ZAJĘCIA TECHNICZNE. Klasa IV Szkoły podstawowej

(1)

1 ZAJĘCIA TECHNICZNE

Wymagania edukacyjne niezbędne do otrzymania przez ucznia poszczególnych śródrocznych i rocznych ocen z zajęć edukacyjnych wynikających z realizowanego programu nauczania.

Klasa IV Szkoły podstawowej

Opracowała: Artur Michaluk

(2)

2 I. CELE OCENIANIA:

1. Gromadzenie informacji o uczniu i procesie nauczania 2. Określanie poziomu wiedzy i umiejętności ucznia.

3. Rozbudzanie zainteresowań ucznia.

4. Przeciwdziałanie niepowodzeniom szkolnym.

5. Motywowanie do systematycznej, samodzielnej pracy.

6. Dowartościowanie ucznia.

7. Wspomaganie ucznia i rodzica w projektowaniu dalszej drogi kształcenia.

II. ZASADY KLASYFIKOWANIA ŚRÓDROCZNEGO I ROCZNEGO ORAZ SPOSOBY SPRAWDZANIA OSIĄGNIĘĆ EDUKACYJNYCH UCZNIÓW:

PROCEDURY OSIĄGANIA SZCZEGÓŁOWYCH CELÓW EDUKACYJNYCH

Obserwowanie i rejestrowanie osiągnięć ucznia powinno się odbywać w sposób ciągły w toku całego procesu dydaktycznego. Konieczne jest zatem stwarzanie odpowiednich sytuacji, w których czynności opanowywane przez ucznia mogą być skutecznie i z korzyścią stosowane. Do procedur sprzyjających osiąganiu celów szczegółowych należą:

1. Zasady poruszania się po drogach:

• zadania związane z właściwym poruszaniem się w szkole, na chodnikach, ruchomych schodach i w innych miejscach publicznych, w czasie przechodzenia przez jezdnię itp.;

• zadania związane z kształtowaniem takich umiejętności, jak: ocena odległości, wskazywanie kierunku, z którego dobiega sygnał dźwiękowy, ćwiczenie refleksu;

• odgrywanie ról pieszego i policjanta kierującego ruchem;

• planowanie wycieczki na podstawie mapy turystycznej;

• konkursy na temat znajomości znaków, sygnałów i przepisów o ruchu drogowym dotyczących pieszych.

2. Podróżowanie, turystyka, wypoczynek:

• omawianie zachowań uczniów jako pasażerów komunikacji zbiorowej w czasie wycieczek różnymi środkami lokomocji;

• opracowania projektowe – plan trasy podróży do podanego miejsca na podstawie planu miasta i rozkładu jazdy środków komunikacji miejskiej (również korzystanie z internetu);

• konkursy, zagadki drogowe, rebusy i inne.

3. Karta rowerowa:

• ćwiczenia praktyczne w przygotowaniu roweru do jazdy;

• diagnozowanie stanu technicznego roweru;

• zadania na placu manewrowym związane z właściwym wykonywaniem manewrów na rowerze;

• inscenizacje – zachowania rowerzystów wobec pieszych i pieszego wobec rowerzysty na drodze dla rowerów;

• rozwiązywanie sytuacji drogowych (w tym zagadek drogowych), dotyczących zasad zachowania się na skrzyżowaniach, przejazdach dla rowerów;

• sprawdziany, w tym końcowy związany z uzyskaniem karty rowerowej.

