Genealogia starogórnośląskiego rodu rycerskiego WYPLERÓW

(1)

Karol Wypler i Willibald Wypler

GENEALOGIA

starogórnośląskiego rodu rycerskiego

W Y P L E R Ó W W Y P L E R Ó W W Y P L E R Ó W W Y P L E R Ó W

Piastowski herb „Brodzic”, którego u żywali przodkowie rodu

(2)

(3)

Dobrze jest wiedzieć od kogo i skąd pochodzimy

III Liceum Ogólnokształc ące w Kochłowicach, swą Księgę Pamiątkową na 50-lecie istnienia, bardzo trafnie i słusznie zatytułowało „Z pamięci o innych rodzi się nasza świadomość”. Tak dzieje się przecież w naszych rodzinach i poszczególnych ich pokoleniach, gdy chcemy piel ęgnować i zadbać o naszą pamięć zbiorową o rodzinie i miejscu urodzenia . Jest to coś bardzo cennego w życiu każdego z nas.

Satyryk Stanisław Lec, dowcipkuj ąc na temat swego pochodzenia powiedział: „Ja się wła ściwie nie urodziłem. Ja po prostu przyszedłem na świat”. Ważnym w życiu człowieka jest właśnie sam fakt urodzenia.

Dalekowschodnie jak i zachodnie filozofie zachęcają człowieka do namysłu nad sobą, aby my ślał o swoim wnętrzu, o swoim„ja”; dają zalecenia: np. ”trzeba uczciwie pytać siebie: „kim jestem?” ;”gdy si ę urodziłeś, to skąd przyszedłeś ; „gdy umrzesz, dokąd pójdziesz?” ( Seung Sahn - filozof nurtu „Zen“ )

Jednym z aspektów filozofii jest te ż rodząca się u każdego człowieka chęć poznania kraju, regionu i konkretnego miejsca swego urodzenia, j ęzyka, obyczajów, rodzaju kultury, religii i sposobu życia swoich przodków; również poznania czasu kiedy się to stało i ówczesnej sytuacji społeczno – polityczno – kulturowej. Skrótowo nazywamy to dzi ś chęcią poznania swych korzeni. Pewne jest te ż to, że wszystkie te uwarunkowania i okoliczności, mają niemały wpływ na sylwetkę duchowo – psychologiczną członków danej rodziny czy rodu, żyjących w aktualnym pokoleniu swojego czasu.

Jana Wyplera – naszego przodka - urodzonego w Kochłowicach (1890-1965), na pewnym etapie życia zawodowego, jako filozofa (zajmującego się również dalekowschodnią filozofią:

taoizmem , buddyzmem), lingwisty, tłumacza, poety, popularyzatora literatury polskiej i niemieckiej, pedagoga - sprawa poszukiwania swych korzeni musiała z powy ższych względów bardzo nurtować, gdyż poświęcił jej prawie 3 lata swego życia dociekając z zapałem, dokładno ścią, fachowością historyczną , prawdy o swych przodkach. Ponadto wyniki tych poszukiwa ń publikował własnym sumptem, za pieniądze jakie zarabiał będąc nauczycielem gimnazjalnym.

Kolejne pokolenia rodu otrzymały w spadku od Jana Wyplera dzieło, którego nie mo żna

przeceni ć. Dzieło w postaci rzetelnego, ciekawego i dającego nam - dziś żyjącym -

obszernego materiału do przemyśleń i refleksji. Przede wszystkim jednak pozostaje ono

kapitalnym źródłem informacji o naszych przodkach, żyjących od roku 1338 do końca XVIII

wieku. Dlatego te ż niniejsze opracowanie niechaj będzie najpierw wyrazem wdzięczności

należnej Janowi Wyplerowi, ale również zbiorem skondensowanej wiedzy o całym naszym

starym rodzie, do poznania jego historii przez współczesnych i pó źniejszych potomnych .

Ze sporą dozą dumy można wspomnieć, że, gdy książka Jana Wyplera ukazała się w r.1936,

uzyskała od razu wielkie uznanie u recenzentów i znawców historii genealogii z Polski i

zagranicy (np. Józefa Pilnacek’a z Wiednia). Zwrócono głównie uwag ę na ogromną ilość

danych o rodzie z tak dalekiej przeszłości, ich dokładność, przejrzyste uporządkowanie

(4)

również widoczny ładunek emocjonalny autora w postaci wytrwałego poszukiwania swoich korzeni, jak równie ż pewnej chęci utożsamienia się z historią swojej rodziny i jej konkretnych postaci.

Wilhelm Szewczyk w swych „Wspomnieniach” notuje: „Dorobek jego naukowy jest powa żny i wszechstronny... Nieodgadnięty, wielki człowiek. Ślązak Jan Wypler, o którym przyszłe pokolenia śląskie winny czytać w rozdziale o wielkości śląskiej”.

Wspominajmy i pielęgnujmy nasze korzenie ! Chciałoby się znać wszystkich z imienia i nazwiska. A powiadają, że korzenie rodu przekazywane są przez nazwisko. James Joyce w

„Ulissesie” pisze: „Czym jest nasze nazwisko ? - pytamy siebie o to w dzieciństwie, gdy piszemy nasze nazwisko, o którym powiedziano nam, że do nas należy”- cytuje Jan Wypler w odniesieniu do wagi tego problemu i do nas samych. Szukajmy zatem tego, żeby być bliżej swoich przodków, żeby być razem we wspólnocie łączących nas wartości a nie tylko samego nazwiska….. Pami ętajmy „skąd nasz ród”, aby nie popaść w „duchową bezdomność”.

Polskie wydanie książki Jana Wyplera niestety nie doszło nigdy do skutku. Opublikowano jedynie wersj ę niemiecką, którą autor zatytułował : Beiträge zur Geschichte des altoberschlesischen Rittergeschlechts der WYPLER in der ehemaligen Herrschaft Pless, 99 stron, w Katowicach w 1936r. (Przyczynki do historii starogórnośląskiego rodu rycerskiego Wyplerów w byłym Państwie Pszczyńskim)

W niniejszym opracowaniu zamie ściliśmy najważniejsze informacje z tej książki, dotyczące pochodzenia rodu Wyplerów oraz krajów w których zamieszkiwali i zamieszkują.

Te najistotniejsze informacje uzupełnili śmy o dane ze źródeł późniejszych, oraz o własne uwagi. Mamy nadziej ę, że będą one źródłem wiedzy nie tylko o rodzie Wyplerów, ale i o całym Śląsku, który jest naszą „małą ojczyzną”.

Karol Wypler i Willibald Wypler

M a ł a O j c z y z n a

w/g. Juliusza Ligonia w/g. Krystiana Gałuszki

„Kochajmy się wszyscy wzajem, Naszych przodków obyczajem, Bo śmy są jedną rodziną, Dowody tego w nas płyną.

Kaszubi, Staroprusacy, Mazurzy i Warmiacy, Wielkopolanie, Ślązacy -

Wszyscy śmy bracia Polacy .”

