• Nie Znaleziono Wyników

Original paper<br>Transvascular pulmonary valve implantation – early results of the first Polish experience

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Original paper<br>Transvascular pulmonary valve implantation – early results of the first Polish experience"

Copied!
11
0
0

Pełen tekst

(1)

AAddrreess ddoo kkoorreessppoonnddeennccjjii//CCoorrrreessppoonnddiinngg aauutthhoorr:: dr hab. n. med. El¿bieta K. W³odarska, Klinika Wad Wrodzonych Serca, Instytut Kardiologii, ul. Alpejska 42, 04-628 Warszawa, tel. +48 22 815 30 11, e-mail: kwlodarska@ikard.pl

Praca wp³ynê³a 12.03.2009, przyjêta do druku 14.03.2009.

Przeznaczyniowe wszczepienie zastawki p³ucnej – wczesne wyniki pierwszych zabiegów w Polsce

Transvascular pulmonary valve implantation – early results of the first Polish experience

Witold Ru¿y³³o

1

, El¿bieta K. W³odarska

2

, Marcin Demkow

1

, Mateusz Œpiewak

1, 3

, Lars So

/

ndergaard

4

, Miros³aw Kowalski

2

, £ukasz A. Ma³ek

1, 3

, Joanna Petryka

1, 3

, Hanna Siudalska

5

, Piotr Wolski

6

, Jolanta Miœko

3

, Piotr Hoffman

2

1I Klinika Choroby Wieñcowej i Samodzielna Pracownia Hemodynamiki, Instytut Kardiologii, Warszawa

2 Klinika Wad Wrodzonych Serca, Instytut Kardiologii, Warszawa

3 Pracownia Rezonansu Magnetycznego, Instytut Kardiologii, Warszawa

4 Rigshospitalet, Kardiologisk Klinik B, Kopenhaga, Dania

5I Klinika Kardiochirurgii, Instytut Kardiologii, Warszawa

6 Zak³ad Anestezjologii, Instytut Kardiologii, Warszawa

Post Kardiol Interw 2009; 5, 1 (15): 7-17

S t r e s z c z e n i e

C

Ceell:: Ocena wczesnych wyników nieoperacyjnego przeznaczyniowego wszczepienia zastawki p³ucnej (ang. pul- monary artery valve transvascular implantation, PAVTI).

M

Meettooddyy:: Badan¹ grupê stanowi³o 4 chorych (3 kobiety) w wieku 27–31 lat, z dysfunkcj¹ homograftu (zwê¿enie u wszystkich chorych oraz towarzysz¹ca niedomykalnoœæ u 2 osób) wszczepionego wczeœniej w czasie korekcji wro- dzonej wady serca. Dwóch chorych przesz³o korekcjê tetralogii Fallota, 2 operacjê metod¹ Rossa z powodu wrodzo- nego zwê¿enia zastawki aortalnej. Kwalifikacja do zabiegu oparta by³a na ocenie klinicznej, echokardiograficznej oraz analizie parametrów morfologicznych i czynnoœciowych prawej komory oraz homograftu metod¹ rezonansu ma- gnetycznego. Zabiegi przeprowadzano w znieczuleniu ogólnym. U wszystkich chorych w pierwszym etapie zabiegu implantowano stent metalowy, a nastêpnie stent z zastawk¹. Ponown¹ ocenê echokardiograficzn¹ wykonano w 2. dniu po zabiegu. Miesi¹c po zabiegu wykonano badanie echograficzne i rezonans magnetyczny.

W

Wyynniikkii:: Czas zabiegu wynosi³ 60–150 min. U wszystkich chorych wykonano bez powik³añ skuteczny zabieg PAVTI. Redukcja gradientu p³ucnego po zabiegu ocenianego w badaniu echokardiograficznym wynosi³a œrednio 56%

dwa dni po zabiegu oraz 65% miesi¹c po zabiegu; nie obserwowano niedomykalnoœci zastawki. W ca³ej grupie cho- rych obserwowano zmniejszenie objêtoœci koñcowoskurczowej oraz koñcoworozkurczowej prawej komory z towarzy- sz¹cym wzrostem tych parametrów dla komory lewej.

W

Wnniioosskkii:: Przeznaczyniowe wszczepienie zastawki p³ucnej jest skuteczn¹ i bezpieczn¹ metod¹ leczenia dysfunkcji homograftu.

S

S³³oowwaa kklluucczzoowwee:: zastawka p³ucna, homograft, dysfunkcja, wszczepienie przeznaczyniowe, wady wrodzone

A b s t r a c t

A

Aiimm:: Assessment of early results of the pulmonary artery valve transvascular implantation (PAVTI).

M

Meetthhooddss:: Study group consisted of 4 patients (3 women), aged 27-31 years, with pulmonary homograft dysfunction (stenosis in all patients and concomitant pulmonary regurgitation in two of them). The reasons for homograft implantation were total repair of tetralogy of Fallot (2 patients) and Ross procedure due to congenital aortic valve stenosis (2 patients). Qualification to PAVTI was based on clinical evaluation, echocardiographic studies and assessment of morphological and functional features of right ventricle and homograft with the use of cardiac magnetic resonance

(2)

TTaabbeellaa 11.. Dane demograficzne, wywiady, rozpoznanie TTaabbllee 11. Demographic data, history and diagnosis

IIDD WWiieekk WWaaddaa IInntteerrwweennccjjee cchhiirruurrggiicczznnee RRookk DDyyssffuunnkkccjjaa [[llaattaa]] sseerrccaa ii pprrzzeezznnaacczzyynniioowwee hhoommooggrraaffttuu

1 27 TF korekcja ca³kowita TF 1988 SP (80/38), IP (+++)

