• Nie Znaleziono Wyników

Komentarz redakcyjny Ultrasonografia wewnątrzwieńcowa z systemem wirtualnej histologii – kolejny krok do przodu w leczeniu ostrych zespołów wieńcowych

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Komentarz redakcyjny Ultrasonografia wewnątrzwieńcowa z systemem wirtualnej histologii – kolejny krok do przodu w leczeniu ostrych zespołów wieńcowych"

Copied!
2
0
0

Pełen tekst

(1)

Kardiologia Polska 2008; 66: 3

Ultrasonografia wewnątrzwieńcowa z systemem wirtualnej histologii – kolejny krok do przodu w leczeniu ostrych zespołów wieńcowych

lleekk.. mmeedd.. TToommaasszz WWąąss,, ddrr hhaabb.. nn.. mmeedd.. ZZbbiiggnniieeww KKaallaarruuss

I Katedra i Oddział Kliniczny Kardiologii, Śląski Uniwersytet Medyczny, Zabrze

Opublikowana w tym numerze Kardiologii Polskiej praca Rdzanka i wsp. [1] jest, według naszej wiedzy, pierwszą polską publikacją przedstawiającą zastosowa- nie systemu wirtualnej histologii (ang. intravascular ultrasound – virtual histology – IVUS-VH) w przyżyciowej ocenie budowy blaszki miażdżycowej tętnic wieńcowych.

System ten bez wątpienia nie jest kolejnym nowym ze- stawem w rękach kardiologa interwencyjnego, a pozna- nie budowy blaszki miażdżycowej nie jest jedynie sztuką dla sztuki. Ocena taka może mieć istotne implikacje kli- niczne, w tym określenie rokowania chorych z ostrymi zespołami wieńcowymi (ACS) oraz dalszego postępowa- nia leczniczego.

Dlaczego tak uważamy? W populacji chorych z ACS stwierdzono występowanie licznych, złożonych, aktyw- nych blaszek miażdżycowych (ang. multiple complex plaques) rozpoznawanych na podstawie jedynie obrazu angiograficznego. Goldstein i wsp. [2] wykazali, że są one obecne u wszystkich chorych z ACS, istotnie statystycz- nie częściej u pacjentów z chorobą wielonaczyniową niż u chorych z zajętym jednym naczyniem odpowiedzialnym za ostry epizod. Autorzy udowodnili, że obecność tych blaszek wpływa niekorzystnie na odległe rokowanie w tej grupie chorych, głównie na częstość nawrotów ostrego niedokrwienia i konieczności wykonania ponownych za- biegów rewaskularyzacyjnych. Ocena angiograficzna jest zapewne mniej czuła w rozpoznawaniu blaszek poten- cjalnie niestabilnych i grożących ponownym wystąpie- niem ostrego epizodu wieńcowego, wydaje nam się, że IVUS-VH byłby lepszym narzędziem. Innym, równie waż- nym argumentem przemawiającym za wykorzystaniem tej techniki w diagnostyce chorych z ACS są dane publi- kowane przez M. Guazziego i wsp. [3]. Autorzy porówna- li dynamikę zmian w ciągu miesiąca pomiędzy chorymi z zawałem serca (MI) i stabilną postacią choroby wieńco- wej. U 23 badanych z MI wykonano koronarografię po- między 3. a 5. dobą MI. Grupę kontrolną stanowiło 23 chorych, u których zabieg koronarografii przeprowadzono z powodu stabilnej postaci choroby wieńcowej. W oby- dwu grupach wykonano kontrolne badanie angiograficz- ne po miesiącu. Oceniano stopień progresji i/lub regresji zmian anatomicznych zwężających światło naczyń wień- cowych, przy czym w grupie zawałowej analizowano

zmiany, które nie były odpowiedzialne za wystąpie- nie MI (ang. nonculprit lesion). W pierwszej koronarogra- fii autorzy stwierdzili podobną średnią liczbę istotnych (>50%) zwężeń tętnic wieńcowych u chorych z obydwu grup – w grupie zawałowej średnio 3,2 zwężenia u jednego badanego, w grupie kontrolnej – 3,4. W koro- narografii wykonanej po miesiącu liczba ta nie zmieniła się. Stwierdzono natomiast istotną progresję zmian miażdżycowych aż u 16 (69,6%) chorych z grupy zawało- wej; progresję taką obserwowano w 17 (37,8%) z 45 zwę- żeń. Natomiast w grupie ze stabilną anginą jedynie u 2 (8,7%) osób, progresja dotyczyła 2 (2,6%) z 78 zwężeń.

Autorzy wnioskują, że w populacji z MI progresja zmian zwężających światło tętnic wieńcowych w okresie mie- siąca jest większa w porównaniu z chorymi stabilnymi, co może być spowodowane tym, iż MI jest „systemową chorobą wieńcową”. I w tym wypadku wydaje się, że oce- na blaszek i określenie ich charakteru za pomocą IVUS- -VH ma istotne znaczenie kliniczne.

