Pojêcie „wizualizacja” w terminologii technicznej oznacza tworzenie obrazów, diagramów i animacji do przekazywania informacji. W jêzyku wspó³czesnej daktyloskopii s³u¿y zaœ do nazwania ró¿nego rodzaju technik i metod ujawniania niewidocznych go³ym okiem œladów linii papilarnych.
Skóra d³oni jest pokryta substancj¹ potowo-t³usz-czow¹, która podczas kontaktu d³oni z dotykan¹ po-wierzchni¹ jest przenoszona na pod³o¿e, wskutek cze-go powstaj¹ œlady odwzorowuj¹ce uk³ad linii brodawko-wych danego fragmentu skóry.
Pod³o¿a, na których substancja potowo-t³uszczowa jest pozostawiana, charakteryzuj¹ siê ró¿n¹
struktur¹. LuŸn¹ i porowat¹ strukturê we-wnêtrzn¹, dziêki której nastêpuje stopniowe wch³anianie pozostawionej na powierzchni substancji potowo-t³uszczowej, maj¹ pod³o¿a ch³onne (np. papier), zaœ pod³o¿a niech³onne (np. metal, szk³o) charakteryzuj¹ siê struktur¹ zwart¹, niepozwalaj¹c¹ na wnikniêcie sub-stancji potowo-t³uszczowej do wewn¹trz.
W zale¿noœci przede wszystkim od charak-terystyki pod³o¿a przy wizualizacji œladów linii papilarnych stosuje siê odpowiedni¹ sekwen-cjê metod: na pod³o¿a niech³onne pary cyja-noakrylanów i kontrastowanie barwnikami flu-orescencyjnymi, np. ardroksem czy safranin¹, w przypadku pod³o¿y ch³onnych g³ównie DFO i ninhydrynê, które s¹ skierowane na reakcjê z α-aminokwasami bêd¹cymi sk³adnikami sub-stancji potowo-t³uszczowej.
Najwa¿niejszym wyznacznikiem dzia³ania podczas ujawniania œladów linii papilarnych, niezale¿nie od zastosowanej techniki czy me-tody, jest skutecznoœæ w d¹¿eniu do uzyskania jak najlepszego rezultatu. Z tego wzglêdu na-le¿y stosowaæ kilka metod, które wzajemnie siê uzupe³niaj¹. ¯adna z obecnie znanych nie jest jednak na tyle uniwersalna, aby mo¿na by³o wy³¹cznie za jej pomoc¹ ujawniæ wszyst-kie mo¿liwe do ujawnienia œlady. Nawet jeœli pierwsza lub kolejna metoda daj¹ pozytywne wyniki, dziêki wykorzystaniu innych metod
za-wsze istnieje szansa ujawnienia œladów nowych lub uzyskania poprawy czytelnoœci œladów ju¿ ujawnio-nych. Wszystkie metody ró¿ni¹ siê czu³oœci¹, a ich sku-tecznoœæ zale¿y od wielu czynników, np. rodzaju pod³o-¿a, wieku œladów, sk³adu i iloœci substancji potowo--t³uszczowej.
Podczas ujawniania œladów linii papilarnych nale¿y zachowaæ odpowiedni¹ kolejnoœæ stosowania poszcze-gólnych metod, tak aby u¿ycie jednej nie wykluczy³o skutecznoœci dzia³ania kolejnej.
W przypadku œladów linii papilarnych pozostawio-nych substancj¹ potowo-t³uszczow¹ na pod³o¿ach ch³onnych Zespó³ Wizualizacji Œladów Wydzia³u Dakty-loskopii CLK KGP stosuje procedurê przedstawion¹ na poni¿szym schemacie, opisan¹ w „Przewodniku po metodach wizualizacji œladów daktyloskopijnych” pod redakcj¹ Ma³gorzaty Rybczyñskiej-Królik i Marka Pêka³y (ryc. 1)1.
