• Nie Znaleziono Wyników

LICZBY ZESPOLONE

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "LICZBY ZESPOLONE"

Copied!
42
0
0

Pełen tekst

(1)

LICZBY ZESPOLONE

JJ, IMiF UTP

23

(2)

LICZBY ZESPOLONE

DEFINICJA. Liczba zespolona, to liczba z = a + bi ,

gdzie a oraz b to liczby rzeczywiste, natomiast i to jednostka urojona o własności

i2= −1.

Liczba a to część rzeczywista liczby z, liczba b to część urojona liczby z.

Sprzężeniem liczby z nazywamy liczbę z = a − bi . Czasami jednostkę urojoną i oznacza się przez j .

(IMiF UTP) LICZBY ZESPOLONE 23 2 / 1

(3)

DZIAŁANIA

DZIAŁANIA na liczbach zespolonych definiuje się następująco:

(a1+ b1i ) + (a2+ b2i ) = (a1+ a2) + (b1+ b2)i ; (a1+ b1i ) − (a2+ b2i ) = (a1− a2) + (b1− b2)i ; (a1+ b1i )(a2+ b2i ) = (a1a2− b1b2) + (a1b2+ b1a2)i ;

a1+b1i

a2+b2i = a1aa22+b1b2

2+b22 +b1aa22−a1b2

2+b22 i , o ile a22+ b22 6= 0.

(4)

Rozwiązania równania kwadratowego.

TWIERDZENIE. Rozwiązaniami równania kwadratowego

az2+ bz + c = 0 (tutaj a, b, c to dowolne liczby zespolone oraz a 6= 0) są z1= −b−p2a oraz z2 = −b+p2a , gdzie p jest taką liczbą, że

p2 = b2− 4ac (czyli p =√

∆, a mówiąc precyzyjniej, p jest dowolnie wybranym − jednym z dwóch − pierwiastków z ∆).

Uzasadnienie. Wykażemy, że

az2+ bz + c = a(z − z1)(z − z2).

P = a z − −b−p2a  z − −b+p2a = a z +2ab +2ap z + 2ab 2ap=

a z +2ab2 2ap2= a z2+ 22abz +4ab22 4ap22= az2+ bz +b24a−p2 = az2+ bz +b2−b4a2+4ac = az2+ bz + c = L

(IMiF UTP) LICZBY ZESPOLONE 23 4 / 1

(5)

Rozwiązania równania kwadratowego.

TWIERDZENIE. Rozwiązaniami równania kwadratowego

az2+ bz + c = 0 (tutaj a, b, c to dowolne liczby zespolone oraz a 6= 0) są z1= −b−p2a oraz z2 = −b+p2a , gdzie p jest taką liczbą, że

p2 = b2− 4ac (czyli p =√

∆, a mówiąc precyzyjniej, p jest dowolnie wybranym − jednym z dwóch − pierwiastków z ∆).

Uzasadnienie. Wykażemy, że

az2+ bz + c = a(z − z1)(z − z2).

P = a z − −b−p2a  z − −b+p2a = a z +2ab +2ap z + 2ab 2ap=

a z +2ab2 2ap2= a z2+ 22abz +4ab22 4ap22= az2+ bz +b24a−p2 = az2+ bz +b2−b4a2+4ac = az2+ bz + c = L

(6)

Rozwiązania równania kwadratowego.

TWIERDZENIE. Rozwiązaniami równania kwadratowego

az2+ bz + c = 0 (tutaj a, b, c to dowolne liczby zespolone oraz a 6= 0) są z1= −b−p2a oraz z2 = −b+p2a , gdzie p jest taką liczbą, że

p2 = b2− 4ac (czyli p =√

∆, a mówiąc precyzyjniej, p jest dowolnie wybranym − jednym z dwóch − pierwiastków z ∆).

Uzasadnienie. Wykażemy, że

az2+ bz + c = a(z − z1)(z − z2).

P = a z − −b−p2a  z − −b+p2a = a z +2ab +2ap z + 2ab 2ap= a z + 2ab2 2ap2= a z2+ 22abz +4ab22 p2

4a2

= az2+ bz +b24a−p2 = az2+ bz +b2−b4a2+4ac = az2+ bz + c = L

(IMiF UTP) LICZBY ZESPOLONE 23 4 / 1

(7)

Rozwiązania równania kwadratowego

PRZYKŁAD. Rozwiązać równanie z2+ 4z + 5 = 0.

