• Nie Znaleziono Wyników

Zastosowanie szczególnego kształtu elementów skończonych w zagadnieniach mechaniki gruntów

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Zastosowanie szczególnego kształtu elementów skończonych w zagadnieniach mechaniki gruntów"

Copied!
12
0
0

Pełen tekst

(1)

ZESZYTY NAUKOWE POLITECHNIKI ŚLĄSKIEJ Seria: BUDOWNICTWO z. 29

______ 1972 Nr kol. 346

Maciej Gryczmański

ZASTOSOWANIE SZCZEGÓINEGO KSZTAŁTU ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH W ZAGADNIENIACH MECHANIKI GRUNTÓW

Streszczenie. W pracy przedstawione są dwa prostsze kształty zakrzywionych elementów sze- ściościennych, dostosowane do takich przypadków geometrii obciążonego masywu gruntowego, które są źle aproksymoisane przez elementy prostopadło­

ść lenne. Powierzchnie boczne elementu SEZ-2 są pionowymi płaszczyznami, wzajemnie prostopadły­

mi, a podstawy 8EZ-4 płaszczyznami poziosymi. w pracy pokazano uproszczenia wzorów transforma­

cyjnych dla omawianych kształtów w porównaniu z dowolnym elementem zakrzywionym. Wykazano, że wynikające stąd korzyści obliczeniowe są znacz­

ne.

Trójwymiarowe zagadnienia mechaniki gruntów są, jak się wydaje,naj­

ważniejszym obszarem stosowania bardzo wygodnych w aspekcie obliczeń, prostopadłościennych elementów skończonych. Zbiór prostopadłościanów wystarczająco dokładnie modeluje geologicznie jendorodne względnie po­

ziomo uwarstwione podłoże fundamentu o rzucie prostokątny® lub złożo­

nym z prostokątów. Dotyczy to również masywu gruntowego za pionową ścianą oporową, korpusu budowli ziemnej itd. Złożoność i różnorodność właściwości fizykalnych gruntów powodują, że klasa problemów statycz­

nych i dynamicznych dla tych ciał może być bardzo szeroka. Często jed­

nak konfiguracja warstw i powierzchni terenu, a także krzywoliniowy kon tur obszaru obciążenia wymagają uzupełnienia lub zastąpienia prostopa­

dłościanów szośclościannymi elementami zakrzywionymi Dl*

W skrajnym przypadku wszystkie ściany owych elementów są aierówno- lsgłymi płaszczyznami,|bądź powierzchniami wyższego stopnia,dzięki cze­

mu obiekty te zdolne są do aproksymacji dowolnego brzegu ciała, tera-

(2)

26 M a c ie j G ry cz/aeń sk i

stają jednak przy tym wydatnie trudności rachunkowe, zwłaszcza czas o- błiczeń maszynowych.

W pracy niniejszej przedstawiono dwa typy elementów zakrzywionych o prostszym kształcie, które poza dość rzadkimi wyjątkami stanowią wy­

starczające uzupełnienie prostopadłościanów w zadaniach mechaniki grun­

tów. Element oznaczony symbolem SEZ-2 (rys. 1a»b) jest sześciościanem, którego dwie ściany (dolna i górna) są w ogólności powierzchniami,a po­

zostałe cztery (pionowe) płaszczyznami wzajemnie prostopadłymi.Kształt taki może być wprowadzony w przypadku analizy podłoża dowolnie uwar­

stwionego (rys. 1c). Ściany powierzchniowe pokrywają w przybliżeniu gra­

nice warstw nachylonych, soczewek itd., a ponadto mogą aproksymować da wolną powierzchnię terenu.

Eys. 1. Elementy SEZ-2

a) element izoparametryczny, b) element subparametryczny, c) zbiór ele­

mentów SEZ-2 modelujący dowolnie uwarstwione podłoże (przekrój środ­

kowy)

(3)

Zastosowanie szczególnego kształtu elementów.»

