Roman Kaula
WYBRANE METODY DOBORU
NASTAW PARAMETRÓW
REGULATORA
PID
POLITECHNIKA ŚLĄSKA
PLAN WYKŁADU
Wprowadzenie
Kryterium Zieglera-Nicholsa
Metoda linii pierwiastkowych
Kryterium minimalizacji kwadratowego wskaźnika całkowego
Kryterium dopasowania modułu
obiekt sterowania
z(t)
y(t) u(t)
Sterowanie , w układzie otwartym, jest to takie oddziaływanie
na obiekt sterowania wielkością wejściową by wielkość
wyjściowa przyjmowała żądane wartości , przy czym wielkość
wyjściowa nie ma wpływu na wielkość wejściową.
Z tego względu wielkość wyjściowa
może pod wpływem zakłóceń
odchylać
się znacznie od wartości zadanej.
Jeśli zakłócenie jest stałe to można skompensować jego
wpływ przez odpowiedni dobór wielkości sterującej.
Jeśli jednak w układzie występują zakłócenia o
dowolnej amplitudzie i w dowolnych chwilach czasu
to lepiej jest mierzyć wielkość wyjściową i przy jej
odchyleniach od wartości zadanej wypracować
określony sygnał sterujący przeciwdziałający tym
zakłóceniom.
Sposób ten nazywa się regulacją , a do jego
realizacji potrzebny jest regulator.
SCHEMAT BLOKOWY UKŁADU REGULACJI
Obiekt Regulator y e yzad uu(t) – sygnał wyjściowy regulatora (sterujący),
e(t) – sygnał wejściowy regulatora (błędu regulacji), e(t)= yzad(t)-y(t).
Zadaniem regulatora
jest wytwarzanie sygnałów
sterujących zapewniających żądany przebieg wielkości
regulowanych w warunkach oddziaływania na te zmienne
różnych zakłóceń.
Istnieje wiele rozwiązań regulatorów różniących się
sposobem działania , strukturą , właściwościami w
stanach przejściowych i ustalonych oraz rodzajem
sygnałów wyjściowych.
Regulator realizujący takie funkcje został nazwany
regulatorem typu
PID
Przyjęto, że klasyczny regulator powinien mieć
możliwość realizacji działania
Lub w postaci uogólnionej: dt t de K dt t e K t e K t u D t I p ) ( ) ( ) ( ) ( 0 D r D I r I r p T k K T k K k K
Zatem ogólne równanie regulatora typu PID ma postać:
dt t de T dt t e T t e k t u D t I r ) ( ) ( 1 ) ( ) ( 0 kr – wzmocnienie regulatora, TI – czas całkowania, TD – czas różniczkowania.
Gdzie: Kp – wzmocnienie członu proporcjonalnego,
KI – wzmocnienie członu całkującego, KD – wzmocnienie członu różniczkującego.
Transmitancja operatorowa regulatora PID
) ( ) ( 1 ) ( ) ( E s K sE s s K s E K s U p I D)
1
(
)
(
)
(
)
(
K
s
s
K
K
s
E
s
U
s
K
R p I DDostosowanie regulatora
do
konkretnego
układu regulacji polega na takim nastawieniu jego
parametrów, przy którym przebiegi wartości
regulowanej
spełnią wymogi przyjętego wskaźnika
jakości regulacji.
Proces ten nazywany jest:
Kryteria (zapasu) stabilności
Kryteria czasowe
Kryteria całkowe
Kryteria częstotliwościowe
Jakość procesów regulacji ocenia się za pomocą
odpowiednio dobranych wskaźników jakości,
zwanych kryteriami.
Przy braku informacji na temat modelu obiektu zwykle
stosuje się
eksperyment Zieglera-Nicholsa
.
Sposób doboru nastaw regulatora związany
jest ze stopniem identyfikacji regulowanego
obiektu.