2 30 TF korekcja ca³kowita TF 1983 SP (80/42), IP (+)

wymiana homograftu 2 razy 1994, 2001

walwuloplastyka balonowa homograftu 2002

3 27 SA operacja Rossa 1997 SP (78/45)

4 31 SA walwuloplastyka zastawki aortalnej 1988

operacja Rossa 2000

walwuloplastyka balonowa homograftu 2001 SP (112/67)

TF – tetralogia Fallota, SP – stenoza p³ucna, w nawiasie gradient maksymalny/œredni (mmHg), IP – niedomykalnoœæ p³ucna, (+++) – du¿a, (+) – ma³a, SA – stenoza aortalna TF – tetralogy of Fallot, SP – pulmonary stenosis max/mean gradient (mmHg), IP – pulmonary regurgitation, (+++) – severe, (+) – small, SA – aortic stenosis

W Wssttêêpp

Chorzy po korekcji ca³kowitej wady serca z u¿yciem homograftu p³ucnego stanowi¹ bardzo du¿y problem kli- niczny. Kilka lat po zabiegu dochodzi do zmian degene- racyjnych homograftu p³ucnego, co powoduje niedomy- kalnoœæ p³ucn¹ i/lub zwê¿enie drogi odp³ywu prawej komory. Po 5 latach od operacji dysfunkcjê homograftu stwierdza siê w 34%, a po 10 latach w 53–75% przypad- ków [1, 2]. Chorzy wymagaj¹ reoperacji przed wyst¹pie- niem cech dysfunkcji prawej komory, czêsto ju¿ po kilku latach od zabiegu, a nieraz kilkakrotnie w ci¹gu ¿ycia.

Ka¿dy kolejny zabieg operacyjny oznacza wiêksze ryzyko, wielotygodniowy pobyt w szpitalu i d³ugi okres rehabili- tacji, natomiast odst¹pienie od kolejnej korekcji wi¹¿e siê z wyst¹pieniem nieodwracalnego uszkodzenia miêœnia prawej komory. Im wiêksze jest uszkodzenie prawej ko- mory, tym mniejsza szansa na poprawê jej funkcji po ope- racji. Ze wzglêdu na ryzyko kolejnego zabiegu operacyj- nego i zwykle dobry stan ogólny m³odego, aktywnego zawodowo pacjenta, decyzjê o reoperacji podejmuje siê zbyt póŸno, w okresie zaawansowanej dysfunkcji prawej komory.

Wielk¹ szans¹ dla tej grupy chorych jest przeznaczynio- wa implantacja zastawki p³ucnej (ang. pulmonary artery valve transvascular implantation, PAVTI). W 2000 r. Philipp Bonhoeffer po raz pierwszy opisa³ zabieg przeznaczynio- wego wszczepienia zastawki w konduit ³¹cz¹cy praw¹ ko- morê z têtnic¹ p³ucn¹ u 12-letniego ch³opca po operacji atrezji p³ucnej i ubytku przegrody miêdzykomorowej [3].

Od 2000 do koñca 2008 r. wykonano na œwiecie 750 ta- kich zabiegów [4]. W dniu 18 grudnia 2008 r. przeprowa- dzono pierwsze w Polsce nieoperacyjne wszczepienie za- stawki serca w drogê odp³ywu prawej komory u 4 chorych z dysfunkcj¹ homograftu p³ucnego, wszczepionego wczeœ- niej w czasie operacji korekcji wrodzonej wady serca [5].

Celem tego doniesienia jest przedstawienie wczesnych wyników PAVTI z omówieniem metod kwalifikacji chorych i techniki zabiegu.

M Meettooddyy

Chorzy

Do zabiegu zakwalifikowano 4 chorych (3 kobiety) w wieku 27–31 lat, po operacjach korekcji wad serca (CMR). The procedure was performed in general anesthesia and consisted of two consecutive stages. At first a metal stent was implanted in the pulmonary valve position. Thereafter, it was followed by the deployment of a valved stent.

Results were evaluated by echocardiography two days after the procedure. About 1 month after PAVTI patients were examined with echocardiography and CMR.

R

Reessuullttss:: Time of the procedure varied 60-150 min. PAVTI was successfully performed in all patients. Average reduction of pulmonary gradient after the procedure assessed by echocardiography was 56% after 2 days and 65%

after one month. No pulmonary regurgitation was observed. In all patients end-systolic and end-diastolic volumes of the right ventricle were reduced with concomitant increase of these parameters for the left ventricle.

C

Coonncclluussiioonnss:: Pulmonary artery valve transvascular implantation is an effective and safe method of non-surgical treatment for patients with homograft dysfunction.

K

Keeyy wwoorrddss:: pulmonary valve, homograft, dysfunction, transvascular implantation, congenital heart diseases

(3)

z wszczepieniem homograftu p³ucnego (23 i 24 mm) ³¹- cz¹cego drogê odp³ywu prawej komory z têtnic¹ p³ucn¹ (tab. 1.). Dwie kobiety przeby³y korekcjê tetralogii Fallo- ta. Jedna z nich by³a operowana 3-krotnie – po 11 i 18 latach od pierwszej operacji, w celu wymiany homograf- tu. Dwoje chorych przeby³o operacje Rossa z powodu wro- dzonego zwê¿enia zastawki aorty. Do powstania dysfunk- cji zastawki homograftu dosz³o po 7–20 latach od ostat- niej operacji wszczepienia homograftu. U dwojga chorych wykonano tak¿e w przesz³oœci zabieg przeznaczyniowej walwuloplastyki zastawki homograftu p³ucnego z nieza- dowalaj¹cym efektem.

Zabieg PAVTI zosta³ zaakceptowany przez Komisjê Bio- etyczn¹ przy Instytucie Kardiologii w Warszawie. Ka¿dy z chorych wyrazi³ w pe³ni œwiadom¹ zgodê na zabieg i podpisa³ formularz zaaprobowany przez Komisjê.