„Nasza śląska ziemia jest familijna i rodowa niczym porcelanowa zastawa , nie patrzy na palce

ani tym bardziej na j ęzyki, które przychodzą i odchodzą

jest jak li ść – tak pięknie przemija i jeszcze pi ękniej się odradza

jest w każdym z nas , którzy choć zawsze obcy, ci ągle są u siebie

albowiem prawdziwy dom

jest tu i teraz – gdzie my”.

(5)

RÓD WYPLERÓW W KSI ĘSTWACH DOLNOŚLĄSKICH W W. XIV-XVIII

Najstarszy zapis metrykalny przodka rodu Wyplerów: to ławnik Nicolaus Wippeler, który występuje jako świadek w Oleśnicy, przed sądem w r. 1338 w dniach 22. IX. oraz 6. X.

Jest on prawdopodobnie patrycjuszem z bractwa kupieckiego i wywodzi si ę z Flandrii (dzisiejsza Belgia i po cz ęści Holandia).

Już wcześniej a potem głównie w XIII w., książęta piastowscy, śląscy, sprowadzali do Polski osadników z Francji, Niemiec, Flandrii, Walonii i innych krajów, którzy jako budowniczy, rolnicy, kupcy i z innych rzemiosł fachowcy, uczyli ludzi w ich ksi ęstwach właściwej pracy i fachowości w różnych dziedzinach życia gospodarczego i społecznego, powodując jego rozwój.

Jedna z głównych linii rodu WYPLERÓW obrała - w latach 1580 – 1730 za rodow ą siedzibę miejscowość USZYCE (pow.Olesno) i inne miejscowości, należące do księstw dolno śląskich, głównie oleśnickiego, wrocławskiego i innych. Stąd jego członkowie nosili przydomek „z Uszyc” lub „von Uschütz”. W dokumentach jako pierwszy wyst ępuje tam Stenzel (Stanisław) Wipler von Uschütz już w r. 1443. Trzeba zaznaczyć, że nazwisko to na przestrzeni czasu miało ró żne brzmienia: Wipplar, Wippeler, Wyplar, Wipler, Wypler, Wyplor.

Inna gałąź rodu zamieszkiwała w księstwach górnośląskich: opolskim, raciborskim, pszczyńskim i innych. Pierwsi osadnicy zjawiają się tam już przed rokiem 1217. W ksi ęstwach raciborskim i opolskim zakładają osady na prawie flamandzkim.

W opracowaniu autora, Uszyce są wymieniane w dokumentach po raz pierwszy 20.VIII. 1386 r , w powi ązaniu z aktami własności w księgach ziemskich .

Sama nazwa miejscowo ści występuje w różnych brzmieniach i zapisach; jako Uszyce, Uszice, Ussice, Oschütz, Usiz, i inne. W języku polskim „uszyca” to roślina w botanice zwana Sagittaria - czyli strzałka wodna (gatunek byliny), rosn ąca w płytkich zbiornikach wodnych .

Ważną wzmianką jest dokument dot. Uszyc z 24. XI. 1537 r., w którym Królowa Bona układa si ę z miejscową szlachtą w sprawie stawów w przysiółku Wroblow, zwanym Hammerstelle w tłumaczeniu „ku źnia”.

Z dokumentów „Protokoły wizytacyjne w diecezji wrocławskiej” z 1679 i 1686/88 wynika, że w Uszycach mieszka 18 rodzin szlachty – w tym 3 katolickie. Do rodzin katolickich jest zaliczany Christophorus Wipler de Magno Uszyc, który jest fundatorem kościoła.

Te same protokoły z wizytacji w diecezji wrocławskiej z 1677 r. mówi ą o dochodach kościoła w Uszycach z legatów wymienionego Krzysztofa Wiplera.

Co do Krzysztofa Wiplera, fundatora ko ścioła w Uszycach, autor przytacza na str. 4

dokument, w którym Król Jan Kazimierz dekretem z dn 19.I.1657 wydanym w Gda ńsku

uwalnia go od kary sądowej za domniemane, rzekome, bliżej nieznane nam przestępstwo.

(6)

W czasie wizyty w Uszycach w czerwcu 2009 r. ustalono, że w Uszycach takiego epitafium nie ma, a pierwotny drewniany ko ściół ze Zdziechowic został w r.1936 przeniesiony do Nasali (niedaleko Uszyc). Jednak wizyta tam wykazała, że epitafium takiego, w tym dziś zaniedbanym i używanym przez ewangelików kościele, niestety nie ma.

Uszyce w r.1780 miały 552 mieszka ńców i należały do Franza von Foldern. Znajdowały się tam 3 pańskie folwarki, 3 młyny, 1 szkoła oraz zamieszkiwało 23 chłopów, 51 zagrodników oraz 7 chałupników.

Od 1816 Uszyce nale żały do Magnusa Grafa von Wittenau. Około r.1850 na dobrach tych znajduje się ładny pałac i 5 folwarków.

RÓD WYPLERÓW W KSIĘSTWACH GÓRNOŚLĄSKICH , ZWŁASZCZA W KSIĘSTWIE, A POTEM PAŃSTWIE PSZCZYŃSKIM W w. XIV –XVIII.

Pocz ątkowo – w wiekach od XII do XV – ziemia górnośląska, jako część Małopolski, była w rękach książąt śląskich i podzielona na księstwa: opolskie, raciborsko- opawskie, cieszy ńskie, bielskie oraz inne.

Ziemia dolno śląska zaś podzielona była na księstwa: wrocławskie, głogowskie, legnickie, oleśnickie, brzeskie i inne. Z biegiem stuleci wygasły rody książęce (np. Piastów i Przemyślidów) . Zdarzało się wówczas, że ziemie ich przechodziły w ręce osób nie pochodz ących z dynastii panujących. Nie byli oni książętami, nazywano ich natomiast

„Panami”. Z upływem dziesi ęcioleci zatem powstawały tzw. Państwa Stanowe. Jednymi z pierwszych państw stanowych na Śląsku były: pszczyńskie, sycowskie , milickie, bytomskie.

Wolne Pa ństwo Pszczyńskie istniało w latach 1517 – 1825.

Uwagę naszą przyciąga historia drugiej gałęzi starogórnośląskiego rycerskiego rodu WYPLERÓW na Górnym Śląsku i jego rozsiedlenie w byłym Państwie Pszczyńskim – w odró żnieniu od linii dolnośląskiej z Uszyc .

Ród Wyplerów na ziemi pszczyńskiej osiadł przede wszystkim w miejscowości Gardawice, i to ju ż przed rokiem 1400, na co wskazuje fakt, że jednym z pierwszych członków rodu był wymieniony w dokumentach Joannes Bernardi Wypler de Gardawicza (Joannes Wypler – Gardawski) , który jest zapisany jako ok. 20-letni student w r. 1400 na Krakowskim Uniwersytecie, utworzonym w r. 1364. (s.55 i 58)

Wiarygodne jest te ż domniemanie, że ród Wyplerów, który pojawił się i wzmiankowany był w Oleśnicy (dolnośląskie) za Władysława Opolczyka w r. 1390, z pewnością już ok. r.1375 osiedlił si ę również w Księstwie Pszczyńskim, gdyż Władysław Opolczyk w tymże roku 14.IV.1375 wzi ął od Jana I z Opawy w zastaw Pszczynę i Mikołów.