Gdy znany jest model matematyczny obiektu lub znana jest
jego charakterystyka dynamiczna, możemy zastosować różne
Eksperyment Zieglera-Nicholsa
Obiekt Regulator y e yzad u PW metodzie tej regulator PID należy przełączyć tylko na działanie proporcjonalne.
Metoda drgań granicznych
Następnie należy stopniowo zwiększać wzmocnienie członu proporcjonalnego, aż do wartości Kgr, dla której w układzie powstaną nietłumione oscylacje.
KROK 1
Metoda Typ regulatora kr TI TD
P 0,5Kgr - -
PI 0,45Kgr 0,85Tosc -
drgań granicznych
PID 0,6Kgr 0,5Tosc 0,125Tosc
gdzie: kr., TI, TD – parametry regulatora
Nastawy regulatorów na podstawie reguł Zieglera-Nicholsa
Określa się nastawy, dla danego typu regulatora, na podstawie parametrów Kgr i Tosc według tabeli
Mierzy się okres oscylacji Tosc. KROK 3
Parametry K
gr ,T
oscmożna wyznaczyć także analitycznie korzystając
z warunków granicznych wynikających z
kryterium Nyquista
Kryterium Nyquista pozwala badać stabilność zamkniętego układu regulacji na podstawie charakterystyki amplitudowo-fazowej układu otwartego.
)
(
1
)
(
)
(
j
K
j
K
j
K
o o ZDla pewnej częstotliwości może zaistnieć przypadek, że będzie spełniony
warunek
)
(
)
(
)
(
j
K
j
K
j
K
o RMetoda drgań granicznych – Wyznaczenie parametrów analitycznie
1
)
(
r oj
K
rIm {K(j )} Re {K(j )} =0 = r (-1,j0) ) ( 1 ) ( gr gr o j K 1 )} ( Re{ 0 )} ( Im{ gr o gr o j K j K
Interpretacja wykresu charakterystyki częstotliwościowej
przy zastosowaniu kryterium Nyquista
układ na granicy stabilności
Analityczne przedstawienie warunków stabilności
lub
)
( j
p
R
j
K
K
(
)
W metodzie drgań granicznych (Z-N) regulator PID
Na etapie nastawiania włączony jest tylko na człon proporcjonalny P
Krok 2 ) ( 1 ) ( gr pgr gr K j K
1
}
)
(
Re{
0
}
)
(
Im{
pgr gr pgr grK
j
K
K
j
K
gr oscT
2
lubRozwiązujemy układ równań względem
Wyznaczamy T osc
gr gr
K ,
Metoda drgań granicznych – Wyznaczenie parametrów analitycznie
Krok 1
Metoda linii pierwiastkowych
Obiekt K(s) Regulator KR(s) y yzadObiekt i regulator są dane w postaci transmitancji
) ( ) ( 1 ) ( ) ( ) ( 1 ) ( ) ( ' ' s M s L k s M s L k s kK s kK s K o o Z ) ( ) (s k K' s K o ) ( ) (s k K ' s KR r R
)
(
)
(
)
(
)
(
)
(
)
(
s
K
s
K
s
k
k
K
's
K
's
kK
's
K
o R o r R o ) ( ) ( ) ( ) ( s kL s M s kL s KZD
Definicja
Liniami pierwiastkowymi nazywamy zbiór pierwiastków mianownika transmitancji układu zamkniętego dla zmieniającego się k
Idea metody
Na podstawie linii pierwiastkowych można przewidzieć zachowanie układu (bez znajomości odpowiedzi skokowej), ponieważ wiadomo w jakim obszarze pierwiastki są rzeczywiste, a w jakim zespolone
Przykład
Dla układu podanego na rysunku wykreślić linie pierwiastkowe
k s s k ) 1 s ( s 1 k 1 ) 1 s ( s 1 k ) s ( KZ 2
k
4
1
Przy jakim k przeregulowanie wyniesie 16,3 %
2 n n 2 2 n Zs
2
s
)
s
(
K
2 n n 2 , 1j
1
s
Przeregulowanie jednoznacznie określa biegun układu zamkniętego na liniach pierwiastkowych 2
1
Re
Im
tg
2
1
k
4
j
2
1
)
k
(
s
1,23
1
k
4
Re
Im
1
k
Kiedy przebiegi będą aperiodyczne krytyczne ?