4. Pierwsza pomoc:

• pogadanki o związkach przyczynowo-skutkowych między niewłaściwym zachowaniem w ruchu drogowym a powstaniem niebezpiecznych sytuacji, kolizji i wypadków drogowych;

(3)

3

• ćwiczenia przekazywania krótkiej, wyczerpującej informacji o wypadku;

• uczestniczenie w technikach darmowych typu „rzeźba”, „płaszcz eksperta”, służące wyrażaniu emocji, postaw, uczuć np. poszkodowanego lub pełnienie określonych ról np. lekarza, świadka zdarzenia, rannego itp.;

• spotkania z pielęgniarką, ratownikiem medycznym, udzielanie pierwszej pomocy w drobnych urazach;

• spotkania z policjantem, strażakiem, strażnikiem miejskim, formułowanie pytań i odpowiedzi;

• projekty edukacyjne (np. badawczy mający charakter różnego rodzaju opracowań zagadnieniowych);

• sporządzanie map pamięci dotyczące wybranej procedury postępowania podczas udzielania pierwszej pomocy;

• sprawdziany.

OPIS ZAŁOŻONYCH OSIĄGNIĘĆ UCZNIA

1. Zasady poruszania się po drogach

Uczeń umie:

• zdefiniować podstawowe pojęcia dotyczące drogi w mieście i na wsi;

• opisać cechy dowolnie wskazanej drogi;

• rozróżniać i poprawnie interpretować znaki i sygnały związane z oznaczeniem dróg i przejść dla pieszych;

• wykazać różnicę w zachowaniu się na drogach w mieście i poza miastem zarówno dniem, jak i nocą;

• zilustrować różnorodne zagrożenia, na jakie jest narażony pieszy korzystający z dróg lokalnych i innych;

• właściwie zachować się w niebezpiecznej sytuacji i przewidzieć konsekwencje takiego zachowania, gdy jest to możliwe;

• uzasadnić użyteczność specjalnego oznakowania podczas zmierzchu lub w nocy (jasne ubranie, elementy odblaskowe itp.);

• dostosować swoje zachowanie do ograniczonej widoczności;

• wybrać bezpieczny sposób zachowania się w różnych sytuacjach drogowych.

2. Podróżowanie, turystyka, wypoczynek

Uczeń umie:

• odróżniać znaki informujące o przystankach komunikacji publicznej;

• podać przykłady właściwego zachowania się na przystankach;

• opisać, jak należy zachować się w pojazdach komunikacji publicznej i samochodach osobowych;

• stosować zasady obowiązujące pasażerów w środkach komunikacji zbiorowej i indywidualnej;

• odróżniać czyny społecznie aprobowane od nieaprobowanych na przystankach i w pojazdach komunikacji publicznej;

• wskazywać sposoby unikania niebezpieczeństw i rozwiązywania trudnych sytuacji związanych z podróżowaniem;

• przeciwstawić się próbom zachęcania do korzystania z pojazdów nieznanych osób (tzw. okazji);

• wyjaśnić wpływ aktywnego wypoczynku na zdrowie;

• wybrać bezpieczne miejsce do wypoczynku;

• zidentyfikować znaki informacji turystycznej;

• zaprojektować bezpieczną i ciekawą wycieczkę turystyczną w swojej okolicy;

• określić przyczyny zagrożeń występujących w turystyce górskiej i wymienić sposoby wzywania pomocy;

• podać dowolne przykłady zachowań: nieagresywnych, partnerskich, życzliwych i tolerancyjnych.

(4)

4 3. Karta rowerowa

Uczeń umie:

• określić wymagania, jakie należy spełniać, aby uzyskać kartę rowerową;

• opisać, jak zmienił się rower na przestrzeni lat;

• rozpoznać i scharakteryzować poszczególne układy roweru;

• określić warunki, jakie musi spełnić rower, aby można było jeździć nim po drogach publicznych;

• ocenić stan techniczny roweru;

• wykonać proste czynności związane z obsługą i konserwacją roweru;

• skutecznie kierować swoim rowerem;

• opisać bezpieczne miejsca, gdzie można poruszać się rowerem po drogach publicznych i ich oznakowania;

• właściwie korzystać z miejsc wyznaczonych dla rowerzystów na drogach publicznych;

• rozróżniać i poprawnie interpretować znaczenie sygnałów i znaków drogowych oraz stosować się do nich;

