• Nie Znaleziono Wyników

PROGRAM NAUCZANIA DLA ZAWODU FLORYSTA O STRUKTURZE PRZEDMIOTOWEJ

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "PROGRAM NAUCZANIA DLA ZAWODU FLORYSTA O STRUKTURZE PRZEDMIOTOWEJ"

Copied!
105
0
0

Pełen tekst

(1)

Doskonalenie podstaw programowych kluczem do modernizacji kształcenia zawodowego Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

PROGRAM NAUCZANIA DLA ZAWODU FLORYSTA 343203

O STRUKTURZE PRZEDMIOTOWEJ TYP SZKOŁY: SZKOŁA POLICEALNA

RODZAJ PROGRAMU: LINIOWY

Warszawa 2012

(2)

Doskonalenie podstaw programowych kluczem do modernizacji kształcenia zawodowego Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Autorzy: mgr inż. Maria Matuszczak, mgr Małgorzata Niska

Recenzenci: dr hab. Agnieszka Krzymińska, mgr Małgorzata Sienna Lider grupy branżowej: mgr inż. Ewa Marciniak-Kulka

Lider zadania „Opracowanie przykładowych zmodernizowanych programów nauczania dla zawodów”: mgr inż. Joanna Ksieniewicz Koordynator merytoryczny projektu: mgr inż. Maria Suliga

Menadżer projektów systemowych realizowanych przez KOWEZiU: mgr Agnieszka Pfeiffer

Redakcja i skład: zespół Addvalue Dorota Burzec

Publikacja powstała w ramach projektu systemowego „Doskonalenie podstaw programowych kluczem do modernizacji kształcenia zawodowego” w ramach Działania 3.3. Poprawa jakości kształcenia, Poddziałanie 3.3.3. Modernizacja treści i metod kształcenia, Priorytet III, Program Operacyjny KAPITAŁ LUDZKI. Projekt realizowany przez Krajowy Ośrodek Wspierania Edukacji Zawodowej i Ustawicznej. Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego.

Publikacja jest dystrybuowana bezpłatnie.

© Copyright by Krajowy Ośrodek Wspierania Edukacji Zawodowej i Ustawicznej Warszawa 2012

Krajowy Ośrodek Wspierania Edukacji Zawodowej i Ustawicznej 02-637 Warszawa

ul. Spartańska 1B

www.koweziu.edu.pl

(3)

Doskonalenie podstaw programowych kluczem do modernizacji kształcenia zawodowego Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

SPIS TREŚCI

1. PODSTAWY PRAWNE KSZTAŁCENIA ZAWODOWEGO ...5

2. OGÓLNE CELE I ZADANIA KSZTAŁCENIA ZAWODOWEGO...5

3. INFORMACJA O ZAWODZIE FLORYSTA ...6

4. UZASADNIENIE POTRZEBY KSZTAŁCENIA W ZAWODZIE FLORYSTA ...6

5. POWIĄZANIA ZAWODU FLORYSTA Z INNYMI ZAWODAMI ...7

6. SZCZEGÓŁOWE CELE KSZTAŁCENIA W ZAWODZIE FLORYSTA ...7

7. KORELACJA PROGRAMU NAUCZANIA DLA ZAWODU FLORYSTA Z PODSTAWĄ PROGRAMOWĄ KSZTAŁCENIA OGÓLNEGO ...7

8. PLAN NAUCZANIA DLA ZAWODU FLORYSTA ...8

9. PROGRAMY NAUCZANIA DLA POSZCZEGÓLNYCH PRZEDMIOTÓW ... 12

1. Materiałoznawstwo roślinne ... 12

2. Materiałoznawstwo nieroślinne ... 18

3. Kulturowe podstawy florystyki ... 22

4. Środki wyrazu twórczego ... 26

5. Kompozycje florystyczne... 33

6. Przedsiębiorstwo florystyczne ... 41

7. Język obcy we florystyce ... 48

8. Wykonywanie kompozycji florystycznych 400 godzin ... 52

Praktyki zawodowe ... 71

ZAŁĄCZNIKI ... 82

ZAŁĄCZNIK 1. EFEKTY KSZTAŁCENIA DLA ZAWODU FLORYSTA ZAPISANE W ROZPORZĄDZENIU W SPRAWIE PODSTAWY PROGRAMOWEJ KSZTAŁCENIA W ZAWODACH .. 82

ZAŁĄCZNIK 2. POGRUPOWANE EFEKTY KSZTAŁCENIA DLA ZAWODU FLORYSTA ... 86

ZAŁĄCZNIK3. USZCZEGÓŁOWIONE EFEKTY KSZTAŁCENIA DLA ZAWODU FLORYSTA ... 90

(4)

Doskonalenie podstaw programowych kluczem do modernizacji kształcenia zawodowego Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

(5)

Doskonalenie podstaw programowych kluczem do modernizacji kształcenia zawodowego Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

1. PODSTAWY PRAWNE KSZTAŁCENIA ZAWODOWEGO

Program nauczania dla zawodu florysta opracowany jest zgodnie z poniższymi aktami prawnymi:

 ustawa z dnia 8 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.)ze szczególnym uwzględnieniem ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2011 r, Nr 205, poz. 1206),

 rozporządzenie MEN z dnia 23 grudnia 2011 r. w sprawie klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego (Dz. U. z 2012 r., poz. 7),

 rozporządzenie MEN z dnia 7 lutego 2012 r. w sprawie podstawy programowej kształcenia w zawodach (Dz. U. z 2012 r., poz. 184),

 rozporządzenie z dnia 7 lutego 2012 r. w sprawie ramowych planów nauczania w szkołach publicznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 204),

 rozporządzenie MEN z dnia 15 grudnia 2012 r. w sprawie praktycznej nauki zawodu (Dz. U. Nr 244, poz. 1626),

 rozporządzenie MEN z dnia 21 czerwca 2012 r. w sprawie dopuszczania do użytku w szkole programów wychowania przedszkolnego i programów nauczania oraz dopuszczania do użytku szkolnego podręczników (Dz. U. 2012 r., poz. 752),

 rozporządzenie MEN z dnia 30 kwietnia 2007 r. w sprawie warunków i sposobu oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy oraz przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów w szkołach publicznych (Dz. U. Nr 83, poz. 562 z późn. zm.),

 rozporządzenie MEN z dnia 17 listopada 2010 r. w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach (Dz. U. Nr 228, poz. 1487),

 rozporządzenie MEN z dnia 31 grudnia 2002 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny w publicznych i niepublicznych szkołach i placówkach (Dz. U. z 2003 r. Nr 6, poz. 69 z późn. zm.).

2. OGÓLNE CELE I ZADANIA KSZTAŁCENIA ZAWODOWEGO

Celem kształcenia zawodowego jest przygotowanie uczących się do życia w warunkach współczesnego świata, wykonywania pracy zawodowej i aktywnego funkcjonowania na zmieniającym się rynku pracy.

Zadania szkoły i innych podmiotów prowadzących kształcenie zawodowe oraz sposób ich realizacji są uwarunkowane zmianami zachodzącymi w otoczeniu gospodarczo- społecznym, na które wpływają w szczególności: idea gospodarki opartej na wiedzy, globalizacja procesów gospodarczych i społecznych, rosnący udział handlu międzynarodowego, mobilność geograficzna i zawodowa, nowe techniki i technologie, a także wzrost oczekiwań pracodawców w zakresie poziomu wiedzy i umiejętności pracowników.

(6)

Doskonalenie podstaw programowych kluczem do modernizacji kształcenia zawodowego Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

W procesie kształcenia zawodowego ważne jest integrowanie i korelowanie kształcenia ogólnego i zawodowego, w tym doskonalenie kompetencji kluczowych nabytych w procesie kształcenia ogólnego, z uwzględnieniem niższych etapów edukacyjnych. Odpowiedni poziom wiedzy ogólnej powiązanej z wiedzą zawodową przyczyni się do podniesienia poziomu umiejętności zawodowych absolwentów szkół kształcących w zawodach, a tym samym zapewni im możliwość sprostania wyzwaniom zmieniającego się rynku pracy.

W procesie kształcenia zawodowego są podejmowane działania wspomagające rozwój każdego uczącego się, stosownie do jego potrzeb i możliwości, ze szczególnym uwzględnieniem indywidualnych ścieżek edukacji i kariery, możliwości podnoszenia poziomu wykształcenia i kwalifikacji zawodowych oraz zapobiegania przedwczesnemu kończeniu nauki.

Elastycznemu reagowaniu systemu kształcenia zawodowego na potrzeby rynku pracy, jego otwartości na uczenie się przez całe życie oraz mobilności edukacyjnej i zawodowej absolwentów ma służyć wyodrębnienie kwalifikacji w ramach poszczególnych zawodów wpisanych do klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego.

