• Nie Znaleziono Wyników

Medycyna Weterynaryjna - Summary Medycyna Wet. 67 (7), 435-439, 2011

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Medycyna Weterynaryjna - Summary Medycyna Wet. 67 (7), 435-439, 2011"

Copied!
5
0
0

Pełen tekst

(1)

Artyku³ przegl¹dowy Review

W³aœciwy przebieg oogenezy oraz follikulogenezy jest jednym z najwa¿niejszych etapów wp³ywaj¹cych na formowanie zdolnego do rozwoju zarodka. U ssa-ków, pojedyncze komórki jajowe ró¿ni¹ siê znacznie pod wzglêdem zdolnoœci do zap³odnienia oraz póŸ-niejszego rozwoju zarodka. Proces ró¿nicowania siê komórki jajowej do opisywanej wy¿ej struktury wy-maga uruchomienia wielu przemian biochemicznych, molekularnych oraz komórkowych, które s¹ okreœla-ne jako kompetencja-potencja³ rozwojowy (develop-mental competence). Termin ten obejmuje przemiany,

jakie zachodz¹ w komórce jajowej, które œwiadcz¹ o jej zdolnoœci do dojrzewania, zap³odnienia, osi¹g-niêcia stadium blastocysty, implantacji oraz narodzin zdrowego potomstwa (11). Techniki wspomaganego rozrodu u zwierz¹t, pos³uguj¹c siê metodami moleku-larnymi – jak transkryptomika czy proteomika – umo¿-liwiaj¹ dok³adne okreœlenie kompetencji rozwojowej. Niestety, z uwagi na ich wysok¹ inwazyjnoœæ w sto-sunku do analizowanego materia³u biologicznego nie mog¹ byæ stosowane jako jeden z elementów uzupe³-niaj¹cych techniki wspomaganego rozrodu u zwierz¹t. Z uwagi na brak mo¿liwoœci powtórnego wykorzysta-nia badanych komórek wci¹¿ poszukuje siê nowych

Czynniki warunkuj¹ce potencja³ rozwojowy

oocytów ssaków – w œwietle badañ molekularnych

i mikrofluidycznych*

)

BARTOSZ KEMPISTY, HANNA PIOTROWSKA*, RAFA£ WALCZAK**,

PATRYCJA ŒNIADEK**, JAN DZIUBAN**, DOROTA BUKOWSKA***, PAWE£ ANTOSIK***, MARTA JACKOWSKA***, MAGDALENA WONA***, JÊDRZEJ M. JAŒKOWSKI***

Katedra i Zak³ad Histologii i Embriologii Wydzia³u Lekarskiego II UM, ul. Œwiêcickiego 6, 60-781 Poznañ *Katedra Toksykologii Wydzia³u Farmaceutycznego UM w Poznaniu, ul. Dojazd 30, 60-631 Poznañ

**Zak³ad Mikroin¿ynierii i Fotowoltaiki Wydzia³u Elektroniki Mikrosystemów i Fotoniki PWr., ul. Zygmunta Janiszewskiego 11/17, 50-372 Wroc³aw

***Katedra Weterynarii Wydzia³u Hodowli i Biologii Zwierz¹t UP, ul. Wojska Polskiego 52, 60-628 Poznañ

Kempisty B., Piotrowska H., Walczak R., Œniadek P., Dziuban J., Bukowska D., Antosik P., Jackowska M., WoŸna M., Jaœkowski J. M.

Factors with an influence on mammalian oocytes developmental potential in light of molecular and microfluidic research

Summary

Several morphological, molecular and cellular changes lead to the differentiation of primordial germ cells (PGC) into gametes, eggs and spermatozoa. This process is followed by the migration of these cells to gonads and several cell division cycles (mitotic and meiotic) as well as cell differentiations where these cells are changed into fully mature gametes. The process of gametes maturation is composed of several stages of specific biochemical changes that include changes in the nucleus as well as the changes in oocyte’s cytoplasm. The main factor which determines the formation of the developmental competence of oocytes is the long stage of mRNA and proteins storage (cytoplasmic maturation) that plays the main role in the blastocyst formation process.

In this article selected issues associated with the regulation of each of the stages of oocytes differentiation as well as their influence of selected factors such as follicular size or formation of oocyte’s transcriptome have been presented. Moreover, a new-noninvasive system of oocytes/embryos quality assessment by using microfluidic techniques was presented.

Keywords: lab-on-chip, oocytes quality, oocytes developmental potential

*) Praca finansowana przez Uniê Europejsk¹ z Europejskiego Funduszu

(2)

ma³o inwazyjnych lub nieinwazyjnych metod umo¿-liwiaj¹cych okreœlenie potencja³u rozrodczego gamet i zarodków (18).

