• Nie Znaleziono Wyników

Medycyna Weterynaryjna - Summary Medycyna Wet. 62 (1), 59-61, 2006

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Medycyna Weterynaryjna - Summary Medycyna Wet. 62 (1), 59-61, 2006"

Copied!
3
0
0

Pełen tekst

(1)

Medycyna Wet. 2006, 62 (1) 59

Praca oryginalna Original paper

Choroby okresu poporodowego stanowi¹

zagro¿e-nie dla zdrowia i ¿ycia zarówno matki, jak i jej

potom-stwa (15). Zapalenie gruczo³u sutkowego u suk,

po-dobnie jak u innych gatunków zwierz¹t mo¿e

doty-czyæ ca³ej listwy mlecznej lub te¿ pojedynczych

sut-ków (1, 11, 21). Mastitis mo¿e przybieraæ postaæ ostr¹,

podostr¹ lub przewlek³¹ oraz mieæ charakter ropny lub

zgorzelinowy (5, 11, 20, 24, 25). Gruczo³ sutkowy

dotkniêty zapaleniem ostrym staje siê gor¹cy, bolesny,

twardy oraz zaczerwieniony (2, 16, 17, 23, 26, 27).

Nierzadko wystêpuj¹ objawy ogólne

uzewnêtrzniaj¹-ce siê gor¹czk¹, anoreksj¹ i ogóln¹ depresj¹ (19, 28).

Zmianom ulega równie¿ wygl¹d mleka, które mo¿e

staæ siê ¿ó³tawe, mêtne, ró¿owe, a nawet br¹zowe.

W przypadku postaci zgorzelinowej sutki objête

za-paleniem mog¹ ulec ca³kowitemu zniszczeniu na

sku-tek szybko przebiegaj¹cych procesów demarkacyjnych

i postêpuj¹cego rozpadu tkanek (11, 27). Do

zaka¿e-nia dochodzi drog¹ hematogenn¹, limfogenn¹ lub przez

skórê, co u³atwiaæ mog¹ urazy spowodowane przez

ostre pazury i zêby szczeni¹t (6, 7, 11, 26). Zdaniem

Schmida (22), mastitis chronica wystêpuje czêœciej

w czasie ci¹¿y urojonej, podczas gdy mastitis acuta

ma raczej zwi¹zek z laktacj¹ poporodow¹.

Celem pracy by³o zbadanie zachowania siê

wybra-nych wskaŸników mleka i krwi suk z zapaleniem

gru-czo³u sutkowego oraz ocena mo¿liwoœci

wykorzysta-nia ich w ramach badañ dodatkowych w diagnostyce

mastitis.

Materia³y i metody

Badania przeprowadzono w latach 2000-2002, na 34 sukach, ró¿nych ras (wiêkszoœæ stanowi³y owczarki niemieckie), w wie-ku od 2 do 8 lat. Na podstawie wywiadu oraz badania klinicz-nego suki klasyfikowano do trzech grup. Grupê I stanowi³y zwierzêta zdrowe bêd¹ce w trakcie laktacji poporodowej, gru-pê II suki zdrowe w okresie ci¹¿y urojonej. Do grupy P (patolo-gia) zaliczono zwierzêta z chorym gruczo³em sutkowym, u któ-rych stwierdzono kliniczne objawy mastitis (obrzêk, zaczerwie-nienie, bolesnoœæ gruczo³u oraz zmiana konsystencji mleka).

Ze wzglêdu na d³ugoœæ okresu laktacji i mo¿liwoœæ wystêpo-wania fizjologicznych zmian dotycz¹cych liczby komórek somatycznych, laktacjê poporodow¹ podzielono na trzy okresy: I okres (Gr. I a) – do 2. tygodnia po porodzie, II okres (Gr. I b) – 3.-5. tydzieñ, III okres (Gr. Ic) – 6.-8. tydzieñ laktacji. Podzia³ na poszczególne etapy wynika³ ze sposobu utrzymy-wania szczeni¹t przy matce w hodowlach, z których pochodzi-³y badane zwierzêta (dokarmianie szczeni¹t od 3 tyg., od³¹cza-nie szczeni¹t na noc od 6 tyg.). Zarówno dokarmiaod³¹cza-nie miotu, jak i czasowa izolacja od matki wp³ywaj¹ na pobór pokarmu z gruczo³u sutkowego przez szczeniêta, co z kolei mo¿e wy-wieraæ wp³yw na poziom laktacji u suki (12, 13, 18).

