• Nie Znaleziono Wyników

Reakcja skorupiaków planktonowych na światło sztuczne w litoralu Jeziora Bialskiego - Biblioteka UMCS

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Reakcja skorupiaków planktonowych na światło sztuczne w litoralu Jeziora Bialskiego - Biblioteka UMCS"

Copied!
16
0
0

Pełen tekst

(1)

POLSKA nOJlblDA POLAND

VOL. XXX, 29 SECTIO C 1975

Zakład Zoologii i Hydrobiologii Akad. Roln. w Lublinie

Czesław KOWALCZYK

Reakcja skorupiaków planktonowych na światło sztuczne w litoralu Jeziora Bialskiego

PeaKUMfl paKoo6pa3Hbix Ha MdtyccTBeHHbiM CBeT b nmopajiM O3epa banbCKoro

The Reaction of Planktonie Crustacea to Artificial Light in the Littoral of Lakę Bialskie

Dotychczas badania reakcji skorupiaków planktonowych na światło sztucz­

ne prowadzono głównie metodami laboratoryjnymi (1, 10, 11, 14). Pierwszy G e s s n e r (3) w r. 1928, wykorzystując znane zjawisko dodatniego fototak­

tyzmu skorupiaków planktonowych, zastosował w warunkach naturalnych do ich połowu pułapkę świetlną. Miała ona kształt cylindra z żarówką na dnie zasilaną prądem z baterii. W r. 1955 H ungerf ord, Spangler i Wal­

ker (4) stwierdzili masowe wnikanie Cladocera i Copepoda do pułapek świetl­

nych skonstruowanych głównie do połowu owadów wodnych. W Polsce tego typu badania w warunkach naturalnych zapoczątkował w r. 1962 Pi e c z y ń- s k i (8). Poławiał on organizmy wodne przy użyciu pułapek świetlnych włas­

nej konstrukcji. W r. 1968 w jeziorze Ińsko na Pomorzu Zachodnim S z 1 a u e r (12) dokonał serii połowów skorupiaków planktonowych przy pomocy samołó- wek z żarówkami i stwierdził, że decydujący wpływ na obfitość połowów wy­

wierała jasność światła. W r. 1970 opublikowano w naszym kraju opisy dwu nowych typów pułapek świetlnych służących do połowu skorupiaków plankto­

nowych (6, 13).

W badaniach nad fototaksją wioślarek i widłonogów w Jeziorze Bialskim k. Sosnowicy stosowano w latach 1976—1968 model pułapki typu Pieczyń­

skiego i Kajaka (9), częściowo zmodyfikowanej przez Kowalika — zostosowanie filtrów barwnych przy źródle światła (7). Celem tych ekspery­

mentalnych badań było poznanie sposobu reakcji skorupiaków planktonowych na działanie określonej długości fal świetlnych w warunkach naturalnych oraz dokonanie próby określenia przy użyciu pułapek świetlnych składu fauny sko­

rupiakowej różnych środowisk litoralu jeziora w różnych porach roku.

TEREN BADAŃ

Jezioro Bialskie, leżące k. Sosnowicy w powiecie parczewskim, jest jednym z głębszych zbiorników Pojezierza Łęczyńsko-Włodawskiego. Jego maksymalna głębokość wynosi 18,2 m przy 31,7 ha powierzchni. Ogólną charakterystykę limnologiczną jeziora można znaleźć w wielu wcześniejszych publikacjach (2, 5, 15). W niniejszym opracowaniu ograniczono się jedynie do podania krótkiej

(2)

charakterystyki czterech środowisk litoralu, w których ustawiano pułapki

Ryc. 1. Szkic Jeziora Bialskiego z oznakowaniem miejsc (środowisk), w których stawiano pułapki świetlne; I—IV — stanowiska

A sketch of lakę Bialskie with the places (environments) in which light traps were set being marked; I—IV — localities

) — Phragmites communls, 2 — Elodea canadensls, 3 — Myriophyllum sp., 4 — Typha sp.

5 — Carex sp., 6 — Ccratophyllum sp.

Środowisko I obejmowało zachodni brzeg jeziora, którego litoral porośnięty był zespołem roślin z dominacją Typha angustifolia L. oraz Phragmites com- munis T r i n. Za tym pasem roślin wynurzonych, dalej od brzegu, na głębokoś­

ci 2—3 m znajdowała się zwarta łąka podwodna utworzona przez Elodea cana- densis R i c h. et Mich. Liczne zakola, zaznaczające się w zwartym pasie ro­

ślin wynurzonych w tym środowisku, były miejscem, gdzie stawiano pułapki świetlne. Zatapiano je na głębokości od 1,5 do 2,0 m.