Charakterystyka pierwotnych komórek linii p³ciowej (primordial germ cells, PGC)

Komórki linii p³ciowej zapewniaj¹ utrwalenie zró¿-nicowanej informacji genetycznej przekazywanej na-stêpnym pokoleniom na skutek zap³odnienia. Podczas rozwoju organizmu wielokomórkowego powstaj¹ pier-wotne komórki linii p³ciowej (primordial germ cells), które podczas wielu podzia³ów ró¿nicuj¹ siê w plem-niki oraz komórki jajowe. Proces ten wymaga urucho-mienia szeregu mechanizmów komórkowych i moleku-larnych, które staj¹ siê nastêpnie podstaw¹ zdolnoœci do rozrodu, rozwoju oraz dziedziczenia i utrwalania wybranych cech. W literaturze opisywane s¹ dwie dro-gi, które prowadz¹ do wykszta³cenia w pe³ni wyspe-cjalizowanych komórek p³ciowych. Pierwsza z nich, okreœlana jako „preformation” zak³ada, ¿e komórki zarodkowe dziedzicz¹ informacjê genetyczn¹ z komór-ki jajowej. Druga teoria, okreœlana jako „epigeneza” wskazuje, ¿e formowanie pluripotentnej komórki od-bywa siê we wczesnych stadiach rozwoju na skutek sygna³ów dostarczanych z otaczaj¹cych tkanek, któ-rych efektem jest powstanie komórki linii p³ciowej. Badania Saitou i wsp. (33) wykaza³y, ¿e formowanie komórek p³ciowych u myszy oraz, jak siê sugeruje, u wiêkszoœci ssaków, odbywa siê na drodze epigene-zy. Interesuj¹ce jest, ¿e w przypadku obu tych teorii zahamowanie indukcji programu somatycznego wy-daje siê kluczowym momentem w tym procesie (33). Jednak¿e sygna³y molekularne kieruj¹ce tym proce-sem s¹ ró¿ne w poszczególnych grupach organizmów (13, 34). Wykazano tak¿e, ¿e proces ró¿nicowania siê komórek PGC jest œciœle regulowany ze strony kon-serwatywnych mechanizmów molekularnych, wp³ywa-j¹cych na ich proliferacjê, prze¿ywalnoœæ oraz rozwój, co stanowi dowód na wysok¹ specyficznoœæ tych me-chanizmów u wszystkich gatunków ssaków. Procesy te w znacznym stopniu wp³ywaj¹ na zdolnoœæ zarod-ków do aktywacji genomu zarodkowego, osi¹gniêcia stadium blastocysty oraz skutecznej implantacji (13, 34).

Istniej¹ wyniki badañ sugeruj¹ce, ¿e follikulogeneza jest etapem, który wydaje siê kluczowym w osi¹ganiu przez komórki jajowe pe³nego potencja³u rozwojowe-go (12). Przyk³adem terozwojowe-go jest fakt, ¿e oocyty izolowane z pêcherzyków preantralnych s¹ niezdolne do dokoñ-czenia podzia³u mejotycznego po zatrzymaniu w pro-fazie I, natomiast te pozyskiwane z bardzo ma³ych pê-cherzyków antralnych (u byd³a < 0,9 mm) s¹ zdolne do wejœcia w metafazê I. Komórki jajowe pochodz¹ce z du¿ych pêcherzyków antralnych osi¹gaj¹ stadium me-tafazy II (14, 26, 29, 30). Ponadto, oocyty o bardzo zbli¿onej budowie morfologicznej izolowane z du¿ych pêcherzyków antralnych s¹ zdolne do dokoñczenia eta-pu dojrzewania j¹drowego oraz skutecznego

zap³od-nienia. Wykazuj¹ jednoczeœnie znaczne ró¿nice w zdol-noœci do osi¹gniêcia stadium blastocysty (5, 14, 22, 26, 29, 30). Wiele badañ wskazuje na istnienie trzech hipotez wyjaœniaj¹cych niewidoczne morfologicznie ró¿nice w kompetencji rozwojowej oocytów. Pierw-sza z nich wskazuje na przyczyny tych procesów w po-jawiaj¹cych siê uszkodzeniach DNA, w³¹czaj¹c w to mitochondrialny DNA (10). Druga obrazuje zmiany epigenetyczne skutkuj¹ce niew³aœciwym imprintin-giem, trzecia natomiast odnosi siê do zgromadzenia w komórce jajowej niewystarczaj¹cej iloœci czynników cytoplazmatycznych (mRNA oraz bia³ka), które skut-kuj¹ brakiem zdolnoœci do dokoñczenia etapu dojrze-wania cytoplazmatycznego. Wysoce specyficzne zmia-ny genetyczne i epigenetyczne s¹ trudne do analizo-wania w aspekcie globalnym, dlatego te¿ wiêkszoœæ prowadzonych badañ skupia siê na czynnikach cyto-plazmatycznych (15, 28). Z uwagi na trudnoœæ w do-stêpie do du¿ej iloœci materia³u, rzadko wykonuje siê analizy proteomiczne. Zmiany o charakterze moleku-larnym identyfikuje siê w formie zmian w transkryp-tomie komórki jajowej. W wielu opracowaniach wska-zuje siê na istnienie markerów mRNA kompetencji rozwojowej oocytów.

