Rafał Kamprowski
"Akcesja Polski do Unii Europejskiej
na łamach prasy regionalnej Ziem
Zachodnich", Paulina Olechowska,
Szczecin 2012 : [recenzja]
Rocznik Integracji Europejskiej nr 7, 437-439
RIE 7’13
Oceny i omówienia437
Paulina
Olechowska,
Akcesja Polski
do Unii
Europejskiej
na
łamach
prasy
regionalnej
Ziem
Zachodnich,
Wydawnictwo Naukowe
Uniwer
sytetu
Szczecińskiego,
Szczecin
2012,
ss.
284.
Tematyka związana zakcesją Polski do UniiEuropejskiejdoczekała się bardzowielu publi kacjiautorstwabadaczy reprezentujących częstoodmienne dyscypliny naukowe. Fakt ten od
zwierciedla wielowymiarowość zagadnienia, które stałosię równieżprzedmiotem recenzowanej
rozprawy. Autorka w mnogości publikacji podkreślających ekonomiczne, prawno-międzynaro dowe, polityczneoraz społeczne konsekwencje akcesji Polski do Unii Europejskiejodnalazła, całyczas, niewystarczająco omówione pole badawcze, skupiające, niczymwsoczewce, wyżej
wymienione aspekty. Recenzowana publikacja składa sięz sześciu rozdziałów, wstępu, zakoń
czenia, bibliografii orazstreszczenia. Niepodważalnymatutem książki jest bogate wykorzysta
nierozmaitychzałączników: map, tabel oraz wykresów, które zostały zebrane w ostatniej części monografii.
W omawianej pracywyróżnić można dwie części. Pierwsza, służąca czytelnikowi jako
wprowadzenie do podjętejproblematyki, koncentruje się na pierwszych dwóchrozdziałach. Po
zostałecztery rozdziały stanowią natomiast wynikiprzeprowadzonych przez Autorkę badań.
Autorkajuż we Wstępie zaznacza, iż „bez zaangażowania mediówtrudno byłoby obywatelom państw należących doUnii Europejskiej wprowadzićw życie podstawowe reformy”. Szcze
gólna rola w tym procesie przypadła codziennej prasieogólnoinformacyjnej. W dalszej części
Wstępu Autorka przedstawia zakres geograficzny, chronologiczny orazmerytoryczny pracy. Po
zapoznaniu czytelnika z przyjętymi kryteriamii przedmiotem badańprzedstawiona i omówiona
została literatura przedmiotu, co stanowi cenną wskazówkę dla badaczy podejmujących w swych rozważaniach podobnątematykęorazpodkreśla bardzodobrąznajomość omawianego zagadnienia.
Wrozdzialepierwszym omówiona została rolastrategii informacyjnejw kwestiiakcesjiPol
ski do Unii Europejskiej. W długiej drodze Polski do Unii Europejskiej, szczególnemiejsce przypadło NarodowejStrategiiIntegracji. Dokument ten został wypracowany jakorezultat ne gocjacjiśrodowisknaukowych,organizacji pozarządowychorazministerstw i urzędów admini
stracji centralnej. Został on przyjęty 28 stycznia 1997 rokui stanowił swoisty drogowskaz akcentujący konieczne dalsze przedsięwzięcia,które Polska winna spełnić by dołączyć do rodzi ny państw Unii Europej skiej. Autorkazauważa, iżprowadzone od 1991 roku działania informa cyjne miały jednak zasięg ograniczony, a swoistyprzełom nastąpił w1997 roku, kiedy powołane
zostało Centrum Informacji Europejskiej. W dalszej części rozdziału Autorka omawia główne
cele rządowej kampanii informacyjnej, której istotnym elementem był Program Informowania Społeczeństwa. Paulina Olechowskazauważa, iż założeniaprogramu odbiegały od sposobu
jegorealizacji. Niekonsekwencja tawynikała jej zdaniem z brakuwystarczającejkoordynacji ze strony rządu orazszerokiego ukierunkowaniainformacji dowszystkich środowisk, wtym rów
nieżniezainteresowanychpogłębieniem swego stanu wiedzy, eurosceptykóworaz osób niezde
cydowanych. W drugiej części rozdziału Autorka przedstawiłazałożenia i realizację kampanii
przed- i poreferendalnej. Kampania przed-referendalna stanowiła istotną część w procesie
przedstawiania Polakomrzetelnych informacji na temat szans wynikającychz członkostwa i tymsamymzmobilizowania ich do udziałuw referendum.Przeprowadzona w dwóch odsło
nach kampania, zdaniemAutorki, nie miała jednorodnego charakteru, ponieważ różneośrodki decyzyjneprowadziływłasneakcje. Odmienną strategię przyjęto po referendum europejskim, co przejawiało się określeniem trzech grup odbiorcówi,jak zauważaAutorka, odmiennej formy
przekazu uzależnionejod danego profilu grupy. Bardzo ważnązdaje się być kontestacja poczy niona przez P. Olechowską, iż omówiona kampania informacyjna byłajednymz ważniejszych przedsięwzięć politycznych po 1989 roku, w którym porozumiałysię różne partie. Stanowiło to jej zdaniempierwszysygnał o stopniowym zacieraniu się różnicideowo-historycznychskut
438
Oceny i omówieniaRIE7’13
kujących podziałemnapostkomunę i postsolidarność, który jednak nadal obecny jest w szeroko
rozumianym dyskursie politycznym.
