WYROK NR SYGN. AKT IV SA/WR 59/12
WOJEWÓDZKIEGO SĄDU ADMINISTRACYJNEGO WE WROCŁAWIU
z dnia 14 maja 2012 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym:
Przewodniczący Sędzia WSA Wanda Wiatkowska-Ilków
Sędziowie Sędzia WSA Lidia Serwiniowska (sprawozdawca)
Sędzia WSA Alojzy Wyszkowski
Protokolant Aneta Januszkiewicz
po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 14 maja 2012 r.
sprawy ze skargi Prokuratora Okręgowego w Świdnicy na uchwałę Rady Miejskiej Kłodzko
z dnia 24 września 2009 r. nr XLII/418/2009
w przedmiocie trybu udzielania, rozliczania i kontroli prawidłowości wykorzystania dotacji dla podstawowych i gimnazjalnych szkół niepublicznych, przedszkoli niepublicznych oraz innych form wychowania przedszkolnego prowadzonych na terenie Gminy Miejskiej Kłodzko
I. stwierdza nieważność § 8 zaskarżonej uchwały;
II. nie orzeka w przedmiocie wykonania zaskarżonej uchwały.
DZIENNIK URZĘDOWY
WOJEWÓDZTWA DOLNOŚLĄSKIEGO
Wrocław, dnia 2 października 2012 r.
Poz. 3292
Elektronicznie podpisany przez:
Agnieszka Augustynowicz Data: 2012-10-02 14:42:43
U zasad ni eni e
Przedmiotem skargi Prokuratora Okręgowego w Świdnicy – dalej skarżący jest uchwała nr XLII/418/2009 Rady Miejskiej w Kłodzku z dnia 24 września 2009 r. w sprawie trybu udzielania, rozliczania i kontroli prawidłowości wykorzystania dotacji dla podstawowych i gimnazjalnych szkół niepublicznych, przedszkoli niepublicznych oraz innych form wychowania przedszkolnego prowadzonych na terenie Gminy Miejskiej Kłodzko.
Powyższej uchwale skarżący zarzucił rażące naruszenie prawa materialnego t.j. przepisu art. 90 ust. 4 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz.U. t.j. 2004, Nr 256, poz. 2572 ze zm.) dalej: ustawa polegające na przekroczeniu przez Radę Miejską w Kłodzku granic upoważnienia ustawowego poprzez wprowadzenie do zaskarżonej uchwały zapisu § 8 przewidującego przesłanki i sposób wstrzymania wypłaty dotacji, podczas gdy przepis ten, ani żaden inny nie pozwalał na uchwalenie tego rodzaju sankcji.
Wniósł o stwierdzenie nieważności zapisu § 8 zaskarżonej uchwały.
W uzasadnieniu skargi skarżący wskazał, że przedmiotowa uchwała jest aktem obowiązującym i została opublikowana w Dzienniku Urzędowym Województwa Dolnośląskiego z dnia 12 października 2009 r. Nr 172, poz. 3115 z zastrzeżeniem z uchwały nr 81/2009 Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej we Wrocławiu z dnia 4 listopada 2009 r.
Jak wynika z treści zaskarżonej uchwały w jej § 8 ust. 1 przewidziano, że: Wypłatę dotacji wstrzymuje się w przypadku:
1) uniemożliwienia przeprowadzenia kontroli, o której mowa w § 7,
2) stwierdzenia niezgodności stanu faktycznego z wpisem do ewidencji szkół i placówek niepubulicznych, 3) niezłożenie informacji, o której mowa w § 6 pkt 1, lub złożenia tej informacji niezgodnej ze stanem
faktycznym,
4) (stwierdzono nieważność), 5) (stwierdzono nieważność).
ust. 2. Wstrzymana dotacja, w postaci wypłaty transz miesięcznych, jest uruchamiana w miesiącu następującym po miesiącu, w którym zostaną usunięte uchybienia określone w ust. 1.
Na powyższej podstawie Burmistrz Miasta Kłodzka decyzją z dnia 5 października 2011 r. wstrzymał dotację dla Niepublicznego Przedszkola „Akademia Przedszkolaka” poczynając od 1 września 2011 r. do czasu usunięcia uchybień określonych w § 8 ust. 1 uchwały nr XLII/418/2009 z dnia 24 września 2009 r.
Decyzją tę zakwestionował podmiot prowadzący wspomnianą placówkę.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia 24 listopada 2011 r. (nr SKO 4121/491/2011) uchyliło ją w całości i przekazało sprawę do ponownego rozpoznania przez organ I instancji.