Kryteria kwalifikacji do zabiegu nieoperacyjnego przeznaczyniowego wszczepienia zastawki p³ucnej

Do zabiegu PAVTI kwalifikowano chorych z dysfunk- cj¹ homograftu p³ucnego o rozmiarze nie mniejszym ni¿ 16 mm, istotnym zwê¿eniem drogi odp³ywu prawej komory i/lub niedomykalnoœci¹ zastawki p³ucnej. Ze wzglêdu na rozmiar zastawki Melody szerokoœæ drogi od- p³ywu prawej komory nie mog³a przekraczaæ 22 mm.

Morfologiê drogi odp³ywu prawej komory, stopieñ nie- domykalnoœci i zwê¿enia zastawki p³ucnej oraz czynnoœæ prawej komory oceniano wstêpnie przezklatkowym ba- daniem echokardiograficznym. Nastêpnie u wszystkich wykonano równie¿ rezonans magnetyczny serca (CMR) z ocen¹ objêtoœci i czynnoœci prawej komory, wielkoœci niedomykalnoœci p³ucnej i z trójwymiarow¹ rekonstruk- RRyycc.. 11.. Rezonans magnetyczny. Trójwymiarowa rekonstrukcja drogi odp³ywu, pnia p³ucnego i têtnic p³ucnych, uwidaczniaj¹ca konduit p³ucny w dwóch p³aszczyznach.

Ciasne zwê¿enie pokazane w jednej z projekcji (strza³ka), niewidoczne z innej strony

FFiigg.. 11.. Magnetic resonance. Three-dimensional view of right ventricular outflow tract, main pulmonary artery and its branches showing pulmonary conduit in two planes. Severe stenosis seen in one view (arrow) is not seen in another

RRyycc.. 22.. AA – przyk³ad pomiaru prêdkoœci wyp³ywu p³ucnego metod¹ doplera ci¹g³ego – projekcja przymostkowa w osi krótkiej. BB – przyk³ad pomiaru talii niedomy- kalnoœci p³ucnej (4 mm) w badaniu metod¹ doplera kolorowego u chorego po korekcji ca³kowitej tetralogii Fallota (projekcja przymostkowa w osi krótkiej) FFiigg.. 22.. AA – example of a typical continuous wave (CW) Doppler velocity signal of the pulmonary valve outflow. Short axis parasternal view. BB – measurement of vena contracta (VC – 4 mm) by color Doppler in a patient after Tetralogy of Fallot correction. Short axis parasternal view

A

A BB

(4)

cj¹ drogi odp³ywu prawej komory w celu dok³adnej oce- ny anatomii, wymiarów drogi odp³ywu komory i homo- graftu (ryc. 1.).

Echokardiografia

U ka¿dego chorego wykonano przezklatkowe badanie echograficzne archiwizowane cyfrowo. Akwizycjê danych przeprowadzono z wykorzystaniem aparatu Vivid 7 (GE Ving- med Ultrasound, Horten, Norwegia).

W badaniu, oprócz standardowej oceny morfologii i funkcji lewej komory, dla potrzeb dalszej analizy rejestro- wano:

• wielkoœæ jamy prawej komory w projekcji przymostkowej w osi d³ugiej,

• szerokoœæ drogi odp³ywu prawej komory w skurczu i w roz- kurczu w projekcji przymostkowej w osi krótkiej na wyso- koœci zastawki aortalnej,

• pole prawej komory i jego zmianê w zale¿noœci od cyklu pracy serca (ang. fractional area change, FAC),

• maksymaln¹ i œredni¹ prêdkoœæ wyp³ywu p³ucnego w pro- jekcji przymostkowej w osi krótkiej rejestrowane doplerem fali ci¹g³ej, które szacowano na podstawie uproszczone- go równania Bernoulliego, oznaczaj¹c maksymalny i œred- ni skurczowy gradient ciœnieñ (ryc. 2. A),

• szerokoœæ talii niedomykalnoœci zastawki p³ucnej (VC) w badaniu metod¹ doplera kolorowego (ryc. 2. B).

Rezonans magnetyczny

Badanie CMR serca wykonano przy u¿yciu skane- ra 1,5 Tesli (Avanto, Siemens). Wykonywano sekwencje steady-state free precession (SSFP) – sekwencje kinema- tograficzne, tzw. cine – w standardowych projekcjach oraz obrazowanie cine drogi odp³ywu prawej i lewej komory w dwóch p³aszczyznach w osi d³ugiej. W celu dok³adnej, trójwymiarowej oceny anatomii drogi odp³ywu prawej ko- mory, miejsca podzia³u pnia p³ucnego oraz prawej i le- wej têtnicy p³ucnej wykonywano angiografiê 3D po po- daniu kontrastu gadolinowego w dawce 0,1 mmol/kg masy cia³a. U czêœci chorych wykonano dodatkowo se- kwencje 3D whole-heart w celu oceny pocz¹tkowego prze- biegu têtnic wieñcowych wzglêdem homograftu (ryc. 3.).

Ocenê objêtoœci koñcoworozkurczowej i koñcowo- skurczowej lewej i prawej komory wykonywano poprzez rêczne obrysowanie konturów wsierdzia i nasierdzia na przekrojach w osi krótkiej (MASS 6.2.1, Medis). Na- stêpnie obliczano objêtoœæ wyrzutow¹ oraz frakcjê wyrzu- tow¹ obu komór. Frakcjê niedomykalnoœci zastawki pnia p³ucnego podano jako procentowy udzia³ objêtoœci fali zwrotnej w ca³kowitej objêtoœci krwi nap³ywaj¹cej wyli- czonych metod¹ phase-contrast (analiza za pomoc¹ opro- gramowania Argus, Siemens).