Rola wybranych markerów mRNA oraz wielkoœci pêcherzyków jajnikowych w okreœlaniu kompetencji rozwojowej oocytów Jednym z czynników powi¹zanych z kompetencj¹ rozwojow¹ oocytów bydlêcych jest wielkoœæ pêche-rzyków jajnikowych (14, 16, 23, 26, 30). Przytoczone wyniki badañ wskazuj¹ jednoznacznie, ¿e odsetek za-rodków, które osi¹gaj¹ stadium blastocysty jest zna-cz¹co wy¿szy w przypadku, gdy oocyty izolowane s¹ z pêcherzyków wiêkszych ni¿ 5 mm, w porównaniu do pêcherzyków ma³ych, o rozmiarach 2-3 mm. Udo-wodniono, ¿e zarodki osi¹gaj¹ce stadium 8-komórko-we, po aktywacji genomu zarodkowego (embryonic genome activation, EGA), na podstawie przeprowa-dzonych badañ z w³¹czaniem 3H-urydyny, posiadaj¹ wyciszon¹ „maszyneriê” transkrypcyjn¹ (9, 14, 35). Tak wiêc s³usznym wydaje siê stwierdzenie, ¿e gro-madzony w oocytach materia³ matczyny w postaci zmagazynowanego mRNA jest jednym z g³ównych markerów okreœlaj¹cych kompetencjê rozwojow¹ tych komórek. Najczêœciej wymienianymi markerami mRNA potencja³u rozwojowego oocytów s¹ geny ko-duj¹ce czynniki transkrypcyjne, jak: Oct4, Msx1, bia³-ko o strukturze palców cynbia³-kowych (Znf198), bia³bia³-ko wi¹¿¹ce histony (SLBP), cyklina A, bia³ko szoku ciepl-nego 40/DNA-J (Dja4), bia³ko interreaguj¹ce z NEDD4 (NDFIP1), kompleks 3 bia³ek transportuj¹cych (Trappc) oraz bia³ko GDF9. Wœród wymienionych wy¿ej ge-nów, czynniki transkrypcyjne, uczestnicz¹ce w regu-lacji syntezy RNA, wydaj¹ siê pe³niæ istotn¹ rolê w ma-gazynowaniu odpowiedniej iloœci RNA w dojrza³ych oocytach, wp³ywaj¹c tym samym na uzyskiwanie przez te komórki kompetencji. Geny koduj¹ce bia³ka

(3)

zaan-ga¿owane w regulacjê procesu podzia³u komórkowe-go, jak cyklina A, w sposób znacz¹cy wp³ywaj¹ na aktywacjê genomu zarodkowego. W podobnych ba-daniach Mourot i wsp. (27) oraz Robert i wsp. (31) wskazuj¹ na istotn¹ rolê kolejnych transkryptów w osi¹-ganiu przez oocyty bydlêce zdolnoœci do dojrzewania i aktywacji genomu zarodkowego. Ponadto Mourot i wsp. (27) okreœlili wp³yw na te procesy takich czyn-ników, jak: wielkoœæ pêcherzyków jajnikowych oraz po¿ywki wzbogaconej o FSO. Wykazano równie¿ zna-cz¹cy wp³yw wielkoœci pêcherzyków na ekspresjê ko-lejnych regulatorów cyklu komórkowego, jak: PTTG1 oraz CCNB2. Udowodniono nastêpnie zwi¹zek eks-presji tych genów z wzrastaj¹c¹ kompetencj¹ rozwo-jow¹ oocytów oraz stymulacjê ich ekspresji podczas wczesnych podzia³ów blastomerów zarodkowych (27). Lonergan i wsp. (25) wykazali, ¿e zarodki we wczes-nych stadiach podzia³owych charakteryzuj¹ siê bardzo wysokim potencja³em rozwojowym. Bior¹c pod uwa-gê, ¿e wymienione wy¿ej geny stanowi¹ jedynie nie-liczn¹ frakcjê wszystkich czynników uczestnicz¹cych w procesie kszta³towania siê kompetencji rozwojowej oocytów, sugeruje siê, ¿e proces ten jest regulowany ma³ymi iloœciowymi zmianami RNA wielu genów. Tak wiêc wydaje siê s³usznym, ¿e pe³ne okreœlenie kompetencji rozwojowej oocytów wymaga analizy, pos³uguj¹c siê mikromacierzami ekspresyjnymi cDNA, ca³ego transkrypomu komórek o zró¿nicowanym po-tencjale rozwojowym (25).

