Trzecie Rozporządzenie
w sprawie środków niezbędnych do ochrony ludności przed zakażeniami koronawirusem SARS-CoV-2 (Trzecie Rozporządzenie w sprawie działań
ochronnych przed zakażeniami SARS-CoV-2 – 3. InfSchMV) z dnia 15 czerwca 2021 r.
w wersji
Dziesiątego Rozporządzenia zmieniającego Trzecie Rozporządzenie w sprawie działań ochronnych przed zakażeniami SARS-CoV-2
z dnia 10 listopada 2021 r.
Na podstawie § 2 zdanie pierwsze i drugie Berlińskiej ustawy w sprawie partycypacji parlamentu w kwestiach dotyczących COVID-19 z dnia 1 lutego 2021 r. (GVBl. str.
102) oraz § 32 zdanie pierwsze i drugie w związku z § 28 ustęp 1 i § 28a ustęp 1 Ustawy o zapobieganiu chorobom zakaźnym z dnia 20 lipca 2000 r. (BGBl. I str. 1045), ostatnio zmienionej artykułem 8 ustęp 8 ustawy z dnia 27 września 2021 r. (BGBl. I str.
4530) jak również § 11 Rozporządzenia specjalnego w sprawie środków ochronnych przeciwko COVID-19 z dnia 8 maja 2021 r. (BAnz 08.05.2021 V1) Senat zarządza co następuje:
Spis treści
Preambuła
Część I Podstawowe obowiązki, zasady ochrony i higieny
§ 1 Podstawowe środki higieny podczas pandemii
§ 2 Maska medyczna i maska FFP2
§ 3 Kontrola dostępu
§ 4 Rejestr obecności
§ 5 Koncepcja ochrony i higieny
§ 6 Konieczność potwierdzenia negatywnego wyniku testu
§ 7 Zasady dotyczące izolacji
§ 8 Zasada 3G
§ 8a Zasada 2G
Część II Dalsze zasady higieny i ochrony dotyczące szczególnych obszarów
Sekcja 1 Życie społeczne
§ 9 Wspólne przebywanie
§ 10 Zasady zachowania w przestrzeni publicznej (zakaz spożywania alkoholu i obowiązek noszenia maski)
§ 11 Imprezy
§ 12 Imprezy szczególne
§ 13 Zjazdy partii
§ 14 Zgromadzenia
$ 14a Wybory i głosowania
Sekcja 2 Życie gospodarcze
§ 15 Obowiązek noszenia maski
§ 16 Handel detaliczny, targi
§ 17 Usługi
§ 18 Gastronomia
§ 19 Atrakcje turystyczne, zakwaterowanie
Sekcja 3 Życie zawodowe
§ 20 Wytyczne prawa federalnego
§ 21 Homeoffice i obowiazek noszenia maski
§ 22 Obowiązek oferowania testów
§ 23 Posiedzenia organów reprezentujących pracowników; zebrania zakładowe i pracownicze
Sekcja 4 Edukacja
§ 24 Opieka dzienna nad dziećmi
§ 25 Szkoły
§ 26 Szkoły wyższe
§ 27 Inne placówki edukacyjne
§ 28 Kształcenie zawodowe
Sekcja 5 Kultura
§ 29 Instytucje kultury
Sekcja 6 Sport i czas wolny
§ 30 Ogólne uprawianie sportu
§ 31 Kryte obiekty sportowe, siłownie, studia tańca i podobne placówki
§ 32 Baseny
§ 33 Zawody sportowe
§ 33a Zasada 2G w sferze sportu
§ 34 Obiekty rekreacyjne
Sekcja 7 Zdrowie, opieka i sprawy społeczne
§ 35 Zakłady opieki zdrowotnej, szpitale
§ 36 Opieka
§ 37 Pomoc integracyjna, pomoc społeczna, pomoc bezdomnym
Część III Upoważnienie do wydawania rozporządzeń; przepisy przejściowe i końcowe
§ 38 (skreślony)
§ 39 Upoważnienie do wydawania rozporządzeń
§ 40 Ograniczenie praw podstawowych
§ 41 Wykroczenia
§ 42 Wejście w życie, wygaśnięcie
Preambuła
Celem niniejszego rozporządzenia jest kontynuowanie niezbędnego ograniczania rozprzestrzeniania się koronawirusa SARS-CoV-2 i wywoływanej przez niego choroby COVID-19 poprzez podjęcie działań na rzecz ochrony zdrowia publicznego i opanowania skutków dla systemu opieki zdrowotnej.
Część I
Podstawowe obowiązki, zasady ochrony i higieny
§ 1
Podstawowe środki higieny podczas pandemii
(1) Jeżeli niniejsze rozporządzenie przewiduje obowiązek noszenia maski, należy nosić maskę medyczną, o ile nie ustalono inaczej. Obowiązek noszenia maski nie dotyczy osób pozostających na stałym, wyznaczonym im stałym miejscu, a w pomieszczeniach zamkniętych wówczas, gdy zapewniona jest wystarczająca wentylacja mechaniczna. Każda osoba jest zobowiązana do przestrzegania ogólnie zalecanych podstawowych środków zapobiegania zakażeniom, czyli do zachowania minimalnej odległości 1,5 metra od innych osób, stosowania odpowiedniej higieny rąk, do właściwego postępowania podczas kaszlu i kichania oraz zapewnienia wystarczającej wentylacji podczas przebywania w zamkniętych pomieszczeniach.
Osobom, które wykazują objawy choroby COVID-19 w rozumieniu aktualnie obowiązujących kryteriów Instytutu Roberta Kocha (RKI) zaleca się, by ograniczyły swoje kontakty społeczne do osób z własnego gospodarstwa domowego aż do momentu wyjaśnienia tych objawów przez lekarza.
(2) W przestrzeni publicznej występuje ogólny obowiązek zachowania minimalnej odległości 1,5 metra, o którym mowa w ustępie 1. Nie ma to zastosowania, jeżeli w danych okolicznościach nie jest możliwe uniknięcie fizycznej bliskości i zachowanie odległości 1,5 metra, w szczególności
1. w kontaktach w gronie najbliższych,
2. podczas czynności wykonywanych w ramach sprawowania opieki zdrowotnej i pielęgniarskiej, w tym dostarczania środków terapeutycznych, pomocniczych i pielęgnacyjnych,
3. w kontaktach z osobami ciężko chorymi i umierającymi,
4. podczas sprawowania opieki dziennej nad dziećmi w rozumieniu § 22 VIII Księgi Kodeksu socjalnego – Pomoc dzieciom i młodzieży – w wersji opublikowanej dnia 11 września 2012 r. (BGBl. I str. 2022), ostatnio zmienionego artykułem 1 ustawy z dnia 3 czerwca 2021 r. (BGBl. I str.1444) w aktualnie obowiązującej wersji, w szkołach, w tym w placówkach drugiej ścieżki edukacyjnej w rozumieniu Ustawy o szkolnictwie z dnia 26 stycznia 2004 r. (GVBl. str. 26), ostatnio zmienionej artykułem 35 ustawy z dnia 12 października 2020 r. (GVBl. str. 807) w aktualnie obowiązującej wersji oraz w kształceniu zawodowym i w szkołach wyższych, 5. podczas świadczenia usług wykonywanych blisko ciała lub
6. ze względu na wynikającą z konstrukcji budowlanej ograniczoną przestrzeń w pomieszczeniach, które z konieczności muszą być używane przez kilka osób jednocześnie, na przykład w środkach transportu publicznego lub w pojazdach mechanicznych lub
7. jeżeli sektorowa ramowa koncepcja higieny, o której mowa w § 5 ustęp 2, lub rozporządzenie wydane na podstawie § 39 przewidują w drodze wyjątku odległość minimalną mniejszą niż 1,5 metra, a istnieją inne środki zapewniające ochronę przed zakażeniem.
Dla celów niniejszego rozporządzenia przestrzeń publiczna obejmuje wszystkie miejsca poza prywatnym mieszkaniem i przynależną do niego ogrodzoną nieruchomością.
(3) Grono najbliższych w rozumieniu niniejszego rozporządzenia stanowią małżonkowie lub partnerzy, członkowie własnego gospodarstwa domowego oraz osoby, nad którymi sprawowana jest opieka lub które posiadają prawo do kontaktów z dzieckiem.
(4) Ze względu na szczególną ochronę osób, u których występuje zwiększone ryzyko wystąpienia ciężkiego przebiegu choroby COVID-19, podczas kontaktu z nimi należy zadbać o odpowiednie czyszczenie powierzchni i pomieszczeń sanitarnych, zachować minimalną odległość i przez cały czas nosić maskę medyczną. Dodatkowo zaleca się każdej osobie wcześniejsze wykonanie szybkiego testu antygenowego (PoC), w tym testu do samodzielnego wykonania, aby jeszcze bardziej zmniejszyć ryzyko zarażenia osób trzecich na skutek nierozpoznanego zakażenia, które dana osoba przechodzi bezobjawowo.
§ 2
Maska medyczna i maska FFP2
(1) Maskę należy nosić w taki sposób, aby szczelnie zakrywała usta i nos, i aby zapobiegała rozprzestrzenianiu się kropli i aerozoli podczas oddychania, kasłania, kichania lub mówienia. Maska medyczna w rozumieniu niniejszego rozporządzenia jest maską ochronną wykonaną ze specjalnych materiałów, która spełnia wymagania określone w załączniku i która nie może posiadać zaworu wydechowego. Maska FFP2 w rozumieniu niniejszego rozporządzenia jest maską ochronną wykonaną ze specjalnych materiałów, która spełnia wymagania określone w załączeniu i która nie może posiadać zaworu wydechowego. W przypadku, gdy niniejsze rozporządzenie nakazuje noszenie maski medycznej, można również stosować maskę FFP2.
Obowiązek noszenia maski medycznej może być określony w sektorowej koncepcji higieny, o której mowa w § 5 ustęp 2 lub w rozporządzeniu wydanym na podstawie § 39.