Wie ś Gardawice istniała jeszcze przed r.1400 i była w posiadaniu rodu rycerskiego Gardawskich. Jego dobra rycerskie odziedziczyła rodzina Wyplerów. Gardawice za ś należą wraz z Orzeszem i Woszczycami do najstarszych miejscowości w okolicy Pszczyny.

Ród rycerski Wyplerów, a konkretnie Peter Wypler z Gardawic otrzymuje w dwóch przywilejach na własno ść majątek ziemski Gardawice i Gostyń – za wierną służbę Królowi.

Pierwszy dokument z r.1471 jest od Waczlawa Ksi ęcia Opawy Raciborza , Rybnika i Żor.

Drugi dokument wydany jest w Budapeszcie 29.V.1474 r. przez Króla węgierskiego,

Mateusza Corvina.

(7)

Najstarsza forma naszego nazwiska rodowego w księstwach dolnośląskich, przekazana w dokumentach brzmi: WIPPELER (ławnik s ądowy z Oleśnicy Nicolaus Wippeler –rok 1338)

W linii górno śląskiej rodu, nazwisko nasze w pierwszych znanych dokumentach ma brzmienie WIPPLAR (Stanislaus Wipplar – rok 1450) .

Po raz pierwszy formy WYPLER i WIPLAR jawi ą się w r.1558 , choć ród jest już osiadły ponad 100 lat w Gardawicach. Spotyka si ę też na przestrzeni dziesięcioleci brzmienie Wipler i Wepler. Kobieca forma brzmi po śląsku Wyplarka lub Wiplarke. W dokumentach Archiwum Pszczy ńskiego nazwisko rodowe Wyplerów występuje po raz pierwszy w dokumencie z dnia 2.XII. 1566.

W związku z odziedziczeniem i nadaniem królewskim majątku ziemskiego wsi Gardawice i Gosty ń, nastąpiło w nazwisku rodu znane w dawnych wiekach zjawisko przejęcia przez aktualnych wła ścicieli ziemskich nazwy miejsca i nazwiska właścicieli odziedziczonej miejscowości. Ponieważ Gardawscy posiadali Gardawice, ród Wyplerów jako ich nowy wła ściciel zaczął przejmować albo wprost - zamiast Wypler - nazwisko Gardawski, albo do nazwiska Wypler dodawał przydomek „z Gardawic” (czy te ż „de Gardawicza /e/”).

W średniowieczu i później nie było w tym zakresie żadnych norm, reguł, ale stosowano się do istniej ącego zwyczaju i stosowano go dowolnie.

St ąd w księstwach dolnośląskich, np. w r. 1562 Waczlaw Wipler dodaje sobie siedzibę rodu

„z Ussicz”, a gdy później osiedlił się w Gardawicach znajdujemy zapis „ Waczlaw Wypler z Ussicz a na Gardawiczych” .

W ksi ęstwie górnośląskim - pszczyńskim zaś, w r.1400, wspomniany student używa formy Joannes Bernardi Wypler z Gardawicz . Jako najstarszy zapis w archiwum Pszczyny z r.

1448, przodek nasz nosi nazwisko : Maczey Gardawski Wypler.

Niektórzy nasi przodkowie w linii pszczy ńskiej używają swego tytułu szlacheckiego, jak np.

w dokumencie z dn 25.IV.1674 Wilhelm Heinrich von Wipler. Posługiwanie si ę tym tytułem aż do r. 1730 jest zjawiskiem dość sporadycznym.

Dla rodu Wyplerów nazwisko Gardawski było zatem drugim, przej ściowym nazwiskiem, którego u żywano nieraz zamiennie, nieraz równolegle. Powodowało to jednak niedogodności, nieraz zamęt, szczególnie w zapisach urzędowych i utrudniało już wówczas identyfikację poszczególnych osób. Po śmierci Piotra Wyplera z Gardawic, czyli około roku 1625, członkowie rodu wracaj ą powoli do nazwiska rodowego Wypler.

Poza Gardawicami, ród Wyplerów , jak zobaczymy niżej, zasiedlał wiele innych

miejscowo ści ziemi pszczyńskiej. W samych Gardawicach większość mieszkańców stanowili

członkowie tego rodu. Do roku 1593 mo żna wymienić tylko jednego właściciela, który

posiadał sam prawie całe Gardawice; według Ksiąg wieczystych od r.1536 do 1593 był nim

Wenzel (Waczław) Gardawski - Wypler, rycerz który zawsze stał w gotowo ści „z jednym

koniem” na wypadek działa ń wojennych. Ród Wyplerów był właścicielem Gardawic ok. 300

lat, aż w roku 1697 sprzedał wieś Henrykowi Twardawie. Siedzibą właścicieli wioski był

zamek, stoj ący w miejscu dzisiejszego pałacu, przy nim też istniała kaplica. Ostatnim

wła ścicielem w Gardawicach był Jan Wypler. W 1720r. było w Gardawicach 15 gospodarstw,

w r.1864 21 gospodarstw i 25 zagród, wioska składała się z 110 domów z drewna, krytych

(8)

i jeszcze wiele innych. Wypada też wspomnieć, że w metrykach kościelnych Kochłowic znalazł zapisy nast ępujących nazwisk szlacheckich:

9.II.1730 r jako chrzestna figuruje szlachcianka Helena Wyplarka z Bytomia oraz ta sama nobilis domina Helena Wyplarin jako chrzestna 29.VIII.1731. Jeszcze wcześniej, bo w r.1672 jako chrzestna jest zapisana Anna Wiplerka; nie jest jednak oznaczona jako szlachcianka.

Szczególnie należy też podkreślić, że Jan Wypler w tym samym celu wyjeżdżał do archiwów poza Śląsk, oraz za granicę do Pragi ,Wiednia, Niemiec i Francji.

Wsz ędzie przeszukiwał następujące dokumenty: akta majątkowe, księgi ziemskie, testamenty i umowy wszelakiego typu, księgi sądowe i procesowe, akta administracji szeroko pojętej, akta przysięgi lenniczej, księgi kościelne chrztów, ślubów i zgonów. Zapoznawał się z wszelakimi aktami lu źnymi, które wskazywały na to, że znajdą się tam informacje dotyczące naszego rodu. Po tych badaniach, na które po święcił 3 pełne lata swego życia, zbudował genealogię rodu Wyplerów za lata od połowy XIV wieku do r. 1780. Tablicę genealogiczną zbudował z 63 osób z wielu pokole ń, które udało się połączyć w związki pokrewieństwa, jednoznacznie i niejednoznacznie potwierdzone. (s.55-58)

Warto jeszcze zwróci ć uwagę na następujące informacje o rodzie Wyplerów, zawarte w omawianej ksi ążce J.Wyplera:

- Najstarsze i najczęściej później używane imiona w rodzie Wyplerów to: Piotr, Mikołaj, Jan, Stefan, Stanisław (Stenzel) i Carol (lub Caroll) . Znamienne, że w średniowieczu i w czasach o których mówimy, imi ę jakie nadawano osobie było ważniejsze od nazwiska.