Jako zamiennik wskazanego na schemacie roztwo-ru DFO mo¿na stosowaæ roztwór 1,2-IND-u.
1,2-IND, podobnie jak DFO, reaguje z α-aminokwa-sami bêd¹cymi sk³adnikami substancji potowo-t³usz-czowej. W wyniku zachodz¹cej reakcji powstaje
pro-Wizualizacja śladów linii papilarnych
roztworem 1,2-IND-u z dodatkiem ZnCl
2
Ryc. 1. Procedura wizualizacji œladów potowo-t³uszczowych na pod³o¿ach ch³onnych Fig. 1. Visualization of sebaceous marks on absorptive surfaces
dukt wykazuj¹cy fluorescencjê przy wzbudzeniu œwia-t³em niebieskozielonym o d³ugoœci fali 505–530 nm, któr¹ mo¿na obserwowaæ, stosuj¹c przy tym pomarañ-czowy filtr oglêdzinowy (570–590 nm). Niekiedy œlady s¹ widoczne w œwietle bia³ym w postaci bladoró¿owych odwzorowañ, lecz zabarwienie to pojawia siê rzadziej, w mniejszym stopniu ni¿ w wyniku dzia³ania DFO i zwy-kle nie wystarcza, aby uzyskaæ czytelnoœæ œladów nie-zbêdn¹ do przeprowadzenia badañ identyfikacyjnych.
1,2-IND (ryc. 3) po raz pierwszy zosta³ zsyntetyzo-wany w 1995 r. przez Amerykanina polskiego pocho-dzenia Roberta Ramotowskiego i jego wspó³pracowni-ków jako produkt przejœciowy w reakcji otrzymywa-nia 5-metylotioninhydryny (ryc. 2 i 4)2.
Od 1997 r. jest stosowany w wielu laboratoriach kry-minalistycznych na œwiecie jako odczynnik chemiczny s³u¿¹cy do ujawniania œladów linii papilarnych. Podob-nie jak w przypadku ninhydryny œlady ujawnione 1,2--IND-em mo¿na dodatkowo wzmacniaæ chlorkiem cyn-ku.
Australijczycy Milutin Stoilovic, Chris Leonard, Chri-stie Wallace-Kunkel i Claude Roux postanowili spraw-dziæ efekty ujawniania œladów linii papilarnych roztwo-rem 1,2-IND-u z dodatkiem chlorku cynku. Wyniki ba-dañ przedstawili w artykule pt. „Evaluation of a 1,2-In-danedione Formulation Containing Zinc Chloride for Improved Fingermark Detection on Paper”3. W publikacji opisali równie¿ badania wp³ywu wilgotnoœci na skutecznoœæ ujawniania œladów linii papilarnych roz-tworem 1,2-IND-u. Materia³ do badañ stanowi³y œlady li-nii papilarnych pozostawione na bia³ym papierze ksero-graficznym, a do ujawniania œladów pos³u¿y³y roztwory robocze 1,2-IND-u sporz¹dzone wed³ug podanych po-ni¿ej receptur:
Receptura 1:
1 g 1,2-IND-u rozpuszczono w 90 ml octanu etylu, dodano 10 ml lodowatego kwasu octowego i rozcieñ-czono w 900 ml HFE-7100.
Receptura 2:
0,8 g 1,2-IND-u rozpuszczono w 90 ml octanu etylu, dodano 10 ml lodowatego kwasu octowego i rozcieñ-czono w 900 ml HFE-7100.
Receptura 3:
1 g 1,2-IND-u rozpuszczono w 30 ml chlorku mety-lenu, dodano 60 ml octanu etylu, 10 ml lodowatego kwasu octowego i rozcieñczono w 900 ml HFE-7100.
Badaj¹c trwa³oœæ roztworów roboczych, stwierdzo-no, ¿e roztwór sporz¹dzony wed³ug trzeciej receptury, przechowywany w temperaturze pokojowej, wykazuje najd³u¿sz¹ trwa³oœæ, bo oko³o szeœæ miesiêcy.