• obserwować i analizować sytuacje, które napotyka na swojej drodze rowerzysta;

• postępować na drogach zgodnie z zasadami współżycia społecznego;

• dostrzegać związki przyczynowo-skutkowe między niewłaściwymi zachowaniami w ruchu drogowym a powstawaniem niebezpiecznych sytuacji, kolizji i wypadków drogowych;

• opracować trasę bezpiecznej wycieczki rowerowej;

• wybrać najskuteczniejsze rozwiązania w różnych sytuacjach na drogach, kierując się bezpieczeństwem własnym i innych.

4. Pierwsza pomoc

Uczeń umie:

• wymienić numery telefonów alarmowych;

• rozpoznać pojazd odpowiedniej służby ratowniczej;

• podać znaczenie skrótów GOPR i WOPR;

• przekazać krótką, lecz wyczerpującą informację o wypadku;

• wymienić podstawowe czynności, jakie powinni podjąć dorośli świadkowie wypadku drogowego;

• udzielić pierwszej pomocy podczas drobnych urazów;

• wskazać zasady postępowania, jeżeli osoba jest przytomna lub nieprzytomna;

• postępować właściwie z osobą poparzoną, ukąszoną bądź z odmrożeniami;

• rozpoznać, że osoba mogła złamać rękę;

• rozmawiać z osobą poszkodowaną;

• wymienić podstawowe wyposażenie apteczki oraz posługiwać się nią.

WSKAZÓWKI DOTYCZĄCE OCENY OSIĄGNIĘĆ UCZNIA

Postępowanie nauczyciela i dobór metod oceniania w planowaniu lekcji zależą przede wszystkim od celu ogólnego i celów szczegółowych programu. Inne metody oceniania stosujemy, gdy cele dotyczą nabywania wiedzy, inne – gdy dotyczą nabywania umiejętności lub postaw.

Ocena pracy i postępów ucznia powinna stanowić bardzo ważną fazę w każdej sytuacji edukacyjnej. Dla nauczyciela realizującego program nauczania bezpieczeństwa w ruchu drogowym źródłem informacji zarówno o osiągnięciach uczniów, jak i o trudnościach napotykanych w uczeniu się jest bieżące sprawdzanie i ocenianie w toku nauczania. Sformułowane w programie cele szczegółowe zawierają mniej lub bardziej dokładne określenie wymagań dotyczących jakości opanowania danych czynności.

(5)

5

Do diagnozowania osiągnięć uczniów powinno się stwarzać sytuacje, w których każdy uczeń będzie miał możliwość zademonstrowania swojej wiedzy i umiejętności. Sposobami diagnozowania mogą być m.in.: wypowiedzi ustne i pisemne, testy sprawdzające wiadomości i umiejętności, ćwiczenia praktyczne, ocena i samoocena zachowania w ruchu drogowym, obsługa roweru, technika jazdy bądź sprawdziany na kartę rowerową.

Trudniejsze umiejętności, obszerniejszy materiał, mogą być opanowane na różnych poziomach. Do sprecyzowania szczegółowych osiągnięć na różnych poziomach i określenia kryteriów oceniania uczniów najbardziej kompetentny jest nauczyciel odpowiedzialny za proces nauczania i uczenia się uczniów.

Wymagania programowe na poziomie podstawowym, rozszerzającym i dopełniającym oraz zastosowanie tych wymagań w ocenie osiągnięć uczniów według B. Niemierko pokazano poniżej.

Wymagania podstawowe obejmują wiadomości i umiejętności, które są: stosunkowo łatwe do opanowania; najpewniejsze i najdonioślejsze naukowo; całkowicie niezbędne w dalszej nauce, bezpośrednio użyteczne w życiu pozaszkolnym i ewentualnej pracy zawodowej. Są wyznaczone przez główne cele i centralne elementy materiału nauczania, ale nie wyczerpują osiągnięć związanych z tymi celami i materiałem.