27

Element SEZ-4, sześciościan o dwóch poziomych ścianach równoległych (rys. 2a) służy modelowaniu nachylonej ściany oporowej, zbocza budo­

wli ziemnej, czy wreszcie konturu podstawy fundamentu niepodzielnej na prostokąty (rys. 2).

Oczywiście każdy z prezentowanych typów może być dowolnie obrócony względem narzuconych powyżej kierunków. Charakterystyczne wektory i ma­

cierze są wtedy przekształcane za pomocą związków między kartezjański- mi współrzędnymi lokalnymi i globalnymi C O (rozdz. 1). Hieraz jest to celowe (rys. 2b). Pewne trudności towarzyszą modelowaniu soczewek koń­

czących się wewnątrz obliczeniowego obszaru podłoża budowli. Jednakże hipotetyczna znajomość przebiegu warstw gruntowych upoważnia tu do u- proszczeń (rys. 3).

Elementy SEZ-2 i SEZ-4, podobnie jak prostopadłościany i dowolne sześciościany, wywodzą się ze wspólnego sześcianu "macierzystego",któ­

rego wierzchołki mają w układzie współrzędnej,,

a^ 3(m )|= 1 * Punkcie kształtu dla całej tej rodziny identyczne, jeśli jednakowy jest układ węzłów w elemencie macierzy­

stym. Tak więc swoiste cechy SEZ-2 i SEZ-4 i wynikające z nich korzy­

ści obliczeniowe związane są w całości z transformacją lokalnych współ­

rzędnych^- 1 * krzywoliniowych po odwzorowaniu, do kartezjańskich współrzędnych globalnych x1, Xg, x.>.

Związki między współrzędnymi określa wzór interpolacyjny, formalnie identyczny z wyrażeniem opisującym pole przemieszczenia

nc

\ ~ &2*£y)Xk{m)f ^ m=1

(4)

28 Maciej Gryczmański

gdzie:

xk(m'i ” 1,sP<Słrzę<ina dowolnego punktu określającego konfigurację ściany elementu wzgl. osi 2^.,

N_ -funkcja kształtu definiująca geometrię elementu.

i^s. 2. Elementy SBZ-4

a) element subparametryczny, b) zbiór obróconych elementów SEZ-4 w ma­

sywie gruntowym za nachyloną ścianą oporową

(5)

Zastosowanie szczególnego kształtu elementów... 29

Rys. 2. Elementy SEZ-4

o) modelowanie zboczy nasypu elementami SEZ-4• d) zastosowanie SEZ-4 w podłożu filara mostowego (rzut)

Rys. 3. Dostosowanie przebiegu warstw do geometrii elementów SEZ-2 V odcinek powierzchni między warstwami pominięty w analizie obli­

czeniowej

(6)

30

M a c ie j G ryczm ański

W prezentowanych elementach punkty węzłowe należące do ścian po­

wierzchniowych (zaczernione kółka na rys. 1a,b oraz rys. 2a) wyznacza-, ją równocześnie konfigurację brzegu elementu i wewnętrzne pole prze­

mieszczenia. Jeśli na ścianach występują węzły zbyteczne ze względu na geometrię (kółka niezaczemione na rysunkach), to elementy SEZ-2 i SEZ-4 są subparametryczne, tzn. 4 N^,- w przeciwnym wypadku izopa- rametryczne m . M -

Przy założeniu, że dobór (^ >^2 '¿y' zaPewnia w s P0 3 ób automa­

tyczny ciągłość przemieszczeń między sześcianami "macierzystymi", wy­

magania ciągłości i geometrycznej zgodności, a także warunek ZNm = 1 są w elementach SEZ-2 i SEZ-4 oczywiście spełnione, Tym samym spełnio­

ne są kryteria zbieżności w przypadku elementów izoparametrycznych.