Podobne badania, w których zwierzêciem modelo-wym by³y œwinie, odnosz¹ce siê do wp³ywu wielkoœci pêcherzyków jajnikowych na ekspresjê wybranych genów, zosta³y przeprowadzone przez Antosika i wsp. (1). W badaniach tych analizowano ekspresjê genów koduj¹cych bia³ka odpowiedzialne za zdolnoœæ oocy-tów do zap³odnienia, jak: glikoproteiny os³onki przej-rzystej (pZP1, pZP2, pZP3, pZP3 á) oraz integryny (ITGB2, ITGB3). Wyniki przeprowadzonych analiz wskazuj¹, ¿e wielkoœæ pêcherzyków jajnikowych, z ja-kich pozyskiwane by³y oocyty, w znacznym stopniu wp³ywaj¹ na ekspresjê badanych genów. Najwy¿sz¹ ekspresjê zarówno mRNA, jak i bia³ka wykazano w oocytach pochodz¹cych z du¿ych pêcherzyków (> 5 mm), w porównaniu do œrednich (3-5 mm) oraz ma³ych (< 3 mm). Sugeruje siê tym samym, ¿e wiel-koœæ pêcherzyków jajnikowych wp³ywa nie tylko, jak wskazywano dotychczas, na zdolnoœæ oocytów do dojrzewania czy osi¹gniêcia kompetencji rozwojowej, ale i na zdolnoœæ tych komórek do zap³odnienia, cze-go poœrednim dowodem jest ekspresja genów odpo-wiedzialnych za ten proces (1).

Caixeta i wsp. (7) analizowali wp³yw wielkoœci pêcherzyków jajnikowych na ekspresjê wybranych genów, bêd¹cych potencjalnymi markerami kompeten-cji rozwojowej oocytów. Badaniom molekularnym poddano takie geny, jak: H1Foo, H2A, H3A, GHR, GDF9, BMP15, OOSP1, których ekspresjê analizo-wano w oocytach oraz FSHR, EGFR, GHR, PTX3,

IGFII w komórkach wzgórka jajonoœnego. Wykaza-no, ¿e odsetek uzyskiwanych blastocyst by³ znacz¹co wy¿szy w przypadku oocytów pozyskiwanych z pê-cherzyków wiêkszych ni¿ 6 mm. Ponadto ekspresja mRNA H2A wzrasta³a wraz z wielkoœci¹ ków (wy¿sza w oocytach pochodz¹cych z pêcherzy-ków ³ 8 mm, w porównaniu do pêcherzypêcherzy-ków < 6 mm). Podobnie ekspresja mRNA FSHR, EGFR i GHR by³a zale¿na od wielkoœci pêcherzyków, z jakich izolowa-ne by³y oocyty. Wykazano tym samym, ¿e poziom mRNA H2A jest zale¿ny od wielkoœci pêcherzyków jajnikowych oraz gen ten mo¿e byæ uznany za marker w okreœlaniu kompetencji rozwojowej komórek jajo-wych (7).

Badania Rosen i wsp. (32) polega³y na wykazaniu zale¿noœci pomiêdzy wielkoœci¹ pêcherzyków jajni-kowych u kobiet a zdolnoœci¹ oocytów do dojrzewa-nia, zap³odnienia oraz zarodków do rozwoju. Wyniki przeprowadzonych analiz wskazuj¹ na znacz¹co ob-ni¿aj¹c¹ siê zdolnoœæ do dojrzewania w przypadku oocytów izolowanych z ma³ych pêcherzyków jajniko-wych. Podobnie odsetek zap³odnionych oocytów by³ ni¿szy o 28% w odniesieniu do komórek pochodz¹-cych z pêcherzyków jajnikowych o wielkoœci 16-18 mm. Ponadto procent polispermii wzrasta³ wraz z ob-ni¿aj¹c¹ siê wielkoœci¹ pêcherzyków jajnikowych. Wielkoœæ pêcherzyków jajnikowych nie wp³ywa³a na liczbê komórek zarodkowych, aczkolwiek znaczn¹ fragmentacjê cytoplazmy tych komórek odnotowano w przypadku, gdy zarodki te pochodzi³y z oocytów izolowanych z ma³ych pêcherzyków (32). Przytoczo-ne wyniki badañ sugeruj¹, ¿e oocyty pochodz¹ce z ma³ych pêcherzyków jajnikowych mog¹ osi¹gaæ stadium metafazy II oraz byæ skutecznie zap³odnione, jednak¿e procent uzyskiwanych prawid³owych zarod-ków jest znacznie obni¿ony w odniesieniu do grupy komórek pozyskiwanych z du¿ych pêcherzyków jaj-nikowych.