Wymagania rozszerzające obejmują wiadomości i umiejętności, które są: umiarkowanie trudne do opanowania; w pewnym stopniu hipotetyczne, przydatne, ale nie niezbędne w dalszej nauce, pośrednio użyteczne w życiu pozaszkolnym i ewentualnej pracy zawodowej. Stanowią pogłębienie i poszerzenie wymagań podstawowych, a ich opanowanie jest uzależnione od opanowania wymagań podstawowych.

Wymagania dopełniające obejmują wiadomości i umiejętności, które są: trudne do opanowania; twórcze naukowo; wyspecjalizowane ponad potrzeby głównego kierunku dalszej nauki szkolnej, z dala od bezpośredniej użyteczności w życiu pozaszkolnym i ewentualnej pracy zawodowej. Stanowią rozwinięcie wymagań rozszerzających i mogą wykraczać poza opublikowany program nauczania przez wykorzystanie okazyjnych źródeł wiedzy i nadarzających się możliwości indywidualnych ćwiczeń.

Według tego samego autora: „Spełnienie wymagań podstawowych ucznia uprawnia go do oceny dostatecznej. Wymagania podstawowe i rozszerzające stanowią łącznie wymagania rozszerzone. Ich spełnienie uprawnia ucznia do oceny dobrej. Wymagania rozszerzone i dopełniające łącznie stanowią wymagania pełne. Ich spełnienie uprawnia ucznia do oceny bardzo dobrej”.

W wymaganiach programowych z zakresu bezpieczeństwa drogowego ocena dopuszczająca powinna się mieścić w wymaganiach podstawowych, a ocena celująca w wymaganiach dopełniających.

O wystawieniu tych ocen powinien decydować nauczyciel, zgodnie ze swoją wiedzą o uczniu i jego wysiłku wkładanym w proces uczenia się. Założenie, że uczeń może nie spełniać wszystkich wymagań podstawowych nie jest najlepszym rozwiązaniem z uwagi na to, że ceną jest bezpieczeństwo na drodze nie tylko jego, ale i innych uczestników ruchu drogowego.

Na poziomie wymagań podstawowych oczekuje się od ucznia, aby:

• przestrzegał zasad obowiązujących pieszych;

• wiedział, jakie zasady postępowania obowiązują pasażerów środków komunikacji indywidualnej i zbiorowej oraz zachowywał się zgodnie z ustalonymi regułami;

• znał wymagania, jakie trzeba spełnić, żeby otrzymać kartę rowerową oraz zasady korzystania z dróg publicznych podczas jazdy rowerem;

• posiadał wstępną wiedzę z zakresu turystyki oraz niezbędne umiejętności pozwalające mu na przygotowanie bezpiecznej wyprawy turystycznej lub innej formy spędzania czasu wolnego, np.

podczas organizowania wypoczynku nad wodą, w górach (np. sporty zimowe) itp.;

• umiał zachować się w sytuacjach wywołanych siłami natury, np. podczas burzy;

• identyfikował okoliczności i sytuacje zagrażające jego życiu lub zdrowiu oraz innych osób;

• wiedział, jak postąpić na miejscu wypadku drogowego;

• umiał przekazać informację o wypadku drogowym, wzywając pomocy;

• wiedział, jak należy postąpić, gdy osoba jest przytomna lub nieprzytomna;

• umiał udzielić pierwszej pomocy w drobnych urazach;

• znał podstawowe wyposażenie apteczki oraz telefony alarmowe;

• przejawiał zainteresowanie potrzebami innych uczestników ruchu drogowego.

