• Nie Znaleziono Wyników

Planowanie adaptatywne w zakładzie transportu samochodowego

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Planowanie adaptatywne w zakładzie transportu samochodowego"

Copied!
12
0
0

Pełen tekst

(1)

Z E S Z Y T Y N A UKOWE P O L I T E C H N I K I Ś L Ą S K I E J Seria: T R A N S P O R T z. 2

1984 Nr kol. 791

B o g d a n M A R S Z A Ł K O W S K I

I ns t y tut Eko n o m i k i T ran s p o r t u A k a d e m i a E k o n o m i c z n a Katowice

P L A N O W A N I E A D A P T A T Y W N E W ZAK Ł A D Z I E T R A N S P O R T U S A M O C H O D O W E G O

S t r e s z c z e n i e . A r t y k u ł omawia pewną m etodę p l a n o w a n i a opartą na s f o r m a l i z o w a n y m opisie z a l e ż n o ś c i w s y s te m ie planowania zakładu t r a n s­

p o rtu sam ocho dow ego. M odel składa się z u k ładu 10 r ó wnań w y r a ż a j ą ­ cych p o d s t a w o w e relacje w y s t ę p u j ą c e w d z i a ł a l n o ś c i z a k ł a d u t r a n s­

portowego, s f o r m a l i z o w a n e g o celu w y r a ż o n e g o J a k o k r y t e r i u m j a k oś c i st er o w a n i a oraz w e k t o r a stero w a n i a s t a t y s t y c z n i e opty m a l n e g o , który jest p odst awą planu. M odel ten jest w y n i k i e m p o d e j ś c i a s y s t e m o w e g o do p r o b l e m a t y k i p l anowania w j e d n o s t k a c h t ra n s p o r t o w y c h , o d p o w i a d a ­ jącego k o nce pcji p l anowania ada p t a ty w ne g o .

P o w s z e c h n i e pr z y j m u j e się, że plan jest zb i o r e m decyzji. Z b i ó r decyzji st a n o w i system. Jeśli efekt każdej de c y z j i tego z b i o r u p r z e j a w i a j ą c y się w j a k i mś w y n i k u z a l e ż y co najmniej od Jednej, innej d e c y z j i tego zbioru.

W o b e c tego plan jest systemem. N a t om i as t p l a n o w a n i e jest p r o c e s e m o b e j m u ­ jącym p o d e j m o w a n i e i o cen i a n i e p o s z c z e g ó l n y c h d e c y z j i n a l e ż ą c y c h do tego systemu, z anim za j d z i e potrzeba d z ia ł a n i a w s ytuacji, w której panuje p r z e k o n a n i e , ża bez podjęcia d z i a ł a n i a nie Jest p r aw d o p o d o b n e , a b y mogła się u r z e c z y w i s t n i ć p o żądane p r zysz ł a s y t u ac j a oraz że p rzez p o d j ę c i e o d ­ p o w i e d n i e g o d z i a ł a n i a m ożna zwi ę k s z y ć p r a w d o p o d o b i e ń s t w o u z y s k a n i a p o m y ­ ślnego w y n i k u [i]. J e d n o c z e ś n i e pl a n o w a n i e jest i n s t r u m e n t e m s t e rowania s y s t e m a m i g o s p o d a r c z y m i [2]. S t e r o w a n i e m n a zy w a się takie d z i a ł a n i e , k t ó ­ re w n o e l p o żądaną zmian ę do proces u p o d l e g a j ą c e g o s t a r o w a n i u [3 ].

W z w i ą z k u z tym z a s a d n e jest s t os o w a n i e do pl a n o w a n i a m e t o d w y p r a c o w a ­ nych w teorii sterow ani e. Teoria ta r o z wi n ę ł a się w s z y b k i m tempie w tech­

nice. Nie można tego n i e s t e t y stwi e r d z i ć w o d n i e s i e n i u do s y s t e m ó w e k o n o ­ m icznych. Jest J e dnak sprawę bardz o w a ż n ą s z u ka n i e p r z e j ś c i a od teorii s t e r o w a n i a a u t o m a t y c z n e g o w sys t e m a c h t e c h n i c z n y c h do s t e r o w a n i a w s f erze gosp o darc zej.

N i n i e j s z e o p r a c o w a n i e jest próbą z n a l e z i e n i a t a k i e g o p r z e j ś c i a w p o ­ s t a ci z a a d a p t o w a n i e znanej w teorii s t e r o w a n i a a u t o m a t y c z n e g o metody "ste­

ro w a n i a s t a t y s t y c z n i e o p t y m a l n e g o w u k ł a d a c h l i ni o w y c h " do p l a n o w a n i a dzia- ł ś l no ś cl za k ł a d u t r an spo rtu s a m o c h o d o w e g o lub b r a n ż o w e g o p r z e d s i ę b i o r s t w a transporto wego.

W y m i e n i o n a meto da z akłada nastę p u j ą c y tok po s t ę po w a n i a , s k ł a d a j ą c y się z t r z ech kroków:

(2)

126 B. M a r s z a ł k o w s k i

1. O k r e ś l a n i e Modelu, S t o s u j ą c opis m a t e m a t y c z n y w y s t a r c z y opis a ć r e­

lacje m i ę d z y e l e m e n t a m i eyateau. Z a d a n i e po lega na p r z y j ę c i u taki e g o ao- delu, k t ó r y d o s t a t e c z n i e d o k ł a d n i e pr z e d s t a w i a r o z p a t r y w a n y syat e a , ale z drug i e j a t r o n y nie Jeet zbyt a k o a p l l k o w a n y i umoż li w i a a n a l i z ę oraz o b l i ­ cz a n i a na a a e z y n a c h aataaatycznych .

2. Okr eś l a n i e celów. Ten krok e p r o w e d z a aię d o o k r e ś l e n i a w s k a ź n i k a Ja­

kości, k t ó r y Jast forma lnym p r z a d s t a w i a n i e a c a l ó w eyataau.

3. Ł ęcz ęc inf o r m a c j a z dwóch p o p r z e d n i c h k r o k ó w o r a z d o d a j ę c narz u co n a og r a n i c z a n i a - o k r e ś l a n i e w e k t o r a starowania.

Ola o pi su s y st aau p l a nowania w m o d e l u z a s t o s o w a n e z o s t a ł y l i n iowe r ó w ­ n a ni a różnicowe.

