SyLwester MAREK
Nowy - pogląd no stratygrafię neokomu w Rogoźnie
Dolna . kreda w
Rogoźnie zostałaschematycznie omówiona przez autora w pracy pt.:
"Wslępnerozpoznaniestraty,graficzne dolnej kredy w obsza,..
tze
Rogoźrla iOZiQrllrowa'"
(S~Marek, 1957).
.W
_wyniku bardziej
szczególowychbadań,.prowoadzonychw ostatnich
la.tąch
nad
dolną kredą 'zarówno
virejonie
Rog'oźna,jak
i naca:łym NiżuPolski,
.zarysował sięnowy
poglądna
straity'grafiękredy dolnej w Ro-
goź:ą.~e. . .'
- Niniejszy artykuł
obejmuje,
UZllpęłnionynowymi
. wyn~kamibad.ań,krótki zarys litologiczno-stratygraiiczny kredy dolnej w
· Rógoźnie.Ostateczne opracowanie tego zagadnienia zostanie
zakończone w noaj~ł>liżs?ym
okresie .
..
Jak Wiadomo,QSady neokomu
' wRogmnie leżązgodnie na
najwyż.szych osadach purbeku
wykształconychw facji hrakicznej
ilagunowej.
INFRAW ALANZYN
·W- utworach
..neokomskIch-
i~średniOna
·osadach puri>eku
występują
osady
przejścioweod typowo brakicznych
ilagunowych do zdecy-
dowanie
morskich.
. 'Są'
to
głównie łupkii1asto-margli$i1:e szare, a niekiedy jasnoszaiI'e z
wkładkamimuszlowców zbudowanych
,głównieze skorup cyren. Obok cyten
występująniejednokro1mietakże małże:rnorsk1e.
. .Bardzo obficie teprezentowana jest mikrofauna,
głównie mał7.oracz,...
kowa np .. Iaieanaalata
M ~ !"t. , Cyprideis pOlita
Ma'T t., Kliea1Ui wel- densis n.sp., Cypridea sowerbyi '
Mar t.
,która
wedługJ
:Sztejn (1960) chaJrakteryzuje utworyweldu .
.Niekiedy
pojaiWiają siętu
jużotwornice, np,:
Ammobaculites jontinensis T e r q.
Ammobaculitessubcretaceus C u s h; .
etAle x.
Ammobaculites subereta.ceus f.
b.n. var.
Ammobaculites eocretaceus B art.
'e~B r a n d.
Jak
· wynikaz powyższego, opisywane' osady mają charakter przejścio
wy do horyzontów bFakicznych,
. słonawowodnych
imorskich. Z
. racji346 Sylwester Marek '
Pozfom
)::
Se,ia , ~ SWIegO
polOOeniJa
straltygratf.icmegoodpo--
I&+-+-+-~-t----i=:=; ~ ~ wiadają najn.iżslzetrnu :iJruflI'awaJa.nżynJOwi.
~
,Miąższość
tej serii mors1ro-limniicmejwy-
~ a
-.J ~
o
oQ C>
:c:c
IXI ~
-.J o
' (
I 1:1""
~ .~
.,
~""
Q:..
1:1Q:
"
.~' ( .0, CI..
~
...
1:1....,j~
)..
CI: Ol
""
oI-.
...
0 ° :t:
...
'"
-"'S:"~
~ł. •
oQ
:....:
.ll!
.. ..
Q: ~ Ol
.... >c u
~ "
~
"
~ al • , nosi. średJnio
oilrolo 10,7 m.
-s,.i Nad osadami we1du
występują zw;ykJe.s . piaskolwoe
balrdzokruche '1 ciemnosza,re
~ ~ mułowce, rzadko z
przewars: tw.ien1ami do-
11
~ lanrityc2Jn.ymi,z
nielicznymi Exogyra si- :ll;: nuata (8o
w.). "~ ~ ,
W
spągutych ooarlów
wyStępująnie-
o Gl
kredy cyreny.
Dość łicznjereprezenrowacrla
, aB
jest fauna otworndlc, illIp.: Pyrulina excerta :8$Berth.,
Haplophragrnoides trinitensisLozo.
