• Nie Znaleziono Wyników

Comment to article Desmina jako wskaźnik odległego rokowania u chorych z niewydolnością skurczową serca

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Comment to article Desmina jako wskaźnik odległego rokowania u chorych z niewydolnością skurczową serca"

Copied!
1
0
0

Pełen tekst

(1)

Kardiologia Polska 2009; 67: 7

Desmina jako białko fibrylarne tworzące włókna pośrednie stanowi istotny składnik cytoszkieletu komó- rek mięśniowych. Poprzez swoje zako- twiczenie w obrębie kostameru sarko- lemmy z jednej strony i prążków z drugiej, włókna desminy koordynu- ją skurcz i rozkurcz miofibryli. Niepra- widłowa funkcja tego białka zarówno w następstwie mutacji, jak i zmian wtórnych spowodowa- nych m.in. procesami katabolicznymi zaburza prawidłową kurczliwość komórek mięśniowych.

Spadek zawartości desminy stanowi jeden z wykład- ników uszkadzania komórek mięśniowych w przebiegu niewydolności serca. Stopień tych zmian jest tym większy, im większy jest stopień zaawansowania choroby. Natural- na ewolucja zmian patologicznych obejmujących białka cytoszkieletu, w tym także desminę, w niewydolności ser- ca przebiega od wzrostu ich zawartości w komórce w po- czątkowej fazie choroby do jej znacznego spadku w krań- cowej niewydolności serca [1, 2].

Interesująca praca A. Pawlak i wsp. wpisuje się w nurt badań mających na celu uzyskanie nowych wskaźników stratyfikacji ryzyka dużych zdarzeń sercowych u chorych ze skurczową niewydolnością serca. Wskaźniki takie dają klinicyście istotną informację umożliwiającą pełniejszą

ocenę ryzyka powikłań choroby, a także indywidualizację postępowania leczniczego. Znamienne jest, iż jedynie kla- sa wg NYHA oraz spadek zawartości desminy osiągnęły w badaniach autorów niezależną wartość prognostyczną w odniesieniu do odległego rokowania u chorych z niewy- dolnością serca. Można zatem przyjąć, iż chorzy z niską ekspresją desminy w wycinkach mięśnia sercowego po- winni być objęci szczególnym nadzorem i stałym monito- rowaniem kardiologicznym w związku z możliwością nie- korzystnego przebiegu choroby. Jednakże z powodu zawężonych wskazań do wykonania biopsji endomiokar- dialnej u chorych z przewlekłą niewydolnością serca [3], praktyczne wykorzystanie uzyskanych rezultatów może być znacznie ograniczone.

P

Piiśśmmiieennnniiccttwwoo

1. Wang X, Li F, Campbell SE, et al. Chronic pressure overload cardiac hypertrophy and failure in guinea pigs: II. Cytoskeletal remodeling.

J Mol Cell Cardiol 1999; 31: 319-31.

2. Di Somma S, Di Benedetto MP, Salvatore G, et al. Desmin-free cardiomyocytes and myocardial dysfunction in end stage heart failure. Eur J Heart Fail 2004; 6: 389-98.

3. Cooper LT, Baughman KL, Feldman AM, et al. Rola biopsji endomiokardialnej w terapii chorób sercowo-naczyniowych. Stanowisko American Heart Association, American College of Cardiology oraz European Society of Cardiology. Kardiol Pol 2008; 66: 279-98.

Desmina jako wskaźnik odległego rokowania u chorych z niewydolnością skurczową serca

d

drr hhaabb.. nn.. mmeedd.. RRoommuuaalldd WWoojjnniicczz

Katedra i Zakład Histologii i Embriologii, Śląski Uniwersytet Medyczny, Katowice Śląskie Centrum Chorób Serca, Zabrze

III Katedra i Oddział Kliniczny Kardiologii, Śląski Uniwersytet Medyczny, Katowice

734 Komentarz redakcyjny

Cytaty

Powiązane dokumenty

Wyniki z badania PARADIGM-HF posłużyły również jako podstawa do oceny ryzyka ponownej hospita- lizacji w przebiegu zaostrzenia niewydolności serca oraz hospitalizacji

Zespół zaburzeń oddychania pod- czas snu i podczas wysiłku występuje u co najmniej 40% chorych z zaawanso- waną niewydolnością serca (HF), a nie- którzy badacze wykazali

Istnieją obecnie dane wskazujące, że być może pogorsze- nie czynności nerek w trakcie leczenia diuretycznego może być mniejszym złem niż mniej skuteczne leczenie diuretyczne

Dostępne dane w sposób spójny wykazują, że stężenia adipo- nektyny są niższe u pacjentów z otyłością, cukrzycą typu 2, ChNS, nadciśnieniem tętniczym, wyższym stopniem

Szkodli- wy wpływ stymulacji koniuszka prawej komory nie ulega wątpliwości, jednak nie wolno zapominać, że nie zawsze było to oczywiste i duży odsetek badanych chorych nie

[8], poruszająca zagadnienie wartości prognostycznej obecności przesięku w opłucnej i stężenia markerów CA-125 oraz NT-proBNP, jest interesującą próbą analizy ich wartości

Nadciśnienie płucne wy- krywa się często u pacjentów starszych z objawami niewy- dolności serca i mieszczącą się jeszcze w normie funkcją skur- czową lewej komory.. W jednym

U pacjentów z zawałem serca leczonych PCI pojawia się problem oszacowania potencjalnego ryzyka wystąpienia nie- korzystnych zdarzeń niepożądanych (w tym zgonu) w obser-