U chorych po zabiegu PAVTI wykonano badanie kon- trolne CMR z ocen¹ morfologii drogi odp³ywu prawej komory w sekwencjach turbo spin echo (TSE, tzw. sekwen- cje czarnej krwi – ang. black blood).

RRyycc.. 33.. Rezonans magnetyczny w sekwencji3D whole-heart w celu oceny relacji przebiegu têtnic wieñcowych i homograftu p³ucnego. Chora 2. z anomali¹ têtnic – brak prawej têtnicy, dominuj¹ca ga³¹Ÿ okalaj¹ca i przednia zstêpuj¹ca (strza³- ki) przebiegaj¹ z dala od homograftu

Ao – aorta, H – homograft

FFiigg.. 33.. Magnetic resonance (3D whole-heart sequence) of a patient 2, with an anomalny of coronary arteries – absent right artery, dominant circumflex artery (arrows) far away from the homograft

Ao – aorta, H – homograft

RRyycc.. 44.. Zastawka biologiczna Melody Medtronic FFiigg.. 44.. Melody transcatheter pulmonary valve

(5)

Technika zabiegu

Zastawka biologiczna Melody zbudowana jest ze spre- parowanej ¿y³y szyjnej wo³u wyciêtej wraz z w³asn¹ zastaw- k¹, wszytej do wnêtrza stentu z irydoplatyny (ryc. 4.). Stent wraz z zastawk¹ jest montowany na specjalnie skonstru- owanym systemie dostarczaj¹cym, z cewnikiem balono- wym typu „balon w balonie” i koszulk¹ pozwalaj¹c¹ os³o- niæ stent zaciœniêty na balonie (Medtronic Ensemble Transcatheter Delivery System). Jeden rodzaj zastawki, w za- le¿noœci od wielkoœci balonu zastosowanego systemu do- starczaj¹cego, mo¿na rozprê¿yæ do 18, 20 lub 22 mm.

Zabiegi wykonano w znieczuleniu ogólnym z intubacj¹ dotchawicz¹, z dojœcia przez nak³ucie prawej ¿y³y oraz têt- nicy udowej w pachwinie. Przed zabiegiem, po kaniulacji naczyñ podawano do¿ylnie jedn¹ dawkê heparyny niefrak- cjonowanej (100 j./kg) oraz antybiotyk (jedna dawka cefa- losporyny). Zabieg poprzedzony by³ cewnikowaniem serca z pomiarem ciœnieñ i angiografi¹ drogi odp³ywu prawej ko- mory w projekcji lewobocznej (ryc. 5.). W celu oceny prze- biegu têtnic wieñcowych wzglêdem homograftu p³ucnego wykonywano równie¿ aortografiê wstêpuj¹c¹ w projekcjach tylno-przedniej i lewobocznej. W ka¿dym przypadku stwier- dzono, ¿e têtnice wieñcowe nie le¿¹ w bezpoœrednim s¹- siedztwie homograftu i w ten sposób wykluczono mo¿liwoœæ uciœniêcia têtnicy przez rozprê¿ony stent.

Przez ¿y³ê udow¹, prawe serce i homograft, za pomoc¹ cewnika wielozadaniowego wprowadzono g³êboko do obwo- du jednej z têtnic p³ucnych d³ugi, sztywny prowadnik (Amplatz

Ultra-Stiff wire guide – 0,035 in, 260 cm). Przy u¿yciu tego prowadnika, z zastosowaniem d³ugiej koszulki dostarczaj¹cej (Mullins design, 14 Fr, Cook Medical), przed w³aœciw¹ implan- tacj¹ zastawki Melody w miejsce niefunkcjonuj¹cej zastawki

RRyycc.. 55.. Arteriografia p³ucna w projekcji lewobocznej (kontrast podany powy¿ej zwê¿enia) – du¿a p³ucna fala zwrotna do prawej komory

FFiigg.. 55.. Pulmonary angiogram (left lateral projection). Severe pulmonary valve incompetence (contrast injection above the valve)

RRyycc.. 66.. Dodatkowy stent stalowy wszczepiany na cewniku typu „balon w balonie” w miejsce niefunkcjonuj¹cej zastawki homograftu przed wszczepieniem zastawki biologicznej Melody: AA – rozprê¿ony balon wewnêtrzny (kontrolne podanie kontrastu umo¿liwia ocenê pozycji stentu i jego ewentualn¹ repozycjê), BB – rozprê¿ony balon zewnêtrzny, ca³kowite rozprê¿enie stentu

FFiigg.. 66.. Implantation of the additional stent (on the ‘balloon-in-balloon’ catheter) into the ‘native’ homograft valve, preceding Melody valve implantation: AA – inner balloon inflated (contrast injection allows precise stent positioning), BB – outer balloon inflated, the stent fully expanded

A

A B B

(6)

homograftu dodatkowo wszczepiano stalowy stent. Stent (In- traStent Max LD, ev3 Inc.) o d³ugoœci 36 mm rozprê¿ono na cewniku z balonem typu „balon w balonie” (Nu MED. BIB), o œrednicy balonu zewnêtrznego o 2 mm mniejszej od œredni- cy, do której rozprê¿ano póŸniej stent zastawki p³ucnej (ryc. 6.