S t a n na okres n a s t ę p n y w y z n a c z a stan obecny, na który w p ł y w a j ę z a k ł ó ­ c e ni a p r z y p a d k o w a o ra z e l e m e n t y ster uj ę ce , p r z e c l w d z i a ł a j ę c e z n i e k s z t a ł ­ ceni o m układu. O z nac za .to. Za s ysta a p l a n o w a n i a z a k ł a d u t r a n s p o r t o w e g o a oZ n a o pisać uk ł a d a a l i niowych równań rzędu p i e rw s ze g o :

x(k+l) ■ Q(k+l,k) x(k) * R(k+l,k) w(k) + s ( k +l , k ) u(k) . (l)

g d z i e :

Q(k+l, k) - m a cier z stanu, R(k+l,k) - ma c i e r z zakłóceń, s(k+ l, k ) - a a c i a r z sterowań,

x(k) - stan (wektor) układu,

w(k) - z a k ł ó c a n i a (wektor) . stanu u(k) - w e k t o r starowania.

O p i s układu p o m i a r o w e g o (na wyjściu) a oZna p r z e d s t a w i ć równaniem:

z(k+l) - P(k+l) x(k+l) ♦ v(k+l) , (2)

gdzie:

zifk+l) - w e k t o r wyjś cia, P(k+l) - ma c i e r z w y jśc ia,

v(k+i) - w e k t o r b ł ę d ó w p omiaru [4].

W p r zy p a d k u m o d e l u plan o w a n i a ZTS m ożna s obie p o z w o l i ć na pewne u p r o ­ s z cz e n ie opisu. M i a n o w i c i e , prz y j m u j e się. Ze w e k t o r v(k+l) - 0, tzn. z a ­ kładamy, Ze nie istnie ję b ł ę d y p o mi a r u na wyjściu. Z a ł o Z e n i e to Jest c a ł ­ kowic i e u z a sadnio na, gd yZ na w y j ś c i u na s z e g o s y s temu nie trzeba Ż a d nego a p a r a t u p o m i a r o w e g o (jak to z ragu ł y bywa w s k ł a d a c h t e c h n i c z n y c h ) , p o ­ n i e w a ż od razu o t r z y m u j e się g o t o w y w yn i k, b ęd ę cy r e z u l t a t e m p r z e p r o w a ­ d za n i a c z y n n o ś c i w e d ł u g u s t a l o n e g o algorytmu.

R e z w i ę z a n i e za d a n i a s tar o w a n i a s tanu x u kł a d u o p i s a n a g o r ó w n a n i e m (i) p o l e g a na o k r e ś l e n i u c i ę g u s t e r o w a ń (u(k) , k ■ 0,1 ,. . . , N ) m i n i m a l i z u j ą ­ c e g o w s k a ź n i k ja k o ś c i starawanla. P o n i a w a Z n a l a Z y s t a r o w a ć e t a n e m układu, cięg s t e r o w a ń p o wi nie n zalaZać od i n f o r m a c j i o tym stanie, c zyli od w y jść

(3)

P l a n o w a n i a a d a p t a t y w n e w zak ł a d z i e tran«portu.. 127

u kładu. S t a r o w a n i e w yaaga zatea s p r z ęż e ni a zwrot n e g o . I s t n i e j ę c e dane o e tanie u k ł adu sk ł a d a j « się z clęgu w y j ś ć o ra z w a r t o ś c i średniej x(o) e t a ­ nu p o c z ą t k o w e g o x(o). Stęd w e k t o r a t e r o w a n i a w c h w i l i k s o l n e zapia a ć J ako i

u(k) - jik (z(k), x(0) ) , (3)

g d z i e :

z(k) - w e k t o r wyjść,

- funkc ja od z a z n a c z o n y c h z s i e n n y c h [4 ].

U w z g l ę d n i a j ą c p o danę a atodę solna t eraz p o s t a w i o n e z a d a n i e n a s t ę p u j ą c o s k o n k r e t y z o w a ć :

- w p i e r w a z y s e t api e n alały z b u d o w a ć s o d e l d z i a ł a l n o ś c i ZTS u w z g l ę d n i a J ę c ta z a l e l n o ś c i s i ę d z y e l e s e n t a s l aystesu, która sę I s t o t n a dla p l a n o w a ­ nia d z i a ł a l n o ś c i tago aystesu, po s ł u g u j ą c się w tys celu r ó w n a n l a s l (l) 1 (2 ).

- w s t apia n a s t ę p n y s n a l a ł y o k reśl ić s t r a te g ię s t e r o w a n i a o p o s t a c i r ó w­

nania (3 ) s l n l s a l i z u j ę c e g o w s k a ź n i k Jakości.

w s k a ź n i k ten w u k ł a d a c h d y s k r e t n y c h sa postać:

3

n

■ E

£ [ x T (i) a(i) X (i) + u T (l-l) B(i-i) u(i-l)]

1-1

(4)

g dzla :

(o,N) - p r z e d z i a ł czasu,

A (l), B(i) - p ó ł o k r e ś l o n e d o w o l n i e B a c i a r z e kwadratowe.

Z p o w y l s z e g o równa nia wy n i k a , le 0 N Jest w a r t o ś c i « o c z e k i w a ń « d o d a t ­ nio p ó ł ok raślonej forsy kwadratowe j z s i e n n y c h s t an u i sterowań. W y s t ę p o ­ w a n i e w a r t o ś c i o c z eki wanej s p o w o d o w a n e Jest o c z y w i ś c i e tys, łe s a s y do c z y n i e n i a z p r o c e s e a s t o chastyczny a . O b y d w a s k ł a d n i k i w s k a ź n i k a Jakości a« n i e s a l e j « c y a l funkcj asl atanu u kł a du x o r a z s t e r o w a ń u. P o w y ż s zy w s k a ź n i k J a k o ś c i Jest f o rsalnys p r z e d s t a w l e n i e s c a l u - r a c j o n a l n a w y k o n a ­ nia p r z e w o z ó w p r z e dsię biorstwa.

We w s k a ź n i k u J a k o ś c i d anys równ a ni e » (4 ) B a c i a r z e A 1 B sog« być o k r e ś l o n e dowolnie. M o ż l i w o ś c i w y b o r u e« duże, tak le s o l n a n a j w a ż n i e j ­ s zy » a l e s e n t o s s o d e l o w a n e g o p lanu nadać w i ę k s z a w a g i n i l innys, sniej i s ­ totny».

W calu z b u d o w a n i a s o d e l u s a t e s a t y c z n e g o ZTS p o s t ę p o w a ć n a l e ż y zgod n i e z o s ó w lon ę wcz e ś n i e j m e todykę, tzn. w y k o n a ć :

- o k r e ś l a n i e w s p ó ł r z ę d n y c h etanu, - u ł o ż e n i e r ówna ń atanu.