Organ odwoławczy w obszernych argumentach dokonał analizy § 8 tej uchwały stwierdzając że:
„Wątpliwości budzą unormowania zawarte w cyt. § 8 ust. 1 pkt 2 i 3 Uchwały nr XLII/418/2009 Rady Miejskiej w Kłodzku, które w ocenie Kolegium wprowadzają sankcję nie znajdującą umocowania w przepisach stanowiących podstawę prawną w/w Uchwały. Jedynym warunkiem nieudzielania dotacji, a nie jej wstrzymania, jest niepodanie przez podmiot prowadzący niepubliczne przedszkole organowi właściwemu do udzielenia dotacji planowanej liczby uczniów do dnia 30 września roku poprzedzającego rok udzielania dotacji.
Z 90 ust. 4 ustawy o systemie oświaty wynika, że organ stanowiący samorządu terytorialnego ustala tryb udzielania i rozliczania dotacji, co jednak nie jest równoznaczne z merytorycznym rozliczaniem i kontrolą wykorzystywania dotacji. Rozliczenie dotacji pozostaje bowiem w związku z liczbą uczniów i jedyną dopuszczalną formą kontroli przyznawanych dotacji może być rozliczanie faktycznej liczby uczniów, na których są przyznawane dotacje. Dotacja przyznawana podmiotem wymienionym w Uchwale nr XLII/418/2009 Rady Miejskiej w Kłodzku z dnia 24 września 2009 r. ma charakter dotacji podmiotowej i nie powinna podlegać obowiązkowi rozliczenia co do kierunków jej wykorzystania. Ustawodawca nie przewidział instytucji wstrzymania dotacji, ani w ustawie o finansach publicznych, ani w ustawie o systemie oświaty.
Powyższe oznacza, że kwestie wstrzymania dotacji nie mogą być regulowane przepisami prawa miejscowego”.
Stwierdzając powyższe rażące naruszenie prawa, SKO podało jednocześnie, że „Zgodnie z art. 101 ustawy o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2001 Nr 142, poz. 1591) każdy, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone uchwałą lub zarządzeniem podjętymi przez organ gminy w sprawie z zakresu administracji publicznej, może − po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia- zaskarżyć uchwałę do sądu administracyjnego. Zapis tego przepisu oznacza dopuszczalność złożenia skargi na akt prawa miejscowego przy czym uzależnione jest to od wcześniejszego wezwania organu, który podjął uchwałę o usunięcie naruszenia prawa oraz wykazanie, iż interes prawny skarżącej strony został danym aktem naruszony. To natomiast oznacza, że nie jest możliwym merytorycznie rozpatrzenie zarzutów dotyczących kwestionowania sposobu ustalenia dotacji dla przedszkoli niepublicznych jako naruszającego art. 90 ust. 4 ustawy o systemie oświaty. Z materiału dowodowego zebranego w aktach administracyjnych nie wynika by wymieniona wyżej uchwała została wyeliminowana z obrotu prawnego na skutek działania organu nadzoru powołanego z urzędu do badania tego rodzaju aktów prawa miejscowego. Nie wynika także by na skutek działania samej zainteresowanej Strony doszło do usunięcia z obrotu prawnego tejże uchwały. Skoro wymieniona uchwała funkcjonuje w obrocie prawnym, to organ administracji nie może rozstrzygnąć inaczej niż według stanu prawnego zawartego w obowiązującej uchwale. Samorządowe Kolegia Odwoławcze są wyłącznie organami odwoławczymi, sprawującymi kontrolę instancyjną, co wyklucza możliwość weryfikacji aktu prawa miejscowego tworzonego przez organy jednostek samorządu terytorialnego (w niniejszej sprawie uchwały nr XLII/418/2009 Rady Miejskiej w Kłodzku). Mimo wątpliwości co do zgodności z prawem ww. uchwały nr XLII/418/2009 Rady Miejskiej w Kłodzku, Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Wałbrzychu jest nią związane − stosowanie do art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 12.10.1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych, gdyż dopóki obowiązuje, przysługuje jej domniemanie zgodności z prawem”.
Odwołujący się pomimo otrzymania decyzji Kolegium Odwoławczego z pouczeniem o możliwościach prawnych nie wezwał Rady Miejskiej w Kłodzku do usunięcia naruszenia prawa. Zawiadomił natomiast Prokuraturę Okręgową w Świdnicy o rażącym naruszeniu prawa w uchwale wnosząc o skierowanie skargi przez prokuratora.
