• Nie Znaleziono Wyników

Iatrogenic perforation of internal carotid artery with haematoma formation on the neck

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Iatrogenic perforation of internal carotid artery with haematoma formation on the neck"

Copied!
1
0
0

Pełen tekst

(1)

www.kardiologiapolska.pl

Kardiologia Polska 2014; 72, 7: 655; DOI: 10.5603/KP.2014.0137 ISSN 0022–9032

Studium przypadku / CliniCal Vignette

Jatrogenna perforacja tętnicy szyjnej wewnętrznej powikłana krwiakiem tkanek miękkich okolicy szyi

Iatrogenic perforation of internal carotid artery with haematoma formation on the neck Maciej Lewandowski, Irmina Kossuth, Andrzej Modrzejewski, Jarosław Gorący

Klinika Kadiologii, Pomorski Uniwersytet Medyczny, Szczecin

Do najpoważniejszych powikłań stentowania tętnic szyjnych (CAS) zalicza się: udary mózgu, zespoły hiperperfuzji, udary krwotoczne, a w przypadku pacjentów obciążonych kardiologicznie (np. stenoza aortalna, zwężenie pnia lewej tętnicy wieńcowej) — często towarzyszące zabiegom — bradykardię i hipotonię. Niniejszy artykuł poświęcono sporadycznemu powikłaniu, jaki stanowi okołozabiegowa perforacja tętnicy szyjnej. Jest ona powikłaniem niezwykle rzadko opisywanym w piśmiennictwie i występuje w mniej niż 1% przypadków. Najczęściej jest spowodowana doprężaniem stentu w celu optymalizacji zabiegu wykonanego w obrębie masywnie uwapnionego naczynia. Lokalizacja powstającego krwiaka (okolica języka lub nagłośni) determinuje dość szybko pojawiające się objawy spowodowane uciskiem dróg oddechowych, dlatego pacjenci bardzo często wymagają pilnej intubacji. Pacjentka w wieku 72 lat, po przebytych incydentach niedokrwienia ośrodkowego układu nerwowego w latach 2001–2010, z krytyczną, objawową stenozą aortalną, nadciśnieniem tętniczym, cukrzycą, otyłością, została skierowana do szpitala w celu wykonania koronarografii przed planowanym zabiegiem kardio- chirurgicznym wymiany zastawki aortalnej. Ze względu na obecność krytycznego zwężenia w rozgałęzieniu tętnicy szyjnej wspólnej lewej i proksymalnym segmencie tętnicy szyjnej wewnętrznej lewej pacjentkę zakwalifikowano do angioplastyki tętnicy szyjnej. Zastosowano system protekcji dystalnej Emboshield NAV 4–7 mm i implantowano stent otwartokomórkowy 7–10 × 40 mm. Zwężenie poddano postdylatacji balonem (ryc. 1), po której pacjentka zgłosiła ból szyi w okolicy gardła i niewielką duszność. W kontrolnej angiografii uwidoczniono wynaczynianie kontrastu spowodowane perforacją tętnicy szyjnej (ryc. 2) w miejscu wszczepionego stentu, dlatego z powodu braku odpowiedniego stentgraftu implantowano do wewnątrz kolejny stent, zamkniętokomórkowy XACT 7 × 20 mm. Ze względu na brak efektu dotychczasowego postę- powania do tętnicy szyjnej wewnętrznej lewej założono ponownie balon 5,0 × 20 mm, który rozprężono na wysokości perforacji, by powstrzymać krwawienie. Czynność tę powtarzano kilkakrotnie, ponieważ wkrótce po otwarciu balonu nasilały się dolegliwości neurologiczne pacjentki, które ostatecznie zmusiły operatorów do odstąpienia od zaplanowanej strategii działania. Pacjentce podano siarczan protaminy i.v., a tworzący się w przednio-bocznej części szyi krwiak obłożono lodem. Powyższe czynności spowodowały, że w ciągu kilkunastu minut zmniejszyła się zgłaszana przez pacjentkę dusz- ność i uczucie ucisku na gardło. W kontrolnym badaniu USG metodą Dopplera nie uwidoczniono czynnego krwawienia poza naczynie, jedynie obecność umiarkowanej wielkości krwiaka. W kolejnych dobach hospitalizacji stan pacjentki się poprawił, na szyi zaobserwowano umiarkowanej wielkości krwiak tkanek miękkich (ryc. 3), a w wykonanych kontrolnie oznaczeniach morfologii — nieznaczną anemizację, która nie wymagała podania preparatu KKCz. Szybka identyfikacja powikłania, wdrożenie odpowiednich procedur (stentgraft, stent zamkniętokomórkowy, przedłużona inflacja balonu, interwencja chirurgiczna) oraz utrzymanie ścisłej współpracy lekarzy bezpośrednio biorących udział w zabiegu z aneste- zjologami i chirurgiem naczyniowym gwarantuje dużą skuteczność działań podejmowanych w leczeniu perforacji tętnicy szyjnej. Staranna i przemyślana kwalifikacja chorych do obu stosowanych w praktyce metod (endartektomia i CAS) wydaje się mieć największe znaczenie w ograniczaniu ryzyka wystąpienia powikłań okołozabiegowych.

Adres do korespondencji:

dr n. med. Irmina Kossuth, Klinika Kadiologii, Pomorski Uniwersytet Medyczny, ul. Powstańców Wlkp. 72, 70–111 Szczecin, e-mail: kossuth@tlen.pl Konflikt interesów: nie zgłoszono

Rycina 1. Postdylatacja stentu w tętnicy szyjnej

Rycina 2. Perforacja tętnicy szyjnej Rycina 3. Krwiak tkanek miękkich szyi

Cytaty

Powiązane dokumenty

Due to the difficult surgical access to a carotid artery stenosis, short-neck patients and those with high stenosis, are also candidates to undergo endovascular management as well

A multiple of international studies were performed (Carotid and Vertebral Artery Transluminal Angioplasty [CAVATAS II], The Stent-Supported Percutaneous Angio- plasty of the

Wskazaniami do tego zabiegu były: istotne zwężenie tętnicy szyjnej zewnętrznej (ECA, external carotid atery) (> 70%) w wypadku niedrożnej ICA po tej samej stronie oraz

Zabiegi plastyki tętnicy szyjnej wewnętrznej i implan- tacji stentu nadal budzą wiele kontrowersji; obecnie pro- wadzone są liczne, duże, międzynarodowe programy ba- dawcze

Z przedstawionych wyżej powodów rozgałęzie- nie pnia głównego lewej tętnicy wieńcowej (LMS, left main stem) na gałąź międzykomorową przednią (LAD, left anterior descending)

W niniejszej pracy wykazano silne zależności między średnicami referencyjnymi (RD vs. VD) LMS a średnicami referencyjnymi jego bocznic (LAD i LAD), ocenianymi za pomocą obu metod

Meta-analysis of 5674 patients treated with percutaneous coronary intervention and drug-eluting stents or coronary artery bypass graft surgery for unprotected left main

Ze względu na duże obciążenia, jakim jest poddawany chory w trakcie wykonywa- nia pracy zawodowej, wykonano angiografię tętnic wieńcowych (Pracownia Hemodynamiki Świętokrzy-