Algebra
Krzywe sto˙zkowe
Aleksander Denisiuk
Polsko-Japo ´nska Wy˙zsza Szkoła Technik Komputerowych Wydział Informatyki w Gda ´nsku
ul. Brzegi 55 80-045 Gda ´nsk
Krzywe sto˙zkowe
Najnowsza wersja tego dokumentu dost ˛epna jest pod adresem
http://users.pjwstk.edu.pl/~denisjuk/
Współrz ˛edne biegunowe
g ρ O A θ • O — biegun • O´s biegunowa g• Kierunek odliczania k ˛atów
• (ρ, θ) współrz ˛edne biegunowe
Równanie krzywej we współrz ˛ednych biegunowych
• ϕ(ρ, θ) = 0
Przykład 1 (Okr ˛ag). ρ = 2R cos θ
O
A
A0
θ
Współrz ˛edne biegunowe a kartezja ´nskie
Równanie prostej we współrz ˛ednych biegunowych
• ax + by + c = 0, c < 0 • ρ cos(α − θ) = ρ0, gdzie ◦ cos α = √ a a2+b2, ◦ sin α = √ b a2+b2, ◦ ρ0 = −√ c a2+b2, Algebra – p. 6/24Krzywa sto˙zkowa
• Krzyw ˛a sto˙zkow ˛a nazywa si ˛e krzywa, powstała na przeci ˛eciu sto˙zka i płaszczyzny.
Ogniska i kierownice
• Ka˙zda krzyw ˛a sto˙zkow ˛a, oprócz okr ˛egu, jest miejscem geometrycznym punktów, maj ˛acych stały stosunek
odległo´sci od pewnego punktu F i pewnej prostej δ
• Punkt F nazywa si ˛e ogniskiem krzywej
• Prosta δ nazywa si ˛e kierownic ˛a krzywej
Ogniska i kierownice, cd
• F M = BM, • AM = h/ sin α, BM = h/ sin β • F M AM = BM AM = sin α sin β = λKlasyfikacja krzywych sto˙zkowych
• W zale˙zno´sci od mimo´srodu λ, krzywa sto˙zkowa nazywa si ˛e
◦ elipsa λ < 1
◦ parabola λ = 1
◦ hyperbola λ > 1 — składa si ˛e z dwóch gał ˛ezi
Równanie we współrz ˛ednych biegunowych
• Niech biegun pokrywa si ˛e z ogniskiem krzywej, a o´s biegunowa b ˛edzie przecinała prostopadle kierownic ˛e
• Niech p b ˛edzie odległo´sci ˛a ogniska od kierownicy
• W przypadku elipsy i paraboli p−ρ cos θρ = λ
• W przypadku hiperboli p−ρ cos θρ = ±λ
• W postaci rozwi ˛azanej wzgl ˛eden ρ:
◦ W przypadku elipsy i paraboli ρ = 1+λ cos θλp
Równanie we współrz ˛ednych kartezja ´nskich
• ρ2 = λ2(p − ρ cos θ)2 • x2 + y2 = λ2(p − x)2 • (1 − λ)2x2 + 2pλ2x + y2 − λ2p2 = 0 • λ 6= 1 ◦ (1 − λ2)x + pλ2 1−λ2 2 + y2 − 1−λp2λ22 = 0 ◦ Nowe współrz ˛edne: x′ = x + 1−λpλ22, y′ = y • Elipsa: xa′22 + y′2 b2 = 1 • Hiperbola: xa′22 − y′2 b2 = 1 ◦ gdzie a2 = (1−λλ2p22)2, b 2 = λ2 p2 |1−λ2 | — półosie ◦ równanie kanoniczne Algebra – p. 12/24Równanie kanoniczne paraboli
• (1 − λ)2x2 + 2pλ2x + y2 − λ2p2 = 0 • λ = 1 ◦ 2px + y2 − p2 = 0 ◦ y2 − 2p −x + p2 = 0 ◦ Nowe współrz ˛edne: x′ = −x + p2, y′ = y ◦ y′2 − 2px′ = 0Wła´sciwo´sci elipsy
• x2
a2 +
y2
b2 = 1, a > b > 0
• Symetria wzgl ˛edem osi i ´srodka układu współrz ˛ednych
• Elipsa zawarta jest wewn ˛atrz prostok ˛atu |x| 6 a, |y| 6 b
• a nazywa si ˛e wi ˛eksz ˛a półosi ˛a, b — mniejsz ˛a półosi ˛a.
• Punkty (±a, 0), (0, ±b) — wierzchołki elipsy
Elipsa a okr ˛
ag
• Elipsa mo˙ze zosta´c otzrymana z okr ˛egu xa22 +
y2
b2 = 1 poprzez
Wła´sciwo´sci hiperboli
• x2
a2 −
y2
b2 = 1, a, b > 0
• Symetria wzgl ˛edem osi i ´srodka układu współrz ˛ednych
• Hiperbola znajduje si ˛e na zewn ˛atrz od prostok ˛atu
|x| 6 a, |y| 6 b
• Hiperbola jest poło˙zona poza k ˛atem |x|a < |y|b
• a nazywa si ˛e rzeczywist ˛a półosi ˛a, b — półosi ˛a urojon ˛a.