~ ~ W strop:ie opisYWalIlej ser:i.i. mułowco-
I'I~ o 'wo-piaszozys;l;ej występuje
chamktery-
~E SltylCl'ZlIlia WIlcllatd:ka wap.ierui.a piasrzJczys1;Q.-sy-,
, a i . deryt~go,
oo:tirt"J,)wego, czasami i1a&te-a 5 ' go, mi~ od 0,15 do 0,5m.
Wyżej
~ leży serił8J łupków
sd!Iwart:.owych. W jej
~:i spągowej paavtiIi. (2
mpowyżej wkładki
sy- ' ~§ d~laj) 7lIloa1ezion1O poraz piemvszy
~:~ na. Niżu Poilski rpt"ZIe'WI01d:nie
formy amom-
::l 't! towe, nralWaJlalIliżynu,
j.alk:
Subcraspedites.§ ; (Parac,raspędites)
sp. ex
gr. , spaskensis-:" 0 '
i~ stenom"phalus" Riasanites ,sp. ex gr. ,rjas(l.-
~a ,nensis. NaJ.eży
w
tym, m1lajSCU p.odkreśJić,c:> że
w okolicy Totn.aLSZOwa Mazowieciltiego
~: ' J.Lewińsikli ,
(1930),uzna.łdWUiIIlcirową
i~ wkładkę 1Z"oolllitami ~ymi
za mQll'ski
13 ~ iłn.frnlw.a.l:arużyn i odpoWiednilk:
purbeku
~ ~ oa:w; crz.ęściowo WIeldu
Europy
śmdkowej.łJ
.. " ' WJclJaOika
tai występujena serpuLowych
i E wapiemacl1 /bononu, ~
pod ooadamidol-
, ,
3,~ "ooWal~t,UdOlkrumenltowanymi
wy-"~
, .
stępowalriierh ,plart;yJentloe.t'laSów.
'o ., , W
Rogoonie
,be:zJpośredtndo rułd fOl'!ł'Illa.1lU, g~ " infrawalahZy'llu st'wie:t'drono W jednym
~ ~ , otworze występow8ma.e' fonn wa1aailŻynu:
., ,; ' N eocomites ' neocomiensis 'var. "wemolica
J!:j:l , 1;'"
~ ~ ' (.c:I.' O r b.),Polyptychites s,p. '
~ ~ , W.pązos1iałych'iof;wiOra.ch
w
Sterii' łup-, Ił =~~~~w~~~~·=
::log " gralPicę IDiędzy, ]nfr~yneIIl181
wa:Lan-
!
~ Żym.ean przyjęto w srtitOIpie',dolnej
częścial '
8
serii
siiQ,uatowej;, :wyksz;!JatlOOruelj zwykle
i
~ ,w
postaciłwpków" _tyCh i IIlIB.II'glistych~ Qi' 'lub mułowców. W~ partie tej
serii
'~~ " n1atcmn:aststairioWią prmde'
wszYstkim
" l,'
' łupiki'Haste'imułowce. ' ,NoWy pogląd na stTatygrafię neokomu w Rogoźnie
347
W kilku przypadkach w stropie dolnej
częściserii muatowej
występujewkładka
wapienno-syderytyczna, niekiedy oolityczna.
Charakterystyczne jest
równieżto,
żew dolnej
częściserii sinua.towej
małże
Exogyra sinuata
sąbardzo nieliczne, podczas gdy
kugórze
stają sięcoraz liczniejsze
i występująnawet w postaci cienkich
ławic.W tym
ujęciuŚI"ednia miąższość.morskiego
infrawalanżynuw
Rogoź-,nie wynosi olrolo 11,5 m,
;a, całego inf:rawal8lIlŻyD:u- 22
ID(tab . 1).
WALANZYN
Licząc od dołu,
w
walanżynie możnaogólnie
wydzielić trzykompleksy
osadów: .
I. Kompleks
łupkówHastych i
iłowcówciemnosza!rych i sza.ropopiela- tych
(wala'IllŻyndolny).
II. Kompleks. drobnowarstWowanych .
łupkówpiaszczys'to-iJagtych i mu-
łowców
oraz bardzo drobnoziarnistych piaskowców mul!kowatych z
uwęglonymdetrybem flory
(walanżyn' środkowy).III. Kompleks
łupków mułowcowychi mułowców.ciemnoszarychz
wkładkami szaropopielatych
.łupkówiLalStych
imarglistych z przewarstwie- niami syderytów
(walanżyngórny).