Środowisko II położone było przy północnym brzegu jeziora. Brzeg stano­

wiła tu grobla, nie pozwalająca na przelewanie się wody z Jeziora Bialskiego do dalej położonych stawów hodowlanych. Litoral tej części jeziora porośnięty był głównie przez Heleocharis palustris B r., z niewielką domieszką Carex vesicaria L. Dno przybrzeża, o łagodnym spadku, było piaszczyste i pokryte dużą ilością detrytusu. Pułapki zatapiano w odległości 20—40 m od brzegu je­

ziora na głębokości 0,5 m.

Środowisko III znajdowało się we wschodniej części jeziora, gdzie brzeg był wysoki, piaszczysty, z szeroką plażą, w dalszej części — porośnięty lasem so­

snowym. Litoral obejmował ok. 50 m brzegu do głębokości 2,0 m, pozbawiony był roślinności wodnej i otwarty na falowanie. Dopiero w sublitoralu rozwinął się silnie pas wywłócznika i rogatka. Pułapki świetlne ustawiano w litoralu

o dnie piaszczystym, na głębokości 0,5—1,0 m.

(3)

Środowisko IV usytuowane było na brzegu wschodnim, jednak bardziej na południe od środowiska III. W pasie szerokości kilkunastu metrów, na głębo­

kości 1,0—2,5 m znajdowało się środowisko roślinne prawie jednorodne, utwo­

rzone przez Myriophyllum alternifolium de Candalle, z niewielkimi sku­

pieniami ramienic.

METODA BADAŃ

Na dnie czterech środowisk strefy przybrzeżnej jeziora ustawiano pułapki świetlne typu Pieczyńskiego i Kajaka (8), zmodyfikowane przez K o- w a 1 i k a (7). Pułapki miały światło sztuczne: białe, z filtrem czerwonym (dł.

fali X 0,70 p-), żółte (dł. fali X 0,59 u), zielone (dł. fali X 0,50 n) i niebieskie (dł.

fali ł 0,45 u) oraz w początkowym okresie pułapki kontrolne bez światła. Źró­

dłem światła w pułapce była żarówka 6 V, zalana u nasady lakiem celem izo­

lacji, połączona przewodem ze źródłem prądu — akumulator typu 3M2 o po­

jemności znamionowej 14 Ah. Akumulator umieszczano na gumowym pływa­

ku unoszącym się na powierzchni wody.

Próby pobierano cztery razy w roku (luty, maj, lipiec, październik), używa­

jąc pełnego zestawu pułapek świetlnych w każdym ze środowisk. Czas ekspo­

zycji pułapek wynosił 6 lub 9 godz. w zależności od pory roku. Każdorazowo mierzono temperaturę wody przy dnie badanego środowiska, wynosiła ona:

22,5°C (18 VII 1967 r. oraz w r. 1968); 1,2°C (15 11); 17,0°C (7 V); 20,5°C (4 VII);

8,5°C (10 X).

Ze względu na masowe często wnikanie skorupiaków do pułapek świetl­

nych liczebność ich w tab. 3 podano jedynie w skali szacunkowej czterostop­

niowej.

WYNIKI ANALIZY MATERIAŁU

W litoralu Jeziora Bialskiego przy pomocy pułapek świetlnych stwierdzono występowanie 45 gatunków i form Cladocera oraz 20 gatunków Copepoda (tab. 3 i 4). Porównując te liczby z wynikami uzyskanymi z analizy materiału gromadzonego przy pomocy siatek planktonowych z litoralu i pelagialu tego jeziora w latach ubiegłych (5) można stwierdzić duże podobieństwo składu gatunkowego (siatki planktonowe — 46 gatunków i form Cladocera oraz 14 gatunków Copepoda — excl. Harpacticoida).