Nazwisko tylko dookre ślało człowieka w rodzinie, w gminie, we wspólnocie.

- Herb rodu Wyplerów jest zwykle przypisywany do herbu „Brodzic”: w polu czerwonym trzy krzy że złote w roztrój, zaćwieczone końcami ku sobie na pierścieniu złotym. Jego twórcą miał być Piast Kazimierz Odnowiciel (brak dowodów na to).

- W Archiwum Zamku Pszczy ńskiego znajduje się lista pieczęci rodu Wyplerów z lat 1624 -1713, na których jest umieszczony herb „Brodzic”

- Ród Wyplerów był na ogół zamo żny i miał też w owych czasach i w swoich włościach poddanych - chłopów pa ńszczyźnianych, którym gdy nadszedł ten czas, a było to około roku 1680, wystawiał im albo ich dzieciom, „list wyzwalający” od pańszczyzny.

- Przodkowie, o których mowa, byli spokrewnieni z wieloma innymi osobami przez zawieranie małżeństw z rodami z Orzesza, Woszczyc , Zawiści i innych miejscowości.

- Gdy chodzi o wychowanie i wykształcenie potomstwa , to chłopcy pobierali u nauczyciela i wychowawcy nauki czytania, pisania, rachunków, katechizmu i nauki języka łacińskiego.

Co do wykształcenia w szkołach wy ższych, źródła wspominają tylko studenta Jana Bernarda Wyplera z Gardawic, który był żakiem na Uniwersytecie Krakowskim. Dziewczyny rodowe były wychowywane wedle zasady hiszpańskiej „W ręku Panny powinny być: modlitewnik i wrzeciono” a jako żony powinny prowadzić kuchnię i piwnice, doglądać gospodarki i wychowania dzieci.

- Jeśli chodzi o funkcje i urzędy, jakie pełnili w życiu nasi przodkowie, to byli przeważnie:

namiestnikami – czyli przedstawicielami ksi ęcia do wyznaczonych spraw, sędziami,

assessorami i ławnikami s ądowymi, dość często notariuszami i dziedzicami.

(9)

- Członkowie rodu Wyplerów byli w zasadzie Katolikami. Źródła kościelne wspominają np.

.franciszkanina Wiktoryna Wyplera z Woszczyc (27.III.1752), który strój szlachecki zamienił na habit zakonny i pracował dla ubogich na Górnym Śląsku.

- Cho ć ród był stosunkowo zamożny, to jednak przeżywał i czasy kryzysu, a takimi były np.

lata wojen tureckich w Europie (1680-1710).Wówczas dochodziło do zubo żenia również rodzin szlacheckich , w tym i Wyplerów, czego ślady znajduje się w źródłach. Wojna trzydziestoletnia w Europie (1618-1648) tak że przyniosła i poczyniła poważne straty na ziemi pszczy ńskiej.

- Czasopismo „Heimatfreunde” z 1924/25 wspomina o istnieniu na Śląsku wsi Wipplarowo (Wipplarsdorf), poło żonej niedaleko Wiegstadt w okręgu Opawy, dziś należącej do Czech.

Wcze śniej wieś ta nazywała się Labutovo. Z Wipplarowa wywodzi się ludowy obyczaj

„Przepędzania śmierci”.

RYCERZE Z RODU WYPLERÓW W BITWIE POD WIEDNIEM W R. 1683 Informacje o wydarzeniu zawarte s ą w publikacji „Jan Wypler, Sobiesciana ze Śląska, Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk na Śląsku, t.4 (1934) s.202-211”. Dociekliwość i wytrwałość Jana Wyplera w poszukiwaniu danych dla odtworzenia przeszłości rodu, sprawiaj ą nam miłą niespodziankę w postaci odkrycia faktu udziału dwóch rycerzy ze starogórno śląskiego rodu rycerskiego Wyplerów w bitwie pod Wiedniem dn.12.IX.1683 roku z armią Imperium Osmańskiego pod wodzą Wezyra Kara Mustafy.

Zaczepne wojny Turcji kierowane na kraje Europy od r.1680 u świadomiły władcom ówczesnej Europy realne zagrożenie ze strony Mocarstwa Osmańskiego, dla całego kontynentu europejskiego. Papie ż Innocenty XI wezwał rządzących do obrony przed tym zagro żeniem kulturowo-cywilizacyjnym. Wobec kolejnego zbliżania się nawałnicy tureckiej Cesarz Leopold I, tworząc koalicję krajów sprzymierzonych, poprosił wszystkich, w tym Króla Polski, Jana III Sobieskiego o szybką pomoc dla oblężonego Wiednia. Król, podejmuj ąc to wezwanie ze strony Cesarza i Papieża przygotował mobilizację. Ponieważ sama armia królewska była za słaba, ogłosił zaci ągi wojska i pobór podatków we wszystkich poszczególnych województwach, księstwach. Taki rozkaz skierował również do Państwa Pszczy ńskiego.

Graf Pszczy ński wydał stosowne polecenia, które zawarte są w dokumencie mobilizacyjnym wydanym w Pszczynie w dniu 24.V.1683 (s.5). Zawarty w nim jest spis szlachty państwa pszczy ńskiego, która ma być zmobilizowana i stać w pogotowiu do odporu grożącego Austrii, a tak że Śląskowi niebezpieczeństwa. Dokument ten wylicza prawie wszystkich rycerzy osiadłych w owym czasie w państwie pszczyńskim i zawiera krótki opis sztandaru, pod którym zebrana szlachta ma wyruszy ć do boju.

Dokument ustanawia 4 okr ęgi, w których 4 nominowanych oficerów ma zebrać, przećwiczyć

i przygotować rycerzy z 29 miejscowości państwa pszczyńskiego do zarządzonej gotowości

(10)

Razem w ogłoszonym zaciągu z czterech okręgów znalazło się pod chorągwią pszczyńską 50 rycerzy i 50 giermków. Ka żdy rycerz miał swych poddanych wyposażyć w cep, kosę, łopatę, haki, karabin itp. oraz odpowiada ć za nich i nadzorować ich.

Ktokolwiek z wyznaczonych listą – rycerzy lub giermków nie zjawiłby się na ćwiczeniach, bez rzeczowych wyja śnień lub zastępstwa, podlegał każdorazowo karze pieniężnej 10 Marek.

Za zgod ą Króla te korpusy posiłkowe z różnych księstw polskich były organizowane przez marszałka nadwornego Króla - H.A.Lubomirskiego już w początku roku 1683. W lipcu 1683 r. cały korpus (zło żony z 3000 rycerzy) został przećwiczony pomiędzy Pszczyną, Cieszynem a Bielskiem.