WALANZYN DOLNY (W'I(EK - PLATYLENTIciER.A.'MN SPATHA) Najniższy
kompleks osadÓw
wa'la!Ilżyńskichdzieli
sięna trzy serie
(oddołu):
a -
łupkówsinuatowych
(część środkowai górna); b - ciemno- szarych i szarych; c - szaropopielaJtych
iszarych.
a. Seria
łu,pkówsinuatowych. Doma partia osadów pierw- szego kompleksu
wa.lanżyńskiegostanQWi
ciągdalszy dolnej
częściserii sinu.atowej odniesionej do
:in:frawalanżynu. Sąto ciemnoszare
łupkiila- ste, czasem
tnułowoowe,z · Ex6gyra sinuata CSow.). W dole, a
więcw
środkowej częściserii si,nuatowej,
małżeExogyra sinuata (S o w.)
sązwykle nieliczne, w
wyższejnatomiast, to jest w górnej
częścisinuatowej, .
tworzą
la.wiczki.
Poza wymie'ndonymi poprzednio formami: Neocomites neocomiensis var. premolica (d' O rb.) i Polyptychi1;essp., . nie stwierdzono
więcejfauny amonitowej w serii
łupkówsinuatowych
waianżynu.Miąższość walanŻYńskiej ·
serii
łupkówsinua.towych wynosi
średniookoło
18m. .
b. S e r i a l u p k ó w c
ie m n o s z a r y c h
is z a r
yc h.
Sąto
łupkiilaste, zwykle ciemnoszare, miejscami szare, z
liczną fauną ma<lżów, główniez rodzajów Astarte, Corbula, Nuculai Leda . . Bardzo :rmdkó wy-
stępują tu
okazy Exogyra sinuata (S o w .). Srednia
miąższośćtej serii
wynosi 3m. ,
c. S e r
ia l u p k ó w s z a r o p o P
ie !a.t y c h
is z a· r y c h. Stropo-
wą serię
pierwszego kompleksu osadów
walaniŻynu stanowiąlupki ilaste
szaropopielate i sza, re z przewarstwieniami
łupkówbrunatnoszarych z licz-
nymi konkrecjami i przewarstwieniami syderytów.
Występujątu, oprócz
fauny
ma,lżowej, dośćlicznepolamane rostra nie zidentyfikowanych
dotychczas Ibelemnitów. Srednia
miąższośćtej serii wynosi
około10,5 m .
348
Sylwester .MaTekW rejonie Kutna, w otworze Zychlin,
znalezionow tych osadach wa-
lalIiżyńskie
formy Polyptychites Sp., Olcostephanus sp. (8. Marek, 1960).
W dtworze studziennym w Dobrzelinie,
położonymw
odległości około2. km na zachód od otworu 2ychlin, w
łupkachszaropopielatych, od-powia·
dających
na1praowdopociobniej identycznym warstwom w otworze Zych- lin; J. Znosko
znalazłamonrlta z rodzaju Platylenticeras.
Występowanie
amonitów z rodzaju Polyptychites wspólnie z Neoco'"
mites neocomiensis w osadach pierwszego k<mlpleksu dokumentuje j'ego-
walanżyński
wiek.
Jeśliponaodrto przyjmiemy,
żePlatylenticeras z Dobrze- lina. pochodzi ze stropowej sza.ropopielatiej serii pierwszego kompleksu,
to możemy uznać, żew
całości należyon do
walanżyn:udolnego, pIat y- lentioerasowego'(wiek ' - Platylenticeratan Slpatha); W tym
ujęciu rriiążSZQŚć
dolnego
walanżynu(I kompleks osadów
waland:yńslkich)wynosi
śred-nio
około31,5'm.
. . .WALANZYN SRODKOWY (W11IEK' POLYPTYCHITAN SPATHA)
Drugi !lromplekB osadów
waJa,nżyńskich stanoWią głównie łupkipiasz- czyst(rilasie i ilaste drobnowarsltwowane, ciemnoszare i
lbruootnawOszare z laminacjami
pyłukwaroowego
ora,żkulistymi
:iwrzecionowatymi kon- krecjami marglisto-syderytycznymi.
Wśrodkowejparlii podrzędniewy-
stępują wkładki
piaskowców barozo dobnoziarndstych i
mułkowatychoraz
mułow;ców, .
niekiedy
.zlicznym detrytem uwęglonejflory.