CLADOCERA

Z ogólnej liczby gatunków stwierdzonych w materiale z pułapek świetl­

nych badanego zbiornika wynika, że liczba ta maleje wraz ze zmniejszaniem się długości fali świetlnej źródła światła (tab. 1). Zestawienie gatunków po­

twierdza zbadaną już (3, 11) wyraźniejszą dążność wioślarek do źródeł świa­

tła o dłuższym zakresie fali (7500—5300 A°). Takie zachowanie szczególnie wy­

raźnie zaznaczało się u następujących gatunków: Eurycercus lamellatus (O. F, Muller), Acroperus harpae (B a i r d), Bosmina longirostris J ur i n e i Chy- dorus sphaericus (O. F. M ii 11 e r). Formami dominującymi z Cladocera i nie­

jednokrotnie masowo występującymi w pułapkach świetlnych były: Sida crys- tallina (O. F. M ii 11 e r), Ceriodaphnia ąuadrangula (O. F. M ii 11 er), Bosmina longirostris, Eurycercus lamellatus, Acroperus harpae, Chydorus sphaericus

(4)

Tab. 1. Liczba gatunków Cladocera w poszczególnych środowiskach w pułapkach ze światłem o różnej długości fali

The number of Cladocera species in individual environments in light traps of various wave length

Środowisko Światło

Light

Environment Ogółem

gatunki Total species I

Typha II

Carex

III Piasek

Sand

IV Myrio- phyllum Białe

White 25 25 33 26 37

Czerwone

Red 24 22 26 28 34

Żółte

Yellow 26 24 26 23 33

Zielone

Green 19 19 26 24 30

Niebieskie

Blue 22 17 19 21 29

Ogółem gatunki

Total species 34 30 38 32 45

Tab. 2. Liczba gatunków Copepoda w poszczególnych środowiskach w pułapkach ze światłem o różnej długości fali

The number of Copepoda species in individual environments in light traps of various wave length

Światło Light

Środowisko

Environment Ogółem

gatunki Total species I

Typha II

Carex

III Piasek

Sand

IV Myrio- phyllum Białe

White 14 14 15 14 19

Czerwone

Red 11 11 13 13 14

Żółte

Yellow 12 10 15 13 17

Zielone

Green 9 13 15 13 16

Niebieskie

Blue 13 13 15 15 18

Ogółem gatunki

Total species 18 17 18 19 20

i Leptodora kindtii (F o c k e) — tab. 3. Fakt kilkakrotnego licznego połowu Leptodora kindtii zasługuje na szczególne podkreślenie. Spośród wioślarek tylko ten gatunek wyraźnie dążył do pułapek świetlnych ze źródłem światła o mniejszej długości fali. Ta duża, drapieżna, reofobna wioślarka, unikająca w sposób czynny siatek planktonowych i różnego typu czerpaczy, przy użyciu pułapek świetlnych z filtrem zielonym poławiana była masowo.

Z gatunków, które wykazywały wyraźną dążność do źródła światła o dłuż­

szej fali, interesujących również z aspektu faunistycznego, można wymienić:

Ceriodaphnia rotunda S a r s, Drepanothrix dentata E u r e n, Macrotrix la-

(5)

ticornis (J u r i n e), Lathonura rectirostris (O. F. M ii 11 e r), Anchistropus emarginatus S a r s, Monospilus dispar S a r s, Leydigia leydigii (S c h o e d- 1 e r) i Chydorus piger S a r s.

Środowiskiem, w którym złowiono najwięcej gatunków wioślarek, okazał się litoral pozbawiony roślinności wodnej — środowisko III (piasek — 38 ga­

tunków), najmniej złowiono w środowisku II (sitowie — 30 gatunków).

COPEPODA

Podane w tab. 2 liczby gatunków mogą sugerować małą wybiórczość zakre­

su widma u widłonogów. Fakt jednak silniejszej dodatniej reakcji tych sko­

rupiaków na krótsze fale świetlne znany jest od dawna (3). Potwierdzenie tego zjawiska uzyskano również w warunkach naturalnych w Jeziorze Bialskim, gdzie większość gatunków widłonogów wnikała bardzo licznie do pułapek świetlnych z filtrem niebieskim i zielonym. Taki typ reakcji stwierdzono u gatunków: Macrocyclaps albidus (J u r i n e), Acanthocyclops viridis (J u r i n e), Mesocyclops leuckartii Claus, M. Thermocyclops oithonoides S a r s, Eucy- clops macrurus (Sar s), Eucyclops macruroides (Lilljeborg) i Eucyclops serrulatus (Fischer). Zachowanie skorupiaków z rodzaju Cyclops było in­

ne niż większości widłonogów, o czym świadczy bardzo zbliżona liczba zło­

wionych osobników we wszystkich pułapkach.

