• Nie Znaleziono Wyników

Ks. Antoni Korcik (1892-1969)

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Ks. Antoni Korcik (1892-1969)"

Copied!
5
0
0

Pełen tekst

(1)

M. Molski

Ks. Antoni Korcik (1892-1969)

Studia Philosophiae Christianae 7/1, 330-333

(2)

3.6.4 Przeciw argum entowi m o r a l n e m u , głoszącemu, że „gdyby Bóg nie istniał, nie byłoby pojęcia dobra i zła”, Russell postaw ił anty­ tezę, że „dobro i zło n :e istnieją li tylko dzięki Bogu, ale że z natury rzeczy logicznie poprzedzają Boga”.

3.6.5 Przeciw innej jeszcze w ersji argum entu moralnego, „według której istnienie Boga jest konieczne do zaprowadzenia sprawiedliwości na św iecie”, dla z a d o ś ć u c z y n i e n i a za niespraw iedliw ie dozna­ w ane przykrości, R ussell rozumuje z pewną przekorą: „Świat ten jest pełen niespraw iedliw ości; pozwala to nam przypuszczać, że próżno b y­ łoby szukać spraw iedliw ości w e w szechśw iecie, i dostarcza moralnego dowodu przeciw istnieniu bóstwa, a nie na jego korzyść”.

3.6.6 U Russella — jako sceptyka — przyjęcie form y asertywnej, zam iast hipotetycznej, w głoszeniu poglądów antyteistycznych wypada chyba życzliw ie potraktować jako pew ien m anewr taktyczny, jako m e­ todę sugerowania pryw atnych wierzeń. Przytoczone natom iast argu­ m enty i kontrargum enty zdają się raczej potwierdzać teorię staro­ żytnych sceptyków o izostenii sądów, niż rozstrzygać problem . Zgod­ nie z tezą odczytu Russell pokazał nie to kim jest, lecz to, kim nie jest. Nie jest chrześcijaninem, nie jest teistą. Przy swoim jednak w cześniejszym krytycyzm ie i późniejszym sceptycyźm ie nie powinien także być ateistą. W samej rzeczy, w swoich licznych deklaracjach słow nych w tej sprawie, w ahał się m iędzy agnostycyzmem i ateizmem.

Edward, Nieznański

K S. A N T O N I KORCIK (1892—1969)

Dnia 24 października 1969 r. zmar-ł ks. Antoni Korcik, docent U ni­ w ersytetu Jagiellońskiego, kierownik Katedry Logiki na W ydziale F ilo­ zofii Chrześcijańskiej K atolickiego U niw ersytetu Lubelskiego, znany

historyk logiki.

Ks. Antoni Korcik urodził się 28 m aja 1892 r. w Krasnym stawie. Średnie w ykształcenie zdobywał w Puławach, Hrubieszowie i Zamo­ ściu. U kończył je w Odessie, gdzie w roku 1916 rozpoczął uniw ersy­ teckie studia m atematyczno-przyrodnicze. Po roku przerwał je i w stą ­ pił do Sem inarium Duchownego w Żytomierzu. W roku 1920 otrzymał św ięcenia kapłańskie i zapisał się ponownie na uniw ersytet. Tym ra­ zem uczelnią był Katolicki U niw ersytet Lubelski, a przedmiotem stu ­ diów — filologia klasyczna i filozofia. Po dwóch latach ks. A. Korcik przeniósł się do W arszawy. Tu na sekcji filozoficznej W ydziału Teolo­ gii K atolickiej U niw ersytetu W arszawskiego studiow ał pod kierunkiem ks. prof. Stanisław a Kobyłeckiego. W ąoku 1926 uzyskał m agisterium

(3)