Stoilovic, Leonard, Wallace-Kunkel i Roux sprawdzi-li równie¿ wp³yw wilgotnoœci na czytelnoœæ ujawnianych roztworem 1,2-IND-u œladów linii papilarnych pozosta-wionych na papierze kserograficznym. Stwierdzili, ¿e najintensywniejsz¹ fluorescencjê oraz mocniejsze ró-¿owe zabarwienie, widoczne w œwietle bia³ym, wykazu-j¹ œlady, których ujawnianie przeprowadzono przy wzglêdnej wilgotnoœci 70%. Przy ni¿szej wilgotno-œci widocznoœæ œladów by³a s³absza lub ich nie ujaw-niono. Przy wilgotnoœci wy¿szej dochodzi³o do rozmy-cia œladów.
Australijczycy porównali próbki ujawnione roztwo-rem 1,2-IND-u wygrzewane w temperaturze 90oC przez 1, 2, i 4 godziny z próbkami pozostawionymi w ta-kich samych przedzia³ach czasowych w temperatu-rze 20–21oC przy wilgotnoœci wzglêdnej 100%. Ponow-nie zaobserwowali, ¿e wilgotnoœæ podczas przeprowa-dzania procesu ujawniania œladów linii papilarnych roz-tworem 1,2-IND-u ma istotne znaczenie dla czytelnoœci odwzorowañ.
W dalszym etapie badañ przygotowali mieszani-nê 1,2-IND-u z chlorkiem cynku, dodaj¹c do 100 ml roz-tworu 1,2-IND-u (sporz¹dzonego wed³ug receptury 3) 2 ml roztworu chlorku cynku. W tym celu zastosowali
OH
OH
O
O
Ryc. 2. Wzór strukturalny ninhydryny Fig. 2. Ninhydrine structural formula
Ryc. 3. Wzór strukturalny 1,2-IND-u Fig. 3. 1,2-IND structural formula
Ryc. 4. Wzór strukturalny 5-metylotioninhydryny Fig. 4. 5-methylotioninhydrine structural formula
O
O
OH
OH
O
O
SH
3C
nastêpuj¹c¹ recepturê: 0,4 g chlorku cynku rozpuœcili w 10 ml bezwodnego etanolu, dodali 1 ml octanu etylu i rozpuœcili w 190 ml HFE-7100.
W pierwszej kolejnoœci przeprowadzili, tak jak w przypadku próbek spryskanych roztworem 1,2-IND-u, badania wp³ywu wilgotnoœci na œlady ujawniane roztwo-rem 1,2-IND-u z dodatkiem chlorku cynku. Stwierdzili, ¿e w tym przypadku wilgotnoœæ nie ma istotnego zna-czenia dla czytelnoœci œladów. Nastêpnie porównali efekty ujawniania œladów linii papilarnych roztwo-rem 1,2-IND-u i roztworoztwo-rem 1,2-IND-u z dodatkiem chlorku cynku oraz ujawnionych roztworem 1,2-IND-u, po czym wzmacnianych chlorkiem cynku. Dokonuj¹c pomiarów spektralnych, zauwa¿yli dwukrotnie wy¿sz¹ fluorescencjê œladów w przypadku zastosowania roz-tworu 1,2-IND-u z dodatkiem chlorku cynku4.
Cel badań
Celem badañ przeprowadzonych w Zespole Wizu-alizacji Œladów Wydzia³u Daktyloskopii CLK KGP by³o porównanie czytelnoœci œladów linii papilarnych ujaw-nianych roztworem 1,2-IND-u i roztworem 1,2-IND-u z do-datkiem chlorku cynku na ró¿nego rodzaju pod³o¿ach papierowych.
W badaniach uwzglêdniono:
– wp³yw wilgotnoœci na efekty ujawniania œladów, – wp³yw temperatury pod³o¿a na fluorescencjê
œla-dów (oglêdziny fluorescencyjne œlaœla-dów w tempe-raturze pokojowej i w parach ciek³ego azotu), – wp³yw wieku œladów na efekty ujawniania.