(2) W zakresie, w jakim niniejsze zarządzenie nakazuje noszenie maski medycznej lub maski FFP2, obowiązek ten nie ma zastosowania
1. do dzieci do ukończenia szóstego roku życia,
2. do dzieci do ukończenia czternastego roku życia w odniesieniu do masek FFP2, przy czym zamiast nich należy nosić maski medyczne,
3. do osób, które ze względu na potwierdzony zaświadczeniem lekarskim uszczerbek na zdrowiu, potwierdzoną zaświadczeniem lekarskim chorobę przewlekłą lub potwierdzoną zaświadczeniem lekarskim niepełnosprawność nie mogą nosić maski medycznej; osoby odpowiedzialne są upoważnione do wglądu do oryginału zaświadczenia w celu zweryfikowania, czy warunki dla tego wyjątku zostały spełnione,
4. do osób głuchych i niedosłyszących oraz osób komunikujących się z nimi, a także osób im towarzyszących,
5. do klientów w zakładach rzemieślniczych i usługowych działających w branży pielęgnacji ciała w trakcie wykonywania usługi, podczas której klienci nie mogą przez cały czas nosić maski medycznej (usługi wykonywane przy twarzy) lub 6. wówczas, gdy dalsze wyjątki zostały przewidziane w sektorowej ramowej
koncepcji higieny, o której mowa w § 5 ustęp 2 lub w rozporządzeniu wydanym na podstawie § 39.
(3) Jeżeli podczas zgromadzeń prywatnych lub zgromadzeń w przestrzeni publicznej, tj. gdy ludzie razem przebywają nie jest możliwe zachowanie minimalnej odległości od wszystkich uczestników wymaga się noszenia maski medycznej.
§ 3
Kontrola dostępu
Jeżeli w niniejszym rozporządzeniu została przewidziana kontrola dostępu, to w przypadku otwarcia obiektu przy kontroli dostępu mającej na celu zachowanie minimalnych odległości stosuje się współczynnik odnoszący się do maksymalnej, dopuszczalnej liczby gości lub innych użytkowników przypadających na metr kwadratowy powierzchni wykorzystywanej do danego celu, wynoszący maksymalnie jednego użytkownika na pięć metrów kwadratowych.
§ 4
Rejestr obecności
(1) Jeżeli niniejsze rozporządzenie nakazuje prowadzenie rejestru obecności, obowiązek ten zostaje spełniony poprzez zapewnienie identyfikowalności następujących danych wszystkich obecnych osób:
1. imię i nazwisko, 2. numer telefonu,
3. dzielnica lub gmina miejsca zamieszkania lub stałego pobytu (zbędne w przypadku stosowania aplikacji cyfrowych),
4. pełny adres oraz adres e-mail, jeżeli istnieje, 5. czas obecności oraz
6. numer miejsca lub stołu, jeżeli takie występują (zbędne w przypadku stosowania aplikacji cyfrowych) oraz
7. fakt wykonania testu zgodnie z § 6 ustęp 1 zdanie pierwsze punkt 1 lub 2 albo przedłożenie zaświadczenia zgodnie z § 6 ustęp 1 zdanie pierwsze punkt 3 lub 4 albo § 8 ustęp 2 punkt 1 do 4, o ile takie zaświadczenie jest wymagane w niniejszym rozporządzeniu; można odstąpić od tego wymogu w przypadku prowadzenia dokumentacji w formie elektronicznej zgodnie z § 6 ustęp 1 zdanie pierwsze punkt 3 lub 4 w formatach uznanych przez Zarząd Senatu ds. zdrowia.
(2) Rejestr obecności może być wykorzystywany wyłącznie do egzekwowania przepisów prawnych dotyczących ochrony przed zakażeniami, w szczególności do śledzenia kontaktów. Dane zgromadzone zgodnie z ustępem 1 punkt 1 do 7 należy przechowywać lub zapisywać przez okres dwóch tygodni, zaś, w drodze odstępstwa w przypadku korzystania z aplikacji cyfrowych dane zgromadzone zgodnie z ustępem 1 punkt 7 – przez 48 godzin począwszy od zakończenia wydarzenia, z którego wynika obowiązek wpisu do rejestru obecności, i chronić przed wglądem osób trzecich. Po upływie okresu przechowywania rejestr obecności należy usunąć lub zniszczyć.
(3) Rejestr obecności należy udostępnić właściwym organom na ich wniosek w związku z kontrolą przestrzegania obowiązków, o których mowa w ustępach 1 i 2.
Ponadto rejestr obecności należy udostępnić właściwym organom na ich wniosek lub zapewnić do niego dostęp w inny odpowiedni sposób w przypadku stwierdzenia, że w momencie gromadzenia danych osoba była chora, podejrzana o to, że jest chora, zarażona lub jest nosicielem w rozumieniu Ustawy o zapobieganiu chorobom zakaźnym. Zdania 1 i 2 nie obowiązują w sytuacji, gdy rejestr obecności jest prowadzony z wykorzystaniem aplikacji cyfrowych, które od strony technicznej nie dają osobie odpowiedzialnej możliwości spełnienia tych przepisów.
(4) Obowiązek prowadzenia rejestru obecności może być również realizowany przy użyciu aplikacji cyfrowych, w tym takich, które umożliwiają automatyczne gromadzenie danych bez udziału osoby odpowiedzialnej. Osoby odpowiedzialne zapewniają należyte wykorzystanie aplikacji cyfrowych. W każdym przypadku musi być zapewniona możliwość prowadzenia rejestru obecności bez użycia aplikacji cyfrowych. Osoby odpowiedzialne są uprawnione i zobowiązane do wglądu do oryginałów zaświadczeń, o których mowa w § 6 ustęp 1 zdanie pierwsze punkt 3 lub 4 lub potwierdzeń, o których mowa w § 8 ustęp 2 punkt 1 do 4, oraz do sprawdzenia tożsamości obecnej osoby na podstawie urzędowego dokumentu tożsamości ze zdjęciem.
(5) Dane, o których mowa w ustępie 2 zdanie pierwsze, należy podawać w sposób kompletny i zgodny z prawdą. Obowiązuje to również w przypadku zarejestrowania się użytkownika w aplikacji cyfrowej zawierającej rejestr obecności. Osoby odpowiedzialne w rozumieniu ustępu 1, powinny odmówić dostępu lub dalszego pobytu obecnym osobom, które podały niepełne lub oczywiście nieprawidłowe informacje. Jeżeli rejestr obecności prowadzony jest z wykorzystaniem aplikacji cyfrowych, które od strony technicznej nie dają osobie odpowiedzialnej możliwości
spełnienia tych przepisów, obowiązuje zdanie trzecie z zastrzeżeniem, że osoby odpowiedzialne muszą zapewnić prawidłowe użytkowanie aplikacji cyfrowych.
§ 5
Koncepcja ochrony i higieny
(1) Osoby odpowiedzialne za wszelkiego rodzaju imprezy, z wyjątkiem imprez, o których mowa w § 12 ustęp 2, na których jednocześnie obecnych jest więcej niż 20 osób, które to imprezy odbywają się w zakładach i innych placówkach oraz w obiektach sportowych i klubach, sporządzają indywidualną koncepcję ochrony i higieny zgodnie ze szczegółowymi wymogami i przedkładają ją na żądanie właściwemu organowi. W zakresie, w jakim niniejsze zarządzenie przewiduje opracowanie i przestrzeganie indywidualnej koncepcji ochrony i higieny, obowiązują wytyczne mające na celu 1. ograniczenie kontaktów między osobami poprzez przestrzeganie minimalnej
odległości 1,5 metra i maksymalnej liczby osób dozwolonej na danej powierzchni;
2. zapewnienie kontroli dostępu i zapobieganie kolejkom dzięki systemowi wyznaczania tras;
3. zapewnienie wystarczającego wietrzenia dzięki kilkakrotnemu otwieraniu okien w ciągu dnia i przewietrzaniu na przestrzał lub dzięki zastosowaniu odpowiedniego systemu wentylacyjnego w pomieszczeniach zamkniętych;
4. zapewnienie możliwości śledzenia kontaktów.
Plakaty z informacjami o zasadach zachowania odległości i zasadach higieny należy wywieszać w dobrze widocznym miejscu. Osoby odpowiedzialne, o których mowa w zdaniu pierwszym, dbają o to, by przestrzegane były środki ochronne określone w koncepcji ochrony i higieny. Podczas sporządzania koncepcji ochrony i higieny należy postępować zgodnie z obowiązującymi zaleceniami Instytutu Roberta Kocha dotyczące zapobieganiu chorobom zakaźnym oraz zaleceniami Federalnego Instytutu Bezpieczeństwa i Higieny Pracy oraz Medycyny Pracy (BauA) dotyczącymi wietrzenia pomieszczeń w aktualnie obowiązujących wersjach, wytycznymi odpowiednich organów ds. bezpieczeństwa i higieny pracy, a także należy przestrzegać wytycznych zawartych w niniejszym rozporządzeniu i rozporządzeniach sektorowych wydanych na podstawie § 39.
(2) Właściwy Zarząd Senatu działając w porozumieniu z Zarządem Senatu ds.
zdrowia może w sektorowej ramowej koncepcji higieny określić szczegóły dotyczące wymagań wobec koncepcji ochrony i higieny, o których mowa w ustępie 2, łącznie z wytycznymi dotyczącymi ograniczeń ilości osób przebywających na danej powierzchni, zasad dostępu i bywania. Istniejące ramowe koncepcje higieny są publikowane na stronie internetowej www.berlin.de/corona.