A, B). Nastêpnym etapem by³o przygotowanie zastawki do wszczepienia. Zastawkê biologiczn¹ Melody (Medtronic Melody Transcatheter Pulmonary Valve) zamontowano na sys-

temie dostarczaj¹cym (Medtronic Ensemble Transcatheter Delivery System) poprzez jej rêczne zaciœniêcie na balonie sys- temu. Uk³ad zastawka-balon zosta³ pokryty koszulk¹ systemu poprzez nasuniêcie jej na zastawkê. Dok³adnie odpowietrzo- ny uk³ad wprowadzono nastêpnie przez ¿y³ê udow¹ po pro- wadniku do têtnicy p³ucnej. Po osi¹gniêciu optymalnej pozy- cji koszulkê ochronn¹ podci¹gniêto tak, aby ods³oniæ stent zastawki zaciœniêty na balonie. Kolejno wype³niono p³ynem RRyycc.. 77.. Zastawka Melody rozprê¿ana balonem w homografcie, w miejscu gdzie wczeœniej wszczepiony zosta³ dodatkowy stent stalowy: AA – pozycjonowanie zastawki (obszarem odniesienia jest dobrze widoczny wszczepiony wczeœniej stent), BB – rozprê¿ony balon wewnêtrzny stentu zastawki (mo¿liwa jest repozycja), CC – wype³- niony balon zewnêtrzny, DD – zastawka po wszczepieniu i dodatkowym jej doprê¿eniu balonem wysokociœnieniowym

FFiigg.. 77.. Melody valve implantation: AA – valve-stent positioning (the previously implanted stent makes the reference for valve precise placement), BB – inner balloon inflated (reposition still possible), CC – outer balloon inflated, DD – the Melody valve on X-rays after implantation and additional postdilatation with a high pressure balloon

A A

C

C D D

B

B

(7)

balon wewnêtrzny, a nastêpnie zewnêtrzny, powoduj¹c rozprê-

¿enie stentu i wszczepienie zastawki w homograft (ryc. 7. A–C).

Wszystkie zastawki rozprê¿ono do 22 mm. Po szybkim opró¿- nieniu obu balonów system dostarczaj¹cy usuniêto, z pozo- stawieniem prowadnika w têtnicy p³ucnej. W jednym przypad-

ku bezpoœrednio po wszczepieniu stwierdzono utrzymuj¹cy siê nadal istotny gradient p³ucny. Zastawkê doprê¿ono dodatko- wo balonem wysokociœnieniowym (Nu MED. Mullins-X Ultra High Pressure) o œrednicy 22 mm, ciœnieniem 10 atm, uzysku- j¹c ust¹pienie gradientu. Zabieg koñczy³a kontrolna arterio- grafia p³ucna (ryc. 8.) i pomiar ciœnieñ w prawym sercu. He- mostazê po zabiegu uzyskiwano przez miejscowy ucisk w pachwinie. Po wybudzeniu chorzy byli przewo¿eni na od- dzia³ ogólny.

Ocena wyników zabiegu

W 2. dobie po zabiegu u wszystkich chorych wykona- no badanie echokardiograficzne, a miesi¹c póŸniej ba- danie echokardiograficzne i CMR.

W Wyynniikkii

Wszystkie zastawki rozprê¿ono balonem do 22 mm.

Czas zabiegu wynosi³ 60–150 min, a czas sko- pii 13,4–27 min. Kontrolna angiografia bezpoœrednio po zabiegu wykaza³a prawid³ow¹ czynnoœæ nowej zastaw- ki p³ucnej, bez fali zwrotnej. Wszyscy chorzy zostali uru- chomieni nastêpnego dnia po zabiegu. Przez pierwsze 2 doby obserwowano podwy¿szon¹ temperaturê (do 38°C) bez innych objawów. Stany podgor¹czkowe ust¹pi³y samoistnie. W 4. dobie po zabiegu wszyscy zosta- li wypisani do domu.

Przezklatkowe badanie echokardiograficzne wykona- ne w 2. dobie po zabiegu wykaza³o spadek gradientu p³ucnego z 80–112 (œrednio 87,5) do 27–55 (œred- RRyycc.. 88.. Arteriografia p³ucna jak na ryc. 5. po wszczepieniu zastawki. Szeroka

droga odp³ywu z prawej komory, bez fali zwrotnej

FFiigg.. 88.. Pulmonary angiogram as on fig. 5, after Melody valve implantation.

Right ventricular outflow widely open, no valve regurgitation

RRyycc.. 99.. Obraz rezonansu magnetycznego przed (AA) i po (BB) PAVTI z widocznym zwê¿eniem homograftu oraz prawid³ow¹ szerokoœci¹ po implantacji zastawki (strza³ki)

FFiigg.. 99.. Magnetic resonance image before (AA) and after (BB) PAVTI; homograft stenosis and normal dimension after valve implantation are seen (arrows)

A

A B B

(8)

nio 38,8) mm Hg, tj. o 56% (tab. 2.). Nie obserwowano niedomykalnoœci p³ucnej.

Miesi¹c po zabiegu wszyscy chorzy zg³aszali wyraŸn¹ poprawê samopoczucia i subiektywne zwiêkszenie tole- rancji wysi³ku. U wszystkich w badaniu CMR uwidocznio- no szeroko rozprê¿on¹ we w³aœciwym miejscu zastawkê p³ucn¹ (ryc. 9.). Nie stwierdzono niedomykalnoœci p³uc- nej u ¿adnego z chorych (ryc. 10. A). Wykazano tak¿e zmniejszenie wymiarów koñcoworozkurczowych oraz koñ- cowoskurczowych prawej komory (z wyj¹tkiem chorej, u której parametry te pozosta³y niezmienione) z zacho- waniem lub niewielkim wzrostem frakcji wyrzutowej (ryc. 10. B). Obserwowano wzrost objêtoœci koñcoworoz- kurczowej oraz koñcowoskurczowej lewej komory przy nie- zmienionej istotnie frakcji wyrzutowej (ryc. 11.). W bada- niu echokardiograficznym wykazano dalszy spadek gradientu p³ucnego do 20–45 (œrednio 30,1) mm Hg, tzn. o 65% w stosunku do wartoœci rejestrowanych przed zabiegiem (tab. 2.).

