Szkło
pod względem stanu skupienia zaliczane jest
do ciał stałych amorficznych
SZKŁO - HISTORIA
WITRAŻE - BARWNE OBRAZY
Witraż znany był już w starożytnym Egipcie, gdzie pełnił rolę klejnotów. Na podstawie wykopalisk z Herkulanum i Pompei wiemy, że to Rzymianie jako pierwsi wykorzystywali szkło w roli szyb okiennych, umieszczając jego kawałki w otworach kamiennych murów. Ale to Arabowie byli pionierami w wykorzystywaniu witraży w oknach. Ich okna wykonane były z koronkowych ażurów wyciętych w gipsie lub innym miękkim kamieniu i wypełnione kolorowymi szkłami, płytkami marmuru, a nawet półszlachetnymi kamieniami.
WITRAŻE – BARWNE OBRAZY
SZKŁO - HISTORIA
WITRAŻE - BARWNE OBRAZY
Witraż znany był już w starożytnym Egipcie, gdzie pełnił rolę klejnotów. Na podstawie wykopalisk z Herkulanum i Pompei wiemy, że to Rzymianie jako pierwsi wykorzystywali szkło w roli szyb okiennych, umieszczając jego kawałki w otworach kamiennych murów. Ale to Arabowie byli pionierami w wykorzystywaniu witraży w oknach. Ich okna wykonane były z koronkowych ażurów wyciętych w gipsie lub innym miękkim kamieniu i wypełnione kolorowymi szkłami, płytkami marmuru, a nawet półszlachetnymi kamieniami.
SZKŁO - HISTORIA
WITRAŻE - BARWNE OBRAZY
Witraż znany był już w starożytnym Egipcie, gdzie pełnił rolę klejnotów. Na podstawie wykopalisk z Herkulanum i Pompei wiemy, że to Rzymianie jako pierwsi wykorzystywali szkło w roli szyb okiennych, umieszczając jego kawałki w otworach kamiennych murów. Ale to Arabowie byli pionierami w wykorzystywaniu witraży w oknach. Ich okna wykonane były z koronkowych ażurów wyciętych w gipsie lub innym miękkim kamieniu i wypełnione kolorowymi szkłami, płytkami marmuru, a nawet półszlachetnymi kamieniami.
SZKŁA BARWNE - HISTORIA
Początkowo szkło witrażowe sporządzano z
popiołu bukowego i dobrze przemytego piasku. Z czasem używano także popiołu z paproci leśnych.
Do barwienia pierwszych szklanych obrazów wykorzystywano:
błękit z tlenku kobaltu
czerwień ze związków miedzi,
purpurę uzyskiwano z manganu,
żółcień z żelaza zmieszanego z manganem.
SZKŁA BARWNE - HISTORIA
Trumna faraona Tutanchamona (1320 r. p.n.e.)
Na królewskiej głowie i ramionach leżało
prawdziwe, idealnie zachowane arcydzieło
sztuki - maska z podobizną faraona ze złota,
inkrustowanego barwnym
szkłem i kamieniami.
SZKŁA BARWNE - HISTORIA
Trumna faraona Tutanchamona (1320 r. p.n.e.)
Na królewskiej głowie i ramionach leżało
prawdziwe, idealnie zachowane arcydzieło
sztuki - maska z podobizną faraona ze złota,
inkrustowanego barwnym
szkłem i kamieniami.
SZKŁO - HISTORIA
WITRAŻE - BARWNE OBRAZY
Witraż znany był już w starożytnym Egipcie, gdzie pełnił rolę klejnotów. Na podstawie wykopalisk z Herkulanum i Pompei wiemy, że to Rzymianie jako pierwsi wykorzystywali szkło w roli szyb okiennych, umieszczając jego kawałki w otworach kamiennych murów. Ale to Arabowie byli pionierami w wykorzystywaniu witraży w oknach. Ich okna wykonane były z koronkowych ażurów wyciętych w gipsie lub innym miękkim kamieniu i wypełnione kolorowymi szkłami, płytkami marmuru, a nawet półszlachetnymi kamieniami.
Stan stały
Krystaliczny Szklisty
Struktura
uporządkowanie dalekiego zasięgu
uporządkowanie bliskiego zasięgu
Właściwości Otrzymywanie
anizotropowość
Proces krystalizacji w określonej temperaturze
izotropowość
przeobrażenia
strukturalne zachodzące w sposób ciągły
Co to jest szkło?
Każda substancja, niezależnie od jej składu chemicznego, która w wyniku ochładzania przeszła w sposób ciągły ze stanu ruchliwej cieczy do stanu stałego, przekraczając w pewnej temperaturze lepkość 10
13dPa
.s.
Tą temperaturą jest temperatura T
g(temperatura witryfikacji – zeszklenia,
transformacji
Sposoby wytwarzania szkieł
Technologie przemysłowe – topienie, przechłodzenie stopu, formowanie, witryfikacja (zeszklenie), stabilizacja struktury (odprężanie);
Technologie specjalne
metoda zol-żel czyli synteza szkieł z roztworów
,
metoda CVD czyli otrzymywanie szkieł na
drodze reakcji w fazie gazowej i
kondensacji gazowych produktów reakcji;
Z czego zrobić szkło
stosując przemysłową technologię topienia i przechłodzenia stopu?