∆ = b2− 4ac = 16 − 20 = −4, p =√

∆ = 2i , ponieważ (2i )2= 4i2 = 4 · (−1) = −4 (możemy także przyjąć p = −2i ). Zatem:

z1= −4 − 2i

2 = −2 − i , z2= −4 + 2i

2 = −2 + i .

(8)

Rozwiązania równania kwadratowego

PRZYKŁAD. Rozwiązać równanie z2+ 4z + 5 = 0.

∆ = b2− 4ac = 16 − 20 = −4,

p =

∆ = 2i , ponieważ (2i )2= 4i2 = 4 · (−1) = −4 (możemy także przyjąć p = −2i ). Zatem:

z1= −4 − 2i

2 = −2 − i , z2= −4 + 2i

2 = −2 + i .

(IMiF UTP) LICZBY ZESPOLONE 23 5 / 1

(9)

Rozwiązania równania kwadratowego

PRZYKŁAD. Rozwiązać równanie z2+ 4z + 5 = 0.

∆ = b2− 4ac = 16 − 20 = −4, p =√

∆ = 2i , ponieważ (2i )2= 4i2 = 4 · (−1) = −4 (możemy także przyjąć p = −2i ).

Zatem:

z1 = −4 − 2i

2 = −2 − i , z2 = −4 + 2i

2 = −2 + i .

(10)

TWIERDZENIE. Suma krotności wszystkich rozwiązań równania n-tego stopnia wynosi n.

PRZYKŁAD. Rozwiązać równanie z7+ 11z5+ 19z3+ 9z = 0.

z7+ 11z5+ 19z3+ 9z = 0 z(z6+ 11z4+ 19z2+ 9) = 0 zz4(z2+ 9) + 2z2(z2+ 9) + z2+ 9= 0

z(z2+ 9)(z4+ 2z2+ 1) = 0 z(z2+ 9)(z2+ 1)2 = 0

z1= 0, z2= 3i , z3 = −3i , z4 = z5 = i , z6= z7= −i

(IMiF UTP) LICZBY ZESPOLONE 23 6 / 1

(11)

TWIERDZENIE. Suma krotności wszystkich rozwiązań równania n-tego stopnia wynosi n.

PRZYKŁAD. Rozwiązać równanie z7+ 11z5+ 19z3+ 9z = 0.

z7+ 11z5+ 19z3+ 9z = 0 z(z6+ 11z4+ 19z2+ 9) = 0 zz4(z2+ 9) + 2z2(z2+ 9) + z2+ 9= 0

z(z2+ 9)(z4+ 2z2+ 1) = 0 z(z2+ 9)(z2+ 1)2 = 0

z1= 0, z2= 3i , z3 = −3i , z4 = z5 = i , z6= z7= −i

(12)

Postać trygonometryczna.

UWAGA. Każdej liczbie zespolonej z = a + bi odpowiada punkt(a, b) na płaszczyźnie oraz każdemu punktowi (a, b) na płaszczyźnie odpowiada liczba zespolona z = a + bi .

1 x

y

2 0

(a, b)

a b

1

(IMiF UTP) LICZBY ZESPOLONE 23 7 / 1

(13)

Postać trygonometryczna.

UWAGA. Każdej liczbie zespolonej z = a + bi odpowiada punkt (a, b) na płaszczyźnie oraz każdemu punktowi (a, b) na płaszczyźnie odpowiada liczba zespolona z = a + bi .

1 x

y

2 0

a + bi

a bi

i

(14)

Postać trygonometryczna.

DEFINICJA. Moduł liczby zespolonej z = a + bi (gdzie a, b ∈ R), to liczba |z| =√

a2+ b2.Argument liczby z 6= 0, to każda liczba ϕ taka, że cos ϕ = |z|a , sin ϕ = |z|b.

ϕ

1 x

y

2 0

(a, b) a + bi

a bi

i |z|

WNIOSEK. Liczbę z = a + bi można zapisać w postaci trygonometrycznej

z = |z|(cos ϕ + i sin ϕ).

(IMiF UTP) LICZBY ZESPOLONE 23 8 / 1

(15)

Postać trygonometryczna.

DEFINICJA. Moduł liczby zespolonej z = a + bi (gdzie a, b ∈ R), to liczba |z| =√

a2+ b2.Argument liczby z 6= 0, to każda liczba ϕ taka, że cos ϕ = |z|a , sin ϕ = |z|b.