D Dyysskkuussjjaa

Zabiegi przeznaczyniowego wszczepiania zastawek serca s¹ obecnie najbardziej interesuj¹c¹ i rozwijaj¹c¹ siê dziedzin¹ kardiologii interwencyjnej [6]. Dwa lata po pierwszym zabiegu PAVTI ukaza³o siê doniesienie o pierwszym u cz³owieka przeznaczyniowym wszczepieniu zastawki w pozycjê aortaln¹ [3, 7]. O ile przeznaczynio- wa implantacja zastawki aortalnej jest szans¹ dla chorych wysokiego ryzyka, u których wykluczono wykonanie zabie- gu operacyjnego, o tyle zabieg przeznaczyniowego wszczepienia zastawki p³ucnej stwarza mo¿liwoœci wczes- nego leczenia chorych z dysfunkcj¹ homograftu p³ucne- go – s¹ to zwykle m³odzi, aktywni zawodowo ludzie, po jednym lub kilku zabiegach operacyjnych wady wro- dzonej serca, u których ze wzglêdu na ryzyko kolejnej ope- racji czêsto decyzjê o wymianie homograftu podejmuje siê zbyt póŸno. Okreœlenie optymalnego momentu, w któ- rym nale¿y przeprowadziæ zabieg operacyjny, jest bardzo

trudne. Zwykle na operacjê kieruje siê chorych, u których wystêpuj¹ ju¿ objawy niewydolnoœci prawej komory, za- burzenia rytmu serca, postêpuj¹ca rozstrzeñ prawej ko- mory, szczególnie gdy istniej¹ czynniki dodatkowo zwiêk- szaj¹ce przeci¹¿enie objêtoœciowe prawej komory, jak rezydualny ubytek przegrody miêdzykomorowej, zwê¿e- nie drogi odp³ywu lub niedomykalnoœæ trójdzielna. Znacz- nie lepsze wyniki operacji stwierdza siê u tych chorych, u których interwencjê podjêto przed wyst¹pieniem obja- wów niewydolnoœci prawej komory, kieruj¹c siê pogor- szeniem tolerancji wysi³ku w kolejnych testach ergospiro- metrycznych. Ze wzglêdu na ryzyko kolejnego zabiegu operacyjnego i zwykle dobry stan ogólny chorego, decy- zjê o reoperacji podejmuje siê, gdy dochodzi do nieod- wracalnego uszkodzenia prawej komory.

Dotychczasowe doœwiadczenia pokazuj¹, ¿e nieope- racyjne wszczepienie zastawki p³ucnej jest metod¹ sku- teczn¹ i bezpieczn¹. Mniejsze ryzyko groŸnych powik³añ, krótki czas hospitalizacji, natychmiastowy powrót do nor- malnej aktywnoœci po zabiegu PAVTI umo¿liwia podjêcie decyzji o wczeœniejszej interwencji. Nie obserwowano zgo- nów zwi¹zanych z procedur¹. Najczêstszym powik³aniem póŸnym by³o pêkniêcie stentu zastawki (18%) [8]. W ta- kiej sytuacji mo¿liwe jest wszczepienie nastêpnej zastaw- ki Melody do wnêtrza uszkodzonej [9–11]. Czêstoœæ tych powik³añ wyraŸnie zmala³a, od kiedy rutynowo implan- tacjê zastawki poprzedza siê wszczepieniem dodatkowe- go stentu [12].

Warunkiem osi¹gniêcia dobrych wyników i bezpieczeñ- stwa zabiegu jest w³aœciwa kwalifikacja chorych. Obecnie zabiegi PAVTI wykonuje siê jedynie u osób z pe³nym ho- mograftem w drodze odp³ywu prawej komory, o minimal- nym rozmiarze 18 mm [13, 14]. Zasadnicze znaczenie ma precyzyjna ocena morfologii i wymiarów drogi odp³ywu prawej komory. Szerokoœæ drogi odp³ywu nie mo¿e prze- kraczaæ 22 mm. Badanie echokardiograficzne odpowia- da na wiêkszoœæ pytañ dotycz¹cych wielkoœci gradientu p³ucnego i stopnia niedomykalnoœci p³ucnej. Najlepsz¹ ocenê morfologii i czynnoœci drogi odp³ywu prawej komo- TTaabbeellaa 22.. Porównanie gradientu p³ucnego przed i po zabiegu PAVTI (badanie echokardiograficzne)

TTaabbllee 22.. Echocardiographic gradient across the right ventricular outflow tract before and after PAVTI C

Chhoorryy GGrraaddiieenntt pp³³uuccnnyy GGrraaddiieenntt pp³³uuccnnyy GGrraaddiieenntt pp³³uuccnnyy RReedduukkccjjaa ggrraaddiieennttuu m

maakkssyymmaallnnyy//œœrreeddnnii mmaakkssyymmaallnnyy//œœrreeddnnii mmaakkssyymmaallnnyy//œœrreeddnnii pp³³uuccnneeggoo mmiieessii¹¹cc p

prrzzeedd zzaabbiieeggiieemm ppoo zzaabbiieegguu PPAAVVTTII mmiieessii¹¹cc ppoo zzaabbiieegguu ppoo zzaabbiieegguu P

PAAVVTTII [[mmmm HHgg]] [[mmmm HHgg]] PPAAVVTTII [[mmmm HHgg]] PPAAVVTTII [[%%]]

1 80/38 27/14 20/16 75

2 80/42 33/18 31/16 61

3 78/45 40/15 25/13 68

4 112/67 55/26 45/22 60

Œrednio 87,5/48 38,8/18,3 30,2/16,8 65

(9)