Próbki mleka poddawano nastêpuj¹cym badaniom: badanie cytologiczne, odczyn pH, poziom chlorków, a w krwi oznacza-no liczbê erytrocytów, liczbê leukocytów (odsetek limfocytów, monocytów, granulocytów kwasoch³onnych, zasadoch³onnych i obojêtnoch³onnych – formy z j¹drem pa³eczkowatym i podzie-lonym). Oprócz tego w surowicy krwi oznaczano poziom hap-toglobiny (Hp).

Badanie cytologiczne mleka przeprowadzano wed³ug meto-dy Prescott-Breeda w mometo-dyfikacji w³asnej (14). Ze wzglêdu na stosunkowo ma³¹ objêtoœæ mleka, jak¹ jednorazowo mo¿na

Wybrane wskaŸniki mleka i krwi suk

ze zdrowym i chorym gruczo³em sutkowym

MICHA£ DZIÊCIO£, TADEUSZ STEFANIAK, JAN TWARDOÑ, ROLAND KOZDROWSKI

Katedra i Klinika Rozrodu, Chorób Prze¿uwaczy oraz Ochrony Zdrowia Zwierz¹t Wydzia³u Medycyny Weterynaryjnej AR, pl. Grunwaldzki 49, 50-366 Wroc³aw

Dziêcio³ M., Stefaniak T., Twardoñ J., Kozdrowski R.

Chosen parameters of the milk and blood of bitches with healthy mammary glands

and those suffering from mastitis

Summary

The aim of the study was to examine chosen parameters of milk and blood taken from bitches suffering from mastitis and to evaluate the possibility of its use as an additional method in mastitis diagnosis. During the experiment 34 bitches of different breeds in postpartum lactation and during lactation connected with pseudopregnancy were used. Somatic cell count, pH and Cl levels were measured in the milk. Besides hemato-logical examination, the concentration of haptoglobin was investigated in the blood. An elevation of somatic cells and increased levels of Cl were discovered in the milk from bitches suffering from mastitis. Furthermore the elevation of milk pH in the healthy pseudopregnant bitches and females with mastitis was determined. The inflammation of the mammary glands was connected with leukocytosis and elevated levels of haptoglobin in the blood.

(2)

Medycyna Wet. 2006, 62 (1) 60

pozyskaæ od suki, do pomiaru pH zastosowano najprostsz¹ i wymagaj¹ca minimalnej iloœci materia³u metodê z u¿yciem papierka lakmusowego. Dok³adnoœæ wskazañ zweryfikowana zosta³a w badaniach kontrolnych przy u¿yciu pH-metru (pH-Metr N 5710 E, firmy Teleko). Poziom chlorków w mleku oznaczano wed³ug metody Volharda (3). Stê¿enie haptoglobi-ny w surowicy krwi suk oznaczano metod¹ gwajakolow¹ (8). Erytrocyty oznaczano metod¹ kolorymetryczn¹, leukocyty liczono w komorze Thoma-Zeissa, hematokryt oznaczano przy u¿yciu wirówki hematokrytowej, zaœ hemoglobinê metod¹ fotokolorymetryczn¹. Wyniki poddano analizie statystycznej testem wariancji jednoczynnikowej oraz testem Duncana, na poziomie istotnoœci a = 0,05.

Wyniki i omówienie

Stwierdzono, i¿ œredni poziom pH wydzieliny mlecznej pochodz¹cej od suk z zapaleniem gruczo³u sutkowego (œrednio pH = 7,0) by³ istotnie wy¿szy od wartoœci obser-wowanych u samic z grupy I (œrednio pH = 6,3). Ponadto stwierdzono istotne statystycznie ró¿nice pomiêdzy grup¹ I i II. Nie zaobserwowano natomiast takich ró¿nic w war-toœciach pH wydzieliny mlecznej pomiêdzy grup¹ P i gru-p¹ II (œrednio pH = 6,7) (a £ 0,05).