Jan III Sobieski ruszył 18.VII.1683 z całym dworem i Hetmanem Koronnym Stanisławem Jabłonowskim do Krakowa, gdzie został wyznaczony rejon koncentracji armii.

Nast ępnie wyruszył z Krakowa 15 VIII.1683 przez Bytom, Tarnowskie Góry, Piekary Śląskie (gdzie zatrzymał si ę i uczestniczył we Mszy św. oraz modlił się przed obrazem Matki Bożej Piekarskiej o powodzenie wyprawy), i dalej szedł przez Racibórz w kierunku Ołomuńca aż do Wiednia. 3.IX.1863 Król Jan Sobieski obj ął dowództwo nad całością wojsk sprzymierzonych, a 12 wrze śnia 1863 r. stoczył zwycięską bitwę z Kara Mustafą, która ochroniła Europę przed Turkami i uznawana jest do dziś, za jedną z największych bitew w historii Europy.

Rok później 29.X.1684 Królewski Urząd Wyższy (Koenigl. Oberamt) uchwalił zwrot kosztów dla rycerzy z załogami, ze wszystkich stanów ziemskich, za poniesione koszty przemarszu i utrzymania Korpusu Lubomirskiego i zarz ądził wypłatę poszczególnym uczestnikom, za pokwitowaniem.

Według tego dokumentu przemarsz Korpusu kosztował 2517 ryńskich, 18 krajcarów i 4,5 halerzy. Na li ście tej znajduje się 30 rycerzy z Państwa Pszczyńskiego. Wśród nich są :

Pan Niclas Wiplar von Gardawitz…….. …. 7 ry ńskich

Pan Niclas und Stenzel Wiplar wraz z Leonard Holly , Johann Mittrowski und Albrecht Ohm………razem…..15 ry ńskich

Nie znamy wyja śnienia, dlaczego na tej liście brak pozostałych 20 rycerzy, gdyż ruszyło ich na Wiedeń razem 50. Czy zginęli ? Brak odpowiedzi na to pytanie. Prawdopodobnie tak. Z biorących w wojnie udział 4 rycerzy z Gardawic brak na tej liście po powrocie jednego, Albrechta Januschowskiego, który wyszedł z pozostałymi trzema - ci jednak wrócili.

Nie mo żemy też dziś wytłumaczyć sobie, dlaczego płacono różnie: Niclas Wiplar otrzymał oddzielnie 7 ryńskich i jeszcze raz z pozostałymi wspólnie do podziału Stenzlem Wiplar i trzema innymi 15 ry ńskich.

Wa żne jest to, że nasi przodkowie nie zginęli i wrócili z powrotem na Śląsk okryci chwałą i zasługą wobec Polski, a zapewne i Europy. Ich chwała i duma, być może i na nas, ich potomków, równie ż spływa..?

Ile był wart wówczas taki 1 ryński? – można zapytać. Numizmatycy mówią, że 1 złoty ryński (nazywany te ż guldenem ryńskim) w tamtych czasach musiał zawierać 3,5 gr. złota. Podają, że tygodniowe wynagrodzenie np. Proboszcza wynosiło wówczas 1 ryński. A więc niedużo zarobili nasi przodkowie na tej wojnie! Zapewne ówcześni Polacy inaczej niż my patrzyli na spraw ę pieniądza, zarobku , honoru i obrony ojczyzny.

I jeszcze jedna ciekawostka. Zgodnie ze wspomnianym rozporz ądzeniem Wyższego Urzędu

Królewskiego z dnia 29.X.1684, każdy rycerz przy odbiorze zwrotu kosztów, musiał

osobi ście wystawić Kwit, że pobrał przyznane mu pieniądze. Kwity są pisane w językach

polskim, czeskim i niemieckim. Tak dzi ęki Janowi Wyplerowi możemy poznać treść i formę

Kwitu pisanego w polszczyźnie z r. 1685.

(11)

Wymieniony w Kwicie Jan Pusz to poborca podatków w Pszczynie, który został upowa żniony do wypłaty pieniędzy , odpowiednio do wydatków poszczególnych rycerzy:

K W I T

Ja nizey podpisany zeznawam tym qvitem moim, I zem odebral od (titul) Pana Jana Pusza Wybirczego Ziemskiego Panstwa Plestinskiego Rejusia z liqvidirowanych Vtrat na Arcabusery i Ignisse polske woyska, Jasnie Oswienconego Xonzencia JoM. Lubomirskiego, Wyslich, To yest Siedm Rynskich, z których oddania tegoss J.M.Pana Wybirczego quituye , na czo sie Rinkom wlasnom przy peczenti moiey podpisuye ,

Dattum W psczynie , dnia 15 February A.o 1685.

Mikulass Wiplar m.pria

Uwaga: Dotychczasowy Niclas podpisuje si ę Mikulass (z węgierskiego) i dodaje: m.pria = manu propria tzn. własnor ęcznie.

Poniewa ż ród Wyplerów był od zarania swej obecności na Śląsku rodem rycerskim i brał czynny udział w bitwach wraz z wojskami królewskimi, nie wyklucza się udziału jego rycerzy w bitwie pod Grunwaldem w r.1410. Brak jednak dziś, poza domniemaniami, jednoznacznych dowodów w tej sprawie.

Na internetowej stronie Web Page Fragstein Family –ksi ęga gości ( www.ksiegi.emix.net.pl) znalazłem następujący wpis pod nr.87 :

„Trafiłam na interesuj ącą stronę za rodziną Wippler h. Prawdzic z Uszyc.

Nadal wisi w ko ściele dzwon z polskimi napisami ufundowany przez tę rodzinę. Walczyli po stronie polskiej już pod Grunwaldem. Pozdrawiam :-) Bogna z Uszyc ,2008.05.04 „

Na podj ętą próbę skontaktowania się z tą osobą w tej sprawie nie otrzymałem żadnej odpowiedzi.

(12)

GENEALOGIA RODU WYPLERÓW

Rodzina-ród-dom, to wielkie, wspólne dziedzictwo, które nas określa, stanowi wartości, za które winni śmy czuć odpowiedzialność i dochować pamięci jako kolejne pokolenia ; to po świadcza zarazem istnienie ciągłości tej wspólnoty, jaką jesteśmy. Dobra wspólnota daje poczucie sensu i zakorzenienia.

W nast ępnej części opowieści o rodzie Wyplerów przedstawimy 2 części Genealogii rodu, któr ą należy rozumieć jako rodowód, związki rodzinne, pochodzenie - ułożone w swoiste drzewo z gałęziami.

Pierwsza - to genealogia sporządzona przez Jana Wyplera w r. 1936

Jan Wypler, po żmudnych poszukiwaniach w Polsce i w Europie, sporządził genealogię rodu w ramach lat od 1338 do 1774. Zamie ścił w niej odnalezionych członków rodu, którzy żyli w krajach Królestwa Czesko-Morawskiego oraz pó źniej w Monarchii Austro-Węgierskiej oraz na Śląsku : „Przyczynki do historii starogórnośląskiego rodu rycerskiego Wyplerów w byłym Pa ństwie Pszczyńskim”, Katowice 1936 s.55-58.