Można także wykazać, że funkcja N* w dowolnym węźle ściany powierz­

chniowej jest identyczna z funkcją N^, bądź stanowi liniową kombina­

cję N oraz' N, (funkcje przy dodatkowych węzłach na prostej prze-

ni x

chodzącej przez m). Oznacza to zbieżność £3J subparametrycznej od­

miany proponowanych elementów.

Zauważmy, że w SEZ-2 1 0'£ ■]£ 3 są Płaszczy21>:1aml równole­

głymi odpowiednio do O x^x2 i O oraz do pionowych ścian elemen­

tu.

W SEZ-4 odpowiedniość ta dotyczy Of2£,, Ox£x^ oraz -poziomych ścian elementu. W efekcie, pod warunkiem, że rytm węzłów dodatkowych na ścia­

nach zakrzywionych nie ulegnie zmianie podczas odwzorowania, można u- prościć związki (1), do postaci:

ń-

m=1 (2)

xk “ ak^ k + Xkotk " 2’3)

w przypadku elementu SEZ-2,

(7)

Zastosowanie szczególnego kształtu elementów... 31

oraz

X1 = a1^1 + X10’

xk = g N^ 1 ^ 2 ^ 3 )xk U ) (1^ 2'3) (3)

dla elementu SEZ-4.

Symbol &. oznacza połowę odległości między odpowiednimi ścianami rów- noległymi (por. rys. 1,2), - współrzędną punktu 0.

Wszystkie charakterystyki elementów zakrzywionych w układzie glo­

balnym zależą od podanych związków między współrzędnymi. Macierze od­

kształcenia, naprężenia i sztywności zawierają pochodne cząstkowe funk­

cji kształtu względem x^,r.z ,Xy które określone są znaną zależnością:

K 9Nm f \ _ l m -iI Ü u Ï l L K • «»z ’ 9i3 r - l « 1 ^ ’ ^ 3

(4)

przy czym dla (1) dowolny element macierzy jakobiego ma postaó:

9x. ,3N.

m

dgj Xl(m) (5)

W ogólnym przypadku wyrażenie explicite pochodnych (4) jest skompliko­

wane, toteż jako regułę przyjęto [T], [Y] numeryczne obliczanie ich wartości w punktach całkowania. Operacja ta jest czasochłonna i uszczu­

pla aparat analityczny w algorytmie metody.

Związki (2) i (3) prowadzą do znacznego uproszczenia obliczeń.

Oznaczając:

(8)

32 Maciej Gryczaąński

gdzieś

Xs(m) 10 J"s(.a) • as'

a - średni wymiar elementu w kierunku x,f

s ^

otrzymujemy dla SEZ-2 macierz Jakobiego postaci:

Stąd:

a1 *11 0 0 L_J ii

a1 ^21 a2, 0 a1 *31 0

a3-

det 0 - *1 a2 a3 X1

(7)

(

8

)

ar? 3N

*1 a1 »11

9N , 3»„ Ć>N

lto-2,3)

® xk ak *11 % 1

W przypadku elementu.SEZ-4 wyrażenia są bardziej złożone:

19)

”ai a2*12 a3 % 13~

H - 0

*2*22 «3*23 0 a2s32 a3* 33.

(

10

)

(9)

Zastosowanie szczególnego kształtu elementów.^ 33

0X1

' 1_

a 1

det [j] = a1 (1 1)

3N « t- 3Nm SN

m 1 r • m

ag - £ v u * 1 2 *3 3 " * 1 3 32'1 d g ^ ~ ^ X12X2 3 ~ X2 2 %23'1

3N„ , 9 N 9N m

a ^ = ^ T T (*u ąjf ‘ *ki 3 ^ tk**2.3} (12)