Należy zwrócić uwagę, że wnikanie dojrzałych postaci widłonogów do pu­

łapek świetlnych było masowe, natomiast stadia kopepoditów znajdowano rzad­

ko, naupliusów brak było prawie zupełnie, a te, które wniknęły, trafiały tam prawdopodobnie przypadkowo. Wiąże się to niewątpliwie ze stopniem rozwo­

ju narządu wzroku.

Liczba gatunków widłonogów złowionych w poszczególnych środowiskach w całym cyklu badań wykazuje duże podobieństwo składu (tab. 2).

Podobnie jak wioślarki, również widłonogi w lipcu były najliczniejsze (15 gatunków), najmniej zaś było ich w próbach z lutego (10 gatunków) — tab. 4.

Ogólnie można stwierdzić, że pułapki świetlne są przydatne do określania składu fauny skorupiakowej badanego środowiska, zaś zastosowanie filtrów barwnych przy źródle światła pozwala dokonywać w środowisku naturalnym połowów selektywnych wśród skorupiaków planktonowych.

PIŚMIENNICTWO

1. C 1 a r k e O.: Quantitative Aspects ot the Change ot Phototropic Sign in Daphnia. Jour.

ot exp. Biol. 9, 180—211 (1932).

2. Fijałkowski D.: Szata roślinna jezior Łęczyńsko-Włodawskich i przyległych do nich torfowisk. Ann. Univ. Mariae Curie-Skłodowska setio B 14, 131—206, 1959.

3. GessnerF.: Planktonfang mit Licht. Mikrokosmos 22, 47—50, 1928/29.

4. Hungerford H., Spangler P., Walker N.: Subaąuatic Light Traps for Insects and other Animal Organisms. Trans. Kans. Acad. Sci. 58, 387—407, 1955.

5. Kowalczyk Cz.: Próba typologii Jezior Sosnowickich (Białego, Bialskiego i Czarnego) na podstawie składu fauny skorupiakowej. Ann. Univ. Mariae Curie-Skłodowska sectio C 27, 31—39 (1972).

6. Kowalczyk Cz., Kowalik W.: Nowy model planktonowej pułapki świetlnej. Wia­

domości Ekologiczne 16, 68—76 (1970).

7. Kowalik W.: Badania nad fototaktyzmem u wodopójek (Hydracarina) w warunkach naturalnych. Ann. Univ. Mariae Curie-Skłodowska sectio C 30, 217—225 (1975).

(6)

8. Pieczyński E.: Notes of the Use of Light Traps for Water Mites Hydracarina. Bul!.

Acad. Pol. Sci. Cl. 2, 421—424 (1962).

9. Pieczyński E., Kajak Z.: Investigations on the Mobility of the Bottom Fauna in Lakes Tarłowisko, Mikołajskie and Sniardwy. Buli. Acad. Pol. Sci. Cl. 2, 345—353 (1965).

10. Schulz H.: Ober die Bedeutung des Lichtes im Leben niederer Krebse (Nach Versuchen an Daphniden). Zeits. fur vergl. Physiol. 7, 488—552 (1928).

11. Skadowski] S.: Fizjologiczeskij analiz fototaksisa u dafnij. Ucen. Zap. Moskow. Uniw.

33, 337—346 (1939).

12. Szlauer L.: Fishing of Lakę Arthropoda into Light Traps. Pol. Arch. Hydrobiol. 18, 81—91 (1971).

13. Szlauer L.: Response of Lakę Fauna to Light. Pol. Arch. Hydrobiol. 13, 233—244 (1969).

14. Wojtusiak R.: Doświadczenia nad wpływem podwójnego oświetlenia na larwę homara i jeżokraba (z uwzględnieniem wioślarek). Acta Biol. Experimentalis 7, 1—25 (1931).

15. W i lg a t T.: Jeziora Łęczyńsko-Włodawskie. Ann. Univ. Mariae Curie-Skłodowska sectio B 8, 37—121 (1952).

PE3K3ME

MccneflOBaHMO npOBOflMnucb b nnTopann O3epa Bs/ibCkoro b 1967—1968 rr. npM no- MCtUM CBeTOBbix noBywek inna DeMMHbCKoro u Kaśka (9), MOflnc})ML(MpoBaHHbix KoBaoHKOM (7) nyieM npMMeHeHMs 4BeTHbix tpMńbTpoB.

