Przyszłość garncarstwa – Zygfryd Gajewski – fragment relacji świadka historii [TEKST]

(1)

ZYGFRYD GAJEWSKI

ur. 1942; Urzędów

Miejsce i czas wydarzeń Urzędów, współczesność

Słowa kluczowe projekt Rzemiosło. Etos i odpowiedzialność ; współczesność ; garncarstwo ; Urzędów ; Bęczyn ; przyszłość garncarstwa ; wyroby garncarskie ; zdrowy styl życia ; ośrodki garncarskie ; kopanie gliny ; glina

garncarska

Przyszłość garncarstwa

My nie odchodzimy od natury, może nawet mamy hopla na tym punkcie. Rynek zbytu się kończy. Może jakby ludzie powrócili do natury, zdrowej żywności, to chcieliby żeby produkty żywnościowe były nadal przechowywane w naturalnych pojemnikach.

Kwiaty też lepiej się mają w glinianych donicach – to już jest zbadane. Można posadzić roślinę w plastiku i w glinie, tak samo podlewać oraz pielęgnować i tu, i tam.

Niejeden zobaczy wyraźną różnicę. Ludzie muszą się do tego przekonać.

Garncarzy dziś prawie nie ma. Dawniej w naszym ośrodku było nas około dwudziestu – tyle wystarczało, by zaspokoić garncarskie potrzeby okolicy. Takich ośrodków było parę na Lubelszczyźnie. Teraz choćbyśmy chcieli, to nie dalibyśmy rady obsłużyć wszystkich. Trzeba by było nauczyć chętnych, ale który młody człowiek poszedłby glinę kopać? Ja kiedyś chciałem nająć jednego chłopaka, bo syn był w wojsku. On powiedział mi, że uczeń nie jest od tego i wszystko inne zrobi, ale w ten dół nie wejdzie. Ja mu na to: „Nie będzie z ciebie garncarza”. Kto mu będzie glinę kopał?

Koparka? A to trzeba odkładać, żeby w glinie nie było margla. Glinę trzeba umieć kopać, a nie wleźć i nabrać. To nie takie proste.

Data i miejsce nagrania 2016-04-28, Urzędów

Rozmawiał/a Tomasz Czajkowski