Kod przedmiotu Komunikacja w języku polskim Nazwa przedmiotu

(1)

Kod przedmiotu KI

Nazwa przedmiotu w języku polskim Komunikacja interpersonalna

w języku angielskim

Interpersonal communication

USYTUOWANIE PRZEDMIOTU W SYSTEMIE STUDIÓW

Kierunek studiów Pedagogika

Forma studiów Stacjonarne

Poziom studiów studia I stopnia licencjackie Profil studiów ogólnoakademicki

Specjalność Pedagogika sądowa z mediacją Jednostka prowadząca

przedmiot Instytut Nauk Humanistycznych i Społecznych PWSZ w Płocku Osoba

odpowiedzialna za przedmiot- koordynator

przedmiotu

Imię i nazwisko Kontakt

mgr Arkadiusz Szymanowski szymanaa@poczta.onet.pl

Termin i miejsce odbywania zajęć

Forma zajęć Miejsce realizacji Termin realizacji

ćwiczenia

zajęcia w pomieszczeniu

dydaktycznym Instytutu Nauk Humanistycznych

i Informatyki

semestr III i IV

OGÓLNA CHARAKTERYSTYKA PRZEDMIOTU Status

przedmiotu/przynależność do modułu

Moduł: PS

Język wykładowy Język polski

Semestry, na których

realizowany jest przedmiot trzeci czwarty

Wymagania wstępne

Podstawy z psychologii i pedagogiki ogólnej oraz motywacja do zdobywania wiedzy i umiejętności w zakresie organizowania procesu nauczania i uczenia się z uwzględnieniem determinantów psychospołecznych.

(2)

FORMY, SPOSOBY I METODY PROWADZENIA ZAJĘĆ

Formy zajęć

Wykład

ćwiczenia

lektorat konwers atorium

seminari

um ZP PZ

Samoks ztałceni

e- ZBUN rok Sem

estr r s r s r s r s r S r s r s

Liczba

godzin II

III i IV 45

Sposób realizacji

zajęć 2 godziny tygodniowo Sposób zaliczenia

zajęć

kolokwium

Metody dydaktyczne

METODY DYDAKTYCZNE

- praktyczne, inaczej czynne (zadania i ćwiczenia do wykonania, symulacja sytuacji komunikacyjnych)

-aktywizujące (burza mózgów, drama)

- oglądowe, inaczej percepcyjne (pokaz, obserwacja, wykorzystywanie technicznych środków dydaktycznych)

Przedmioty

powiązane/moduł Psychologia

Wykaz literatury

Pod- stawow a

1. Cialdini, R. (2013), Wywieranie wpływu na ludzi, GWP. Gdańsk

2. Domachowski W. (1993), Psychologia społeczna komunikacji niewerbalnej, Toruń.

3. Dziewecki M. (2000), Psychologia porozumiewania się, Kielce.

4. Hulewska A. (2014), Asertywność w ćwiczeniach, Samo-sedno. Warszawa.

5. "Jak żyć z ludźmi". Umiejętności interpersonalne. Program profilaktyczny dla młodzieży: ćwiczenia grupowe. Warszawa: Agencja Informacji Użytkowej 6. Król-Fijewska M. (1993), Trening asertywności, Warszawa: Instytut Psychologii Zdrowia i Trzeźwości.

7. Maj-Osytek M. (2014), Komunikacja niewerbalna, Samo-sedno. Warszawa.

8. McKay M., Davis M., Fanning P. (2011), Sztuka skutecznego porozumiewania się, GWP. Gdańsk.

Uzupełn iająca

1. Adler R., Rosenfeld R., Proctor F. (2006), Relacje interpersonalne. Proces porozumiewania się, Poznań

2. Clayton M. (2011), Techniki wywierania wpływu, Samo-sedno. Warszawa.

3. Fisher R., Ury W. (1997), Dochodząc do Tak. Negocjowanie bez poddawania się, Warszawa.

4. Glass L. (2012), Zrozum mowę ciała, Wiedza Powszechna. Warszawa 5. Griffin E. (2003), Podstawy komunikacji społecznej. Gdańsk.

6. Leary M., Kowalski R. (1999), Wywieranie wrażenia na innych. O sztuce

(3)

autoprezentacji, Gdańsk.

7. Kenrick, D.T., Neuberg S.L. (2002), Psychologia społeczna, GWP. Gdańsk.

8. Moore Ch. W. (2009), Mediacje. Praktyczne sposoby rozwiązywania konfliktów, Warszawa.

9. Nęcki Z. (1992), Komunikowanie interpersonalne, Poznań.

10. Nęcki Z. (1996), Komunikacja międzyludzka, Kraków.

11. Raszewska – Skałecka R, Tabarnecka M., Mediacje w społeczeństwie otwartym, Warszawa 2012

12. Retter H. (2005), Komunikacja codzienna w pedagogice. Gdańsk.

13. Rzepka B. (2012), Efektywna komunikacja w zespole, Samo-sedno.

Warszawa.