Opracowany program nauczania pozwoli na osiągnięcie powyższych celów ogólnych kształcenia zawodowego.

3. INFORMACJA O ZAWODZIE FLORYSTA

Florysta w sposób kreatywny zajmuje się tworzeniem różnego rodzaju kompozycji z roślin ciętych oraz doniczkowych, stosując środki techniczne oraz pomocnicze. W obszarze jego działań zawodowych leży również dekoracja wnętrz, tarasów i balkonów. W pracy opiera się na szerokiej wiedzy z materiałoznawstwa roślinnego, nieroślinnego, historii sztuki oraz dekoracji roślinnych. Podstawę do tworzenia stanowi wiedza z zakresu teorii barw oraz kompozycji plastycznej, a w pracy posługuje się wieloma technikami florystycznymi oraz pomocniczymi, zapożyczonymi z innych dziedzin sztuki lub rzemiosła. Jest szczególnie uwrażliwiony na problem ochrony naturalnego środowiska, co uwzględnia w swojej pracy. Florysta jest przygotowany do prowadzenia małej firmy.

4. UZASADNIENIE POTRZEBY KSZTAŁCENIA W ZAWODZIE FLORYSTA

W życiu współczesnego człowieka coraz większe znaczenie odgrywają dekoracje roślinne. Podnoszą estetykę otoczenia, stwarzają korzystne warunki do pracy i wypoczynku, a dla mieszkańców miast stanowią element zastępujący kontakt z naturalnym środowiskiem przyrodniczym. Wraz ze wzrostem zamożności społeczeństwa jak wskazują dane statystyczne wzrasta wielkość zakupów kwiatów ciętych i doniczkowych.

Stale zwiększa się zainteresowanie okolicznościową dekoracją wnętrz (kościoła, sali bankietowej, konferencyjnej itp.), gdyż coraz ważniejsza staje się oprawa wizualna uroczystości lub imprez. Tym samym coraz większe staje się zapotrzebowanie na florystów - kreatywnych twórców dekoracji roślinnych.

Wg informacji podawanych przez wojewódzkie Urzędy Pracy, brakuje pracowników w pełni przygotowanych do sprostania wymogom stawianym przez konsumentów.

Pracownicy kwiaciarni często są nieprzygotowani do kompleksowej dekoracji wnętrz roślinami lub przygotowania wystroju ekspozycji wystawowych. Nie znają technik niezbędnych do wykonania różnego typu kompozycji, brak im również podstawowej wiedzy plastycznej. Z dużym opóźnieniem wprowadzają nowe rozwiązania florystyczne, nie umieją powiązać ich ze zmieniającymi się trendami w dekoracji wnętrz. Policealna szkoła w zawodzie florysta odpowiada potrzebom rynku, przygotowuje specjalistę w

(7)

Doskonalenie podstaw programowych kluczem do modernizacji kształcenia zawodowego Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

zakresie kreatywnego tworzenia dekoracji roślinnych. Analiza ofert pracy na portalach internetowych oraz informacje na temat rozwoju branży na portalach florystycznych świadczą o szansach zatrudnienia absolwentów w firmach florystycznych, poza tym możliwe jest utworzenie firmy jednoosobowej.

5. POWIĄZANIA ZAWODU FLORYSTA Z INNYMI ZAWODAMI

Zawód florysta nie ma wspólnych kwalifikacji z innymi zawodami. Nie ma też efektów wspólnych dla zawodów w ramach obszaru rolniczo-leśnego z ochroną środowiska stanowiących podbudowę do kształcenia w zawodach. Jedynymi wspólnymi są efekty, których osiągniecie wskazano dla wszystkich zawodów.

6. SZCZEGÓŁOWE CELE KSZTAŁCENIA W ZAWODZIE FLORYSTA

Absolwent szkoły kształcącej w zawodzie florysta powinien być przygotowany do wykonywania przynajmniej następujących zadań zawodowych:

1) projektowania dekoracji roślinnych;

2) wykonywania dekoracji roślinnych;

3) aranżacji florystycznego wystroju wnętrz oraz otwartej przestrzeni.

Do wykonywania zadań zawodowych niezbędne jest osiągnięcie efektów kształcenia określonych w podstawie programowej kształcenia w zawodzie florysta:

efekty kształcenia wspólne dla wszystkich zawodów (BHP, PDG, JOZ, KPS, OMZ),

efekty kształcenia wspólne dla zawodów w ramach obszaru rolniczo-leśnego z ochroną środowiska, stanowiące podbudowę do kształcenia w zawodzie lub grupie zawodów PKZ(R.o);

efekty kształcenia właściwe dla kwalifikacji wyodrębnionej w zawodzie (R.26.) Wykonywanie kompozycji florystycznych.

Kształcenie zgodnie z opracowanym programem nauczania pozwoli na osiągnięcie wyżej wymienionych celów kształcenia.

7. KORELACJA PROGRAMU NAUCZANIA DLA ZAWODU FLORYSTA Z PODSTAWĄ PROGRAMOWĄ KSZTAŁCENIA OGÓLNEGO

Program nauczania dla zawodu florysta uwzględnia aktualny stan wiedzy o zawodzie ze szczególnym zwróceniem uwagi na nowe technologie i najnowsze koncepcje nauczania.

Program uwzględnia także zapisy zadań ogólnych szkoły i umiejętności ponad przedmiotowych zdobywanych w trakcie kształcenia w szkole ponadgimnazjalnej umieszczonych w podstawach programowych kształcenia ogólnego, w tym:

1) umiejętność zrozumienia, wykorzystania i refleksyjnego przetworzenia tekstów, prowadząca do osiągnięcia własnych celów, rozwoju-osobowego oraz aktywnego uczestnictwa w życiu społeczeństwa;

(8)

Doskonalenie podstaw programowych kluczem do modernizacji kształcenia zawodowego Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

2) umiejętność wykorzystania narzędzi matematyki w życiu codziennym oraz formułowania sądów opartych na rozumowaniu matematycznym;

3) umiejętność wykorzystania wiedzy o charakterze naukowym do identyfikowania i rozwiązywania problemów, a także formułowania wniosków opartych na obserwacjach empirycznych dotyczących przyrody lub społeczeństwa;

4) umiejętność komunikowania się w języku ojczystym i w językach obcych;

5) umiejętność sprawnego posługiwania się nowoczesnymi technologiami informacyjnymi i komunikacyjnymi;

6) umiejętność wyszukiwania, selekcjonowania i krytycznej analizy informacji;

7) umiejętność rozpoznawania własnych potrzeb edukacyjnych oraz uczenia się;

8) umiejętność pracy zespołowej.

8. PLAN NAUCZANIA DLA ZAWODU FLORYSTA

Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej z dnia 7 lutego 2012 r. w sprawie ramowych planów nauczania w szkole policealnej minimalny wymiar godzin na kształcenie zawodowe wynosi 800 godzin, z czego na kształcenie zawodowe teoretyczne zostanie przeznaczonych minimum 400 godzin, a na kształcenie zawodowe praktyczne 400 godzin.

W podstawie programowej kształcenia w zawodzie florysta minimalna liczba godzin na kształcenie zawodowe została określona dla efektów kształcenia i wynosi:

 440 godzin na realizację kwalifikacji R.26.,

 240 godzin na realizację efektów wspólnych dla wszystkich zawodów i wspólnych dla zawodów w ramach obszaru kształcenia.

Tabela. Plan nauczania dla zawodu florysta o strukturze przedmiotowej

Lp. Obowiązkowe zajęcia edukacyjne

Klasa Liczba godzin w okresie nauczania*

I Tygodniowo Łącznie

I II

Przedmioty w kształceniu zawodowym teoretycznym

1. Materiałoznawstwo roślinne 3 2 2,5 80

2. Materiałoznawstwo nieroślinne 1 0,5 16

3. Kulturowe podstawy florystyki 1 0,5 16

4. Środki wyrazu twórczego 2 2 2 64

5. Kompozycje florystyczne 4 6 5 160

(9)

Doskonalenie podstaw programowych kluczem do modernizacji kształcenia zawodowego Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

6. Przedsiębiorstwo florystyczne 1 1 1 32

7. Język obcy we florystyce 1 1 1 32

Łączna liczba godzin 13 12 12,5 400

Przedmioty w kształceniu zawodowym praktycznym**

1. Wykonywanie kompozycji florystycznych 12 13 12,5 400

Łączna liczba godzin 12 13 12,5 400

Łączna liczba godzin kształcenia zawodowego 25 25 25 800

Praktyki zawodowe 2 tyg. 2 tyg. 160

*Do celów obliczeniowych przyjęto 30 tygodni w ciągu jednego roku szkolnego.