§ 6
Konieczność potwierdzenia negatywnego wyniku testu
(1) W przypadku, gdy w świetle niniejszego rozporządzenia konieczne jest, by osoby uzyskały negatywny wynik testu w kierunku zakażenia koronawirusem SARS-CoV-2 lub przedstawiły negatywny wynik testu w kierunku zakażenia koronawirusem SARS- CoV-2, wykonanego przy użyciu dopuszczonego testu, wymóg ten zostanie spełniony, jeżeli osoba
1. podda się na miejscu testowi antygenowemu Point-of-Care (PoC) w kierunku zakażenia koronawirusem SARS-CoV-2 i uzyska negatywny wynik („punkt testowania na miejscu”),
2. wykona pod nadzorem osoby odpowiedzialnej lub osoby przez nią wyznaczonej test antygenowy Point-of-Care (PoC) w kierunku zakażenia koronawirusem SARS- CoV-2 do samodzielnego wykonania, który po prawidłowym przeprowadzeniu da wynik negatywny („rozszerzona kontrola przy wejściu”),
3, przedłoży osobie odpowiedzialnej lub osobie przez nią upoważnionej pisemne lub elektroniczne zaświadczenie, o którym mowa w ustępie 2, o negatywnym wyniku testu antygenowego Point-of-Care (PoC) lub testu do samodzielnego wykonania w kierunku zakażenia koronawirusem SARS-CoV-2 który został przeprowadzony w ciągu ostatnich 24 godzin, lub
4. przedłoży osobie odpowiedzialnej lub osobie przez nią upoważnionej pisemne lub elektroniczne zaświadczenie, o którym mowa w ustępie 2, o negatywnym wyniku aktualnego testu PCR w kierunku zakażenia koronawirusem SARS-CoV-2, który nie jest starszy niż 48 godzin.
W przypadku zdania pierwszego punkt 1 i 2 występuje prawo do zażądania każdorazowo od osoby odpowiedzialnej lub osoby przez nią wyznaczonej wystawienia zaświadczenia o wyniku testu. Zaświadczenie należy przedłożyć na żądanie właściwym organom kontrolującym obowiązek wykonywania testu wynikający z niniejszego rozporządzenia. Odbiegające od zdania pierwszego wymagania dotyczące wykonywania testów w szkołach, które wynikają z Drugiego rozporządzenia w sprawie zasad higieny szkolnej w związku z Covid-19 z dnia 29 lipca 2021 r. (GVBl.
str. 926), zmienionego rozporządzeniem z dnia 1 listopada 2021 r. (GVBl. str. 1217), w aktualnie obowiązującej wersji, pozostają nienaruszone.
(2) Na zaświadczeniu o negatywnym wyniku aktualnego testu antygenowego Point- of-Care (PoC), w tym testu do samodzielnego wykonania, lub testu PCR w kierunku zakażenia koronawirusem SARS-CoV-2 musi widnieć co najmniej data i godzina przeprowadzenia testu, nazwa testu oraz nazwa jego producenta, nazwisko osoby poddanej testowi oraz podmiotu, który przeprowadził test lub w przypadku ustępu 1 zdanie pierwsze punkt 2, nazwisko osoby, która nadzorowała wykonanie testu.
Ponadto zaświadczenie musi być zgodne ze wzorem udostępnionym przez Zarząd Senatu ds. zdrowia. Jeżeli zaświadczenie zostało wydane w formacie elektronicznym uznawanym przez Departament Senatu ds. zdrowia, jest ono zwolnione z wymogu podawania nazwy testu i nazwy jego producenta oraz nazwy podmiotu lub nazwiska osoby przeprowadzającej test. Wystawić zaświadczenie w rozumieniu ustępu 1 zdanie
pierwsze punkt 3 dotyczące testu antygenowego (PoC) w kierunku zakażenia koronawirusem SARS-CoV-2 do samodzielnego wykonania oraz nadzorować wykonywanie testu wyłącznie osoba wyznaczona w tym celu przez osobę odpowiedzialną w ramach wykonywania zleconego jej zadania.
(3) Jeżeli niniejsze rozporządzenie stanowi o konieczności posiadania negatywnego wyniku testu w kierunku zakażenia koronawirusem SARS-CoV-2, to nie dotyczy to dzieci w wieku do ukończenia szóstego roku życia oraz uczennic i uczniów podlegających regularnym testom w ramach uczęszczania do szkoły. Potwierdzenie statusu ucznia oraz związanego z tym regularnego przeprowadzania testów w związku z uczęszczaniem do szkoły uważa się za dokonane w szczególności przy przedłożeniu ważnej legitymacji szkolnej. W przypadku dzieci podlegających regularnym testom w związku z uczęszczaniem do przedszkola, nie występuje obowiązek regularnego przeprowadzania testu z wynikiem negatywnym, o którym mowa w niniejszym rozporządzeniu
§ 7
Zasady dotyczące izolacji
(1) Osoby, które dowiedziały się, że wykonany u nich test antygenowy (PoC) w kierunku zakażenia koronawirusem SARS-CoV-2 dał wynik dodatni, są z zastrzeżeniem ustępu 3 zobowiązane do niezwłocznego poddania się testowi potwierdzającemu ten wynik wykonywanemu przy użyciu testu wykrywającego kwas nukleinowy koronawirusa SARS-CoV-2 (test PCR), do bezpośredniego udania się niezwłocznie po uzyskaniu informacji do swojego głównego lub drugiego miejsca zamieszkania lub do innego miejsca zakwaterowania, które pozwala na odizolowanie się i pozostania tam w stałej izolacji przez 14 dni od momentu wykonania testu antygenowego Point-of-Care (PoC). Miejsce izolacji można opuścić w celu wykonania testu PCR.
(2) Osoby, które dowiedziały się, że wykonany u nich test wykrywający kwas nukleinowy koronawirusa SARS-CoV-2 (test PCR) dał wynik dodatni, są zobowiązane do bezpośredniego udania się niezwłocznie po uzyskaniu informacji do swojego głównego lub drugiego miejsca zamieszkania lub do innego miejsca zakwaterowania, które pozwala na odizolowanie się i pozostania tam w stałej izolacji przez 14 dni od momentu wykonania testu antygenowego PCR,
(3) Ustęp 1 stosuje się odpowiednio do osób, które dowiedziały się, że wykonany przez nie test w kierunku zakażenia koronawirusem SARS-CoV-2 przeprowadzony przy użyciu testu antygenowego Point-of-Care (PoC) do samodzielnego wykonania dał wynik dodatni, pod warunkiem, że test został przeprowadzony pod fachowym nadzorem; na żądanie należy wystawić zaświadczenie. Jeżeli test nie został przeprowadzony pod fachowym nadzorem, osoby te są zobowiązane do niezwłocznego poddania się testowi potwierdzającemu ten wynik, wykonywanemu przy użyciu testu wykrywającego kwas nukleinowy koronawirusa SARS-CoV-2 (test
PCR). Za osobę sprawującą fachowy nadzór w rozumieniu zdania pierwszego uznawana jest każda osoba upoważniona do wykonywania testów PoC u innych osób.
(4) Osobom będącym w izolacji nie wolno przyjmować wizyt osób, które nie należą do ich gospodarstwa domowego. W okresie izolacji osoby odosobnione podlegają obserwacji przez właściwy urząd ds. zdrowia publicznego.
(5) W przypadku ustępu 1 izolacja kończy się wraz z uzyskaniem negatywnego wyniku testu PCR, jednak najpóźniej po 14 dniach od momentu wykonania testu antygenowego Point-of-Care (PoC); w przypadku ustępu 2 – kończy się wraz z uzyskaniem negatywnego wyniku testu PoC lub PCR przeprowadzonego najwcześniej 14 dnia po wykonaniu testu PoC lub PCR, będącego podstawą izolacji. Jeżeli pierwsze objawy pojawiły się przed wykonaniem testu, właściwy urząd ds. zdrowia publicznego może w drodze odstępstwa od ustępów 1 i 2 ustalić, że moment wystąpienia pierwszych objawów jest fikcyjnym momentem rozpoczęcia izolacji
(6) Przy zakwalifikowaniu osoby do grona osób, które miały kontakt z osobą z pozytywnym wynikiem testu w rozumieniu ustępów 1-3 i skierowaniu jej na izolację, właściwy urząd ds. zdrowia publicznego musi postępować zgodnie z wytycznymi Instytutu Roberta Kocha w aktualnie obowiązującej wersji.
(7) Obowiązki zgłoszeniowe wynikające z Ustawy o zapobieganiu chorobom zakaźnym pozostają nienaruszone.
§ 8 Zasada 3G
(1) Zasada 3G wymaga od osób odpowiedzialnych, by umożliwiały one dostęp do obiektów, zakładów, imprez i podobnych przedsięwzięć wyłącznie osobom zaszczepionym, ozdrowieńcom lub osobom, które wykonały test.
(2) Następujące osoby mają dostęp do obiektów, zakładów, imprez i podobnych przedsięwzięć zgodnie z zasadą 3G:
1. osoby zaszczepione, które zostały zaszczepione przeciwko Covid-19 szczepionką zatwierdzoną przez Unię Europejską, których ostatnie wymagane szczepienie miało miejsce co najmniej 14 dni wcześniej,
2. osoby zaszczepione,
które otrzymały w państwie trzecim spoza Unii Europejskiej świadectwo szczepienia dotyczące podanej im szczepionki przeciwko COVID-19 odpowiadającej jednej ze szczepionek przeciwko COVID-19, o których mowa w artykule 5 ustęp 5 rozporządzenia (UE) 2021/953, oraz
którym na wniosek właściwych organów Republiki Federalnej Niemiec zostało wydane świadectwo szczepienia po wcześniejszym przekazaniu im wszystkich niezbędnych informacji, w tym wiarygodny dowód szczepienia,
3. ozdrowieńcy mogący potwierdzić dodatni wynik testu PCR w kierunku zakażenia koronawirusem SARS-CoV-2 przeprowadzonego ponad sześć miesięcy wcześniej, którzy otrzymali co najmniej jedną dawkę szczepienia przeciwko Covid- 19 szczepionką zatwierdzoną przez Unię Europejską, a ostatnie szczepienie miało miejsce co najmniej 14 dni wcześniej; oraz
4. ozdrowieńcy mogący potwierdzić dodatni wynik testu PCR w kierunku zakażenia koronawirusem SARS-CoV-2, który ma co najmniej 28 dni i nie więcej niż sześć miesięcy.