W związku z tym dokonano analizy powołanej na wstępie uchwały i podzielono w całej rozciągłości argumenty Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Wałbrzychu dotyczące kwestionowanego § 8.
Jak ustalono art. 90 ust. 4 ustawy o systemie oświaty w czasie podejmowania zaskarżonej uchwały mówi wprost „Organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego ustala tryb udzielania i rozliczania dotacji, o którym mowa w ust. 1 a i 2 a – 3 b oraz zakres kontroli prawidłowości ich wykorzystania, uwzględniając w szczególności podstawę obliczania dotacji, zakres danych, które powinny być zawarte we wniosku o udzielenie dotacji i rozliczaniu jej wykorzystania, oraz termin i sposób rozliczenia dotacji”. Natomiast z takiego brzmienia przepisu na pewno nie wynika uprawnienie wstrzymania wypłaty przyznanej dotacji, gdyż faktycznie prowadziłoby ono do ograniczenia prawa i zastosowania swoistej sankcji prawnie niedopuszczalnej.
Również tego rodzaju uprawnienia nie przewidziano także w innych ustawach a zwłaszcza w ustawie o finansach publicznych.
Tak więc zdaniem strony skarżącej przyjęcie w § 8 zakwestionowanej uchwały regulacji dotyczącej przesłanek i sposobu wstrzymania dotacji stanowi przekroczenie granic upoważnienia ustawowego wynikającego z art. 90 ust. 4 o systemie oświaty i jest rażącym naruszeniem prawa skutkującym jej unieważnieniem.
W odpowiedzi na skargę Rada Miejska w Kłodzku wniosła o umorzenie postępowania bowiem na sesji w dniu 26 stycznia 2012 r. Rada Miejska w Kłodzku podjęła uchwałę nr XVII/196/2012 w sprawie trybu udzielania, rozliczania i kontroli prawidłowości wykorzystania dotacji dla podstawowych i gimnazjalnych szkół niepublicznych, przedszkoli niepublicznych oraz innych form wychowania przedszkolnego prowadzonych na terenie Gminy Miejskiej Kłodzko uwzględniając w niej zarzuty skargi w całości.
Ponieważ uchwała, z dnia 26 stycznia 2012 r. wyeliminowała z obrotu prawnego uchwałę z dnia 24 września 2009 r. – należy uznać, iż postępowanie w niniejszej sprawie stało się bezprzedmiotowe.
W piśmie z dnia 19 marca 2012 r. skarżący wniósł o nieuwzględnienie wniosku o umorzenie postępowania i rozpoznanie przedmiotowej skargi albowiem uchylenie zaskarżonej uchwały nie czyni jeszcze zbędnym wydania wyroku przez sąd jeżeli uchwała może być zastosowana do sytuacji z okresu poprzedzającego jej uchylenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Zgodnie z przepisem art. 3 § 1 i § 2 pkt 5 i 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) dalej p.p.s.a., sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie, przy czym kontrola ta obejmuje orzekanie w sprawach skarg na akty prawa miejscowego oraz inne akty podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej organów jednostek samorządu terytorialnego. Stosownie do art. 1 § 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. – Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.), kontrola sądowoadministracyjna sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej.
Wspomniana ustawa − p.p.s.a., nie wprowadza innych kryteriów kontroli sądowej poza zgodnością z przepisami prawa podjętej uchwały lub aktu, o których mowa w art. 3 § 1 i § 2 pkt 5 i 6.
W świetle art. 147 § 1 p.p.s.a. sąd, uwzględniając skargę na uchwałę lub akt, stwierdza ich nieważność w całości lub w części albo stwierdza, że zostały wydane z naruszeniem prawa jeżeli przepis szczególny wyłącza stwierdzenie ich nieważności.
Skarga jest zasadna.
1. Niezasadny jest natomiast wniosek Rady Miejskiej w Kłodzku o umorzenie postępowania sądowego w tej sprawie jako bezprzedmiotowego, gdyż kwestionowana uchwała została wyeliminowana z obrotu prawnego. Okoliczność ta nie znosi jednak zapatrywania wyrażanego w dotychczasowym orzecznictwie sądowoadministracyjnym, iż zarzuty skargi wymagają merytorycznego rozstrzygnięcia jeśli zaskarżona uchwała mogła wywołać wobec określonych podmiotów skutki, których nie usuwa uchylenie naruszającej prawo uchwały, a tym samym podjęcie nowej uchwały w istocie nie stanowi uwzględnienia skargi w rozumieniu przepisów p.p.s.a. Jeżeli bowiem sąd administracyjny ma możliwość zastosowania sankcji nieważności, a na drodze administracyjnej doszło do uchylenie aktu, nie można przyjąć bezprzedmiotowości postępowania gdyż skutki nieważności różnią się od skutków uchylenia. Ewentualne stwierdzenie nieważności działa ex tunc, co oznacza, że akt od samego początku nie był zdolny do wywołania skutków prawnych.