Wzrost zawartoœci chlorków w mleku krów uwa¿any jest za istotny wskaŸnik zaburzeñ funkcjonowania gruczo³u mlekowego (3). Podobne zale¿noœci zaobserwowano w od-niesieniu do badanych próbek mleka u suk. W porówna-niu z grupami I i II stwierdzono istotny wzrost zawartoœci Cl– w materiale pochodz¹cym od suk z grupy P (œrednio

199 mg%). Nie wykazano istotnych ró¿nic pomiêdzy p¹ I (84,3 mg%) i II (84,1 mg%). Ró¿nica pomiêdzy gru-pami I, II oraz grup¹ P by³a istotna statystycznie (a £ 0,05). Doniesienia dotycz¹ce okreœlenia liczby komórek soma-tycznych w mleku suk s¹ nieliczne. Wiêkszoœæ badaczy za podwy¿szon¹ uwa¿a liczbê komórek przekraczaj¹c¹ 3 × 106 ml–1, choæ jednoczeœnie zanotowano przypadki

znacznie przekraczaj¹ce tê wartoœæ u suk zupe³nie zdro-wych (18, 19, 26, 27).

W grupie I (suki zdrowe) œrednia liczba komórek soma-tycznych kszta³towa³a siê poni¿ej wartoœci 3 × 106 ml–1,

jedynie u samic bêd¹cych w pierwszym etapie laktacji (Gr. I a). W dwóch kolejnych etapach, œrednia liczba ko-mórek wynosi³a odpowiednio 3,8 × 106 ml–1 i 4,9 × 106 ml–1.

Ró¿nice pomiêdzy œrednimi w po-szczególnych okresach laktacji by-³y istotne statystycznie. O wzras-taj¹cej liczbie komórek, szczegól-nie w okresie oko³oodsadzenio-wym, informowali inni autorzy (18).

Ró¿nicê istotn¹ statystycznie stwierdzono ponadto pomiêdzy œredni¹ liczb¹ komórek somatycz-nych w kolejsomatycz-nych etapach lak-tacji poporodowej u suk zdrowych (grupa I) i bêd¹cych w ci¹¿y uro-jonej (grupa II). Najwy¿sz¹ licz-bê komórek somatycznych stwier-dzono w grupie P. Ró¿nice pomiê-dzy œrednimi wartoœciami l.k.s. grup: I, II oraz P by³y istotne sta-tystycznie (ryc. 1).

Z przeprowadzonych badañ wynika, ¿e charakterystycz-ny dla mastitis jest wzrost odsetka neutrofili w obrazie cytologicznym wydzieliny mlecznej. Natomiast u zdro-wych suk pod koniec laktacji wystêpuje zwiêkszona licz-ba makrofagów.

W toku badañ hematologicznych (tab. 1) stwierdzono wyraŸn¹ leukocytozê u suk dotkniêtych zapaleniem gru-czo³u mlekowego (ró¿nica istotna statystycznie). W przy-padku pomiaru liczby krwinek czerwonych, pomimo za-notowania ró¿nic istotnych statystycznie pomiêdzy œred-nimi w poszczególnych grupach (a £ 0,05), stwierdzono,

0 1 2 3 4 5 6 7 8 mg/ml

Grupa I Grupa II Grupa P

Ryc. 2 Poziom haptoglobiny (mg/ml) w surowicy suk z grup I, II oraz P

Objaœnienia: a, b, c – ró¿nice istotne statystycznie przy a £ 0,05. Du¿y rozrzut danych uniemo¿liwi³ wykonanie poprawnej anali-zy statystycznej leukogramu y t y c o k u e L 0 1 9l/ Er1y0rto12cyl/ty Hemmomgololbl/ina Hemaltl/okryt I a p u r G 19,6±2,4a 6,3±0,5a 9,1±1,0a 0,41±0,05a II a p u r G 10,4±1,1a 6,9±0,6b 9,3±0,4a 0,40±0,02a P a p u r G 20,8±5,9b 5,6±0,6c 8,7±1,9a 0,39±0,10a

Tab. 1. Wyniki badañ hematologicznych badanych suk

0 2 4 6 8 10 12 Gr I a Gr I b Gr I c Gr II Gr P

Ryc. 1. Œrednia iloœæ komórek somatycznych (106/ml) w

mle-ku suk grupy I (trzy okresy laktacji), II oraz P

Objaœnienia: Gr I a – grupa I, pierwszy okres laktacji; Gr I b – grupa I, drugi okres laktacji; Gr I c – grupa I, trzeci okres laktacji

(3)

Medycyna Wet. 2006, 62 (1) 61 i¿ wszystkie wyniki pozostawa³y w granicach norm

fizjo-logicznych. Œrednie wartoœci hematokrytu i œrednia zawar-toœæ hemoglobiny nie ró¿ni³y siê pomiêdzy grupami istot-nie, a uzyskane wartoœci w przypadku obu parametrów pozostawa³y w granicach normy (tab. 1).