(3) Dostęp do obiektów, zakładów, imprez i podobnych przedsięwzięć ma grono osób, o którym mowa w ustępie 2, tylko wtedy, gdy nie występują u nich typowe objawy, które wskazują na chorobę COVID-19 w rozumieniu aktualnych kryteriów Instytutu Roberta Kocha.
(4) Dostęp do obiektów, zakładów, imprez i podobnych przedsięwzięć zgodnie z zasadą 3G mają również osoby z negatywnym wynikiem testu w rozumieniu § 6; § 6 ustęp 3 stosuje się odpowiednio.
(5) Przewidziany w niniejszym rozporządzeniu obowiązek wykonania testu na zakażenie koronawirusem SARS-CoV-2 lub przedstawienia negatywnego wyniku testu na koronawirusa SARS-CoV-2 przeprowadzonego za pomocą uznanego testu lub przyjęcia oferty wykonania testu lub w zamian tego konieczność poddania się testowi nie dotyczy grupy osób, o której mowa w ustępie 2 punkt 1 do 4.
§ 8a Zasada 2G
(1) Celem zasady 2G jest stworzenie osobom odpowiedzialnym możliwości udostępniania obiektów, zakładów, imprez i podobnych przedsięwzięć wyłącznie osobom zaszczepionym lub ozdrowieńcom, a w zamian uzyskanie ułatwień w zakresie przepisów niniejszego rozporządzenia. Z możliwości tej można również korzystać w pojedynczych dniach lub w ograniczonym czasie.
(2) O ile zgodnie z niniejszym rozporządzeniem istnieje możliwość przeprowadzania imprez lub otwarcia zakładów i obiektów zgodnie z zasadą 2G, to w przypadku wyboru tej możliwości obowiązują następujące zasady:
1. Wpuszczane mogą być wyłącznie osoby, o których mowa w § 8 ustęp 2 punkt 1 do 3, z wyjątkiem
a) osób, które jeszcze nie ukończyły 18 roku życia; osoby te muszą uzyskać negatywny wynik testu , § 6 ustęp 3 stosuje się odpowiednio, oraz
b) osób, które z przyczyn medycznych nie mogą zostać zaszczepione; osoby te muszą mieć negatywny wynik testu zgodnie z § 6 ustęp 1 zdanie pierwsze punkt 4 i potwierdzić swoją niemożność zaszczepienia na podstawie zaświadczenia lekarskiego.
2. W skład personelu mającego bezpośredni kontakt z klientami lub widzami mogą wchodzić wyłącznie osoby o których mowa w punkcie 1 lub osoby, które muszą przedkładać potwierdzenie negatywnego wyniku testu w rozumieniu § 6 w każdym dniu wykonywania pracy, przy czym w takim przypadku osoby odpowiedzialne są zobowiązane do udokumentowania wyniku przeprowadzonego testu,
3. W strefach pomieszczeń zakładowych lub sal imprezowych, w których obowiązuje zasada 2G, nie mogą przebywać osoby, których nie obejmuje § 8 ustęp 2 punkt 1 do 4; punkt 2 obowiązuje odpowiednio.
4. Osoby odpowiedzialne muszą zapewnić spełnienie wymogów określonych w punkcie 1 do 3 i odmówić wstępu osobom, do których wymogi te nie mają zastosowania; w tym celu mogą sprawdzić zaświadczenia w rozumieniu § 8 ustęp 2; zaświadczenie potwierdzające szczepienie przeciwko SARS-CoV-2 lub status ozdrowieńca musi mieć formę umożliwiającą jego cyfrową weryfikację; podczas wejścia zaświadczenia muszą mieć formę umożliwiającą ich cyfrową weryfikację oraz być sprawdzane łącznie z dokumentem tożsamości ze zdjęciem,
5. W czasie obowiązywania zasady 2G osoby odpowiedzialne muszą w należyty sposób wskazać na fakt obowiązywania zasady 2G, w szczególności w strefie wejścia.
(3) Wymogi określone w ustępie 2 punkt 1 do 5 stosuje się odpowiednio w zakresie, w jakim stosowanie zasady 2G jest nakazane w niniejszym rozporządzeniu.
Część II
Dalsze zasady higieny i ochrony dotyczące szczególnych obszarów
Sekcja 1 Życie społeczne
§ 9
Wspólne przebywanie
(1) Wspólne przebywanie na zewnątrz w rozumieniu niniejszego rozporządzenia jest dozwolone wyłącznie przy jednoczesnej obecności maksymalnie 100 osób.
(2) W rozumieniu niniejszego zarządzenia wspólnym przebywaniem jest każde spotkanie osób wymagające interakcji między nimi, które nie jest jeszcze imprezą w rozumieniu § 11 lub zgromadzeniem w rozumieniu artykułu 8 Ustawy Zasadniczej i artykułu 26 Konstytucji Berlina.
(3) Ustępu 1 nie stosuje się
1. gdy przebywanie na zewnątrz w przestrzeni publicznej jest związane z przekazem informacji przez przedstawicieli prasy, radia, filmu lub innych mediów,
2. w przypadku wykonywania działalności zawodowej, związanej z pełnionym mandatem lub działalności wolontariackiej, w tym prowadzenia sezonowej, koniecznej uprawy powierzchni rolnych, ogrodniczych i leśnych oraz realizowania działań na rzecz reklamy politycznej skierowanej do pojedynczych osób lub poszczególnych grup osób w rozumieniu ustępu 1, w ramach wsparcia partii i wspólnot wyborczych, a także referendów, inicjatyw społecznych, petycji obywatelskich i wniosków mieszkańców,
3. w przypadku korzystania z lokalnego transportu publicznego, kolei i samolotów, promów, statków pasażerskich i pojazdów mechanicznych, które są wykorzystywane do przewozu pasażerów za wynagrodzeniem lub w celach komercyjnych lub pojazdów mechanicznych, które ze względów zawodowych lub służbowych muszą być użytkowane wspólnie przez pracowników,
4. w przypadku świadczenia usług na rzecz pomocy integracyjnej i pomocy osobom bezdomnym
5. w przypadku przeprowadzania zajęć na zewnątrz odbywających się pod opieką pedagogiczną, organizowanych przez szkoły publiczne i szkoły prowadzone przez podmioty niezależne, w tym placówki drugiej ścieżki edukacyjnej, a także placówki niezależne w rozumieniu Ustawy o szkolnictwie, przez placówki przedszkolne i placówki sprawujące dzienną opiekę nad dziećmi w rozumieniu Ustawy z dnia 23 czerwca 2005 r. o wspieraniu opieki dziennej nad dziećmi (GVBl. str. 322), ostatnio zmienionej artykułem 30 ustawy z dnia 12 października 2020 r. (GVBl. str. 807) w aktualnie obowiązującej wersji, oraz w ramach prywatnie zorganizowanej opieki nad dziećmi i zajęć prowadzonych przez podmioty działające na rzecz pomocy młodzieży oraz
6. do uprawiania sportu, które dopuszcza niniejsze rozporządzenie.
§ 10
Zasady zachowania w przestrzeni publicznej (zakaz spożywania alkoholu i obowiązek noszenia maski)
(1) Zakaz spożywania napojów alkoholowych obowiązuje na terenach zielonych w rozumieniu Ustawy z dnia 24 listopada 1997 r. o terenach zielonych (GVBl. str. 612), ostatnio zmienionej przez § 15 ustęp 1 ustawy z dnia 29 września 2004 r. (GVBl. str.
424.
(2) W zamkniętych pomieszczeniach maskę FFP2 powinni nosić pasażerowie korzystający ze środków transportu publicznego, w tym dworców kolejowych, lotnisk i terminali promowych, a także innych pojazdów ze zmieniającymi się pasażerami, (3) Maskę medyczną powinny nosić
1. osoby należące do załogi, które korzystają z transportu publicznego, a nie kierują danym pojazdem, także na dworcach, w portach lotniczych i terminalach promowych oraz pasażerowie innych pojazdów ze zmieniającymi się pasażerami,
2. osoby w pozostałych pojazdach, które nie kierują pojazdem, jeżeli pojazd nie jest wyłącznie użytkowany przez osoby należące do grona najbliższych,
3. osoby w windach.
§ 11 Imprezy
(1) Imprezą w rozumieniu niniejszego zarządzenia jest ograniczone w czasie i zaplanowane wydarzenie o zdefiniowanym celu lub zamiarze, sekwencja programów powiązanych tematycznie, merytorycznie lub celem w ramach osobnej odpowiedzialności organizatora, osoby, organizacji lub instytucji, w której uczestniczy grupa osób. Imprezy w rozumieniu artykułu 8 Ustawy Zasadniczej i artykułu 26 Konstytucji Berlina nie są wydarzeniami. W odniesieniu do imprez i form imprez szczegółowo uregulowanych w niniejszym zarządzeniu obowiązują wyłącznie wytyczne tu określone, chyba że postanowiono inaczej.
(2) Imprezy w zamkniętych pomieszczeniach, na których jednocześnie obecnych jest więcej niż 20 osób, mogą odbywać się wyłącznie zgodnie z zasadą 2G. Osoby, które na imprezach wykonują występy artystyczne lub inne czynności niezbędne dla przebiegu imprezy i nie mogą być zastąpione przez inne osoby, nie muszą należeć do grona osób, o którym mowa w § 8 ustęp 2 punkt 1 do 4, jeżeli przedstawią potwierdzenie negatywnego wyniku testu w rozumieniu § 6. Obecność uczestników należy dokumentować. Nie stosuje się § 1 ustęp 2. Do oferty gastronomicznej na imprezach stosuje się odpowiednio § 18 ustęp 1.
