Orzecznictwo Sądu Najwyższego w sprawach adwokackich

Orzecznictwo Sądu Najwyższego w

sprawach adwokackich

Palestra 6/9(57), 85-86

1962

O R Z E C Z N I C T W O S Ą D U N A J W Y Ż S Z E G O

W S R K A W A C H A D W O K A C K I C H

U C H W A Ł A z dnia 18 stycznia 1962 r.

(VI KO 61/61)

S ąd N ajw y ższy po ro zpoznaniu n a p o sied zen iu n ie ja w n y m p rz e d sta w io ­ nej p rze z S ąd W ojew ódzki w try b ie a r t. 390 § 1 k.p.k. k w e stii p ra w n e j w y m a g a ją c e j zasadniczej w y k ład n i u sta w y :

„C zy za o b ro n ę w sp ra w ie k a rn e j k ilk u osób n ależy się obrońcy w y n a ­ g rodzenie w w ysokości o k reślo n e j w 5 22 rozp. M in istra S praw iedliw ości z dn. 22.IV.1961 r. (Dz. U. N r 24, poz. 118) — od k aż d ej z n ic h ? ”

u c h w a l i ł u d zielić odpow iedzi t w i e r d z ą c e j .

U z a s a d n i e n i e

Z a o b ro n ę p rze d sądem w sp raw ie k a rn e j a d w o k a to w i należy się w y n a ­ g rodzenie zasadnicze w edług sta w ek o k reślo n y c h w § 22 rozporządzenia M in istra S p raw ied liw o ści z d n ia 22.IV. 1961 r. (Dz. U. poz. 118). D alsze p rz e ­ pisy, do § 28 w łącznie, p rz e w id u ją sposób w y n ag ro d ze n ia ad w o k a ta w ró żn y c h w y p a d k a c h szczególnych.

T a k w ięc § 26 p rze w id u je, że za o b ro n ę w sp ra w ie k a rn e j k ilk u osób n ależ y się w ynag ro d zen ie od każdej z nich- W ynika z tego, że p ojęcie „w y n a g ro d z en ie” nie dotyczy obrony p rze d sąd em w ogóle, lecz obrony je d n e j, o k reślo n e j osoby i że u sta lo n e sta w k i w y n ag ro d ze n ia należą się w całości od k aż d ej osoby, k t ó i t j ad w o ­ k a t b ro n i p rze d sądem .

P ogląd ta k i u sp ra w ie d liw io n y je s t

w zupełności w k ład e m p rac y , w z ra ­ sta ją c y m odpow iednio d o liczby o sk arżo n y ch w sp raw ie, k tó rz y p o ­ w ierz y li sw ą o bronę te m u sa m e m u ad w o k a to w i. K ażdy bow iem z o s k a r­ żonych o d pow iada za sw ój w ła s n y czyn, a to w ym aga odrębnego o p rac o ­ w an ia obro n y w sto su n k u do poszcze­ gólnych oskarżonych.

Za ta k im rozstrzy g n ięciem p rz e m a ­ w ia n ad to p rz e sła n k a w y n ik a ją c a z p rz e p isu § 25 ust. 2 stanow iącego, że je że li a d w o k a t je s t pełnom ocnikiem k ilk u osób, to ogólne w y n a g ro d z e n ie n ie m oże p rze k ra cza ć w ięcej n iż o 50% w y n ag ro d zen ia zasadniczego.

S koro podobnie w yraźn eg o z a strz e ­ żenia b r a k je s t w w y p ad k u sp ra w o ­ w an ia obrony k ilk u osób w je d n ej sp ra w ie k a rn e j, to u d ziele n ie tw ie r ­ dzącej odpow iedzi na p rz e d sta w io n e p rzez S ąd W ojew ódzki p y ta n ie je s t uzasadnione.

POSTANOWIENIE z dnia 28 lipca 1962 r.

(RAdw. 16/62)

S ąd N ajw yższy w W arszaw ie, p o ro zp o zn an iu n a p osiedzeniu n ie ja w ­ n y m sp ra w y d y sc y p lin a rn e j adw . X. z pow odu re w iz ji założonej p rze z M i­ n is tra S p raw ied liw o ści od p raw o m o c­ nego p o sta n o w ien ia W ojew ódzkiej K o m isji D y scy p lin arn ej Izby A dw o­ k a c k ie j w A. z d n ia 30.XI.1961 r.,

u c h y l a zask arżo n e p o sta n o w ien ie i p r z e k a z u j e a k ta R zecznikow i D y scy p lin arn em u R a d y A d w okac­

86 O rzecznictw o S.N . w spraw ach a d w o ka ckich Nr 9 (57)

k ie j w A. w celu d o ręc zen ia odpisu p o sta n o w ien ia tegoż R zecznika z d n . 12.V.1961 r. P ro k u ra to ro w i W o­ je w ó d z k ie m u w A. U z a s a d n i e n i e W a k ta c h R d 5/61 R zecznika D y­ sc y p lin a rn e g o R ad y A dw okackiej w A. . z n a jd u je się pism o P ro k u ra to ra W ojew ódzkiego w A. za strze g ające za w iad o m ien ie go o w y n ik ac h docho­ d ze n ia dyscy p lin arn eg o .

J a k w y n ik a z ty c h a k t, R zecznik D y scy p lin arn y nie doręczył P ro k u r a ­ to ro w i W ojew ódzkiem u odpisu swego p o sta n o w ien ia z d n ia 12 m a ja 1961 r. R d 21/61, przez co n a ru sz y ł p rze p is

§ 17 u st. 1 cyt. ro zporządzenia o po ­ stę p o w a n iu dy scy p lin arn y m .

U chy b ien ie to je s t isto tn e, gdyż m ogło m ieć w p ły w n a tre ść p o sta n o ­ w ie n ia K o m isji D y scy p lin arn ej. P ro ­ k u r a to r W ojew ódzki bow iem został u s u n ię ty od u d ziału w sp ra w ie i poz­ b aw io n y m ożliw ości z a sk a rż en ia po­ sta n o w ien ia R zecznika D y sc y p lin a r­ nego, a ta k ż e m ożliw ości w y k o rz y sta ­ n ia m a te ria łu zebranego w dochodze­ n iu w zw iązku z u sta le n ia m i doko­ n a n y m i p rz e z Rzeozinaka.

Z ty c h w zględów rew iz ję n ad z w y ­ c z a jn ą M in istra S p raw ied liw o ści, j a ­ ko u zasad n io n ą, należało uw zględnić i orzec ja k w se n te n c ji p o sta n o w ie­ nia.