ϕ

1 x

y

2 0

a + bi

a bi

i |z|

WNIOSEK. Liczbę z = a + bi można zapisać w postaci trygonometrycznej

z = |z|(cos ϕ + i sin ϕ).

(16)

Postać trygonometryczna.

DEFINICJA. Moduł liczby zespolonej z = a + bi (gdzie a, b ∈ R), to liczba |z| =√

a2+ b2.Argument liczby z 6= 0, to każda liczba ϕ taka, że cos ϕ = |z|a , sin ϕ = |z|b.

ϕ

1 x

y

2 0

a + bi

a bi

i |z|

WNIOSEK. Liczbę z = a + bi można zapisać w postaci trygonometrycznej

z = |z|(cos ϕ + i sin ϕ).

(IMiF UTP) LICZBY ZESPOLONE 23 8 / 1

(17)

PRZYKŁAD

PRZYKŁAD.

Moduł liczby z =

3 − i jest równy |z| = q

(

3)2+ (−1)2= 2, argument ϕ = 116π, gdyż cos116π =

3

2 , sin116π = −12.

Zatem

3 − i = 2(cos11

6 π + i sin11 6 π).

(18)

PRZYKŁAD

PRZYKŁAD.

Moduł liczby z =

3 − i jest równy |z| = q

(

3)2+ (−1)2= 2, argument ϕ = 116π, gdyż cos116π =

3

2 , sin116π = −12. Zatem

3 − i = 2(cos11

6 π + i sin11 6 π).

(IMiF UTP) LICZBY ZESPOLONE 23 9 / 1

(19)

Mnożenie i dzielenie.

WŁASNOŚĆ. Gdy z1 = |z1|(cos ϕ1+ i sin ϕ1) oraz z2 = |z2|(cos ϕ2+ i sin ϕ2), to

z1z2 = |z1||z2|cos(ϕ1+ ϕ2) + i sin(ϕ1+ ϕ2), z1

z2 = |z1|

|z2|

cos(ϕ1− ϕ2) + i sin(ϕ1− ϕ2) (dla z2 6= 0).

(20)

WZÓR DE MOIVRE’A.

Dla dowolnej liczby naturalnej n:

(cos ϕ + i sin ϕ)n= cos nϕ + i sin nϕ.

PRZYKŁAD. Oblicz (−1 + i )14.

(−1 + i )14=

2 cos3

4π + i sin3

4π14=

214 cos3

4π + i sin3 4π14

=

214 cos 14 · 3

4π + i sin 14 ·3

4π= 27 cos21

2 π + i sin21 2 π

= 128cos 10π + 1

2π+ i sin 10π +1 2π

= 128 cos1

2π + i sin1

2π= 128i

(IMiF UTP) LICZBY ZESPOLONE 23 11 / 1

(21)

WZÓR DE MOIVRE’A.

Dla dowolnej liczby naturalnej n:

(cos ϕ + i sin ϕ)n= cos nϕ + i sin nϕ.

PRZYKŁAD. Oblicz (−1 + i )14.

(−1 + i )14=

2 cos3

4π + i sin3

4π14=

214 cos3

4π + i sin3 4π14

=

214 cos 14 · 3

4π + i sin 14 · 3

4π= 27 cos21

2 π + i sin21 2 π

= 128cos 10π + 1

2π+ i sin 10π +1 2π

= 128 cos1

2π + i sin1

2π= 128i

(22)

WZÓR DE MOIVRE’A - jedno z zastosowań

(cos α + i sin α)3=cos 3α+i sin 3α

(cos α + i sin α)3

=cos3α+3i cos2α sin α−3 cos α sin2α−i sin3α WNIOSEK.

cos 3α = cos3α − 3 cos α sin2α sin 3α = 3 cos2α sin α − sin3α

(IMiF UTP) LICZBY ZESPOLONE 23 12 / 1

(23)

WZÓR DE MOIVRE’A - jedno z zastosowań

(cos α + i sin α)3=cos 3α+i sin 3α

(cos α + i sin α)3

=cos3α+3i cos2α sin α−3 cos α sin2α−i sin3α

WNIOSEK.

cos 3α = cos3α − 3 cos α sin2α sin 3α = 3 cos2α sin α − sin3α

(24)