(3) Podczas imprez na zewnątrz należy tak przydzielić stałe miejsca oraz krzesła i stoły, aby między osobami, które nie należą do grona najbliższych, była zachowana minimalna odległość 1,5 metra. Minimalna odległość, o której mowa w zdaniu pierwszym oraz w § 1 ustęp 2, może zostać zmniejszona, gdy wszyscy obecni uczestnicy mają negatywny wynik testu. W imprezach na zewnątrz, na których jednocześnie obecnych jest ponad 100 osób, mogą uczestniczyć wyłącznie osoby z negatywnym wynikiem testu. Uczestnicy są zobowiązani do noszenia masek, chyba że pozostają na stałym miejscu. Obecność uczestników należy udokumentować. Do oferty gastronomicznej na imprezach stosuje się odpowiednio § 18 ust. 1. Imprezy na zewnątrz mogą odbywać się zgodnie z zasadą 2G, w takim przypadku zdania 1 do 4 oraz § 1 ustęp 2 nie mają zastosowania; ustęp 2 zdanie drugie stosuje się odpowiednio. Zdania pierwsze do siódmego stosuje się odpowiednio do imprez w zamkniętych pomieszczeniach, na których jednocześnie obecnych jest do 20 osób.
(4) Zabrania się imprez na zewnątrz, na których jednocześnie obecnych jest ponad 2000 osób. Zabronione są imprezy odbywające się w pomieszczeniach zamkniętych, w których jednocześnie uczestniczy ponad 1000 osób.
(5) W drodze odstępstwa od przepisu ustępu 4 zdanie drugie w zamkniętych pomieszczeniach mogą odbywać się imprezy z udziałem większej liczby osób niż
określona w tym przepisie, maksymalnie jednak przy jednoczesnym udziale 1.000 osób, o ile spełnione są wymogi ramowej koncepcji higieny Zarządu Senatu ds. kultury, Zarządu Senatu ds. gospodarki lub Zarządu Senatu ds. sportu, która musi zawierać co najmniej wymogi dotyczące wentylacji mechanicznej. Imprezy, na których jednocześnie obecnych jest więcej niż 2000 osób, mogą uzyskać zgodę właściwego Zarządu Senatu. Kryteria minimalne, które należy spełnić, aby uzyskać zgodę, mogą być określone przez właściwy Zarząd Senatu w ramowej koncepcji higieny dla danego sektora. Nie można odstąpić od wymogów z ustępu 2, ponieważ dotyczą one również imprez na zewnątrz. Zgoda może również odnosić się do określonych form imprez i poszczególnych miejsc, gdzie organizowane są imprezy.
(6) W przypadku pogrzebów i uroczystości żałobnych na cmentarzach lub w domach pogrzebowych nie obowiązuje górny limit osób, o którym mowa w ustępie 4. Pogrzeby i uroczystości żałobne, które nie są objęte tym przepisem, jak również imprezy prywatne oraz imprezy w kręgu rodziny, znajomych lub przyjaciół, w szczególności uroczystości ślubne, uroczystości urodzinowe, uroczystości z okazji ukończenia szkoły lub uroczystości z okazji świąt religijnych, odmiennie niż stanowi ustęp 4, są dozwolone na zewnątrz, gdy jednocześnie obecnych jest do 100 osób, a w pomieszczeniach zamkniętych, gdy jednocześnie obecnych jest do 50 osób. Przy obliczaniu górnego limitu osób, o którym mowa w zdaniu drugim, nie uwzględnia się osób niezbędnych do przeprowadzenia danej uroczystości, jak również grupy osób, o której mowa w § 8 ustęp 2 oraz dzieci poniżej 14 roku życia. Ustęp 2 stosuje się wyłącznie w przypadku, gdy jednocześnie obecnych jest więcej niż 20 osób. Niniejszy ustęp nie ma zastosowania, jeżeli dana impreza jest organizowana na zasadach komercyjnych.
(7) Wspólne śpiewanie może odbywać się w zamkniętych pomieszczeniach tylko wtedy, gdy przestrzegane są standardy higieny i ochrony przed zakażeniami określone w ramowej koncepcji higieny, o której mowa w § 5 ustęp 2 lub w rozporządzeniu wydanym przez Zarząd Senatu ds. kultury na podstawie § 39. Zdanie pierwsze nie ma zastosowania do śpiewu w kręgu najbliższych.
§ 12
Imprezy szczególne
(1) Wspólnoty religijne i światopoglądowe przy organizowaniu imprez religijno- kulturowych w rozumieniu artykułu 4 Ustawy Zasadniczej i artykułu 29 ustęp 1 Konstytucji Berlina, muszą wprowadzić koncepcję ochrony i higieny, zgodną z aktualną ramową koncepcją higieny Zarządu Senatu ds. kultury lub wykraczającą poza jej postanowienia. Uczestnicy imprez związanych z kultem religijnym mają obowiązek noszenia maski w pomieszczeniach zamkniętych, chyba że znajdują się w stałym miejscu. Nie stosuje się § 11 ustęp 8.
(2) W przypadku imprez, w tym posiedzeń, Parlamentu Europejskiego, jego klubów i komisji, Niemieckiego Bundestagu, jego klubów i komisji, Bundesratu i jego komisji, Izby Deputowanych, jej klubów i komisji, Rady Europejskiej, Rady Unii Europejskiej, Komisji Europejskiej, Rządu Federalnego, Senatu Berlina, Rady Burmistrzów i jej komisji, Trybunału Konstytucyjnego w Berlinie, rad okręgów, ich klubów i komisji, jak również przedstawicielstw zagranicznych, organów wymiaru sprawiedliwości, organów, gremiów i urzędów Unii Europejskiej, organizacji międzynarodowych, federacji i krajów związkowych oraz innych jednostek i instytucji realizujących zadania publicznoprawne, dane instytucje stanowią na własną odpowiedzialność środki ochrony i higieny.
(3) Imprezy, które odbywają się na podstawie przepisów prawnych służących realizacji ustawowego prawa do współdecydowania lub współdziałania, mogą mieć miejsce tylko zgodnie z zasadą 3G. Uczestnicy mają obowiązek noszenia masek, chyba że pozostają na stałym miejscu i w każdym momencie zachowują minimalną odległość. Obecność uczestników należy udokumentować.
§ 13 Zjazdy partii
Przepisy § 12 ustęp 3 stosuje się odpowiednio do zjazdów partii i zgromadzeń wspólnot wyborczych, które odbywają się na podstawie Ustawy o partiach politycznych w wersji ogłoszonej dnia 31 stycznia 1994 r. (BGBl. I, str. 149), ostatnio zmienionej artykułem 4 ustawy z dnia 10 sierpnia 2021 r. (BGBl. I, str. 3436) w aktualnie obowiązującej wersji, lub w ramach przygotowań do udziału w wyborach powszechnych.
§ 14 Zgromadzenia
(1) Przy przeprowadzaniu zgromadzeń w rozumieniu artykułu 8 Ustawy Zasadniczej i artykułu 26 Konstytucji Berlina należy stale zachowywać minimalną odległość 1,5 metra pomiędzy uczestnikami, którzy nie należą do grona najbliższych. Osoba organizująca zgromadzenie ma opracować indywidualną koncepcję ochrony i higieny, w której zostają określone przewidziane środki mające na celu zapewnienie zachowania minimalnej odległości oraz zasady higieny, których należy przestrzegać w każdym przypadku, wskazujące np. na konieczność noszenia maski medycznej lub rezygnację podczas zgromadzenia ze wspólnego skandowania uczestników, jak również w celu zapewnienia w miejscu zgromadzenia w czasie jego trwania takiej liczby uczestników, która jest dopuszczalna dla danej powierzchni użytkowej. Organ odpowiedzialny za zgromadzenie może od osoby organizującej zgromadzenie zażądać przedstawienia tej koncepcji ochrony i higieny i uzyskać od właściwego urzędu ds. zdrowia publicznego ocenę tej koncepcji z perspektywy przepisów o zapobieganiu chorobom zakaźnym. Podczas zgromadzenia kierownictwo
zgromadzenia musi zapewnić przestrzeganie wymogów zawartych w koncepcji ochrony i higieny.
(2) Uczestnicy zgromadzeń odbywających się pod gołym niebem w rozumieniu artykułu 8 Ustawy Zasadniczej i artykułu 26 Konstytucji Berlina mają obowiązek noszenia maski. Jeżeli zgromadzenie odbywa się pod postacią korowodu, w którym wykorzystywane są wyłącznie pojazdy mechaniczne, stosuje się odpowiednio § 10 ustęp 3 punkt 2. § 19 ustęp 1 punkt 1 Berlińskiej ustawy o wolności zgromadzeń z dnia 23 lutego 2021 r. (GVBl. str. 180) nie jest sprzeczny z obowiązkiem noszenia maski medycznej w celu zapobiegania chorobom zakaźnym.
(3) Zgromadzenia w pomieszczeniach zamkniętych mogą odbywać się wyłącznie zgodnie z zasadą 3G. Uczestnicy mają obowiązek noszenia maski, chyba że znajduj się na stałym miejscu i w każdym momencie zachowują minimalną odległość.
(4) Zgromadzenia w pomieszczeniach zamkniętych mogą odbywać się zgodnie z zasadą 2G, wówczas nie mają zastosowania ustęp 1 zdanie pierwsze, ustęp 3 oraz § 1 ustęp 2.
§ 14a
Wybory i głosowania
(1) Kolejne ustępy dotyczą wyłącznie ochrony przed zakażeniem podczas procedury wyborczej oraz ustalania i stwierdzania wyników wyborów do Bundestagu, Izby Reprezentantów w Berlinie i rad dzielnic.
(2) Przy wejściach do lokali wyborczych, w poczekalniach i kolejkach obowiązkowe jest noszenie maski; § 2 ustęp 1 i 2 stosuje się odpowiednio. Obowiązek noszenia maski nie dotyczy osób pomagających przy wyborach, którzy należą do kręgu osób określonych w § 8 ustęp 2 punkt 1 do 4 i które potwierdzą ten fakt komisji wyborczej, 1. podczas procedury wyborczej, pod warunkiem, że są zabezpieczone
odpowiednimi działaniami lub środkami ochronnymi ograniczającymi rozprzestrzenianie się drobinek drogą kropelkową (w szczególności ściany osłaniające przed plwocinami), oraz
2. podczas ustalania wyniku wyborów.