Rozdziałdrugi koncentrujesię nacharakterystyce prasyregionalnejw polskim systemie me dialnym oraz omawia metodologię badańpodjętychprzezAutorkę. Rozdziałten systematyzuje
koniecznądla dalszej lektury wiedzę poprzez ukazanie rozmaitych definicji oraztypologiiprasy regionalnej. Autorka przedstawia następnie charakterystykę dzienników regionalnych, które
stały się dla niej materiałem źródłowym recenzowanej publikacji. Wrozdzialeomówiono także
przemiany, które nastąpiły wPolsce po 1989roku,a które wynikały z likwidacji Robotniczej Spółdzielni Wydawniczej „Prasa- Książka - Ruch”.W omawianejczęści rozprawy, Autorka zaprezentowała również pięćhipotez badawczych oraz szczegółowo przedstawiła klucz katego-ryzacyjny.
AkcesjaPolski do UniiEuropejskiej w prasie regionalnej województwa zachodniopomor skiego stanowi temat trzeciego rozdziału publikacji.Autorka scharakteryzowaławnim aktyw ność ugrupowań politycznych, których posłowie często wypowiadali się na łamach prasy zachodniopomorskiej. PaulinaOlechowskazauważa, iż pewienprzełom w prowadzeniu polity ki informacyjnej oraz jej percepcja pośród mediów nastąpił w styczniu 2003, kiedy nastąpiła
zmiana na stanowiskuministra dospraw informacji europejskiej.Autorka kontestuje dalej,iż osukcesie prowadzonejkampanii zadecydowało także zaangażowanie się Prezydenta RP, Alek sandra Kwaśniewskiego wraz z małżonką.W dalszej częścirozdziału Autorkaprezentuje opinię
lokalnych dziennikarzy i czytelników po przeprowadzonym 7 i 8 czerwca 2003 rokureferendum
europejskim. Stwierdza ona,iżokres poreferendalny cechował się niemal całkowitym zanikiem zagadnieńunijnychw analizowanej prasie. Coraz więcej tekstów traktowało otematach lekkich,
niebrakowało także tekstów publicystycznych i komentarzy. Istotne miejsce w rozdziale poświę
cone zostało także stosunkompolsko-niemieckim, które stały się elementem dyskusjidotyczącej
akcesjiPolski doUnii Europej skiej. Autorka ukazała specyficzny charakter współpracymiędzy regionalnej ze szczególnym uwzględnieniem współpracytrans granicznej.Wartym zaznaczenia
jeststwierdzenie, iż Niemcy przedstawiane były wprasie zachodniopomorskiejjako zwolennik iadwokat interesów Polski w UniiEuropejskiej. Głównymi autorami tekstów prasowych byli przedstawiciele władz samorządowych, kół gospodarczych i, co ważne, także mieszkańcy
województwa. Oczywistymjest, iż poobustronach pojawiałysię wątpliwości orazlęki, które
Autorka również scharakteryzowała. Rozdział czwarty poświęcony został odzwierciedleniu drogiPolski doUnii Europejskiej na łamach dzienników regionalnychwojewództwa lubuskie go. Publikowane materiały korespondowały zkolejnymi ważnymi wydarzeniami,jak zamknię cie negocjacji akcesyjnych, podpisanie traktatu akcesyjnego czy przeprowadzenie referendum akcesyjnego.Każdyznich został rzetelnie omówiony przez Autorkę publikacji a umieszczone
wykresyitabele znacznieułatwiły lekturępracy. Szczególne miejsce w tekstach zamieszczo nych nałamachgazetlubuskich zajęła kwestia postrzegania Niemiec jako adwokata polskich sta rań o członkostwo w Unii Europejskiej.W dalszej części Autorka omawiahistoryczny rozwój
porozumień Polaków zNiemcami. Przeprowadzającwnikliwąanalizę, Autorkastwierdza, iż
„celem tekstów prasowych, poświęconych polsko-niemieckiej tematyce, było przedstawienie lubuskim czytelnikom korzyścipłynących z pogłębianiasąsiedzkich stosunkówz Niemcami”. Interesującym zabiegiem w dalszej częścirozdziału jestzestawienie przez Autorkę argumentów przeciwników i zwolenników wstąpienia Polskido Unii Europej skiej, wśród których znaj dowali się przedewszystkimpracownicy sektora gospodarki czylokalni politycy. Równieżpolitycy z tzw. „pierwszych stron gazet”braliudział wlicznychfestynachpromujących akcesjęPolski
do Unii.