Osady te
charakteryzują sięubóstwem makro--
imikrofalUillY przy czym w utworach
'piaszczystych brak
jestjej
zupełnie.Fauny
'amonito- wej
.dotychczas tu nie znaleziono.
Ze
względuna
polożeniestratygoo:ficznetego kompleksu
pomiędzyudokumentowanym
wa:1an'Żynemgórnym a'
wałaJnżynemdolnym, zaliczono drugi kOiIIlpleks QlSadów
walanżyńskichdo
walanżynu środkowego,poly-
ptychlt~wego
(wiek - Polyptychitan Spa.tha).
Średnia miążs~ć
tego kompleksu osadów wynosi
około60 m.
. WALANZYN GÓRNY (WIEK - HOPLlTIDAN SPATHA)
Trzeci, to jest stropowy kompleks
' osadów walanżyńskich stanowią łupki mułowcowe i mułowceciemnoszare z wa'rstew!k:ami syderytów oraz z w1cl:adkami
łupkówilastych i
'marglistych, a nawet wapieni marglistych szaropopielatych
izielonaWych; W osadach
.tych
występuje dość'óbfita
fauna, glówn,ie amonitów i
małżów..
. . . Craspedites sp.
Astieria sp.
Leopoldia sp. (? ex gr. provincialis 8
a y n)Leopoldia sp.
Po~yptychites
ci. biscissus
K o e n e n. ' Palyptichites ci. tersciss'ILs
Koene n
Polyptichites cf. bicliahoto1n'U8
L e y m. .. ; ' ..Polyptychites
sp~ex gr; bidichotomus - tersciss'U8 Polyptichites ci. petschorensis
B og
o s l.. Polyptichites ci. michalski
Bo g os
1., 'PoZyptichites sp. ex gr. michalski -.- keys"erlingi.
Nowy pogląd .na stmtygraf.ię neokomu w Rogoźnie
349 WymienilOna fauna dokumentuje
gómowa1anżyńskiwiek tych osadów;
Przewodni charakter
majątu formy PolyptiC!hites d. terscissus
K o e n e n,Polyptychites
d.bidichotomus L e y m.,
występujące łącznie z Astieria sp., Leopoldia sp. i Craspedites sp.
Występowame
amonitów walaruiynu
kończy sięna mar, glistej war- stwie
popielatej, leżącej śrronioo
około5,7 m
,poniżej najwyższejwar-
.stwy
'popielatej w opisyvianym kompleksie osadów, zawiera'jąoej jużczęsto faunę
amonitów,
przewodniądla hoterywu dQlnego, lyticoceraso- wego.
PonieważregiQnalnie
najwyższawarstwa
' popielatao stanowi naj-bardziej sta,ly horyWllit,
~ granicę między walanżynema
,hQterywem
przyjęto
w jej
spągu. 'Miąższość
trzeciego kompleksu osadów
walan'Żyńskich,a
więcwalanr-
żynu
górnego, wynosi
średniookolo 32 m.
Miąższośćca,lego
walanżynu- 123m .
.HOTERYW
Ze
względuna zasadnicze
różnice między paI'ltią stropowąa
spągowąosady hoterywu
podzielić możnaogólnie na dwa kompleksy:
a -dolny,
b -górny.
K
Q m pl
ek
sd
ol
ny. W
spągu tegQkompleksu, jak
już WSPQmnia-łem
przy opisywaniu walamyni\l górnego,
występujewarstwa i1asto-mar- glista szaropopielata
izielonkawa z
przewodnią faunąamonitów: Lytico- ceras sp. ex gr. noricum-regale, Lyticoceras sp. ex gr. noricum-oxy- gonium.
FQrmy te jednIOznacznie
dokumentujądolnohQterywski wiek tej serii (wiek Lyticoceratalll Spaiha).
Miąższość spągowejwarstwy hQterywu wy- nosi
' średniQ4,4 m.
Ponad
warstwą popielatąkompleksu dolnego
leżyseria
łulpkówmu- lowoowych
i mułowcówciemnoszarych z
wkładkamisyderytycznymL
Występuje
tu nieliczna fauna,
głównie maIżów.Amonitów dotychczas nie stwierdzono.
'Miąższość tej
serii wynosi
średnio19 m, a
całegodolnego !kompleksu hoterywu - okolo 23,4 m.