Osi¹gniêcie przez oocyty pe³nej kompetencji roz-wojowej jest uzale¿nione od zdolnoœci tych komórek do dojrzewania (6). Jednym z g³ównych czynników warunkuj¹cych prawid³owy przebieg tego procesu jest w³aœciwa komunikacja pomiêdzy komórkami wzgórka jajonoœnego a oocytem. Szlak komunikacji pomiêdzy komórkami somatycznymi a gamet¹ regulowany jest obecnoœci¹ po³¹czeñ typu gap junction. Sugeruje siê, ¿e po³¹czenia te odgrywaj¹ kluczow¹ rolê w z³o¿onym procesie osi¹gania przez oocyty pe³nej kompetencji rozwojowej. Szlak komunikacji pomiêdzy komórka-mi somatycznykomórka-mi a komórk¹ jajow¹ jest regulowany poprzez specyficzne bia³ka, tworz¹ce strukturê gap junction, nale¿¹cych do grupy koneksyn (conexins, Cx), (g³ównie jest to koneksyna 43, 45 i 37) oraz kinaz zale¿nych od cylin (cyclin dependent kinases, Cdk) (3, 4, 24). Jednak¿e w piœmiennictwie brak by³o dotychczas informacji odnosz¹cych siê do zwi¹zku pomiêdzy wielkoœci¹ pêcherzyków jajnikowych a eks-presj¹ wybranych bia³ek tworz¹cych strukturê gap

(4)

junc-tion. Zagadnienie to sta³o siê przedmiotem badañ Anto-sika i wsp. (4). Wykorzystuj¹c model œwiñski, analizo-wano ekspresjê bia³ek Cx43 oraz Cdk4 w oocytach izolowanych z du¿ych (> 5 mm), œrednich (3-5 mm) oraz ma³ych (< 3 mm) pêcherzyków jajnikowych. Wyniki analiz ekspresji bia³ka wykaza³y wy¿szy jej poziom w przypadku bia³ka Cdk4 w oocytach izolo-wanych z du¿ych pêcherzyków w odniesieniu do œred-nich oraz ma³ych. Nie wykazano natomiast ró¿nic w ekspresji Cx43 pomiêdzy trzema analizowanymi grupami komórek. Badania z wykorzystaniem mikro-skopii konfokalnej wskazywa³y na ró¿n¹ lokalizacjê bia³ka Cdk4 w zale¿noœci od wielkoœci pêcherzyków jajnikowych, z jakich pozyskiwane by³y oocyty. Bia³-ko Cdk4 wykazywa³o wyraŸn¹ lokalizacjê b³onow¹ oraz w os³once przejrzystej w przypadku komórek ja-jowych izolowanych z du¿ych pêcherzyków, natomiast jego lokalizacja i ekspresja cytoplazmatyczna by³a szczególnie widoczna w przypadku komórek pocho-dz¹cych z pêcherzyków œrednich oraz ma³ych. Auto-rzy sugeruj¹, ¿e ró¿na lokalizacja bia³ka Cdk4 w oocy-tach pozyskiwanych z pêcherzyków jajnikowych ró¿-nej wielkoœci mo¿e wskazywaæ na istnienie specyficz-nego mechanizmu translokacji tego bia³ka pomiêdzy b³on¹ komórkow¹, os³onk¹ przejrzyst¹ a cytoplazm¹ oraz ¿e mechanizm ten podlega regulacji ze strony w³aœnie tego parametru. Ponadto wykazano wy¿sz¹ ekspresjê obydwu analizowanych bia³ek w oocytach po dojrzewaniu in vitro (in vitro maturation, IVM) w od-niesieniu do komórek przed hodowl¹, co wskazuje, ¿e ró¿na ekspresja Cx43 i Cdk4 w komórkach niedoj-rza³ych oraz dojniedoj-rza³ych mo¿e byæ wynikiem wp³ywu IVM na formowanie po³¹czeñ typu gap junction (4).

Ocena morfologii oocytów z wykorzystaniem technik molekularnych oraz mikrofluidycznych Jakoœæ oocytów w sposób istotny wp³ywa na ich zdolnoœæ do dojrzewania, monospermicznego zap³od-nienia, rozwoju zarodków w stadium blastocysty oraz prawid³owej implantacji (6). Jednym z najwa¿niej-szych elementów okreœlaj¹cych klasê jakoœciow¹ oocy-tów jest ich budowa morfologiczna. W klasyfikacji morfologicznej komórek jajowych uwzglêdnia siê ta-kie elementy, jak: kompleks komórek wzgórka jajo-noœnego (cumulus complex), ocena stopnia ziarnistoœ-ci oraz zabarwienie cytoplazmy, ziarnistoœ-cia³ko kierunkowe, przestrzeñ periwitelinow¹ i os³onkê przejrzyst¹ oraz wrzeciono podzia³owe (2, 3, 17, 20, 21).

Badania wykaza³y, ¿e budowa morfologiczna ko-mórki jajowej w istotny sposób wp³ywa na ekspresjê mRNA genów odpowiedzialnych za zap³odnienie u œwiñ (geny koduj¹ce bia³ka os³onki przejrzystej oraz integryny) czy genów odpowiedzialnych za formowa-nie po³¹czeñ typu gap junction (2, 3, 17).