Oceniając uczniów, nauczyciel powinien zdawać sobie sprawę z odpowiedzialności za ich proces uczenia się. Na podstawie ocen wypowiadanych przez nauczyciela, uczeń tworzy swój własny obraz, poczucie własnej wartości, przekonanie o swoich możliwościach, własnych kompetencjach itd. Jeżeli jest wspierany i zachęcany, to wzrasta jego kreatywność, potrafi radzić sobie z trudnościami i podejmować działania również w zakresie bezpieczeństwa w ruchu drogowym.

(6)

6 FORMY I SPOSOBY OCENY UCZNIÓW

Ad.I

Uczniowie będą oceniani za pomocą cyfr od 1 do 6. Ocena jest jawna i każdorazowo wpisywana do dziennika. W semestrze uczeń powinien otrzymać nie mniej niż 3 ocen cząstkowych.

Na lekcji uczeń może otrzymywać „+” i „-” za aktywność na lekcji, krótkie odpowiedzi ustne, rozwiązywanie zadań i wykonywanie doświadczeń. Plusy przeliczane będą na ocenę w następujący sposób:

 dwa „+” – ocena dopuszczająca;

 trzy „+” – ocena dostateczna;

 cztery „+” – ocena dobra;

 pięć „+” – ocena bardzo dobra Każdy otrzymany „-” redukuje „+”.

Ad.II.

Ocenie podlegają następujące formy pracy:

a) prace pisemne:

 kartkówki (10-15 minutowe) z aktualnie omawianego materiału lub z pracy domowej;

 prace klasowe (45-minutowe) z opracowanego działu, zapowiedziane z tygodniowym wyprzedzeniem;

 testy;

b) samodzielna praca na lekcji:

 samodzielne rozwiązywanie zadań kontrolnych;

 samodzielne rozwiązywanie zadań problemowych;

 rozwiązywanie zadań dodatkowych;

c) obserwacja ucznia w czasie uczenia się:

 obserwacja ucznia w czasie pracy z podręcznikiem, w grupie, podczas wykonywania różnych prac;

 obserwacja w czasie gier dydaktycznych;

d) wypowiedzi ustne:

 udział w dyskusji;

 aktywność na lekcji;

f) prace wytwórcze:

 zaangażowanie ucznia w wykonanie danego przedmiotu;

 estetyka wykonania przedmiotu;

 kreatywność podczas wykonywania przedmiotu;

g) systematyczne rozwiązywanie prac domowych i systematyczna praca ucznia na lekcji.

Ad.II.4.

Sprawdziany wiadomości będą zapowiadane i zapisywane do dziennika na tydzień przed ich pisaniem. Oceny ze sprawdzianu będą miały decydujący wpływ na ocenę semestralną. Poprawa sprawdzianu jest dobrowolna i odbywa się w ciągu dwóch tygodni od rozdania prac w terminie ustalonym przez nauczyciela. Uczeń pisze ją tylko raz. Poprawiać można każdą ocenę.

(7)

7

Punkty uzyskane z prac klasowych i sprawdzianów przeliczane są na stopnie według następującej skali:

100% - 90% bardzo dobry 89% - 75% dobry 74% - 50% dostateczny 49% - 30% dopuszczający 29% - 0% niedostateczny

Wymagania programowe i kryteria ocen

Do wskazówek dotyczących oceny osiągnięć ucznia, znajdujących się w programie nauczania, dołączamy tabelę zawierającą opis wymagań programowych na poziomie podstawowym, rozszerzonym i dopełniającym, oraz zastosowanie tych wymagań w ocenie osiągnięć uczniów.