**Zajęcia odbywają się w pracowniach szkolnych, warsztatach szkolnych, centrach kształcenia praktycznego oraz u pracodawcy.

Egzamin potwierdzający kwalifikację R.26. odbywa się pod koniec II semestru.

Tabela. Wykaz przedmiotów i działów programowych dla zawodu florysta Nazwa obowiązkowych zajęć

edukacyjnych Nazwa działu programowego

Liczba godzin przeznaczona na

dział 1. Materiałoznawstwo roślinne

(80 godzin)

1.1. Wybrane zagadnienia z botaniki i fizjologii roślin 15

1.2. Przegląd gatunków stosowanych we florystyce 50

1.3. Pielęgnacja roślin 15

2. Materiałoznawstwo nieroślinne (16 godzin)

2.1. Środki techniczne 9

2.2. Materiały pomocnicze 7

3. Kulturowe podstawy florystyki (16 godzin)

3.1. Florystyka na przestrzeni dziejów 11

3.2. Rośliny w kulturze 5

4. Środki wyrazu twórczego 4.1. Wybrane zagadnienia z teorii barwy 14

(10)

Doskonalenie podstaw programowych kluczem do modernizacji kształcenia zawodowego Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

(64 godziny) 4.2. Cechy plastyczne materiału florystycznego 10

4.3. Podstawowe zasady kompozycji plastycznej 20

4.4. Dokumentacja projektowa 20

5. Kompozycje florystyczne (160 godzin)

5.1. Czynniki wpływające na kompozycje florystyczną 10

5.2. Florystyka okolicznościowa 80

5.3. Dekoracje wnętrz 40

5.4. Kompozycje z roślin rosnących 30

6. Przedsiębiorstwo florystyczne (32 godziny)

6.1. Bezpieczeństwo i higiena pracy we florystyce 6

6.2. Firma florystyczna 12

6.3. Marketing produktów florystycznych 14

7. Język obcy we florystyce (32 godziny)

7.1. Elementy języka obcego we florystyce 16

7.2. Wykorzystanie języka obcego w pracy zawodowej florysty 16

8. Wykonywanie kompozycji florystycznych (400 godzin)

8.1. Organizacja stanowiska pracy 10

8.2. Wykonywanie wyrobów okolicznościowych 200

8.3. Wykonywanie dekoracji wnętrz 100

8.4. Wykonywanie aranżacji z roślin rosnących 70

8.5. Sprzedaż i usługi we florystyce 20

Praktyki zawodowe 9.1. Organizacja firmy praktyki zawodowej 160

(11)

Doskonalenie podstaw programowych kluczem do modernizacji kształcenia zawodowego Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego (160 godzin) 9.2. Wykonywanie kompozycji florystycznych podczas praktyki zawodowej

9.3. Sprzedaż usługi florystycznej

(12)

Doskonalenie podstaw programowych kluczem do modernizacji kształcenia zawodowego Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

9. PROGRAMY NAUCZANIA DLA POSZCZEGÓLNYCH PRZEDMIOTÓW

W programie nauczania dla zawodu florysta zastosowano taksonomię celów ABC B. Niemierko.

1. Materiałoznawstwo roślinne

1.1. Wybrane zagadnienia z botaniki i fizjologii roślin 1.2. Przegląd gatunków stosowanych we florystyce 1.3. Pielęgnacja roślin

1.1.Wybrane zagadnienia z botaniki i fizjologii roślin Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi:

Poziom wymagań programowych

Kategoria

taksonomiczna Materiał nauczania

PKZ(R.o)(3)2 określić właściwości biologiczne roślin; P B

Pochodzenie roślin.

Anatomia roślin (komórka, klasyfikacja komórek, tkanka i jej rodzaje).

Organy roślin oraz ich znaczenie (korzeń, pęd, pąki, liście, kwiaty, owoce).

Wpływ procesów fizjologicznych na wartość dekoracyjną i użytkową roślin (transport wody i substancji

pokarmowych, gospodarka wodna, transpiracja, parowanie, fotosynteza, asymilacja, oddychanie, pobieranie wody i składników pokarmowych).

Czynniki wpływające na wzrost roślin.

PKZ(R.o)(3)1 określić właściwości biologiczne roślin; P B

PKZ(R.o)(3)3 scharakteryzować siedliska roślin; P C

PKZ(R.o)(1)1 określić wpływ światła na wzrost roślin; P B

PKZ(R.o)(1)2 określić wpływ temperatury na wzrost roślin; P B

PKZ(R.o)(1)3 określić wpływ wody na wzrost roślin; P B

PKZ(R.o)(1)4 określić wpływ składników pokarmowych na wzrost roślin; P B

PKZ(R.o)(1)5 określić czynniki wpływające na trwałość roślin; P B

PKZ(R.o)(3)4 określić potrzeby pokarmowe roślin; P B

PKZ(R.o)(3)5 określić wymagania nawozowe roślin; P B

PKZ(R.o)(3)6 scharakteryzować fizjologiczne procesy roślin. P B

Planowane zadania

(13)

Doskonalenie podstaw programowych kluczem do modernizacji kształcenia zawodowego Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego 1.1.Wybrane zagadnienia z botaniki i fizjologii roślin

Charakterystyka siedlisk roślin

Należy opracować poster na temat wybranego siedliska roślin, uwzględniając przykłady pochodzących z nich roślin ozdobnych.

Organy roślin i ich znaczenie we florystyce.

W oparciu o instrukcję należy przygotować prezentację multimedialną przedstawiającą organy roślin, ich formy oraz znaczenie dla życia roślin. Należy wskazać możliwości zastosowania tych organów w dekoracjach roślinnych. Grupa wybiera lidera, który przydziela zadania i koordynuje pracę. Prezentację należy przedstawić na forum grupy oraz zamieścić na szkolnej platformie florystycznej.

Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne Zajęcia edukacyjne mogą być prowadzone w pracowni materiałoznawstwa florystycznego.

W pracowni, w której prowadzone będą zajęcia edukacyjne, powinny się znajdować: materiał roślinny, tablica biała bezpyłowa, instalacja wodno-kanalizacyjną, komputer z dostępem do Internetu (1 stanowisko dla dwóch uczniów), urządzenia multimedialne .

Środki dydaktyczne

Kwiaty i zieleń cięta, rośliny doniczkowe, rośliny utrwalone, zestawy podłoży kwiatowych, zestawy nawozów i materiałów do pielęgnacji roślin, sprzęt do pielęgnacji roślin Zestawy ćwiczeń, instrukcje do ćwiczeń, pakiety edukacyjne dla uczniów, karty samooceny, karty pracy dla uczniów.

Czasopisma branżowe, katalogi roślin, filmy i prezentacje multimedialne o tematyce florystycznej.

Zalecane metody dydaktyczne

Dział programowy „Wybrane zagadnienia z botaniki” wymaga stosowania aktywizujących metod kształcenia ze szczególnym uwzględnieniem metody ćwiczeń, tekstu przewodniego, metody przypadków, mapy pojęciowej, dyskusji dydaktycznej.

Formy organizacyjne

Zajęcia powinny być prowadzone z wykorzystaniem zróżnicowanych form: indywidualnie oraz grupowo. Grupy maksymalnie 15-osobowe.

Propozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia

Do oceny osiągnięć edukacyjnych uczących się proponuje się przeprowadzenie testu wielokrotnego wyboru. Efekty kształcenia będą również sprawdzane przez ocenę prezentacji i/lub posteru.

Należy uwzględnić przy tym kryteria ogólne: poprawność merytoryczną, sposób prezentacji, walory estetyczne.

Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające:

– dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do potrzeb ucznia, – dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do możliwości ucznia.

(14)

Doskonalenie podstaw programowych kluczem do modernizacji kształcenia zawodowego Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego 1.2. Przegląd gatunków stosowanych we florystyce

Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi:

Poziom wymagań programowych

Kategoria

taksonomiczna Materiał nauczania

R.26.1(1)1 określić wartość dekoracyjną roślin ozdobnych; P B

Systematyka roślin. Nazewnictwo roślin.

Wartość dekoracyjna i użytkowa roślin ozdobnych.

Czynniki wpływające na jakość materiału roślinnego.

Rośliny na kwiat cięty.

Rośliny na zieleń ciętą.

Drzewa i krzewy o dekoracyjnych kwiatach.

Drzewa i krzewy o dekoracyjnych owocach.

Rośliny drzewiaste i krzewiaste o ozdobnych pędach

Zawsze zielone rośliny iglaste i liściaste.

Rośliny doniczkowe do dekoracji pomieszczeń.

Rośliny do sadzenia w pojemnikach na balkonach i tarasach.

Rośliny prawnie chronione w Polsce.

Rośliny stosowane w suchych kompozycjach.

Metody suszenia i utrwalania roślin.