Druga – to genealogia sporządzona przez Willibalda i Karola Wyplerów w r. 2012

Powodowani wdzi ęcznością za wkład pracy w to najstarsze drzewo genealogiczne Jana Wyplera oraz poczuciem swego rodzaju zobowiązania do kontynuacji przerwanej pracy, postanowili śmy zgromadzić dane do genealogii za lata od końca 18 wieku do lat współczesnych, członków rodu ,zamieszkuj ących na Śląsku, począwszy od Aleksandra Wyplera z Kochłowic oraz jego trzech synów :Piotra, Pawła i Karola.

Z braku czasu i funduszów nie mogliśmy wykroczyć poza ten obszar zamieszkania innych członków rodu i jego odgał ęzień, którzy niewątpliwie żyli i żyją i powiększyliby bardzo znacznie nasze drzewo genealogiczne.

Za wydatną pomoc przy zgromadzeniu danych osobowych, wyrażamy naszą wdzięczność szczególnie: ś.p. Adelajdzie Wypler, Andrzejowi Wypler, Teresie Pordzik, Andrzejowi Pordzik, Janinie Piecha, Łucji Aleksa, Ewie Mnich, Stefanowi Matura.

Kontynuuj ąc pewną tradycję międzypokoleniową, chcemy wyrazić tę starą prawdę, że zmarli dopełniaj ąc żywota - przechodzą do świata przodków, którzy tworzą drugą i również realną jak ziemska, rodzin ę , mającą wpływ na pomyślność pozostałych przy życiu.

Tę prawdę wyznajemy w naszym chrześcijańskim przekonaniu o „świętych obcowaniu”.

Oznacza to, że człowiek nigdy nie jest sam, zawsze – i po śmierci – żyje w łączności i dzięki tej łączności duchowej żyje z innymi ludźmi, też przodkami, czy później – znalazłszy się po drugiej stronie - z potomkami. Obrazuje nam to przysłowie: „Nie umiera ten, kto trwa w pami ęci żywych”.

„Trwa człowiek , który odszedł, w tych ,co po nim przychodz ą . Trwa człowiek , który nadchodzi , w tych , co odeszli .

Trwa człowiek poza wszelkim odej ściem i przyjściem - w sobie i Tobie „ Jan Paweł II

„ Poszukiwanie przodków to nie hobby, to strach przed odej ściem w zapomnienie”.

St. Pieni ążek

(13)

(14)

(15)

(16)

(17)

Wypler Jan Wypler Jan Wypler Jan Wypler Jan

* 1790 ? Panoszów

† 1855 ? Panoszów Józefa ○○

*

†

Wypler Aleksander Wypler Aleksander Wypler Aleksander Wypler Aleksander

* 08.07.1829 Sieraków Śl./Panoszów, pow. Lubliniec

† 22.12.1878 Kochłowice, pow. Katowice

○○ 22.01.1855 Kochłowice, pow. Katowice Krzyścik Marianna

* 04.07.1830 Kochłowice, pow. Katowice

Jan

Aleksander Wypler i Marianna Aleksander Wypler i Marianna Aleksander Wypler i Marianna Aleksander Wypler i Marianna z Krzy z Krzy z Krzy z Krzy ścików cików cików cików

Pokolenie III Piotr

○○ 12.06.1883 Chorzów Stary Painta Franciszka

* 09.03.1861 Katowice-Dąb

Paweł

† 09.12.1939 Kochłowice , pow. Katowice

○○ 10.06.1889 Kochłowice, pow. Katowice Krzykowski Maria

Karol

○○ 09.07.1892 Kochłowice, pow. Katowice Krzykowski Albina

* 23.10.1872 Kochłowice, pow. Katowice.

Jan Aleksander

Piotr Wypler i Franciszka Piotr Wypler i Franciszka z Paintów Piotr Wypler i Franciszka Piotr Wypler i Franciszka z Paintów z Paintów z Paintów

Pokolenie IV Paweł Wilhelm

* 1888 Kochłowice

† żył w Berlinie

Jan

* 14.05.1890 Kochłowice

† 24.12.1965 Katowice kawaler

Anna

† 13.05.1972 Kochłowice

○○ 04.11.1912 Kochłowice Fogiński Tomasz

Antoni

○○ 31.08.1920 Kochłowice Anna Wilk

Maria

○○ 25.10.1921 Kochłowice Świtała Franciszek

Augustyn

○○ 21.10.1929 Kochłowice Kasperczyk Ernestyna

† 17.10.1985 Kochłowice Jan Aleksander

Pawe Pawe Pawe Paweł Wypler i Maria z Wypler i Maria z Wypler i Maria z Wypler i Maria z Krzykowskich Krzykowskich Krzykowskich Krzykowskich

Pokolenie IV

(18)

Jan Aleksander

Karol Wypler i Albina Karol Wypler i Albina Karol Wypler i Albina Karol Wypler i Albina z Krzykowskich z Krzykowskich z Krzykowskich z Krzykowskich

Pokolenie IV

1. Maria

○○

Kasperczyk

*

†

2. Franciszek

† 10.07.1973 Rumia Ks. Salezjanin Święcenia kapłańskie: 03.07.1933

3. Franciszka

† 05.11.1955 Kochłowice panna

4. Anastazja

○○ 13.11.1922 Kochłowice Pordzik Jan

* 22.08.1892 Słupsko/Rudziniec

5. Helena

○○ 17.07.1926 Kochłowice Klepek Augustyn

* 20.08.1900 Lipiny

6. Jan

○○

*

† 7. Alojzy

† 09.05.1946 (na wojnie)

○○ 02.07.1934 Kochłowice Labus Marta

8. Antoni

† 07.03.1943 Staraja Russa Ks. Salezjanin Święcenia kapłańskie: 29.05.1938

9. Wilhelm

† 24.11.1928 Kochłowice Seminarzysta

10. Monika

○○

Myszor Jan

* Kochłowice

† Kochłowice

Jan Aleksander

Piotr Ann Ann Ann Anna a a a Fogi Fogi Fogi Fogi ński ski ski ski z Wyplerów z Wyplerów z Wyplerów z Wyplerów

Anna z Wyplerów

○○ 04.11.1912 Kochłowice Fogiński Tomasz

╔═════════════════════╦═══════════╩════════════╦═════════════════════╗

║ ║

Pokolenie V

║ ║

Róża Fogińska

○○ 11.11.1933 Kochłowice Aleksa Jan

Fogiński Wilhelm Franciszek

○○ 26.12.1939 Wirek Zdebel Klara

* 05.02.1920 Wirek

Hildegarda Agnieszka Fogińska

† 07.03.1992 Wirek

○○ 02.02.1941 Kochłowice Jerzy Hajok

* 12.01.1909 Wirek

† 09.11.1984 Wirek

Fogiński Szczepan

† 28.08.1944 zaginął na wojnie

║ ║ ║

(19)