Materiał badawczy
Materia³ do badañ stanowi³y œlady linii papilarnych pozostawione na czterech rodzajach papieru, a miano-wicie: bia³ym papierze kserograficznym, bia³ym
papie-rze kredowym, papiepapie-rze gazetowym i szarym papiepapie-rze pakowym (ryc. 5).
Sposób pobrania materiału badawczego
Materia³ badawczy pobrano od szeœciu wybranych losowo osób na ka¿de z czterech przygotowanych pod-³o¿y papierowych. Œlady pozostawiano poprzez przy³o-¿enie do pod³o¿y trzech palców: wskazuj¹cego, œrod-kowego i serdecznego, po wczeœniejszym potarciu d³o-ni¹ okolic twarzy i w³osów. Aby uzyskaæ jednolity sk³ad substancji potowo-t³uszczowej, starano siê zachowaæ jednakowy nacisk palców na pod³o¿e.
Przechowywanie materiału badawczego
Próbki przechowywano w zaciemnionym miejscu odpowiednio przez 1 dzieñ i 30 dni w temperaturze po-kojowej wynosz¹cej oko³o 25oC i przy wilgotnoœci wzglêdnej oko³o 20%.
Zastosowane odczynniki i rozpuszczalniki
Do przygotowania roztworów roboczych wykorzy-stano (ryc. 6): krystaliczny 1,2-IND nr kat. B-78110 fir-my BVDA, metylenu chlorek cz. Przedsiêbiorstwa Che-micznego w Lublinie, kwas octowy min. 99,5% (lodowa-ty) cz.d.a. firmy CHEMPUR, HFE-7100 firmy 3M, cynku chlorek bezwodny cz.d.a. nr 264170113 firmy POCH, alkohol etylowy 96% cz.d.a. nr kat. 396420113 firmy POCH oraz etylu octan cz.d.a. firmy CHEMPUR. Roz-twory robocze zosta³y sporz¹dzone wed³ug receptur podanych we wspomnianym artykule5.
Roztwór roboczy 1,2-IND-u: – 1 gram 1,2-IND-u, – 30 ml metylenu chlorku,
Ryc. 5. Pod³o¿a papierowe z naniesionymi œladami linii papilarnych Fig. 5. Paper substrate with imposed fingermarks
Ryc. 6. Odczynniki i rozpuszczalniki chemiczne wykorzystane do przygo-towania roztworu roboczego 1,2 IND-u
Fig. 6. Reagents and chemical solvents used for preparation of 1,2-IND working solution
– 60 ml etylu octanu,
– 10 ml kwasu octowego 99,5%, – 900 ml HFE-7100.
Najpierw krystaliczny 1,2-IND rozpuszczono w chlorku metylenu i octanie etylu z dodatkiem kwasu octowego 99,5%, a nastêpnie dodano HFE-7100.
Roztwór roboczy chlorku cynku: – 0,4 g chlorku cynku (ryc. 7), – 10 ml alkoholu etylowego 96%, – 1 ml etylu octanu,
– 190 ml HFE-7100.
Najpierw krystaliczny chlorek cynku rozpuszczono w alkoholu etylowym i octanie etylu, a nastêpnie doda-no HFE-7100.
Roztwór roboczy 1,2-IND-u z dodatkiem chlorku cynku (ryc. 8):
– 100 ml roztworu roboczego 1,2-IND-u, – 2 ml roztworu roboczego chlorku cynku.
