• Nie Znaleziono Wyników

” Polski system ochrony zdrowia, szczególnie w ciągu ostatnich dwóch

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "” Polski system ochrony zdrowia, szczególnie w ciągu ostatnich dwóch "

Copied!
1
0
0

Pełen tekst

(1)

80 menedżer zdrowia styczeń-luty 1/2018

f e l i e t o n m o i m p r y w a t n y m z d a n i e m

Konstanty Radziwiłł

Fot. Archiwum

Reformowanie systemu ochrony zdrowia to dziś atrybut praktycznie każdego państwa rozwiniętego.

Od wielu lat Europejskie Obserwatorium Systemów i Polityk Zdrowotnych (w partnerstwie ze Światową Organizacją Zdrowia) wydaje serię książek opisu- jących systemy ochrony zdrowia w krajach regionu zatytułowaną „Health Systems in Transition”. Już pierwszy rzut oka na kolejne publikacje wskazuje, że

„w trakcie transformacji” są nie tylko systemy rosyj- ski, kazachski czy polski, lecz także brytyjski, belgij- ski czy holenderski (zajmujący od lat pierwsze miejsca w rankingach). Wynika z tego jednoznacznie, że ist- nieją wprawdzie trendy, a nawet mody na określone zmiany systemowe, ale z całą pewnością często pada- jące pytania o system docelowy nie mają sensu. Służba zdrowia zmienia się i musi się zmieniać, np. w zależ- ności od zamożności państw, zmian demograficznych i epidemiologicznych, postępu wiedzy medycznej

i prywatyzacji publicznych podmiotów leczniczych, zwiększanie naboru na finansowane przez państwo studia lekarskie i pielęgniarskie, ustawowa regulacja wynagrodzeń pracowników medycznych, sieć szpitali, powszechnie dostępna podstawowa opieka zdrowotna, przywracanie medycyny i stomatologii szkolnej, coraz liczniejsze elementy koordynacji opieki zdrowotnej) i wreszcie przyjęła długo oczekiwany gwarantowany ustawą systemowy wzrost publicznych nakładów na zdrowie (docelowo 6% PKB).

Potwierdzeniem poprawności wprowadzanych zmian jest rosnąca od dwóch lat (niestety nadal bar- dzo niska) pozycja Polski w rankingach jakości syste- mów ochrony zdrowia (np. ważny ranking oceniający systemy w 46 kategoriach, European Health Consumer Index: 2015 r. – 523 punkty, 2016 r. – 564 punkty i awans o 3 miejsca, 2017 r. – 584 punkty i awans o kolejne 2 miejsca).

(i to zarówno w zakresie możliwości leczenia chorób, jak i zapobiegania oraz wczesnego wykrywania) oraz możliwości technologicznych przemysłu medycznego.

Wśród różnych tematów dyskusji o koniecznych kierunkach zmian pojawia się na całym świecie py- tanie o zakres wspólnej odpowiedzialności społeczeń- stwa za zdrowie obywateli. W tej dziedzinie toczy się spór o granice ingerencji państwa w wolność obywateli w zakresie profilaktyki (na tym tle np. dyskusja na te- mat ograniczeń w dostępie do alkoholu i papierosów czy obowiązku szczepień), a także o to, jaką część pu- blicznych środków będących do dyspozycji powinno się przeznaczać na opiekę zdrowotną.

Obserwując te dyskusje, można śmiało powiedzieć, że polski system ochrony zdrowia, szczególnie w ciągu ostatnich dwóch lat, wpisuje się w trendy obecne we współczesnym świecie. Polska realizuje regulowany ustawowo program zdrowia publicznego, wprowa- dza kolejne rozwiązania zwiększające odpowiedzial- ność państwa za system (ograniczenia komercjalizacji

Przed Polską jedno duże pole koniecznych reform, w których tempo zmian w różnych częściach świa- ta jest co prawda różne, ale z wyraźną tendencją do przyspieszania. Myślę o przenoszeniu kompetencji za- wodowych pomiędzy zawodami medycznymi. Polska pozostaje nadal w grupie krajów o tradycyjnym przypi- saniu kompetencji do poszczególnych zawodów (przede wszystkim lekarza, lekarza dentysty, pielęgniarki, położnej i aptekarza). Ciągle wzmianka o możliwo- ści wystawiania recept i wykonywania drobnych za- biegów chirurgicznych lub anestezjologicznych przez pielęgniarkę, prowadzenia porodu przez położną, wy- konywania badań ultrasonograficznych przez technika, samodzielnej praktyki optyka, protetyka czy technika audiologa, wykonywania iniekcji przez asystentkę pie- lęgniarki itd., czyli rzeczywistości wielu państw Eu- ropy Zachodniej, wywołuje gwałtowny sprzeciw zain- teresowanych środowisk. Wydaje się, że jest to coraz bardziej nabrzmiewający temat, którym w nieustan- nym reformowaniu systemu warto się zająć. n

Reformy, reformy…

” Polski system ochrony zdrowia, szczególnie w ciągu ostatnich dwóch

lat, wpisuje się w trendy obecne we współczesnym świecie ”

Cytaty

Powiązane dokumenty

ne zmiany, takie jak wprowadzenie koszyka świadczeń zdrowotnych czy sieci szpitali, nie można wykluczyć, że także obecna zmiana zakończy się w ten sposób, a żaden z

Do wprowadzenia powyższych rozwiązań, umoż- liwiających w pełni efektywną organizację systemu opieki zdrowotnej w czasie epidemii, potrzebne jest za- wieszenie lub

W społeczeństwie rozpo- wszechnione jest przekonanie, że opieka zdrowotna w Polsce jest gorsza niż w innych krajach, a wysiłki polityków czy zarządzających tym systemem

Kolejnym efektem tej zasady jest brak holi- stycznego podejścia do systemu, ale przede wszystkim do pacjenta i brak ciągłości jego leczenia.. Najwięk- szym jednak problemem

I kłopot polega na tym, że ona bardzo skutecznie broni się przed jakąkolwiek reformą czy próbą dostosowania do zmieniających się warunków – mówi Andrzej Mądrala, ekspert

 Podstawę wymiaru składki zdrowotnej dla wszystkich ubezpieczonych dobrowolnie stanowi stała kwota obliczana na podstawie odrębnych przepisów i niezwiązana z

W tabeli 1 przedstawiono zestawienie liczby lekarzy, pielÚgniarek i poïoĝnych majÈcych prawo wykonywania zawodu oraz zatrudnionych w systemie ochrony zdrowia w Polsce

Zgodnie z ujęciem zaproponowanym przez WHO system informacji zdrowotnej powinien zapewniać pozyskiwanie, analizę, rozpowszechnianie oraz korzystanie z wiarygodnych