║ ║ ╚════════════════════════════╗

╠═════════╦═══════════╗ ╚═════════════╦═══════════╦═══════════╗ ║ ║ ║

║

Pokolenie VI

║ ║ ║

║

Aleksa Stanisław

○○ 22.10.1957 Kochłowice Zielińska Łucja

*04.03.1937 Kochłowice

†

Aleksa Alojzy

○○ 23.08.1958 Kochłowice Drzozga Irena

* 21.07.1940 Halemba

†

Aleksa Eugeniusz

†

○○ 28.12.1963 Kochłowice Hartig Elfryda

* 14.11.1945 Stara Kuźnia

†

Helena Fogińska

†

○○ 03.10.1961 Kochłowice Kempka Alojzy

Fogiński Leon

† 31.03.1970 kawaler

Janina Fogińska

†

○○ 28.10.1972 Kochłowice Piecha Andrzej

* 10.11.1949 Wirek

†

Weronika Hajok

* 09.03.1942 Wirek

†

○○ 22.06.1964 Wirek Chojnacki Feliks

* 09.06.1937 Bobrowniki/Wisł

†

║ ║ ║ ║

╚════════════╗ ║ ║ ║ ║ ╚═══════════════════════════════════╗ ║

║ ║ ║ ╚══════════════════════════╦════════════╗ ║ ║

║ ║ ╚══════════════════════╗ ║ ║ ║

║ ║ ╠═════════╦═══════════╗ ║

Pokolenie VII

║ ║ ║

║ ║

Aleksa Andrzej

†

○○ 19.09.1981 Kochłowice Józefiok Teresa

†

Aleksa Janusz

Grażyna Aleksa

†

○○ 26.08.1989 Kochłowice Pasieka Sławomir

†

Aleksa Mirosław

* 15.12.1962 Chorzów

†

○○ 17.06.1982 Halemba Bożena Oster

* 22.03.1963 Halemba

†

Dorota Aleksa

†

○○ 27.09.1986 Kochłowice Kowalewski Aleksander

* 31.01.1965 Tychy

†

Aleksa Adam

†

○○ 01.10.1994 Kochłowice Wolski Małgorzata

†

║ ║

║ ║ ║

║ ║ ║ ║

╔═════════════════════════════════════════════════════════════════════════════╝ ║ ║

║ ╔══════════════════════════════════════╝ ║ ║ ╔════════════╬════════════╗ ╔╝

Pokolenie VII

Urszula Kempka

† panna

*

Sabina Piecha

†

○○ 12.10.1994 Wirek Miliczek Jarosław

Anna Piecha

†

○○ 14.09.1996 Wirek Kocur Dariusz

* 23.09.1972 Wirek

Piecha Krzysztof

†

○○

*

Bożena Chojnacka

* 19.05.1965 Wirek

†

○○ 13.02.1985 Bykowina Ball Józef

* 13.05.1946 Zabrze

(20)

Jan Aleksander Piotr Anna Fogi ński z Wyplerów Ró ża Aleksa Aleksa z Fogi Aleksa Aleksa ńskich

Pokolenie V

Stanis Stanis Stanis Stanisław aw aw aw Aleksa Aleksa Aleksa Alojzy Aleksa Alojzy Alojzy Alojzy Aleksa Aleksa Aleksa Aleksa Eugeniusz Eugeniusz Eugeniusz Eugeniusz Aleksa Aleksa Aleksa Aleksa

Pokolenie VI

Pokolenie VII Aleksa Andrzej

†

○○ 19.09.1981 Kochłowice Józefiok Teresa

†

Grażyna Aleksa

†

○○ 26.08.1989 Kochłowice Pasieka Sławomir

†

Aleksa Mirosław

†

○○ 17.06.1982 Halemba Bożena Oster

* 22.03.1963 Halemba

†

Dorota Aleksa

†

○○

Kowalewski Aleksander

* 31.01.1965 Tychy

†

Aleksa Adam

†

○○ 01.10.1994 Kochłowice Wolski Małgorzata

†

║ ║ ║

║ ║ ╔═══════╝ ╔═══════════╝ ╔═════════╝ ╔══╝ ║ ║ ║

║

Pokolenie VIII

║ ║

║ ║ ║ ║ ║ ║

Pasieka Dawid

†

○○

*

†

Joanna Aleksa

* 13.12.1982 Halemba

†

○○

*

†

Kowalewski Kamil

†

○○

*

†

Kowalewski Kajetan

* 30.09.1993 Halemba

†

○○

*

†

║

║ ║ ╚════════╗ ╔═════╝

║

Pokolenie VIII

║

Patrycja Aleksa

†

○○

*

†

Stefania Aleksa

*11.01.1995 Bayreuth RFN

†

○○

*

†

AleksaRafał

* 26.12.1995 Bykowina

†

○○

*

†

AleksaArtur

* 07.06.2000 Bykowina

†

○○

*

†

(21)

Jan Aleksander

Piotr

Antoni Wypler i Anna Antoni Wypler i Anna Antoni Wypler i Anna Antoni Wypler i Anna z Wilków z Wilków z Wilków z Wilków

Wypler Antoni

○○ 31.08.1920 Kochłowice Anna Wilk

Pokolenie V Jerzy

○○ 1948 Maria Gordała

* 03.10.1924

† 22.11.2000

Alfons

†

○○

Barbara Staniczek

* 01.12.1938

†

║ ║

╔═════════════════╦════════╩═════════╗

Pokolenie VI

╚══════════════════════════╗

║ ║ ║ ║

Jan

* 10.07.1952

†

○○

Danuta Korniluk

* 27.09.1954

†

Edward

* 20.12.1953

†

○○

Sonia Kołodziej

* 09.03.1959

†

Anna z Wyplerów

* 28.05.1956

†

○○

Tadeusz Parduła

* 24.08.1955

†

Danuta z Wyplerów

* 04.08.1957

†

○○

Krystian Kałuża

* 30.04.1956

†

╔═══╩═══════╗ ╚╦═══════════╗ ╚═════╦══════════╗

Pokolenie VII

║ ║ ║ ║ ║ ║ ║ ║

Krystyna

* 06.09.1977

†

○○

Tomasz

* 30.05.1980

†

○○

Adam

* 19.11.1986

†

○○

Michał

* 12.10.1996

†

○○

Jolanta Parduła

* 07.08.1977

†

○○

Marcin Początek

Alicja Parduła

* 21.06.1986

†

○○

║

(22)

