 (1,4) 18,1 (1,7)

Ograniczenia funkcjonalne 59,3 (11,2) 60,0 (12,0) 57,1 (11,0) 57,6 (12,2)

Osiąganie celów 15,4 (8,6) 23,8 (10,9)b 21,0 (10,7) 19,6 (10,8)

Aktywność fizyczna – skala GLTEQ, samodzielność – skala ESS, oczekiwania w sferze fizycznej – skala MOEES, podskala fizyczna, oczekiwania w sferze społecznej – skala MOEES, podskala społeczna, oczekiwania co do wyników badania – skala MOEES, podskala samooceny, ograniczenia funkcjonalne – skala LL-FDI, osiąganie celów – EGS.

aWynik istotny statystycznie w porównaniu z wartością przed rozpoczęciem badania p=0,01.

bWynik istotny statystycznie w porównaniu z wartością przed rozpoczęciem badania p=0,001.

Cytaty

Powiązane dokumenty

Sebastian Piotrowski: O potrzebach i autonomii w nauce języka obcego; Elżbieta Gajewska: Poziomy biegłości a nauczanie języków specjalistycznych; Piotr Iwan: O

Dlatego rozwój sprawności rozumie- nia ze słuchu stanowi podstawę rozwoju sprawności mówienia w późniejszym okresie nauki – początkowo mówienia naśladowczego

Ao desenvolvermos tais atividades nas aulas, foi analisado o material produzido pelos alunos para verificar as opções realizadas ao empregarem os pronomes de tra- tamento nos

Apesar de constituírem uma notável exceção ao geral desinte- resse pelo estudo da tradução da literatura polaca para português europeu, estes estudos -de -caso, ao se

La ‘teología de la liberación’ puede evaluarse hoy –y, sobre todo, también desde la perspectiva europea– como se quiera; la idea y la realización de la exégesis

W latach 2002–2014 najwyższe płace występo- wały przede wszystkim w powiatach grodzkich oraz w powiatach aglomeracji warszawskiej i konurbacji śląsko-dąbrowskiej, zaś niskie

It must be added that in Maciejowice, Garwolin district flint recomposited as well as (axe?) flakes of striped flint were discovered both in the settlement and in the

Chociaż powody te dotyczą znaczącej części respondentek, to warto zauważyć, że ponad jedna trzecia bezdzietnych kobiet, które chciały mieć dzieci, nie doczekała się