WYMAGANIA PROGRAMOWE I KRYTERIA OCEN

Materiał nauczania

Wymagania podstawowe (P) na ocenę dostateczną

Wymagania rozszerzające (R) na ocenę dobrą (P+R)

Wymagania dopełniające (D) na ocenę bardzo dobrą (P+R+D)

Zasady poruszania się po drogach:

–bezpieczna droga do szkoły,

– przechodzenie przez jezdnie,

–przejazdy kolejowe i tramwajowe,

– z odblaskami na drogach

Uczeń:

– zna zasady ruchu prawostronnego, szczególnej ostrożności i ograniczonego zaufania,

– wymienia rodzaje dróg i rozpoznaje ich elementy,

– rozumie potrzebę stosowania środków ostrożności podczas prowadzenia psów na drodze,

– wie, jakie znaki drogowe są szczególnie ważne dla pieszych,

– identyfikuje sygnały dawane przez policjanta kierującego ruchem,

– rozumie hierarchię ważności norm, znaków, sygnałów oraz poleceń w ruchu drogowym,

Uczeń:

– uzasadnia potrzebę ustanowienia zasad w ruchu drogowym,

– stosuje w życiu codziennym zasadę ruchu prawostronnego,

– wskazuje miejsca i okoliczności, w których mają zastosowanie zasady szczególnej ostrożności i ograniczonego zaufania,

– charakteryzuje drogę w mieście i na wsi, – rozumie kod graficzny znaków drogowych (kolor

i kształt),

– przewiduje skutki nieprzestrzegania hierarchii ważności norm, znaków, sygnałów oraz poleceń w ruchu drogowym,

Uczeń:

– wyjaśnia, jak należy rozumieć zasadę ograniczonego zaufania w ruchu drogowym,

– klasyfikuje niebezpieczne zachowania pieszych, mogące być przyczyną wypadków drogowych,

– planuje sposoby poprawy bezpieczeństwa pieszych na drodze,

– przewiduje zagrożenia i wybiera bezpieczne przejścia przez jezdnie,

– wskazuje i omawia przykłady stosowania zasady szczególnej ostrożności i ograniczonego zaufania

przy przechodzeniu przez jezdnie,

– wyjaśnia konieczność ustępowania pierwszeństwa przejazdu pojazdom uprzywilejowanym w ruchu drogowym,

(8)

8

– zna rodzaje przejść przez jezdnie i ich oznakowania,

– zna zasady przechodzenia przez jezdnie w miejscach wyznaczonych

i nieoznakowanych,

– zna znaki i sygnały drogowe związane z bezpieczeństwem na przejazdach tramwajowych i kolejowych,

– zna zasady przechodzenia przez skrzyżowania, przejazdy tramwajowe i kolejowe,

– rozpoznaje pojazdy uprzywilejowane w ruchu drogowym,

– wie, co to znaczy być widzianym,

– zna zasady poruszania się po drogach przy złej widoczności,

– zna elementy odblaskowe i umie je stosować, – rozpoznaje znaki drogowe występujące

w pobliżu przystanków komunikacji publicznej, – odczytuje informacje z rozkładów jazdy

na przystankach,

– zna zasady bezpiecznego oczekiwania na przystanku,

– wie o zagrożeniach mienia w środkach komunikacji publicznej,

– zna zasady właściwego wsiadania i wysiadania oraz bezpiecznego oddalania się z przystanku, – wie, jakie prawa i obowiązki ma pasażer

komunikacji publicznej oraz uczeń korzystający z autobusu szkolnego,

– zna obowiązki pasażera samochodu osobowego,

– zna zasady właściwego wsiadania i wysiadania z samochodu,

– wymienia zachowania pasażera, które przeszkadzają kierującemu samochodem

– klasyfikuje przejścia przez jezdnię w odniesieniu do bezpieczeństwa pieszych,

– rozpoznaje różne rodzaje skrzyżowań i ich oznakowania,

– poprawnie interpretuje i stosuje się do znaków i sygnałów na przejazdach tramwajowych i kolejowych,

– wyodrębnia elementy odróżniające pojazdy uprzywilejowane w ruchu od innych pojazdów, – stosuje zasady bezpiecznego zachowania na

drodze przy złej widoczności,

– wyjaśnia, gdzie, kiedy, jak i dlaczego należy nosić elementy odblaskowe,

– posługuje się mapą komunikacyjną i planem miasta,

– umie zabezpieczyć własne mienie przed kradzieżą w czasie podróży,

– stosuje na co dzień zasady bezpiecznego i kulturalnego zachowania w miejscach publicznych,