W poszczególnych lokalach przeznaczonych do wyborów listownych, w których ze względu na szczególne warunki przestrzenne istnieje zmniejszone ryzyko zakażenia, władze danej dzielnicy mogą za zgodą urzędu ds. zdrowia publicznego zarządzić, by osoby, które uzyskały negatywny wynik testu w rozumieniu § 6, zostały zwolnione z obowiązku noszenia maski, o ile przebywają one na stałym miejscu.
(3) W lokalu wyborczym może przebywać jednocześnie tylko taka liczba obserwatorów, która pozwoli im w miarę możliwości na zachowanie od innych obecnych osób minimalnej odległości, o której mowa w § 1 ustęp 2 zdanie pierwsze.
Jeżeli o dostęp wnioskuje większa liczba obserwatorów, niż jest dostępna przestrzeń w rozumieniu zdania pierwszego, zgodnie z § 31 Federalnej ustawy wyborczej z dnia
23 lipca 1993 r. (Federalny Dziennik Ustaw I str. 1288, 1594), ostatnio zmienionej § 2 ustawy z dnia 3 czerwca 2021 r. (Federalny Dziennik Ustaw I str. 1482) i § 55 Federalnej ordynacji wyborczej w wersji ogłoszonej w dniu 19 kwietnia 2002 r.
(Federalny Dziennik Ustaw I s. 1376), ostatnio zmienionej § 10 rozporządzenia z dnia 19 czerwca 2020 r. (Federalny Dziennik Ustaw I str. 1328), komisja wyborcza wprowadza regulację, która w miarę możliwości zapewnia równe traktowanie wszystkich zainteresowanych osób, w razie potrzeby na czas określony.
(4) W kolejce należy ustawiać się przed lokalem wyborczym. W wejściach do lokalu wyborczego oraz w poczekalniach występuje obowiązek zachowania odległości, o którym mowa w § 1 ustęp 2 zdanie 1.
(5) Obowiązek izolacji, o którym mowa w § 7 lub środki mające na celu izolację zarządzone przez właściwy urząd ds. zdrowia publicznego pozostają nienaruszone i mają zastosowanie również w przypadku odwiedzania lokalu wyborczego.
(6) Działania mające na celu realizację niniejszego rozporządzenia w lokalach wyborczych mogą być podejmowane przez właściwe urzędy wyłącznie za zgodą komisji wyborczej.
Sekcja 2 Życie gospodarcze
§ 15
Obowiązek noszenia maski
(1) Pracownicy oraz klienci wszelkiego rodzaju sklepów detalicznych i centrów handlowych (galerii handlowych), zakładów rzemieślniczych, usługowych i innych zakładów prowadzących działalność gospodarczą, do których mają dostęp klienci, jak również pracownicy lokali gastronomicznych, którzy mają kontakt z gośćmi oraz goście lokali gastronomicznych mają obowiązek noszenia maski.
(2) Osoby przebywające na targach i stojące w kolejkach na zewnątrz mają obowiązek noszenia maski.
§ 16
Handel detaliczny, targi
(1) Przy otwieraniu punktów sprzedaży w rozumieniu berlińskiej ustawy o godzinach otwarcia sklepów z dnia 14 listopada 2006 r. (GVBl. s. 1045), ostatnio zmienionej ustawą z dnia 13 października 2010 r. (GVBl. s. 467), domów towarowych i centrów handlowych (galerii handlowych) należy postępować zgodnie z wytycznymi dotyczącymi kontroli dostępu.
(2) Na jarmarkach, jarmarkach bożonarodzeniowych i festynach występuje obowiązek noszenia maski.
(3) Jarmarki bożonarodzeniowe mogą być otwierane zgodnie z zasadą 2G; w takim przypadku nie stosuje się przepisów ustępu 2 oraz § 1 ustęp 2.
§ 17 Usługi
(1) Usługi branży pielęgnacji urody, takie jak świadczone przez zakłady fryzjerskie, gabinety kosmetyczne, gabinety masażu, studia tatuażu i podobne zakłady oraz solaria mogą być oferowane zgodnie z zasadą 2G. Nie mają zastosowania zdanie pierwsze oraz § 1 ustęp 2 oraz § 15 ustęp 1.
(2) Ustęp 1 zdanie trzecie nie dotyczy niezbędnych zabiegów medycznych, w szczególności zabiegów fizjoterapii, ergoterapii i logoterapii, podologii, pielęgnacji stóp i zabiegów medycyny alternatywnej. Podczas zabiegów, o których mowa w zdaniu pierwszym, personel powinien nosić maskę medyczną, a klienci maskę FFP2.
(3) Podczas odpłatnych świadczeń usług seksualnych praktyki wykonywane w pobliżu twarzy nie są dozwolone. Świadczenie usług seksualnych nie jest dopuszczalne w pojazdach do uprawiania prostytucji w rozumieniu ustawy o ochronie prostytucji.
Zabrania się organizowania lub przeprowadzania imprez związanych z prostytucją w rozumieniu ustawy o ochronie prostytucji. Oferowanie usług, o których mowa w zdaniu pierwszym, jest dozwolone tylko po uprzednim umówieniu się i wyłącznie pojedynczym osobom. Usługi seksualne mogą być oferowane wyłącznie zgodnie z zasadą 2G.
Podczas pobytu w zakładach świadczących usługi prostytucji i świadczenia usług seksualnych, pracownicy i osoby korzystające z usług seksualnych muszą nosić maskę FFP2. Organizacja i przeprowadzanie imprez związanych z prostytucją jest dopuszczalne tylko zgodnie z zasadą 2G.
(4) Należy dokumentować obecność klientów, którzy korzystają z usług w rozumieniu ustępu 1 i 3.
§ 18 Gastronomia
(1) Pomieszczenia zamknięte lokali gastronomicznych w rozumieniu Ustawy o lokalach gastronomicznych w wersji ogłoszonej w dniu 20 listopada 1998 r. (BGBl. I str. 3418), ostatnio zmienionej artykułem 14 ustawy z dnia 10 marca 2017 r. (BGBl. I str. 420) w aktualnie obowiązującej wersji, oraz stołówek mogą być otwierane tylko zgodnie z zasadą 2G; nie dotyczy to zwykłego korzystania z sanitariatów, a w przypadku stołówek – nie dotyczy to takich stołówek, które zapewniają wyłącznie zaopatrzenie pracowników. § 1 ustęp 2 oraz § 15 ustęp 1 nie maja zastosowania.
(2) O ile nie dotyczy to żadnych pomieszczeń zamkniętych, to należy tak rozmieścić krzesła i stoły w strefie zewnętrznej lokali gastronomicznych i w stołówek, aby zachowana była minimalna odległość 1,5 metra pomiędzy osobami, które nie należą do grona najbliższych, W odległości tej nie mogą przebywać inne osoby. Należy
zapewnić wzmożony reżim porządkowy i dezynfekcyjny. Dla każdej grupy miejsc siedzących lub stolików obowiązują ograniczenia kontaktu zgodnie z § 9; w tym przypadku. W drodze odstępstwa od § 1 ustęp 2 zdanie pierwsze, minimalna odległość w grupie miejsc siedzących lub stolików może być mniejsza. Potrawy i napoje można spożywać tylko przy stole. Lokale gastronomiczne mogą być również otwierane zgodnie z zasadą 2G, o ile nie dotyczy to zamkniętych pomieszczeń, wówczas nie mają zastosowania zdania pierwsze do szóstego, § 1 ustęp 2 i § 15 ustęp 1.
(3) Otwarcie zamkniętych pomieszczeń lokali gastronomicznych, o których mowa w ustępie 1 jest dozwolone tylko wtedy, gdy przestrzegane są wytyczne ramowej koncepcji higieny zgodnie z § 5 ustęp 2 Zarządu Senatu ds. gospodarki, która musi zawierać co najmniej wytyczne dotyczące wentylacji pomieszczeń. Należy dokumentować obecność gości w lokalach gastronomicznych i stołówkach, chyba że goście odbierają wyłącznie żywność lub napoje.
§ 19
Atrakcje turystyczne, zakwaterowanie
(1) Wycieczki krajoznawcze w rozumieniu artykułu 48 Ustawy o przewozie osób w wersji ogłoszonej w dniu 8 sierpnia 1990 r. (BGBl. I str. 1690), ostatnio zmienionej artykułem 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 2021 r. (BGBl. BGBl. I str. 822) w aktualnie obowiązującej wersji, wycieczki ze zwiedzaniem, wycieczki statkiem i porównywalne atrakcje turystyczne, jeżeli dotyczy to pomieszczeń zamkniętych, mogą być oferowane tylko zgodnie z zasadą 2G. § 1 ustęp 2 oraz § 15 nie maja zastosowania. Atrakcje, o których mowa w zdaniu pierwszym, jeżeli dotyczy to pomieszczeń zamkniętych, mogą być oferowane tylko zgodnie z zasadą 3G; atrakcje te mogą być oferowane również zgodnie z zasadą 2G, wówczas nie mają zastosowania przepisy § 1 ustęp 2.
(2) Noclegi w hotelach, obiektach noclegowych, kwaterach wakacyjnych i podobnych obiektach mogą być oferowane przez zarządców obiektów od dnia 11 czerwca 2021, jeżeli spełnione są wymogi ramowej koncepcji higieny, o której mowa w § 5 ustęp 1 wydanej przez Zarząd Senatu ds. gospodarki, która musi zawierać co najmniej wytyczne dotyczące wentylacji pomieszczeń. Zakwaterowane mogą być tylko osoby, które w dniu przyjazdu mają negatywny wynik testu oraz dodatkowo co trzy dni podczas swojego pobytu będą przedkładać negatywny wynik testu. W drodze odstępstwa od § 18 ustęp 1 dopuszczalne jest serwowanie posiłków osobom zakwaterowanym, przy czym, o ile dotyczy to pomieszczeń zamkniętych, konieczne jest czasowe lub przestrzenne ich oddzielenie od pozostałej działalności gastronomicznej. Możliwe jest oferowanie usług, o których mowa w zdaniu 1, z zachowaniem zasady 2G.