po przedłożeniu pracy pt. Rola term inu średniego w sylo gistyce A r y ­

stotelesa. W cztery lata później otrzym ał na tym że W ydziale doktorat

z filozofii chrześcijańskiej na podstaw ie dysertacji pt. Teoria kon w ersji

zdań asertorycznych u Arystotelesa w św ietle teorii dedukcji. Pracę

doktorską pisał pod kierunkiem prof. Jana Łukasiewicza. Pod jego w pływem utrwaliły się w ks. A. Korciku zainteresowania historyczne i skierowały w trw ały sposób ku historii logiki. Po dwuletniej pracy gimnazjalnej ks. A. Koreik rozpoczął w ykłady zlecone z historii filo ­ zofii na Wydziale Teologicznym uniw ersytetu w W ilnie. W roku 1935 uzyskał naukowe stypendium zagraniczne. Przebyw ał w Niemczech, głów nie w Hanowerze, B erlinie i Lipsku, przeprowadzając badania nad logiczną spuścizną Leibniza. Po powrocie do kraju pełn ił nadal obo­ wiązki wykładowcy uniw ersytetu w ileńskiego. Okres od roku 1942 do 1944 spędził w obozie internowanych na Litwie. W warunkach obozo­ wych prowadził studia nad logicznym traktatem Hospiniana. W roku 1945 rozpoczął w ykłady zlecone z logiki na W ydziale Nauk H um ani­ stycznych KUL. Gdy w następnym roku pow stał W ydział Filozofii Chrześcijańskiej, ks. A. Korcik został na nim w ykładow cą logiki. W ro­ ku 1948 uzyskał habilitację w zakresie logiki na W ydziale Teologicz­ nym Uniwersytetu Jagiellońskiego na podstawie pracy pt. Teoria sylo-

gizm u zdań asertorycznych u Arystotelesa na tle logiki tr a d y c y jn e j

i jako zastępca profesora logiki został kierownikiem Katedry Logiki na Wydziale Filozoficznym KUL. Funkcję kierownika p ełn ił do przej­ ścia na emeryturę w roku 1963. Jako em erytowany pracownik naukowy prowadził w dalszym ciągu zajęcia dydaktyczne. Był twórcą w yodręb­ nionego seminarium logiki i organizatorem Zakładu Logiki i Teorii Poznania, przyczyniając się w znacznej m ierze do skom pletow ania jego powojennego księgozbioru, a zwłaszcza zaopatrywania go w piśm ien­ nictwo fachowe z zakresu historii logiki, którego to piśm iennictw a był znakomitym znawcą i skrzętnym zbieraczem. W latach 1952/53 i 1954/55 pełnił obowiązki prodziekana W ydziału Filozofii Chrześcijańskiej.

Działalność naukowa ks. A. Korcika szła w trzech kierunkach i obej­ mowała: 1. Zajęcia dydaktyczno-naukow e, 2. publikowanie w yników własnych badań nad dziejami logiki, 3. prace w towarzystw ach nau­ kowych.

1. Do zajęć dydaktycznych na W ydziale Filozofii Chrześcijańskiej należały wykłady kursoryczne. m onograficzne i seminaria.

W wykładach kursorycznych w yszedł ks. A. Korcik poza logikę tra­ dycyjną, zapoznawał. bowiem słuchaczy także z logiką m atematyczną, nawiązując do początkowych jej postaci (G. Frege, E. Schröder, J. Ś le ­ szyński, B. Russell, pierwsze prace Łukasiewicza).

Wykłady monograficzne pośw ięcał zagadnieniom z historii logiki sta­ rożytnej, średniowiecznej i nowożytnej; przedstaw iał logikę A rystote­

(4)

lesa, stoików, prekursorów średniowiecza (Apulejusz, Boecjusz, Kapella, Kasjodor), logikę średniowieczną (Abelard) i nowożytną (J. Hospinian, W. G. Leibniz, G. Saccheri, logika X IX w.)·

Sem inaria w iązały się tem atycznie z w ykładam i monograficznymi, głów nie jednak dotyczyły przedmiotu prac magisterskich i doktor­ skich — sylogistyki Apulejusza, dialektyki Galenosa, nauki o supozycji term inów u Piotra Hiszpana i jego komentatorów, nauki o konsek­ w encjach u Dunsa Szkota i Pseudo-Szkota, logiki Bolzana i Fregego, zagadnień logicznych u B. Trentowskiego, St. Leśniew skiego i St. Ko­ byłeckiego. Przedmiotem badań była także logika Hobbesa, Magniego, W allisa, Brentana i innych. Kierownik seminarium kładł duży nacisk na źródłowość prac dyplom owych i znajomość literatury z historii logiki.

Pod kierunkiem ks. A. Korcika 6 osób napisało prace m agisterskie i 4 osoby — doktorskie. W iększość z nich pracuje na stanowiskach ak a­ demickich lub w seminariach duchownych.

