• Nie Znaleziono Wyników

WYKORZYSTANIE ANALIZY DU PONTA DO OCENY RENTOWNOŒCI PRZEDSIÊBIORSTW

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "WYKORZYSTANIE ANALIZY DU PONTA DO OCENY RENTOWNOŒCI PRZEDSIÊBIORSTW"

Copied!
5
0
0

Pełen tekst

(1)

S³awomir Jarka

Szko³a G³ówna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie

WYKORZYSTANIE ANALIZY DU PONTA DO OCENY RENTOWNOŒCI PRZEDSIÊBIORSTW

USE OF DU PONT’S ANALYSIS OF EVALUATION’S RENT COMPANIES

S³owa kluczowe: analiza finansowa, rentownoœæ

Key words: ratio analysis, financial performance, profitability measures

Synopsis. System oceny przedsiêbiorstw mo¿na zdefiniowaæ jako celowo okreœlony zbiór elementów podlegaj¹- cych ocenie oraz relacji zachodz¹cych miêdzy nimi, s³u¿¹cy do sformu³owania s¹dów wartoœciuj¹cych dzia³alnoœæ przedsiêbiorstw w ró¿nych perspektywach czasu. Analizuj¹c wyniki ekonomiczne w grupie przedsiêbiorstw dzier-

¿awionych i jednoosobowych spó³ek AWRSP stwierdzono, ¿e efektywnoœæ zaanga¿owanego kapita³u w³asnego mo¿na podnosiæ przez zwiêkszenie udzia³u kapita³u obcego i przez to ograniczenie kapita³u w³asnego w finansowa- niu maj¹tku. Wykorzystanie zewnêtrznych Ÿróde³ finansowania w dzia³alnoœci przedsiêbiorstw jest uzasadnione dopóki, dopóty marginalna rentownoœæ aktywów ogó³em przekracza marginalny koszt kapita³u obcego.

Uzasadnienie podjêtej tematyki

Dzia³alnoœæ gospodarcza przedsiêbiorstw podlega weryfikacji i ocenie w zakresie osi¹ga- nych wyników, w obliczu koniecznoœci podejmowania bie¿¹cych i strategicznych decyzji go- spodarczych zapewniaj¹cych sprawne ich dzia³anie i rozwój w d³u¿szym horyzoncie czasu.

Jednak trafnoœæ tych decyzji zale¿y przede wszystkim od zestawu informacji, tworz¹cych sys- tem oceny przedsiêbiorstwa. System oceny przedsiêbiorstw w gospodarce rynkowej powinien w jak najszerszym zakresie wykorzystywaæ ró¿norodne metody i narzêdzia umo¿liwiaj¹ce w³a-

œciw¹ ocenê prowadzonej dzia³alnoœci operacyjnej w krótkim okresie oraz efekty przeprowa- dzonych dzia³añ restrukturyzacyjnych w d³ugiej perspektywie czasu. System taki nale¿y do najwa¿niejszych instrumentów zarz¹dzania przedsiêbiorstwami i oceny ich dzia³alnoœci. W zwi¹zku z tym, system oceny przedsiêbiorstwa mo¿na zdefiniowaæ jako celowo okreœlony zbiór elementów podlegaj¹cych ocenie oraz relacji zachodz¹cych miêdzy nimi, s³u¿¹cy do sformu³o- wania s¹dów wartoœciuj¹cych dzia³alnoœæ przedsiêbiorstw w ró¿nych perspektywach czasu.

Wed³ug Hamrola [1992] system analizy i oceny powinien byæ nakierowany zarówno na syste-

matyczn¹ obserwacjê otoczenia, jak i na rozpoznanie w³asnych mo¿liwoœci i zagro¿eñ dla przed-

siêbiorstwa w jego otoczeniu. Analiza i ocena w uk³adzie ex ante stwarza podstawy podejmo-

wania bie¿¹cych i d³ugofalowych decyzji gospodarczych, z drugiej zaœ w uk³adzie ex post –

stanowi narzêdzie oceny ich trafnoœci i wskazuje kierunki ewentualnych korekt dzia³añ napraw-

czych i rozwojowych przedsiêbiorstw.