K o m
p l
ek
sgór n y. Nad osadami dolnego kompleksu hoteryw- skiego
występujeseria
łupków ilasto-muł:owcowych ipiaszczystych
ciem-noo.zarych,
przechodzących ku górze w piaskowce drobnQzia,miste z prze-warstwieniami ilastymi. W seriri tej nie stwierdzono
występowaniamakro- fauny.
O morskim pochodzeniu tych osadów
świadcząnielicznie
występująceotwornice (J, Sztejn, 1960): Haplophragmoides concavus(C h a p.), Haplophragmoides gaultinus (B e r t h.), Ammodiscus insignis . (d' O rb.)'.
Miąższość wyróżnionego
górnego
łmm.pleksuhoterywu wynosi. nie-,
,
mniej
niż58,0 m. .
' . .Przy
stratygraficznym
zas.żeregowaniuosadów górnego kompleksu hoterywu
dużą rolęodgrywa amonit znaleziony w tych osadach w
Żychlinie, a mianIOwicie Craspedites
ci.'carteroni d' O r b. " (S. Ma;rek, 1960).
Jest to forma rzadka, wymieniana. dotychczas jroynie w
związkuz osa-
dami hoterywu dolnego, lytioocerasowego (A. Otibigny, 1840).
Można350
Sylwester Marekzatem
-przyjąćz
zastrzeżenieIIl:, że dba wyróżnionekompleksy reprezen-
tują
utwory hoterywu dolnego.
W
tym ujęciu miąższośćhoterywu w
Rogoźnie wynosiłabynie mniej
niż
81 m,
mi~ość zaś całegoneokomu - nie
mnd.ej niż200 m.
Otwarte zagadnienie przedstawia
występujący powyżejgórnego kom- pleksu przynajmniej 150-metrowy pakiet piaskowców drobnoziatmlstych, niekiedy
żwirkowatych, białychz
domieszkąglinki
iz nielicznymiprze- . warstwieniami ilasto-mulowcowymi.
W niektórych partiach stwierdzono ma,le
ilościglatukonitu. Z uwa.gi na to,
żeomawiane osady . w. licznych otworach
kartujących zostałynawier- cone w.niewielkich
miąższościach,korelacja poszczególnych profilów
jesłtwielce utrudniona, tym bardziej
żeosady w
dużychpartiach
sądo siebie podobne;
Przypuszczatlnie po wykona,niu
szczegółowszych badań, petrograficz- nych oraz
mikro-i makrosporowyC'h 'Problem genezy
istratygrafii tych osadów zostanie w
przyszlóści wyjaśniony.Zakład Geologii Ni:ru iPolskiego
Nadesłano dnia 21 listopada 1960 r •.
P1SMIENNICTWO .
BAUMBERGER E. (1903-1910) - Fauna der uDJternKrelde im westschweizerischen JUTa - Die Ammonitiden der U1Iltem Koreide 1m west6chweizer:ischen Jura. Soc. Paleont. Suisse. Mem. 30 (1903), p. 1-60; 32 (1905), p. 1-80;
33 (1906), !p. 1-30; 34 {1907), 1-4'7; 35 '(1908), IIl. 1-40; 36 (1909-1910), p. l-57. ZUrich ..
BOrOCJIOBCKJ.f1-i H. A. (1897) - PJł3aHcKIDi: ropH30H'l' (q,aYHa, CTpaTI1l'pacPH'l:e- CIOre OTJIOlKemrSł H BepoSłTHbll1: BoopaCT' STorO rop'H3OHTa). MarepHaJIhI
~JIJł reoJIor_ Pocc_. 18, C'J.p. 1-157. IIerep6ypr.
BOrOCJIOBcKJ.f1-i H. A. (1902) - MaTepHaJIhI ~JIJł H3YQemm HHlKHeMeJIOBm1 aM- MOHHTOBOfl: cPayHhI ~eH'l'PaJIhHofl: H CesepHm1 POCCHH, IIeTep6ypr.
KOENEN A. (1902) - Die Amm.oniten des NOol'ddeutlschen Neokoms (Ve1anginien, Hauterlovien, Ba'rremien und A!ptien). Atlas Abh. ikOnigl. preuss Geo!.
L.-A. u. Bergak:ad. N. F., nil" 24, p. 1-451. Berlin.