Przydatność materiału roślinnego przy wykonywaniu kompozycji florystycznych.

R.26.1(1)2 określić wartość użytkową roślin ozdobnych; P B

PKZ(R.o)(2)1 rozpoznać rośliny jednoroczne stosowane we florystyce; P B

PKZ(R.o)(2)2 rozpoznać rośliny dwuletnie stosowane we florystyce; P B

PKZ(R.o)(2)3 rozpoznać byliny stosowane we florystyce; P B

PKZ(R.o)(2)4 rozpoznać drzewa i krzewy liściaste stosowane we florystyce; P B PKZ(R.o)(2)5 rozpoznać drzewa i krzewy iglaste stosowane we florystyce; P B PKZ(R.o)(2)6 rozpoznać rośliny doniczkowe do dekoracji pomieszczeń stosowane we

florystyce; P B

PKZ(R.o)(2)7 rozpoznać rośliny wieloletnie nie zimujące w gruncie; P B

PKZ(R.o)(2)8 wskazać rośliny prawnie chronione w Polsce; P B

PKZ(R.o)(2)9 posłużyć się nazewnictwem roślin polskim i łacińskim; P C

PKZ(R.o)(4)1 scharakteryzować metody suszenia roślin; P B

PKZ(R.o)(4)2 scharakteryzować sposoby utrwalania roślin przy użyciu środków

wspomagających; P B

R.26.2(4)1 dobrać środki do utrwalania roślin; P C

R.26.2(1)1 ocenić jakość materiału roślinnego; P C

R.26.2(1)2 wskazać przydatność materiału roślinnego przy wykonywaniu kompozycji

florystycznych; P B

R.26.1(6)1 dobrać materiał roślinny do wykonania określonych kompozycji

florystycznych; P C

(15)

Doskonalenie podstaw programowych kluczem do modernizacji kształcenia zawodowego Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego 1.2. Przegląd gatunków stosowanych we florystyce

R.26.1(6)2 wskazać cechy roślin decydujące o przydatności do wykonania

określonych kompozycji florystycznych. P B

Planowane zadania

Opracuj kalendarz dekoracyjności roślin na kwiat cięty uprawianych w gruncie

Wypełnij przygotowaną tabelę grupując rośliny wg okresów ich dekoracyjności oraz opisując ich cechy użytkowe i dekoracyjne.

Realizując zadanie, wykorzystaj katalogi roślin, stanowisko komputerowe. Wyniki pracy przedstaw do oceny w formie wydruku oraz zamieść wersję elektroniczną na szkolnej platformie florystycznej.

Zastosowanie drzew i krzewów we florystyce

W oparciu o instrukcję należy przygotować prezentację multimedialną na temat drzew i krzewów stosowanych w dekoracjach roślinnych. Powinna zawierać propozycje gatunków i odmian pogrupowane wg walorów dekoracyjnych wraz z przykładami ich zastosowania. Grupa wybiera lidera, który przydziela zadania i koordynuje pracę. Prezentację należy przedstawić na forum grupy oraz zamieścić na szkolnej platformie florystycznej.

Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne Zajęcia edukacyjne mogą być prowadzone w pracowni materiałoznawstwa florystycznego.

W pracowni, w której prowadzone będą zajęcia edukacyjne, powinny się znajdować: materiał roślinny, tablica biała bezpyłowa, instalacja wodno-kanalizacyjna, komputer z dostępem do Internetu (1 stanowisko dla dwóch uczniów), urządzenia multimedialne.

Środki dydaktyczne

Kwiaty i zieleń cięta, rośliny doniczkowe do dekoracji pomieszczeń, rośliny utrwalone, zestawy podłoży kwiatowych, zestawy nawozów i materiałów do pielęgnacji roślin, sprzęt do pielęgnacji roślin, prasa do suszenia roślin, Zestawy ćwiczeń, instrukcje do ćwiczeń, pakiety edukacyjne dla uczniów, karty samooceny, karty pracy dla uczniów.

Czasopisma branżowe, katalogi roślin, filmy i prezentacje multimedialne o tematyce z zakresu doboru gatunków roślin stosowanych we florystyce.

Zalecane metody dydaktyczne

Dział programowy „Przegląd gatunków stosowanych we florystyce” wymaga stosowania aktywizujących metod kształcenia ze szczególnym uwzględnieniem metody ćwiczeń, tekstu przewodniego, metody przypadków, mapy pojęciowej, dyskusji dydaktycznej.

Wskazane by uczniowie mieli przynajmniej raz w roku możliwość uczestniczenia w specjalistycznych targach i prezentacjach nowych gatunków i odmian roślin ozdobnych.

Formy organizacyjne

Zajęcia powinny być prowadzone z wykorzystaniem zróżnicowanych form: indywidualnie oraz grupowo. Grupy maksymalnie 15-osobowe.

Propozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia

Do oceny osiągnięć edukacyjnych uczących się proponuje się przeprowadzenie testu wielokrotnego wyboru . Efekty kształcenia będą również sprawdzane przez ocenę prezentacji i/lub posteru. Należy uwzględnić przy tym kryteria ogólne: zawartość merytoryczną, sposób prezentacji, wydruk (bezbłędny edycyjnie).

Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające:

– dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do potrzeb ucznia,

(16)

Doskonalenie podstaw programowych kluczem do modernizacji kształcenia zawodowego Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego 1.2. Przegląd gatunków stosowanych we florystyce

– dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do możliwości ucznia.

1.3. Pielęgnacja roślin

Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi:

Poziom wymagań programowych

Kategoria

taksonomiczna Materiał nauczania

PKZ(R.o)(12)1 rozpoznać choroby roślin ozdobnych; P B

Choroby roślin.

Szkodniki roślin ozdobnych.

Program ochrony roślin ozdobnych.

Ekologiczne metody zwalczania chorób i szkodników.

Bezpieczeństwo i higiena pracy ze środkami ochrony. - Wpływ warunków uprawy na zdrowotność roślin.

Wymagania pokarmowe roślin.

Przedłużanie trwałości kwiatów i zieleni ciętej.

Materiały i środki niezbędne do pielęgnacji wyrobów i kompozycji florystycznych.

Metody i techniki przedłużania trwałości wyrobów florystycznych.

Zabiegi pielęgnacyjne stosowane w uprawie roślin doniczkowych do dekoracji wnętrz, balkonów i tarasów.

PKZ(R.o)(12)2 dobrać metody zwalczania chorób roślin ozdobnych; P C

PKZ(R.o)(12)3 rozpoznać szkodniki roślin ozdobnych i objawy ich żerowania; P B

PKZ(R.o)(12)4 dobrać metody zwalczania szkodników roślin ozdobnych; P C

PKZ(R.o)(12)5 wskazać bezpieczne metody ochrony roślin; P B

R.26.2(4)2 zastosować zabiegi przedłużające trwałość kwiatów ciętych; P C

R.26.2(4)3 zastosować metody i techniki utrwalania roślin; P C

R.26.3(1)1 dobrać zabiegi pielęgnacyjne do rodzaju wyrobów i kompozycji

florystycznych; P C

R.26.3(1)2 dobrać materiały i środki niezbędne do pielęgnacji wyrobów i kompozycji

florystycznych; P C

R.26.3(2)1 dobrać metody i techniki przedłużania trwałości wyrobów florystycznych; P C

R.26.3(2)2 zabezpieczyć kompozycje florystyczne przed więdnięciem. P C

Planowane zadania

Dobór zabiegów pielęgnacyjnych do rodzajów i gatunków roślin

Wypełnij kartę pracy, dobierając dla wskazanych przykładów zabiegi pielęgnacyjne. Na podstawie porównania z kartą rozwiązań dokonaj samooceny. Wyniki pracy przedstaw do oceny w formie wydruku.

Leksykon najczęstszych chorób i szkodników roślin doniczkowych ze wskazaniem metod ich zwalczania

W oparciu o instrukcję należy sporządzić multimedialny leksykon najczęstszych chorób i szkodników roślin doniczkowych ze wskazaniem metod ich zwalczania opartych o środki dostępne w

(17)

Doskonalenie podstaw programowych kluczem do modernizacji kształcenia zawodowego Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego 1.3. Pielęgnacja roślin

danym okresie na rynku. Grupa wybiera lidera, który przydziela zadania i koordynuje pracę. Leksykon należy zamieścić na szkolnej platformie florystycznej oraz przedstawić do oceny w formie wydruku.

Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne Zajęcia edukacyjne mogą być prowadzone w pracowni materiałoznawstwa florystycznego.

W pracowni, w której prowadzone będą zajęcia edukacyjne, powinny się znajdować: materiał roślinny, tablica biała bezpyłowa, instalacja wodno-kanalizacyjna; komputer z dostępem do Internetu (1 stanowisko dla dwóch uczniów), urządzenia multimedialne .