• Punkty (±a, 0) — wierzchołki hiperboli
Asymptoty hiperboli
• Proste xa ± yb = 0 s ˛a asymptotami hiperboli
• Odległo´s´c od punktów hiperboli do asymptot d ˛azy do ˙zera przy x2 + y2 → ∞
◦ Niech punkt (x, y) le˙zy na hiperboli
◦ Liczby xa + yb oraz xa − yb s ˛a proporcjonalne do odległo´sci ◦ xa + y b · xa − y b = 1
◦ Załó˙zmy, ˙ze odległo´sci nie d ˛az ˛a do zera, wtedy istnieje taka liczba ε > 0, ˙ze dla wszystkich punktów (x, y)
hiperboli spełniono xa + yb > ε oraz xa − yb > ε ◦ A wi ˛ec xa + yb < 1ε oraz xa − yb < 1ε ◦ Czyli xaa2 + y2 b2 < 1
ε2, co jest sprzeczne z tym, ˙ze
Hiperbola sprz ˛e˙zona
• Hiperbola xa22 −
y2
b2 = −1 nazywa si ˛e sprz ˛e˙zon ˛a do hiperboli
x2
a2 −
y2
b2 = 1
◦ Hiperbola i hiperbola do niej sprz ˛e˙zona maj ˛a wspólne asymptoty
◦ Hiperbola sprz ˛e˙zona znajduje si ˛e w k ˛atach uzupełniaj ˛acych
Parabola
• y2 = 2px
◦ Parabola jest symetryczna wzgl ˛edem osi Ox
◦ O´s symetrii nazywa si ˛e osi ˛a paraboli
◦ Przeci ˛ecie osi z parabol ˛a nazywa si ˛e wierzchołkiem paraboli
Równania parametryczne
• parabola ( x = 2pt2 , y = t • elipsa ( x = a cos t, y = b sin t • hiperbola ( x = a cosh t, y = b sinh t◦ cosh t = et+e2 −t , sinh t = et−e2 −t
Styczna do krzywej w punkcie
(x
0, y
0)
• Styczn ˛a do krzywej sto˙zkowej (x0, y0) nazywa si ˛e prosta, która ma z ni ˛a dokładnie jeden punkt przeci ˛ecia (i nie jest równoległa do osi dla paraboli)
• Sens geometryczny stycznej: graniczne poło˙zenie
siecznych przechodz ˛acych przez punkty (x0, y0) i (x1, y1)
gdy punkt (x1, y1) d ˛a˙zy do (x0, y0)
• Mo˙zna podstawi´c równanie parametryczne prostej, wychodz ˛acej z punktu (x0, y0) do równania krzywej:
◦ styczna do paraboli yy0 = p(x + x0) ◦ styczna do elipsy xx0 a2 + yy0 b2 = 1 ◦ styczna do hiperboli xx0 a2 − yy0 b2 = 1
Wła´sciwo´sci ogniskowe
• Elipsa i hiperbola maj ˛a drugie ognisko i drug ˛a kierownic ˛e
• Suma odległo´sci punktów elipsy od ognisk jest stała
• Ró˙znica odległo´sci punktów hiperboli od ognisk jest stała
• Ogniska elipsy maj ˛a współrz ˛edne (0, ±c), c = √a2 − b2
• Ogniska hiperboli maj ˛a współrz ˛edne (0, ±c), c = √a2 + b2
• Promie ´n ´swietlny wychodz ˛acy z jednego ogniska elipsy po odbiciu od kraw ˛edzi przejdzie przez drugie ognisko
• Promie ´n ´swietlny wychodz ˛acy z jednego ogniska hierboli po odbiciu od kraw ˛edzi b ˛edzie pokrywał si ˛e z promieniem,
wychodz ˛acycm z drugiego ogniska
• Promie ´n ´swietlny wychodz ˛acy z ogniska paraboli po odbiciu od kraw ˛edzi b ˛edzie równoległy do jej osi
´
Srednice krzywej sto˙zkowe
• Srednic ˛´ a elipsy (hiperboli) nazywamy odcinek, przechodz ˛acy przez jej ´srodek
• Srednic ˛´ a paraboli jest prosta, równoległa do jej osi.
• Srodki równoległych siecznych znajduj ˛´ a si ˛e na ´srednicy 1. Sieczna jest równoległa do osi współrz ˛ednych
2. y = kx + b, k 6= 0, elipsa (hiperbola) αx2 + βy2 = 1
◦ yc = −βkα xc
◦ ´srednica y = −βkα x jest sprz ˛e˙zona do ´srednicy y = kx
3. y = kx + b, k 6= 0, parabola
Krzywe drugiego stopnia
• a11x2 + 2a12xy + a22y2 + 2a1x + 2a2y + a = 0, przynajmniej jeden ze współczynników a11, a12, a22 jest niezerowy.
• Niepusta krzywa drugiego stopnia:
◦ krzywa sto˙zkowa
◦ dwie proste (by´c mo˙ze pokrywaj ˛ace si ˛e)
◦ punkt
• Przykład
3x2 + 3y3 + 10xy + 14x − 2y − 13 = 0