Selekcja chorych z blaszkami miażdżycowymi poten- cjalnie niestabilnymi oraz predysponowanych do szybkiej progresji to główne zastosowanie omawianej techniki diagnostycznej w populacji chorych z ACS. Jakie to może mieć implikacje lecznicze? Doświadczenia naszego ośrodka w leczeniu chorych z MI ze współistniejącą cho- robą wielonaczyniową wskazują na korzystny wpływ kompleksowej przezskórnej interwencji wieńcowej (PCI) przeprowadzonej w okresie wewnątrzszpitalnym. Odle- głe rokowanie poprawia się z każdą kolejną interwencją wieńcową, a największe korzyści odnoszą chorzy z grup wysokiego ryzyka, obciążeni dodatkowo cukrzycą, niewy- dolnością nerek i istotnie upośledzoną funkcją skurczo- wą lewej komory serca [4, 5]. Potencjalnym mechani- zmem tłumaczącym korzystny wpływ na odległe wyniki leczenia choroby wielonaczyniowej PCI, a więc interwen- cji w zakresie tętnicy odpowiedzialnej za zawał oraz in- nych istotnie zwężonych tętnic wieńcowych, może być pewnego rodzaju protekcja poprzez zaopatrzenie licz- nych złożonych blaszek miażdżycowych i ograniczenie następstw szybkiej progresji zmian zwężających i/lub ich destabilizacji w tętnicach wieńcowych w tej populacji.

Warszawski ośrodek przedstawia wdrożenie kolejnej, nowej techniki diagnostycznej, czego należy pogratulo- 251

Komentarz redakcyjny

(2)

Kardiologia Polska 2008; 66: 3

wać. Na podstawie przedstawionych danych wydaje nam się, że właśnie IVUS-VH będzie niezwykle przydatny w opiece nad chorymi z ACS.

P

Piiśśmmiieennnniiccttwwoo

1. Rdzanek A, Kochman J, Pietrasik A, et al. The prevalence of po- tentially unstable coronary lesions in patients with coronary artery disease – virtual histology study. Kardiol Pol 2008; 66: 244-50.

2. Goldstein JA, Demetriou D, Grines CL, et al. Multiple complex co- ronary plaques in patients with acute myocardial infarction.

N Engl J Med 2000; 343: 915-22.

3. Guazzi MD, Bussotti M, Grancini L, et al. Evidence of multifocal activity of coronary disease in patients with acute myocardial in- farction. Circulation 1997; 96: 1145-9.

4. Kalarus Z, Lenarczyk R, Kowalczyk J, et al. Importance of comple- te revascularization in patients with acute myocardial infraction treated with percutaneous coronary intervention. Am Heart J 2007; 153: 304-12.

5. Kalarus Z, Kowalczyk J, Lenarczyk R, et al. Is incomplete revascu- larization a risk factor in patients with acute myocardial infarc- tion? American Heart Association Sessions, Dallas (USA), 13- 16.11.2005. Circulation 2005; 112 (Suppl): p.II-745 [3475]

(abstract).

252 Komentarz redakcyjny

Cytaty

Powiązane dokumenty

odbył się pierwszy z planowanych kurs zor- ganizowany pod auspicjami Sekcji Kardiologii Inwazyjnej Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego oraz we współpracy firmy JOMED i BO-

W bada- niu ATHENA wykazano korzystny wpływ dronedaronu w podgrupie chorych z niewydolnością serca, zbliżony do grupy chorych bez niewydolności sercap. W tym kontekście

stadium (szacowany wskaźnik fil- tracji kłębuszkowej [eGFR, estimated glomerular filtration rate] < 60 ml/min/1,73 m 2 ) występuje u blisko 40% cho- rych z zawałem serca

W nowej uniwersalnej definicji zawału ser- ca z 2012 roku [14] określono, że zawał serca związany z przezskórną interwencją wieńcową (PCI, percutaneous coronar

W badaniu Global Registry of Acute Coronary Events (GRACE) chorych z zawałem serca z unie- sieniem odcinka ST (STEMI, ST-elevation myocardial infarction) w tym wieku cechowało

Pexelizumab, an anti-C5 com- plement antibody, as adjunctive therapy to primary percutaneous coronary in- tervention in acute myocardial infarction: the COMplement inhibition in

Enoksaparynę, która cechuje się gorszym stosunkiem skuteczności do bezpieczeństwa niż fondaparynuks, należy podawać tylko wówczas, gdy ryzyko krwawienia jest niskie (klasa

Wydaje się, że przewlekłe zapalenie przyzębia może być jednym z niezależnych czynników ryzyka powstawania miażdżycy i chorób serca.. Bakterie uczestniczące w procesie