Modyfikatory
Topniki
Surowce
szkłotwórcze Surowce
pomocnicze
Surowce szkłotwórcze , czyli wykazujące zdolność tworzenia stopu o własnościach szkłotwórczych (wysoka lepkość w temperaturach topienia lub likwidusu);
przykłady : krzemionka SiO
2, związki boru, fosforu, tlenki germanu, galu, telluru i inne;
Topniki - związki obniżające temperaturę topienia surowców szkłotwórczych;
przykłady : surowce węglanowe: węglany
sodu, potasu, wapnia;
Modyfikatory – związki modyfikujące właściwości szkła;
przykłady: surowce węglanowe (węglan baru, węglan magnezu), tlenkowe (tlenki ołowiu, tlenek cynku, tlenek glinu i inn.);
Surowce pomocnicze
-związki wspomagające odgazowanie stopu (surowce klarujące) oraz nadające szkłom szczególne własności (surowce barwiące, odbarwiające, wywołujące „zamącenie”
itp.)
Związki o właściwościach szkłotwórczych
SiO
2 szkło przemysłowe (okienne, gospodarcze, opakowaniowe) (70% SiO2)szkło laboratoryjne typu Pyrex (80% SiO2)
szkło likwacyjne (95% SiO2)
szkło krzemionkowe (100% SiO2)
Surowce wprowadzające SiO
2do szkła
piaski szklarskie (szkła przemysłowe)
kryształ górski, kwarcyty (szkło krzemionkowe)
ze względu na czystość chemiczną (Fe, Ti, Cr i inne)
8 klas + kl. specjalna [0,006%Fe2O3] minerały ilaste (ok. 10%, kaolinit)
ze względu na uziarnienie
frakcja szklarska: 0,1 - 05 mm (kl. specjalna: 0,1 - 0,315 mm)
Klasyfikacja piasków szklarskich
Topniki i modyfikatory
(w kolejności spadku elektroujemności):
litowce: Li
2O, Na
2O, K
2O, Rb
2O, Cs
2O
berylowce: BaO, SrO, CaO
Modyfikujące działanie tlenków w strukturze szkła:
zrywanie wiązań mostkowych
tworzenie tlenów aktywnych
osłabienie wiązań chemicznych w więźbie
rozluźnienie więźby
O S i O O
O O
N a
S i O
O
O N a
„tleny aktywne”
pogorszenie wszystkich właściwości fizyko-
chemicznych w porównaniu ze szkłem krzemionkowym
Konsekwencje modyfikującego działania tlenków
obniżenie temperatury
topnienia, lepkości i napięć powierzchniowych stopu (topniki)
Topniki i modyfikatory
Tlenki metali jednowartościowych R
2O
Na
2O
- najbardziej rozpowszechniony tlenek modyfikującyIlość wprowadzana do szkieł przemysłowych - około 15-17%
Działa jako silny topnik
Pogarsza właściwości szkła
Soda lekka Na2CO3 ciężar nasypowu 0,5 kg/l
(drobnokrystaliczna)
Surowce wprowadzające Na
2O
Soda ciężka Na2CO3 ciężar nasypowu 0,5 kg/l
(grubokrystaliczna); bardziej korzystna (mniej higroskopijna, mniejszy rozkurz)
Konieczna kontrola zawartości wilgoci w sodzie!!!!
Surowce wprowadzające Na2O ubocznie (niewielkie ilości 2%):
boraks
skaleń
środki klarujące: azotany (NaNO3), węglany (Na2CO3), chlorki (NaCl)
Topniki i modyfikatory
Tlenki metali dwuwartościowych RO
spełniają rolę modyfikatorów (Ba, Sr, Ca);
niektóre z nich z uwagi na wysoką elektroujemność mogą w pewnych warunkach tworzyć elementy więźbotwórcze (LK=4) (Be, Mg, Zn, Pb)
częściowo zastąpienie tlenków R2O tlenkami RO prowadzi do poprawy właściwości szkła.
kationy dwuwartościowe tworzą bardziej wytrzymałe wiązania z tlenem i w mniejszym stopniu wpływają na osłabienie wiązań wewnątrz więźby.
S i O O S i O
O
O
O
O
O C a
Tlenki modyfikujące
Tlenki metali dwuwartościowych RO CaO – typowy modyfikator
Częściowe zastąpienie tlenku Na2O tlenkiem CaO powoduje:
wzrost wytrzymałości na rozrywanie i wsp. sprężystości;
poprawę odporności chemicznej;
obniżenie współczynnika rozszerzalności cieplnej α;
wzrost odporności termicznej ΔT;
zmniejszenie długości technologicznej szkła (CaO obniża lepkość w wysokich temperaturach , a podwyższa w niskich).
Zastosowanie:
Wszystkie szkła przemysłowe
przeciętnie w ilościach 7-10 % CaO Surowce wprowadzające CaO
Wapień CaCO3 (pochodzenia mineralnego – główny składnik: kalcyt)
Podział wapieni stosowanych w przemyśle szklarskim:
kalcyt (grubokrystaliczny)
marmur (drobnokrystaliczny)
kreda (struktura ziemista)
Bardzo ważna jest zawartość Fe2O3 w wapieniach!!! Szkło bezbarwne: 0,05 – 0,1 % Fe2O3
Złoża wapieni: Wojcieszów (Dolny Śląsk), Krzeszowice, Piechcin (Pomorze)