RRyycc.. 1100.. AA – frakcja niedomykalnoœci zastawki pnia p³ucnego u chorych przed i po zabiegu oceniana metod¹ CMR. BB – parametry prawej komory oceniane metod¹ CMR u chorych przed i po zabiegu przezskórnego wszczepienia zastawki p³ucnej

PRF – frakcja niedomykalnoœci zastwki p³ucnej, RVEDVi – indeks objêtoœci koñcoworozkurczowej prawej komory, RVESVi – indeks objêtoœci koñcowoskurczowej prawej komory, RVSVi – indeks objêtoœci wyrzutowej prawej ko- mory, RVEF – frakcja wyrzutowa prawej komory

FFiigg.. 1100.. AA – pulmonary regurgitant fraction assessed with the use of magnetic resonance before and after the procedure. BB – right ventricular parameters assessed with the use of magnetic resonance before and after the procedure

PRF – pulmonary regurgitant fraction, RVEDVi – right ventricular end-diastolic volume index, RVESVi – right ventricular end-systolic volume index, RVSVi – right ventricular stroke volume index, RVEF – right ventricular ejection fraction

25

20

15

10

5

0

[%]

125 120 115 110 105 100 95 90 85 80 [ml/m2]

PRF przed zabiegiem PRF po zabiegu

RVEDVi przed zabiegiem RVEDVi po zabiegu

64 62 60 58 56 54 52 50 48 46 44 [ml/m2]

RVSVi przed zabiegiem RVSVi po zabiegu

70

65

60

55

50

45

40 [ml/m2]

RVEF przed zabiegiem RVEF po zabiegu 60

55

50

45

40

35

30

25 [ml/m2]

RVEDVi przed zabiegiem RVEDVi po zabiegu

A A

B B

(10)

ry uzyskuje siê jednak za pomoc¹ CMR [15, 16]. Badanie to pozwala na precyzyjn¹ ocenê objêtoœci i czynnoœci pra- wej komory oraz wielkoœci niedomykalnoœci p³ucnej. Szcze- gólnie przydatna jest trójwymiarowa rekonstrukcja drogi odp³ywu prawej komory uwidaczniaj¹ca konduit we wszyst- kich p³aszczyznach, dziêki czemu uzyskuje siê prawdziw¹ ocenê zwê¿eñ w jego zagiêciach i skrêceniach. Istotne zna- czenie ma równie¿ precyzyjna ocena przebiegu têtnic wieñ- cowych wzglêdem homograftu w miejscu, gdzie ma zostaæ wszczepiony stent zastawki, aby wykluczyæ mo¿liwoœæ uciœ- niêcia têtnicy. Badanie echokardiograficzne i CMR s¹ rów- nie¿ nieodzowne w ocenie wyników zabiegu.

Zabiegi PAVTI wykonano po bardzo szczegó³owej kwalifikacji u 4 m³odych osób, uzyskuj¹c usuniêcie istot- nej przeszkody w odp³ywie krwi z prawej komory i prawi-

d³ow¹ funkcjê nowej zastawki biologicznej. W ¿adnym przypadku nie stwierdzono niedomykalnoœci p³ucnej bez- poœrednio po zabiegu ani miesi¹c póŸniej (obecna jedy- nie œladowa niedomykalnoœæ w badaniu CMR). Istotne zmniejszenie gradientu p³ucnego obserwowane w pierw- szej dobie po zabiegu by³o jeszcze wyraŸniejsze miesi¹c póŸniej. W krótkim okresie obserwacji stwierdzono zmniej- szenie objêtoœci i poprawê funkcji prawej komory oraz wzrost objêtoœci koñcoworozkurczowej i koñcowoskur- czowej lewej komory ze wzrostem objêtoœci wyrzutowej, co œwiadczy o poprawie jej nape³niania (ust¹pienie zja- wiska „pustej lewej komory”).

Zabiegi wykonano bez powik³añ. Stany podgor¹cz- kowe w pierwszej dobie po zabiegu by³y prawdopodob- nie wynikiem reakcji alergicznej na obce bia³ko. Podob-

125 120 115 110 105 100 95 90 85 80 [ml/m2]

LVEDVi przed zabiegiem LVEDVi po zabiegu

45

40

35

30

25

20 [ml/m2]

LVESVi przed zabiegiem LVESVi po zabiegu

80

75

70

65

60

55

50

45 [ml/m2]

LVSVi przed zabiegiem LVSVi po zabiegu

72 70 68 66 64 62 60 58 56 54 [ml/m2]

LVEF przed zabiegiem LVEF po zabiegu

RRyycc.. 1111.. Parametry lewej komory oceniane metod¹ CMR u chorych przed i po zabiegu PAVTI

LVEDVi – indeks objêtoœci koñcoworozkurczowej lewej komory, LVESVi – indeks objêtoœci koñcowoskurczowej lewej komory, LVSVi – indeks objêtoœci wyrzutowej lewej komory, LVEF – frakcja wyrzutowa lewej komory FFiigg.. 1111.. Left ventricular parameters assessed with the use of magnetic resonance

LVEDVi – left ventricular end-diastolic volume index, LVESVi – left ventricular end-systolic volume, LVSVi – left ventricular stroke volume, LVEF – left ventricular ejection fraction

(11)

ne objawy obserwowano po zabiegach PAVTI w innych oœrodkach [17].

Przeznaczyniowa implantacja zastawki p³ucnej otwie- ra nowy rozdzia³ kardiologii interwencyjnej, daj¹c szan- sê m³odym ludziom po operacjach wad wrodzonych na unikniêcie kolejnych operacji, powik³añ z nimi zwi¹- zanych, d³ugiego pobytu w szpitalu i wielotygodniowej re- habilitacji. U³atwia podjêcie wczeœniejszej decyzji o inter- wencji, dziêki czemu wyniki leczenia powinny byæ lepsze.