Przebiegi aperiodyczne krytyczne otrzymujemy wybierając bieguny układu zamkniętego tak, aby były one rzeczywiste i aby było jak najwięcej biegunów wielokrotnych
Minimalizacja kwadratowego wskaźnika całkowego
Optymalne nastawy regulatora PID można wyznaczyć
korzystając z wartości minimalizującej wartości wskaźnika całkowego I
2.
0
2 2 [e(t) e ] dt
I st
gdzie: e(t) – błąd regulacji,
est – wartość błędu w nowym stanie ustalonym.
oraz układ zamknięty jest stabilny, czyli pierwiastki równania charakterystycznego
d s
n n...
d s
1d
00
mają ujemne części rzeczywiste,
to wartość wskaźnika
I
2 może być wyznaczona na drodzeanalitycznej, . 3 , ) ( 2 ) 2 ( 2 , 2 1 , 2 3 0 2 1 3 0 3 2 2 0 3 0 2 0 2 1 1 0 2 2 2 1 0 2 2 0 2 1 1 0 2 0 2 n d d d d d d d d c d d c c c d d c n d d d d c d c n d d c I o
Jeżeli transformata operatorowa błędu E(s) ma postać:
0 1 0 1 ... ... ) ( d s d s d c s c s c s E n n m m gdzie n>m
b s a s K( ) s K b s a s K s K s K0( ) ( ) R( ) I I e aK bs s s b s s K s K 2 0 ) ( ) ( 1 1 ) (
Wyznaczamy transmitancję operatorową układu otwartego:
Wyznaczamy transmitancję operatorową błędu regulacji:
Przykład
Dla układu o transmitancji
korzystając z kryterium wskaźnika całkowego I2, przy oddziaływaniu typowego wymuszenia yzad (t) =1(t). KROK 1
KROK 2
wyznaczyć optymalną nastawę KI regulatora całkującego
K
s
K
s
R
I
( )
b aK b aK I I I 2 2 2 2 2 2 ) 2 ( ) ( 2 ) 2 ( 2 b aK b aK aK b aK b b I I I I I
Wskaźnik I2, zgodnie z (wzorami), jest równy:
Minimalizując wskaźnik I2 względem parametru b otrzymujemy:
stąd wartość parametru KI minimalizująca wskaźnik całkowy I2:
a
b
K
b
I
I 2 20
KROK 4 KROK 5KROK 3 Wobec tego błąd E(s) przy wymuszeniu stałym:
I aK bs s b s s E 2 ) (
1
)
( j
K
z
Dobór nastaw regulatora, według kryterium dopasowania modułu, związany jest z tym, że moduł transmitancji widmowej układu zamkniętego
Kryterium dopasowania modułu
powinien dla dobrej jakości przebiegu przejściowego utrzymywać wartość bliską jeden, w możliwie szerokim paśmie.
)
(
1
)
(
)
(
j
K
j
K
j
K
o o zK s
a
s
b
( )
K
s
K
s
R I( )
Przykład
Dla układu o transmitancji
Korzystając z kryterium dopasowania modułu
I I I I o z aK s b s aK s K b s a s K b s a s K s K s K ) ( 1 ) ( 1 ) ( ) ( 0 I I z aK j b j aK j K ) ( ) ( 2 2 2 ) ( ) ( ) ( ( b aK aK j K I I z
Wyznaczamy transmitancję operatorową układu zamkni
ę
tego:Transmitancj
a
widmowa
układu zamknię
tego ma postać:Moduł transmitancji widmowej:
.
KROK 1
KROK 3 KROK 2
a
b
K
I2
2 20
a
b
K
I2
2 Z warunku :Należy zauwa
ż
yć
, że dlanastawa regulatora całkującego jest równa
.
KROK 4
K
( j
)
1
z