Analizy mikrofluidyczne odnosz¹ce siê do pomia-rów wartoœci spektralnych badanych komórek (oocy-ty, zarodki w stadium przedimplantacyjnym) opieraj¹ siê na wskaŸnikach morfologicznych os³onki

przejrzy-stej oraz cytoplazmy. Najczêœciej wykorzystuje siê krzem monokrystaliczny i szk³o jako podstawowe materia³y s³u¿¹ce do wytworzenia systemu lab-on-chip. Mikrocytometr weterynaryjny jest chipem krzemowym z umieszczonymi w nim kana³ami mikrofluidyczny-mi, komor¹ pomiarow¹ i zintegrowanymi œwiat³owo-dami w³óknistymi. Ca³oœæ konstrukcji po³¹czona jest ze szklan¹ pokryw¹ posiadaj¹c¹ otwory wlotowy i wylotowy, umo¿liwiaj¹ce swobodne wprowadzenie i wyjêcie komórki (36, 37).

Parametryczny uk³ad pomiarowy odnosi siê do gru-boœci os³onki oraz stopnia ziarnistoœci i zabarwienia cytoplazmy komórki (36, 37). Uwzglêdniaj¹c te dwa wskaŸniki morfologiczne, system mikrofluidyczny okreœla absorbancjê œwiat³a przez komórki poddane analizie. Na podstawie wartoœci absorbancji œwiat³a o odpowiedniej – ró¿nej dla poszczególnych typów morfologicznych komórek, okreœla siê w³aœciwoœci spektralne analizowanej komórki, a nastêpnie odwiednio siê j¹ klasyfikuje. Opracowany uk³ad po-miarowy stanowi now¹, nieinwazyjn¹ metodê oceny jakoœci oocytów/zarodków. Przeprowadzone wyniki badañ, na podstawie wskaŸników spektralnych, wska-zuj¹, ¿e zarówno wielkoœæ pêcherzyków jajnikowych, jak klasa jakoœciowa oocytów maj¹ istotny wp³yw na odczytywane wartoœci absorbancji. Dlatego te¿ mo¿-na w chwili obecnej uzmo¿-naæ system mikrofluidyczny za dodatkowe narzêdzie badawcze, które w sposób nie-inwazyjny dostarcza informacji na temat jakoœci ko-mórek jajowych oraz zarodków (18).

Podsumowanie

Kompetencja rozwojowa oocytów jest okreœlana przez ich zdolnoœæ do dojrzewania (j¹drowego i cyto-plazmatycznego), zap³odnienia oraz rozwoju zarodków do stadium blastocysty. Wœród czynników w znacz¹-cy sposób wp³ywaj¹znacz¹-cych na potencja³ rozwojowy ko-mórek jajowych wymienia siê gromadzenie podczas przebiegu follikulogenezy oraz oogenezy znacznych iloœci mRNA oraz bia³ek. Funkcja tych cz¹steczek polega g³ównie na podtrzymywaniu i regulowaniu wielu przemian biochemicznych, molekularnych i ko-mórkowych, skutkuj¹cych w³aœciw¹ implantacj¹ oraz narodzinami zdrowego potomstwa. Oprócz metod bio-logii molekularnej, s³u¿¹cych do oceny kompetencji rozwojowej oocytów, istnieje dodatkowe narzêdzie w postaci systemu mikrofluidycznego typu Lab-on--Chip, bêd¹ce now¹, nieinwazyjn¹ technik¹ s³u¿¹cej do klasyfikacji komórek jajowych/zarodków.

Piœmiennictwo

1.Antosik P., Kempisty B., Bukowska D., Jackowska M., W³odarczyk R., Budna J., Brüssow K. P., Lianeri M., Jagodziñski P. P., Jaœkowski J. M.: Follicular size is associated with the levels of transcripts and proteins of selected molecules responsible for the fertilization ability of oocytes of puberal gilts. J. Reprod. Dev. 2009, 55, 588-593.

2.Antosik P., Kempisty B., Jackowska M., Bukowska D., Lianeri M., Brüssow K. P., Wozna M., Jaskowski J. M.: The morphology of porcine oocytes is associated with zona pellucida glycoprotein 3 and integrin beta 2protein levels. Vet. Med. 2010, 55, 154-162.

(5)

3.Antosik P., Kempisty B., Jackowska M., Bukowska D., WoŸna M., Lianeri M., Brüssow K. P., Jaœkowski J. M.: Assessment of transcripts and protein con-tents contributing to cell cycle control and gap junction connections in mor-phologically variable groups of porcine cumulus-oocyte complexes. Vet. Med. 2010, 55, 512-521.