14. Stewart J. (2000), Mosty zamiast murów. O komunikowaniu się miedzy ludźmi. Warszawa .

15. Sztejnberg A. (2002), Podstawy komunikacji społecznej w edukacji, Wrocław 2002

16. Ury W. (1995), Odchodząc od Nie. Negocjowanie, Warszawa.

17. Wiszniewski A. (1996), Jak przekonująco mówić i przemawiać,

Warszawa.

18. Wróbel A. (2011), Asertywność na co dzień, Samo-sedno. Warszawa.

CELE, TREŚCI I EFEKTY KSZTAŁCENIA Cele przedmiotu (ogólne, szczegółowe)

Przedmiot ma na celu zapoznanie studentów ze zjawiskiem komunikacji interpersonalnej oraz zdobyciem kompetencji posługiwania się umiejętnościami w zakresie komunikacji interpersonalnej. Komunikacja interpersonalna jest wymianą informacji między jej uczestnikami.

Nośnikami danych mogą być słowa, gesty, obrazy, dźwięki. Ważne jest, aby komunikaty były zrozumiałe dla nadawcy i odbiorcy. Właściwe korzystanie z zasad komunikacji interpersonalnej optymalizuje aktywność zawodową pedagoga.

WIADOMOŚCI

 Student ma znaczną wiedzę dotyczącą procesów komunikowania interpersonalnego i społecznego, ich prawidłowości i zakłóceń.

 Rozumie podstawowe pojęcia i teorię w zakresie komunikacji interpersonalnej.

 Student ma uporządkowaną wiedzę na temat zasad i norm etycznych w procesie komunikowania się.

(4)

UMIEJĘTNOŚCI

 Student ma rozwinięte umiejętności w zakresie komunikacji interpersonalnej, potrafi używać języka specjalistycznego i porozumiewać się w sposób precyzyjny i spójny przy użyciu różnych kanałów i technik komunikacyjnych ze specjalistami w zakresie pedagogiki, jak i z odbiorcami spoza grona specjalistów.

 Student posiada umiejętność prezentowania własnych pomysłów, wątpliwości i sugestii, popierając je argumentacją w kontekście wybranych perspektyw teoretycznych, poglądów różnych autorów.

KOMPETENCJE SPOŁECZNE

- Student docenia znaczenie nauk pedagogicznych dla utrzymania i rozwoju prawidłowych więzi w środowiskach społecznych i odnosi zdobytą wiedzę do projektowania działań zawodowych.

- Student ma przekonanie o wadze zachowania się w sposób profesjonalny, refleksji na tematy etyczne i przestrzegania zasad etyki zawodowej.

- Ma refleksję dotycząca własnych kompetencji w zakresie wiedzy i umiejętności w obszarze organizacji procesu uczenia się.

- Ma motywację do pogłębiania wiedzy z zakresu komunikacji społecznej.

Treści programowe Efekty

kształcenia (kody)

Forma zajęć Temat Liczba godzin

Suma liczby godzin

W05 W06 U11 K08

Ćwiczenia

1. Wprowadzenie do tematyki psychologii komunikacji interpersonalnej. Pojęcie komunikacji. Dlaczego ludzie się komunikują.

2. Umiejętność skutecznego porozumiewania się. Bariery komunikacyjne. Nawiązanie kontaktu. Sztuka konwersacji.

2 2

2/2

2/4

W06 U11 K08

Ćwiczenia

3. Komunikacja werbalna i jej funkcje w życiu prywatnym i zawodowym. Przykłady zastosowania.

2

2/6

W06 U11 K08

Ćwiczenia

4. Sztuka słuchania. Aktywne słuchanie w komunikacji. Informacja zwrotna.

2

2/8

W06 U11 K08

Ćwiczenia

5. Wyrażanie siebie, czyli komunikaty "Ja".

Znaczenie wyrażania siebie w skutecznej

komunikacji interpersonalnej.

2

2/10

W06 U11

Proksemika.

2

2/16

W06 U11 K08

Ćwiczenia

9. Asertywność jako idea komunikacji interpersonalnej. Asertywna ekspresja w komunikacji.

Ćwiczenia

15. Uczciwa kłótnia wobec konfliktów w komunikacji interpersonalnej.

2

2/30

W06 U11 K08

W05 W06 U10 U11 U12 K01 K08

Ćwiczenia

22. Zasady prowadzenia mediacji sądowych.

23. Podsumowanie cyklu zajęć komunikacji interpersonalnej.

2 1

2/44

1/45

Łącznie 45 45 Efekty kształcenia

kod

Student, który zaliczył przedmiot Odniesienie do efektów kształcenia

w zakresie WIEDZY dla

kierunku

dla obszaru

W05 Zna i rozumie rodzaje, sposoby tworzenia oraz

funkcjonowania relacji społecznych, potrafi nazwać i opisać podstawowe struktury społeczne, środowiska i instytucje istotne dla studiowanej specjalności.

K_W05

S1P_W02 S1P_W03 S1P_W05

W06 Ma pogłębioną wiedzę dotyczącą teorii i procesów

komunikowania interpersonalnego i społecznego, technik, uwarunkowań komunikacji w kontekście studiowanej specjalności.

