Julian Tuwim Koń
Koniu płomienny, koniu mój gniewny Z Apollinowej stajni!
Kto zawołaniem zbudzi nas śpiewnym I wieść, i drogę oznajmi?
Ze snów zapadłych głucho krzyczący, Z tobą nocami się zmagam
I obudzony rżeniem twym grzmiącym Skrzydlaty słyszę huragan.
Czemu mnie widmem straszysz obłocznym, Tętniący w świata bezkresie?
Kiedyż mnie cwałem, rumaku skoczny, Do Czarnolasu poniesiesz?
A tam nie miody, nie srebrne wody Z prastarej lipy bryzną.
Tam niebo w łunach, bory w piorunach, Pożar nad wieczną ojczyzną.
Do jakiej grupy poetyckiej należał Julian Tuwim?
Wypisz z wiersza przykłady środków poetyckich i wyjaśnij ich znaczenie:
a) epitet
b) przerzutnia
c) apostrofa
d) metafora
e) wyrazy dźwiękonaśladowcze
O jakim koniu mitologicznym pisze poeta?
Koniu płomienny, koniu mój gniewny Z Apollinowej stajni!
Poeta odwołuje się do tradycji czarnoleskiej. Od jakiego poety renesansowego tradycja ta się wywodzi?
Jaka poezja jest dla Juliana Tuwima wzorem? Podaj jej cechy.
Jaki jest stosunek poety do natchnienia poetyckiego?
Zinterpretuj:
Ze snów zapadłych głucho krzyczący, Z tobą nocami się zmagam
I obudzony rżeniem twym grzmiącym Skrzydlaty słyszę huragan.
Czy znasz inne wiersze, w których twórcy odnoszą się do natchnienia poetyckiego?