Jan Aleksander Piotr Maria Świta wita witałaaaa z Wyplerów wita

Maria z Wyplerów

○○ 25.10.1921 Kochłowice Świtała Franciszek

╔════════════╩════════════╗

╔═══════════════════╝ Pokolenie V

╚════════════════╗

Cecylia Świtała

†

○○ 01.04.1944 K-ce Ligota Franciszek Kostka

* 20.05.1914 Gliwice

† 10.05.2001 K-ce Ligota

Helena Świtała

† 15.07.1981 K-ce Ligota

○○ 09.05.1943 K-ce Ligota Tomasz Kostka

* 22.01.1917 Gliwice

† 30.03.1979 K-ce Ligota ║ ║

╔═════════╩═══════════╗ Pokolenie VI ╔══════════╩══════════╗

Aniela Kostka

○○ 30.12.1972 Kochłowice Rabsztyn Henryk

* 20.10.1947 Będzin

† 24.01.2008

Ewa Kostka

†

○○ 05.10.1978 K-ce Ligota Bernard Mnich

* 01.05.1951 Halemba

†

Małgorzata Kostka

* 02.10.1948 K-ce Piotrowice

†

○○ 25.12.1971 K-ce Ligota Tadeusz Kudła

* 26.07.1947 Bytom

†

Kostka Stanisław

†

○○ 11.02.1984 Giżycko Barbara Sepko

* 03.12.1960 Giżycko

† ║ ║ ║ ╚══════════════════════════════════════╗

╠═════════════╦══════════════╗ Pokolenie VII ╠════════════════╦══════════════╗

Iwona Rabsztyn

* 22.10.1973 K-ce Ligota

†

Krystyna Rabsztyn

* 05.06.1976 Czeladź

†

○○ 06.09.2003 Bytom Jarosław Andruszewski

* 01.06.1962 Bytom

†

Malwina Rabsztyn

* 16.04.1985 K-ce Ligota

† 17.01.2003 K-ce

Mnich Arkadiusz

* 12.10.1979 K-ce Ligota

†

○○ 25.07 2009 Ruda Śląska Agnieszka Karoń

* 03.06.1983 Ruda Śląska

†

Mnich Wojciech

* 09.09.1980 K-ce Ligota

†

○○ 05.06.2010r Ruda Śląska Agnieszka Szalczyk

†

Mnich Czesław

* 09.09.1980 K-ce Ligota

†

○○ 17.06.2009 Dublin Ewelina Marcinkowska

* 21.01.1981 Knurów

† Pokolenie VIII

Hanna Andruszewska

* 06.04.2005 Bytom

†

Paulina Mnich

†

Roksana Mnich

* 20.08.2009 Dublin

†

(23)

Jan Aleksander Piotr Maria Świtała z Wylerów Helena Kostka ze Świtałów ║

╔════════════════════╣ ║

Pokolenie V Cecylia Świtała

†

○○ 01.04.1944 K-ce Ligota Kostka Franciszek

* 20.05.1914 Gliwice

† 10.05.2001 K-ce Ligota

Helena Świtała

† 15.07.1981 K-ce Ligota

○○ 09.05.1943 K-ce Ligota Kostka Tomasz

* 22.01.1917 Gliwice

† 30.03.1979 K-ce Ligota

_║

╔════════════════════╩════════════════════╗

║

Pokolenie VI

║

Małgorzata Kostka

†

○○ 25.12.1971 K-ce Ligota Tadeusz Kudła

* 26.07.1947 Bytom

†

Kostka Stanisław

†

○○ 11.02.1984 Giżycko Barbara Sepko

* 03.12.1960 Giżycko

†

║ ║

╔═════════════╩═╗

Pokolenie VII ╔════════════════╬══════════════════╗

Agnieszka Kudła

* 27.02.1977 Kraków

†

○○ 20.09.2006 Kraków Bartosz Kuźma

* 18.12.1975 Kraków

†

Ola Kudła

* 05.04.1980 Kraków

†

Kostka Tomasz

* 23.04.1985 K-ce Ligota

†

Kostka Krzysztof

* 22.10.1986 K-ce Ligota

†

Kostka Michał

* 10.06.1989 K-ce Ligota

†

║

(24)

Jan Aleksander Piotr Augustyn Wypler i Ernestyna Augustyn Wypler i Ernestyna Augustyn Wypler i Ernestyna Augustyn Wypler i Ernestyna z Kasperczyków z Kasperczyków z Kasperczyków z Kasperczyków

Wypler Augustyn

○○ 21.10.1929 Kochłowice Ernestyna Kasperczyk

║

Pokolenie V

╔═════════════╬═════════════╗

Elżbieta Wypler

†

○○ 22.11.1947 Kochłowice Matura Tomasz

Wypler Ludwig

○○ 31.07.1959 Kochłowice Maria Bakalarz

* 26.10.1935 Brzesko/Kraków

Irena Wypler

†

○○ ? 07.1958 Kochłowice Jerzy Chromik

║ ║ Pokolenie VI

Matura Stefan

†

○○ 25.04.1970 Wirek Barbara Ocadło

* 5.12.1950 Wirek

†

Matura Czesław

†

○○ 29.12.1973 Kochłowice Bronisława Banasik

Wypler Czesław

†

○○

*

†

╔═════╝ ╚══════════════════════════════════╗

║ Pokolenie VII ║

Matura Sebastian

†

○○ 22..01.2005 Chorzów Batory Agnieszka Christ

* 23.01.1973 Chorzów Batory

†

Matura Zbigniew

†

○○ ? 07.2001 Wadowice Ewa Józefiok

†

Matura Roman

†

○○

*

†

Matura Łukasz

* 19.08 1989 Kochłowice

†

○○

*

†

║ ║ ║ Pokolenie VIII ║

Matura Arkadiusz

* 4.10.2007 Bykowina

†

○○

*

†

Marta Matura

* 17.01.2004 Wirek

†

○○

*

†

(25)

Jan Aleksander

Paweł

Stefan Wypler i Ger Stefan Wypler i Ger Stefan Wypler i Ger Stefan Wypler i Gertruda truda truda ze Swierczynów truda Swierczynów Swierczynów Swierczynów i Genowefa i Genowefa i Genowefa i Genowefa z Tunkielów Tunkielów Tunkielów Tunkielów

Wypler Stefan

* 02.09.1895 Kochłowice, p. Katowice

† 19.02.1958 Kochłowice 1○○ 24.04.1920 Kochłowice Świerczyna Gertruda

*

† 22.10.1929 Kochłowice 2○○ 02.1930 Kochłowice Tunkiel Genowefa

║

Pokolenie V

Z pierwszego małżeństwa Z drugiego małżeństwa

Córka

*

†

Ryszard

† 06.07.1999 München /RFN

○○ 04.08.1953 Dortmund /RFN Elżbieta Anna Wiktoria

Lipowski

* 09.11.1928 Dortmund /RFN

† 05.11.1999 Dorfen /RFN

Córka

*

†

Jerzy

† 24.01.2008 Godula

Antoni

† 24.09.2006 Nowy Bytom

○○ 22.04.1967 Katowice Zofia Owczarek

* 25.12.1933 Katowice

† 20.04.1986 Nowy Bytom

Jadwiga

†

○○ 30.12.1962 Kochłowice Cuber Roman

* 06.08.1933 Katowice

† 21.01.1999 Bielszowice - szp

Elżbieta

†

○○ 29.10.1985 Wirek Szyndowski Edward

* 13.09.1930 Jurki

† 02.03.1987 Ruda Śl.

║

Pokolenie VI Danuta Cuber

†

○○ 20.04.1985 Bykowina Buch Grzegorz

* 13.03.1963 Cyców /Lubelskie

†

Pokolenie VII