ń.S = x22'*33 - *23*32

Korzyści obliczeniowe wynikające ze stosowania proponowanych kształtów są wyraźnie odczuwalne. Jeśli za poziom odniesienia przyjmiemy liczbę działań arytmetycznych potrzebną do obliczenia wektora pochodnychwzglę*

dem ,x2,x^ w punkcie dowolnego sześciościanu zakrzywionego, to ana­

logiczna liczba działań dla elementu SEZ-4 wyniesie 57 t 65%,a dla e~

lementu SEZ-2 tylko 25% - 30%. Jest to duże skrócenie czasu.jeśli się zważy, że liczba operacji potrzebna do wyznaczenia wartości [Nj, (k = 1,2,3) w jednym punkcie jest rzędu n.n'. Tych punktów jest zwy­

kle wiele, zwłaszcza gdy są to węzły numerycznego całkowania macierzy sztywności. Tu wyłania się następna, bodaj najważniejsza zaleta elemen­

tów SEZ-2, SEZ-4* Otóż w myśl twierdzenia 1B0NSA [Ś] , £3], minimalna liczba węzłów całkowania potrzebna do dokładnego obliczenia objętości elementu:

> 1 T

| | | det [ j ] d| 1 d| 2 d^ 3 (13) V =

jest równocześnie najmniejszą liczbą węzłów w obliczeniu macierzy sztyw­

ności, która zapewnia zbieżność rozwiązań. Jeśli zastosujemy do całko­

wania najefektywniejszy wzór kwadraturowy GAUSSA-I15GENDEE A, to jako- bian w (13) musi być w związku z tym wielomianem stopnia ^ 2 N^-1 (k = 1, 2, 3). Symbol N,. oznacza tu liczbę punktów GAUSSA w kierun­

ku | k.

(10)

34 Maciej Gryczmański

Badając jakobiany otrzymujemy analityczne sformułowania twierdzenia IHGK3A w postaci:

Nk> f (n’k - O , k = 1,2,3 (14)

w przypadku dowolnego sześciośpianu zakrzywionego:

2 t2nk"1)'

Nk> “ 1» k = 2 , 3 (15)

dla elementu SEZ-4s

N ^ ^ C n ^ - 1 ) ,

Nk ^ 2 nk ’ k * 2,3 (16)

dla elementu SEZ-2»

Przez n^ należy rozumieć maksymalną liczbę węzłów definiującą geome­

trię w kierunkuj

Bozpatrzmy element SEZ-2 pokazany na rys. 1a. Minimum punktów GAUSSA wyniesie tu zgodnie z (16): Kfflin = J^.HTg.N *» 1.2.2. = 4. Gdyby rozsu­

nąć dolne krawędzie elementu tak, by ściany boczne były płaszczyznami nachylonymi do^g ^, wówczas w myśl (14) Kmin = 2.5*3 = 30.Zwykle przyj­

muje się nieco większą liczbę punktów GAUSSA, niemniej oszczędność cza­

su w stadium całkowania jest w przypadku stosowania elementów uprosz­

czonych bardzo wyraźna.

Jedynym poważniejszym zarzutem, jaki można by postawić elementom SEZ-2 i SBZ-4»ljest pewna komplikacja programu przez wprowadzenie dwóch dodatkowych wariantów. Zarzut ten ma rację bytu, gdy program jest uni­

wersalny, obejmujący najszerszą klasę problemów. Bogactwo zagadnień mechaniki gruntów, czekających na analizę obliczeniową uzasadnia- jed­

nak celowość tworzenia specjalnych programów tylko dla tej d-iedziny.

(11)

Zastosowanie szczególnego kształtu elementów... 35

Wtedy zastosowanie elementów SEZ-2 i SEZ-4 wymaga wprowadzenia trzech gałęzi programu (dodatkowej dla prostopadłościanów) w stadium poprze­

dzającym formowanie macierzy odkształcenia.

LITERATURA

1. Ergatoudis I.G., Irons B.M., Zienkiewicz O.C.: Curved» isoparametric quadrilateral elements for finite element analysis, International Journal of Solids and Structures, 7, 1968.

