SZKOŁA MODLITWY SŁOWEM BOŻYM
Jak żyć słowem Bożym na co dzień?
Krzysztof Wons SDS
CFD-KRAKÓW,22-24 STYCZNIA 2021
ONLINE
I.WIECZOREM, PRZED SPOCZYNKIEM: Wejście w ciszę
pragnienie i słuchanie słowa Bożego
Jak wybierać słowo Boże na dany dzień? Słusznym jest, aby wybierać słowo, które Kościół podaje wspólnocie wierzących podczas Eucharystii w Liturgii Słowa. Jest ono opatrznościowym „kęsem chleba", rozdawanym przez Boga każdemu, według jego dziennej potrzeby. Aby przyjąć słowo Boga, trzeba go najpierw pragnąć i oczekiwać. Zanurzenie się w codziennych sprawach powoduje, że nasze pragnienie i słuchanie słowa Bożego jest często słabe, a nawet stłumione. Pragnienie słuchania słowa pośród codzienności trzeba w sobie ożywiać przez praktykę wcześniejszego przygotowania. Należy przede wszystkim zadbać o warunki do słuchania słowa Bożego:
Ofiarować sobie czas
Najlepiej wieczorem dnia poprzedniego, wzbudzić w sobie szczere pragnienie spotkania ze Słowem Bożym wyznaczonym przez Kościół w Liturgii dnia. Odejść całkowicie od zajęć i ofiarować sobie 10 - 15 minut na uważne przeczytanie Słowa. Jasno określić ilość czasu, w którym decyduję się na trwanie w ciszy;
Znaleźć miejsce
Znaleźć odpowiednie miejsce na modlitwę słowem. Nie powinna to być przestrzeń naszych zajęć. Dobrze, jeżeli jest to kościół, kaplica lub zaciszne miejsce w naszym mieszkaniu;
Odnaleźć ciszę
Zatroszczyć się o ciszę zewnętrzną. Jest ona koniecznym środkiem do wejścia w ciszę wewnętrzną. Im bardziej będziemy wolni od hałasu i trosk zewnętrznych, tym bardziej pogłębiać się będzie nasz słuch i wrażliwość wewnętrzna;
Na początku będzie nam potrzebny dłuższy czas, aby wejść w ciszę.
Odczujemy opór. Potem będzie on stopniowo malał. Wyciszenie praktykowane kilka tygodni będzie głębsze niż na początku. Podjęty trud milczenia stanie się pasją, odnajdziemy w sobie przestrzeń ciszy, przenikniętej obecnością Boga. Po spełnieniu powyższych warunków czytanie Słowa stanie się bardziej owocne.
Oto przykład w jaki sposób mogę wieczorem przed spoczynkiem przygotować się do modlitwy i życia słowem Bożym przez czekający mnie jutro dzień:
• Uświadomię sobie, że noszę w swoim sercu pragnienie Boga i Jego słowa. To pragnienie jest częścią mojej ludzkiej natury. Pragnę Boga, ponieważ On pierwszy mnie pragnie i mówi do mnie.
• Powoli i wytrwale będę starał się odnaleźć w sobie ciszę. Pomyślę, że Bóg osobiście pragnie do mnie mówić. Poproszę Ducha Świętego, aby rozpalił we mnie pragnienie słuchania i oczekiwania na Jego słowo.
• Wezmę do ręki Biblię i przeczytam z miłością słowo, które usłyszę podczas jutrzejszej Eucharystii:
MK 3,20-21
20 Potem [Jezus] przyszedł do domu, a tłum znów się zbierał, tak, że nawet posilić się nie mogli. 21 Gdy to posłyszeli Jego bliscy, wybrali się, żeby Go powstrzymać.
Mówiono bowiem: «Odszedł od zmysłów».
• Będę czytał wybrany tekst powoli i półgłosem. Takie czytanie pomaga mi uczestniczyć w lekturze całym ciałem i ułatwia zapamiętywanie. Postaram się czytać tekst całym sobą: całym umysłem, sercem i wolą:
• Przeczytam tekst przynajmniej dwa razy, z uwagą umysłu i miłością serca. Będę go czytał tak, jakbym miał go przed oczami po raz pierwszy. Zwrócę uwagę na pierwsze światła i poruszenia, które rodzi we mnie przeczytane słowo. Spróbuję nazwać je po imieniu.
Zachowam je w sercu.
