Temat: Wykresy funkcji. Miejsce zerowe funkcji.
Ćwiczenie 2/120 c) f(x)=x-2 , <-2; 6>
Żeby narysować wykres funkcji będziemy tworzyć tabelę. Przedział, który jest podany obok wzoru, jest dla nas wskazówką, jakie liczby możemy mieć w tabeli jako „x”. Przedział ten mówi, że jako pierwszego „x” do tabeli wpiszemy liczbę -2, a jako ostatnią 6. Ile liczb między -2 a 6 wpisać jeszcze do tabeli? Ile chcemy, ale oczywiście nie przesadzamy
Np.:
x -2 -1 0 1 2 4 6
f(x) =x-2
Obliczamy teraz dolny wiersz tabeli. Do wzoru f(x) =x-2 podkładamy za „x” nasze kolejne liczby z tabeli:
f(-2)=-2-2=-4 f(-1)= -1-2= -3 f(0)= 0-2= -2 f(1)=1-2= -1 f(2)=2-2=0 f(4)=4-2=2 f(6)=6-2=4
Wyniki tych działań wpisujemy odpowiednio to naszej tabeli, i mamy:
x -2 -1 0 1 2 4 6
f(x) =x-2 -4 -3 -2 -1 0 2 4
Na podstawie tak uzupełnionej tabeli odczytujemy jakie punkty zaznaczymy w układzie współrzędnych:
( -2, -4), ( -1, -3), (0, -2), (1, -1), (2,0), (4,2), (6,4)
Dlaczego połączyliśmy zaznaczone punkty? Dlatego, że między -2 a 6 jest tak dużo liczb, że gdybyśmy chcieli je wpisać do tabelki to na wykresie byłoby tak dużo punktów jeden przy drugim, które w końcu stworzyłyby linię.
Zapamiętaj! Jeśli przy wzorze funkcji mamy przedział, to tabele zaczynamy i kończymy na tych właśnie liczbach przedziału, a zaznaczone punkty w układzie łączymy.
Ćwiczenie 4/122 a) f(x)=x2 , <-2; 2>
Tworzymy tabelę. Przedział, który jest podany obok wzoru, jest dla nas wskazówką, jakie liczby możemy mieć w tabeli jako „x”. Przedział ten mówi, że jako pierwszego „x” do tabeli wpiszemy liczbę -2, a jako ostatnią 2.
x -2 -1 0 1 2
f(x)
Obliczamy teraz dolny wiersz tabeli. Do wzoru f(x) =x2 podkładamy za „x” nasze kolejne liczby z tabeli:
f(-2)=(-2)2=(-2) (-2)=4∙ f(-1)=(-1)2=(-1) (-1)=1∙ f(0)=02=0 0=0∙
f(1)=12=1 1=1∙ f(2)=22=2 2=4∙
Wyniki tych działań wpisujemy odpowiednio to naszej tabeli, i mamy:
x -2 -1 0 1 2
f(x) 4 1 0 1 4
Na podstawie tak uzupełnionej tabeli odczytujemy jakie punkty zaznaczymy w układzie współrzędnych:
( -2, 4), ( -1, 1), (0, 0), (1, 1), (2,2)
A teraz coś nowego…
Miejscem zerowym nazywamy taki argument ( taki x), dla którego wartość funkcji (czyli y) jest równy 0.
Przykład1. Podaj miejsce zerowe funkcji f przedstawionej za pomocą tabeli:
x -3 -2 -1 0 1 2 3
f(x) 5 0 4 6 0 9 0
Miejsce zerowe to taki „x”, pod którym jako „y” będzie 0. Czyli widać, że funkcja ma trzy miejsca zerowe: -2, 1, 3 A na wykresie? Miejsce zerowe to taki „x”, w którym wykres funkcji przecina oś x.
Np.:
Miejscem zerowym jest 2