Pszczoły wrześniowe - Andrzej Karłowicz - fragment relacji świadka historii [TEKST]

(1)

ANDRZEJ KARŁOWICZ

ur. 1960; Lublin

Miejsce i czas wydarzeń Polska, współczesność

Słowa kluczowe Projekt Pszczelarstwo na Lubelszczyźnie. Nieopisana historia – Rzeczpospolita Pszczelarska, techniki pszczelarskie, zwyczaje pszczół

Pszczoły wrześniowe

[Żyją od jesieni do wiosny], ponieważ nie są wyeksploatowane, bo właściwie jedyne [ich] zadanie jesienią to jest przerobienie syropu, a przerobienie syropu polega na tym, że muszą odparować nadmiar wody, bo konsystencja już później zapasów jest taka sama, jak miodu, jest to gęste, tak jak miód, więc nadmiar wody odparować. No, jeszcze oczywiście tam jesienią opiekować się czerwiem, ale w zimie to właściwie jedyne ich zadanie polega na jedzeniu zapasów i ogrzewaniu ula. Przy czym też to ciekawie wygląda, bo wiadomo, że w centrum kłębu jest tam około trzydziestu stopni, na zewnątrz jest zimniej, więc te pszczoły bez przerwy się wymieniają. Te, które były na zewnątrz, teraz wchodzą do środka i tak cały czas wymieniają się: te, które były w środku i są ogrzane, wychodzą na zewnątrz, więc ich praca polega tylko na ogrzewaniu ula. No i później wiosną, kiedy już matka zaczyna czerwić, no to wiadomo: opieka nad czerwiem. Więc one są znacznie mniej wyeksploatowane, bo w sezonie w zależności od odległości od ula do pożytku to jest od kilkunastu do kilkudziesięciu lotów dziennie po nektar, czy po pyłek, czy po wodę, więc to je przede wszystkim eksploatuje bardzo.

Data i miejsce nagrania 2016-04-06, Lublin

Rozmawiał/a Piotr Lasota

Transkrypcja Arkadiusz Grochot, Katarzyna Kuć-Czajkowska

Redakcja Małgorzata Maciejewska, Justyna Molik