4.Antosik P., Kempisty B., Jackowska M., WoŸna M., Bukowska D., Brüssow K. P., Bryja A., Jaœkowski J. M.: Are the levels of Cdk4 and Cx43 proteins of porcine oocytes associated with follicular size? Animal Biology 2011 (w druku).

5.Blondin P., Sirard M. A.: Oocyte and follicular morphology as determining characteristics for developmental competence in bovine oocytes. Mol. Re-prod. Dev. 1995, 41, 54-62.

6.Bukowska D., Kempisty B., Antosik P., Jaœkowski J. M., Olechnowicz J.: Selected aspects of canine oocytes maturation, fertilization and embryo development in dogs. Medycyna Wet. 2008, 64, 628-631.

7.Caixeta E. S., Ripamonte P., Franco M. M., Junior J. B., Dode M. A.: Effect of follicle size on mRNA expression in cumulus cells and oocytes of Bos indicus: an approach to identify marker genes for developmental competence. Reprod. Fertil. Dev. 2009, 21, 655-664.

8.Carabatsos M. J., Sellitto C., Goodenough D. A., Albertini D. F.: Oocyte--granulosa cell heterologous gap junctions are required for the coordination of nuclear and cytoplasmic meiotic competence. Develop. Biol. 2000, 226, 167-179.

9.Crozet N., Kanka J., Motlik J., Fulka J.: Nucleolar fine structure and RNA synthesis in bovine oocytes from antral follicles. Gamete Res. 1986, 14, 65-73.

10.Cummins J. M.: The role of mitochondria in the establishment of oocyte functional competence. Eur. J. Obstet. Gynecol. Reprod. Biol. 2004, 115, 23-29.

11.Duranthon V., Renard J. P.: The developmental competence of mammalian oocytes: a convenient but biologically fuzzy concept. Theriogenology 2001, 55, 1277-1289.

12.Eppig J. J.: Coordination of nuclear and cytoplasmic oocyte maturation in eutherian mammals. Reprod. Fertil. Dev. 1996, 8, 485-489.

13.Extavour C. G., Akam M.: Mechanisms of germ cell specification across the metazoans: epigenesis and preformation. Development 2003, 130, 5869-5884. 14.Fair T., Hyttel P., Greve T.: Bovine oocyte diameter in relation to maturatio-nal competence and transcriptiomaturatio-nal activity. Mol. Reprod. Dev. 1995, 42, 437-442.

15.Gresham D., Ruderfer D. M., Pratt S. C., Schacherer J., Dunham M. J., Botstein D.: Genome-wide detection of polymorphisms at nucleotide resolu-tion with a single DNA microarray. Science 2006, 311, 1932-1936. 16.Hagemann L. J., Beaumont S. E., Berg M., Donnison M. J., Ledgard A.,

Peterson A. J., Schurmann A., Tervit H. R.: Development during single IVP of bovine oocytes from dissected follicles: interactive effects of estrouscycle stage, follicle size and atresia. Mol. Reprod. Dev. 1999, 53, 451-458. 17.Jackowska M., Kempisty B., Antosik P., Bukowska D., Budna J., Lianeri M.,

Rosiñska E., WoŸna M., Jagodziñski P. P., Jaœkowski J. M.: The morphology of porcine oocytes is associated with zona pellucida glycoprotein transcript contents. Reprod. Biol. 2009, 9, 79-85.

18.Jaœkowski J. M., Kempisty B., WoŸna M., Walczak R., Szczepañska P., Dziuban J., Antosik P.: Wybrane metody oceny kompetencji rozwojowej oraz selekcji oocytów i zarodków bydlêcych. Medycyna Wet. 2010, 66, 740-744. 19.Kastrop P. M., Bevers M. M., Destrée O. H., Kruip T. A.: Protein synthesis and phosphorylation patterns of bovine oocytes maturing in vivo. Mol. Reprod. Dev. 1991, 29, 271-275.

20.Kempisty B., Antosik P., Bukowska D., Jackowska M., Lianeri M., Jaœkowski J. M., Jagodziñski P. P.: Analysis of selected transcript levels in porcine sper-matozoa, oocytes, zygotes and two-cell stage embryos. Reprod. Fertil. Dev. 2008, 20, 513-518.

21.Kempisty B., Antosik P., Bukowska D., Jackowska M., Lianeri M., Jaœkowski J. M., Jagodziñski P. P.: Assessment of zona pellucida glycoprotein and inte-grin transcript contents in porcine oocytes. Reprod. Biol. 2009, 9, 71-78. 22.Krisher R. L.: The effect of oocyte quality on development. J. Anim. Sci.

2004, 82, 14-23.

23.Lequarre A. S., Vigneron C., Ribaucour F., Holm P., Donnay I., Dalbies--Tran R., Callesen H., Mermillod P.: Influence of antral follicle size on oocyte characteristics and embryo development in the bovine. Theriogenology 2005, 63, 841-859.