B jiMTopariM osepa BsuibCkoro oÓHapyikeHO 45 bmaob m cpopM Cladocera u 20 bmaob

Copepoda. B pe3yńbraTe MecneAOBaHMfi oka3anocb, mto npw noMOign CBeTOBbix noByuiek mojkho onpeAenMTb bmaobom coctsb Cladocera n Copepoda M3yMaeMOM cpeflbi, a npM no- MoutM HBeTHbix (jiMnbTpoB npoBecTM cenekTMBHyio noBnio pakoo6pa3Hbix b HaTypanbHofi cpe«e.

SUMMARY

The investigations were carried out in the littoral of lakę Bialskie during the years 1967—1968 with the use of traps of the Pieczyński and Kajak type (9), modified by Kowalik (7) by the application of coloured filters at the light source.

The mass infiltration of Crustacea into the light traps was freąuently noted.

In result of an analysis of the materiał collected, the occurrence of 45 species and forms of Cladocera and 20 Copepoda species was ascertained in the littoral of lakę Bialskie. It seems that with the use of light traps one can determine the species composition of Cladocera and Copepoda in the researched environment, one can also make selective catches among Crustacea in a natural environment with the applica­

tion of coloured filters at the light source.

(7)

Tab.3.Wykazwioślarek(Cladocera)zlitoraluJezioraBialskiegopoławianychprzyużyciupułapekświetlnychzfiltrami AlistofCladocerainthelittoraloflakęBialskiecoughtwiththeuseoflighttrapswithfilters L.p. ŚrodowiskoIIIIIIIV No.EnyironmentTyphaCarexPiasekSandMyriophyllum

co l

■g

8961 X 8961 IIA

8961 A 8961 II

£961 IIA

8961 X 8961 IIA

8961 A 8961 II

£961 IIA

Ol i oI

Tf »—I r-( »—ł

CO CO Ol r-t

coco co co

T M MM

M CO rH CO

8961 X ! 2 8961 IIA 2

8961 A 8961II

£961 IIA

8961 X 8961 IIA

8961 A 8961 II

£961 IIA

o

*2 ■**

| .Hf w u

44C Ow 2 3O

co TT co co co co co

Tf* »—<

CO Ol

co co co co

43 3 -N N

ls

3> .

*- Cu o

W

2 -N N c 43 g N N C g -n n a .O N • XJ o

S3 k3 3>

xio o

3

£ — 3 >

3 '0) X? ._

o O —<

22 o <

e *

co

Ol2 5

.hyalina(Leydi g)

X? H3 ag Q

(8)

i-ir-< H CO rH

Simocephalusvetulus (O.F.

M u ll er )

TT rt< rT I-I

CO Hi-I iH r-l

rf riCO r—« »i

ł—1r—1

CO r—i »—< »—i i

»—irf r-i»—l 1

CO CO 1 Tf CO •—< ’

»—I ł—1 r-l r—I

I-I I

CO r-l CO r-l co co co w

co co co »—i

CO CO '

CO CO r—I «-f< i

jo g-nn a

g s

*5 * 9

O :3

S.4 o . SS o

CO CO rH r-l

*-t<-r coco

-f> r-l

r—< CO rH r-1 r-I

JO g -N N C

eo

CO M g 3Q’-»

c 3 a C 2 aO

cq

COCO H rH

i-i r-. -r

JO g -N N fl

Ai0)

’So O)Q)

O

o g — 82 m

JO g -N N CJ JO 2 ’N N C

.2 t.

W K So

O . fe Cu o 3'

11.Camptocercusrectirostris

S ch o ed le r

(9)

CO 00 »-«»—1ł—»

•t COrf Tfr.

H CO Hi-t rd

,Q g -N N C

CO ł—’ ł' ł—t ł«

•N N £ £ g -N N C

19.Alonaaffinis

L e y d ig

(10)

26.Leptodorakindtii (!' oc k e)

(11)

CO

co

** —<

I

n a

28.Anchistropusemarginatus

•N N fi & £ N

W

Im

<0

CZ)

IO CO co »-M CM CM

r—< T-< -

»—< ł—1 ł—1 rd »—1 T—i

tM r-i

- ł—<

r—1 T—<

r—< r-H r-M

ł—« »-M

H

& g-N CZ ż XI g N 43 *N N 3-ł oo N 43 N •N fi

W

' O im CZł

[ - «0 co Im

ah co

3 3 CZ) CO

i co CZ)

o 3 u ł-

1 »*

O g

3

ciO U

Olr-M pedi

B.«o 3 45 Im

e o>

B

I r2 CJ Q £ —'

** ;=J CG *5co rO O a» 43 8 O -2

o-° co c

gs ne ilu.