W przypadku haptoglobiny (Hp), du¿y rozrzut w prób-kach uniemo¿liwi³ przeprowadzenie prawid³owej oceny statystycznej uzyskanych wyników. Niemniej ze wzglêdu na fakt istnienia ustalonych norm, mówi¹cych o granicz-nych, fizjologicznych wartoœciach tego parametru, uzyska-ne rezultaty poddano analizie pod tym w³aœnie k¹tem.

Poziom haptoglobiny œwiadcz¹cy o tocz¹cym siê w or-ganizmie procesie zapalnym wynosi 4-9 mg/ml (9, 10). Spoœród 30 suk, których surowicê krwi poddano analizie (cztery próbki uleg³y zniszczeniu w trakcie przechowywa-nia) 9 nale¿a³o do grupy P (ryc. 2). By³y to suki, u których zarówno w badaniu klinicznym, jak i w dodatkowych ba-daniach laboratoryjnych stwierdzono mastitis. Zapalenie gruczo³u sutkowego dotyczy³o szeœciu suk w okresie po-porodowym i trzech w ci¹¿y urojonej. Spoœród tej grupy u siedmiu zanotowano poziom Hp przekraczaj¹cy znacz-nie 4 mg/ml (5,3-7,5). U dwóch zanotowano stê¿eznacz-nie Hp na poziomie 2,2 i 2,4 mg/ml. By³y to zwierzêta dotkniête przewlek³ym stanem zapalnym, który rozwin¹³ siê w trak-cie trwania ci¹¿y urojonej. Zaobserwowany u tych suk po-ziom Hp by³ ni¿szy od uznawanego za górn¹ wartoœæ gra-niczn¹ (4 mg/ml), niemniej znacznie przewy¿sza³ wartoœ-ci uzyskane, zanotowane u suk z grupy II (wartoœ-ci¹¿a urojona – suki zdrowe), gdzie maksymalne stê¿enie Hp w surowicy krwi nie przekracza³o 0,6 mg/ml (n = 9). Zanotowane w tych dwóch przypadkach wartoœci poziomu Hp w suro-wicy krwi suk wynikaj¹ z faktu, i¿ intensywny wzrost tego bia³ka towarzyszy g³ównie zapaleniom ostrym, a maksy-malne jego stê¿enie, które jest œciœle skorelowane ze stop-niem uszkodzenia tkanek, notowane jest zwykle w okresie trzech do piêciu dni. Powrót stê¿enia haptoglobiny do war-toœci zbli¿onych do normy, obserwuje siê najczêœciej miê-dzy siódmym a dziesi¹tym dniem (9). Bior¹c pod uwagê przewlek³y charakter zapalenia w tych dwóch przypadkach, stosunkowo d³ugi czas jego trwania oraz wyraŸn¹ ró¿nicê w stosunku do wartoœci zanotowanych w grupie II wydaje siê, i¿ uzyskane wyniki mo¿na uznaæ za pozytywne.

Poziom Hp przekraczaj¹cy 4 mg/ml, stwierdzony u trzech samic z grupy I by³ wynikiem przebytych zabie-gów ciêcia cesarskiego, zaœ w jednym przypadku ³agodne-go metritis. Ani jednak zabieg chirurgiczny, ani ³a³agodne-godne zapalenie macicy, jak wykaza³y dodatkowe badania kon-trolne, nie wp³ynê³y na zdrowotnoœæ szczeni¹t oraz na pa-rametry mleka pochodz¹cego od tych samic (4).

Analizuj¹c uzyskane wyniki dotycz¹ce poziomu Hp w surowicy krwi zwierz¹t w poszczególnych grupach na-le¿y zwróciæ uwagê na znacz¹c¹ ró¿nicê pomiêdzy war-toœciami uzyskanymi w grupie I – laktacja poporodowa i II – ci¹¿a urojona. Choæ poziom niektórych bia³ek ostrej fazy wzrasta w ci¹¿y i bezpoœrednio po porodzie (np. bia³ko CRP – norma 0,19-0,82 µg/ml; ci¹¿a > 70 µg/ml; poród > 120 µg/ml), to takich prawid³owoœci nie zanotowano w od-niesieniu do haptoglobiny (9). W tym kontekœcie wydaje siê uzasadnione wykonanie dodatkowych, bardziej szcze-gó³owych badañ dotycz¹cych tego zagadnienia.