Dobór parametrów ujawniania
Podczas badañ na pocz¹tku przyst¹piono do ustale-nia wp³ywu wilgotnoœci na czytelnoœæ œladów linii papi-larnych ujawnianych roztworem 1,2-IND-u. Przygoto-wane na papierze kserograficznym próbki (po up³ywie dnia) przeciêto wpó³ (ryc. 9) i lewe po³ówki poddano ujawnianiu tylko w warunkach podwy¿szonej do 80oC temperatury, umieszczaj¹c próbki w wygrzewarce labo-ratoryjnej, a prawe po³ówki ujawniano w warunkach podwy¿szonej do 80oC temperatury i przy wilgotnoœci wzglêdnej 70%, umieszczaj¹c próbki w komorze klima-tyzowanej.
Procedura postępowania
Roztwór roboczy 1,2-IND-u naniesiono na papier kserograficzny przez natrysk i pozostawiono do wy-schniêcia w temperaturze pokojowej. Odpowiednie próbki umieszczono w wygrzewarce laboratoryjnej w temperaturze 80oC i w komorze klimatyzowanej w temperaturze 80oC i przy wilgotnoœci wzglêdnej 70%. Proces ujawniania kontynuowano przez 30 minut. Oglêdziny fluorescencyjne próbek przeprowadzono, stosuj¹c wzbudzenie œwiat³em niebieskozielonym (o d³ugoœci fali 505–530 nm) i filtr oglêdzinowy poma-rañczowy (550–590 nm).
W wyniku przeprowadzonych oglêdzin stwierdzono intensywniejsz¹ fluorescencjê œladów w przypadku pró-bek poddanych ujawnianiu w warunkach podwy¿szonej temperatury 80oC i przy wilgotnoœci wzglêdnej 70% (ryc. 10).
Analogiczne badania przeprowadzono dla próbek ujawnianych roztworem 1,2-IND-u z dodatkiem chlorku cynku (ryc. 11).
Nie stwierdzono ró¿nicy we fluorescencji œladów dla próbek poddanych ujawnianiu w warunkach tylko pod-wy¿szonej do 80oC temperatury oraz w warunkach podwy¿szonej do 80oC temperatury i przy wilgotnoœci wzglêdnej 70% (ryc. 12).
Ryc. 7. Odczynniki i rozpuszczalniki chemiczne wykorzystane do przygo-towania roztworu roboczego chlorku cynku
Fig. 7. Reagents and chemical solvents used for preparation of zinc chloride
Ryc. 8. Roztwory robocze 1,2 IND-u i chlorku cynku Fig. 8. 1,2-IND and zinc chloride working solution
Ryc. 9. Przygotowana do badañ próbka papieru kserograficznego z na-niesionymi œladami linii papilarnych
Fig. 9. Sample of xero copying paper with imposed fingermarks as prepared for examination
W dalszych badaniach przyjêto nastêpuj¹ce warun-ki ujawniania dla próbek, na które dzia³ano roztworem roboczym IND-u oraz roztworem roboczym 1,2--IND-u z dodatkiem chlorku cynku: temperaturê 80oC i wilgotnoœæ wzglêdn¹ 70%.
Porównanie czytelności śladów linii papilarnych ujawnianych roztworami: 1,2-IND-u
i 1,2-IND-u z dodatkiem chlorku cynku
Papier kserograficzny, pakowy, gazetowy i kredowy z naniesionymi œladami linii papilarnych (po up³ywie dnia, a kolejne próbki po up³ywie 30 dni przechowywa-nia) przeciêto wpó³. Lewe po³ówki poddano ujawnianiu roztworem 1,2-IND-u, a na prawe po³ówki dzia³ano roz-tworem 1,2-IND-u z dodatkiem chlorku cynku.
Procedura postêpowania:
– roztwory robocze 1,2-IND-u i 1,2-IND-u z dodat-kiem cynku naniesiono na odpowiednie próbki przez natrysk i pozostawiono do wyschniêcia w temperaturze pokojowej,
– próbki umieszczono w komorze klimatyzowanej w temperaturze 80oC i przy wilgotnoœci wzglêd-nej 70%,
– proces ujawniania kontynuowano przez 30 minut, – oglêdziny fluorescencyjne próbek
przeprowadzo-no w temperaturze pokojowej i w parach ciek³ego azotu, stosuj¹c wzbudzenie œwiat³em niebiesko-zielonym (o d³ugoœci fali 505–530 nm) i wykorzy-stuj¹c filtr oglêdzinowy pomarañczowy (550–590 nm).
