Przesłanie do młodych - Danuta Kowal - fragment relacji świadka historii [TEKST]

(1)

DANUTA KOWAL

ur. 1935; Warszawa

Miejsce i czas wydarzeń Lublin, współczesność

Słowa kluczowe Lublin, współczesność, przesłanie do młodych

Przesłanie do młodych

Wydaje mi się, że trzeba przeszłość chronić od zapomnienia. W różny sposób.

Trzeba sięgać do naszych korzeni. Trzeba ufnie patrzeć w przyszłość. Nie można widzieć w obecnej rzeczywistości tylko negatywów. Uczyć młodzież nawzajem szacunku dla drugiego człowieka, czynienia dobra, i to, co najważniejsze jest w naszej religii i w naszym życiu. To nie dotyczy tylko konkretnego naszego wyznania, ale wynika to po prostu z prawa naturalnego, które powinno być przestrzegane wszędzie, w życiu najważniejsza jest miłość. Jeżeli do tego będziemy przymierzać wszystko, to będzie wszystko w porządku. Miłość do narodu, do Boga, do drugiego człowieka. I szacunek. To trzeba wpajać w młodzieży. Jeśli chodzi o młodzież, to uważam, że mamy wspaniałą młodzież. Zawsze było dużo złego wśród młodzieży, to jest może troszkę nagłaśniane, poza tym to się rzuca w oczy, w uszy, wszystkie negatywne działania młodzieży. Wydaje mi się, że tak wspaniałej młodzieży, inteligentnej i zaangażowanej, to za mojego życia nie było, jak jest w tej chwili.[Wolontariusze to] dla mnie to są po prostu mali bohaterzy. Młodzież, już teraz są dzieci, bo to już jest wolontariat nawet w podstawówkach. Trudno [jest] po prostu pojąć, że dziecko, co nie ma jeszcze nawet naście lat, cały wolny swój czas poświęca dla drugiego człowieka. Dla dzieci, rówieśników, na zbiórki darów dla powodzian i dla różnych pokrzywdzonych. Grupy wolontariatu teraz chodzą do szpitali, bawią się z dziećmi, z rówieśnikami. To jest coś tak wspaniałego, czego w mojej przeszłości nie było w dawniejszych latach. To są wszystko zjawiska pozytywne, to trzeba pielęgnować, to trzeba w miarę możliwości nagłaśniać.

Data i miejsce nagrania 2010-10-06, Lublin

Rozmawiał/a Emilia Kalwińska

Redakcja Weronika Prokopczuk