24.Li T. Y., Colley D., Barr K. J., Yee S. P., Kidder G. M.: Rescue of oogenesis in Cx37-null mutant mice by oocyte-specific replacement with Cx43. J. Cell. Scien. 2007, 120, 4117-4125.

25.Lonergan P., Khatir H., Piumi F., Rieger D., Humblot P., Boland M. P.: Effect of time interval from insemination to first cleavage on the develop-mental characteristics, sex ratio and pregnancy rate after transfer of bovine embryos. J. Reprod. Fertil. 1999, 117, 159-167.

26.Lonergan P., Monaghan P., Rizos D., Boland M. P., Gordon I.: Effect of follicle size on bovine oocyte quality and developmental competence fol-lowing maturation, fertilization, and culture in vitro. Mol. Reprod. Dev. 1994, 37, 48-53.

27.Mourot M., Dufort I., Gravel C., Algriany O., Dieleman S., Sirard M. A.: The influence of follicle size, FSH-enriched maturation medium, and early cleavage on bovine oocyte maternal mRNA levels. Mol. Reprod. Dev. 2006, 73, 1367-1379.

28.O’Neill L. P., Ver Milyea M. D., Turner B. M.: Epigenetic characterization of the early embryo with a chromatin immunoprecipitation protocol applicable to small cell populations. Nat. Genet. 2006, 38, 835-841.

29.Otoi T., Yamamoto K., Koyama N., Tachikawa S., Suzuki T.: Bovine oocyte diameter in relation to developmental competence. Theriogenology 1997, 48, 769-774.

30.Pavlok A., Lucas-Hahn A., Niemann H.: Fertilization and developmental competence of bovine oocytes derived from different categories of antral follicles. Mol. Reprod. Dev. 1992, 31, 63-67.

31.Robert C., Barnes F. L., Hue I., Sirard M. A.: Subtractive hybridization used to identify mRNA associated with the maturation of bovine oocytes. Mol. Reprod. Dev. 2000, 57, 167-175.

32.Rosen M. P., Shen S., Dobson A. T., Rinaudo P. F., McCulloch C. E., Cedars M. I.: A quantitative assessment of follicle size on oocyte developmental competence. Fertil. Steril. 2008, 90, 684-690.

33.Saitou M.: Specification of the germ cell lineage in mice. Front. Biosci. 2009, 14, 1068-1087.

34.Seydoux G., Braun R. E.: Pathway to totipotency: lessons from germ cells. Cell 2006, 127, 891-904.

35.Sousa P. A. de, Watson A. J., Schultz G. A., Bilodeau-Goeseels S.: Oogenetic and zygotic gene expression directing early bovine embryogenesis: a review. Mol. Reprod. Dev. 1998, 51, 112-121.

36.Szczepanska P., Walczak R., Dziuban J., Jackowska M., Kempisty B., Jaskowski M. J., Bargiel S.: Lab-on-chip quality classification of porcine/ bovine oocytes. Proc. Chemistry 2009, 1, 341-344.

37.Szczepañska P., Walczak R., Dziuban J., Kempisty B., Jackowska M., Antosik P., Jaœkowski J., Bargiel S.: Ocena jakoœciowa komórek rozrodczych zwierz¹t hodowlanych z wykorzystaniem mikrocytometru typu lab-chip. Elek-tronika 2010, 6, 93-96.

Adres autora: dr Bartosz Kempisty, ul. Œwiêcickiego 6, 60-781 Poznañ; e-mail: etok@op.pl

Cytaty

Powiązane dokumenty

In the group of patients after adrenalectomy observed in the teaching hospital department, an improvement in health state was pronounced only in patients in

Celem pracy była ocena wybranych czynników ry- zyka raka jajnika oraz aktywności antygenu jądrowego Ki 67 w łagodnych, o granicznej złośliwości i w złośli- wych guzach

Ocena skuteczności badania cytologicznego w wykrywaniu stanów przednowotworowych i nowotworów szyjki macicy Assessment of the efficiency of cervical cytology in detection of

Celem pracy była ocena metod leczenia wdraża- nych u pacjentek leczonych z powodu zmian przedno- wotworowych sromu w Katedrze i Oddziale Klinicznym Ginekologii, Położnictwa i

Krokiem milowym, zarówno w cytodiagnostyce, jak i histopatologii raka szyjki macicy było wprowadzenie przez Richarta i Barrona pojęcia histopatologicznego CIN (ang. cervical

W odniesieniu do po- łożnictwa i ginekologii liczba opublikowanych dotych- czas badań na temat przydatności czynników wzrostu, NPWt oraz opatrunków zawierających srebro w terapii

Z tego też powodu należy kontynuować badania nad podniesieniem skuteczno- ści i czułości wykrycia węzła wartowniczego w raku szyjki macicy oraz podjąć próbę

It con- ditionally allows a smear for cytological assessment (it describes the presence or the lack of cells of the endocervical canal, the presence of