Tematem piątegorozdziału Autorka uczyniłaobraz starań Polski o członkostwowUniiEu ropejskiejw dziennikach dolnośląskich.Pod wieloma względamistruktura rozdziałuprzypomi
na model zastosowany w czwartym rozdziale. Autorka również omawia charakter relacji
RIE 7’13
Oceny i omówienia439
którzyna bieżąco krytykowali potknięcia rządu w działaniach promocyjnych. Autorka podkre śla, iżpewną cechą charakterystyczną tekstów dzienników dolnośląskich było częste zwracanie sięo opinię do znanych polityków. Wydarzeniemnajczęściejkomentowanym byłojednak refe rendumeuropejskie,zjawisko to Autorka opisuje szczegółowowdalszej częścirozdziału. Oce
nie poddane zostały także opinie lokalnych liderów, zarówno reprezentujących środowisko naukowe,sferę polityki czy religii. Tocząca się kampaniainformacyjna stała się swoistym poli
gonem, na którym zderzały się racje zarówno entuzjastów, jak i przeciwników akcesji. Podobnie
jak w poprzednim rozdziale istotne miejsce Autorka poświęciła kwestii stosunków polsko-nie
mieckich. Wprzeciwieństwie do tekstów zamieszczonych wprasie lubuskieji zachodniopomor
skiej, materiały prasowe dzienników dolnośląskichproblematycepolsko-niemieckiej poświęciły najmniejmiejsca.
Ostatni, szósty rozdziałstanowi zebranie i podsumowanie badań przeprowadzonychprzez
Autorkę. Paulina Olechowska zestawiłatrzynaście dzienników, które były przedmiotemjej ba dańcelem przeprowadzenia analizy porównawczej. W rezultacieczytelnikotrzymał bardzoin
teresujący materiał,z którego wynika między innymi,iż najwięcej tekstów poświęconych Unii Europejskiejukazało się w województwie Zachodniopomorskimoraz, iżpodsycanie euroentu-zjazmu przed referendumskutkowało wzrostem sceptycyzmu wobec przystąpienia Polski do Unii. Analizie porównawczej poddane zostały także wypowiedziliderów opinii publicznej, jak i materiały traktujące o wzajemnychrelacjach Polski i Niemiec. Publikacja Pauliny Olechow skiej stanowi bardzo istotny wkład w studianad problematykąakcesjiPolski do Unii Europej skiej. Walorem pracy jest również jej przystępny język, dzięki któremu również czytelnik
zaczynający swąintelektualnąprzygodęztematyką integracji Polski zUnią Europejską nie po-
czuje sięzawiedziony.
RAFAŁ KAMPROWSKI
Marek
Rewizorski,
Beata Przybylska-Maszner,
System
Instytucjo
nalny Unii
Europejskiej
po
traktacie z
Lizbony. Aspekty
polityczne
i
prawne,
Wydawnictwo
Difin, Warszawa
2012,
ss.
482.
Najnowsza książka badaczy legitymujących się już sporymdorobkiem piśmienniczym zo stała poświęcona systemowi instytucjonalnemu UEpowejściu w życie Traktatu zLizbony. Jest to interesujące, nowatorskie ioryginalne ujęcie takważnych zagadnień, dodatkowo nasycone
dużymładunkiem treści teoretycznych. Przyj ęta optyka badawcza ustawiabadaną problematykę
pod niecoinnymkątem,dotąd nieeksplorowanym naukowo,przezcoksiążkazyskuje na atrak
cyjności. Przyjęte hipotezy badawczei cele założone w pracy pozwalają lepiej udzielić odpo wiedzi chociażby na pytania o znaczenie przeobrażeń, którezaszły w strukturze instytucjonalnej
UE,czy o instytucje mające największywpływ na kreowanie polityki Unii ze względu nakom
petencje prawodawcze oraz inicjatywę ustawodawczą.
Rozpoczynając poszukiwania badawcze, autorzyprzeprowadzili szerokozakrojoną kweren
dę i zgromadzili wiele materiałów źródłowych, książek, artykułów, dokumentów unijnych
zarówno w j.polskim, jak i obcym, stanowiącychreprezentatywną literaturędla podjętego przez
autorów przedmiotu badań.
Książka jestobszerna, ale zewzględu naprecyzję słowa izwięzłość wypowiedzi nie sprawia
trudności w lekturze.Autorzy posiadajądobrze ugruntowaną wiedzęwzakresie opisywanych