CG *>

=5 •--> o

nch 0c rox u r H . -c c osp hydori

L ii i

Ko

j£ — leu (J § ó O 8o 8

os a, £ § O

05 © cm cd id

1 co co co CO CO co

<0

8

Alonatenuicaudis

S ar

s

Ol

n a

(12)

0)►>

TJOJ

OJ .-Z 45

3O

IOr—<

co

3 45 3 -£

o M C nr 3 rt‘

- § > S .£ £ g c

e.s-§

k> «</j

oN TJ 45

OJ fi 3 3

3O

4-ia -u>O T3V

o I

> 01 o oj «J

•’“» 3 fan

5 ~OOJ

£ W Q

£7

£ 3 O r_"

0) :;3 eS

O

£ó o

3^g oj

3 ’-

S fu"

a

50

CUCU

•i? <u T3 —

^'O

<u

rrj O)»w

>4

co 5

O OD S. o '&-

o 03 1

OD • _< 0

“ c 3 S

►Jfc

'n*S-s

II OJ

cC 3

' 3 3.2.

-a oj" <*

•Sgs I 'S2, S- c O Nw c I <V I OJ N oo

(13)

Tab4Wykazwidłonogów(Copepoda)zlitoraluJezioraBialskiegopoławianychprzyużyciupułapekświetlnychzfiltrami AlistofCopepodainthelittoraloflakęBialskiecaughtwiththeuseoflighttrapswithfilters______ L.p.ŚrodowiskoIIIIIIIV No. EnvironmentTypha_________Carex_______PiasekSandMyriophyllum____________

> Ol S

> J3 00 O c* 05 co

J2 o cr F_4 Ol I—4 T-4

fi fi

8961 X co t-4 t-4 t-4 t-4 CO t-4 t-4t-4 t-4t-4 co t—4 8961 IIA Ol03 t-4t4t-4 ^4 T-4 Ol CO CO CO t-4t-4 t-4 CO CO T-4 t-4 t-4 CO t—4 t4 t-4

8961 A Ol Ol t-4 Tt< »-4 Ol CO Ol T-4 Ol T-4t-4 .-4 t-4 d »—4 »-4 t4 t-4 8961 II oOl Tf t4t4 CO CO T-4 CO CO T-4 .-4 t-4t-4 t-4t-4t-4t4 r4

Z96I IIA 05 CO t-4 CO t-4t-4 CO t-4 t-4 t-4 t-4 t-4 CO »-4 - - -

8961 X 00 ł—4 t-4 t-4 t-4 CO t-4t—4 CO T-4 CO t—4 t4t—4

8961 IIA t( t-4 t4 r—1 CO CO T-4 co CO t-4t—4t-4t-4 CO CO CO Tf4 T-4 T-4 t-4 t—4*t-4

8961 A co r—4 t-4t-4t-4 CO TT t-4 t-4 T-4 Ol T-4 t-4t-4t-4 t-4t—1 t-4 t—4 t-4t-4 t-4 t-4 t-4

8961 II int4 Tf T-4 t-4t—4 T-4 t-4 Ol T-4 t-4 t—4t4t-4

Z961 IIA Tt<T—4 t-4t-4t-4 t-4t-4 CO T-4 t-4 CO Ol CO CO t-4 t-4 t-4 CO

8961 X COT—4 T-4t-4 t-4 CO t-4t-4 t-4 t-4 CO t-4 T-4t-4 t-4 CO Ol T-4 CO

8961 IIA OlT—4 t-4t-4 t-4t-4 CO 03 CO -T CO t-4t-4t-4 Tf CO T-4 co co t4t—4 t-4t—4t—4

8961 A »—4 t-4 t-4 t-4t-4 CO T-4 Ol T-4 CO CO t-4 CO t-4 eo CO ł-4 t-4t-4 CO CO t-4 CO t-4 co 8961 II O t-4 t-4 t-4 t-4t-4 t-4 t-4t-4 * Z96I IIA 05 t-4 t-4 oi t-4 oi co -r t-4t—4t-4t-4 t-4 t-4t—4t-4t-4t-4 d T-4