Środki dydaktyczne

Kwiaty i zieleń cięta, rośliny doniczkowe, rośliny utrwalone, zestawy podłoży kwiatowych, zestawy nawozów i materiałów do pielęgnacji roślin, sprzęt do pielęgnacji roślin, narzędzia i urządzenia florystyczne.

Zestawy ćwiczeń, instrukcje do ćwiczeń, pakiety edukacyjne dla uczniów, karty samooceny, karty pracy dla uczniów.

Czasopisma branżowe, katalogi, programy ochrony, atlasy chorób i szkodników roślin ozdobnych, filmy i prezentacje multimedialne o tematyce związanej z pielęgnacją roślin.

Zalecane metody dydaktyczne

Dział programowy „Pielęgnacja roślin” wymaga stosowania aktywizujących metod kształcenia ze szczególnym uwzględnieniem metody ćwiczeń, tekstu przewodniego, metody przypadków, mapy pojęciowej dyskusji dydaktycznej.

Wskazane by uczniowie mieli przynajmniej raz w roku możliwość uczestniczenia w specjalistycznych targach i prezentacjach urządzeń do uprawy i pielęgnacji roślin.

Formy organizacyjne

Zajęcia powinny być prowadzone z wykorzystaniem zróżnicowanych form: indywidualnie oraz grupowo. Grupy maksymalnie 15-osobowe.

Propozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia

Do oceny osiągnięć edukacyjnych uczących się proponuje się przeprowadzenie testu wielokrotnego wyboru. Efekty kształcenia będą również sprawdzane przez ocenę projektu. Należy uwzględnić przy tym kryteria ogólne: zawartość merytoryczną, sposób prezentacji.

Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające:

– dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do potrzeb ucznia, – dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do możliwości ucznia.

(18)

Doskonalenie podstaw programowych kluczem do modernizacji kształcenia zawodowego Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

2. Materiałoznawstwo nieroślinne

2.1. Środki techniczne

2.2. Materiały pomocnicze 2.1. Środki techniczne

Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi:

Poziom wymagań programowych

Kategoria

taksonomiczna Materiał nauczania R.26.2(2)1 sklasyfikować narzędzia i urządzenia stosowane we florystyce; P C

Narzędzia stosowane we florystyce.

Urządzenia stosowane we florystyce.

Zasady bezpiecznego posługiwania się narzędziami, maszynami i urządzeniami stosowanymi we florystyce.

Środki techniczne: gąbki, alternatywne środki

wspomagające układanie, kleje, farby, taśmy florystyczne itd.

Materiały ,,nieflorystyczne” niezbędne przy stosowaniu określonych technik pomocniczych.

Dobór środków technicznych do wykonania określonych kompozycji florystycznych.

Warunki przechowywania nieroślinnego materiału florystycznego.

R.26.2(2)2 posłużyć się narzędziami stosowanymi we florystyce; P C

R.26.2(2)3 posłużyć się urządzeniami stosowanymi we florystyce; P C

PKZ(R.o)(10)3 określić materiały florystyczne niezbędne przy stosowaniu określonych

technik florystycznych; P B

PKZ(R.o)(10)4 określić materiały ,,nieflorystyczne” niezbędne przy stosowaniu

określonych technik pomocniczych; P B

R.26.1(6)3 dobrać środki techniczne do wykonania określonych kompozycji

florystycznych; P C

R.26.2(1)3 określić przydatność poszczególnych środków technicznych przy

wykonywaniu kompozycji florystycznych; P B

R.26.2(5)2 użyć środków technicznych w kompozycjach florystycznych; P C

R.26.2(12)1 przestrzegać norm związanych z przepisami bhp w zakresie

przechowywania i stosowania środków chemicznych; P C

R.26.3(3)1 określić warunki przechowywania nieroślinnych materiałów

florystycznych. P B

Planowane zadania

Dobór środków technicznych do wykonania określonych kompozycji florystycznych

Na podstawie przygotowanej tabeli dobierz środki techniczne do wykonania określonych kompozycji florystycznych. Na podstawie porównania z kartą rozwiązań dokonaj samooceny. Wyniki pracy przedstaw do oceny w formie wydruku.

(19)

Doskonalenie podstaw programowych kluczem do modernizacji kształcenia zawodowego Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego 2.1. Środki techniczne

Zastosowanie różnych form alternatywnych środków wspomagających układanie roślin

W oparciu o instrukcję należy przygotować prezentację multimedialną przedstawiającą alternatywne środki wspomagające układanie. Wskazać wady i zalety tych metod. Grupa wybiera lidera, który przydziela zadania i koordynuje pracę. Prezentację należy przedstawić na forum grupy oraz zamieścić na szkolnej platformie florystycznej.

Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne Zajęcia edukacyjne mogą być prowadzone w pracowni materiałoznawstwa florystycznego.

W pracowni, w której prowadzone będą zajęcia edukacyjne, powinny się znajdować: materiały dekoracyjne, podstawowe i pomocnicze środki techniczne, naczynia i pojemniki, sprzęt do pielęgnacji roślin, narzędzia i urządzenia florystyczne, statywy do bukietów ślubnych, urządzenia umożliwiające prezentację materiałów i wyrobów florystycznych, prasa do suszenia roślin, tablica biała bezpyłowa, instalacja wodno-kanalizacyjna, komputer z dostępem do Internetu(1 stanowisko dla dwóch uczniów), urządzenia multimedialne .

Środki dydaktyczne

Zestawy ćwiczeń, instrukcje do ćwiczeń, pakiety edukacyjne dla uczniów, karty samooceny, karty pracy dla uczniów.

Czasopisma branżowe, katalogi, filmy i prezentacje multimedialne o tematyce z zakresu materiałoznawstwa nieroślinnego.

Zalecane metody dydaktyczne

Dział programowy „Środki techniczne” wymaga stosowania aktywizujących metod kształcenia ze szczególnym uwzględnieniem metody ćwiczeń, tekstu przewodniego, metody przypadków, mapy pojęciowej, dyskusji dydaktycznej.

Formy organizacyjne

Zajęcia powinny być prowadzone z wykorzystaniem zróżnicowanych form: indywidualnie oraz grupowo. Grupy maksymalnie 15-osobowe.

Propozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia

Do oceny osiągnięć edukacyjnych uczących się proponuje się przeprowadzenie testu wielokrotnego wyboru. Efekty kształcenia będą również sprawdzane przez ocenę prezentacji. Należy uwzględnić przy tym kryteria ogólne: zawartość merytoryczną, sposób prezentacji.

Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające:

– dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do potrzeb ucznia, – dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do możliwości ucznia.

2.2. Materiały pomocnicze

Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi:

Poziom wymagań programowych

Kategoria

taksonomiczna Materiał nauczania PKZ(R.o)(10)3 określić materiały florystyczne niezbędne przy stosowaniu określonych

technik florystycznych; P B

Naczynia i pojemniki: ceramiczne, metalowe, szkło, kosze i

(20)

Doskonalenie podstaw programowych kluczem do modernizacji kształcenia zawodowego Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego 2.2. Materiały pomocnicze

PKZ(R.o)(10)4 określić materiały ,,nieflorystyczne” niezbędne przy stosowaniu

określonych technik pomocniczych; P B plecionki.

Świece.

Wstążki i inne materiały tekstylne.

Materiały do pakowania.

Inne/nowe środki pomocnicze.

Przydatność poszczególnych materiałów dekoracyjnych przy wykonywaniu różnych rodzajów dekoracji roślinnych.

Materiały florystyczne a ochrona środowiska.

Warunki przechowywania nieroślinnego materiału florystycznego.

R.26.2(1)4 określić przydatność poszczególnych materiałów dekoracyjnych przy

wykonywaniu różnych rodzajów dekoracji roślinnych; P B

R.26.2(1)5 ocenić jakość materiału nieroślinnego; P C

R.26.2(1)6 wskazać przydatność materiału nieroślinnego przy wykonywaniu

kompozycji florystycznych; P B

R.26.1(6)4 dobrać materiał dekoracyjny do wykonania określonych kompozycji

florystycznych; P C

R.26.2(5)1 dobrać materiały florystyczne niezbędne w określonych technikach; P C R.26.2(12)2 przestrzegać norm związanych z przepisami ochrony środowiska w

zakresie obrotu materiałami stosowanymi we florystyce. P C

Planowane zadania

Dobór materiałów dekoracyjnych do wykonania określonej dekoracji roślinnej zależnie od sezonu, charakteru otoczenia, okazji

Uzupełnij kartę pracy do określonej w niej dekoracji roślinnej dobierając materiały dekoracyjne. Wyniki pracy przedstaw do oceny w formie wydruku.