Istotnym ograniczeniem metody jest mo¿liwoœæ im- plantacji zastawki Melody jedynie w pe³nych homo- graftach o okreœlonych rozmiarach, podyktowanych wiel- koœci¹ zastawki wykonanej z ¿y³y szyjnej wo³u. Trwaj¹ pra- ce nad nowym typem zastawki p³ucnej, któr¹ bêdzie mo¿- na zastosowaæ u chorych z wiêkszym wymiarem drogi odp³ywu prawej komory i du¿¹ niedomykalnoœci¹ p³uc- n¹, jakie stwierdza siê u wiêkszoœci osób po wszczepie- niu zastawki typu monucusp z konserwowanego osierdzia lub czêœciowego homograftu aortalnego.

P

Piiœœmmiieennnniiccttwwoo

1. Oosterhof T, Meijboom FJ, Vliegen HW i wsp. Long-term follow-up of homograft function after pulmonary valve replacement in patients with tetralogy of Fallot. Eur Heart J 2006; 27: 1478-1484.

2. Boethig D, Goerler H, Westhoff-Bleck M i wsp. Evaluation of 188 consecutive homografts implanted in pulmonary position after 20 years. Eur J Cardiothorac Surg 2007; 32: 133-142.

3. Bonhoeffer P, Boudjemline Y, Saliba Z i wsp. Percutaneous replacement of pulmonary valve in a right ventricle to pulmonary artery prosthetic conduit with valve dysfunction.

Lancet 2000; 356: 1403-1405.

4. Rejestr zabiegów wszczepienia zastawki Melody, Medtronic – kontakt osobisty.

5. Demkow M, Ru¿y³³o W, W³odarska EK i wsp. Nieoperacyjne wszczepienie zastawki p³ucnej – pierwsze doœwiadczenia. Kardiol Pol 2009; 67: 110-114.

6. Babaliaros V, Block P. State of the art percutaneous intervention for the treatment of valvular heart disease: a review of the current technologies and ongoing research in the field of percutaneous valve replacement and repair. Cardiology 2007; 107: 87-96.

7. Cribier A, Eltchaninoff H, Bash A i wsp. Percutaneous transcatheter valve implantation of an aortic valve prosthesis for calcific aortic stenosis: first human case description.

Circulation 2002; 106: 3006-3008.

8. Khambadkone S, Coats L, Taylor A i wsp. Percutaneous pulmonary valve implantation in humans:

results in 59 consecutive patients. Circulation 2005; 112: 1189-1197.

9. Nordmeyer J, Coats L, Bonhoeffer P. Current experience with percutaneous pulmonary valve implantation. Semin Thorac Cardiovasc Surg 2006; 18: 122-125.

10. Nordmeyer J, Coats L, Lurz P i wsp. Percutaneous valve-in-valve implantation: a successful traetment concept for early device failure. Eur Heart J 2008; 29: 810-815.

11. Nordmeyer J, Khambadkone S, Coats L i wsp. Risk stratification and anticipatory management strategies for stent fracture after percutaneous pulmonary valve implantation.

Circulation 2007; 115: 1392-1397.

12. Lurz P, Coats L, Khambadkone S i wsp. Percutaneous pulmonary valve implantation. Impact of evolving technology and learning curve on clinical outcome. Circulation 2008; 17: 1964-1972.

13. Khambadkone S, Nordmeyer J, Bonhoeffer P. Percutaneous implantation of the pulmonary and aortic valves: indications and limitations. J Cardiovasc Med 2007; 8: 57-61.

14. Khambadkone S, Bonhoeffer P. Nonsurgical pulmonary valve replacement: why, when, and how?

Catheter Cardiovasc Interv 2004; 62: 401-408.

15. Schievano S, Coats L, Migliavacca F i wsp. Variations in right ventricular outflow tract morphology following repair of congenital heart disease: implications for percutaneous pulmonary valve implantation. J Cardiovasc Magn Reson 2007; 9: 687-695.

16. Schievano S, Migliavacca F, Coats L i wsp. Percutaneous pulmonary valve implantation based on rapid prototyping of right ventricular outflow tract and pulmonary trunk from MR data.

Radiology 2007; 242: 490-497.

17. Lars So/ndergaard, Rigshospitalet, Kopenhaga, Dania – kontakt osobisty.

Cytaty

Powiązane dokumenty

So far there are only a few described cases of transcatheter pulmonary valve implan- tation in patients without a complete conduit (with the native right ventricular outflow tract

Transvascular pulmonary valve implantation (TPVI) is a new treatment option for patients with right ventricular outflow tract (RVOT) dysfunction after congenital heart defects

Aim: To assess results of balloon angioplasty (BAP) and/or stent implantation (SI) in the treatment of patients (pts) with aortic coarctation and recoarctation.. Material and

Alternatyw¹ do leczenia chirurgicznego u niektórych chorych z tej grupy jest zabieg niepoperacyjnego przez- naczyniowego wszczepienia zastawki p³ucnej (ang. pulmonary artery

U 2 chorych ze zwê¿eniem aorty i przewodem têtni- czym w efekcie implantacji stentów pokrytych PTFE uzy- skano poszerzenie zwê¿enia oraz zamkniêcie przecieku przez przewód

Przezskórna implantacja zastawki p³ucnej (ang. per- cutaneous pulmonary valve implantation – PPVI) otwiera nowy rozdzia³ kardiologii interwencyjnej, daj¹c szansê setkom m³odych

Podobne wyniki przyniosło badanie ROVA (Right ventri- cular Outflow Versus Apical pacing), oceniające w sposób randomizowany wpływ wyboru miejsca stymulacji u 103 pacjentów

Computed tomography cross-sections perpendicular to the homograft long lumen axis obtained: distally (with indicated minimal and maximal in-stent diameters) [1]; at the site