Stwierdzenie powyższego zobowiązuje Sąd administracyjny do merytorycznego badania zgodności z prawem zaskarżonej uchwały (por. wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 26 maja 2011 r. sygn. akt IV SA/Wr 631/10). Nie budzi wątpliwości Sądu, że uchwała zaskarżona przez Prokuratora Okręgowego w Świdnicy była stosowana co wykluczało uznanie bezprzedmiotowości postępowania w tej sprawie.
2. Przechodząc do rozważań dotyczących legalności zaskarżonej uchwały stwierdzić należy, co następuje:
Zgodnie z art. 7 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej organy władzy publicznej działają w granicach i na podstawie prawa. Oznacza to, iż każde działanie organu władzy, w tym rady miejskiej, musi mieć oparcie w obowiązującym prawie. W świetle art. 94 Konstytucji RP akty prawa miejscowego podejmowane są w oparciu o wyraźnie upoważnienie ustawowe. Organ administracji wykonując zatem kompetencje prawodawcze, zawarte w upoważnieniu ustawowym jest obowiązany działać ściśle w granicach tego upoważnienia.
W myśl art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) uchwała lub zarządzenie organu gminy sprzeczne z prawem są nieważne. O nieważności uchwały lub zarządzenia w całości, lub w części orzeka organ nadzoru w terminie nie dłuższym niż 30 dni od dnia doręczenia uchwały lub zarządzenia w trybie określonym w art. 90. Po upływie tego terminu organ nadzoru może zaskarżyć uchwałę lub zarządzenie do sądu administracyjnego (art. 93 ust. 1). Przepis ten określa sposób wykonywania nadzoru i skutki prawne stwierdzenia nieważności uchwały. Wynika z jego istoty, że każda uchwała rady gminy sprzeczna z prawem jest nieważna od dnia jej wydania.
Uprawnienie do zaskarżenia tego rodzaju aktu prawnego do sądu administracyjnego mają też inne podmioty, w tym prokurator.
Do stwierdzenia nieważności uchwały organu gminy niezbędne jest wykazanie, że narusza ona przepisy powszechnie obowiązującego prawa w sposób istotny (wniosek z art. 91 ust. 4 ustawy o samorządzie gminnym). „Istotne” naruszanie prawa, powodujące nieważność uchwał organu gminy nie pokrywa się z przesłankami nieważności decyzji w rozumieniu w art. 156 § 1 kpa (wyrok NSA z dnia 18 września 1990 r.
sygn. akt SA/Wr 849/90, ONSA 1990/4 poz. 2).
Do istotnych wad uchwał skutkujących stwierdzeniem ich nieważności zalicza się naruszenie przepisów wyznaczających kompetencje organów samorządu do podejmowania uchwał, naruszenie podstawy prawnej
podjętej uchwały, naruszenie przepisów prawa ustrojowego oraz prawa materialnego poprzez wadliwą ich interpretację oraz przepisów regulujących procedury podejmowania uchwał (wyrok z dnia 18 września 1990 r., sygn. akt SA/Wr 849/90, ONSA 1990/4/2).
Skarżący kwestionuje uchwałę Rady Miejskiej w Kłodzku z dnia 24 września 2009 r. nr XLII/418/2009, w sprawie trybu udzielania, rozliczania i kontroli prawidłowości wykorzystania dotacji dla podstawowych i gimnazjalnych szkół niepublicznych, przedszkoli niepublicznych oraz innych form wychowania przedszkolnego prowadzonych na terenie Gminy Miejskiej Kłodzko w części – konkretnie skarży jej § 8.
Powyższa uchwała została oparta min. na podstawie art. 90 ust. 4 ustawy z dnia 7 września 1991 r.
o systemie oświaty (tj. Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 ze zm.) dalej ustawa.
Przepis ten stanowi: „Organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego ustala tryb udzielania i rozliczania dotacji, o których mowa w ust. 1a i 2 a – 3 b, oraz tryb i zakres kontroli prawidłowości ich wykorzystania, uwzględniając w szczególności podstawę obliczania dotacji, zakres danych, które powinny być zawarte we wniosku o udzielenie dotacji i w rozliczeniu jej wykorzystania, oraz termin i sposób rozliczenia dotacji”.