– przewiduje zagrożenia wynikające z niewłaściwego wsiadania lub wysiadania z samochodu,

– wyjaśnia znaczenie stosowania w pojazdach pasów bezpieczeństwa oraz fotelików ochronnych, – stosuje zasady bezpiecznego i kulturalnego

zachowania w samochodzie

– planuje sposoby poprawy bezpieczeństwa pieszych na drodze w trudnych warunkach atmosferycznych i przy złej widoczności,

– planuje bezpieczną i najkrótszą trasę do wyznaczonego celu podróży,

– stosuje środki ostrożności w kontaktach z obcymi w miejscach publicznych,

– w czasie podróży środkami komunikacji publicznej

i indywidualnej klasyfikuje zachowania pieszych i kierowców w odniesieniu do zagrożenia bezpieczeństwa

(9)

9

Podróżowanie, turystyka, wypoczynek:

Zasady korzystania z komunikacji zbiorowej i indywidualnej

– w środkach lokomocji i na przystankach,

– na szlakach górskich, nad wodą i na wodzie,

– sposoby wzywania pomocy, numery telefonów

ratowniczych

Karta rowerowa:

– oznakowanie dróg rowerowych i poruszanie się po nich,

– przejazdy dla rowerzystów, – sztuka jazdy na rowerze,

– przygotowanie roweru do jazdy,

– rowerzysta uczestnikiem ruchu drogowego,

Uczeń:

– zna przeznaczenie rozkładów jazdy, – identyfikuje znaki turystyczne, – czyta drogowskazy,

– zna zasady bezpiecznego zachowania na szlakach turystycznych,

– zna zasady bezpiecznego zachowania nad wodą i na wodzie,

– wie, w jaki sposób są oznaczone trasy narciarskie,

– zna telefony alarmowe i sposoby wzywania pomocy

Uczeń:

– zna ogólne zasady użytkowania roweru, – rozpoznaje elementy obowiązkowego

wyposażenia roweru,

– wykonuje proste czynności związane z obsługą roweru,

– zna warunki uzyskania karty rowerowej, – poprawnie wykonuje zadania praktyczne

z techniki jazdy rowerem,

– zna znaczenie używania kasku rowerowego, odpowiedniego ubrania i elementów odblaskowych,

– wymienia miejsca na drogach publicznych, wydzielone do jazdy rowerem,

– identyfikuje znaki i sygnały drogowe dla

Uczeń:

– czyta rozkłady jazdy, rozumie oznaczenia i informacje podawane na szlakach turystycznych, – czyta mapy i przewodniki turystyczne,

– stosuje zasady bezpieczeństwa związane z turystyką,

– wyjaśnia skróty GOPR i WOPR,

– planuje podstawowe wyposażenie apteczki turysty, – umie przedstawić algorytm postępowania w razie

nieszczęśliwego wypadku

Uczeń:

– zna informacje zawarte w instrukcji obsługi roweru i umie z nich korzystać,

– rozumie działanie przekładni łańcuchowej, – rozumie konieczność doskonalenia techniki jazdy

rowerem,

– jeździ rowerem w kasku ochronnym, – charakteryzuje drogi rowerowe, zgodnie z ich

oznakowaniami,

– stosuje wymaganą ostrożność na przejazdach dla rowerzystów,

– prezentuje właściwy sposób wykonania poszczególnych manewrów,

– rozróżnia rodzaje, kształty i barwy znaków drogowych,

Uczeń:

– proponuje, jak zachęcać do dbania o przystanki komunikacji zbiorowej oraz środki transportu publicznego,

– planuje bezpieczną trasę wycieczkową, dostosowaną do możliwości wszystkich jej uczestników,