WZÓR DE MOIVRE’A - jedno z zastosowań

(cos α + i sin α)3=cos 3α+i sin 3α

(cos α + i sin α)3

=cos3α+3i cos2α sin α−3 cos α sin2α−i sin3α WNIOSEK.

cos 3α = cos3α − 3 cos α sin2α sin 3α = 3 cos2α sin α − sin3α

(IMiF UTP) LICZBY ZESPOLONE 23 12 / 1

(25)

Pierwiastki

TWIERDZENIE. Gdy z = |z|(cos ϕ + i sin ϕ) 6= 0, to istnieje dokładnie n różnych pierwiastków n-tego stopnia z liczby z; są one opisane wzorem:

qn

|z| cosϕ + 2kπ

n + i sinϕ + 2kπ n

, dla k = 0, 1, . . . , n − 1.

(26)

Pierwiastki

PRZYKŁAD.

Znajdź wszystkie (trzy) pierwiastki trzeciego stopnia z liczby −8.

Postać trygonometryczna tej liczby to −8 = 8(cos π + i sin π). Pierwiastki w0, w1, w2 są opisane wzorem:

wk = 3

8 cosπ + 2kπ

3 + i sinπ + 2kπ 3

, dla k = 0, 1, 2.

Zatem w0=3

8 cosπ

3 + i sinπ 3

= 2 1 2 +

3

2 i= 1 + 3i ,

w1 =3

8 cosπ + 2π

3 + i sinπ + 2π 3

= −2,

w2 =3

8 cosπ + 4π

3 + i sinπ + 4π 3

= 1 −√ 3i .

(IMiF UTP) LICZBY ZESPOLONE 23 14 / 1

(27)

Pierwiastki

PRZYKŁAD.

Znajdź wszystkie (trzy) pierwiastki trzeciego stopnia z liczby −8.

Postać trygonometryczna tej liczby to −8 = 8(cos π + i sin π). Pierwiastki w0, w1, w2 są opisane wzorem:

wk = 3

8 cosπ + 2kπ

3 + i sinπ + 2kπ 3

,

dla k = 0, 1, 2. Zatem w0=3

8 cosπ

3 + i sinπ 3

= 2 1 2 +

3

2 i= 1 + 3i ,

w1 =3

8 cosπ + 2π

3 + i sinπ + 2π 3

= −2,

w2 =3

8 cosπ + 4π

3 + i sinπ + 4π 3

= 1 −√ 3i .

(28)

Pierwiastki

PRZYKŁAD.

Znajdź wszystkie (trzy) pierwiastki trzeciego stopnia z liczby −8.

Postać trygonometryczna tej liczby to −8 = 8(cos π + i sin π). Pierwiastki w0, w1, w2 są opisane wzorem:

wk = 3

8 cosπ + 2kπ

3 + i sinπ + 2kπ 3

,

dla k = 0, 1, 2. Zatem w0=3

8 cosπ

3 + i sinπ 3

= 2 1 2 +

3

2 i= 1 + 3i ,

w1 =3

8 cosπ + 2π

3 + i sinπ + 2π 3

= −2,

w2 =3

8 cosπ + 4π

3 + i sinπ + 4π 3

= 1 −√ 3i .

(IMiF UTP) LICZBY ZESPOLONE 23 14 / 1

(29)

Pierwiastki

PRZYKŁAD.

Znajdź wszystkie (trzy) pierwiastki trzeciego stopnia z liczby −8.

Postać trygonometryczna tej liczby to −8 = 8(cos π + i sin π). Pierwiastki w0, w1, w2 są opisane wzorem:

wk = 3

8 cosπ + 2kπ

3 + i sinπ + 2kπ 3

,

dla k = 0, 1, 2. Zatem w0=3

8 cosπ

3 + i sinπ 3

= 2 1 2 +

3

2 i= 1 + 3i ,

w1 =3

8 cosπ + 2π

3 + i sinπ + 2π 3

= −2,

w2=3

8 cosπ + 4π

3 + i sinπ + 4π 3

= 1 −√ 3i .