(2)

W sk³ad systemu oceny przedsiêbiorstwa w obszarach przeprowadzonych zmian – wa¿- nych dla sprawnego funkcjonowania oraz rozwoju – wchodzi analiza finansowa, która jest czêœci¹ analizy ekonomicznej przedsiêbiorstw [Bednarski 1994]. Sytuacja finansowa przedsiê- biorstwa jest bowiem odzwierciedleniem poziomu efektywnoœci we wszystkich sferach jego dzia³alnoœci. Wp³ywa na warunki rozwoju przedsiêbiorstwa, podejmowanie przedsiêwziêæ in- westycyjnych oraz mo¿liwoœci tworzenia bodŸców ekonomicznych motywuj¹cych kadrê kie- rownicz¹ i pozosta³ych pracowników do efektywnej pracy. G³ównym celem analizy finansowej jest prawid³owe i rzetelne rozpoznanie kondycji ekonomiczno-finansowej przedsiêbiorstwa oraz zdolnoœci generowania dodatnich wyników finansowych, utrzymywania p³ynnoœci finanso- wej i zdolnoœci kredytowej.

Metody badawcze

Do zebrania danych na temat dzia³alnoœci oraz uzyskiwanych wyników badanych przedsiê- biorstw wykorzystano metodê analizy Ÿróde³, zwan¹ równie¿ metod¹ dokumentacyjn¹ [Stachak 1997]. ród³em informacji faktualnej, wykorzystywanej równie¿ dla celów praktyki gospodar- czej by³y sprawozdania finansowe. Badaniami objêto przedsiêbiorstwa dzier¿awione oraz jed- noosobowe spó³ki Agencji Nieruchomoœci Rolnych, powsta³e w wyniku przejêcia i zagospo- darowania maj¹tku, po by³ych pañstwowych przedsiêbiorstwach gospodarki rolnej, prowadz¹ce dzia³alnoœæ na terenie Wielkopolski.

Budowa i wykorzystanie modelu Du Ponta

WskaŸniki rentownoœci uwa¿ane s¹ za jedne z najwa¿niejszych przy ocenie wszelkich ro- dzajów dzia³añ podejmowanych w przedsiêbiorstwach, zarówno tych o charakterze operacyj- nym jak i inwestycyjnym. Mog¹ równie¿ s³u¿yæ do oceny przedsiêwziêæ restrukturyzacyjnych przeprowadzanych z ró¿nym natê¿eniem w przedsiêbiorstwach ró¿ni¹cych siê form¹ organiza- cyjn¹ i prawn¹. WskaŸniki te skonstruowane s¹ w oparciu o relacje ró¿nych kategorii wyniku finansowego do odpowiednich wielkoœci, które przyczyni³y siê do jego wypracowania. W procesie analizy rentownoœci badanych przedsiêbiorstw wykorzystano formu³ê Du Ponta.

Wed³ug tej metody mo¿na oceniæ, ¿e wysoka rentownoœæ zaanga¿owanych kapita³ów zale-

¿y od rotacji maj¹tku. W dalszej kolejnoœci do czynników determinuj¹cych rentownoœæ kapita-

³u w³asnego zalicza siê kszta³towanie siê poziomu sprzeda¿y. Wartoœæ sprzeda¿y nie podlega bezpoœredniej ocenie przy konstrukcji syntetycznego wskaŸnika rentownoœci aktywów ogó-

³em. Jednak dziêki wykorzystaniu modelu Du Ponta mo¿liwym jest okreœlenie roli sprzeda¿y w kszta³towaniu rentownoœci analizowanych przedsiêbiorstw. Ponadto, korzystaj¹c z podstawo- wej zasady piramidy rentownoœci tzn. rozk³adu na czynniki proste, wskazuje siê na mo¿liwoœci wzajemnego substytuowania siê rentownoœci sprzeda¿y i rotacji aktywami przy d¹¿eniu do za³o¿onego poziomu rentownoœci.

W kontekœcie przeprowadzonych zmian w badanych przedsiêbiorstwach, pozytywna oce- na rentownoœci przez inwestorów daje mo¿liwoœci pozyskiwania kapita³u, który umo¿liwi dal- szy rozwój i w efekcie powiêkszy zdolnoœci przedsiêbiorstwa do generowania zysku. Analizê rentownoœci przeprowadzono w oparciu o model Du Ponta, który przedstawiono na rysunku 1.