• Przed zaśnięciem przypomnieć sobie pierwsze pragnienia, poruszenia serca i zamienię je w krótką modlitwę serca.
II.O PORANKU:
Medytowanie słowa Bożego we własnej historii życia
Aby Boże słowo w nas żyło i stawało się światłem w ciągu całego dnia (tygodnia) zajęć, nie wystarczy jedynie przeczytać, wysłuchać z uwagą i wzbudzić w sobie pragnienie życia treścią Ewangelii. Słowo trzeba umiłować i z miłością pielęgnować w swoim sercu. Dlatego jest ważne, ażeby przeznaczyć przynajmniej 30 minut na osobistą medytację, zatrzymując się przy treściach, które najbardziej poruszyły nasz umysł, serce i wolę. Chodzi o to, aby słowo Boże nie tylko czytać i słuchać, ale smakować i trwać w Nim na modlitwie przedłużonej. Trzeba pytać co słowo Boże mówi dzisiaj do mnie i o mnie? Do czego mnie zaprasza?
Modlitwa w świetle słowa Bożego ma być aktem całej osoby, angażować wszystkie nasze władze osobowe: umysł, serce i wolę. Wtedy modlitwa staje się realnie owocna. Oto propozycje do medytacji słowa Bożego, które będzie czytane podczas dzisiejszej Eucharystii:
• Będę prosił Ducha Świętego aby przeniknęło i poruszyło do głębi mój umysł, serce i wolę. Przeczytam z wiarą i miłością święty tekst Ewangelii wg św. Marka 3, 20-21. Zatrzymam się z miłością nad każdym zdaniem i słowem.
• Wyobrażę sobie Jezusa ściskanego zewsząd przez tłumy. Zobaczę Jego zmęczoną twarz. Naucza bez chwili wytchnienia. Nie ma nawet czasu na posiłek. Najbliżsi niepokoją się o niego (w. 20).
• Będę kontemplował żarliwość Jezusa. Jest cały dla innych. W gorącej modlitwie poproszę Go, aby rozpalał mnie swoją żarliwością, zwłaszcza wtedy, gdy stygnę duchowo i ulegam przeciętności.
• Wejdę w tłum słuchaczy. Postaram się zbliżyć do Jezusa, aby Go słuchać. Uświadomię sobie, że Jezus zawsze ma dla mnie czas.
Codziennie do mnie przemawia. Każdego dnia mogę brać do ręki Ewangelię i nasycać się Jego słowem.
• Wejdę w siebie, aby wsłuchać się w moje najgłębsze potrzeby. Które z nich odzywają się pierwsze, które są najsilniejsze? Powiem o nich Jezusowi. Co mogę powiedzieć o moich potrzebach duchowych (słuchanie Słowa, modlitwa...)?
• Los Jezusa przypomina mi, że jeśli chcę żyć Jego Ewangelią, muszę zgodzić się na ryzyko niezrozumienia i pomówień. Także o mnie będą mówili bliscy: „odszedł od zmysłów” (w. 21). Czego najbardziej obawiam się jako uczeń Jezusa?
• Przywołam na pamięć środowiska, w których najczęściej się obracam. Zwrócę uwagę na moje spotkania z ludźmi. Czy potrafię w sposób naturalny rozmawiać o Jezusie, o wartościach wiary?
• Wyobrażę sobie Jezusa, który przychodzi do mojego domu. Siada obok mnie. Zna moje zmęczenie i to co kryje się w moim sercu. W modlitwie serca będę powtarzał: „Przenikaj mnie Twoją żarliwością”
.
III.WCIĄGUDNIA:
Zachowywanie słowa Bożego w sercu pośród bieżących wydarzeń dnia
Bóg jest obecny nie tylko w naszych modlitwach. Usłyszane na modlitwie Słowo nie przestaje do nas przemawiać w codziennych wydarzeniach. Zachowywanie i rozważanie Słowa pośród codzienności ułatwią nam:
- praktyka zapisywania Słowa, które najbardziej poruszyło i ujawniło zamysły naszego serca. Głęboko przeżyte i zapisane Słowo stanie się w ten sposób wyzwaniem i światłem w ciągu całego tygodnia;
- praktyka powtarzania i zachowywania słowa w sercu - pomaga ona w osobistym przeżywaniu słowa Bożego, pozwala też powracać do najważniejszych poruszeń i doświadczeń przeżytych na modlitwie.