(30)

Narysuj wszystkie pierwiastki trzeciego stopnia z liczby −8.

w0= 1 +

3i , w1= −2, w2= 1 −

3i .

i

1 x

y

2 0

(IMiF UTP) LICZBY ZESPOLONE 23 15 / 1

(31)

Narysuj wszystkie pierwiastki trzeciego stopnia z liczby −8.

w0= 1 +

3i, w1= −2, w2= 1 −

3i .

i

1 x

y

2 0

(32)

Narysuj wszystkie pierwiastki trzeciego stopnia z liczby −8.

w0= 1 +

3i , w1= −2, w2= 1 −

3i .

i

1 x

y

2 0

(IMiF UTP) LICZBY ZESPOLONE 23 15 / 1

(33)

Narysuj wszystkie pierwiastki trzeciego stopnia z liczby −8.

w0= 1 +

3i , w1= −2, w2= 1 −

3i.

i

1 x

y

2 0

(34)

Narysuj wszystkie pierwiastki trzeciego stopnia z liczby −8.

w0= 1 +

3i , w1= −2, w2= 1 −

3i .

i

1 x

y

2 0

(IMiF UTP) LICZBY ZESPOLONE 23 15 / 1

(35)

Narysuj wszystkie pierwiastki trzeciego stopnia z liczby −8.

w0= 1 +

3i , w1= −2, w2= 1 −

3i .

i

1 x

y

2 0

(36)

Narysuj wszystkie pierwiastki trzeciego stopnia z liczby −8.

w0= 1 +

3i , w1= −2, w2= 1 −

3i .

i

1 x

y

2 0

(IMiF UTP) LICZBY ZESPOLONE 23 15 / 1

(37)

Narysuj wszystkie pierwiastki szóstego stopnia z liczby 1.

x y

1 0

1 2+ 12

12 +12 3i 3i

−1

12 12

3i 12 12

3i

(38)

Narysuj wszystkie pierwiastki szóstego stopnia z liczby 1.

x y

1 0

1 2+ 12

12 +12 3i 3i

−1

12 12

3i 12 12

3i

(IMiF UTP) LICZBY ZESPOLONE 23 16 / 1

(39)

Narysuj wszystkie pierwiastki szóstego stopnia z liczby 1.

x y

1 0

1 2+ 12

12 +12 3i 3i

−1

12 12

3i 12 12

3i

(40)

Narysuj wszystkie pierwiastki szóstego stopnia z liczby 1.

x y

1 0

1 2+ 12

3i

12 +12 3i

−1

12 12

3i 12 12

3i

(IMiF UTP) LICZBY ZESPOLONE 23 16 / 1

(41)

WZÓR EULERA.

ei ϕ = cos ϕ + i sin ϕ.

WNIOSEK. Każdą liczbę zespoloną z można zapisać w postaci wykładniczej:

z = |z|ei ϕ.

WNIOSEK. Gdy z1 = |z1|ei ϕ1, z2 = |z2|ei ϕ2, to z1· z2= |z1||z2|ei (ϕ12)

z1

z2 = |z1|

|z2|· ei (ϕ1−ϕ2) (z1)n= |z1|n· eni ϕ1

(42)

WZÓR EULERA.

ei ϕ = cos ϕ + i sin ϕ.

WNIOSEK. Każdą liczbę zespoloną z można zapisać w postaci wykładniczej:

z = |z|ei ϕ.

WNIOSEK. Gdy z1 = |z1|ei ϕ1, z2 = |z2|ei ϕ2, to z1· z2= |z1||z2|ei (ϕ12)

z1

z2 = |z1|

|z2|· ei (ϕ1−ϕ2) (z1)n= |z1|n· eni ϕ1

(IMiF UTP) LICZBY ZESPOLONE 23 17 / 1

Cytaty

Powiązane dokumenty

[r]

Do równania n-tego rzędu można także sprowadzić układy n równań różniczkowych liniowych pierwszego rzędu.

Do równania n-tego rzędu można także sprowadzić układy n równań różniczkowych liniowych pierwszego rzędu.

Definicja.. Na płaszczyźnie Gaussa argument liczby z to miara kąta zorien- towanego, jaki tworzy dodatnia półoś rzeczywista z półprostą o początku 0, przechodzącą przez

Powy»szy wzór zachodzi równie» dla liczb caªkowitych ujemnych.... Pierwiastkowanie

Powy»szy wzór zachodzi równie» dla liczb caªkowitych

Bombelli zrozumiał, że wzory Cardana można stosować także wówczas, gdy w rachunkach pojawiają się pierwiastki z liczb ujemnych, i w ten sposób wprowadził do matematyki

[r]