Analizowane wskaŸniki rentownoœci w grupach przedsiêbiorstw przedstawiono w tabeli 1.

W badanym okresie najkorzystniejsze dla przedsiêbiorstw powsta³ych w wyniku zagospo-

darowania maj¹tku przejêtego do Zasobu WRSP na terenie Wielkopolski okaza³y siê lata 1994

- 1997, kiedy to ponad 80% z nich uzyskiwa³o wyniki dodatnie. Kolejne dwa lata to stopniowe

pogarszanie siê osi¹ganych rezultatów. Analiza wykaza³a, ¿e odsetek przedsiêbiorstw wykazu-

j¹cych zysk netto na koñcu 1999 r. wynosi³ niespe³na 50.

(3)

















=\VNQHWWR

6SU]HGD 

$NW\ZD

=RERZL ]DQLD

RJyáHP

5RWDFMDDNW\ZyZ

5HQWRZQR ü

VSU]HGD \

6WUXNWXUDNDSLWDáX

ZáDVQHJR

5HQWRZQR ü

DNW\ZyZ

5HQWRZQ ZáDVQHJR

.DSLWDáRJyáHP

Rysunek 1. Model analizy wskaŸnikowej Du Ponta

ród³o: Sierpiñska, Jachna 2000.

w t s r o i b ê i s d e z r p h c a p u r g w i c

œ o n w o t n e r i k i n

Ÿ a k s W . 1 a l e b a T

e i n e i n l ó g e z c z s y

W Lata

4 9 9

1 1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 e

n o i w a

¿ r e i z d a w t s r o i b ê i s d e z r P

]

% [ y

¿ a d e z r p s æ

œ o n w o t n e

Rentownoœæmaj¹tku[%]

Rentownoœækaptia³uw³asnego[%] R

0 4 , 0 15,84

8 4 , 6

3 2 , 9,64 8,15 1 2

6 4 , 1 19,89

7 9 , 2 2

8 3 , 87,41

7 6 , 3 2

6 0 , 6,57 3,27 7

5 0 , 8,60 40,51 1

4 0 , 6,55 2,20 8

0 6 , 5,10 3,65 7 P

S R W A i k

³ ó p s e w o b o s o o n d e J

]

% [ y

¿ a d e z r p s æ

œ o n w o t n e

Rentownoœæmaj¹tku[%]

Rentownoœækaptia³uw³asnego[%] R

3 7 , 0,97 0,20 1

7 3 , 2,29 34,21

8 9 , 2,88 36,21

8 0 , 2,20 2,35 3

5 1 , 2,34 2,63 3

4 6 , 0,72 0,17 1

5 7 , 2,28 3,39 4

8 2 , 11,64

7 2 , 2 e

n s a

³ w e i n a w o c a r p O : o

³ d ó r



Z przedstawionych danych wynika, ¿e pogarsza³a siê rentownoœæ w badanych przedsiê- biorstwach. Relatywnie najwy¿sz¹ rentownoœæ osi¹ga³y jednostki dzier¿awione. Na ni¿szym poziomie kszta³towa³a siê rentownoœæ spó³ek Agencji.

Jak wynika z modelu Du Ponta rentownoœæ sprzeda¿y jest relacj¹ zysku netto do sprzeda¿y.

WskaŸnik ten wyra¿a ile jednostek zysku generuje ka¿da jednostka sprzeda¿y. W zwi¹zku z tym mo¿na przyj¹æ, ¿e odzwierciedla on sprawnoœæ przedsiêbiorstw w maksymalizowaniu sprzeda-

¿y i minimalizowaniu kosztów [Majewski, Tchorzewska 2000]. W badanej zbiorowoœci najwy¿- sz¹ rentownoœci¹ sprzeda¿y charakteryzowa³y siê przedsiêbiorstwa dzier¿awione. Jej poziom w poszczególnych latach kilka razy przewy¿sza³ rentownoœæ spó³ek. Prawdopodobnie by³o to skutkiem du¿ych zmian w strukturze produkcji oraz w dostosowywaniu oferty produkcyjnej i jej elastycznoœci do wymogów odbiorców.