(3) Należy udokumentować obecność uczestników atrakcji, o których mowa w ustępie 1 oraz gości w obiektach, o których mowa w ustępie 2.
Sekcja 3 Życie zawodowe
§ 20
Wytyczne prawa federalnego
Postanowienia zawarte w niniejszej części uzupełniają wytyczne prawa federalnego dotyczące bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ochrony przed zakażeniami w środowisku pracy.
§ 21
Homeoffice i obowiązek noszenia maski
(1) Pracodawców prowadzących działalność gospodarczą i pracodawców publicznych zachęca się do zapewnienia, by w danym zakładzie pracy było wykorzystywanych jednocześnie nie więcej niż 50 procent stanowisk pracy biurowej, o których mowa w § 1 ustęp 1 Rozporządzenia w sprawie miejsc pracy z dnia 12 sierpnia 2004 r. (BGBl. I str. 2179), ostatnio zmienionego art. 4 ustawy z dnia 22 grudnia 2020 r. (BGBl. I str.
3334), z późniejszymi zmianami.
(2) Wyłączone z ustępu 1 są stanowiska pracy biurowej, które wymagają obecności pracownika w miejscu pracy ze względu na prowadzoną działalność i są wykorzystywane do kontaktów z klientami lub pacjentami, do przyjmowania zgłoszeń alarmowych lub zgłoszeń usterek, do monitorowania instalacji zakładowych, do funkcjonowania wymiaru sprawiedliwości, systemu penitencjarnego, realizowania zasadniczych zadań administracji publicznej oraz do kształcenia zawodowego zgodnie z § 1 Ustawy o kształceniu zawodowym w wersji ogłoszonej w dniu 4 maja 2020 r.
(BGBl. I str. 920), zmienionej artykułem 16 ustawy z dnia 28 marca 2021 r. (BGBl. I str. 591) w aktualnie obowiązującej wersji.
(3) Osoby pracujące w budynkach biurowych i administracyjnych oraz osoby odwiedzające mają obowiązek noszenia maski, chyba że pozostają na stałym miejscu oraz w każdej chwili zachowana jest minimalna odległość 1,5 metra.
§ 22
Obowiązek oferowania testów
(1) Pracodawcy sektora prywatnego i publicznego, w tym wymiaru sprawiedliwości, są zobowiązani do zaoferowania swoim pracownikom, którzy wykonują przynajmniej część swojej pracy w miejscu pracy, dwukrotnie w ciągu tygodnia bezpłatnych testów w kierunku zakażenia koronawirusem SARS-CoV-2 z użyciem testu antygenowego Point-of-Care (PoC) oraz do zorganizowania tych testów. Obowiązek, o którym mowa w zdaniu pierwszym, może zostać spełniony w ten sposób, że pracownikom zostają udostępnione testy antygenowe Point-of-Care (PoC) do samodzielnego wykonania.
(2) Pracownicy, którzy w ramach swojej pracy mają z reguły fizyczny kontakt z klientami lub innymi osobami trzecimi oraz ci, którzy pracują jako personel funkcyjny mający kontakt z publicznością w ramach imprez, o których mowa w § 11, są zobowiązani do skorzystania z oferty, o której mowa w ustępie 1: obowiązek ten może zostać spełniony przy użyciu testów antygenowych Point-ofCare (PoC) do samodzielnego wykonania tylko pod warunkiem, że są one przeprowadzane pod nadzorem.
(3) Osoby pracujące na własny rachunek, które w ramach swojej pracy mają fizyczny kontakt z klientami lub innymi osobami trzecimi, oraz te, które pracują jako personel funkcyjny mający kontakt z publicznością w ramach imprez, o których mowa w § 11, zobowiązane są do wykonywania dwa razy w tygodniu testów w kierunku koronawirusa SARS-CoV-2 przy użyciu testu antygenowego Point-of-Care (PoC) oraz do przechowywania przez okres czterech tygodni wydanych im zaświadczeń dotyczących testów, a także do udostępniania ich na żądanie właściwym organom w związku z kontrolą powyższych obowiązków.
(4) Ustępy 1 do 3 stosuje się tylko wówczas, gdy dostępna jest wystarczająca ilość testów, a ich pozyskiwanie nie stanowi nadmiernego obciążenia.
§ 23
Posiedzenia organów reprezentujących pracowników; zebrania zakładowe i pracownicze
(1) Organy reprezentujące pracowników, powołane na podstawie Ustawy o ustroju zakładowym w wersji ogłoszonej dnia 25 września 2001 r. (Federalny Dziennik Ustaw I str. 2518), ostatnio zmienionej artykułem 4 ustawy z dnia 16 lipca 2021 r. (Federalny Dziennik Ustaw I s. 2959) z późniejszymi zmianami, na podstawie Ustawy o reprezentacji pracowników federalnych z dnia 9 czerwca 2021 r. (Federalny Dziennik Ustaw I str. 2959) z późniejszymi zmianami, Ustawy o reprezentacji pracowników federalnych z dnia 9 czerwca 2021 r. (Federalny Dziennik Ustaw I str. 2959) z późniejszymi zmianami. 1614) lub Ustawy o przedstawicielstwie pracowników w wersji z dnia 14 lipca 1994 r. (GVBl. s. 337; 1995, s. 24, ostatnio zmienionej artykułem 11 ustawy z dnia 5 lipca 2021 r. (GVBl. s. 842) z późniejszymi zmianami, regulują na własną odpowiedzialność środki ochronne i higieniczne mające zastosowanie podczas ich posiedzeń.
(2) W odniesieniu do zebrań rady zakładowej, rady pracowniczej i inne wydarzeń, o których mowa w Ustawie o ustroju zakładowym, Ustawy o federalnej reprezentacji pracowników i Ustawy o reprezentacji pracowników, które nie podlegają pod przepisy ustępu 1, stosuje się przepisy § 12 ustęp 3.
Sekcja 4 Edukacja
§ 24
Opieka dzienna nad dziećmi
Regularna działalność placówek opieki dziennej dla dzieci odbywać się będzie zgodnie z wymogami wynikającymi w związku z pandemią Covid 19. Biorąc pod uwagę sytuację epidemiczną Zarząd Senatu ds. młodzieży i rodziny może ustalić dalsze szczegóły dotyczące organizacji zajęć, również w ramach innych obszarów pomocy dzieciom i młodzieży, w szczególności w odniesieniu do wymogów higienicznych.
§ 25 Szkoły
W drodze rozporządzenia, o którym mowa w § 39, Zarząd Senatu ds. oświaty określa wymagania dotyczące działalności szkół publicznych i prowadzonych przez podmioty niezależne, w tym w zakresie drugiej ścieżki edukacyjnej oraz zapewnienia pozalekcyjnej i dodatkowej pomocy i opieki.
§ 26 Szkoły wyższe
(1) W celu zapewnienia zajęć stacjonarnych w ramach swoich koncepcji ochrony i higieny szkoły wyższe regulują kwestie przeprowadzania wśród studentów testów w kierunku zakażenia koronawirusem SARS-CoV-2, o ile studenci są fizycznie obecni na uczeni, w szczególności w odniesieniu do zajęć edukacyjnych, zajęć praktycznych i egzaminów stacjonarnych. W zajęciach edukacyjnych, zajęciach praktycznych i egzaminach stacjonarnych w formie stacjonarnej mogą uczestniczyć wyłącznie studenci, którzy przedłożą dwa negatywne wyniki testów wykonanych w nienastąpujących po sobie dniach, jeżeli uczestniczą w zajęciach stacjonarnych lub egzaminach stacjonarnych przez kilka dni w tygodniu; uczestnictwo tylko w jednych zajęciach stacjonarnych w tygodniu wymaga jedynie zaświadczenia o jednym negatywnym wyniku testu.
W przypadku stacjonarnych zajęć edukacyjnych i zajęć praktycznych maksymalna liczba uczestniczących studentów wynika z koncepcji higienicznych uczelni. Należy udokumentować obecność studentów i wykładowców na zajęciach stacjonarnych.
(2) Biblioteki szkół wyższych mogą udostępniać stanowiska pracy i zestawy komputerowe tylko osobom, które uzyskały negatywny wynik testu, przy czym wstęp następuje tylko po wcześniejszym zarezerwowaniu terminu lub z wykorzystaniem rejestru obecności.
(3) Noszenie maski jest obowiązkowe w szkołach wyższych. Jeżeli nie jest przekraczany minimalny odstęp, o którym mowa w § 1 ustęp 2 i wszystkie obecne osoby mają negatywne wyniki testów w rozumieniu ustępu 1, obowiązek noszenia maski nie występuje, gdy pozostają one na przydzielonym im stałym miejscu. § 11
ustęp 5 zdanie pierwsze i drugie stosuje się odpowiednio z zastrzeżeniem, że uczestnicy posiadają negatywny wynik testu zgodnie z ustępem 1.
(4) Dla stołówek studenckich obowiązują odpowiednio przepisy dotyczące gastronomii i stołówek, o których mowa w § 18.
§ 27
Inne placówki edukacyjne
(1) W pomieszczeniach zamkniętych w ośrodkach kształcenia dorosłych oraz innych placówkach ogólnego kształcenia dorosłych, szkołach muzycznych, młodzieżowych szkołach artystycznych, młodzieżowych szkółkach ruchu ulicznego, szkołach ogrodniczych, a także w szkołach prowadzonych przez podmioty niezależne należy nosić maskę. Nie ma obowiązku noszenia maski medycznej, jeżeli uczestnicy pozostają na przydzielonym im stałym miejscu i gdy zachowana jest minimalna odległość dla wszystkich miejsc.