– wyjaśnia, na czym polega praca służb ratowniczych, – analizuje zachowania narciarzy mogące zagrażać

bezpieczeństwu własnemu i innych miłośników tego sportu, – udziela pomocy w razie nieszczęśliwego wypadku

Uczeń:

– przewiduje zagrożenia wynikające z jazdy niesprawnym rowerem,

– planuje dodatkowe wyposażenie roweru i rowerzysty, zwiększające jego bezpieczeństwo na drodze,

– potrafi zaprojektować sposób doskonalenia jazdy rowerem i zachęca do tego innych,

– formułuje problem wspólnego korzystania z dróg rowerowych przez pieszych i rowerzystów,

– przewiduje zagrożenia wynikające z niewłaściwego wykonywania manewrów,

– selekcjonuje zachowania pieszych i rowerzystów zagrażające ich bezpieczeństwu w pobliżu przejazdów kolejowych i tramwajowych

(10)

10

– manewry na drodze, – pierwszeństwo przejazdu,

– przygotowanie

do uzyskania karty rowerowej

rowerzystów,

– zna zasady poruszania się po drogach rowerowych,

– wyjaśnia, na czym polegają poszczególne manewry,

– odczytuje znaki drogowe związane z wykonywaniem manewrów,

– zna sygnały i znaki drogowe ważne dla pieszych i rowerzystów,

– zna znaki pionowe i poziome związane z udzielaniem pierwszeństwa przejazdu, – wie, kto ma pierwszeństwo na prostym odcinku

drogi,

– zna rodzaje skrzyżowań i obowiązujące na nich zasady pierwszeństwa przejazdu,

– rozpoznaje sygnały i znaki drogowe na przejazdach kolejowych i tramwajowych, – zna przyczyny wypadków drogowych spowodowanych przez rowerzystów

– przyporządkowuje treść znaku do danej sytuacji drogowej,

– rozpatruje zasady pierwszeństwa przejazdu zgodnie z hierarchią postępowania w ruchu drogowym,

– przewiduje zagrożenia wynikające z niestosowania się do znaków drogowych,

– analizuje okoliczności i sytuacje mogące zagrażać bezpieczeństwu rowerzystów oraz innych uczestników ruchu drogowego

(11)

11

Wymagania dopełniające (D) na ocenę bardzo dobrą (P+R+D) Pierwsza pomoc:

– czynności możliwe do wykonania na miejscu wypadku,

– telefony alarmowe oraz prawidłowe wzywanie pomocy,

– udzielanie pierwszej pomocy

Uczeń:

– zna zasady postępowania w razie uczestnictwa w wypadku lub jego zauważenia,

– wie, co to są czynności natychmiastowe, – wie, jak się zachować wobec osoby przytomnej

lub nieprzytomnej,

– wie, dlaczego stosuje się rękawiczki ochronne podczas udzielania pierwszej pomocy, – zna numery telefonów alarmowych,

– umie wezwać pomoc i udzielić wyczerpujących informacji o zdarzeniu,

– zna podstawowe wyposażenie apteczki pierwszej pomocy,

– zna sposoby ochrony młodszych dzieci przed nieszczęśliwymi wypadkami

Uczeń:

– analizuje przyczyny wypadków i sposoby zapobiegania im,

– potrafi ocenić sytuację na miejscu wypadku i swoje możliwości udzielenia pomocy, – umie zabezpieczyć miejsce wypadku, – umie udzielić pierwszej pomocy w drobnych

urazach,

– umie wskazać zagrożenia bezpieczeństwa młodszych dzieci

Uczeń:

– poprawnie interpretuje znaczenie odpowiedzialności za bezpieczeństwo własne i innych uczestników ruchu drogowego,

– podejmuje działania związane z niesieniem pomocy poszkodowanym,

– projektuje rozwiązania poprawy bezpieczeństwa młodszych dzieci w domu i na podwórku