K_W06 S1P_W08

- - - -

- -

w zakresie UMIEJĘTNOŚCI

U10 Potrafi w sposób precyzyjny i spójny wypowiadać się w

mowie i na piśmie, na tematy dotyczące wybranych zagadnień pedagogicznych, z wykorzystaniem różnych ujęć teoretycznych, korzystając zarówno z dorobku pedagogiki, jak i innych dyscyplin powiązanych ze studiowaną

specjalnością.

K_U10

H1P_U01 H1P_U 1 1 H1P_U12 H1P_U13 S 1 P _U09 S1P_U10

(7)

U11

Posiada rozwinięte kompetencje komunikacyjne, potrafi porozumiewać się z osobami pochodzącymi z różnych środowisk, będącymi w różnej kondycji emocjonalnej, dialogowo rozwiązywać konflikty i konstruować dobrą atmosferę dla komunikacji w grupie, zespole

wychowawczym, w klasie szkolnej.

K_U11

H1P_U01 H 1 P _ U 1 1

H1P_U 1 2 H1P_U13 S1P_U09 S1P_U10

U12

Potrafi inicjować i utrzymywać interakcje komunikacyjne oraz używać języka specjalistycznego i porozumiewać się w sposób klarowny, i spójny z osobami pochodzącymi z różnych

środowisk.

K_U12

H 1 P _ U 1 1

w zakresie KOMPETENCJI

K01

Posługuje się zdobytą wiedzą w praktycznej działalności pedagogicznej, rozumie społeczne znaczenie wiedzy pedagogicznej. Ma przekonanie o sensie i potrzebie podejmowania działań pedagogicznych w środowisku społecznym, jest gotowy do podejmowania wyzwań zawodowych. Wykazuje aktywność, podejmuje trud i odznacza się wytrwałością w realizacji indywidualnych i zespołowych działań profesjonalnych w zakresie pedagogiki.

K_K02

H1P_K02 H1 P _K03 H1P_K04 S1P_K02 S1P_K03 S1P-K04 S 1 P _ K 0 5

K08

Odpowiedzialnie przygotowuje się do swojej pracy, projektuje i wykonuje działania pedagogiczne.

K_K08 S1A K03 S1A_K05

Realizacja efektów kształcenia w poszczególnych formach Student, który zaliczył przedmiot

w zakresie WIEDZY

w Ćw. Lek konwers sem ZP PZ ZBUN

W05

W06

-

w zakresie UMIEJĘTNOŚCI

w Ćwicz. Lek konwers Sem. ZP PZ ZBUN

U10

U11

U12

w zakresie KOMPETENCJI

w Ćwicz. Lek konwer sem ZP PZ ZBUN

K01

K08

Kryteria oceny osiągniętych efektów

Studentom wyjaśnia się szczegółowe kryteria oceny, które są dostosowane do danej formy

weryfikacji ( kolokwium, referatu, zadania domowego, dyskusji). Podkreśla się zasadnicze

(8)

wymogi. Kryteria korespondują z efektami kształcenia, które są weryfikowane.

Obecność/frekwencja na zajęciach nie stanowi potwierdzenia uzyskania żadnego efektu kształcenia.

na ocenę 3 na ocenę 3,5 na ocenę 4 na ocenę 4,5 na ocenę 5 uzyskanie od

51% - 65%

łącznej liczby punktów możliwych do uzyskania

uzyskanie od 66% - 75%

łącznej liczby punktów możliwych do uzyskania

uzyskanie od 76%

- 85% łącznej liczby punktów możliwych do uzyskania

uzyskanie od 86% - 95%

łącznej liczby punktów możliwych do uzyskania

uzyskanie od 96%

- 100% łącznej liczby punktów możliwych do uzyskania

Metody oceny (F- formułująca, P- podsumowująca)

Ocena formułująca odnosi się do procesu uczenia się, tj. formułowana jest w trakcie trwania semestru. Student otrzymuje informację zwrotną, nad czym musi jeszcze popracować, co uzupełnić, a co poprawić.

Ocena podsumowująca odnosi się natomiast do efektu końcowego, produktu procesu uczenia się.

Egzamin ustny

Egzamin

pisemny Projekt Kolokwiu m

Zadania domowe

Referat/

prezent acja

Sprawo- zdanie

Dyskusj e F

P +

Metody weryfikacji efektów kształcenia

Studentom objaśnia się, w jaki sposób będzie przebiegała weryfikacja - przy zaliczeniu

opisujemy sposób przeprowadzenia zaliczenia, czas , liczbę pytań, formę pytań, kryteria

oceny; w przypadku pracy pisemnej: objętość, formę złożenia, literaturę, przypisy,

zawartość).

(9)

Egzamin ustny

Egzamin

pisemny Projekt Kolokwiu m

Sprawozd anie

Referat/

prezentac ja

Inne

Efekty kształce nia (kody)

W05 W06 U10 U11 U12 K01 K08 Punkty ECTS

BILANS PUNKTÓW ECTS - punkt ECTS oznacza 25 - 30 godzin pracy studenta w różnych formach, takich jak: uczestniczenie w zajęciach dydaktycznych, samodzielne