8961 X 00 t-4 t-4t-4t-4t-4 t-4t-4 t-4 t-4t-4t-4t—4 t4

8961 IIA c- CO t-4 t-4 CO co co co CO t—4t-4t-4t-4 CO t-4t-4 t—4 CO ,-4 t-4t-4 CO

8961 A co t-4t-4 t-4 t-4 t-4t-4t-4 CO CO t-4 T-4 ,-4 CO CO t-4t-4 CO CO CO t-4 t-4t-4 CO CO

8961 II lO t-4t-4 t-4 t—4t—4 CO CO t-4t-4 CO t-4 t-4t-4

Z96IIIA - CO CO CO rt Tt- »-4 t-4 t-4 d t-4t-4 CO t-4t-4 CO o

•g .5?«-s, ■ 1 n g -N co n c n g 'N n d 43 o *N N fi g -N N R o -N N C

co

Ol

•g•t*w

•58

acc

3

cca

•*4

CO

so

eoa

CJ i-

2 M 2

o rula 3 M

fc «

sL ey

nek ies cc O cc

§•« ser er) o o e

5 S £ a) o c 60 «, v CC

o w

udiapto

B il lj

lacrocyi (Juri

i-» coO « O tt4 ŚJf

3 ucyclop

(L il lj

ucyclop (S ars;

W na

r—4 oi eo ld

(14)

Ol r-4 PO copo P3H f-IHCO

r-4 Ol -H -T

-p

CO

Tt< oo TT tT -t<

POH rH co «-4

•N N c

r-< PO POr—< ł—I

PO TT CM po «-< PO r-l ,

Ir—« r—< PO PO

popo .-i po -r

PO «-< r-H PO PO

-r popopo PO r-ł CM

-H CM Ol 'f -t<

X) g ’N N fi X)g-NNC flg-NNC XI g « N C

r—« r-» I—4 1—| PO

XI g -N N fi

.d.tab.4Table4continued

.2 tw s§ O

4Ć <D o

«o *"*

a^ O

u

CO3 33

■fe <i>

co fj O“

s>

U

co3

•h s C«o aj a.^, jo7j >-5 35-' O 00

a05

oa

7jzq>

34 <3 O c O —

O3

CJ

ao

O O3 O o _ 35 t/J

O OCJ

3S

o CTJ O r—<

S u g

12.Mesocyclopsoithonoides S ar s

(15)

W CO | r—< »—I

CO co

N c JD -N N c! JD ’N N c -N £> Jfi £ C : J2 g N fi -N N C

14.Mesocyclopscrassus

'O °

§ ” co O w u -I 8!

co CO o x>S

aj c C S (0

■g ot

a oM ar co 1/1 w ca g 1!

C G

W CO T* P«

£ xO W

16 Annales, sectio C, t. XXX

(16)

Cytaty

Powiązane dokumenty

Przyjmując za podstawę podziału stref średni udział procentowy upraw warzywniczych (2,9%) uzyskano dwie kolejne grupy jednostek: 1) strefy charakteryzujące się wysokim

Odwrotnie niż w przypadku fauny psammofilnej najwięcej gatunków pelofilnych stwierdzono na stanowisku 3 i 4, w których dno pokrywała dość gruba warstwa detrytusu.. Inne

Z badań osadów dennych Jeziora Karaśnego w Poleskim Parku Narodowym 85. Bałaga K., Dobrowolski R.,

Porównanie wyników własnych badań wód litoralu z wynikami badań wody śródjezierza 20 lat wcześniej wskazują na wzrost stężenia głównych pierwiastków biogennych w

Rytm beta we wszystkich tych zapisach nakładał się na pojedyńcze fale alfa i poje- dyńcze wolne typu

Zwarty obszar występowania jezior ciągnie się od Bugu do Tyś mienicy pasem rozszerzającym się w części zachodniej. Na W od Tyś- mienicy znajduje się tylko jezioro Mytycze.

Fauna skorupiaków jezior Pojezierza Łęczyńsko-Włodawskiego na tle warunków limnologicznych. Jeziora o III stopniu degradacji.. &lt;X&gt;ayHa paK006pa3Hbix

Gatunki, których pozytywna reakcja na światło białe jest bardzo duża (powyżej 50%), natomiast na światło niebieskie — bardzo mała (0—4%): Piona paucipora, P.. Gatunki,