Naczynia i pojemniki stosowane we florystyce

W oparciu o instrukcję należy przygotować prezentację multimedialną przedstawiającą naczynia i pojemniki stosowane we florystyce, określając ich wady i zalety oraz możliwości zastosowania. Grupa wybiera lidera, który przydziela zadania i koordynuje pracę. Prezentację należy przedstawić na forum grupy oraz zamieścić na szkolnej platformie florystycznej.

Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne Zajęcia edukacyjne mogą być prowadzone w pracowni materiałoznawstwa florystycznego.

W pracowni, w której prowadzone będą zajęcia edukacyjne, powinny się znajdować: materiały dekoracyjne, podstawowe i pomocnicze środki techniczne, naczynia i pojemniki, sprzęt do pielęgnacji roślin, narzędzia i urządzenia florystyczne, statywy do bukietów ślubnych, urządzenia umożliwiające prezentację materiałów i wyrobów florystycznych, prasa do suszenia roślin, tablica biała bezpyłowa, instalacja wodno-kanalizacyjna, komputer z dostępem do Internetu (1 stanowisko dla dwóch uczniów), urządzenia multimedialne.

Środki dydaktyczne

Zestawy ćwiczeń, instrukcje do ćwiczeń, pakiety edukacyjne dla uczniów, karty samooceny, karty pracy dla uczniów.

Czasopisma branżowe, katalogi, filmy i prezentacje multimedialne o tematyce z zakresu materiałoznawstwa nieroślinnego.

Zalecane metody dydaktyczne

Dział programowy „Materiały pomocnicze” wymaga stosowania aktywizujących metod kształcenia ze szczególnym uwzględnieniem metody ćwiczeń, tekstu przewodniego, metody przypadków, mapy pojęciowej, dyskusji dydaktycznej.

Dominującymi metodami powinny być metoda ćwiczeń, metoda tekstu przewodniego. Metody te zawierają opisy czynności niezbędne do wykonania zadania, a uczniowie pracują samodzielnie.

(21)

Doskonalenie podstaw programowych kluczem do modernizacji kształcenia zawodowego Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego 2.2. Materiały pomocnicze

Formy organizacyjne

Zajęcia powinny być prowadzone z wykorzystaniem zróżnicowanych form: indywidualnie oraz grupowo. Grupy maksymalnie 15-osobowe.

Propozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia

Do oceny osiągnięć edukacyjnych uczących się proponuje się przeprowadzenie testu wielokrotnego wyboru. Efekty kształcenia będą również sprawdzane przez ocenę prezentacji. Należy uwzględnić przy tym kryteria ogólne: zawartość merytoryczną, sposób prezentacji, wydruk (bezbłędny edycyjnie).

Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające:

– dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do potrzeb ucznia, – dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do możliwości ucznia.

(22)

Doskonalenie podstaw programowych kluczem do modernizacji kształcenia zawodowego Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

3. Kulturowe podstawy florystyki

3.1. Florystyka na przestrzeni dziejów 3.2. Rośliny w kulturze

3.1.Florystyka na przestrzeni dziejów

Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi:

Poziom wymagań programowych

Kategoria

taksonomiczna Materiał nauczania PKZ(R.o)(5)5 określić czynniki wpływające na kształtowanie kompozycji

florystycznych; P B

Czynniki stylotwórcze wpływające na rozwój florystyki.

Wiedza o stylach w sztuce i dekoracjach roślinnych: antyk (Grecja, Rzym), średniowiecze (romańszczyzna, gotyk), nowożytność (renesans, barok i rokoko, klasycyzm), wiek XIX (empire, biedermeier, historyzm, secesja), wiek XX- XXI.

Ikebana: dzieje, szkoły, zasady tworzenia, symbolika.

Wpływ ikebany na florystykę europejską.

Społecznokulturowe czynniki rozwoju zawodu.

Czynniki wpływające na kształtowanie się trendów.

Projektowanie dekoracji roślinnych w duchu określonej epoki.

PKZ(R.o)(6)1 wskazać czynniki kształtujące formy i style dekoracji roślinnych; P B

PKZ(R.o)(5)1 scharakteryzować historyczne kompozycje florystyczne; P B

PKZ(R.o)(5)2 scharakteryzować współczesne kompozycje florystyczne; P B

PKZ(R.o)(5)3 wyjaśnić społeczne znaczenie zawodu w jego kulturowym rozwoju; P B

PKZ(R.o)(6)2 rozpoznać historyczne formy dekoracji roślinnych; P B

PKZ(R.o)(6)3 rozpoznać współczesne formy i style dekoracji roślinnych; P B

PKZ(R.o)(6)5 scharakteryzować szkoły ikebany; P B

PKZ(R.o)(6)6 określić zasady tworzenia ikebany; P B

PKZ(R.o)(7)1 scharakteryzować rozwój florystyki na przestrzeni dziejów; P B

PKZ(R.o)(7)2 scharakteryzować wnętrza historyczne; P B

PKZ(R.o)(7)3 scharakteryzować wnętrza współczesne; P B

PKZ(R.o)(7)4 wskazać czynniki wpływające na kształtowanie się trendów; P A

PKZ(R.o)(7)5 scharakteryzować rozwój mody na przestrzeni dziejów; P B

(23)

Doskonalenie podstaw programowych kluczem do modernizacji kształcenia zawodowego Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego 3.1.Florystyka na przestrzeni dziejów

PKZ(R.o)(7)7 zaprojektować dekoracje roślinne w duchu określonej epoki; P C PKZ(R.o)(7)8 dobrać dekoracje roślinne do wnętrza/otoczenia w określonym stylu; P C PKZ(R.o)(7)9 wskazać najważniejsze dzieła wiodących w danej epoce artystów. PP B Planowane zadania

Charakteryzowanie wybranych epok pod kątem dominujących cech stylu w architekturze, sztuce użytkowej, dekoracjach roślinnych

Scharakteryzuj w oparciu o otrzymaną kartę pracy daną epokę, uwzględniając dominujące cechy stylu w architekturze, sztuce użytkowej, dekoracjach roślinnych. Podaj przykłady. Wyniki pracy zamieść na szkolnej platformie.

Porównanie wybranych epok pod kątem dominujących cech stylu w architekturze, sztuce użytkowej, dekoracjach roślinnych wraz ze wskazaniem wpływających na ich rozwój przemian socjo-kulturowych

W oparciu o instrukcję należy przeprowadzić porównanie dwóch wybranych epok i określić nasuwające się wnioski. Wskazana bogata ilustracja przykładami z zakresu dekoracji roślinnych, architektury, sztuki użytkowej. Porównanie należy przygotować w formie prezentacji multimedialnej. Grupa wybiera lidera, który przydziela zadania i koordynuje pracę. Prezentację należy przedstawić na forum grupy oraz zamieścić na szkolnej platformie florystycznej.

Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne Zajęcia edukacyjne mogą być prowadzone w pracowni projektowania wyrobów florystycznych.

W pracowni, w której prowadzone będą zajęcia edukacyjne, powinny się znajdować: materiały oraz narzędzia rysunkowe i malarskie, plansze przedstawiające dekoracje wnętrz zabytkowych i współczesnych, albumy i katalogi z zakresu historii sztuki, historii dekoracji roślinnych, prezentacje multimedialne i filmy dydaktyczne dotyczące rodzajów i stylów kompozycji florystycznych, projektor multimedialny, stanowisko komputerowe dla nauczyciela z dostępem do Internetu i z pakietem programów biurowych, ekran projekcyjny, skaner, drukarka, cyfrowy aparat fotograficzny, stanowiska do komputerowego projektowania (jedno stanowisko dla trzech uczniów).

Środki dydaktyczne

Zestawy ćwiczeń, instrukcje do ćwiczeń, pakiety edukacyjne dla uczniów, karty samooceny, karty pracy dla uczniów.

Czasopisma branżowe, katalogi, filmy i prezentacje multimedialne o tematyce z zakresu historii sztuki.

Zalecane metody dydaktyczne

Dział programowy „Florystyka na przestrzeni dziejów” wymaga stosowania aktywizujących metod kształcenia ze szczególnym uwzględnieniem metody ćwiczeń, tekstu przewodniego, metody przypadków, mapy pojęciowej, dyskusji dydaktycznej, pokazu, wizualizacji, zajęć terenowych.

Wskazane są zajęcia w oparciu o obiekty muzealne, ogrody zabytkowe oraz wnętrza historyczne znajdujące się w danym regionie.

Formy organizacyjne

Zajęcia powinny być prowadzone z wykorzystaniem zróżnicowanych form: indywidualnie oraz grupowo. Grupy maksymalnie 15-osobowe.

Propozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia

Do oceny osiągnięć edukacyjnych uczących się proponuje się przeprowadzenie testu wielokrotnego wyboru. Efekty kształcenia będą również sprawdzane przez ocenę prezentacji. Należy

(24)

Doskonalenie podstaw programowych kluczem do modernizacji kształcenia zawodowego Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego 3.1.Florystyka na przestrzeni dziejów

uwzględnić przy tym kryteria ogólne: zawartość merytoryczną, sposób prezentacji, wydruk (bezbłędny edycyjnie).

Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające:

– dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do potrzeb ucznia, – dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do możliwości ucznia.

3.2. Rośliny w kulturze

Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi:

Poziom wymagań programowych

Kategoria

taksonomiczna Materiał nauczania PKZ(R.o)(5)4 określać symbolikę roślin i dekoracji roślinnych oraz ich funkcję w

obyczajach; P B

Symbolika roślin od antyku do współczesności.

Rośliny w zwyczajach i obrzędach.

Florystyka sezonowa i regionalna.

Motywy roślinne w sztuce na przestrzeni dziejów (dekoracyjnej/użytkowej).

Historia ogrodów.

Związki florystyki i sztuki użytkowej (dekoracja wnętrz, wzornictwo, moda).

PKZ(R.o)(6)4 scharakteryzować kompozycje roślinne typowe dla kultury polskiej i

europejskiej; P B

PKZ(R.o)(7)6 scharakteryzować zmiany, jakim podlegały ogrody na przestrzeni dziejów.

P B

Planowane zadania

Symbolika roślin w kulturze polskiej

Opracuj multimedialny słownik symboli roślinnych w kulturze polskiej, ilustrując go rysunkami, zdjęciami roślin. Wyniki pracy zamieść na szkolnej platformie.

Zmiany motywów roślinnych w sztuce użytkowej na przestrzeni dziejów.

W oparciu o instrukcję należy przygotować prezentację multimedialną pokazującą zastosowanie motywów roślinnych w sztuce użytkowej od antyku do czasów współczesnych. Grupa wybiera lidera, który przydziela zadania i koordynuje pracę. Prezentację należy przedstawić na forum grupy oraz zamieścić na szkolnej platformie florystycznej.

Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne Zajęcia edukacyjne mogą być prowadzone w pracowni projektowania wyrobów florystycznych.

W pracowni, w której prowadzone będą zajęcia edukacyjne, powinny się znajdować: plansze przedstawiające dekoracje wnętrz zabytkowych i współczesnych, albumy i katalogi z zakresu historii sztuki, historii dekoracji roślinnych, prezentacje multimedialne i filmy dydaktyczne dotyczące rodzajów i stylów kompozycji florystycznych, projektor multimedialny, stanowisko komputerowe dla nauczyciela z dostępem do Internetu i z pakietem programów biurowych, ekran projekcyjny, skaner, drukarka, cyfrowy aparat fotograficzny, stanowiska do komputerowego

(25)

Doskonalenie podstaw programowych kluczem do modernizacji kształcenia zawodowego Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego 3.2. Rośliny w kulturze

projektowania wyrobów (jedno stanowisko dla trzech uczniów).

Środki dydaktyczne

Zestawy ćwiczeń, instrukcje do ćwiczeń, pakiety edukacyjne dla uczniów, karty samooceny, karty pracy dla uczniów.

Czasopisma branżowe, katalogi, filmy i prezentacje multimedialne o tematyce sztuki użytkowej, historii ogrodów i dekoracji roślinnych.

Zalecane metody dydaktyczne

Dział programowy „Rośliny w kulturze” wymaga stosowania aktywizujących metod kształcenia ze szczególnym uwzględnieniem metody ćwiczeń, tekstu przewodniego, metody przypadków, mapy pojęciowej, dyskusji dydaktycznej.

Formy organizacyjne

Zajęcia powinny być prowadzone z wykorzystaniem zróżnicowanych form: indywidualnie oraz grupowo. Grupy maksymalnie 20-osobowe.

Propozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia

Do oceny osiągnięć edukacyjnych uczących się proponuje się przeprowadzenie testu wielokrotnego wyboru. Efekty kształcenia będą również sprawdzane przez ocenę prezentacji. Należy uwzględnić przy tym kryteria ogólne: zawartość merytoryczną, sposób prezentacji, wydruk (bezbłędny edycyjnie).

Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające:

– dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do potrzeb ucznia, – dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do możliwości ucznia.

(26)

Doskonalenie podstaw programowych kluczem do modernizacji kształcenia zawodowego Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

4. Środki wyrazu twórczego

4.1. Wybrane zagadnienia z teorii barwy 4.2. Cechy plastyczne materiału florystycznego 4.3. Podstawowe zasady kompozycji plastycznej 4.4. Dokumentacja projektowa

4.1. Wybrane zagadnienia z teorii barwy

Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi:

Poziom wymagań programowych

Kategoria

taksonomiczna Materiał nauczania

PKZ(R.o)(8)7 objaśnić powstawanie barw; P B

Powstawanie barw.

Systematyzowanie barw.

Percepcja barwy.

Właściwości barw.

Łączenie barw (kontrast I-III, harmonia / dysharmonia).

Symbolika barw.

Użycie barw w kompozycji florystycznej.

Barwa jako cecha plastyczna roślin.

Znaczenie barw w kształtowanym otoczeniu.

PKZ(R.o)(8)8 wskazać systemy porządkowania barw; P B

PKZ(R.o)(8)9 wyjaśnić percepcję barw; P B

PKZ(R.o)(8)10 określić cechy barw; P B

PKZ(R.o)(8)11 scharakteryzować znaczenie barw w kształtowanym otoczeniu; P B

PKZ(R.o)(8)12 wskazać zasady łączenia barw; P B

PKZ(R.o)(8)13 określić znaczenie symboliczne barw.

P B

Planowane zadania

Charakteryzowanie właściwości/oddziaływania barw na psychikę oraz ich symbolikę

Wypełnij przygotowaną tabelę, charakteryzując właściwości barw oraz ich symbolikę. Wskaż przykłady roślin. Zamieść ją na szkolnej platformie.

Zastosowanie teorii barwy we florystyce

Grupa wybiera lidera, który przydzieli zadania i koordynuje pracę. W oparciu o instrukcję należy opracować prezentację multimedialną, uwzględniając wykorzystanie/zastosowanie teorii łączenia barw oraz właściwości barw w konkretnych kompozycjach florystycznych. Prezentację należy przedstawić na forum grupy oraz zamieścić na szkolnej platformie florystycznej.

Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne

(27)

Doskonalenie podstaw programowych kluczem do modernizacji kształcenia zawodowego Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego 4.1. Wybrane zagadnienia z teorii barwy

Zajęcia edukacyjne mogą być prowadzone w pracowni projektowania wyrobów florystycznych.

W pracowni, w której prowadzone będą zajęcia edukacyjne, powinny się znajdować: stanowiska rysunkowo--malarskie (jedno stanowisko dla jednego ucznia), materiały, narzędzia rysunkowe i malarskie, plansze przedstawiające dekoracje wnętrz zabytkowych i współczesnych, albumy i katalogi z zakresu historii sztuki, historii dekoracji roślinnych, prezentacje multimedialne i filmy dydaktyczne dotyczące rodzajów i stylów kompozycji florystycznych, sposobów i technik wykonania kompozycji, plansze przedstawiające zasady łączenia barw oraz projektowania kompozycji, plansze przedstawiające materiał roślinny i środki techniczne, katalogi materiałów i wyrobów florystycznych, projektor multimedialny, stanowisko komputerowe dla nauczyciela z dostępem do Internetu i z pakietem programów biurowych, ekran projekcyjny, skaner, drukarka, cyfrowy aparat fotograficzny, stanowiska do komputerowego projektowania wyrobów (jedno stanowisko dla trzech uczniów).

Środki dydaktyczne

Zestawy ćwiczeń, instrukcje do ćwiczeń, pakiety edukacyjne dla uczniów, karty samooceny, karty pracy dla uczniów.

Czasopisma branżowe, katalogi, filmy i prezentacje multimedialne o tematyce dotyczącej teorii barwy.

Zalecane metody dydaktyczne

Dział programowy „Wybrane zagadnienia z teorii barwy” wymaga stosowania aktywizujących metod kształcenia ze szczególnym uwzględnieniem metody ćwiczeń, tekstu przewodniego, metody przypadków, mapy pojęciowej, dyskusji dydaktycznej, metody projektów.

Formy organizacyjne

Zajęcia powinny być prowadzone z wykorzystaniem zróżnicowanych form: indywidualnie oraz grupowo. Grupy maksymalnie 15-osobowe.

Propozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia

Do oceny osiągnięć edukacyjnych uczących się proponuje się przeprowadzenie testu wielokrotnego wyboru. Efekty kształcenia będą również sprawdzane przez ocenę prezentacji. Należy uwzględnić przy tym kryteria ogólne: zawartość merytoryczną, sposób prezentacji, wydruk (bezbłędny edycyjnie).

Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające:

– dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do potrzeb ucznia, – dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do możliwości ucznia.

4.2. Cechy plastyczne materiału florystycznego

Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi:

Poziom wymagań programowych

Kategoria

taksonomiczna Materiał nauczania PKZ(R.o)(8)1 scharakteryzować elementy kompozycji plastycznej; P C

Pojęcie kompozycji plastycznej.

Elementy kompozycji plastycznej i ich oddziaływanie na PKZ(R.o)(8)2 określić oddziaływanie elementów kompozycji na obserwatora; P B

(28)

Doskonalenie podstaw programowych kluczem do modernizacji kształcenia zawodowego Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego 4.2. Cechy plastyczne materiału florystycznego

R.26.1(1)3 określić cechy plastyczne roślin: pokrój, ruch, ważność, faktura,

kolorystyka itp.; P B obserwatora.

Cechy plastyczne roślin.

Cechy plastyczne nieroślinnego materiału.

Wykorzystanie cech plastycznych materiału florystycznego w dekoracjach roślinnych.

R.26.1(1)4 wskazać przydatność gatunków do kompozycji na podstawie ich cech

/wartości dekoracyjnej. P A

Planowane zadania

Charakterystyka pod kątem cech plastycznych 20 wybranych gatunków roślin ozdobnych wykorzystywanych we florystyce

Sporządź w przygotowanej tabeli opis wybranych 20 najważniejszych gatunków roślin ozdobnych pod kątem cech plastycznych. Wyniki pracy zamieść na szkolnej platformie.

Wykorzystanie cech plastycznych roślin w kompozycjach florystycznych

W oparciu o instrukcję należy przygotować prezentację multimedialną ukazującą wykorzystanie cech plastycznych roślin na przykładach konkretnych prac florystycznych. Grupa wybiera lidera, który przydziela zadania i koordynuje pracę. Prezentację należy przedstawić na forum grupy oraz zamieścić na szkolnej platformie florystycznej.

Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne Zajęcia edukacyjne mogą być prowadzone w pracowni projektowania wyrobów florystycznych.

W pracowni, w której prowadzone będą zajęcia edukacyjne, powinny się znajdować: materiały oraz narzędzia rysunkowe i malarskie, plansze przedstawiające dekoracje wnętrz zabytkowych i współczesnych, albumy i katalogi z zakresu historii sztuki, historii dekoracji roślinnych, prezentacje multimedialne i filmy dydaktyczne dotyczące rodzajów i stylów kompozycji florystycznych, sposobów i technik wykonania kompozycji, plansze przedstawiające materiał roślinny i środki techniczne, katalogi materiałów i wyrobów florystycznych, środki umożliwiające ekspozycję projektów florystycznych, projektor multimedialny, stanowisko komputerowe dla nauczyciela z dostępem do Internetu i z pakietem programów biurowych, ekran projekcyjny, skaner, drukarka, cyfrowy aparat fotograficzny, stanowiska do komputerowego projektowania wyrobów (jedno stanowisko dla trzech uczniów).

Środki dydaktyczne

Zestawy ćwiczeń, instrukcje do ćwiczeń, pakiety edukacyjne dla uczniów, karty samooceny, karty pracy dla uczniów.

Czasopisma branżowe, katalogi, filmy i prezentacje multimedialne o tematyce z zakresu cech plastycznych materiału florystycznego, a szczególnie roślinnego.

Zalecane metody dydaktyczne

Dział programowy „Cechy plastyczne materiału florystycznego” wymaga stosowania aktywizujących metod kształcenia ze szczególnym uwzględnieniem metody ćwiczeń, tekstu przewodniego, metody przypadków, mapy pojęciowej, dyskusji dydaktycznej.

Formy organizacyjne

Zajęcia powinny być prowadzone z wykorzystaniem zróżnicowanych form: indywidualnie oraz grupowo. Grupy maksymalnie 15-osobowe.

Propozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia

Do oceny osiągnięć edukacyjnych uczących się proponuje się przeprowadzenie testu wielokrotnego wyboru. Efekty kształcenia będą również sprawdzane przez ocenę prezentacji. Należy uwzględnić przy tym kryteria ogólne: zawartość merytoryczną, sposób prezentacji, wydruk (bezbłędny edycyjnie).

(29)

Doskonalenie podstaw programowych kluczem do modernizacji kształcenia zawodowego Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego 4.2. Cechy plastyczne materiału florystycznego

Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające:

– dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do potrzeb ucznia, – dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do możliwości ucznia.

4.3. Podstawowe zasady kompozycji plastycznej Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi:

Poziom wymagań programowych

Kategoria

taksonomiczna Materiał nauczania PKZ(R.o)(8)3 wskazać podstawowe reguły kompozycji plastycznej: proporcje, punkt

wzrostu, punkt wagi; P A

Rodzaje kompozycji florystycznych oraz ich cechy

plastyczne.

Podstawowe reguły kompozycji plastycznej: proporcje, punkt wzrostu, punkt wagi.

Rodzaje porządkowania.

Proporcje stosowane we florystyce.

Style florystyczne.

Współdziałanie cech plastycznych tworzywa i reguł kompozycyjnych w pracach florystycznych.

PKZ(R.o)(8)4 wskazać sposoby porządkowania w kompozycji plastycznej; P A

PKZ(R.o)(8)5 scharakteryzować proporcje stosowane we florystyce; P B

PKZ(R.o)(8)6 scharakteryzować style florystyczne; P B

PKZ(R.o)(8)15 wskazać współdziałanie cech plastycznych tworzywa i reguł

kompozycyjnych w pracach florystycznych; P A

PKZ(R.o)(9)1 sklasyfikować rodzaje kompozycji florystycznych; P B

PKZ(R.o)(9)2 wskazać cechy plastyczne poszczególnych rodzajów kompozycji

florystycznych. P A

Planowane zadania

Porównanie stylów florystycznych

Należy przygotować w formie posteru porównanie stylów florystycznych, wskazując przykłady ich zastosowania. Wyniki pracy należy przedstawić na forum grupy.

Proporcja we florystyce

W oparciu o instrukcję należy przygotować poster ukazujący zastosowane zasady proporcji na przykładach zaczerpniętych z architektury oraz wybranych dekoracji roślinnych. Grupa wybiera lidera, który przydziela zadania i koordynuje pracę. Wyniki pracy należy omówić na forum grupy.

Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne Zajęcia edukacyjne mogą być prowadzone w pracowni projektowania wyrobów florystycznych.

W pracowni, w której prowadzone będą zajęcia edukacyjne, powinny się znajdować: stanowiska rysunkowo--malarskie (jedno stanowisko dla jednego ucznia), materiały, narzędzia rysunkowe i malarskie, plansze przedstawiające dekoracje wnętrz zabytkowych i współczesnych, albumy i katalogi z zakresu historii sztuki, historii dekoracji roślinnych, prezentacje multimedialne i filmy

Cytaty

Powiązane dokumenty

1. TYP PROGRAMU: PRZEDMIOTOWY ... RODZAJ PROGRAMU: LINIOWY ... AUTORZY, RECENZENCI I KONSULTANCI PROGRAMU NAUCZANIA: ... PODSTAWY PRAWNE KSZTAŁCENIA ZAWODOWEGO ... CELE

Opracowany program nauczania pozwoli na osiągnięcie co najmniej następujących celów ogólnych kształcenia zawodowego: przygotowanie uczących się do życia w warunkach

W ramowym planie nauczania dla zawodu technik obsługi turystycznej należy uwzględnić dwa przedmioty realizowane w zakresie rozszerzonym oraz jeden

Zajęcia praktyczne powinny być prowadzone w pracowni użytkowania lasu wyposażonej w: stanowisko komputerowe dla nauczyciela z dostępem do Internetu i z pakietem programów

BHP(9)4. − Czynności wykonywane podczas przygotowania maszyn i urządzeń do pracy. Otrzymałeś wykaz maszyn i urządzeń. Dokonaj podziału tych maszyn i urządzeń na grupy

Szkoła zawodowa szkołą pozytywnego wyboru Wykaz działów programowych dla zawodu asystent kierownika produkcji filmowej/telewizyjnej.. Nazwa przedmiotu Nazwa działu

Warsztaty powinny być wyposażone w: narzędzia stosowane w pracach leśnych, sprzęt mechaniczny, środki ochrony indywidualnej, zestaw przepisów prawa dotyczących bezpieczeństwa

Doskonalenie podstaw programowych kluczem do modernizacji kształcenia zawodowego BHP(9) przestrzega zasad bezpieczeństwa i higieny pracy oraz stosuje przepisy prawa dotyczące