Wyniki ujawniania
Po przeprowadzeniu oglêdzin fluorescencyjnych w przypadku œladów ujawnionych na:
papierze kserograficznym (ryc. 13–14): po na-niesieniu na próbkê roztworu roboczego 1,2-IND--u z dodatkiem chlorku cynku stwierdzono nie-znacznie intensywniejsz¹ fluorescencjê œladów, papierze kredowym (ryc. 15–16): po naniesieniu
na próbkê roztworu roboczego 1,2-IND-u z dodat-kiem chlorku cynku stwierdzono nieznacznie in-tensywniejsz¹ fluorescencjê œladów,
papierze pakowym (ryc. 17–18): w przypadku zastosowania roztworu roboczego 1,2-IND-u z do-datkiem chlorku cynku stwierdzono intensywn¹ fluorescencjê œladów,
papierze gazetowym (ryc. 19–20): w przypadku zastosowania roztworu roboczego 1,2-IND-u z do-datkiem chlorku cynku stwierdzono intensywn¹ fluorescencjê œladów.
Ryc. 10. Œlady linii papilarnych ujawnione na papierze kserograficznym roztworem 1,2-IND-u, fot. F-11, T-15s, œw. 505 nm, filtr 590 nm Fig. 10. Fingermarks developed on xero copying paper with 1,2-IND solution, photo F-11, T-15 s, light 505 nm, 590 nm filter
Ryc. 11. Przygotowana do badañ próbka papieru kserograficznego z naniesionymi œladami linii papilarnych
Fig. 11. Sample of xero copying paper with imposed fingermarks as prepared for examination
Ryc. 12. Œlady linii papilarnych ujawnione na papierze kserograficznym roztworem 1,2-IND-u z dodatkiem chlorku cynku, fot. F-11, T-15 s, œw. 505 nm, filtr 590 nm
Fig. 12. Fingermarks developed on xero copying paper with 1,2-IND solution with zinc chloride, photo F11, T-15 s, light 505 nm, 590 nm filter
próbka wygrzewana
w temperaturze 80oC próbka wygrzewana w temperaturze 80oCi przy wilgotnoœci wzglêdnej 70%
próbka wygrzewana
Ryc. 13. Œlady linii papilarnych (naniesione przez pierwsz¹ osobê) ujaw-nione na papierze kserograficznym roztworami: 1,2-IND-u i 1,2 IND-u z dodatkiem chlorku cynku, po jednym dniu przechowywania, fot. F-11, T-8 s, œw. 505 nm, filtr 590 nm
Fig. 13. Fingermarks (imposed by first person) developed on xero copying paper with solutions of 1,2-IND and 1,2-IND with addition of zinc chloride after one day of storage, photo F-11, T-8 s, light 505 nm, 590 nm filter
Ryc. 14. Œlady linii papilarnych (naniesione przez drug¹ osobê) ujawnio-ne na papierze kserograficznym roztworami: 1,2-IND-u i 1,2 IND-u z do-datkiem chlorku cynku, po jednym dniu przechowywania, fot. F-9,5, T-8 s, œw. 505 nm, filtr 590 nm
Fig. 14. Fingermarks (imposed by first person) developed on xero copying paper with solutions of 1,2-IND and 1,2-IND with addition of zinc chloride after one day of storage, photo F-9,5, T-8 s, light 505 nm, 590 nm filter
Ryc. 15. Œlady linii papilarnych (naniesione przez trzeci¹ osobê) ujawnio-ne na papierze kredowym roztworami: 1,2-IND-u i 1,2 IND-u z dodatkiem chlorku cynku, po jednym dniu przechowywania, fot. F-9,5, T-8 s, œw. 505 nm, filtr 590 nm
