Każdy ma swoją Eurydykę — Orfeusz Adama Ważyka
1. Cele lekcji
a) WiadomościUczeń zna: treść mitu o Orfeuszu i Eurydyce; treść wiersza Orfeusz Ważyka.
b) Umiejętności
Uczeń potrafi: analizować utwory prozatorskie i poetyckie; tworzyć ilustrację do treści utworów;
odnajdywać różnice w treści; odnajdywać sensy uniwersalne.
2. Metoda i forma pracy
elementy wykładu, elementy dyskusji, praca w grupach, praca zbiorowa.
3. Środki dydaktyczne
treść mitu treść liryku
przybory do malowania — farby, kredki, flamastry, katony.
4. Przebieg lekcji
1. Uświadomienie celów lekcji.
2. Uświadomienie uczniom, że historie mitologiczne są ciągle inspiracją dla artystów.
3. Przypomnienie treści mitu.
4. Podział klasy na grupy — 5 lub 6.
5. Tworzenie w grupach ilustracji do mitu.
6. Omówienie ilustracji.
7. Analiza treści utworu w odniesieniu do ilustracji stworzonych przez grupy.
8. Stworzenie jednej wspólnej ilustracji do liryku Ważyka.
9. Zwrócenie uwagi na „odwrócenie kolejności” Eurydyka w wierszu idzie z przodu — czemu służy taki zabieg.
10. Zauważenie różnic między jedyną Eurydyką z mitu a powtarzającymi się miłościami podmiotu lirycznego.
5. Bibliografia
Markowska W., Mity Greków i Rzymian, dowolne wydanie.
Ważyk A., Orfeusz, [w:] Matuszewski R., Poezja polska 1939 – 1991. Antologia, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1994.
6. Czas trwania lekcji
45 minut
7. Uwagi do scenariusza
Brak.