2. Dorobek piśm ienniczy ks. A. Korcika zawiera około 40 pozycji. Dw ie z nich — praca doktorska i habilitacyjna — ukazały się oddziel­ nie, pozostałe zaś — to artykuły, autoreferaty i recenzje, umieszczone głów nie w takich czasopismach polskich jak „Przegląd Filozoficzny”, „Roczniki Filozoficzne”, „Studia Logica”, „Polonia Sacra”. Niektóre z nich ukazały się w „Organon” i „Bibliotheca Classica O rientalis”.

W publikacjach ks. A. Korcika można wyodrębnić pod względem tem atycznym dwa głów ne nurty. Jednym z nich jest logika A rystote­ lesa i rozwój historyczny sylogistyki poprzez średniow iecze i czasy nowożytne (R. Kilwardby, L. Valla, R. Grassmann, L. Couturat). Drugi nurt stanow i logika zdań w jej form ie starożytnej — jako teoria sylo- gizmu hipotetycznego (stoicy, Cycero, Galenos, Boecjusz, Kapella, K as­ jodor) i w form ie nowożytnej — jako system u aksjom atyczno-deduk- cyjnego (G. Frege, H. M. Sheffer, A. N. W hitehead, В. Russell). Inne publikacje poświęcone są szczegółow ym zagadnieniom logicznym u róż­ nych autorów (Euklides, Apulejusz, B. Bolzano, С. Jones, J. Ś leszyń ­ ski). W tej grupie znajdują się prace z historii logiki rosyjskiej (М. I. Karinski, P. > Porecki, L. W. Rutkowski, S. O. Szatunowski, N. A. W asiliew).

Autoram i, którym i ks. A. Korcik zajm ował się najczęściej, byli A ry­ stoteles i Leibniz. O logice Stagiryty pisał pracę m agisterską, doktor­ ską i habilitacyjną, w roku zaś 1953—54 w ydrukow ał artykuł pt.

Zdania egzystencjalne u Arystotelesa. Z Leibnizem związane są publi­

kacje: O źródłach dru kow an ych i niedrukowanych logiki Leibniza,

Teoria sylogizmu Hospiniana i Leibniza, Metoda Leibniza interpretacji logiki A rysto tele sa, P róby Leibniza dow odu subalternacji, La

(5)

„Defen-sio Trinitatis contra W issow atiu m ” de Leibniz en rapport avec polé­ mique de Scharff avec Rauen.

Cały dorobek piśm ienniczy ks. A. K ordka stanow i zbiór przyczyn­ ków do historii logiki.

3. Ks. A. Korcik był członkiem czynnym Towarzystwa Naukowego KUL. W latach 1952—54 p ełn ił funkcję naukowego redaktora „Roczni­ ków Filozoficznych”. Brał także udział w pracach Grupy Tematycznej H istorii Logiki przy Instytucie Filozofii i Socjologii Polskiej Akadem ii Nauk. Na konferencjach Grupy w ygłosił 13 referatów na różne tem aty ze swej specjalności. U trzym yw ał liczne kontakty naukowe, które oso­ bom z nich korzystającym dawały możność czerpania cennych infor­ m acji z dziejów logiki i fachowego piśm iennictwa.

Śmierć ks. A. Korcika stanow i niem ałą stratę w dziedzinie historii logiki. Odszedł bowiem człow iek o dużej pracowitości i erudycji.

Cytaty

Powiązane dokumenty

When the channel is tilted the temperature has a gaussian distribution function, a BO59 scaling is found for the temporal power spectra of temperature, while spatial velocity

W swoim referacie postarał się odpowiedzieć na trzy główne pytania badawcze: jaki wpływ na poradnictwo miały ideologiczne założenia systemu wła- dzy po 1944 r., jak

Brian Langford, Passenger Marketing & Sales Director, P&O European Ferries, Dover. Crossing the Channel - our

The contact resistance of the wafer etched with the CHF3/N2 chemistry without the post- processing was ex- tremely high ( ~ 1 0 ~ ~ a), while after the post-processing

For this purpose, we follow two steps: 1 estimating the stress field at the fracture depth from the wavefield at the receiver depth using forward and inverse wavefield

Clause: Root IVa (categorical proclisis – prepositional phrase – fronted argument: a todos os homens).. De como agaſalhaua os Nuncios do Papa, & peſſoas Reais, &

questions posed in the research on erratics occurring in the Polish Lowland, in terms of archaeology the identification of Fennoscandian source regions for analysed samples of

Punkt wyjścia stanowi semiotyczny podział przestrzeni na centrum i peryferie i jego aksjologiczne konsekwencje: cywilizacyjnie „opóźniona” prowincja, wbrew potocznym