W s p ó ł r z ę d n e s ta nu w y b l a r a się w y c h o d z ę c ze s t w i e r d z e n i a , la d z i a ł a l ­ n ość ZTS z a l e ż y i s tot nie od:

(4)

128 B. M a r s z a ł k o w s k i

- w y m a g a J ę c y c h z a s p o k o j e n i a po t r z e b p r z e w oz o wy c h , - ilości 1 Ja k o ś c i taboru,

- s t r u k t u r y tras pr zewozu,

- ilości i Ja k o ś c i p u n k t ó w p r z e ł a d u n k o w y c h ,

- m o ż l i w o ś c i o b s ł u g o w o - n a p r a w c z y c h z a p l e c z a t s c h n i c z n a g o , - z a t r u d n i e n i a 1 f u nduszu płac,

- z a o p a t r z e n i a m a t e r i a ł o w e g o , - k o s z t ó w w ł a s n y c h dz iałal n o ś c i , - w a r u n k ó w finansowych.

Każdej z tych w s p ó ł r z ę d n y c h pow inno o d p o w l s d e ć J e d n o równ a n i a modelu, w w a r u n k a c h gdy Z TS d ziała w ob r ę b i e p r z e s t r z e n n i e rozproszonego p r z e d ­ s i ę b i o r s t w a pr z e m y s ł o w e g o , p o t r z e b y p r z e w o z o w e sę d e t e r m i n o w a n e t e c h n o l o ­ gię produkcji. S tęd też i z a k ł ó c e n i a w w i e l k o ś c i tych p o t r z e b z w l ę z a n e sę b e z p o ś r e d n i o ze w z r o s t e m lub z m n l a j s z e n l e m p r o d u k c j i p r z e d s i ę b i o r s t w a lub n i e k t ó r y c h Jego zakładów. Ist n i e j ę z a t e m w p r z e d s i ę b i o r s t w i e p r z e m y s ł o w y m d o s t a w c y i odbiorcy, k t ó r y m sę z a k ł a d y p r o d u k c y j n e g o tego p r z e d s i ę b i o r ­ stwa. K a ż d y zakład noże p rzy tym być z a r ó w n o d o st a wc ę . Jak i o d b i o r c ę , J e ­ żeli w ysyła i p r z y j m u j e r ó w n o c z e ś n i e p r o d u k t y s woje i i n n y c h zakł a d ó w , po- w i ę z a n y c h z nim t e c h n o l o g i ę w y t w a r z a n i a p r o d u k t ó w końcowych. P r z y d z l el a - Jęc każde mu zak ł a d o w i o d p o w i e d n i n u me r d o s t a w c y 1 o d b i o r c y otrzymamy struk­

turę p r z e s t r z e n n o po t r z e b przewozowych. O c z y w i ś c i e i n t e r e s u j e nss tylko ta c z ęś ć p r odukcj i, która w y m a g a p r z em i es z c z an i a.

P i e r w s z e w ięc ró w n a n i e obr a z u j e s t r u k t u r ę p r z e s t r z e n n o p r o d u k c j i w y ­ znaczaj ęcej p o t r z e b y p r z e w o z o w e p r z e d si ę b i or s tw a . S t o s u j ę c m e t o d ę l i n i o ­ w y c h r ówna ń róż ni c o w y c h przy b i e r a ono n a s t ę p u j ę c ę postać:

. < k * D . . ( k ) (— ^ + . c ) (k*l). (5)

g d z i e :

k - o kres obecny,

k+1 - okres, na k tór y p l anuje się,

m - masa do przewozu,

m a - masa, która nie z o stanie p r z e w i e z i o n e z p o w o d u r e m o n t ó w u dostaw­

c ó w lub odbio rców,

m b - masa nia w y m a g a j ę c a prz e w o z u z p o w o d u a wa r ii 1 d o s t a w c ó w lub od ­ biorców,

a c - maaa do prz e w o z u spoza u k ł ad u (pr z ed s i ę bi o rs t w a ) .

R ó w n a n i e (6) Jeet r ów n a n i e m ilości tabo ru w e d ł u g t y p ó w pojazdów. Z a d a ­ n i e m tego równania Jest m i ę d z y innymi p o k az a ni a , w J a k i m s t o p n i u w o kr e ­ sie p l a n o w a n y m tabor bę dzie mógł służ y ć d o przewozu.

(5)

Pl an o w a n i a edapt a t y w n e w z a k ł a d z i e t ra n sportu.. 129

R ó w n a n i e Ilości taboru m o Z n a a n a l i t y c z n i e pr z ed a t a w l ć jako:

l(k+l) . - 10 - iK - l d ♦ ix ♦ i„ ♦ ia ♦ i r ) ( k + l ) , (6)

g d z i e :

(k)

_

ilość taboru w o k r e s i e k.

(k+1) - ilość taboru w o k r e s i e k+1.

'0 - ilość pojazdów planow a n y c h do obsług technicznych.

'K - ilość p o j azd ów p r z e z n a c z o n y c h do kasacji.

d - ilość p o j a z d ó w p r z e z n a c z o n y c h do in nych o k o l i c z n o ś c i o w y c h za- dań.

’z - ilość p ojazdów z a k u p i o n y c h , w - ilość p o j a z d ó w w y n a j ę t y c h .

'a - ilość pojazdów w n a p r a w a c h awar yj n yc h . T - ilość p oj azdów w r ezer w ie taboru.

A b y osi ę g n ę ć cel (zeepo k o j e n l e p o t r z e b p r z e w o z o w y c h p r z e d s i ę b i o r s t w a ) , n a l e Z y określić. Jaki p o t e n c j a ł p r z e w o z o w y jeat do tego potrzebny. Z n ajęc p o t r z e b y p r zewozow e w y e t ę p u j ę c e na o b a z a r z e dz i a ł a n i a ZTS oraz w i e d z ą c rów­

no cz e śni e. Jakimi dy ap o n u j e się po t a n c j a l n y a i m o ż l i w o ś c i a m i p r z e w o z o w y a i ,

■ o Z n a o kreślić w y a a g e n y s t o p i e ń ich w y k o r z y a t a n l a lub w i e l k o ś c i n i e d o b o r u p o t e n c j a ł u p r z e w o z o w e g o w przypadk u , g d y o k r e ś l o n y e t o p i e ń w y k o r z y s t a n i a taboru okaZe elę nie do osiągnięci a , w celu le p s z e g o w y k o r z y s t a n i a taboru p ow i n i e n on być dosto sowany, w miarę m o ż l iw o ś c i, do rodzaju ł a d u n k ó w pize- a l e s z c z a n y c h po m i ę d z y p o s z c z e g ó l n y m i z a k ł a d a m i prz ed s i ę b i o r s t w a . Z tego w z g l ę d u w s z y s t k i e c złon y n a s t ę p n e g o równ a n ia p o w i n n y być w y r a Z o n e Jako sto­

su n ek p o t e n c j a ł u p r z e w o z o w e g o m a s y ł a d u n kó w w e d ł u g a s o r t y m e n t ó w ' p r z e­

s t r z e n n y c h " 1 "ciężkich".