Z przeprowadzonych badañ wynika, i¿ pomiar stê¿enia chlorków w mleku suk jest przydatn¹ metod¹ w

diagnozo-waniu mastitis u tego gatunku zwierz¹t. Pomiar wartoœci pH mleka mo¿e byæ równie¿ stosowany w rozpoznawaniu stanów zapalnych gruczo³u sutkowego u suk bêd¹cych w laktacji poporodowej. Okreœlanie stê¿enia haptoglobi-ny w surowicy krwi suk mo¿e byæ badaniem skutecznie wykorzystywanym w diagnozowaniu mastitis, jednak ze wzglêdu na ma³¹ specyficznoœæ nale¿y je traktowaæ jako badanie dodatkowe, uzupe³niaj¹ce, a w interpretacji uzys-kanych wyników nale¿y zwróciæ szczególn¹ uwagê na dynamikê zmian stê¿enia tego parametru. Istotn¹ wartoœæ diagnostyczn¹ w rozpoznawaniu zapalenia gruczo³u sut-kowego ma badanie cytologiczne mleka, szczególnie w po-³¹czeniu z ocen¹ jakoœciow¹ (rodzaj komórek) oraz przy uwzglêdnieniu okresu i rodzaju laktacji.

Piœmiennictwo

1.Adkinson R. W., Ingawa K. H., Blouin D. C., Nickerson S. C.: Distribution of clinical mastitis among quarters of the bovine udder. J. Dairy. Sci. 1993, 76, 3453-3458.

2.Bostedt H., Gajewski Z., Boryczko Z.: Schorzenia gruczo³u mlekowego u suk i kotek. Nowa Weterynaria 1996, 16, 53-57.

3.Chmielowski W.: Higiena mleka – badania laboratoryjne. Wydawnictwo AR, Wroc³aw 1991, 52-53.

4.Conner J. G., Eckersall P. D.: Acute phase response in dog following surgical trauma. Res. Vet. Sci. 1988, 45, 107-110.

5.Hasegawa T., Fujii M., Fukada T., Tsuji C., Fujita T., Goto Y., Shinjo T., Ogawa A.: Plateled abnormalities in a dog suffering from gangrenous mastitis by Staphylococcus aureus infection. J. Vet. Med. Sci. 1993, 55, 169-171. 6.Johnson C. A.: Non-neoplastic disorders of the mammary gland. Vet. Clin. N. Am

– Small Anim 1986, 16, 539-542.

7.Johnston S. D., Hayden D. W.: Non-neoplastic disorders of the mammary glands. Current Veterinary Therapy VI., Saunders W. B. Co, Philadelphia 1980, 1224--1226.

8.Jones G. E., Mould D. L.: Adaptation of the guaiacol (peroxidase) test for hap-toglobins to a microtitration plate system. Res. Vet. Sci. 1984, 37, 87-92. 9.Kostro K., Sobieska M., Wiktorowicz K., Wo³oszyn S.: Bia³ka ostrej fazy u

zwie-rz¹t – wystêpowanie i charakterystyka. Medycyna Wet. 1996, 52, 152-154. 10.Kostro K., Krakowski L.: Przydatnoœæ w diagnostyce oznaczanie bia³ek ostrej

fazy u psów i kotów. Magazyn Wet. 2001, 10, 57-62.

11.Loar A. S.: Diseases of the mammary gland, [w:] Handbook of Small Animal Practice, Rhea V. M. Churchill Livingstone Inc. New York 1992, 675-685. 12.Lonnerdal B., Keen C., Hurley L. S., Fisher G. L.: Developmental changes in

the composition of beagle dog milk. Am. J. Vet. Res. 1981, 42, 662-666. 13.Lonnerdal B.: Lactation and neonatal nutrition in the dog and cat. Canine

repro-ductive health. Proc. North Am. Vet. Conf., Orlando, Florida 1997, s. 13-15. 14.Malinowski E., K³ossowska A.: Laboratoryjna diagnostyka stanu zapalnego, [w:]

Diagnostyka zaka¿eñ i zapaleñ wymienia. Wyd. PIW Pu³awy 2002, 83-89. 15.Max A.: Wspó³zale¿noœci etiologiczne w okresie oko³oporodowym. Magazyn

Wet. 2001, 58, 5-8.