Wartoœæ wskaŸnika rentownoœci maj¹tku zale¿y w du¿ym stopniu od obci¹¿enia maj¹tkiem

trwa³ym. Im jest ono wiêksze tym trudniej o osi¹gniêcie wysokiego wskaŸnika efektywnoœci

maj¹tku. W produkcji rolniczej obserwuje siê relatywnie du¿y udzia³ maj¹tku trwa³ego w struk-

turze aktywów [Majewski, Tchorzewska 2000]. Najwy¿sza wartoœæ maj¹tku trwa³ego w przeli-

czeniu na 1 ha UR wystêpowa³a w spó³kach Agencji.

(4)

Rentownoœæ kapita³u w³asnego jest wypadkow¹ rentownoœci aktywów i struktury kapita³ów.

WskaŸnik ten okreœla wielkoœæ zysku przypadaj¹cego na jednostkê kapita³u zaanga¿owanego przez w³aœcicieli (udzia³owców). Uznawany jest za podstawowy w ocenie dzia³alnoœci i zdolnoœci generowania zysków. W badanych przedsiêbiorstwach mo¿na zauwa¿yæ, ¿e udzia³ kapita³ów w³asnych w finansowaniu maj¹tku maleje w wyniku wzrostu zad³u¿enia, szczególnie w przedsiê- biorstwach dzier¿awionych. Wielkoœæ kapita³u w³asnego wi¹¿e siê z prowadzon¹ polityk¹ finan- sow¹, a wiêc m.in. udzia³em obcych Ÿróde³ finansowania. W badanych grupach przedsiêbiorstw rentownoœæ kapita³ów w³asnych by³a wy¿sza od rentownoœci kapita³u ogó³em (poza rokiem 1994, kiedy w przedsiêbiorstwach dzier¿awionych wskaŸnik ten by³ ni¿szy). Od roku 1995 ró¿nica miê- dzy rentownoœci¹ kapita³u w³asnego i kapita³ów ogó³em w przedsiêbiorstwach dzier¿awionych by³a zdecydowanie wiêksza ni¿ w spó³kach AWRSP. Z uwagi na tê ró¿nicê przedsiêbiorstwa dzier¿awione mog¹ uchodziæ za szczególnie atrakcyjne dla inwestorów.

Analizuj¹c wyniki ekonomiczne w grupie przedsiêbiorstw dzier¿awionych i jednoosobo- wych spó³ek AWRSP stwierdzono, ¿e efektywnoœæ zaanga¿owanego kapita³u w³asnego mo¿- na podnosiæ przez zwiêkszenie udzia³u kapita³u obcego i przez to ograniczenie kapita³u w³asne- go w finansowaniu maj¹tku. Wykorzystanie zewnêtrznych Ÿróde³ finansowania w dzia³alnoœci przedsiêbiorstw jest uzasadnione dopóki, dopóty marginalna rentownoœæ aktywów ogó³em przekracza marginalny koszt kapita³u obcego. Przedstawiony mechanizm nosi nazwê efektu dŸwigni finansowej [Czekaj, Dresler 2001] i jest uzasadniony wówczas gdy, podwy¿szone ryzy- ko finansowe nie powoduje strat finansowych i w konsekwencji utraty p³ynnoœci finansowej.

Bior¹c pod uwagê zmniejszaj¹cy siê poziom stóp procentowych kredytów obrotowych i inwe- stycyjnych nale¿y zak³adaæ wiêksze wykorzystywanie zewnêtrznych Ÿróde³ finansowania dzia-

³alnoœci przedsiêbiorstw w celu podnoszenia ich efektywnoœci. Korzystanie z obcych Ÿróde³ finansowania maj¹tku zale¿y przede wszystkim od relacji miêdzy przyjmowan¹ do kalkulacji stop¹ zysku, a bankow¹ stop¹ procentow¹.

Wystêpowanie pozytywnych efektów dŸwigni finansowej oznacza, ¿e przedsiêbiorstwo mo¿e zwiêkszaæ udzia³ zewnêtrznych Ÿróde³ finansowania. Jednak ich wzrost przyczynia siê do rosn¹cego ryzyka finansowego przedsiêbiorcy.

Wnioski

1. W badanych przedsiêbiorstwach udzia³ kapita³ów w³asnych w finansowaniu maj¹tku zmniej- sza³ siê w wyniku wzrostu zad³u¿enia, szczególnie w przedsiêbiorstwach dzier¿awionych.