U w z g l ę d n i a j ę c powyZsze. k olejne równa n ie pier w s z e j c z ę ś c i m o d elu, n az ­ wa n e rów n a n i e m oc zekiwanej s t r u k t u r y taboru, p r z e d s t a w i a się n a s t ę pujęco:

.(kel)

.

,(k)

+ (.o

♦ eK ♦ . e - - ew )(k ł l >, (7)

g d z i e :

a' ' (kl - o b ctę żenie taboru s a m o c h o d o w e g o w okres i e k, a (k+l) _ „ b c i ę Z e n l e taboru s a m o c h o d o w e g o w o k r e s i e k+1.

s - z a l a n y w o b cięZenlu taboru s p o w o d o w a n o o b s ł u g a m i t e c h n i c z n y m i i n a pra wami b l eZęcyai p o j a z d ó w s a m o c h o d o w y c h ,

sK - z a l a n y w o bcię Z e n l u ta boru s p o w o d o w a n e k a s ację p o j a z d ó w s a m o ­ chodowych,

e^ - z m i a n y obc i ę z a n l a taboru z p o wodu w y d z i e l e n i a c z ęści p o j a z d ó w do in nych zadań,

e g - z miany w ob ci ę Z e n l u taboru s p o w o d o w a n a a w a r i a m i u d o s t a w c ó w lub odbiorców.

(6)

130 B. Marłzłticowi,^

• c - z a l a n y w o b c l ę l a n i u tabor u s p o w o d o w a n e k o n i e c z n o ś c i ą p r z e w i e z i e ­ nia a a a y e p oza p r z edsiębi or s t w a,

a b - z alany w o b c i ę l e n l u taboru s p o w o d o w a n a r aa o n t a a l u d o s t a w c ó w lub o dbiorców,

s £ - z a l a n y w o b c l ę l a n i u t a boru s p o w o d o w a n a z a k u p a a l p o j a z d ó w samoćho- dowych,

sw - z a l a n y w o b c l ę l a n i u taboru a p o w o d o w a n a w y n a j a e a p o j a z d ó w samocho- dowych.

U r z ę d z e ń p r z e ł a d u n k o w y c h nie p o d z i e l o n o na grupy, g d y l nla aa m o l l l wo - ścl d o w o l n e g o c o d z i e n n e g o p r z y d z i e l a n i a tych u r z ę d z e ń d o r ó l n y c h punktów.

W o b e c tego równ ani e s t r u k t u r y o b c i ę l e n l a p u n k t ó w p r z e ł a d u n k o w y c h p r z y b i e ­ rze p o stać:

C z y n n i k i e m w a r u n k u j ę c y a w y d a j n o ś ć p r z e w o z o w ę taboru, a t akie w y d a j n o ś ć p r z e ł a d o w c z ę u r z ę d z e ń za- i w y ł a d u n k o w y c h jest Ich s p r a w n o ś ć techniczna.

Ola d z i a ł a l n o ś c i ZTS Istotne zn a c z e n i e aa s t w i er d z e n i e , w J a k i m s t o p ­ niu p o s i a d a n y p o t e n c j a ł o b a ł u g o w o - n e p r a w c z y pokr y wa w y s t ę p u j ą c e p o t r z e b y w tym z ak r e s i e oraz o k r e ś l e n i e w i e l k o ś c i p o t e n c j a ł u o b e ł u g o w o - n a p r a w c z a g o k o n i e c z n e g o dla z a s p o k o j e n i a w s z y s t k i c h p o t r z e b o b e ł u g o w o - n a p r a w c z y c h . Stęd tel równanie o b r a z u j ę c e s t rukt u rę i o b c i ę l e n i e s t a n o w i s k o b s ł u g o wo - - n a p r a w c z y c h p r z e d s t a w i o n o , p o dobn i e Jak dw a p o p r z e d n i e równania, w po ­ s taci s tosunku p o t e n c j a ł u n a p r a w c z e g o do p o t r z o b w tym z a k r e s i e w e d ł u g ro­

d zaju obsł ug i napraw.

u

g d z i e :

o b c i ę l e n i e p u n k t ó w p r z e ł a d u n k o w y c h w o k r e s i e k+1, obci ę l e n i e p u nktów p r z e ł a d u n k o w y c h w o k r e s i e k.

z m i a n y o bci ę l e n i e p u n k t ó w p r z e ł a d u n k o w y c h z powo d u awar i i u d o s t a w c ó w lub odbiorców.

z m i a n y o b c i ę l e n l a pu n k t ó w p r z e ł a d u n k o w y c h z powo d u r e m o n t ów u d o s t a w c ó w lub odbiorców.

uc z mi any w o b c i ę ż e n i u p u n k t ó w p r z e ł a d u n k o w y c h s p o w o d o w a n e p rz e ­ w o z a m i spoza układu.

ue z a l a n y w o b c i ę l e n l u pu n k t ó w p r z e ł a d u n k o w y c h s p o w o d o w a n e a w a ­ riami u r z ę d z e ń przeład u n k o w y c h .

z m i a n y w ob ci ę l e n l u p u n k t ó w p r z e ł a d u n k o w y c h s p o w o d o w a n e ob­

s ługami techn i c z n y m i u r z ę d z e ń p r z e ł a d u n k o w y c h .

u.

u u u,

z 9

K z m i a n y w o b c i ę l e n l u z p o wo d u ka s a c j i u r z ę d z e ń przeładunkowych, z m i a n y w o b c i ę l e n l u z p o w od u w y n a j m u u r z ę d z e ń przeładunkowych, z m i a n y w o b c i ę l e n l u z p ow o d u z ak u p u u r z ę d z e ń p r z e ł a d u n k o w y c h , z m i a n y w o b c i ę l e n i u p u n k t ó w p r z e ł a d u n k o w y c h s p o w o d o w a n e innym p r z y d z i a ł e m ur z ę d z e ń pr ze ł a d un k ow y c h .