16.Mosier J. E.: Disorders in the postpartum bitch, [w:] Current Therapy in Therio-genology. Saunders W. B. Co, Philadelphia 1980, 608-614.

17.Mosier J. E.: Pre- & postnatal care of female dogs, [w:] Small Animal Re-production and Fertility. A Clinical Approach to Diagnosis and Treatment. Burke T. J., Lea&Febiger, Philadelphia 1986, 335-337.

18.Olson P. N., Olson A. L.: Cytologic evaluation of canine milk. Vet. Med. Small. Anim. Clin. 1984, 79, 641-646.

19.Olson J. D., Olson P. N.: Disorders of the canine mammary gland, [w:] Hand-book of Veterinary Obstetrics. Saunders W. B. Comp. London 1995, 506-509. 20.Rejesh M., Kamboj D. S., Bansal B. K., Singh K. B., Nauriyal D. C.: Preacute

staphylococcal mastitis in bitches. Ind. J. Vet. Med. 1994, 14, 46-51. 21.Samborski Z., Birger M., Ni¿añski W.: Laktomania u suk. Zesz. Nauk. AR.

Wroc-³aw nr 240, Konferencja I 1994, s. 79-85.

22.Schmid G.: Ci¹¿a urojona i zapalenie gruczo³ów sutkowych u suk, [w:] Aktual-ne problemy w patologii psów i kotów. Miêdzynarodowe Targi Techniki, Tech-nologii i Organizacji Weterynaryjnej PRO ANIMALI, Wroc³aw 1996. 23.Smith F. O.: Postpartum diseases. Vet. Clin. N. Am-Small Anim. 1986, 16,

521--524.

24.Twardoñ J., Dejneka G. J.: Poporodowe zaburzenia w laktacji suk. ¯ycie Wet. 2001, 76, 267-269.

25.Walser K., Henschelchen O.: Beitrag zur Ätiologie der akuten Mastitis der Hündin. Berl. Münch. Tierärztl. Wschr. 1983, 96, 195-197.

26.Wheeler S. L., Magne M. L., Kaufman J., Husted P. W., Allen T. A., Olson P. N.: Postpartum disorders in the bitch. Compend. Contin. Educ. Pract. Vet. 1984, 6, 493-504

27.White R. N.: Diseases of the mammary glands, [w:] Handbook of Small Animal Practice, Morgan R. V. Churchill Livingstone Inc., New York 2002, 608-613. 28.Vijayan R., Srinivasan S. R., Dhanapalan P.: Acute mastitis in a female dog:

a case report. J. Vet. Anim. Sci. 1996, 27, 169-170.

Adres autora: dr Micha³ Dziêcio³, pl. Grunwaldzki 49, 50-366 Wroc³aw; e-mail: michaldzieciol@wp.pl

Cytaty

Powiązane dokumenty

of Pediatrics, Bielanski Hospital in Warsaw, was to eval- uate the frequency and the determinants of drinking alcohol and using other psychoactive substances, and

U około 2% dzieci z tej gru- py rozwija się zespół obturacyjnego bezdechu sennego (obstructive sleep apnea syndrome – OSAS) niosący ze sobą określone powikłania, między

W naszym materiale w 12 przypad- kach potwierdzono etiologię bakteryjną zakażenia (w sześciu układu moczowego, w dwóch przewodu pokarmowego, w kolejnych dwóch zapalenie gardła

Zastosowanie w ostatnich latach innych nieinwazyjnych (scyntygrafii mięśnia sercowego z użyciem znakowanych technetem przeciwciał antygranulocytarnych, badania serca magnetycznym

Many scientific reports are published about the experimental use of tissue engineered products in pediatric patients with TEPs made from autologous cells, biomaterials and

Prace przeglądowe dotyczą współczesnych poglądów na etiologię „idiopatycznych” komorowych zaburzeń rytmu serca, oraz nowoczesnych danych o założeniach inżynierii

W większości badanych preparatów zaobserwowano znaczny wzrost stęże- nia czynnika wzrostu śródbłonka naczyń po 6 minutach od aktywacji płytek, po czym w

Ponieważ u podstaw tego zespołu leży oporność na działanie insuliny, zlecono leczenie dietetyczne i zwiększenie aktywności fizycznej oraz monitorowanie glikemii