Przepisy, do których odsyła cytowana podstawa prawna, a konieczność ich przytoczenia wynika z art. 141
§ 4 p.p.s.a., stanowią że:
Niepubliczne przedszkola, szkoły podstawowe oraz ośrodki, o których mowa w art. 2 pkt 5, a także niepubliczne poradnie psychologiczno-pedagogiczne, które, zgodnie z art. 71 b ust. 2a, prowadzą wczesne wspomaganie rozwoju dziecka, otrzymują dotację z budżetu odpowiednio gminy lub powiatu w wysokości nie niższej niż kwota przewidziana na jedno dziecko objęte wczesnym wspomaganiem rozwoju w części oświatowej subwencji ogólnej dla jednostek samorządu terytorialnego, pod warunkiem że osoba prowadząca przedszkole, szkołę, ośrodek lub poradnię poda organowi właściwemu do udzielania dotacji planowaną liczbę dzieci, które mają być objęte wczesnym wspomaganiem rozwoju, nie później niż do dnia 30 września roku poprzedzającego rok udzielania dotacji (ust. 1a).
Dotacje dla szkół niepublicznych o uprawnieniach szkół publicznych, w których realizowany jest obowiązek szkolny lub obowiązek nauki, przysługują na każdego ucznia w wysokości nie niższej niż kwota przewidziana na jednego ucznia danego typu i rodzaju szkoły w części oświatowej subwencji ogólnej otrzymywanej przez jednostkę samorządu terytorialnego, o której mowa w ust. 1 i 2, pod warunkiem że osoba prowadząca szkołę poda organowi właściwemu do udzielania dotacji planowaną liczbę uczniów nie później niż do 30 września roku poprzedzającego rok udzielania dotacji (ust. 2 a).
Dotacje dla niepublicznych przedszkoli przysługują na każdego ucznia w wysokości nie niższej niż 75%
ustalonych w budżecie danej gminy wydatków bieżących ponoszonych w przedszkolach publicznych w przeliczeniu na jednego ucznia, z tym że na ucznia niepełnosprawnego w wysokości nie niższej niż kwota przewidziana na niepełnosprawnego ucznia przedszkola i oddziału przedszkolnego w części oświatowej subwencji ogólnej otrzymywanej przez jednostkę samorządu terytorialnego − pod warunkiem, że osoba prowadząca niepubliczne przedszkole poda organowi właściwemu do udzielania dotacji planowaną liczbę uczniów nie później niż do dnia 30 września roku poprzedzającego rok udzielania dotacji. W przypadku braku na terenie gminy przedszkola publicznego, podstawą do ustalenia wysokości dotacji są wydatki bieżące ponoszone przez najbliższą gminę na prowadzenie przedszkola publicznego (ust. 2 b).
Jeżeli do przedszkola, o którym mowa w ust. 2 b, uczęszcza uczeń niebędący mieszkańcem gminy dotującej to przedszkole, gmina, której mieszkańcem jest ten uczeń, pokrywa koszty dotacji udzielonej zgodnie z ust. 2 b (ust. 2 c).
Osoba prowadząca wychowanie przedszkolne w formach, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 14a ust. 7, otrzymuje na każdego ucznia objętego tą formą wychowania przedszkolnego dotację z budżetu gminy w wysokości nie niższej niż 40% wydatków bieżących ponoszonych na jednego ucznia w przedszkolu publicznym prowadzonym przez gminę − pod warunkiem, że osoba prowadząca niepubliczną formę wychowania przedszkolnego poda organowi właściwemu do udzielania dotacji planowaną liczbę uczniów nie później niż do dnia 30 września roku poprzedzającego rok udzielania dotacji (ust. 2 d).
Dotacje dla niepublicznych szkół o uprawnieniach szkół publicznych niewymienionych w ust. 2a przysługują na każdego ucznia w wysokości nie niższej niż 50 % ustalonych w budżecie odpowiednio danej gminy lub powiatu wydatków bieżących ponoszonych w szkołach publicznych tego samego typu i rodzaju w przeliczeniu na jednego ucznia, pod warunkiem że osoba prowadząca niepubliczną szkołę poda organowi
właściwemu do udzielania dotacji planowaną liczbę uczniów nie później niż do dnia 30 września roku poprzedzającego rok udzielania dotacji. W przypadku braku na terenie gminy lub powiatu szkoły publicznej danego typu i rodzaju podstawą do ustalenia wysokości dotacji są wydatki bieżące ponoszone przez najbliższą gminę lub powiat na prowadzenie szkoły publicznej danego typu lub rodzaju (ust. 3).