(2) Osoby prowadzące w placówkach wymienionych w zdaniu pierwszym zajęcia edukacyjne, opiekuńcze i egzaminy oraz osoby w nich uczestniczące muszą przedłożyć dwa negatywne wyniki testów wykonanych w nienastępujących po sobie dniach,, jeżeli uczestniczą w zajęciach stacjonarnych lub egzaminach stacjonarnych przez kilka dni w tygodniu. Jeżeli prowadzenie zajęć lub uczestniczenie w nich ma miejsce tylko w jednym dniu tygodnia, to w dniu zajęć wystarczy przedstawić negatywny wynik testu.
(3) Ponadto zajęcia w placówkach edukacyjnych, o których mowa w ustępie 1, podczas których ma miejsce aktywność sportowa, ruch powiązany z wysiłkiem fizycznym i bezpośredni kontakt fizyczny, są dopuszczalne wyłącznie zgodnie z przepisami §§ 30-32.
(4) Do szkół nauki jazdy, szkół sportów wodnych, szkół pilotażu i podobnych placówek mogą uczęszczać kursanci, którzy posiadają negatywny wynik testu.
§ 28
Kształcenie zawodowe
(1) W kształceniu zawodowym istnieje obowiązek noszenia maski w pomieszczeniach zamkniętych. Nie ma obowiązku noszenia maski medycznej, jeżeli uczestnicy pozostają na przydzielonym im stałym miejscu i gdy zachowana jest minimalna odległość dla wszystkich miejsc.
(2) Osoby pracujące w sferze kształcenia zawodowego, o których mowa w ustępie 1, i osoby uczestniczące w takim kształceniu muszą przedłożyć dwa negatywne wyniki testów wykonanych w nienastępujących po sobie dniach, o ile osoby te są obecne na zajęciach kilka razy w tygodniu. Jeżeli ich działalność lub uczestnictwo w zajęciach ma
miejsce, tylko raz w tygodniu, to w dniu zajęć wystarczy przedstawić tylko jeden negatywny wynik testu.
(3) Ustępy 1 i 2 stosuje się odpowiednio do działań mających na celu wspieranie integracji na rynku pracy.
Sekcja 5 Kultura
§ 29
Instytucje kultury
(1) Kina, teatry, opery, sale koncertowe i inne instytucje kultury oraz miejsca imprez prowadzone przez podmioty publiczne i prywatne mogą być otwarte dla odwiedzających zgodnie z przepisami § 11.
(2) Muzea, galerie i miejsca pamięci, o ile dotyczy to pomieszczeń zamkniętych, mogą być otwierane tylko zgodnie z zasadą 2G.
(3) Przy otwieraniu bibliotek i archiwów należy postępować zgodnie z wytycznymi dotyczącymi kontroli dostępu.
(4) Obecność osób odwiedzających instytucje, o których mowa w ustępie 1 należy udokumentować, o ile dotyczy to również pomieszczeń zamkniętych.
(5) Prowadzone w placówkach kultury zajęcia w sferze edukacji kulturalnej oraz historyczno-politycznej mogą odbywać się stacjonarnie zgodnie z przepisami, o których mowa w § 12 ustęp 3.
Sekcja 6 Sport i czas wolny
§ 30
Ogólne uprawianie sportu
(1) Uprawianie sportu na zewnątrz jest dozwolone nawet wtedy, gdy nie jest zachowana minimalna odległość, o której mowa w § 1 ustęp 2.
(2) Przepisy dotyczące zajęć sportowych w szkołach publicznych i szkołach prowadzonych przez podmioty niezależne, w placówkach kształcenia zawodowego oraz prowadzących działalność dydaktyczną w ramach studiów na uczelniach oraz zajęć sportowych w ramach pełnionej służby w państwowych jednostkach organizacyjnych mają pierwszeństwo przed przepisami zawartymi w niniejszej sekcji.
§ 31
Kryte obiekty sportowe, siłownie, studia tańca i podobne obiekty
(1) Uprawianie sportu w krytych obiektach sportowych, siłowniach, studiach tańca i podobnych obiektach jest dozwolone tylko zgodnie z zasadą 2G. Dopuszczalne są mniejsze odległości od minimalnej odległości, o której mowa w § 1 ustęp 2.
(2) Otwarcie siłowni i studiów tańca oraz podobnych obiektów jest dopuszczalne tylko wtedy, gdy przestrzegane są standardy higieny i kontroli zakażeń, określone we wspólnej ramowej koncepcji higieny Zarządów Senatu ds. sportu i gospodarki.
Ramowa koncepcja higieny, o której mowa w zdaniu pierwszym, musi zawierać co najmniej wytyczne dotyczące górnych limitów osób, obowiązki w zakresie przeprowadzania testów, obowiązki w zakresie rezerwacji terminów oraz wentylacji pomieszczeń.
(3) Zasada 2G, o któryej mowa w ustępie 1, nie ma zastosowania do 1. grona najbliższych, o ile nie przebywają w nim żadne inne osoby,
2. zawodników kadry federalnej i landowej, lig zawodowych i sportowców zawodowych,
3. zaleconych przez lekarza rehabilitacyjnych zajęć sportowych lub zaleconego przez lekarza treningu funkcjonalnego w rozumieniu § 64 ustęp 1 punkt 3 i 4 IX Księgi Kodeksu socjalnego z dnia 23 grudnia 2016 r. (BGBl. I str. 3234), ostatnio zmienionego artykułem 7c ustawy z dnia 27 września 2021 r. (BGBl I str. 4530), w aktualnie obowiązującej wersji odbywających się w stałych grupach liczących maksymalnie do dziesięciu osób plus instruktor; w szczególnie trudnych przypadkach wymagających indywidualnego uzasadnienia dopuszcza się udział dodatkowych osób, o ile jest to absolutnie konieczne, aby umożliwić uczestnikom wykonywanie ćwiczeń w ramach sportu rehabilitacyjnego lub treningu funkcjonalnego.
4. dzieci do 14 roku życia włącznie, jeżeli sport uprawiany jest w stałych grupach liczących maksymalnie 20 obecnych osób plus jeden opiekun,
5. uczestników kształcenia zawodowego, w przypadku których obowiązek wynikający z § 8a ustęp 2 punkt 2 stosuje się odpowiednio.
(4) Maskę medyczną należy nosić w krytych obiektach sportowych, siłowniach, studiach tańca i podobnych obiektach, z wyjątkiem czasu uprawiania sportu.
Obecność osób korzystających z obiektów, o których mowa w ustępie 1 i 2, należy dokumentować.
§ 32 Baseny
(1) Kąpieliska i baseny odkryte oraz baseny kryte mogą być otwierane za uprzednią zgodą właściwego miejscowo urzędu ds. zdrowia publicznego. Pozwolenie powinno
być wydawane na podstawie koncepcji użytkowania i higieny przedstawionej przez danego zarządcę, która w szczególności zapewnia zgodność z wymogiem zachowania odległości, o którym mowa w § 1 ustęp 2 zdanie pierwsze. O ile baseny zostały wydzierżawione osobom trzecim lub udostępnione do priorytetowego użytku, te osoby trzecie są zarządcami w rozumieniu powyższego przepisu.
(2) Do korzystania z basenów krytych stosuje się odpowiednio § 31 ustęp 1, ustęp 3 i 4.Zasada 2G, o której mowa w § 31 ustęp 1 zdanie pierwsze nie ma zastosowania poza § 31 ustęp 3 w przypadku zabiegów leczniczych.
§ 33
Zawody sportowe
(1) Przeprowadzanie profesjonalnych zawodów sportowych jest dozwolone pod warunkiem, że zawody odbywają się zgodnie z koncepcją użytkowania i higieny danej federacji sportowej. Wszystkie osoby biorące udział w zawodach odbywających się w krytych obiektach sportowych, siłowniach, studiach tańca oraz podobnych obiektach muszą mieć negatywny wynik testu i potwierdzić ten fakt przed wejściem na teren obiektu sportowego. W przypadku zawodów na zewnątrz zdanie drugie stosuje się wówczas, gdy obecnych jest więcej niż 100 osób. W pozostałym zakresie obowiązują postanowienia § 12 ustęp 3.
(2) Przeprowadzanie zawodów sportowych, o których mowa w § 33, może mieć miejsce zgodnie z zasadą 2G, wówczas nie mają zastosowania §§ 1 ustęp 2 i 31 ustęp 4 zdanie pierwsze. Osoby uczestniczące w zawodach sportowych nie muszą należeć do grona osób, o których mowa w § 8 ustęp 2 punkt 1 do 4, jeżeli mogą potwierdzić uzyskany negatywny wynik testu w rozumieniu § 6.
(3) Ustęp 1 stosuje się odpowiednio do nieprofesjonalnych zawodów sportowych.
§ 34
Obiekty rekreacyjne
(1) Lokale prowadzące imprezy taneczne i podobne przedsięwzięcia w rozumieniu Ustawy o swobodzie działalności gospodarczej w wersji ogłoszonej w dniu 22 lutego 1999 r. (BGBl. I str. 202), ostatnio zmienionej artykułem 2 ustawy z dnia 10 sierpnia 2021 r. (Federalny Dziennik Ustaw I s. 3504) w aktualnie obowiązującej wersji, mogą być otwarte dla gości, jeżeli dotyczy to ich pomieszczeń zamkniętych, o ile jest stosowana zasada 2G w rozumieniu § 8a ustęp 2. Lokale prowadzące imprezy taneczne na zewnątrz mogą być otwierane dla gości wyłącznie zgodnie z zasadą 3G.
W pozostałym zakresie stosuje się postanowienia § 11. § 1 ustęp 2 nie ma zastosowania.
(2) Sauny, termy i podobne obiekty mogą być otwierane wyłącznie zgodnie z zasadą 2G. Należy postępować zgodnie z przepisami dotyczącymi kontroli dostępu.