(7)

Planowanie a d a p t a t y w n e w z a kładzie transportu. 131

U w z g l ę d n i a j ą c z akł ó c e n i a i s t er ow a ni a o t r z y n u j e e y n a s t ę p u j ę c ę p o stać a na li t ycz ne równania:

n (k+l) . n (k) + - nK + nz + n b + n q - n ż - n a + n g ) ^ k + 1 \ (9)

gdzie : ,(k+l)

n - obci ę ż e n i e s tanowiek o b s ł u g o w o - n a p r a w c z y c h w o k r e a l e k+1.

l k 1

n v ' - obcią ż e n i e atan o w l a k o b a ł u g o w o - n a p r a w c z y c h w o k r e s i e k, n ( - z a l a n y ob cl ę ż e n i a s t an ow i s k o b s ł u g o w o - n a p r a w c z y c h s p o w o d o w a n e

p o n a d n o r a a t y w n y a l a w ar la a i p o j a z d ó w s a m o c h o d o w y c h lub u r z ą ­ dzeń prze ł a d u n k o w y c h ,

n K - z a l a n y w obci ą ż e n i u st a n o w i s k z p o wo d u k a s a c j i p o j a z d ó w i u- rz ę d z e ń przeładunkowych ,

n z - z a l a n y w o b ciążeniu sta n o w i e k s p o w o d o w a n e z a k u p e a p o j a z d ó w i urz ę d z e ń p r z e ładunkowyc h ,

n n - z a l a n y w obcią ż e n i u a t a no w l a k z p o wodu r e a o n t ó w s t a n o w i s k o b ­ sł u g o w o - n a p r a w c z y c h ,

n q - za l a n y w ob clę ż e n i u st a n o w i e k o b s ł u g o w o - n a p r a w c z y c h s p o w o d o ­ w a n e k a sac je tych stanowisk,

n^ - z a l a n y w o b c l ę ż e n i u s t a n o w i s k z p ow o d u z a k u p u n o wych u r z ą d z e ń o b a ł u g o w o - n a p r a w c z y c h ,

n g - z a l a n y w o b c l ę ż e n i u s t a n o w i s k s p o w o d o w a n e i n n y a p r z y d z i a ł e a u r z ę d z e ń o b s ł u g o w o - n a p r a w c z y c h ,

n B - z a l a n y w o b c l ę ż e n i u s t a n o w i e k o b s ł u g o w o - n a p r a w c z y c h s p o w o d o ­ w a n e a o d e r n i z a c j ę tych stanowisk.

Obok śr o d k ó w rzec z o w y c h z a s a d n i c z y a c z y n n i k l a a w a r u n k u j ę c y a w y k o n a n i e za d ań p r z e w o z o w y c h Jest zatrudnienie. N a j w a ż n i e j s z a Jest g r u p a p r a c o w n i ­ ków e k spl o a t a c y j n y c h . I n t a r e s u j ę c y jest, przede w a z y s t k i a , stan z a t r u d n i a ­ nia k ierowców, r o b o t n i k ó w p r z e ł a d u n k o w y c h oraz p r a c o w n i k ó w z a p l e c z a t e c h ­ nicznego. Oest to z g o d n e z p r o b l e a a t y k ę p o p r z e d n i c h r ó w n a ń (5) - (9).

L i czbę p r a c o w n i k ó w w aodelu w y r a ż a s t o s u n e k p r e c o w n i k o g o d z l n k o n i e c z ­ nych do p r z e p r a c o w a n i a na danya s t a n o w i s k u do czasu p r a c y J e d n a g o p r a c o w ­ nika. Równa nie z a t r u d n i a n i a k i erowc ó w, p r a c o w n i k ó w p r z e ł a d u n k o w y c h oraz p r a c o w n i k ó w zop l e c z a t e c h n i c z n e g o a oż n a p r z e d s t a w i ć w n a a t ę p u j ę c y sposób:

z (k+l) . z (k) ♦ (z, - Z b - z K ♦ z, + z z - z n - z x ♦ Z q ♦ z c ♦ z y ) tk+l) ( 1 0 ) g d z i e :

z (k+l) _ 2atru(jn iB n i 8 p r a c o w n i k ó w e k s p l o a t a c y j n y c h w o k r e s i e k+1, ( U \

z - z a t r u d n i e n i e p r a c o w n i k ó w e k s p l o a t a c y j n y c h w o k r e s i e k, z ( - z a l a n y w s t r ukturze z a t r u d n i e n i a s p o w o d o w a n e a w a r i a m i s t a n o ­

wi s k pracy.

(8)

132 B. M a r s z a ł k o w s k i

- z a l a n y w z a t r u d n i e n i u « p o w o d o w a n a r e m on t a m i s t a n o w i s k pracy, z K - z a l a n y w z a t r u d n i a n i u z p o wo d u k a s a c ji s t a n o w i s k pracy, zw - z m i a n y w z a t r u d n i e n i u z p ow o du w y n a j n u st a n o w i s k pracy,

z z - z a l a n y w z a t r u d n i e n i u s p o w o d o w a n e z a k u p a m i z w i ę k s z a j ą c y m i liczbę st an o w i s k pracy,

z p - z m i a n y w z a t r u d n i e n i u spo wo d o w a n e c z a s o wę n i e o b e c n o ś c i ? p r a c o w n i ­ ków w pracy,

z^ - z m i a n y w s t r u k t u r z e z a t r u d n i e n i a s p o w o d o w a n a z w o l n i e n i a m i p r a c o w ­ n i k ó w z pracy,

Zq - z a l a n y w z a t r u d n i e n i u z p o wodu o k r e s o w y c h z m i a n c z a s u pracy, z c - z m i a n y w z a t r u d n i e n i u z p o wodu ko r e k t y z m i a n o w o ś c i pracy,

Z y - w z r o s t z a t r u d n i e n i a p oprz e z p r z yj ę ci a n o w y c h p r a c o w n i k ó w do pracy.