2. Rentownoœæ sprzeda¿y odzwierciedla sprawnoœæ przedsiêbiorstw w maksymalizowaniu wartoœci sprzeda¿y i minimalizowaniu kosztów. Najwy¿sz¹ efektywnoœæ w tym zakresie osi¹gnê³y przedsiêbiorstwa dzier¿awione.

3. Analizuj¹c wyniki ekonomiczne w grupie przedsiêbiorstw dzier¿awionych i jednoosobo- wych spó³ek AWRSP stwierdzono, ¿e efektywnoœæ zaanga¿owanego kapita³u w³asnego mo¿na podnosiæ przez zwiêkszenie udzia³u kapita³u obcego.

4. Wykorzystanie zewnêtrznych Ÿróde³ finansowania w dzia³alnoœci przedsiêbiorstw jest uza- sadnione dopóki, dopóty marginalna rentownoœæ aktywów ogó³em przekracza marginalny koszt kapita³u obcego.

Literatura

Bednarski L. 1994: Analiza finansowa w przedsiêbiorstwie. PWE, Warszawa, 12.

Czekaj J., Dresler Z. 2001: Zarz¹dzanie finansami przedsiêbiorstw. Podstawy teorii. PWN, Warszawa, 228-

Hamrol M. 1992: System oceny przedsiêbiorstwa. Zeszyty Naukowe AE w Poznaniu, Seria II, z. 126, 35-38. 232.

(5)

Majewski E., Tchorzewska E. 2000: Analiza finansowa dzia³alnoœci przedsiêbiorstwa. Maszynopis powielany, SGGW, Warszawa, 12-15.

Sierpiñska M., Jachna T. 2000: Ocena przedsiêbiorstwa wg standardów œwiatowych. PWN, Warszawa, s. 107.

Stachak S. 1997: Wstêp do metodologii badañ ekonomicznych. Ksi¹¿ka i Wiedza, Warszawa, 151.

Summary

Effective management of the firm requires knowledge of using specific tools. One of them is Du Pont Ratio System. It allows define effectiveness of the firm activity.

Adres do korespondencji

dr in¿. S³awomir Jarka

Katedra Ekonomiki i Organizacji Gospodarstw Rolnych SGGW

ul. Nowoursynowska 166

02-787 Warszawa

tel. (0 22) 593 42 18

e-mail: jarka@alpha.sggw.waw.pl

Cytaty

Powiązane dokumenty

Omawiane zwi¹zki odnosz¹ siê g³ównie do relacji miêdzy kosztami pracy, a cenami drewna bêd¹cymi g³ównym Ÿród³em przychodów dzia³alnoœci nadleœnictw w osi¹ga- nym

– strategia kreowania rynku – w strategii tej przedsiêbiorstwo dziêki postêpom w zakresie technologii mo¿e znaleŸæ siê w sytuacji kreowania nowego rynku przez oferowanie

Wœród firm korzystaj¹cych wy³¹cznie z technologii zagranicznych (32% przedsiêbiorstw) najczêœciej stosowanymi formami wprowadzanych technologii by³y, podobnie jak dla ca³ej

Instrumenty zaprojektowane w ra- mach Priorytetu 4 stanowi¹ uzupe³nienie procesu inicjowania dzia³alnoœci innowacyjnej wspierane- go w ramach Priorytetu 3 poprzez

Z kolei Business Continuity Institute 4 wskazuje, ¿e Zarz¹dzanie Ci¹g³oœci¹ Dzia³ania jest programem, w którego ramach realizuje siê szereg inicjatyw i dzia³añ zwi¹zanych

Korzystne uwarunkowania zewnêtrzne panuj¹ce w ostatnich latach na rynku surowców powodowa³y zwiêkszenie efektywnoœci ekonomicznej podmiotów dzia³aj¹cych w sekcji górnictwo

Do najwa¿niejszych determinant konkurencyj- noœci przedsiêbiorstw nale¿¹cych do indeksu WIG-Spo¿ywczy mo¿na zaliczyæ: popyt na ¿ywnoœæ, stan i poziom kapita³u

W sezonie 2017 odbyło się 8 szkoleń OSP, które na zlecenie GKSPiT organizowały Zarządy Okręgowe PZM w Warszawie, Katowicach, Opolu, Poznaniu, Lublinie i Bydgoszczy. Szkoleniem OSP