Fig. 15. Fingermarks (imposed by first person) developed on chalk overlay paper with solutions of 1,2-IND and 1,2-IND with addition of zinc chloride after one day of storage, photo F-9,5, T-8 s, light 505 nm, 590 nm filter
Ryc. 16. Œlady linii papilarnych (naniesione przez drug¹ osobê) ujawnio-ne na papierze kredowym roztworami: 1,2-IND-u i 1,2 IND-u z dodatkiem chlorku cynku, po jednym dniu przechowywania, fot. F-9,5, T-8 s, œw. 505 nm, filtr 590 nm
Fig. 16. Fingermarks (imposed by first person) developed on chalk overlay paper with solutions of 1,2-IND and 1,2-IND with addition of zinc chloride after one day of storage, photo F-9,5, T-8 s, light 505 nm, 590 nm filter
próbka ujawniana roztworem roboczym
1,2-IND-u
próbka ujawniana roztworem roboczym 1,2-IND-u z dodatkiem chlorku cynku
próbka ujawniana roztworem roboczym
1,2-IND-u
próbka ujawniana roztworem roboczym 1,2-IND-u z dodatkiem chlorku cynku
próbka ujawniana roztworem roboczym
1,2-IND-u
próbka ujawniana roztworem roboczym 1,2-IND-u z dodatkiem chlorku cynku próbka ujawniana
roztworem roboczym 1,2-IND-u
próbka ujawniana roztworem roboczym 1,2-IND-u z dodatkiem chlorku cynku
Ryc. 17. Œlady linii papilarnych (naniesione przez pierwsz¹ osobê) ujaw-nione na papierze pakowym roztworami: 1,2-IND-u i 1,2 IND-u z dodat-kiem chlorku cynku, po jednym dniu przechowywania, fot. F-9,5, T-8 s, œw. 505 nm, filtr 590 nm
Fig. 17. Fingermarks (imposed by first person) developed on wrapping paper with solutions of 1,2-IND and 1,2-IND with addition of zinc chloride after one day of storage, photo F-9,5, T-8 s, light 505 nm, 590 nm filter
Ryc. 18. Œlady linii papilarnych (naniesione przez drug¹ osobê) ujawnio-ne na papierze pakowym roztworami: 1,2-IND-u i 1,2 IND-u z dodatkiem chlorku cynku, po jednym dniu przechowywania, fot. F-11, T-8 s, œw. 505 nm, filtr 590 nm
Fig. 18. Fingermarks (imposed by first person) developed on wrapping paper with solutions of 1,2-IND and 1,2-IND with addition of zinc chloride after one day of storage, photo F-11, T-8 s, light 505 nm, 590 nm filter
Ryc. 19. Œlady linii papilarnych (naniesione przez pierwsz¹ osobê) ujaw-nione na papierze gazetowym roztworami: 1,2-IND-u i 1,2 IND-u z dodat-kiem chlorku cynku, po jednym dniu przechowywania, fot. F-9,5, T-8 s, œw. 505 nm, filtr 590 nm
Fig. 19. Fingermarks (imposed by first person) developed on newsprint paper with solutions of 1,2-IND and 1,2-IND with addition of zinc chloride after one day of storage, photo F-9,5, T-8 s, light 505 nm, 590 nm filter
Ryc. 20. Œlady linii papilarnych (naniesione przez drug¹ osobê) ujawnio-ne na papierze gazetowym roztworami: 1,2-IND-u i 1,2 IND-u z dodat-kiem chlorku cynku, po jednym dniu przechowywania, fot. F-9,5, T-8 s, œw. 505 nm, filtr 590 nm
Fig. 20. Fingermarks (imposed by first person) developed on newsprint paper with solutions of 1,2-IND and 1,2-IND with addition of zinc chloride after one day of storage, photo F-9,5, T-8 s, light 505 nm, 590 nm filter próbka ujawniana