Placówki niepubliczne, o których mowa w art. 2 pkt 5 i 7, otrzymują na każdego wychowanka dotacje z budżetu powiatu w wysokości nie niższej niż kwota przewidziana na jednego wychowanka tego rodzaju placówki w części oświatowej subwencji ogólnej dla danej jednostki samorządu terytorialnego, a w przypadku niepublicznych ośrodków umożliwiających realizację obowiązku, o którym mowa w art. 14 ust. 3, obowiązku szkolnego i obowiązku nauki dzieciom i młodzieży, o których mowa w art. 16 ust. 7, a także dzieciom i młodzieży z upośledzeniem umysłowym z niepełnosprawnościami sprzężonymi, w wysokości nie niższej niż kwota przewidziana na jednego wychowanka tego rodzaju ośrodków w części oświatowej subwencji ogólnej dla jednostek samorządu terytorialnego, pod warunkiem, że osoba prowadząca placówkę przedstawi planowaną liczbę wychowanków organowi właściwemu do udzielenia dotacji, nie później niż do dnia 30 września roku poprzedzającego rok udzielenia dotacji (ust. 3 a).
Szkoły niepubliczne nieposiadające uprawnień szkoły publicznej oraz placówki niepubliczne, o których mowa w art. 2 pkt 3, 4 i 10 mogą otrzymywać dotacje z budżetu powiatu (ust. 3 b).
W zakwestionowanym § 8 uchwały organ stanowiący postanowił, że:
1.Wypłatę dotacji wstrzymuje się w przypadku:
1) uniemożliwienia przeprowadzenia kontroli, o której mowa w § 7,
2) stwierdzenia niezgodności stanu faktycznego z wpisem do ewidencji szkół i placówek niepublicznych, 3) niezłożenia informacji, o której mowa w § 6 pkt 1 lub złożenia tej informacji niezgodnej ze stanem faktycznym,
4) (stwierdzono nieważność), 5) (stwierdzono nieważność),
2.Wstrzymana dotacja, w postaci wypłaty transz miesięcznych, jest uruchamiana w miesiącu następującym po miesiącu, w którym zostaną usunięte uchybienia określone w ust. 1.
Skład orzekający w rozpatrywanej sprawie w pełni podziela stanowisko skarżącego, że zakwestionowany
§ 8 uchwały został podjęty z przekroczeniem przez organ upoważnienia ustawowego zawartego w art. 90 ust. 4 ustawy. Wynika to bowiem z prostego zestawienia tej normy prawnej z treścią przepisu uchwały.
W przepisie art. 90 ust. 4 ustawy znalazło się uprawnienie organu stanowiącego do ustalenia trybu udzielania i rozliczania dotacji, a także zakres kontroli prawidłowości ich wykorzystania natomiast § 8 uchwały stanowi o wstrzymaniu dotacji i jej uruchamianiu w przypadku usunięcia uchybień, określonych w ust. 2
§ 8 uchwały. Trudno bowiem byłoby przyjąć, że wstrzymanie dotacji i następnie jej uruchomienie mieści się w przytoczonym upoważnieniu. W przepisie upoważniającym występują jedynie dwie kategorie: przyznanie dotacji i jej rozliczanie, w którym można byłoby jednocześnie umieścić kontrolę prawidłowości jej wykorzystania, ale żadną miarą w drodze interpretacji nie można byłoby tego upoważnienia wykorzystać do skonstruowania przepisu uchwały pozwalającej wstrzymanie dotacji. Zresztą kompetencji nie można domniemywać.
Skoro zatem prawodawca nie pozostawił organowi stanowiącemu gminy możliwości określenia przesłanek i sposobu wstrzymania dotacji, to zaskarżony przepis został w tej kwestii podjęty z przekroczeniem normy kompetencyjnej, co ewidentnie stanowi istotne naruszenie prawa.
Z tych względów należało stwierdzić nieważność uchwały w zaskarżonej części, co uczynił Sąd na podstawie art. 147 § 1 p.p.s.a.
Sąd nie orzekł w przedmiocie wykonania zaskarżonej części (art. 152 p.p.s.a.) – gdyż – jak wynika z odpowiedzi na skargę, utraciła ona moc prawną.