Oo w a ż n i e j s z y c h p o d s y s t e m ó w J e d n os t ki g o sp o d a r c z e j n a l e ż y g o s p o d a r k a m a t e r ia łowa. W m o d e l u u w z g l ę d n i o n o nie w s z y s t k i e m a t e r i a ł y , a tylko z a ­ sa d n i c z a ich część, tj. m a t e r i a ł y z w i ę z a n e z eksp l o a t a c j ę . I lość 1 s t r u k ­ tura z a o p a t r z e n i a m a t e r i a ł o w e g o w y r a ż o n a p o w i nn a być J a k o i l o c z y n n o rm y zu ż y c i a m a t e r i a ł ó w (według a s o rty me n t ó w) i c z as u p r a c y s t a n o w i s k a z u ży w a- J ę c e g o te materiały. Ol a t e g o też n or m y te nie o dn o s z ę się na J e d n o s t k ę p r o d u kcji , lecz na J e d n o s t k ę czasu.

R ó w n a n i e z a o p a t r z e n i a m a t e r i a ł o w e g o ma n a s t ę p u j ę c ę post a ć a n a l i t y c z nę :

f(k+l) ’ f U ) + (fc ‘ fa - fb - fK - fg * fe + fl + fw ł fz + fp ) ( k + l ) . (1 1) g d z i e :

f - zu ż y c i e m a t e r i a ł ó w e k s p l o a t a c y j n y c h ,

f8 - z m i a n y w zu ż y c i u m a t e r i a ł ó w s p o w o d o w a n e a w a r i a m i s t a n o w i s k pracy, - z m i a n y w zu ż y c i u m a t e r i a ł ó w s p o w o d o w a n e r e m o n t a m i s t a no w i s k p r a ­

cy.

fg - z m i a n y w zu ż y c i u m a t e r i a ł ó w z p o w o d u a w a r i i u d o s t a w c ó w lub od ­ b iorców ,

fK - z m i a n y w zu ż y c i u z p owodu k a s a c ji s t a n o w i s k pracy,

f# - z m i a n y w zu ż y c i u m a t e r i a ł ó w w s k u t e k r e m o n t ó w u d o s t a w c ó w lub o d ­ b i o r c ó w ,

fc - z m i a n y w zu ż y c i u m a t e r i a ł ó w s p o w o d o w a n e p o j a w i e n i e m się d o s t a w c y e poza układu,

fj - z m i a n y w z u ż y c i u m a t e r i a ł ó w s p o w o d o w a n e obja z d a m i ,

fw - z m i a n y w z u ż y c i u m a t e r i a ł ó w w s k u t e k w y n a j m u s t a n o w i s k pracy, f - z m i a n y w z u ż y c i u m a t e r i a ł ó w s p o w o d o w a n e z a ku p e m n o w y c h s t a n ow i s k

pracy,

f - z a p a s y mat eri ałowe.

C e le m d o t y c h c z a s o m ó w i o n y c h równ a ń (5) - (11) było w s k a z a n i e s p os o b u r e a l i z o w a n i a zadań pr z e w o z o w y c h , z uż y ci a m a t e r i a ł o w e g o , w i e l k o ś c i i s t r u k ­ tury z a t r u d n i e n i a itp. Do bardzo w a ż n y c h funkcji e k o n o m i c z n y c h p r z e d s i ę ­

(9)

P l a n o w a n i e a d a p t a t y w n e w z a kładzie transportu.

b ior s t wa należy r ó wni eż d z i a ł a l n o ś ć finansowa, w ramach której nast ę p u je g r o m a d z e n i e p r z y c h o d ó w 1 w y d a t k o w a n i e ś r od k ów p i e ni ężnych. R ó w n a n i e p o ­ z iomu i s t r u k t u r y k oszt ów d z i a ł a l n o ś c i ZTS Jest w m o d e l u sumę k o s z t ó w m a ­ ter i a ł owyc h, k o szt ów r o b o c i z n y oraz amortyzacji.

R ó w n a n i e k o s z t ó w d z i e ł a l n o ś c l z a k ł a d u tr a n s p o r t u s a m o c h o d o w e g o można a n a l i t y c z n i e p r z e d s t a w i ć w naaseou j ę ce j postaci:

D o c h ó d (wart ość sprzedały) p r z e d s t a w i o n y Jest Jako i l o c z y n p r z e w i e z i o ­ nej « a sy, o d l e g ł o ś c i p r zewozu i stawki t a r y f o w e j , c zyli w p o s t a c i i l o c z y ­ nu p r a c y p r zewo zow ej i stawki taryfowej.

R6W>’“nle a o c h o d u c h a r a k t e r y z u j e z et e m w a r u n k i p r a c y p r z e w o z o w e j teboru s a m o c h o d o w e g o o raz w p ł y w tych w a r u n k ó w na ilość w y k o n a n y c h t o n o k i l o m e t r ó w i w y s o k o ś ć areoniej stawki w p ł y w u na J ed n o s t k ę p r o d u k c j i transportowej.

R ó wnan ie do c h o d ó w ZTS w y r a ż o n e z o s t ał o w postaci:

O s t a t n i e r ó w nan ie m o d e l u o brazu j e n a k ł a d y na rozwój ZTS. P r zyjęto, że ZTS może d o k o n y w a ć p ewn ych p r z e d s i ę w z i ę ć i n w e s t y c y j n y c h zwięzanych z d z i a ­ łal n o ś c i # e k s p l o a t a c y j n e , a p o l e g a j ę c y c h na z w i ę k s z e n i u i l ości lub polep-

c

g d zie :

c (k+1) _ k osz ty ( amortyzacja, m a t e r i a ł y z a o p at r ze n i o w e , płace) w okre-

c c c

sle k+1,

- kosz ty e k s p l o a t a c y j n e w o k r e s i e k,

- z m i a n y k o sztów spowo d o w a n e w z r o s t e m czasu p r s c y 1 p r zebiegu, - z m i a n y ko s z t ó w ws k u t e k k a s a cj i p o j a z d ó w s a m o c h o d o w y c h , urzę-

c c,

d zeń p r z e ł a d u n k ó w ' c h 1 o b s ł u g o w o - n a p r a w c z y c h , - z m i a n y ko s z t ó w s p o w o d o w a n e w y n a j m e m s t an o w i s k pracy,

- z m i a n y ko s z t ó w spowo d o w a n e z a k up e m s a m oc h o d ó w , u r z ę d z e ń p r z e ­ ładu n k o w y c h i obsługo w o - n a p r a w c z yc h .

d (13)

g dzie :

d (k+l) _ 2TS w o kresie k+1,

d (ki - d o c h o d y Z T S w okresie k,

dj - z m i ana w do c h o d a c h s p o w o d o w a n a o b j a z d a m i przy dokonywaniu p r z e ­ wozów,

d fl - z m i a n y w d o c h o d a c h sp ow o d o w a n a a w a r i a m i u d o s t a w c ó w lub o d ­ bi o r c ó w ,

d^ - z m i a n y w d o c h o d a c h ZTS w s k u t e k r e m o n t ó w u d o s t a w c ó w lub od ­ b iorcó w ,

d c - z m i a n y w d o c h o d a c h Z TS s p ow o d o w a n e d o s t a w a m i s poza układu.