roztworem roboczym 1,2-IND-u
próbka ujawniana roztworem roboczym 1,2-IND-u z dodatkiem chlorku cynku
próbka ujawniana roztworem roboczym
1,2-IND-u
próbka ujawniana roztworem roboczym 1,2-IND-u z dodatkiem chlorku cynku
próbka ujawniana roztworem roboczym
1,2-IND-u
próbka ujawniana roztworem roboczym 1,2-IND-u z dodatkiem chlorku cynku
próbka ujawniana roztworem roboczym
1,2-IND-u
próbka ujawniana roztworem roboczym 1,2-IND-u z dodatkiem chlorku cynku
Œlady ujawnione roztworem 1,2-IND-u i roztwo-rem 1,2-IND-u z dodatkiem chlorku cynku wykazywa³y fluorescencjê podczas oglêdzin zarówno w temperatu-rze pokojowej, jak i w parach ciek³ego azotu, czyli w temperaturze ok. –198oC. W przypadku próbek prze-chowywanych przez 30 dni, a nastêpnie ujawnianych roztworem 1,2-IND-u i roztworem 1,2-IND-u z dodat-kiem chlorku cynku, uzyskano podobn¹ czytelnoœæ œla-dów jak w przypadku próbek jednodniowych.
Wnioski
1. Czytelnoœæ œladów linii papilarnych ujawnianych roztworem 1,2-IND-u i 1,2-IND-u z dodatkiem chlorku cynku pozostawionych na ró¿nego rodza-ju pod³o¿ach papierowych zale¿y od jakoœci pa-pieru:
– w przypadku papierów lepszego gatunku (papier kserograficzny i kredowy) intensywnoœæ fluore-scencji œladów jest nieznacznie wiêksza po na-niesieniu na próbki roztworu 1,2-IND-u z dodat-kiem chlorku cynku,
– w przypadku papierów gorszego gatunku (pa-pier pakowy i gazetowy) zdecydowanie poleca siê zastosowanie roztworu 1,2-IND-u z dodat-kiem chlorku cynku. Naniesienie na próbki jedy-nie roztworu 1,2-IND-u jedy-nie przynosi pozytywne-go rezultatu lub intensywnoœæ fluorescencji œla-dów jest znikoma.
2. Wilgotnoœæ nie ma istotnego znaczenia podczas ujawniania œladów roztworem 1,2-IND-u z dodat-kiem chlorku cynku, natomiast ujawnianie œladów
roztworem 1,2-IND-u wymaga umieszczenia pró-bek w komorze klimatyzowanej z nastawion¹ optymaln¹ wartoœci¹ wilgotnoœci wzglêdnej 70%. 3. Wzbudzenie fluorescencji œladów ujawnianych
roztworem 1,2-IND-u z dodatkiem chlorku cynku nie wymaga obni¿enia temperatury pod³o¿a w ciek³ym azocie.
4. Czytelnoœæ œladów ujawnionych po 30 dniach jest zbli¿ona do czytelnoœci œladów ujawnionych po jednym dniu.
Ewa Rogo¿a Katarzyna Drzewiecka
ryciny: autorki
PRZYPISY
1 Przewodnik po metodach wizualizacji œladów daktylo-skopijnych pod red. Ma³gorzaty Rybczyñskiej-Królik i Marka Pêka³y, Wydawnictwo CLK KGP, Warsza-wa 2006, s. 42,
2 R. Ramotowski, A.A Cantu, M.M Joullie, O. Petro-vskaia: 1,2-Indanediones: A Preliminary Evaluation of a New Class of Amino Amid Visualizing Compounds, „Fingerprint World” 1997, nr 23 (90), s. 131–140, 3 M. Stoilovic, C. Leonard, C. Wallace-Kunkel, C. Roux:
Evaluation of a 1,2-Indanedione Formulation Containing Zinc Chloride for Improved Fingermark Detection on Pa-per”, „Journal of Forensic Identification” 2007, nr 57 (1), s. 4–18,
4 Ibidem, 5 Ibidem.