KO'ENEN A. (1909) - Die PolWtyohites ATten des Ulllteren Valan.gi'llien. Abh:
konigl. preuss. geol. L.-A., N. F., ł1l1' 59, p. 1-89. Berlin.
KOEN1EN A. (1915) - Die Platylen'ticeras ALr:ten des untersten Valangini.en Nord- westdeuUrclllands. Abh. kOni'gl. preuss, geol., L.-.A., N, 'F., na.- 82, p. 1-
119. B'edin. .
LEWW'SKI J. (1930) - Utwory domolm!dowe pod Tomaswwem Mazowieckim.
PO&iedz. nauk. Państw. Lnst. Geol., nr 28. ,p. 1-7. Warszawa.
MAREK S. (1957) - Wstępne .rozpoznanie dolnej Kredy w 'Obszarze Rogoźna i Ozor- kowa. Kwart. geo!., l, nr 2, p. 247-..258. Wa·rszawa.
MAREK S. (1960) - Zarys stratygrafii kredy dolnej na Kujawach. (RękopiS). Arch.
Lns't. Geol. WalI'szawa. .
· Stresczeride
351
HHKJ.1TJ1H C. (1888) -. CJIe~bI MeJIOBOro nepHO~a B QeHorpaJIbHOH POCCm( Tp.
reoJI.
KOMHT., 5, .NI! 2, eTP. 1-'-163. IIeTep6ypr.
ORBIGNY A. (li81!().-.;1842) - Pa1eon;f;ologie fr~aise. Terrai-DS c:retaoes. I, Cephalo- ipOd,es; -p. 1-120 (18~0); p. 121..-430 (1841); ;p. 431-662 {1842). Paris.
SA YN G. (1901) - !.es ammon.ites pyrl:teuses des marnes valalIlgi:nJiennes du SE de la France. Mem. Soc. Fr. 23, p. 1-66. Paris.
SARASllN Ch., SCH(}NDELMAYER Ch. {1901-1902) - mude monograf!que des ammonites du cretaoiąue inferieur de Chatel Saint Denls. Mem. Soc.
Pal.Suisse. 28 (1901), .p. 1-91; 29 (1902), ip. 92-95. Geneve.
SZTEJN J; (1960) - Otwornice i-małżoraczki dolnej kredy Kujaw. (maszynopis).
Arch. Inst. Geol. Warszawa.
CbIJIbBeCTep MAP3K
HOBOE B033PEBHE QA CTPATllI'PAtltmo HEOKOMA B POro3LHE
P e3IOMe
IIpe~JIaraeMaR: CTaTbSł co~eplKHT JIHTOJIoro-cTPaTID1>aqIWłecKHA 0630P mrnme.,.
MeJIOBbIX OTJIOJKemm Poro3bHa (:3an~aR: IIoJIbma). BHH<ppasaJIaalKHHe, MOrq- HOCTbIO OKOJIO 22 M., Bb~eJISleTCR: BeJIb,iĘcKaR: CepHR: H cepHR: MQPCKaH, BnepBble Ha IIoJIbCKOH IHH3MeaaOCTH ~OKyMeH'm:POBaHHaH naJIeOBTOJIorwreaK.H pyKoBo~~n aMMOHHTaMH SubCTaspedites· (paraC1'aspedites) sp. t'X. gr. spaskensis-stenomphalus n Riasanites sp. ex. gr. riasaneusis.
B BaJIaHlKHHe Bb~eJIeHO TPn Ko:i.m.neKca OC~OB OTHeCeHHbIX Ha OCHOBaHHH aMMOImTOBOH <pllyabI K . mDKHeMY BaJIClHlKJfiiy (nJIaTHJI~epacOBOMY), cpe~ElMY (nOJIHIITeXHTOCOBOMY) n K BepXHeMy (ronJIHTn~ecoBOMY). Oc06eaao xopomo ~OKY
MeHTJ1POBaH q,aY'HOH Bcpxmdł BaJIaH1KJm, r~e aMMOHHTbI Pol'IIPtychites d. terscissus, Polyptychites cf. bidichotomus nOHBJISłlO'i1c:R: COBMecTHO e Astierili Sp., LeopoZdia
Sp. l i Craspedites sp. MOIqHOCTb Bcero BaJIaH:m:mia paBHR:eTCR: OKOJIO 123 .Mo
Oca~ rOTepHBa pa3~eJIeHbl Ha ~Ba KOMIIJIeKca. B nO~OInBe mrnmero KOM- nJIeKCa 06Hapy:m:eHo nOHBJIeHHe <pOpM HHlKHero rOTepHBa: Lyticoceras sp. ex. gr.
noricum-regale H Lyticoceras sp. ex. gr .. noricum-oxygonium.