(10)

134 B. M a r s z a ł k o w s k i

szen l u J akości taboru, u r z ą d z e ń p r z e ł a d u n k o w y c h oraz u r z ą d z e ń o b s ł u g o w o - - na pr a wcz ych.

R ó w n a n i e n a k ł a d ó w na rozwój ZTS z g o d n i e z r ó w n an i a m i p o p r z e d n i m i m ożna w y r a z i ć w poataci :

r (k+l) . r (k) + (r ^ + r2 - r p ) ^ k + 1 \ (14)

g dzie :

r (k+l) _ n8 rozwój ZTS w o k re s i e k+1, r' (k) - n a k ł a d y na rozwój Z TS w o k r es i e k, rK - koezt k asa cji sta n o w i s k pracy, rz - k oszty z a kup u sta n o w i s k pracy,

rp - zmia ny w n a k ładach na rozwój ZTS sp o w o d o w a n e p o s t ę p e m t e c h ­ n i c z n o - o r g a n i z a c y j ny m .

Druga c zęść p o s t a w i o n e g o za d a n i a pole ga na o k r e ś l e n i u s t r a t e g i i s t e r o ­ w a n i a umoż llw l a j ę c e j o e i ę g n i ę c l e p o s t a w i o n e g o w m o d e l u celu. D o t y c h c z a s z b u d o w a n y m odel p lan o w a n i a d z i a ł a l n o ś c i Z TS Jest t ylko o p i s o m systemu., O k r e ś l o n e w modelu z o s t a ł y p o dstaw o we , n a j i s t o t n i e j s z e relacje w y s t ę p u j ę - ce m i ę d z y e l e m e n t a m i systemu. T era z n a le ż y więc na p o d s t a w i e m o d e l u funk­

c j o n o w a n i a systemu, r e a l i z u j ę c e g o w y m a g a n i a s t a w i a n e p rzed tym syst e m em o raz finalne celę J ego f u n kcjonowa n i a, w y b r a ć o d p o w i e d n i proces p l a n o w a ­ nia, tak a b y nasze p l a n o w a n i e było optymalne. W a r u n e k ten s p e łnia w e k to r s t e r o w a n i e optymalnego.

Dla re ali z a c j i s ter o w a n i a o p t y m a l n e g o p o t r z e b n e Jest r o z w i ę z a n i e p e w ­ nego z a d a n i a o p tyma l i z a c j i , r o z u m i a n e g o w se nsie m a t e m a t y c z n y m i o b l i c z e ­ niowym. R e z u l t a t y tego r o związania s t a n ow i ę p r z e s ł a n k i do u t w o r z e n i a u k ł a ­ du (waktora) stero w a n i e o p t y m a l n e g o o o dp o wi e d n i e j s t r u k t u r z e będź też po p ro s t u u e t slaję o p t y m a l n e p a r a m e t r y biegu p r oc e su e k o n o m i c z n e g o . Bioręc pod u w agę to, co z o s t a ł o wyżej pow ie d z i a n e z d e c y d o w a n o się na w y b ó r m e t o ­ dy b u d o wy u kładu s t e r o w a n i a o p t y m a l n e g o z a p r op o n o w a n e j przez O.S. M e d i tc h a

. g dzie można z n a l e ź ć s posób w y p r o w a d z e n i a w e k t o r a sterowania.

Końco wa postać o gólna tego w ekto r a me p o s ta ć :•

u(k) - T(k) x ( k / k ) , (15)

T(k) - - [ s T (k+l,k) w(k+l) s(kłl,k) + B T (k)] -1 S T (k+l,k) w(k+l) s(k+l,k) (16)

W(k+1) - M(k+1) + a(k + 1) (17)

M(k) - Q T (k*l,k) [w(k+l) - w( k + 1) S ( k + 1 ,k) (ST (k+l ,k) w(k+l)

e(k+i,k) + B T (k))-1 S T (k+l ,k) w (k + l)j Q ( k + l , k ) (lB)

(11)

P la n o w a n i « a d a p t a t y w n e w z a kładzie transportu.. 135

V N-k " E (x T ( k 5 M(k) X(k) + óC(k)) (19)

W celu r o z p o c z ę c i a ob l i c z e ń należy w równ an i u (16) w e t a w l ć w(n) równe a(n).

Nie w y p r o w a d z o n o w ty« mi e j s c u k o n k r e t n e g o w e k t o r a sterowania dla przed- a ta w l o n e g o a odalu z d wó ch powodów:

- cięg o b l iczeń jest dosyć e k o n p l l k o w a n y , nie w n o e z ę c p r z y tyn dla toku w y w o d u ż a d n y c h n o wyc h elenentów,

- postać m a c i e r z o w a p o s z c z e g ó l n y c h c z ę ś c i m o d e lu ze w z g l ę d u na swe roz­

m i a r y Jest b ard zo n i edogodna w zapisie.

Powyż sza s t a r o w a n i e o ptymalne jast o c z y w i ś c i e fizy c z n i e r e a l i z o w a l n e 1 to w b a r d z o p ro sty s p o s ó b Jako p r z e k s z t a ł c a n i a li n iowa bleżęcej w a r t o ś c i stanu. U r z ę d z e n i e ste r u j ę c e Jest tutaj z m l e n n ę w c z a a l e m a c l a r z ę T(k). Po­

n i e w a ż o b l i c z e n i a po s t ę p u j ę do tyłu w czaala, clęg T(k) n a l e ż y określić przad r o z p o c z ę c i e m sterowania. W y n i k u z y s k a n y w w e k t o r z e s t a r o w a n i a nie Jest o c z y w i ś c i e p lanem w trady c y j n y m rozumieniu. A b y to o s i ę g n ę ć , n a l eż y pr z e t r a n s p o n o w a ć m a t e m a t y c z n a posta ć w e k t o r a na k o n k r e t n e d e c y z j a p l a n i ­ st y c z n e w J ę z y k u z r o z u m i a ł y m dla p l a n u j ę c y c h 1 w y k o n a w c ó w . Gest to pr o ­ blem o p o d s t a w o w y m zn a c z e n i u w p r z y p a d k u w d r o ż e n i a modelu.