Modlitwa Słowem Bożym wyczula nas i uwrażliwia na głos Boga oraz uczy spoglądania na własną codzienność i siebie samych „oczami Boga".
Oto w jaki sposób mogę zachowywać Słowo w ciągu dnia:
• Wrócę do sceny, osób, słów, które najbardziej mnie poruszyły, oświeciły czy rozbudziły silne pragnienia. Zatrzymam się przy nich całym umysłem, sercem i wolą.
• Jakie poruszenia we mnie budzą? Jakie światła? Jakie pragnienia? Do czego czuję się wzywany? Będę trwał i smakował w nich aż do nasycenia, niezależnie od tego czy wywołują we mnie przeżycia radosne czy bolesne.
• Zapiszę sobie najważniejsze słowo lub zdanie, lub wyrażę na rysunku obraz. Będę zachowywał je i powtarzał w sercu.
Jeśli jestem danego dnia na Eucharystii:
• Wpatrując się w ołtarz i stół słowa Bożego, będę wołał do Ducha Świętego, aby rozpalił we mnie głębokie pragnienie zjednoczenia z Jezusem – Słowem Wcielonym.
• Zwrócę się do Jezusa, aby otworzył mnie na Jego Ewangelię w Liturgii Słowa i przygotował na przyjęcie Go w Komunii Świętej, gdy stanie się Ciałem – Słowem Wcielonym.
• Przyjmując Ciało Chrystusa, będę adorował Słowo Wcielone, które wypełnia mnie i przenika aż do rozdzielenia duszy i ducha, zdolne rozsądzić zamiary mojego serca. Będę prosił Go, aby czynił moje serce zdolne do słuchania z miłością i przyjmowania Jego słowa.
IV.POD WIECZÓR: Rachunek sumienia
rozeznawanie w świetle słowa Bożego
Praktyka ta pozwala nam zobaczyć z perspektywy minionego dnia, jak objawiała się moc słowa Bożego i jak wypełniało się ono w naszym osobistym życiu. Pod koniec dnia Słowo, które otwierało nasz dzień,
Centrum Formacji Duchowej
SALWATORIANIE
ul. św. Jacka 16 30-364 Kraków
tel. +48 12 269 2397 tel./fax. +48 12 254 6060 cfd@sds.pl www.cfd.sds.pl
ukazuje się bardziej jasne i zrozumiałe, ponieważ ono żyje i działa w konkretnych wydarzeniach ludzkiego życia.
Wieczorna modlitwa, zwana rachunkiem sumienia, uczy nas głębszego spojrzenia na codzienność i na naszą relację z Bogiem w świetle słowa Bożego. Nie polega na surowej kontroli siebie i własnych postaw, ale stawaniu w prawdzie o sobie przed miłującym Ojcem, który w słowie objawia nam swoją wolę. Tak pojmowany rachunek sumienia pomoże nam poznawać siebie i działanie Boże w nas. Wieczorny „kwadrans przed Bogiem” można oprzeć o następujące momenty modlitwy:
• W wieczornej modlitwie przywołam Boże słowa, które starałem się zachowywać i rozważać w sercu.
• W serdecznym dialogu opowiem Jezusowi o chwilach, w których doświadczyłem Jego szczególnej miłości w słowie i wydarzeniach dnia. W jaki sposób powracały i przemawiały do mnie w ciągu dnia?
W których momentach? W jakich okolicznościach i wydarzeniach?
• Czy rzuciły nowe światło na moje życie? Jakie pragnienia we mnie wzbudziły? Do czego wzywały? Spróbuję to rozeznać. Oddam Jezusowi owoce mojego duchowego rozeznawania.
• Zwracając uwagę na swoje myśli, uczucia i pragnienia i przechodząc od wydarzenia do wydarzenia dnia, zobaczę, jak odpowiadałem na słowo Boga, które poruszyło moje serce.
• Szczerze przeproszę Go za postawy i zachowania, w których nie odpowiadałem na Jego Słowo.
• Odnowię pragnienie słuchania słowa Bożego, trwania w Nim i przygotuję się do spotkania ze słowem wyznaczonym przez Kościół na następny dzień.
Medytowanie Słowa we własnej historii życiaZachowywanie Słowa w sercu jście w ciszę, pragnienie łuchanie SłowaRachunek sumienia Rozeznawanie w świetle Słowa