B BepxHeM KOMIIJIeKCe MHKPo<Payaa OTcyTCTByeT.
o
MOpCKOM npoHCXOlK~eHHJ1 3THX OTJI02KeHHH CBH~eTeJIbCTByroT HeMHOrO'IHCJIeHHble <poPaMHHH<pepbI. Ha OCHO- BaHHH KOppeJIR:QHH BepxHero KOlllIIIJIeKCa co CXO~ OTJIOlKeHHR:MH B JKHxmrne OKOJIO KYTHa, r~e H~ea aMMOHHT Craspedites cf. carteroni, yCJIOBHO npmtIITO, '!TO o6a BbI~eJIBBlHbIe KOMIIJIaKCbI O'm!OCJłTCH K moKHeMy rOTePHBY (JIWrHKoQepaCOBOMY)·B TaKOM nOHHMaHHH MOIqHOCTb rOTepHBa pasHR:eTCJł He MeHee 52 ""'., a MOIqHOCTb Bcero HeoKoMa - He Mesee 'łeM 200 .Mo
OTKPbITbIM OCTaeTCR: BOnpOC BbIme 3aJIeraIO~eH 115-MCTPoBOH TOJIIqH necqaHH- .KOB c npHMeCbIO rJIHHbl H e ~eTpHTOM <pJIOPbI. J1Hor~a TO.lIIQa ·co~eplKHT MaJIble KOJIWłeCTBa rJIaYKOHHTa. IIpo6JIeMa reHe!3Hca l i CTPaTHl'Pa<PHH STHX OC~KOB erqe
ae~OCTaTO'łHO BbUICHeaa.
- - - - -
352
Sylwester MarekSylwester MAREK
NEW OPINION ON NEOCOMIAN STBATIGBAPBY AT BOGOZNO
Summary
Theauthor presents a brief llthologic:al.-stratigi'aphical review, supplemented by resu1ts ol ·recent investi.gations, of the LOwer Cretaeeous at Rogoźno. In the Infm-VaJ.oo;gilllian, of approx'imatel.y 22 m. thick:ness, there has heen distiDgUished a Wealdian series and a marine series wbich latter', for the .f.ir.st time
in
the Polish LowlJand, is documented by index ammonites Subcraspedttes (Paracraspedites) Bp.ex gir. spaskensis-teno7n4Jhalus and Riasanites sp. ex {!Jr. rjasanensis.
In the Valanginian, the autlhor distinguished t~ee comPlexes of sediments wmoh, on rthe basia of theirammonite dooumen1lation, ,he aS6igns to łhe Lower (Platylenticeras) Vallanginialll, tbe Middle (Polyptychites), and tbe Upper (Hoplytides) Va.1anginian respectively. Particuaatly well dooumented by itsfaun'a is the Upper VaJ:ainJginJialn con1laining ammonites Polyptychites d. terscissus, Polyptychides ef.
bidichotomus Wlhiclh appear jointly with Astieria sp., Leopoldia sp., and Craspedi- tes S1P. - The thiclmess of the en1lIre Valangilliatt. ia same 123m.
The HaUlter:ivian sedi.ments l1he au:t.hor divides 1nto two complexes. At the bottom of the lower complex he ascertained the OOClm"'1'"6Ilce of the Lower Hauteri- vian forms Lyticoceras sp. ex. gr. norieum""1"egale and Lyticoceras sp. ex. gr. norieum- oxygonium.
lin the upper complex, macrofat.mla is laClking. The marine origin of these se9Jiments il> inwcated by scanty foraminifers. On the ibasis of a correlation of the upper complex with sdmilar sediments ooour1Dg at Życlilln neaT Kutno, whel'e the ammonite Craspedites ci. carleroni has been found;rflhe author assumed, even though W1irtlh certain doubts, that both oomplexes distinguished here belOI)g to the Lower (Lyttcoceras) Hauterivian. On the basis ofthis asSui:nption, the thiclO1ess of the Hauteri'Vian
as
no less than 52 m., that of the entire Neocomian no less than 200m.An open questlon remains a series ol sandstones of more than 115