W n i n i e j s z y m o p r a c o w a n i u p r z e d s t a w i o n o J e d na k tylko p a wian s p o s ó b z a ­ s t o s o w a n i a m e t o d y star o w a n i a e t a t y s t y c z n i e o p t y m a l n e g o w p r o c e s a c h g o s p o ­ darczych.

Z b u d o w a n i a a o d a l u pl ano w a n i a z a k ł ad u tr a n s p o r t u s a m o c h o d o w e g o za pomo- cę m e t o d y s t e r o w a n i a s t a t y s t y c z n i e o p t y m a l n e g o o k a z a ł o się z a t e m możliwe.

P o w s t a j e J edna k pyta nie, czy a o d a l tan o d d aj e w p r a w i d ł o w y s p o s ó b rz e ­ czyw i s t o ś ć . Na to p y tania n i e s t e t y nia m o ż na tu odp o w i e d z i e ć . A b y tego de- konać, n a l e ż a ł o b y a l bo w drożyć go do p r a k t y k i g o s p o d a r c z e j , albo s p r a w ­ dzić go drogę s y m u l a c j i maszynowej. O c z y w i ś c i « z n a c z n i e ł a t w i e j s z y m s p o ­ s o b e m w e r y f i k a c j i b y łab y symulacja , c h o c i a ż i ona stwarza c a ł y szer e g p r o ­ blemów. M o ż n a n a tom ias t stwierdzić, ża od s t r o n y formalnej p r z e d s t a w i o n y m o d e l s p ałn la w s z y s t k i e wa r u n k i w y m a g a n a w taorii starowania.

L I T E R A T U R A

[lj A c k o f f R.L. : Z a a a d y plan o w a n i a w k or p o r acjach. P W E , W a r s z a w a 1973.

[2] K orna l 0. : Anti- e q u i l i b r l u m . T e o r i a s y s t e m ó w g o s p o d a r c z y c h . PWN. W a r ­ s z awa 1977.

[3] K r a s o w s k i A . , P o a p l a ł o w G . : P o d st a wy a u t o m a t y k i 1 c y b a r n a t y k l t e c h­

nicznej. WNT, W a r s z a w a 1965.

[4] M a d i t c h J . S . : Est y m a c j a i star o w a n i a s t a t y s t y c z n i e o p t y m a l n a w u k ł a ­ dach liniowych. WNT, W a r s z a w a 1975.

Re c e nz e nt : Ooc. d r lnż. Z b i g n i e w Fldrych

(12)

136 B. M a r s z a i k o w s k l

CHCTEMHOE IWAHHPOBAHHE HA nPEjUIPHHTHH A B Ï CMOEHJIbHOrO TPAH CIIO PTA

F e s c u e

C T a T B H o O c y j c ^ a e i H e x o i o p o # m b * o * u a n p o B a i i « o c x o B a H H o r o x a c $ o p u a j r » 3 M - P O B w m o m o n x o a s x H 3 a B H C H M o c * e t b c x c i e M B n x a H K p o a a i i x « i p a H c n o p i H o r o n p e x - n p i u i x a . M o x e x b o o c t o b t mb c x c i e M U x e c x ; * » y p a s a e H H S B t r p a * a n m * x o c x o b h h b c o - o i H o m e x r a s u o i y n a c m x e b x e x x e j s b x o c i s n p e x n p H f lT H H , c $ o p M a s x 3 x p o B a x H o r o u&jhc B ttp a x a H H O E O s a x K p a i a p x i o n i a u a i B E o r o y n p a B a e H M n o c i a i x c s B x e , x o T o p u i t a a -

* « 8 ï c * o o a o B o i n z a a a . 3 * a m o * e a t a a j i a e i c a p e s y a a x a i o M c a c i e M H o r o n o x x o j a o i B c a a i B t e r o x o x n e n u x x a x a m a i i B H o r o n z a H x p O B a x i a .

THE A D A P T A T I V E P L ANN ING IN A CAR T R A N S P O R T A T I O N W ORKS

S u m m a r y

The ar t i c l e d la cues some method of p l an n in g b s eed on e form a l i z e d d e s ­ cr i p t i o n of d e p e n d e n c e s In the plan n in g s ys t em of a t r a n s p o r t a t i o n works.

The m o del is c o m posed of the schem e of ten e q ua t i o n s , w h i c h show the e s s e n t i a l r e lat ions in the act l v l t l of s t r a n s p o r t a t i o n works, the f o rm a ­ l ized aim expr e s s e d as a crit e r i o n of the s t e e r i n g q u a l i t y and s t a t i s t i ­ c a l l y most f a vo ura ble s te e r i n g vec tor, w h i c h is the basis of the plan.

The m o d e l is a result of a system i c ap p r o a c h to the prob l e m s of planning in a t r a n s p o r t a t i o n works, w h i c h fulfils the c o n c e p t i o n of the a d a p t a ti v e planning.

Cytaty

Powiązane dokumenty

Można powiedzieć, że zastąpienie lamp kineskopowych CRT przez wyświetlacze ciekłokrystaliczne dokonało rewolucji na rynku urządzeń elektronicznych, gdzie niezbędne

W badanym przypadku wydajność zbioru wahała się w prze- dziale od 11,55 t/h podczas zbioru rzepaku ozimego do 34 t/h przy zbiorze kukurydzy na ziarno., Porównując te wyniki

Andrzej Damm dał się poznać jako prawdziwy społecznik, zaangażowany w sprawy pozazawodowe otoczenia, przez lata troszczył się o instytutową kasę

Biorąc pod uwagę rozwój polskiego przemysłu motoryzacyjnego począwszy od II wojny światowej [7] twierdzę, że w latach 1945-2018 przemysł motoryzacyjny, był

Rysunek 2.3 Schemat metodyki opracowywania planu transportowego bazującej na dostępnych danych i dokumentach oraz modelu ruchu zbudowanego w oparciu o model matematyczny.. Podejście

Efektem tych przemian stało sie˛ nie tylko ukształtowanie współczesnego wizerunku tego twórcy (jako przenikliwego samotnika, genialnego poety i mys´liciela, skrzywdzonego

Proces kształtowania postaw i zachowań wobec zdrowia ulega modelowaniu na przestrzeni całego życia pod wpływem czynników zewnętrznych, jak wpływ najbliższego otoczenia, a

The aim of this study was to evaluate presence of pesticide residues in fruit and vegetable crops from the central and eastern region of Poland in order to check the compliance