2. Irons B.M.: Engineering Application of numerical integration in stiffness method, J.A.I.A.A., 4, 1966.

3« Zienkiewicz O.C.: Metoda elementów skończonych, Arkady.Warszawa 1972 (tłum. z angielskiego).

HPHMEHEHKE HACTHOW ÎOPMÜ KOHEkHüX 3JIEMEHTOB B 3AflAkAX Î1EXAHHKK FPyHTCB

P e s b m e

B c i a T b e n p e j c T a B J i e H Ł i » B e C o J i e e n p o c t Ł i e $ o p » m a a r B y r a z , B e c T a r p a B s u z a a e u e H T O B , n p a c n o c o C J i e H H jc t s k m c a y v a a u r e o u e T p a u H a r p y w e s B M x r p y s r o B i o c u a c c H B O B , K O T o p u e n j i o x o a n p o K C H M n p y E T c a n a p a j u t e j t e n n n e » H H i O i 3s e » e H T a u « . B e p - TH K O JibH K e n o B e p x H o c m 3 » e M e H T a C 3 3 - 2 n j i o c K a e k B3aH M H o n e p n e H j B B y a a p H n e a o cH O B a H H B C 3 3 - 4 r o p a s o H T a j i L K u e h n f l o C K n e . B C T a T b e » a H o y n p o a e H B a $ o p n y I T p a H C ÿ o p u a U K H » J t a p a c c u a T p H B a e i t H x $ o p n b e p a B H e K m i c jzbóom k m s a r H y r u M 3 * e - u e H T O u , j I o K a 3 a K O , v t o c x e » y » ą n e o T c n » a H C V H C B E T ejib H tie b w o * h 3 H a v B T e .a i.H K .

(12)

36 Maciej Gryczi;.ański

APPLICATION Q? SPECIAL SHAPE OP FINITE ELEMENTS.

IN SOIL MECHANICS PROBLEMS

S u m m a r y

In this paper two simplier shapes of limited by six surfaces, cur­

ved elements, are presented. There are adjusted to such cases of geo­

metry of subjected to a load, soil system which are aproximated by pa­

rallelepipeds inaccurately. Lateral surfaces of the SEZ-2 are perpen­

dicular reciprocally, vertical planes and bases of the SEZ-4 are hori­

zontal planes. In this paper simplifications of transformation formu- laes for consider shapes in comparison to an arbitrary, curved element are described. It is proved that resulting from here computation ad­

vantages are considerable.

Cytaty

Powiązane dokumenty

Do analizy przyjęto, że płytkę wykonano z tego samego mate- riału co pręt (rys. Wykres T xb3 pokazuje zmianę temperatury w punkcie x b3 znajdującym się na poziomej osi

6 przedstawiono rozkład prądu elektryzacji I el wzdłuż promienia rurki obliczone dla rozpatrywanych prędkości przepływającego oleju.. Dla mniejszych prędkości wartości

Za pomocą opracowanego modelu wyznaczono rozkład indukcji magnetycznej, moment zaczepowy w funkcji kąta obrotu wirnika oraz siłę elektromotoryczną jaka indukuje

zapisywany w formacie XML, zawiera informacje o wymiarach analizowanego kształtu, danych materiałowych, czy o parametrach odwzorowywanego procesu. Po zakończeniu

Przykładowe wartości współczynników intensywności naprężeń i współczynników stojących przy członach wyższych rzędów rozwiązania asymptotycznego obliczone za

Pracujemy na pudle obliczeniowym o boku równym L = 10, pudło obliczeniowe proszę umieścić na środku układu współrzędnych, wtedy zakresy współrzędnych to x ∈ [−5, 5] oraz

Na pewno będzie ona określona w ten sposób aby w każdym podprzedziale zestaw funkcji bazowych był ten sam, ponadto taki podprzedział może być dalej podzielony na

Tak jak w przypadku wcze niej analizowanych modeli, jako dopasowania optymalnych teoretycznych cie ek odpowiedzi w testach ze zmodyfikowan warto ci dewiatora napr enia